هلهله دلواپسان بخاطر یک جمله ظریف!
گروه سیاسی: در این روزها بخش‌های خبری صداوسیما به وزیر امور خارجه دولت اعتدال روی خوش نشان می‌دهند و خبرنگار این رسانه انحصاری در نیویورک از هر فرصتی برای گفتگو با ظریف استفاده می‌کند.
بخش‌های مختلف خبری، خبر یک یا دویشان به سفر ظریف به آمریکا و گفته‌های او اختصاص دارد و می‌توان با کمی اغراق مدعی شد که تعداد بیان خبر و نمایش تصاویر مرتبط با محمدجواد ظریف در این روزها از مدت مشابه در هنگام مذاکرات هسته‌ای هم بیشتر شده است!
رسانه‌های مکتوب و مجازی جریان تندرو هم با دستاویز قرار دادن همین مطالب انعکاس یافته در صداوسیما گاه به کنایه و گاه به صراحت از این سخن می‌گویند که‌ای حامیان برجام کجایید که مسئول مستقیم پرونده هسته‌ای هم از عهد شکنی و نقض برجام از سوی آمریکا می‌گوید و از احتمال خروج ایران از این توافق سخن گفته است. خلاصه آن که صداوسیمای انحصاری و رسانه‌های تندرو با هم مشغول یک بازی سیاسی – رسانه‌ای هستند تا از درون آن این نکته را به مخاطب القا کنند که مقامات ارشد دولتی هم دیگر به بن بست رسیدن برجام را پذیرفته اند. در این باره به یاد آوردن چند نکته ضروری است.
۱ـ ایالات متحده، فارغ از آن که کدام دولت در آن‌جا در راس کار باشد در نگاه جریان رسمی و ارکان قدرت در ایران کشوری «متخاصم» تلقی می‌شود و به این امر در اسناد بالادستی مرتبط با سیاست خارجی کشورمان نیز بارها تاکید شده است. به همین دلیل هر دولتی که در ایران بر سر کار بیاید چه اصولگرا باشد یا اصلاح طلب و چه تندرو یا میانه رو می‌بایست در چنین چارچوبی عمل کند و تخطی از این کلیشه رایج با اعتراض تصمیم گیران کشور در این حوزه مواجه خواهد شد حتی اگر در حد پاسخ دادن به تلفن رئیس جمهور آمریکا و یا دست دادن اتفاقی با این مقام آمریکایی باشد!
۲ـ اظهارنظر مسئولان دیپلماسی کشورها را می‌توان از نگاهی به طور کلی به سه دسته اظهارنظر در خاک کشور خودی و یا کشورهای همراه، اظهارنظر در کشورهای خنثی و اظهارنظر در کشورهای متخاصم تقسیم‌بندی کرد. در دو گروه اول، معمولا اظهارنظرها با نوعی انعطاف بیشتری همراه است و اصولا کمتر به طرف متخاصم پرداخته می‌شود اما اظهارنظر در خاک کشوری که «دشمن» خوانده می‌شود به طور طبیعی با سختی و ادبیاتی متفاوت همراه خواهد بود.
۳ـ هنگام حضور مقامات ایرانی در کشور آمریکا شاهد آن هستیم که رسانه‌های این کشور با رویکردی هجومی به استقبال آنان رفته و در تلاش هستند تا به اصطلاح آن‌ها را به گوشه رینگ ببرند. این رویکرد که بخشی از آن به سازوکار رسانه‌ها در ایالات متحده باز می‌گردد و بخش دیگرش هم به نوع رابطه خصمانه آمریکا و ایران سبب آن می‌شود که طرف‌های ایرانی هم به همان نسبت با ادبیاتی سخت‌تر از آن چه در شرایط نرمال سخن می‌گویند نکات مد نظرشان را مطرح کنند.
۴ـ حضور ظریف در ایالات متحده در روزهایی است که دولتی در این کشور بر سر کار است که به طور مداوم در حال تبلیغ ناکارآمدی برجام است؛ درست مثل دلواپسان وطنی! در چنین شرایطی کاملا طبیعی است که ظریف به عنوان یکی از ارکان به ثمر رساندن این توافق باید در مواجهه با چنین دولتی که هنوز توان درک اهمیت برجام و فواید حضور میانه روها در ایران را نداشته است باید با زبان و ادبیات تند سخن بگوید تا آن‌ها نیز متوجه این نکته بشوند که خروج از برجام معنایی جز «باخت – باخت» ندارد و میانه روهای ایرانی نیز می‌توانند مانند آن‌ها انعطاف ناپذیر باشند.
۵ـ برای ارزیابی برجام چه از این جهت که آیا نقضی رخ داده است و چه از این زاویه که آیا دستاوردی برای کشور داشته است می‌بایست به جای تکیه کردن به اظهارنظرهای گوناگونی که طرف‌های این توافق در پشت‌تریبون‌ها و در رسانه‌ها مطرح می‌کنند به واقعیات صحنه و متن این توافق بنگریم. آیا واقعیات و متن برجام ما را به این نتیجه می‌رساند که آن چه جریانات تندرو داخلی و خارجی از شکست خوردگان در انتخابات۹۶ تا صهیونیست‌ها درباره عدم مفید بودن برجام می‌گویند صحیح است؟
قرارداد نفتی با شرکت توتال که بر اساس آن رقم قابل توجهی از سرمایه خارجی به بخش انرژی کشور جذب می‌شود و یا خبر انعقاد ده قرارداد نفتی مشابه دیگر تا ده ماه آینده که اخیرا منتشر شده است نشانگر بی سرانجامی برجام است؟ آیا قراردادهای خرید هوایپما از بزرگترین تولیدکنندگان هواپیما که به تدریج تا یک دهه آینده ناوگان فرسوده هوایی ایران را که میانگین سنی بیش از سی سال داشته است را نوسازی خواهد کرد از آسمان نازل شده و ارتباطی به برجام ندارد؟
آیا همکاری‌های مشترک در زمینه خودرو‌سازی که در افقی دورتر به صادرات خودروهای روز اروپا از سوی ایران می‌تواند منجر شود بدون دست یافتن به برجام امکان پذیر بود؟ آن‌ها که نسبت به برجام بدبین هستند و آن را همچون دونالد‌ترامپ «توافقی بد» می‌دانند نظرشان درباره همکاری‌های گسترده هسته‌ای با کشورهای مختلف در پسابرجام چیست؟
آیا به مرحله اجرا رسیدن توافق برای مدرن‌سازی راکتور اراک با همان ماهیت آب سنگین که بارها مورد تاکید مقامات ارشد کشور بوده است نشانگر توقف در برنامه هسته‌ای کشورمان است؟ می‌توانیم به جای دیدن این واقعیات و موارد متعدد مشابه تصویب احتمالی تحریم‌های غیر هسته‌ای را به واسطه به ناحق در اختیار داشتن «بلندگوهای بزرگ» در بوق و کرنا کنیم و با تقطیع صحبت‌های مقامات دولتی آنان را هم مخالف برجام و دستاوردهای آن نشان دهیم اما انتخابات۹۶ به خوبی به همگان نشان داده است که اکثریت فریب این بازی‌های کودکانه سیاسی – رسانه‌ای را نخواهد خورد و امروز دیگر زمان به سرانجام رسیدن این خدعه‌ها به سر آمده است.
منبع: بهارنیوز