بایگانی ماه : اکتبر, 2017

سیدچمران موسوی
امروز شهرها بار اصلی رقابت‌های اقتصادی و ژئوپولوتیک را عهده‌دار شده‌اند و به عنوان موتور متحرک اقتصادی در سطوح محلی، ملی و حتی بین‌المللی مورد توجه قرار گرفته‌اند، براین اساس مدیریت شهری نه تنها باید مسوولیت‌ها و وظایف سنتی خود را انجام دهد؛ بلکه باید بستر اصلی خلاقیت، ارتباطات و نوآوری باشد تا بتواند در راستای توسعه شهری پایدار حرکت کند. نقش مدیریت شهری در سال‌های اخیر با پیچیده‌تر شدن مسائل شهری پررنگ‌تر شده است. مدیریت شهری باید با توجه به استعدادها، انگیزه ها، مشارکت گروه‌های مختلف و‌ترکیب این گروه‌ها برای دستیابی به شهری خلاق تلاش کند.

درهر شهری همیشه ظرفیتی بسیار بیشتر از آنچه ما در وهله اول تصور می‌کنیم وجود دارد، اگر بتوانیم بسترهای مناسبی را برای ایجاد فرصت‌هایی که مردم بتوانند خلاقیت‌ها و ظرفیت‌های خود را آزاد سازند فراهم کنیم در اصل به سمت ایجاد شهرهای خلاق گام برداشته ایم. شهرهای خلاق مکان‌هایی هستند که خلاقیت‌ها در آنها پدیدار می‌شود. بنابراین مدیریت شهری که یکی از ارکان اصلی شهر خلاق می‌باشد باید دارای توانمندی ایجاد خلاقیت در شهروندان باشد. شهرها همیشه مراکزی برای ابداع نوآوری و خلاقیت هستند. به گفته «مامفورد» شهر، محل تجلی تمدن است که طی قرن ها، نوآوری‌های زیادی را پدید آورده است. ایده شهر خلاق را آقای ریچارد فلوریدا در دهه ۱۹۹۰ مطرح کرد. او با در نظرگیری زمینه‌های اقتصادی و اجتماعی خلاقیت تلاش کرد، تبلور این امر در شهر را در قالب مفهوم شهر خلاق صورت‌بندی کند. و همچنین معتقد است که شهرها ظرف بروز خلاقیت هستند که همیشه چرخ‌های حرکت، تمرکز و هدایت انرژی خلاق بشر بوده اند.

مدیریت شهری نقش تسهیل کننده و فراهم کننده زمینه بروز و استفاده از خلاقیت‌ها را بر عهده دارد. خلاقیت در مدیریت شهری که شامل‌ترکیب نظرات متخصصان و مدیران شهری مدرن با ارزش‌های بومی و سنتی می‌باشد یکی از ارکان اصلی دست یابی به شهر خلاق می‌باشد. با توجه به این نکته که شهر و کیفیت زندگی درآن، به طور مستقیم متاثر از نوع نگاه به مسایل شهری است، خلاقیت شهری به عنوان یک رویکرد راهبردی می‌تواند کیفیات زیستن در شهر را تحت تاثیر فراوان قرار دهد. مدیریت فرآیندی است که به وسیله آن کوشش‌های فردی و گروهی به منظور نیل به هدف مشترک هماهنگ می‌شود. مدیریت شهری به معنای اداره امور شهر به منظور پایداری و رضایت اجتماعات محلی با در نظر گرفتن و تبعیت از سیاست‌های ملی است. از نقطه نظر سیستمی مفهوم مدیریت شهری از نوع سیستم‌های باز و پیچیده انسانی و اجتماعی است که با عناصر و روابط بسیار متنوع و متعدد مواجه است.

