نحوه ی درمان آسیب اعصاب محیطی

نوک پیکان درمان متوجه علت نوروپاتی است. این می تواند به معنای کنترل بهتر علت زمینه ای، مثل تزریقات منظم ویتامین B_12 در کم خونی مهلک، طبیعی نگه داشتن سطح قند خون (گلوکز) در صورت ابتلا به دیابت، یا اجتناب از مصرف الکل باشد.
فیزیوتراپی می تواند به شما در حفظ قدرت عضلانی و جلوگیری از گرفتکی یا اسپاسم عضلانی کمک کند. تجهیزات مکانیکی هم ممکن است برای تحرک مورد نیاز باشند.
داروها
داروها می توانند درد را تسکین دهند. اما اکثر آنها عوارضی را هم به دنبال دارند، به خصوص اگر برای یک مدت طولانی مصرف شوند چنانچه از مسکن ها، از جمله انواع بدون نسخه مرتب استفاده می کنید. در مورد فواید و مضرات آنها را با پزشک مشورت کنید. داروهایی که می توانند به رفع دردهای عصبی کمک کنند، عبارتنداز :
مسکن های ضددرد. داروهای بدون نسخه، مانند استامینوفن (تیلنول و سایر مارک ها)، آسپیرین و بروفن (ادویل، موثرترین و سایر مارک ها)، معمولاً برای رفع دردهای خفیف موثرند. برای دردهای شدیدتر، پزشک ممکن است ان-سدها (ترکیبات ضد التهاب غیراستروئیدی) قوی تری را تجویز کند.
در صورت مصرف دراز مدت یا دوزهای زیاد آسپیرین یا دیگر ترکیبات ان-سد، ممکن است دچار تهوع درد یا خونریزی معده، زخم های گوارشی و مشکلات کلیوی شوید. خطر چنین عوارضی، با افزایش سن بیشتر می شود، به ویژه در زنان.
ضد افسردگی های سه حلقه ای. داروهای ضد افسردگی، مثل آمی تریپتیلین (الاویل)، نورتریپتیلین (اونتیل، پاملور) و ایمی پرامین (توفرانیل) می توانند با مداخله در فرایندهای شیمیایی در مغز که باعث احساس درد می شوند، دردهای خفیف تا متوسط را تسکین می بخشند.
اثرات جانبی شایع این داروها عبارتنداز : سرگیجه، خشکی دهان، تهوع، خستگی یا ضعف عضلانی، یبوست و افزایش وزن. برای کاهش این نشانه ها، پزشک ممکن است در ابتداء درمان را با دوزهای کم دارو آغاز کرده و سپس به تدریج بر مقدار ان بیفزاید.
داروهای ضد تشنج. داروهای مخصوص اختلالات تشنجی، مثل گاباپنین (نورنتین)، کاربامازپین (کارباترو، تگرتول)، فنی توئین (دیلانتین)، در کنار چندین داروی جدیدتر از همین خانواده، اغلب برای درمان دردهای تیز و سوزشی مورد استفاده قرار می گیرند. عوارض جانبی این داروها ممکن است شامل خواب آلودگی و گیجی باشند.
سایر داروها. مگزیلتین (مگزیتیل)، دارویی که در درمان بی نظمی های ضربان قلب مورد استفاده قرار می گیرد، گاهی اوقات به رفع دردهای سوزشی کمک می کند، عوارض جانبی آن از سرگیجه و سبکی سر تا تهوع، استفراغ، لرزش دست ها و مشکل راه رفتن متغیرند.
پماد موضعی کاپسائیسین (کاپسازین، زوستریکس) می تواند به رفع دردهای ناشی از آسیب اعصاب ریز رشته، که معمولاً با دیابت در ارتباط هستند، کمک کند. ممکن است لازم باشد پیش از ظهور آثار درمانی کیسائیسین، ۱ الی ۲ هفته از این دارو استفاده شود، اما به جز مورمور شدن و سوزش جزئی یا خارش و قرمزی مختصر پوست در محل استعمال پماد، این دارو اثرات جانبی چندانی ندارد.
منبع: مه شو