بایگانی سال : 2018

کندن موها عامل تشدید ریزش موها
موهای سر دارای عمر طبیعی می باشند، و پس از گذراندن عمر خود یکی پس از دیگری شروع به افتادن نموده، جای خود را به موهای تازه ای می دهند، که روئیدن را آغاز کرده اند. این جابجایی طبیعی متدرجاً صورت می گیرد، و موهای تازه وظایف ارگانیک خود را همانند موهای قبلی انجام می دهند. این ریزش که اصطلاحاً آن را ریزش طبیعی می گوئیم، متضمن هیچ نوع خطری نیست، بلکه به پیروی نظام عمومی و قوانین حاکم بر پایداری جسم انسانی، امری طبیعی  و لازم نیز می باشد.
اما مسئله ای که در این بحث لازم است، روی آن تأکید کنیم، عادات بی موردی است، که برخی ها به آن معتاد می شوند،که به مواردی از آنها اجمالاً اشاره خواهیم کرد :

گاهی دیده می شود، بعضی ها عادت کرده اند، که بدون هیچ دلیل و علتی همیشه دستشان را به لابلای موهای سر فرو برند، و مشغول کندن موهای سر خود شوند، که این عمل به تدریج به صورت یک نوع عادت زشت و زیان آور در می آید.
چنین عادتی که کاملاً غلط و مردود می باشد، باعث ریزش غیر طبیعی موهای سر می شود. اگر مو به طور طبیعی بریزد، خود جایگزین سازی را بطور طبیعی انجام می دهد، ولی چنانچه به عمد کنده شود، و این عمل مستمراً ادامه یابد، باعث از بین رفتن موهای سر شده، و شخص را به کم مویی دچار می نماید.
کندن مو به طرق مختلف صورت می گیرد. گاهی اوقات شخص با انگشتان دست این عمل را انجام می دهد، و گاهی نیز به وسیله وسایل آرایش به اینکار دست می زند.
گاهی نیز مشاهده شده است، که بعضی از آقایان ظاهراً با این باور که خون بیشتری به پوست سر برسد، با برس سیمی یا پلاستیکی به جان موها و پوست سر می افتند، و بطور خشن و محکم شروع به برس کشیدن می کنند. که در واقع با این عمل شروع به کندن موهای سرخود به شکلی خاص می کنند. این عمل نتایج و خیمی به دنبال دارد، از جمله کنده شدن پی درپی موها که باعث ضعف آنها شده، و کار به جایی می کشد، که دیگر ریشه موها استحکام و مقاومت طبیعی خود را از دست می دهند، و قادر به تولید مو نمی باشند.
در میان برخی بانوان و چه بسا اکثریت آنها دیده شده است، که به هنگام میزامپیلی موهای خود، از برسهای گرد مخصوصاً از نوع پلاستیکی آن استفاده می نمایند، بدین ترتیب که موها را بدور برس پیچیده، سپس می کشند. انجام این عمل هم، سلامت موها را جداً به خطر انداخته، و باعث تضعیف آنها می شود، و تکرار آن ریزش موها را به دنبال می آورد. و نهایتاً شخص را به کم مویی و بی مویی می کشاند.از اینروست که توصیه می کنیم، بهتر است، از چنین اعمالی که هستی موها را به مخاطره می اندازد، خودداری شود، تا موها سیر تکاملی خود را بطور طبیعی و برحسب قانون آفرینش بپیمایند. زیرا در اینصورت هم موها سالم و سلامت می مانند، و هم با آسودگی خاطر از مزایای موهای سالم برخوردار می شویم.
همانطوریکه در بحث های پیشین میز توضیح دادیم، ریزش مو بطور طبیعی یک امر حیاتی است، و این تجدید حیات طبق نظامات آفرینش صورت می گیرد، و با مرگ طبیعی موها ، نورسته های تازه نفسی جایشان را می گیرند، ولی اگر بخواهیم با اشتباهات عمدی و غیرعمدی خود، ریزش طبیعی موها را به ریزش مصنوعی و غیرطبیعی بدل کنیم، تیشه به ریشه ی سلامتی موها زده ایم.