به عبارت دیگر مدیریت شهری یک سازمان گسترده متشکل از عناصر و اجزای رسمی و غیر رسمی مربوط و ذیربط در ابعاد مختلف اجتماعی، اقتصادی و کالبدی حیات شهری با هدف اداره، هدایت و کنترل همه جانبه و پایدار شهر مربوطه می‌باشد. سابقه علم مدیریت شهری به پیدایش شهر و ضرورت تدوین اصول و مقررات و قوانین زیستن انسان‌ها در کالبد زیستی روانی و اجتماعی باز می‌گردد ولی سطح پاسخگویی و توانایی حل مسائل شهری بسته به میزان خلاقیت و بهره مندی مدیران شهری است. خلاقیت در مدیریت شهری عبارت است از تلفیق اندیشه‌ها و رهیافت‌های صاحب نظران مدیریت شهری مدرن با مبانی و ارزش‌های بومی و روشی نو در بررسی مسائل و مشکلات شهری و راه گشایی برای آنها در روشی بدیع و تازه به گونه‌ای که به اصالت‌ها و داشته‌ها صدمه‌ای نزد، این روش در حقیقت از‌ترکیب خلاقیت و مدیریت شهری به وجود می‌آید. در چنین شرایطی می‌توان مدیریت شهری خلاق داشته و توان تجزیه و تحلیل خلاقانه مسائل شهری را به دست آورد.

به این‌ترتیب در ایده‌یابی، ایده‌پذیری و ارتباط با شهروندان خود نیز رویکردی خلاق و مبتکرانه خواهد داشت. در این میان فضاهای عمومی می‌تواند نقش بسیار مهمی در این ایده یابی و ایده پذیری و نقش واسط میان ارتباط شهروندان و مدیران شهری را بر عهده داشته باشد چرا که فضاهای عمومی سبب می‌شوند که تفکر خلاق شهروندان همگام و هماهنگ با مدیریت شهری حرکت کند و منجر به توسعه پایدار شود. برای برانگیختن حس خلاقیت در افراد باید آنها را متناسب با توانمندی هایشان در جایگاه شغلی خود قرار دهند که این لازمه شناخت دقیق افراد و داشتن اطلاعات کافی است. یکی از موثرترین عوامل در بروز خلاقیت در یک جامعه، زمینه‌سازی و بسترسازی در بین انسان‌ها جهت ایجاد فرهنگی است که در آن همگان در تلاش برای رشد دادن دیگری هستند و با تاثیر برروی یکدیگر به پیشرفت جامعه کمک می‌کنند.

 با توجه به وجود نابرابری‌های اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی به عنوان بزرگترین مانع جهت شکل گیری مناطق خلاق و اصول‌تربیت شهری در مدیریت شهری باید برنامه هایی تدوین گردد. این برنامه‌ها باید خلاقانه و جهت تشویق شهروندان برای حل مسائل و مشکلات شهری بدون در نظر گرفتن سطوح درآمدی و موقعیت زندگی آنان تهیه شوند که این امر علاوه بر توسعه و بهبود آموزش و مربیگری در زمینه مهارت‌های کسب و کار، باعث جذب و نگهداری از استعدادهای گوناگون می‌شود. در زمینه نظرخواهی از شهروندان وقتی به افراد آزادی اعطا می‌شود در اصل کلید خلاقیت برای تسلط بر ابزار و فرآیندها به دست مردم سپرده می‌شود و مردم خلاق‌تر می‌شوند که این امر باعث دست یابی به برنامه‌های فرهنگی در کلیه سطوح محلات و مشارکت اجتماعی می‌شود، البته این آزادی باید کنترل شده و دقیق باشد. از دیگر عوامل تاثیر گذار بر مدیریت شهری خلاق بعد زمان است. در برخی از مواقع فشارهای ناشی از محدودیت‌های زمانی باعث بالا بردن خلاقیت می‌شود، یعنی اگر در بخشی از شهر و زندگی شهروندان معظل یا ناهنجاری‌ای به وجود‌آید که همه جامعه شهری را در بر گرفته باشد مسلما اگر زیق وقت هم داشته باشیم، این امر باعث بالا بردن انگیزه‌های درونی افراد و ارائه طرح و پیشنهاداتی جهت حل معظل خواهد شد. شهری است که به دلیل اهمیت زیبایی شناختی و توانایی آن برای پرورش قوه ادراک و ارتباطات مورد احترام است؛ جایی که تنوع فرهنگی غنیمت شمرده شده و بیان خلاقیت در تمام اشکال آن مورد تشویق قرار می‌گیرد.

