بایگانی سال : 2017

رضا صادقیان
تجربه فراکسیون و گردهم آوردن شماری از نمایندگان مجلس شورای اسلامی که بتواند در بزنگاه مهم واکنش دقیق و همسو با جریان سیاسی نزدیک به خود داشته باشند با توجه به خروجی موضع‌گیری‌های نمایندگان در دوره‌های گذشته و امروز نسبتا ناموفق است، مسئله اصلاح‌طلب و اصولگرا بودن نیست، ناظران از فراکسیون‌ها حرکت‌های به‌موقع و هماهنگ توقع دارند، ولی این اتفاق در واقعیت کمتر رخ داده و می‌دهد. شاید در برخی موافق هماهنگ عمل کرده‌اند و یا باهمنوایی در رویدادهای سیاسی حاضر شدند، ولی برآیند فعالیت‌های فراکسیون‌ها معمولا ناموفق بوده است.

شاید مسئله به نبود احزاب قوی و باسابقه مربوط شود، امکانش هست بتوان این مسئله را به روحیه فردگرایی فربه ایرانیان مرتبط دانست و یا مسائلی دیگر. اما… بخشی از واقعیت جاری درباره فراکسیون امید و دیگر فراکسیون‌های نامنسجم در مجلس شورای اسلامی چنین است؛ بسیاری از نمایندگان مجلس شورای اسلامی، خصوصا نمایندگانی که از شهرستان‌های کوچک به مجلس راه پیدا می‌کنند، بیش از آنکه حاملان دغدغه‌های ملی، سیاسی و یا دل در گرو نزدیک شدن به جریان‌های سیاسی داشته باشند، با کوهی از مشکلات و گرفتارهای برزمین مانده از شهرستان راهی مجلس می‌شوند و صد البته وعده‌های که به صورت حضوری و چشم در چشم مخاطبان به رای دهندگان داده‌اند.

به این‌ترتیب همین اشخاص حاضر هستند حتی برای حل شدن مشکلات برخی محله‌ها، دریافت بودجه کافی برای آسفالت خیابان‌های اصلی شهر، یا سفارش استخدام پنجاه نفر به اداره‌های دولتی و یا نصب بخشداران و ده‌یاران همسو وارد داد و ستد با مسئولان مربوطه شوند، به عبارتی از خواستaه‌های سیاسی خود کوتاه بیایند. ساده‌تر اینکه، گرفتاری‌های واقع در شهرستان جایی برای آنان باقی نمی‌گذارد تا به نگاهی ملی با رویدادها روبرو شوند. مهمتر اینکه چنین نمایندگانی به دلیل کسب رای از مجاری غیرسیاسی دغدغه بسیار بزرگ چهارسال بعد را نیز همیشه به همراه دارند.

فراکسیون امید، نه تنها برآمده از رای احزاب نبود، بلکه در بسیاری از شهرها بدلیل نبودن گزینه مناسب و یا رد صلاحیت فرد مورد نظر، طیف اصلاح‌طلب از شخصیت‌های باقی مانده در میدان حمایت کرد. حمایتی از روی ناچاری. بی‌تردید انتخاب چنین گزینه‌هایی این ریسک را به دنبال دارد که در نهایت ما با جمعی غیرسازمان یافته، نسبتا غیرسیاسی، ناآشنا با مسائل سیاسی جاری کشور و گاه تغییر مسیر داده شده بعد از شکل‌گیری مجلس جدید روبرو باشیم، آنگونه که آقای عارف در مصاحبه‌های خود مکرر بیان داشته‌اند.

از طرفی، نبود شخصیتی که بتواند این طیف ناهماهنگ را تا حدودی به‌سامان کند و نقش رهبری را در مجلس دهم عهده‌دار شود یکی دیگر از نقاط ضعیف فراکسیون امید طی سال‌های اخیر بوده است، مسئله که قابل کتمان نیست و نشریات اصلاح‌طلب بارها درباره این نقیصه سخن‌ها گفته‌اند. اما نکته‌ای که نمی‌توان از آن غفلت کرد؛ در صورتی که کارنامه رسانه‌ی نمایندهایی که با اسم لیست امید راهی مجلس شده‌اند را با نمایندگانی دیگر و از جریان اصولگرا-پایداری را مقایسه کنیم، نه تنها این نمایندگان کارنامه بهتری دارند، بلکه در رای دادن به وزیران پیشنهادی دولت فعلی را با کمترین چالش روبرو ساخته و از نقدها و بیان ایرادهای جاری خودداری کردند. چنانچه باور داریم نمایندگان فعلی ناتوان از اجرا کردن نقش نظارتی خود بودند یا ده‌ها ایراد دیگر درباره فراکسیون امید بوده و هست، به نظر می‌رسد به جای تکرار این مشکلات به راه حل اساسی‌تر اندیشه شود و صرفا در انتقاد از وضع موجود فراکسیون امید سخن پردازی نگردد.
منبع: بهارنیوز

