سرمقاله روزنامه بهار؛ امیدواری سوری‌ها
سرمقاله امروز روزنامه بهارمذاکرات سه‌جانبه تهران، مسکو، آنکارا، ضرورت بین‌المللی منطقه است. بحران سوریه، هیچ راهی جز این ندارد که قدرت‌های بزرگ منطقه کنار هم بنشینند و راهکاری سیاسی برای پایان بحران غم‌انگیز سوریه پیدا کنند. باید توجه داشت، خشونت عریانی که در سوریه جریان دارد، بیش از هر گروه دیگری، مردم مظلوم این کشور را آزار می‌دهد. اتخاذ راه‌حل سریع برای حل بحران و توقف بدون درنگ خشونت، آن‌قدر اضطراری است که نمی‌توان بی‌هیچ اغماضی، تعلل را پذیرفت. باید با توافق‌های راهگشا و بسیار سریع، مسیر غم‌بار و خونین سال‌های گذشته را تغییر داد و قطار خشونت را متوقف کرد. توجه به وضعیت بسیارنابهنجار شهروندان سوریه به‌خصوص مردم مظلوم حلب شرقی، باید مهمترین دغدغه سیاستمداران منطقه از جمله مسئولان سیاست خارجی ایران، روسیه و ترکیه باشد. نفی خشونت، آرامش مردم سوریه و توجه جدی به نیازهای نخستین آنان، باید در اولویت راهبردی مذاکرات سه‌جانبه باشد. بند سوم بیانیه پایانی نشست سه‌جانبه در خصوص غیرنظامیان، امیدوارکننده است اما کافی نیست. باید عنایت بیشتری و عملی‌تری به مردم عادی که هیچ‌زمانی درگیر منازعات خونین نشده‌اند، داشت. چشم‌های نگران جهان منتظرند اخبار و تصاویر دل‌آزار مردم مظلوم سوریه، متوقف شود و رنج فزاینده آنان، جای خود را به بازسازی روحی و جسمی زنان، کودکان و مردان سرزمین باستانی سوریه بدهد. مهار گروه‌های خشونت‌طلب و بحران‌ساز از جمله داعش و جبهه‌النصره، راهبردی بنیادی‌تر از آنچه اکنون در مذاکرات دیده می‌شود، می‌طلبد. باید اندیشه‌ای استراتژیک و بنیادی برای مقابله تمام‌عیار و همه‌جانبه با گروه‌های تکفیری انجام شود. نباید با اقدامات مبهم کشورهای منطقه از جمله عربستان، انتظار نابودی تمام‌قد داعشی‌ها را داشته باشیم. رفتار برخی کشورهای منطقه در برابر این گروه‌های خشونت‌طلب، کاملا مبهم است. داعش برای پیشرفت خود به چراغ‌سبز برخی کشورها بسیار مدیون است. ردیابی این چراغ‌سبزها برای نظام بین‌الملل، خیلی کار سختی نیست. تاکید بیانیه مشترک ایران، روسیه و ترکیه بر «حمایت کامل خود از حاکمیت، استقلال، یکپارچگی و تمامیت ارضی جمهوری عربی سوریه» نقطه درخشانی است و به بنیادی‌ترین اصول حقوق بین‌الملل اشاره دارد. لازم است این بند بیانیه به جدیت تمام درباره همه کشورها از جمله کشور سوریه رعایت شود. لازم است، به استقلال تمام کشورها احترام گذاشته شود و مفهوم استقلال چیزی جز عدم دخالت در امور داخلی کشورها نیست. «پرهیز از راه‌حل نظامی در منازعه سوریه»، به عنوان دیگر توافق کشورهای روسیه، ایران و ترکیه، نقطه امیدی است. شایسته است همه کشورهای جهان از جمله کشورهای منطقه بر نقش سازمان ملل متحد برای حل این بحران، تاکید کنند و وفق قطعنامه ۲۲۵۴ شورای امنیت سازمان ملل، اقدام نمایند. تنها راه این است که عرف حقوق و سیاست بین‌الملل در منازعه سوریه به رسمیت شناخته شود و هیچ کشوری برخلاف این عرف، عمل نکند. باید نزاع در سوریه زود و بسیار زود پایان یابد و بازسازی آغاز شود. باید بر ویرانه‌های حلب، مضایا، حمص، درعا و…، عمارت‌هایی از جنس امید و آرامش ساخت. مردم باید به خانه‌‍‌های خود بازگردند، اما کدام خانه؟ آن‌ها خانه ندارند. باید خانه‌های‌شان را ساخت، بهتر و زیباتر از قبل. البته ساختن خانه و خیابان برای آن‌ها، کافی نیست. روح رنجیده سوری‌ها ده‌ها سال، سوریه و منطقه را با رنج مطلق مواجه خواهد کرد. باید تمام ملت‌ها و دولت‌های جهان برای کاهش رنج‌های این مردم مظلوم هزینه کنند. اشک و آه ما چه دردی از مردم سوریه دوا می‌کند؟ آنان به اشک‌های ما نیاز ندارند، آنان محتاج تلاش ما برای توقف خشونت و آغاز سریع برنامه‌های بازسازی هستند. باید به همه قدرت‌های جهان گفت، به‌خاطر کودکان حلب، در هر نقطه‌ای هستید، بیایستید!
منبع: baharnews.ir