کیارستمی در فهرست داردن‌ها
این زوج فیلمساز ۷۹ فیلم برتر قرن بیستم را که باید ببینید، معرفی کرده‌اند.
هرچند سنت فیلمسازی داردن‌ها متفاوت از سینما واریته‌ای است که قدمت آن به ژان روش می‌رسد اما پیشینه مستندسازی آنها برای سبک سینما واریته فیلم‌های‌شان کارساز بوده است. این زوج فیلمساز ۷۹ فیلم برتر قرن بیستم را که باید ببینید، معرفی کرده‌اند. این فهرست را La Cinetek منتشر کرده است.
انتخاب داردن‌ها شامل نخستین فیلم‌های ناطق از جمله فیلم «M» ساخته فریتس لانگ، فیلمساز سرشناس اتریشی- آلمانی تا فیلمساز مولف ایرانی عباس کیارستمی، آکی کوریسماکی فیلمساز فنلاندی و نانی مورتی فیلمساز ایتالیایی می‌شود.
عباس کیارستمی، فیلمساز اسطوره‌ای ایران با سه فیلم «زیر درختان زیتون» (۱۹۹۱)، «خانه دوست کجاست؟» (۱۹۸۷) و «زندگی ادامه دارد» (۱۹۵۶) در این فهرست حضور دارد. روبر برسون با چهار فیلم «ناگهان بالتازار» (۱۹۶۶)، «موشت» (۱۹۶۷)، «زندانی محکوم به مرگ گریخت» (۱۹۵۶) و «خاطرات کشیش روستا» (۱۹۵۱) در این فهرست جای دارند. این دو برادر پیش از این گفته بودند که با ساخت فیلم «رزتا» (۱۹۹۹) به فیلم کلاسیک «موشت» برسون ادای احترام کرده‌اند.
همچنین در این فهرست فیلم‌های غیرداستانی «بی‌آفتاب» (۱۹۸۳) ساخته کریس مارکر و «شوآ» به کارگردانی کلود لنزمن نیز دیده می‌شود. کن لوچ با دو درام «قوش» (۱۹۶۹) و «سنگ باران» (۱۹۹۳) در این فهرست جای دارد. «قوش» دومین ساخته کن لوچ درباره پسری از طبقه کارگر است و همکلاسی‌ها و اعضای خانواده‌اش او را آزار می‌دهند. لوچ در این فیلم به شرح زندگی تیره و تار اهالی مناطق صنعتی شمال انگلستان می‌پردازد. «سنگ باران» نیز داستان مردی است که توان خریدن لباس مراسم نخستین عشای ربانی دخترش را ندارد و برای به دست آوردن این مبلغ دست به انتخاب‌های هولناکی می‌زند. این فیلم برنده جایزه ویژه هیات داوران جشنواره فیلم کن در سال ۱۹۹۳ شد.
هر چند در این فهرست با دیدن نام وودی آلن برای ساخت «جنایت و جنحه» (۱۹۸۹) غافلگیر می‌شویم. فیلم «صحنه‌های داخلی» که وودی آلن آن را در سال ۱۹۷۸ روی پرده برد، دیگر انتخاب داردن‌ها است؛ فیلمی که مرهون فیلمسازی اینگمار برگمان است اما در زمان اکران فیلم، منتقدان آن را تقلیدی سطح پایین از استاد فیلمسازی سوئدی معرفی کردند.
از طرفی اینگمار برگمان با دو فیلم «تابستان با مونیکا» (۱۹۵۲) و «آستانه زندگی» (۱۹۵۸) در این فهرست جای دارد. روایت مارتین اسکورسیزی از جوانی که بی‌خوابی او را رنج می‌دهد و شغل شبانه تاکسیرانی را انتخاب می‌کند، یکی از انتخاب‌های داردن‌ها است.
اما داردن‌ها پنج انتخاب خود را به موریس پیالا، فیلمساز فرانسوی که او را به خاطر سبک واقع‌گرایانه‌اش می‌شناسیم، اختصاص داده‌اند که مشهورترین آنها «زیر آفتاب شیطان» (۱۹۸۷) برنده نخل طلایی جشنواره کن است. این دو فیلمساز بلژیکی، هشت اثر سینمایی روبرتو روسیلنی، کارگردان ایتالیایی نئورئالیست را که از جمله آنها می‌توان به «سفری به ایتالیا»، «آلمان، سال صفر» و «استرومبولی» (۱۹۵۰) اشاره کرد.
منبع: عصرایران