کندن بی رویه موها بهرشکل و صورتی که باشد باعث انهدام تدریجی آنها خواهد شد.
منبع: مه شو

ریزش غیر طبیعی موها در اثر آلودگی هوا
بطور کلی در آلودگی هوا، موادی که در هوا می توانند، اثرات زیان آوری بر روی بشر، حیوان، نبات یا جسم داشته باشند، عبارتند از : ذرات جامد معلق، ترکیبات گوگردی ،  ترکیبات اکسیژنه، ترکیبات آزته، هالوژنه، ترکیبات فلزی، و مواد رادیواکتی، که فرم دیگر از مواد آلوده کننده اند، که شاید خطرناکتر از سایر مواد یاد شده ی فوق باشند، و از تأثیر فتوشیمیایی و فیزیکی شیمیایی این مواد، در یکدیگر در آتمسفر پدید می آید. پاره ای از مواد آلوده کننده ی هوا، در بدن انسان اثرات عمومی برجای می گذارند. این مواد عبارتند از : اکسیددوکربن، سرب، ارسنیک، اسبستوز، کادمیوم، ترکیبات بریلیوم، جیوه، ترکیبات منگنز، مواد سرطان زا و بالاخره مواد حشره کش.
گاز دی اکسیدکربن ، پس از استنشاق جذب خون شده، با هموگلوبین ترکیبات ثابتی می سازد. و در نتیجه مقدار اکسیژنی که می تواند، توسط خون به بافتها برسد، کمتر می گردد و نتیجتاً موها که از اعضای ظریف بدن محسوب می شوند، و از حساسیت قابل ملاحظه ای برخوردارند، بر اثر کمبود اکسیژن موجود در خون تغذیه کننده ی ریشه ی موها دچار سوء تنفس می شوند، که این نقصان، نتیجه این جزء ریزش موها نخواهد داشت.
افرادی که سیگار می کشند، بهمراه دود آن مقادیر نسبتاً زیادی از این گاز را وارد ششها و نتیجتاً داخل خون می نمایند، انیان هنگامی که در معرض هوای آلوده به این گاز قرار می گیرند (چهار راههای شلوغ، تونلها ….) مقادیر بیشتری از این گاز را جذب می نمایند.
بنابراین افراد سیگاری، متحمل لطمات بیشتری از ناحیه ی ریشه موها شده، ریزش موی بیشتری خواهند داشت.
منواکسیدکربن که در احتراق ناقص مواد سوختنی بوجود می آید. به علت اثر مسموم کنندگی آن و میل ترکیبی شدیدی که با هموگلوبین خون انسان با منواکسیدکربن دارد، یکی از مواد آلوده کننده ی مهم هوا دویست برابر بیشتر می باشد. میل ترکیبی با هموگلوبین خون دارد و یکی از مواد آلوده کننده ی مهم هوا می باشد. میل آن به ترکیب با اکسیژن است، بنابراین کمی منواکسیدکربن در هوای استنشاق می تواند، میزان متنابهی از هموگلوبین خون را به کربوکسی هموگلوبین تبدیل نماید. در این حالت هموگلوبین های باقیمانده، نمی توانند عمل انتقال اکسیژن به بافتهای بدن را بطور کامل انجام دهند.
اثر مهم دیگر تشکیل کربوکسی هموگلوبین خون، جلوگیری از جدا شدن مولکولهای اکسیژن و هموگلوبین خون می باشد، که باعث هموگلوبین خون می باشد، که باعث کاهش عمل تحویل اکسیژن به بافتهای بدن می گردد. از طرفی وجود منواکسیدکربن، موجب کاهش فشارنسبی گاز اکسیژن در خون می شود، که در نتیجه ی آن نیروی محرکه انتشار اکسیژن در بافتهای بدن کاستی می یابد.
از جمله بافتهای حساس بدن که به اکسیژن کافی برای ادامه فعالیتهای طبیعی خود نیاز دارند، فولیکولهای موها می باشند، که به واسطه ی این اثرات سوء منواکسیدکربن در خون، دچار فقر اکسیژن شده، توان فعالیتهای طبیعی رشد موها را از دست می دهند، که نتیجه ی آن ریزش غیرطبیعی موها می باشد
منبع: مه شو

