بایگانی سال : 2017

آیت‌الله جنتی با اشاره به اصل ۱۵۷قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران که اجتهاد، عدالت، آگاهی به امور قضایی و مدیر و مدبر بودن را از ویژگی های رئیس قوه قضائیه برمی‌شمارد، اضافه کرد وقتی فردی با چنین ویژگی‌های مهمی توسط مقام معظم رهبری انتخاب شده است، آیا مصلحت است که کسی او را با صراحت زیر سؤال ببرد و هتک حرمت کند؟ وی افزود: البته من قصد ورود به این قضیه را ندارم و به عنوان نهی منکر این مطالب را بیان می کنم.


 

 رئیس مجلس خبرگان رهبری همچنین به موضوع موافقت آمریکا با انتخاب قدس شریف به عنوان پایتخت رژیم اشغالگر قدس اشاره کرد و افزود: این حرکت رئیس جمهور آمریکا حرکتی غیر عاقلانه و بی‌احترامی به افکار عمومی مسلمانان جهان است و نه تنها اعتراض مسلمانان، بلکه اعتراض سایر مردم دنیا را نیز به دنبال داشته است. وی انتخاب بیت المقدس به عنوان پایتخت رژیم اشغالگر قدس را عامل تحریک افکار عمومی دنیا علیه این رژیم جنایتکار دانست و افزود: این حرکت عامل نابودی این رژیم جنایت‌کار خواهد شد و مجازاتی را که خداوند در سوره اسرا وعده داده است در پی‌خواهد داشت.
منبع: بهارنیوز

در این نظرسنجی، چهار مؤلفه «پاسخگویی»، «مسئولیت پذیری»، «شفافیت»، «حاکمیت قانون» و در نهایت «هیچکدام» برای این نظرسنجی انتخاب شدند. هرچند مؤلفه های دیگری نیز برای حکمرانی خوب مانند: مشارکت جویی، یکپارچگی، ایجاد اجماع، کارآمدی و …را می توان برای آن برشمرد، سرانجام جمع بندی بر این قرار گرفت که با گزینه های مذکور نظرسنجی برگزار شود.

