سندرم کوشینگ چیست؟

به افزایش تولید و ترشح کورتیزول (hypercortisolism) سندرم کوشینگ گفته می‌شود که اگر در اثر افزایش ترشح ACTH ثانویه به آدنوم هیپوفیز باشد بیماری کوشینگ (Cushing’s disease) اطلاق می‌شود.
بیماری کوشینگ عامل ۶۰ درصد تا ۸۰ درصد موارد، بیماری اولیه آدرنال (نظیر آدنوم یا کارسینوم) عامل ۱۰ درصد تا ۲۵ درصد موارد و تومورهای اکتوپیک ترشح کننده ACTH (نظیر کارسینوم Small- Cell ریه، تومورهای تیموس، کارسینوم سلول‌های جزائر پانکرس) عامل کمتر از ۵ درصد تا ۱۵ درصد موارد سندرم کوشینگ هستند. هیپرکورتیزولیسم باعث ایجاد یک حالت بالانس منفی نیتروژن و کاتابولیک می‌شود و این مسئله به صورت ضعف عضلانی، آتروفی پوست (نازک و سفید شدن) همراه با استریا (به طور کلاسیک ارغوانی رنگ و در قسمت تحتانی شکم). اکیموز خود به خودی یا آسان. زخم‌های دیر بهبود یابنده. کاهش مقاومت سیستم ایمنی (شیوع بیشتر عفونت‌های باکتریال و قارچی)، عدم تحمل گلوکز و استئوپورز تظاهر می‌کند. سایر تظاهرات سندرم کوشینگ عبارتند از: چاقی (در اکثر موارد و غالبا به صورت افزایش چربی در اطراف گردن، زیر چانه، روی شانه‌ها، تنه و شکم) (در موارد کمی لاغری)، ادم، الکالوز هیپوکالمیک، هیپرتانسیون (سه موارد اخیر ثانویه به افزایش مینرالوکور تیکوئیدها)، اختلال بویایی، اختلال خلقی و یا حتی سایکوز و درجات خفیف تا متوسطی از هیپرآندروژنیسم (ویریلیزاسیون نادر است). (جدول ۳- ۸).
توجه:
در مبتلایان به سندرم کوشینگ در صورت وجود هیرسوتیسم یا ویریلیزاسیون بایستی به فکر و دنبال تومورهای آدرنال بود.
نکته:

اکثر تومورهای اکتوپیک ترشح کننده ACTH بدخیم بوده و در راس آنها (نیمی از موارد) کارسینوم Small- Cell ریه قرار دارد.
شایع‌ترین علت سندرم کوشینگ غیر وابسته به ACTH، مصرف استروئیدها است.

حدود نیمی از تومورهای آدرنال (و تخمدان) در زمان تشخیص در معاینه شکم (و لگن) قابل لمس هستند.
منبع: mahsho.com