معاون هنری وزارت ارشاد با اشاره به اینکه امروز هنرمند ممنوع‌الفعالیت نداریم، گفت: امروز کسی با آن عنوان که ممنوع‌الفعایت باشد، نداریم مثلا آثار محمدرضا شجریان مجوز گرفته و بازهم می‌گیرد و ما امیدواریم حال ایشان خوب شود و برای اجرای زنده در خدمتتشان باشیم.

خبرگزاری ایلنا: علی مرادخانی (معاون هنری وزارت ارشاد) با حضور در برنامه آهنگ طی سخنانی با اشاره به عملکرد خانه موسیقی و همچنین مخالفت برخی افراد با این خانه و انتخابات آن گفت: برخی دوستان منتقد معتقدند که خانه موسیقی درباره مسایل خود و همچنین انتخابات برگزار شده، پاسخگو نبوده است درحالیکه من معتقدم پاسخگو بوده و حتی خود ما درباره انتخابات نظارت لازم را انجام دادیم.
 
وی ادامه داد: باید دو طرف موافق و مخالف با هم صحبت و بحث کنند. البته ما به دنبال آن نیستیم که یک طرف کوتاه بیاید بلکه می‌خواهیم به یک معدل‌گیری در نظرات برسیم. وی درباره جشنواره موسیقی فجر گفت: جشنواره موسیقی فجر سالها بود که اساسنامه مشخصی نداشت ولی ما با استفاده از عقل جمعی شروع به نگارش اساسنامه برای آن کرده‌ایم.
 

مرادخانی با تاکید بر اینکه از سال ۶۹ در بخش مدیریت موسیقی حضور دارد، گفت: از ابتدا که من آمدم بیشترین چالش در حوزه موسیقی در بخش کنسرت‌ها و اجرای صحنه‌ای بود به همین دلیل ما آیین‌نامه برای اجراها نوشتیم و براساس آن آیین‌نامه رفتار کردیم. مساله دوم صدور مجوز درباره آثاری بود که باید منتشر شوند. ما برای این کار شوراهایی تشکیل دادیم و این شوراها به صورت تخصصی تصمیم‌گیری می‌کنند.

 

در این شوراها افراد بزرگی از ابتدا حضور داشتند و حتی گاهی اوقات برخی آثار را به بیرون شورا ارجاع می‌دادیم تا درباره آنها تصمیم‌گیری کنند. مثلا یکی از اجراهایی کیوان کلهر با یک نوازنده هندی را که قرار بود منتشر شود به آقای درویشی برای نظر دادن ارجاع دادیم که ایشان هم آن را تایید کرد.

مرادخانی با اشاره به اینکه هنر موسیقی در کشور ما مباحثی دارد که با هنرهای دیگر متفاوت است، گفت: هنوز در نگاه بسیاری از بزرگان ما نظرات مثبتی درباره موسیقی وجود ندارد به همین دلیل ما باید در حوزه موسیقی با دقت رفتار کنیم و نظارت‌هایی انجام می‌دهیم که برای مراقبت از اهالی موسیقی است.

وی درباره صدور مجوزها برای کنسرت‌ها هم گفت: مجوز کنسرت‌ها را به لحاظ محتوایی ارشاد صادر می‌کند و اداره اماکن بحثی که درباره مجوز دارد بیشتر به سالن و موارد ترافیکی بازمی‌گردد لذا ما داریم مجوزها را به سمتی می‌بریم که از این به بعد مجوز اماکن را مدیران سالن‌ها بگیرند و دیگر ارتباطی به اهالی موسیقی نداشته باشد.

