سیاستگذاری شهری و کارآفرینی اجتماعی
مجید طهرانیان-مدیر کل آموزش فنی و حرفه‌ای استان تهران
شورای جدید شهر تهران در روزهای آینده رسماً، سکاندار سیاست‌های شهری کلان شهر تهران می‌گردد. ورود به عرصه‌های مغفول و آموزش شهروندان و اقشار کم برخوردار که در اسناد بالادستی نیز بر آن تکیه فراوان شده، می‌تواند دستور کار راهبردی برای توسعه سیاستگذاری شهری و مشخصاً در کمیسیون اجتماعی شورای شهر باشد. یکی از عناصر بسیار تاثیر‌گذار در این راستا تعریف عملیاتی و بذل توجه به پدیده کارآفرینی اجتماعی باشد. کارآفرینی اجتماعی فرآیندی است که در آن شهروندان و موسسات برای پیشبرد راه حل‌ها در خصوص مشکلات اجتماعی در میدان بازی، کنش‌گری می‌کنند. این مشکلات اجتماعی شامل، فقر، تخریب محیط زیست، بیماری، فساد و بی مهارتی در آموزش می‌باشد. به عبارتی کارآفرینی اجتماعی، فرآیند تعقیب راه حل‌های ابداعی برای مشکلات اجتماعی در پرتو آموزش شهروندان و گروه‌های هدف خاص می‌باشد.
از سوئی کارآفرینی اجتماعی ارتباطی عمیق با فلسفه تغییر دارد و کارآفرینی اجتماعی از دل تغییرات اجتماعی بیرون می‌آید، بنابراین نیاز است که مو ج‌های دموگرافیک را در کلان شهرها به جهت مهارت و یا بی مهارتی شهروندان کنترل نمود. این چکیده مهارتی، فراتر از تعاریف کلاسیک و نظری کارآفرینی اجتماعی از منظری سیاستگذارانه، یک راهکار مهارتی از تعمیق کارآفرینی اجتماعی در لایه‌های آسیب پذیر غیر مهارتی جامعه از تبدیل ایده به محصول و فروش آن که منجر به خروجی مولد و ارزش افزوده است را ارائه می‌دهد که رکن اساسی آن آموزش و مهارت افزائی گروه‌های هدف کارآفرینی اجتماعی است و در این راستا با استفاده از مدل اجرائی آموزشهای محصول محور که فرآیندی از آموزش، بازاریابی و فروش محصولات است را مبنای کار خود قرار می‌دهد. (این مدل، عناصر مختلف یک زنجیره محصول از نیروی انسانی تا بازاریابی و فروش را شامل می‌شود) . متغیر دیگر که در این نوشتار مورد مداقه قرار می‌گیرد بذل توجه به پدیده محیط زیست و توسعه پایدار است که از ارکان کارآفرینی اجتماعی است و در این راستا با استعانت از اقتصاد سبز و رشته‌های سبز که اشتغال فراوانی را به همراه دارد، کارآفرینی اجتماعی را به اقتصاد سبز پیوند می‌دهد، پیوندی که سیلابس‌های مهارتی آن با آموزشهای فنی و حرفه‌ای محقق می‌شود.
بنابراین این فراز نوشتاری، کارآفرینی اجتماعی را سیاستی اجتماعی می‌بیند که با اقتصاد، فرهنگ و اشتغال ارتباطی چند سویه دارد که زیربنای متغیرهای مذکور، سازه‌های آموزشی و مهارتی شهروندان می‌باشد. در نهایت این چکیده نوشتاری ، ارتباط بین بنگاه اجتماعی و کارآفرینی اجتماعی را مورد تحلیل قرار می‌دهد، چرا که در راهبرد مذکور، بنگاه اجتماعی، تجارت پویایی با اهداف اجتماعی است که انتفاع آنها در برگیرنده انتفاع اجتماع است، به طوری که مراکز آموزش محصول محور که کارکردهای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی دارند را در ذیل بنگاه‌های اجتماعی تعریف می‌نماید. به طور کلی فرضیه این نوشتار، تاثیر آموزشهای مهارتی بر ارتقاء کارآفرینی اجتماعی با استفاده از بنگاه‌های اجتماعی مهارتی است، که این ایجاد و راهبری این بنگاه‌ها می‌تواند با زعامت کارکردی سازمان آموزش فنی و حرفه‌ای کشور و آموزشهای مهارتی آن به انجام رسد.
منبع: بهارنیوز