ضد آندروژن ها برای درمان آکنه

سیپروترون استات: این دارو ، بازدارنده گیرنده آندروژن است. CA با استروژنی به نام اتینیل استرادیول در یک فرمولاسیون خوراکی ضد بارداری ترکیب می شود که در اروپا برای درمان آکنه تجویز می شود. این فرمولاسیون در حال حاضر در آمریکا در دسترس نیست. بنابر گزارش ها ، ۷۵% تا ۹۰% بهبود در بیمارانی که شکل های گوناگون این دارو را مصرف می کنند دیده شده است.
CA از طریق بازداری از تخمک گذاری و بازداری از گیرنده های آندروژن ، با عملی دو گانه کار می کند. این دارو فقط باید به زنان تجویز شود زیرا برای مردان خطر زنانه کردن (بزرگ شدن پستان و اثرهای دیگر) دارد.
اثرهای جانبی بالقوه CA عبارت اند از نامنظم شدن خونروی ماهانه ، بزرگ شدن پستان ، تهوع /استفراغ ، احتباس مایع (ورم) ، ورم پاها ، سردرد و ملاسما.CAرا می توان به خستگی ، ناهنجاری های کبد و به ندرت به اختلال های لخته شدن خون ربط داد.

کلرمادینون استات: این دارو نیز مانند CA در چند کشور اروپایی در بازار هست و فقط اندکی از CA کم تاثیر تر است.
اسپیرونولاکتون: این دارو هم بازدارنده گیرنده آندروژن است و هم احتمالا بازدارنده a – ۵ ردوکتاز نوع ۱. این دارو در دزهای ۵۰ تا ۱۰۰ میلی گرم در روز تولید سبوم را کاهش داده و آکنه را بهبود بخشیده است. در کشورهایی مانند آمریکا که هیچ داروی موثر ضد آندروژنی مانند CA در دسترس نیست ، اسپیرونولاکتون را می توان برای بیماران زنی که آکنه مقاوم به درمان دارند به کار برد ، گرچه به طور رسمی برای این بیماری تایید نشده است.
در یک مطالعه که به بررسی درمان آکنه با اسپیرونولاکتون پرداخت ، آکنه یک سوم بیماران کاملا برطرف شد. یک سوم از آن ها بهبود چشمگیر یافتند و تقریبا یک سوم از آن ها بهبود جزئی نشان دادند. آکنه کمتر از ۱۰% افراد هیچ بهبودی نشان نداد.
در دزهای بالاتر اثرهای جانبی افزایش می یابد و شامل احتمال افزایش پتاسیم خون ، پایین آمدن اندک فشار خون ، خونروی نامنظم ماهانه ، بزرگ شدن و حساس شدن پستان ، سردرد و خستگی است. افزایش پتاسیم خون در زنان جوان سالم به ندرت رخ می دهد. با اینکه تومورهای پستان در موش های تحت مصرف اسپیرونولاکتون گزارش شده است ، این دارو سال ها در انسان استفاده شده و مستقیما با ایجاد سرطان ارتباط داده نشده است.
در بیش از ۳۰ سال استفاده از اسپیرونولاکتون هیچ موردی مستندی از سرطان پستان وجود نداشته است.
چون اسپیرونولاکتون یک ضد آندروژن است ، اگر زن بارداری آن را مصرف کند خطر زنانه شدن جنین پسر در او وجود دارد. خطر برای جنین و نشانگان خونروی نامنظم ماهانه ، با ترکیب این درمان با یک داروی ضدبارداری خوراکی تعدیل می شود. اگر درمان با دز پایین ۲۵ میلی گرم در روز آغاز می شود و دز هر چند ماه بنا بر نیاز افزایش یابد (چون مانند درمان های دیگر هورمونی سه ماه طول می کشد تا بدن پاسخ دهد) ، اثرهای جانبی را می توان بسیار کم کرد. پس از اینکه واکنش کافی در بدن ایجاد شد ، دوباره می توان دز را به حداقلی رساند که برای نگهداری نتایج مکفی لازم است.
منبع: مه شو