مرادخانی درباره لغو برنامه‌های موسیقی در اماکنی همچون دانشگاه‌ها نیز گفت: کنسرت از نظر ما یعنی برنامه‌هایی که در سالن به صورت عمومی اجرا می‌شود  و مردم برایش بلیت می‌خرند و اینکه در یک دستگاهی یا دانشگاهی اتفاقی می‌افتد و یک گروهی نمی‌تواند برنامه‌ای اجرا کند به مسوولان خود آن دانشگاه ارتباط دارد. وی ادامه داد: اگر دانشجویی می‌خواهد رسما کنسرت بگذارد ما سالن در اختیارش می‌گذاریم. سالن رودکی هم برای همین امر درنظر گرفته شده است.

مرادخانی افزود: تاکید ما بر نظارت و اجرای درست قانون است و همه تلاش ما این است که اگر کاری مجوز گرفت از آن مجوز دفاع کنیم و کسی این مجوز را گرفت، بتواند از آن استفاده کند. مرادخانی با اشاره به فعالیت مجدد موسیقی پاپ از سال ۷۶ که همزمان با دوره مدیریت وی بود، گفت: در آن زمان فرهاد مهراد، مازیار و کورش یغمایی دوباره به دنیای موسیقی پاپ آمدند البته متاسفانه مازیار شب قبل از روزی که با من قرار ملاقات داشت سکته مغزی کرد.

وی ادامه داد: ما به این نتیجه رسیده‌ایم که در همه عرصه‌ها به همه ابعاد موسیقی در کشور نیاز داریم. در این میان گروهی موافق و گروهی مخالف موسیقی پاپ هستند ولی من معتقد بودم که هر جریانی شنونده خود را دارد و اینطور نیست که اگر افراد را از موسیقی پاپ محروم کنیم آنها بروند موسیقی مقامی گوش کنند. تحقیقات ما آن زمان نشان داد که میزان مصرف موسیقی در جامعه ما با میزان موسیقی‌هایی که مجوز می‌گیرند خیلی تفاوت دارد و بسیار پایین است.

مرادخانی با اشاره به این موضوع که موسیقی پاپ جایگاه خود را دارد و می‌توان روی آن کار کرد، گفت: ما سال ۷۷ یک جشنواره برگزار کردیم به نام ستاره پاپ که افرادی چون قاسم افشار و علیرضا عصار نیز در آن حضور داشتند و کسانی مانند مسعود کیمیایی و ا حمدرضا احمدی نیز داور بودند و نتایج خوبی هم داشت.

وی با اشاره به بحث موسیقی زیرزمینی گفت: بخشی از مسایل در حوزه موسیقی همچون موسیقی زیرزمینی به مرور زمان حل می‌شود البته بسیاری از ایرادهایی که به این نوع موسیقی گرفته می‌شود مسایل حاشیه‌ای است نه متن موسیقی و بسیاری از افرادی که اصطلاحا به آنها می‌گویند موسیقی زیرزمینی کار خاصی نمی‌کنند بلکه آنها فقط اطلاع ندارند که برای فعالیت‌های خود باید مجوز بگیرند. وی ادامه داد: بسیاری از افرادی که امروز آزادانه کار می‌کنند زمانی به صورت زیرزمینی فعالیت می‌کردند.

وی با اشاره به اینکه امروز هنرمند ممنوع‌الفعالیت نداریم، گفت: امروز کسی با آن عنوان که ممنوع‌الفعالیت باشد، نداریم مثلا آثار محمدرضا شجریان مجوز گرفته و بازهم می‌گیرد و ما امیدواریم حال ایشان خوب شود و برای اجرای زنده در خدمتتشان باشیم.

مرادخانی با تاکید بر اینکه امروز در حوزه موسیقی چالش خاصی وجود ندارد، گفت: فقط در مورد موسیقی رپ یک نکاتی مطرح است و آن هم بیشتر بحث محتوایی‌ست نه شکل اجرای موسیقی. وی ادامه داد: آنچه برای من مهم این است که هنرمندان با دیدن مدیران احساس آرامش کنند و تمام تلاشم این بوده که اگر هنرمندی مشکلی داشت آن را حل کنم زیرا هنرمند نقطه اتکاش به جایی است که آنجا کار می‌کند.
منبع: بهارنیوز