مردم می‌توانند در زندگی روزمره خود از فعالیت‌های خلاق لذت ببرند. خلاقیت یک اصل اساسی برای انسان بودن و یک منبع حیاتی برای فرد، جامعه و حیات علم اقتصاد است. جوامع خلاق پر جنب و جوش و دارای اماکن انسانی، پرورش دهنده رشد فردی، درخشان در پیشرفت‌های فرهنگی و تکنولوژیکی، تولیدکننده شغل و ثروت و پذیرای تنوع شیوه زندگی و فرهنگ هستند. شهر خلاق یک مجتمع شهری را توصیف می‌کند که فعالیت‌های فرهنگی بخش‌های مختلف آن، یکی از مؤلفه‌های اقتصاد شهر و کارکرد اجتماعی آن را تشکیل می‌دهد. چنین شهرهایی بر مبنای یک زیرساخت فرهنگی و اجتماعی محکم بنا می‌شوند و به واسطه تسهیلات و امکانات فرهنگی ممتازشان، مرکز ثقل اشتغال خلاق و سرمایه گذاری‌ها را به سمت خود جلب می‌کنند. هدف شهر خلاق، مشتمل بر جذب نهادها، افراد و شرکت‌های خلاق در فعالیت‌های مرتبط با شهر و همچنین ایجاد زمینه درک شهر و همچنین ایجاد زمینه درک شهر به عنوان یک پدیده خلاق است. این امور، از طریق تشویق سازمان‌های خلاق، برای جذب در مجموعه مدیریت شهری و تشویق و مشارکت افراد خلاق در تصمیم گیری‌ها و افزایش اثر این تصمیمات در محیط شهری است.

 حمایت از نوآوری در عرصه‌های مختلف شهری، به ویژه عرصه هنری و ایجاد فضاهای لازم برای انجام این امور از جمله سایر فعالیت‌های لازم در این محور است. یک شهر خلاق محیط مساعدی برای‌تربیت خلاقیت انسانی است و زمینه پرورش خلاقیت ساکنین خود را نیز فراهم می‌آورد. این شهرها فضای پویا و سالمی دارند و به سرعت خود را با ایده‌های جدید سازگار می‌کند. همچنین گروه‌های جدید مهاجر را به راحتی در خود جای داده و به هم‌سازی و همزیستی خلاقانه آنها کمک می‌نماید. ایده شهر خلاق بر این باور است که باید بر عنصر مکان، خارج از صنعت و به عنوان محیطی که کیفیت زندگی انسان را بالا می‌برد، تاکید کرد. ساکنان شهر نیز در دوران گذشته به طبقات کارگر و سرمایه دار تقسیم می‌شدند، اما در قالب مفهوم شهر خلاق، به طبقات خلاق و غیر خلاق تقسیم می‌شوند. طبقه خلاق حامل دانش است و بار اقتصاد دانش محور بر شانه افرادی است که در شهرها زندگی می‌کنند؛ و دارای تخصص کافی هستند.

