علل وحشتزدگی

علل فیزیولوژیک
پاسخ جنگ یا گریز باعث تندتر شدن سرعت تنفس یا نفس نفس زدن می شود. نفس نفس زدن مقدار دی اکسید کربن خون را کم می کند و باعث گیجی، منگی، تند شدن ضربان قلب، آشفتگی و نشانه های دیگرمی شود. اگرچه کم شدن دی اکسید کربن فی نفسه ضرر یا تاثیر بلند مدت ندارد ولی احساسات موقت ناشی از آن می تواند ترسناک باشد.
چکاننده های بیرونی یا درونی
حملات وحشتزدگی معمولا چکاننده های مشخصی دارند. برخی از این چکاننده ها قابل پیش بینی هستند؛ برای مثال نگران می شوید که مبادا در سوپر مارکت دچار حمله وحشتزدگی شوید. برخی دیگر، غیر قابل پیش بینی هستند؛ برای مثال بدون خبر قبلی از شما می خواهند سخنرانی کنید.
درصد کمی از حملات نیز چکاننده مشخص ندارند و خود انگیخته به نظر می رسند. این گروه از حملات وحشتزدگی نیز احتمالاً چکاننده هایی دارند که شخص آنها را هشیارانه ادراک نکرده است،؛ برای مثال، یک نوبت نزدن قلب.
بسیاری از آدم ها با حملات وحشت شبانه بیدار می شوند. ظاهراً هنگام خواب نیز متوجه جریان تنفس و تغییرات درون بدن خود هستیم و این تغییرات، نقش چکاننده وحشتزدگی را بازی می کند. مشاهدات نشان می دهند به دنبال احساس وحشتزدگی، فاجعه سازی رخ می دهد و این فاجعه سازی باعث تشدید اضطراب می شود.
تفکر دورانی
اولین حمله وحشتزدگی می تواند یک یا چند دلیل داشته باشد؛ برای مثال، جراحی، بیماری، زایمان، بچه انداختن، از دست دادن عزیزان، تصادف یا حتی افراط در مشروب خواری. شاید مشخص کردن اولین چکاننده غیر ممکن باشد ولی خوشبختانه نیازی به مشخص کردن آن نیست. بعد از اولین حمله، احتمالاً نگران حملات وحشتزدگی بعدی خواهید شد و این نگرانی، شما را درگیر چرخه وحشتزدگی می کند .
چرخه وحشتزدگی
متوجه ناراحتی خود می شوید، آن را خطر در نظر می گیرید، ناراحتی شما تشدید می شود، فاجعه می سازید و توقع پیدا می کنید که رخ ندهد. در نتیجه ناراحتی نان بیشتر می شود و نگرانی شما به وحشتزدگی تبدیل می شود. این چرخه به یک مارپیچ تبدیل می شود.
اگر اجتناب از برخی شرایط جلوی حملات وحشتزدگی شما را می گیرد، احتمالاً درچرخه اجتناب افتاده اید. چرخه وحشتزدگی به این شکل درست می شود : پیش بینی می کنید که اگر در فلان وضعیت قرار بگیرید، دچار حمله وحشتزدگی می شوید. این پیش بینی، شما را مضطرب می کند و اضطراب، این باور شما را که «چون احساس وحشتزدگی غیر قابل تحمل است، باید از هر وضعیتی که ممکن است در آن وحشتزده شوم، اجتناب کم»، تقویت می کند. این باور با اجتناب های بعدی شما تقویت شده و باعث می شود بیشتر اجتناب کنید – همین طور آلی آخر.
در نمودار فوق نشان داده ام که رفتار اجتناب پس از حملات وحشتزدگی چطور از طریق تفکر دورانی، هیجانات عادی را با تقویت ناشی از تکرار، به واکنش های افراطی تبدیل می کند.
منبع: مه شو