به گزارش«تابناک» در این نظر سنجی، یک درصد از مخاطبان به رعایت پاسخگویی، یک درصد به رعایت مسئولیت پذیری، کمتر از ۱/۵ و درصد به وجود شفافیت و حدود ۲/۵ درصد به حاکمیت قانون در کشور رأی داده و بیش از ۹۴ درصد شرکت کنندگان، معتقد بوده اند که هیچکدام از مؤلفه های مذکور در حکومتداری در کشور ما رعایت نمی شود؛ نتیجه ای که اگر چه تلخ است، در گفت وگو با برخی از افرادی که در این نظرسنجی شرکت کرده اند، مشخص شد، در مجموع و صرف نظر از برخی ملاحظات، آنان دلایلی قوی برای انتخاب گزینه هیچ کدام داشته اند.
در حین برگزاری این نظرسنجی و پس از آن تا کنون، واکنش های متفاوتی از سوی فعالان رسانه ای، برخی از مسئولان و مخاطبان، به تحریریه تابناک رسیده است. برخی از اینکه پاسخ قریب به اتفاق مخاطبان به نظرسنجی گزینه هیچکدام بود، اظهار تعجب کرده و مدعی می شدند که نظام سیاسی کشور، دستاوردهای متعددی در حوزه های مختلفی داشته که البته روشن است این دو مقوله «دستاورد بخشی» با «حکومتداری مطلوب» با هم بسیار متفاوت هستند. چه بسا حکومت هایی اقتدارگرا در سایر نقاط جهان دستاوردهای فراونی داشته باشند، اما آن حکومت ها در تحقق مؤلفه های حکومتگری خوب برای مردم کشورشان شکست خورده باشند. این دسته از مخاطبان باید توجه کنند که وقتی مسئولان عالیرتبه کشور، مدعی هستند فساد در کشور ساختاری شده است یا توانایی کشور در مقابله با فساد سیستماتیک به چالش کشیده می شود، یعنی شفافیت در کشور خدشه دار شده است. حال این مقوله ارتباطی به این ندارد که مثلا کشور در انرژی هسته ای دستاوردهایی داشته است؛ مضاف بر اینکه در حکومت های اقتدارگرا، این مؤلفه ها مورد بررسی جدی قرار نمی گیرند. این مؤلفه ها عموما در حکومت های دمکراتیک مانند جمهوری اسلامی ایران که بر رأی مردم بنا شده است، قانون اساسی مترقی دارد و جدایی و توازن قوا در به رسمیت شناخته شده است، مهم و عدم رعایت آن، عقبگردی برای مردم و سیستم سیاسی کشور تلقی می شود.
شاید ذکر یک مثال که خیلی هم تازه و به روز است، در اثبات نظر مخاطبان تابناک در این باره کمک دهنده باشد. در همین ماه اخیر، یکی از نمایندگان مجلس، فهرستی از بخش کوچکی از بدهکاران بانکی یکی از بانک های کشور را منتشر کرد که بیش از ۷هزار میلیارد تومان بدهی معوقه به این بانک داشته اند. طبیعتا وقتی صحبت از افشاگری می شود، بدین معناست که شفافیت وجود ندارد و در نبود شفافیت است که افشاگری معنا می یابد. در فقره مذکور، افشاگری نماینده مجلس، نتیجه مردود شدن سیستم کشور در ایجاد یک نظام شفاف و بودن ابهام در کشور بود. جالب است بدانید در دو هفته ای که از این افشاگری می گذرد، هیچ مسئولی ـ چه در حوزه اجرایی، چه قضایی و چه مجلس ـ در این باره پاسخگویی به مردم نداشته اند که در مورد فقط ۵ درصد از معوقات بانکی کشور به مردم پاسخ بدهند و مردم را از شوک خارج کنند، در این بحث هم نمره ما حتی برای مردود شدن هم کم است، در حوزه مسئولیت پذیری نیز که در همین مثال حاضر، هیچ کس حاضر نیست و نشده که مسئولیت این شبه فساد را بپذیرد و همه اینها معلول عدم حاکمیت قانون در کشور است.
این نظرسنجی و چنین نظرسنجی هایی که در رسانه ها و مراکز نظرسنجی تخصصی برگزار می شود، همچون آینه ای است که نقش ما را می نمایاند و به جای شکستن آیینه، اصلاح است که به ملک و ملک منفعت می رساند. حکومتگری خوب، مربوط به دولت نیست که فقط او را خطاب قرار دهیم؛ مربوط به مجلس و قوه قضائیه هم نیست. روح جمعی حکومتگری مطلوب در ایران گمگشته این روزهای کشور است؛ روحی که باید بر همه اجزای کشور دمیده شود؛ امیدی که البته دراز و بس بعید است!
منبع: بهارنیوز

در این نظرسنجی، چهار مؤلفه «پاسخگویی»، «مسئولیت پذیری»، «شفافیت»، «حاکمیت قانون» و در نهایت «هیچکدام» برای این نظرسنجی انتخاب شدند. هرچند مؤلفه های دیگری نیز برای حکمرانی خوب مانند: مشارکت جویی، یکپارچگی، ایجاد اجماع، کارآمدی و …را می توان برای آن برشمرد، سرانجام جمع بندی بر این قرار گرفت که با گزینه های مذکور نظرسنجی برگزار شود.