در هم آمیختگی سرمایه گذاری، مکان و انسان ها، باید به پنج نوآوری برسد: نوآوری در حوزه مدیریت شهری، مسائل مدنی، مسائل اقتصادی، مسائل اجتماعی و مسائل فرهنگی و هنری. شهر خلاق مکانی برای رشد و نمو خلاقیت‌ها در دینامیک شهرها است. شهر خلاق منزلی برای خلاقیت‌های هنری، نوآوری‌های علمی و تکنولوژیکی و صدای رسای فرهنگ‌های رو به رشد است. شهری که همه پتانسیل‌های خلاق خود را جامه عمل می‌پوشاند و پرچم دار فعالیت‌های فرهنگی و توسعه‌ای است. یک شهر خلاق یک شهر دینامیک از لحاظ یادگیری فرهنگی و بین فرهنگی است. در این شهر، هر شهروند اطمینان خاطر به استفاده از ظرفیت‌های علمی، فنی، هنری و فرهنگی خود دارد. فلسفه شهر خلاق، آن است که در هر شهری همیشه ظرفیتی بسیار بیش‌تر از آنچه در وهله اول به تصور می‌آید، وجود دارد. شهر خلاق، از مفاهیم جدید در عرصه مدیریت شهری  است که با مفاهیم کارآفرینی نیز قرابت معنائی دارد.

شهر خلاق در قرن ۲۱ به معنای شهروندان خلاق است. شهر خلاق و نوآور  به شهر به عنوان محل شکل گیری خلاقیت، دانایی، صنایع خلاق و نوآور نگاه میکند. شهر خلاق به عنوان یکی از مهمترین اهداف مدیریت شهری باعث می‌شود، خود به شکل یک رویکرد نوین در مواجهه با محیط‌های شهری و اثرگذاری بر فرآیندها، اهداف و روشهای مدیریت و برنامه ریزی شهری مد نظر قرار بگیرد. مدیریت شهری خلاق با تلفیق اندیشه‌ها و ایده‌های مدیران شهری مدرن با ارزش‌های بومی جهت حلی مسائل و مشکلات شهری قدم برمی دارد.
افراد خلاق موجب قدرتمند شدن شهر و رشد اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی شهر می‌شوند که این افراد به عنوان سرمایه‌های انسانی باید با بسترسازی مناسب در مدیریت شهری مشارکت داده شوند. سیستم شهری با بهره‌مندی از خلاقیت نخبگان شهر می‌تواند ایده‌های عملگرایانه‌تری از واقعیت‌های شهری در آینده داشته باشد.
منبع: بهارنیوز

گروه سیاسی: «مخالفت‌ها از روی ناآگاهی است؛ تعارضی بین هویت ملی و دین ما نه وجود دارد و نه کسی باید این‌ها را مقابل هم قرار دهد؛ حتی زمانی که اسلام ظهور نکرده بود، «کوروش» یکتاپرست بوده و در چند کتاب آسمانی هم از او به نیکی یاد شده! ما قبل از اسلام تاریخی داریم که با تاریخ بعد از اسلام آمیخته است؛ نمی‌توانند بزرگان فرهنگی، ادبی، تاریخی و …که قبل از اسلام بوده‌اند را بگویند برای ما نیست! کشورها از نداشته‌هایشان برای خودشان چیزها ساخته‌اند، اما ما حتی از داشته‌هایمان هم نمی‌توانیم استفاده کنیم؛ جای تأسف دارد….» این بخشی از اظهارات بهرام پارسایی، نماینده مردم شیراز در مجلس شورای اسلامی با سعیده ساجدی‌نیا خبرنگار سایت انصاف‌نیوز در آستانه‌ی روز منتسب به «کوروش» است؛ مشروح این گفت‌وگو در ذیل می‌آید:
 


روزی که دستور نگارش منشور کوروش صادر شده، مبدأ تاریخی دارد
بهرام پارسایی در پاسخ به این پرسش که «پیگیری‌ها برای ثبت روز کوروش در تقویم ملی و حتی جهانی به کجا رسید؟»، گفت: بر روی این موضوع که روزی به نام کوروش باشد، همه انسجام دارند، اما این که مبدأ تاریخی این روز کی باشد، مهم است. شاید اگر ما بخواهیم این روز را بصورت جهانی ثبت کنیم که نه تنها در تقویم ملی بلکه در تقویم جهانی باشد و بتوانیم از این طریق فرصت گردشگری به ظرفیت‌های کشور اضافه کنیم، بهترین روز می‌تواند همان مبدأیی باشد که دستور نگارش منشور حقوق بشر صادر شده است.
