راههای پیشگیری از انحرافات اجتماعی در دوران بلوغ (۱)

دوران بلوغ یکی از مهمترین دورانهای زندگی است. در این دوره بزرگترین تغییرات فیزیولوژیکی و روانی در فرد ایجاد می شود و از نظر بهداشت روانی، شناخت این تحولات و تغییرات در رفتار و کردار نوجوانان، بسیار حائز اهمیت است. روان شناسان، آموزش بهداشت روانی و آماده ساختن نوجوانان و والدین آنان را در این دوره مورد تأکید فراوان قرار داده اند.
در این مرحله از زندگی والدین وظیفه سنگینی برعهده دارند، زیرا نوجوان ممکن است در نتیجه احساس کناره گیری، خیالبافی و احساس تنهایی به اعمالی دست زند که عواقب خطرناک و جدی تری را به دنبال داشته باشد. باید نوجوانان را در این دوره در مورد دگرگونی های جسمانی و چگونگی کارغدد مترسحه داخلی، چگونگی رشد عاطفی، اجتماعی و اخلاقی راهنمایی کرد. اغلب والدین در این مرحله رفتار دوگانه ای با فرزند خویش دارند؛ گاهی به او می گویند : «تو دیگه بزرگ شده ای، باید فلان کار را خودت انجام دهی،» و زمانی دیگر می گویند: «تو هنوز عقلت نمی رسد و به سنی نرسیده ای که این کار را انجام دهی.» غالباً در چنین موقعیت هایی نوجوان نمی تواند تشخیص دهد که چه باید بکند و این امر سبب ایجاد تضاد و کشمکش در او می گردد.
پدران، مادران و مربیان باید بتوانند رفتار دوستانه ای با نوجوانان در پیش گیرند و او را در جریان تصمیم گیری های مربوط به خود قرار دهند تا استقلال شخصیت وی را تثبیت کنند.
عدم توجه و بی علاقگی نسبت به درک نیازهای روحی نوجوان ممکن است وی را به بسیاری از تبهکاریها گرفتار سازد. از این رو کلیه کسانی که با نوجوانان در سنین بلوغ سروکار دارند بایستی در تشخیص علل نابسامانیها فعالیت لازم را داشته باشند. باید به نوجوان یاد داد که چگونه با واقعیت ها روبرو شود و با روش معقول و منطقی مسائل را حل کند.
منبع: مه شو