نقش سازمان های برنامه و بودجه و امور اداری و استخدامی و انتخاب رواسای آن
دو سازمان کلیدی در تشکیلات دولت که می توانند حتی در تعیین توفیقات ملی دولت حرف اول و آخر را بزنند سازمان های”برنامه و بودجه” و “امور اداری و استخدامی کشور “هستند، اما متاسفانه قدر و نقش آن دو، آنطور که باید، حتی برای دولت ها و مجالس، شناخته شده نیست.
ناکارآمدی نظام برنامه ای و بودجه ای و اداری ایران امروز، که محصول کارکرد این دو سازمان حیاتی است حاکی از همین اهمیت خطیر است. این به معنای آن است که می توان با ایجاد تغییرات متناسب، در این سازمان ها بذر درستی تخصیص منابع و کارآمدی را هم افشاند.
به زعم این حقیر دولت اگر معادل انرژی و وقت و دقتی که برای تعیین همه وزیران می گذارد را برای انتخاب رئیسان این دو سازمان بگذارد نه تنها به خطا نرفته است که نشان داده است که اهمیت نقش و کارکرد این دو نهاد را می شناسد.
راس این سازمان های فراکلیدی، تکنوکرات هائی متخصص در اقتصاد سیاسی ایران، محیط شناس، عمیق، عالم، متعهد به اجرای قانون اساسی و تا حدود زیادی انعطاف ناپذیر در برابر چانه زنی‌های مرسوم صاحبان قدرت را می‌طلبد تا با اصلاح روش ها و رویکرد های عمدتا ناکارآمد فعلی، که هم در درون این سازمان ها و هم در نتایج ناشی از کارکرد های ناصواب آن ها بر شئون و امور مملکت تاثیر گذار بوده است، بار سنگین، ولی جهت دهنده کشور به صلاح و استقلال را، مدبرانه و صبورانه، به پیش ببرند.
آنان حتی باید در ایفای این ماموریت خطیر، از رای ممتاز در هیات وزیران بر خوردار باشند تا بتوانند به هنگام لزوم، از سیطره آرای بخشی و نه لزوما کلان نگر وزیران، بر مصوبات دولت هم ممانعت به عمل آورند.
انتخاب چنین رییسان مقتدری این اطمینان را فراهم می آورد که تا حدودی انضباط اداری و اقتصادی جایگزین بی تفاوتی در چگونگی ساماندهی تشکیلات اداری و هزینه بیت المال شود و کشور مسیر حساب و کتاب را پیش روی خود بگشاید.
*استاد اقتصاد دانشگاه تهران
منبع: https://t.me/hassan_sobhani
کانال تلگرانی دکتر حسن سبحانى
منبع: الف