بیماریهای ناشی از آلودگی هوا
در سالهای پیشین از سوی اداره کل بهداشت محیط، و دانشکده ی علوم دانشگاه تهران از میزان انیدرید کربنیک (بی اکسید کربن- اکسیدکربن در هوای تهران، از پنجاه محل مختلف تهران، به تناوب و در ساعات مختلف نمونه برداری شد، که نتایج چندان امیدوارکننده ای نداشت.
از آنجا که یکی از منابع مهم آلودگی در شهرهای بزرگ نظیر تهران، ازدیار روزافزون اتومبیل ها و گسترش صنایع می باشد، به همین سبب نیز، مسئله آلودگی ها در چنین شهرهایی یک مسئله غامض و پدیده ی پیچیده ای شده است.
بدیهی است، از آن سالهای نمونه برداری بررسی آلودگی هوای تهران مدت زمانی گذشته، و هر سال نیز بر تعداد اتومبیلها و دستگاه های دورزای دیگر افزوده شده، و مراکز و واحدهای صنعتی جدید خرد و بزرگ احداث گردیده، و نتیجتاً میزان خطرات آلودگی هوا بیش از پیش افزایش یافته است.
گرچه اجرای طرح ترافیک، و تقلیل تردد ماشینها از فشار رشد و تراکم افقی و عمودی آلودگی کاسته است، معهذا این امر به تنهایی نمی تواند، در بهبود دائمی آلودگی محیط زیست و هوای تهران، عامل پایدار و تعیین کننده ای باشد.
نتایج مطالعات علمی محققان آلودگی هوا نشان می دهد، که بطور کلی آثار ناشی از آلودگی هوا را می توان به سه دسته تقسیم کرد.

آثار بلافاصله که ۲۴-۴۸ ساعت پس از حمله آلودگی شدید تولید می شود.
آثاری که پس از مدتی مثلاً چند هفته یا چند ماه پس از آلودگی پیدا می شود.
آثار ناشی از آلودگی های خفیف که برای مدت طولانی و بطور مدام تأثیر می کند.الف- آثار موضعی که در محل برخورد و یا ورود مواد زیان زا در دستگاه تنفسی، گوارشی و تا اندازه ای هم در پوست جلب توجه می کند.در شق اول (الف) آثار موضعی در محل برخورد و ورود هوای آلوده، تغییرات سلولی ذیل پیدا می شود :

ب- آثاری که پس از جذب و انتشار مواد زیان زا در بدن به وجود می آید.
در پیرامون آلودگی شهرهای بزرگ نظیر تهران، تنها مورد سوم است، که جالب توجه و قابل بحث می باشد، و این آثار خود، به دو نوع متمایز تقسیم می شوند :

وضع طبیعی و عمل بیوشیمی عادی سلولها تغییر یافته، مواد عادی یا غیر عادی آزاد می گردند، که وارد خون گشته، و به نقاط دیگر بدن انتقال می یابند.
ساختمان سلولها تغییر می کند.
موقتاً سلسله اعصاب تحریک گردیده، برنش از طریق رفلکس منقبض می گردد.
اعصاب مرکزی هم تحریک می گردد.چون شرح علمی آثار جذب و انتشار مواد (موضوع شق دوم ب) با اصطلاحات علمی همراه، و دور از مبحث مورد نظر ما است، به همین جهت برای اجتناب از وارد شدن به مسایل پیچیده شدن به مسایل علمی به اشاره ای مختصر و اجمالی از این تأثیرات آلودگی هوا بر سلامت انسان بسنده می کنیم :

در شق دوم (ب) یعنی جذب و انتشار مواد نیز سازمانهای بیولوژیک تغییر می کنند، و انسان هم سعی می نماید که با آنها سازش نماید. اگر آلودگی هوا از حدی که شخص بتواند، تحمل کند، تجاوز ننماید، تقریباً چندان ضرری متوجه انسان نمی کند، و فقط موقعی برای آدمی خطر جدی به وجود می آورد، که مکانیسم های دفاعی، و یا نیروهای سازشی زیادتر از حد معمول بسیج گردند، و راکسیونهای مرضی به وجود بیاورند.

بیماری حاد غیراختصاصی قسمت فوقانی دستگاه تنفس
برنشیت مزمن
بیماری مزمن منقبض کننده ی برنش
پنومونیها
برونگوپنومونیها
سل
آمفیزم ریوی
آسم برنشیک
سرطان ریه

منبع: مه شو