جلسه‌ای بزودی با شورای فرهنگی عمومی برگزار می‌کنیم
وی با بیان این که «کوروش را در دنیا بیشتر با منشورش می‌شناسند که در سازمان ملل هم وجود دارد و آن را به تمام زبان‌های زنده دنیا ترجمه و منتشر کرده است»، گفت: بر این اساس روزی که دستور نگارش این حکم صادر شده، بهترین تاریخی است که می‌تواند روز کوروش باشد و البته در این باره جلسه‌ای هم بزودی با شورای فرهنگی عمومی برگزار کرده و به نتیجه خواهیم رساند که روزی با مبدأ تاریخی در تقویم ملی ثبت و آن روز هر ساله از سوی مردم گرامی داشته شود و به این ترتیب بتوانیم جذب گردشگر کنیم.
بیشتر همکاران مجلس از این پیشنهاد استقبال کردند
خبرنگار از پارسایی پرسید: «در مسیر پیگیری ثبت روز کوروش حامیانی دارید و یا دغدغه‌ای میان مسوولان و نمایندگان در این باره وجود دارد؟»، که این نماینده پاسخ داد: این دغدغه منحصر به من و اهالی استان فارس نمی‌شود و دوستانی در مجلس از نامگذاری چنین روزی استقبال کردند.
شما تعداد نمایندگانی که در این موضوع همراهی خواهند کرد را می‌دانید؟
آمار نگرفتم، اما مخالفی ندیدم و بیشتر همکاران از این پیشنهاد استقبال کردند؛ ضمن این که ما به این موضوع، منطقه‌ای و استانی نگاه نمی‌کنیم.
هر زمان که در آستانه‌ی روز کوروش قرار می‌گیریم اظهارنظرهای متفاوت و ضد و نقیضی منتشر می‌شود و حتی گاهی هویت کوروش را دارای سند تاریخی نمی‌دانند. نظر شما درباره‌ی این‌گونه اظهارنظرها چیست؟ که نماینده شیراز گفت: ممکن است تاریخ را تحریف کرد، اما نمی‌توان آن را حذف کرد. وجود کوروش از سوی مورخان بزرگی حتی از کشورهای مخالف ایران در آن زمان ثبت شده و جای تردید و اما و اگر ندارد؛ این یک موضوع انکارناپذیر است. بعضی مخالفت‌ها ممکن است از روی ناآگاهی باشد، اما کسانی که بخواهند به کل وجود کوروش را زیر سؤال ببرند، دیگر ناآگاهی نیست، بدنهادی است و محلی از اعراب ندارند اگر کسی کمی منطقی و منصف باشد، این را قبول نمی‌کند.
در چند کتاب آسمانی، از کوروش به نیکی یاد شده
نظرتان درباره‌ی قوانینی مانند حقوق شهروندی و حقوق کارگری که به کوروش نسبت داده می‌شود، چیست؟
مسلم است که این قوانین منافاتی با اسلام ندارد و چندهزار سال قبل و حتی زمانی که اسلام ظهور نکرده بود، کوروش یکتاپرست بوده و این، یکی از نقاط قوت کوروش است که در چند کتاب آسمانی هم از او به نیکی یاد شده.