به گزارش«تابناک» در این نظر سنجی، یک درصد از مخاطبان به رعایت پاسخگویی، یک درصد به رعایت مسئولیت پذیری، کمتر از ۱/۵ و درصد به وجود شفافیت و حدود ۲/۵ درصد به حاکمیت قانون در کشور رأی داده و بیش از ۹۴ درصد شرکت کنندگان، معتقد بوده اند که هیچکدام از مؤلفه های مذکور در حکومتداری در کشور ما رعایت نمی شود؛ نتیجه ای که اگر چه تلخ است، در گفت وگو با برخی از افرادی که در این نظرسنجی شرکت کرده اند، مشخص شد، در مجموع و صرف نظر از برخی ملاحظات، آنان دلایلی قوی برای انتخاب گزینه هیچ کدام داشته اند.
در حین برگزاری این نظرسنجی و پس از آن تا کنون، واکنش های متفاوتی از سوی فعالان رسانه ای، برخی از مسئولان و مخاطبان، به تحریریه تابناک رسیده است. برخی از اینکه پاسخ قریب به اتفاق مخاطبان به نظرسنجی گزینه هیچکدام بود، اظهار تعجب کرده و مدعی می شدند که نظام سیاسی کشور، دستاوردهای متعددی در حوزه های مختلفی داشته که البته روشن است این دو مقوله «دستاورد بخشی» با «حکومتداری مطلوب» با هم بسیار متفاوت هستند. چه بسا حکومت هایی اقتدارگرا در سایر نقاط جهان دستاوردهای فراونی داشته باشند، اما آن حکومت ها در تحقق مؤلفه های حکومتگری خوب برای مردم کشورشان شکست خورده باشند. این دسته از مخاطبان باید توجه کنند که وقتی مسئولان عالیرتبه کشور، مدعی هستند فساد در کشور ساختاری شده است یا توانایی کشور در مقابله با فساد سیستماتیک به چالش کشیده می شود، یعنی شفافیت در کشور خدشه دار شده است. حال این مقوله ارتباطی به این ندارد که مثلا کشور در انرژی هسته ای دستاوردهایی داشته است؛ مضاف بر اینکه در حکومت های اقتدارگرا، این مؤلفه ها مورد بررسی جدی قرار نمی گیرند. این مؤلفه ها عموما در حکومت های دمکراتیک مانند جمهوری اسلامی ایران که بر رأی مردم بنا شده است، قانون اساسی مترقی دارد و جدایی و توازن قوا در به رسمیت شناخته شده است، مهم و عدم رعایت آن، عقبگردی برای مردم و سیستم سیاسی کشور تلقی می شود.
شاید ذکر یک مثال که خیلی هم تازه و به روز است، در اثبات نظر مخاطبان تابناک در این باره کمک دهنده باشد. در همین ماه اخیر، یکی از نمایندگان مجلس، فهرستی از بخش کوچکی از بدهکاران بانکی یکی از بانک های کشور را منتشر کرد که بیش از ۷هزار میلیارد تومان بدهی معوقه به این بانک داشته اند. طبیعتا وقتی صحبت از افشاگری می شود، بدین معناست که شفافیت وجود ندارد و در نبود شفافیت است که افشاگری معنا می یابد. در فقره مذکور، افشاگری نماینده مجلس، نتیجه مردود شدن سیستم کشور در ایجاد یک نظام شفاف و بودن ابهام در کشور بود. جالب است بدانید در دو هفته ای که از این افشاگری می گذرد، هیچ مسئولی ـ چه در حوزه اجرایی، چه قضایی و چه مجلس ـ در این باره پاسخگویی به مردم نداشته اند که در مورد فقط ۵ درصد از معوقات بانکی کشور به مردم پاسخ بدهند و مردم را از شوک خارج کنند، در این بحث هم نمره ما حتی برای مردود شدن هم کم است، در حوزه مسئولیت پذیری نیز که در همین مثال حاضر، هیچ کس حاضر نیست و نشده که مسئولیت این شبه فساد را بپذیرد و همه اینها معلول عدم حاکمیت قانون در کشور است.
این نظرسنجی و چنین نظرسنجی هایی که در رسانه ها و مراکز نظرسنجی تخصصی برگزار می شود، همچون آینه ای است که نقش ما را می نمایاند و به جای شکستن آیینه، اصلاح است که به ملک و ملک منفعت می رساند. حکومتگری خوب، مربوط به دولت نیست که فقط او را خطاب قرار دهیم؛ مربوط به مجلس و قوه قضائیه هم نیست. روح جمعی حکومتگری مطلوب در ایران گمگشته این روزهای کشور است؛ روحی که باید بر همه اجزای کشور دمیده شود؛ امیدی که البته دراز و بس بعید است!
منبع: بهارنیوز