روش های درمانی جدید برای هپاتیت

امروزه با پیشرفت فناوری های علمی روشی های درمانی جدید برای درمان هپاتیت مورد بررسی قرار گرفته اند. از جمله، دانشمندان در حالی تحقیقی برای یافتن محیط کشت سلولی مناسبی برای رشد هپاتیت C هستند تا بتوانند از این راه داروهایی را کشف کنند که تکثیر ویروسی ها را متوقف نمایند.
از جمله، دو داروی ضدویروس به نام آدفوویر و لوباکاویر که ساختمان آنها شباهت زیادی به قسمتی از ویروس هپاتیت دارد و حاوی پروتئینهای DNA و RNA هستند در دست بررسی قرار گرفته اند. دانشمندان بر این عقیدهاند که به دلیل شباهت مزبور، ویروس هپاتیت، آدفویرو لوباکاویر را به اشتباه به جای DNA و RNA مورد استفاده قرار میدهد تا تکثیر پیدا کند که همین امر موجب از بین رفتن ویروسی می شود. از طرفی آدفوویر قادر است جهشی های ویروسی مقاوم به سایر داروها را از بین ببرد.
همچنین تعدادی از دانشمندان بر موضوع « چند درمانی» در هپاتیت متمرکز شدهاند و معتقدند با توجه به جهش های مکرر و سریع ویروس هپاتیت و مقاوم شدن سریع آنها در برابر داروها باید از ترکیبی از چند داروی ضدویروسی، نظیر آنچه که در درمان ایدز انجام می شود استفاده کرد.
بیماری ویلسون
بیماری ویلسون (WillSOn SdiSeaSe) که نخستین بار به وسیله عصبشناسی انگلیسی (۱۹۳۷ – ۱۸۷۸) A. K. Wilson Samuel در سال ۱۹۱۲ معرفی شد، نوعی اختلال ارثی تعادل مس است. ژن این بیماری با شناخته شدن ATP7B در سال ۱۹۹۳ تشخیصی داده شد. در این بیماری، مسی در کبد احتباسی پیدا می کند و در نتیجه، به آهستگی در کبد تجمع می یابد تا سپس آزاد و در بخشی های دیگر بدن جذب شود. از هر ۳۰۰۰۰ نفر، یک نفر مبتلا به این بیماری می شوند.
علایم بیماری متغیر است. این علایم عبارتند از: هپاتیت مزمن، استئاتوز (استحاله ی چربی) کبد، و سیروز کبدی که در نوجوانان و بزرگسالان ایجاد می شوند. تظاهرات عصبی، شامل اختلالات تکلمی و اختلالات حرکتی مختلف، نشان دهنده ی وجود بیماری کبدی هستند. تشخیص بیماری بر اساسی کاهش میزان سرولوپلاسمین سرم، افزایش دفع مسی در ادرار، افزایش میزان مسی کبد و وجود حلقه ای به رنگ خاکستری – سبز تا قرمز طلایی در لبه ی خارجی قرنیه به نام حلقه ی KaySer – FleiSCher صورت می گیرد. حلقه ی مزبور در ۳۰ تا ۵۰ درصد بیماران، در مرحله ی کبدی یا پیش از بروز سایر علایم بیماری دیده می شود و از این رو، موجود نبودن آن، دلیل عدم ابتلای فرد به بیماری ویلسون نیست. «استاندارد طلایی» تشخیص بیماری ویلسون، نمونه برداری (بیوپسی) کبد است.
درمان بیماری با استفاده از ترکیبات و داروهای ضد مس، مانند روی (در مراحل کبدی اولیه) ترینتین و روی (در مرحله خفیف و متوسط عدم جبران کبدی) و پیوند کبد در مرحله شدید انجام می شود.
از ترکیباتی مثل پنی سیلامین نیز در مراحل جبران نشده ی کبدی استفاده می شود.
منبع: mahsho.com