تعارضی بین هویت ملی و دین ما وجود ندارد
یعنی کوروش همان «ذوالقرنین» است؟
این یک تفسیری است که کسانی مانند «مولانا ابوالکلام محی‌الدین احمد آزاد» – سیاست‌مدار و مفسر بزرگ قرآن – داشتند که کوروش «ذولقرنین» است، اما در کتب دیگر آسمانی از او نام برده شده و منتقدان، هیچ دلیل و سندی برای نقد او ندارند؛ و عملکردش را همه دارند؛ بویژه این که منشور حقوق بشر که از سوی فردی از سرزمین ما نگاشته شده جزو افتخاراتی است که داریم و رهبری هم بر حفظ این افتخارات تاکید دارند. باز هم می‌گویم مخالفت‌ها از روی ناآگاهی است؛ تعارضی بین هویت ملی و دین ما نه وجود دارد و نه کسی باید این‌ها را مقابل هم قرار دهد.
آیا اسلامیت ما تعارضی با ایرانیت ما دارد؟
این‌ها کسانی هستند که نمی‌خواهند واقعیت قبل از اسلام را ببینند؛ ما قبل از اسلام تاریخی داریم که با تاریخ بعد از اسلام آمیخته است؛ نمی‌توانند بزرگان فرهنگی، ادبی، تاریخی و ..قبل از اسلام را بگویند برای ما نبوده‌اند، اما بزرگان بعد از اسلام را بگویند برای ما هستند؛ این نگاه‌ها هم به دین و هم به ملیت و هویت ما لطمه می‌زند و به نفع هیچ‌یک نخواهد بود و دلیلی وجود ندارد که بخواهیم این دو را در تقابل هم قرار دهیم.
هر ساله در آستانه‌ی روز کوروش، عده‌ای فضا را امنیتی می‌کنند؛ از جمله خبر کذبی که مطرح شد مبنی بر این که از ۵ تا ۸ آبان‌ماه، پاسارگاد تعطیل است. چرا؟!
بزرگداشت کوروش، مدیریت و درایت می‌خواهد. این مساله یک مساله‌ی فرهنگی و اجتماعی است، اما بدلیل بی‌تفاوتی و بی‌درایتی مسوولان امر طی چندین سال، این موضوع تبدیل به یک موضوع امنیتی شده است؛ این مساله‌ی پیچیده و سختی نیست. درست است که این روز به نام تاریخ نامگذاری شده، اما ما بدنبال روزی هستیم که یک سندیت تاریخی داشته باشد که به جهانیان معرفی کنیم.
آیا برای معرفی کوروش به جهانیان و استفاده از ظرفیت‌های گردشگری مجموعه‌ی پاسارگاد کوتاهی شده است؟
نه تنها درباره‌ی کوروش، بلکه در مواجهه با بسیاری ظرفیت‌ها و داشته‌های خوبمان که می‌توانسته صنعت گردشگری ما را رونق بدهد، کوتاهی کرده‌ایم و برنامه‌ی خاصی نداریم و نتواسته‌ایم فرهنگ ادبی، تاریخی ومذهبی‌مان را بطور شایسته معرفی کنیم و معتقدم این‌ها در کنار هم می‌توانند جاذبه‌ی قوی باشند برای صنعت گردشگری و جذب توریست و بی‌تردید کم‌کاری شده، اما تنها در این رابطه بلکه در موارد متعدد کوتاهی شده است.
برخی می‌گویند: نام «کوروش» در هیچ یک از متون منظوم ما وجود ندارد، در حالی که نام کسی مانند اسکندر در این متون هست؛ چه پاسخی برای این نقد وجود دارد؟
این که دلیل محکمی نیست اگر نام کسی در اشعار آمد، بوده یا نبوده؛ محتوای شعر شعرای ما بیشتر ادبی است و برگرفته از فرهنگ جامعه! آنچه مربوط به تاریخ است را باید از مورخان سراغش را بگیریم؛ از شعرا که چنین خواسته‌ای نمی‌توانیم داشته باشیم.
