نقش منگنز در سلامت دوران قاعدگی و منابع آن

منگنز: در بدن انسان حدود ۱۵میلی گرم منگنز وجود دارد که معمولاً در کبد و کلیه ها پراکنده است. مقدار کمی منگنز برای جذب و دفع چربی ها و پروتئین ها لازم است. در بهبود زیست و سلامتی اعصاب و تنظیم قند خون، تولید انرژی و نمو طبیعی استخوان ها مورد نیاز می باشد.
منگنز برای افراد مبتلا به کم خونی ناشی از فقرآهن و نیز بهره گیری از ویتامین B1 (تیامین) و ویتامین E ضروری می باشد. منگنز با ویتامین های B کمپلکس به خوبی عمل می کند. با وجود افزایش مصرف کلسیم، مقدار کم منگنز عوارض و روانی و فیزیکی در فاز قاعدگی را تشدید خواهد کرد.
دفاع طبیعی بدن را تقویت می کند و در مجموع باعث سلامتی انسان می شود.
کمبود منگنز می تواند باعث بروز بیماری هایی نظیر، ناراحتی های قلبی، تحریک پذیری، از دست دادن حافظه، تعریق بیش از اندازه، تند شدن ضربان نبض، گیجی، لرزش و آمادگی برای ابتلاء به بیماری های سینه شود.
منابع طبیعی منگنز : فندق، بلوط، لپه، سویا، لوبیا سفید، بادام، گردو، بادام زمینی، نارگیل، سیر، آناناس، چغندر، جعفری، اسفناج، موز، نان سفید، کاهو، تمشک، لوبیا سبز، نخود فرنگی، هلو، جگر گوساله، انجیر خشک، آلوی خشک، کشمش، خرما، شیر، تخم مرغ، گوشت، ماهی، زرد آلو، گوجه فرنگی.
منبع: مه شو