ماجرای نامه به رییس‌جمهور؟
من در نامه‌ی دو روز پیش خود خطاب به رییس‌جمهور به سخن رهبری اشاره کردم که فرمودند برخی کشورها از نداشته‌هایشان برای خودشان چیزها ساخته‌اند، اما ما حتی از داشته‌های خودمان نمی‌توانیم استفاده کنیم.
ما نیاز داریم که منافع ملی خودمان را تأمین کنیم و در مسیری قرار بگیریم که از اقتصاد نفتی فاصله بگیریم و بتوانیم از طریق گردشگری درآمدزایی کنیم. اگر نگاهی به یادداشت‌های مهاتیر محمد که با توانمندی‌اش مالزی را از بدبختی بواسطه‌ی صنعت گردشگی نجات داده، بیندازیم، پس از سفری به ایران، گفته که «من اگر اصفهان را داشتم، درب چاه‌های نفت‌ را پلمپ می‌کردم!»، اما ما بواسطه‌ی درآمد نفتی از این ظرفیت‌ها چشم‌پوشی کردیم و نتوانستیم استفاده کنیم.
تقابل که هیچ، بی‌تفاوت هم نباید از کنارش بگذریم
باید در راستای منافع، انسجام و اتحاد ملی داشته‌هایمان را ارج دهیم و تقابل که هیچ، بی‌تفاوت هم از کنارش نگذریم و از این فرصت‌ها به نحو احسن استفاده کنیم؛ با اطمینان می‌گویم اگر همین ظرفیت‌های تنها استان فارس را در بخش تاریخی، فرهنگی و … هر کشور دیگری داشت هزاران برابر ما درآمدزایی می‌کرد؛ این درحالیست که ما نه تنها استفاده نمی‌کنیم بلکه برای نگهداری و حفاظت از میراثمان هم هیچ برنامه‌ای نداریم و آیندگان هم از ما خواهند پرسید که چرا این میراث به این روز مبتلا شد!
در حال حاضر موزه‌ی لوور پاریس که درآمدزایی کلانی برای کشور فرانسه دارد، نمای کوچکی از تمدن ماست، اما ریشه‎های همین تمدن‌ را ما در کشور داریم و نتوانستیم برای توسعه‌ی کشور و حل مشکلات بیکاری که حادترین چالش است، از آن بهره‌برداری کنیم.
امنیت را تأمین کنیم نه این که امنیتی کنیم!
از همه دعوت می‌کنم کمک کنیم نه فقط روز کوروش، بلکه تمام داشته‌های فرهنگی، ادبی، مذهبی، تاریخی و …را در کنار هم قرار بگیرند و در رابطه با هفتم آبان، نمی‌دانم که مرجع تاریخی دارد یا خیر، اما چندسالی است که مردم آن را ملاک قرار داده‌اند و تا مشخص شدن روزی که دارای سند تاریخی باشد، مراسم این روز را مدیریت و امنیت آن را تأمین کنیم، نه این که آن را امنیتی کنیم تا سودجویان نتوانند سوءاستفاده کنند.
در پی درخواستی که ارایه کرده‌ایم و ارتباط و هماهنگی اساتید تاریخ درصددیم روز مبدأ مشخص منشور کوروش را در تقویم بیاوریم تا هم مردم در امنیت کامل بتوانند این روز را گرامی بدارند و هم آنها که از تعلل مسوولان فرصت‌طلبی می‌کنند، نتوانند به اهدافشان برسند!
آیا نمایندگان استان فارس به پاسارگاد می‌روند؟
باید مدیران مربوطه برنامه‌ریزی کنند تا مشخص شود برنامه‌شان برای این روز چیست و اعلام کنند؛ باور بنده این است که خالی کردن میدان از سوی مسوولان بهانه‌ای می‌شود برای این که اقلیت سودجو بتوانند بهره‌برداری کنند؛ باید این فرصت را خودمان به دست بگیریم و اجازه ندهیم کسی سوءاستفاده کند!
منبع: بهارنیوز