بایگانی ماه : اکتبر, 2017

تعریف : خشک و ضخیم شدن بافت ملتحمه که به دلیل کمبود بعضی از مواد غذایی به وجود می آید.
شکل ناراحتیهای آن : نرم شدن قرنیه، کوری، خونریزی چشمها، ترشحات چرکی. نرمی قرنهی نهایتاً به از بین رفتن چشم منجر می شود.
غالباً کمبود ویتامین A عامل ایجاد این بیماری بوده و با مصرف شیری که چربی آن گرفته نشده باشد و یا روغن کبد ماهی این بیماری برطرف می شود. ضمناً باید به بیمار کلسیم ارگانیک همراه با ویتامینA خوراند ( هویج، کادو، و سبزیهای خام).
اگر رژیم غذایی مورد مصرف متعادل باشد. این بیماری اساساً پدیدار نمی شود.
درمان : تنها اضافه کردن مواد سرشار از کلسیم و ویتامین A به رژیمی که دارای نواقص دیگری علاوه بر کمبود این مواد نیز هست، کاری اساسی نیست و در واقع باید کیفیت تمام مواد غذایی مورد مصرف را بررسی نمود. تجویز متخصصان بهداشت این است که مواد غذایی به صورت عمومی و کلی، باید سرشار از انواع ویتامینهای طبیعی، کلسیم و مواد معدنی قابل جذب باشد، پروتید و مواد نشاسته ای کمی داشته باشد و عاری از مواد سمی، محرکها چای، قهوه، شکلات، ادویه، سرکه، بی کربنات دوسود، مواد غذایی صنعتی، مواد شیمیایی، مواد کنسرو شده و سایر مواد مضر باشد.
درمانهای بهداشتی عمومی را مطالعه کنید.

تمرینهای چشمی : پالمینگ ، مژه زدن چشمان بسته را در معرض نور آفتاب قرار دادن .
اگر این توصیه ها به درستی دنبال شوند، بیمار به سرعت بهبود یافته و اگر روش زندگی نیز کاملاً سالم باشد بیماری به هیچ وجه بازگشت نمی کند و اشکال دیگری نیز در این رابطه به وجود نمی آید.
منبع: مه شو

تعریف : در این بیماری عنبیه (قسمت رنگی چشم) متورم شده و تا جایی پیش می رود که به زخمی متورم مبدل می شود.
علائم آن : این ناراحتی بسیار دردناک بوده و با قرمز شدن چشمها و سردردهای شدید و تب خفیف همراه است. اگر چشم مبتلا در معرض تابش نور قرار گیرد، باعث ناراحتی زیادی می شود که همین مساله ترس از نور را نیز در شخص ایجاد می کند. ضمناً مردمک منقبض شده و قرنیه و زلالیه نیز دچار اشکال می شوند.
شناخت بیماری : این ناراحتی عموماً با تجمع سموم در بدن و در میان افراد که استعداد ابتلا به سل یا ناراحتیهای معده روده ای را دارند و یا پس از درمان ناقص بیماریهای عفونی ظاهر می شود.
پیش آگهی : اگر از روشهای پزشکی معمول استفاده شود و داروها و آنتی بیوتیکهایی به کار برده شوند، بیماری در بعضی مواقع ماهها به طول می انجامد و ممکن است آسیبهای دائمی به دید چشم بزند. در واقع کم اهمیت شمردن این بیماری می تواند به کوری کامل منجر شود.
در صورتی که از روشهای درمان بهداشتی استفاده گردد، در اکثر موارد بهبودی حاصل می شود.
درمان : روز و استراحت از اقدامات اساسی برای دفع سموم موجود در بدن هستند. چشمهایی که حساسیت زیادی به نور دارند، باید تا زمان از بین رفتن حساسیت در برابر نور حفاظت شوند (پرده های آبی، و سبزتیره، چشم بند، و به صورت استثنایی استفاده از عینکهایی که شیشه های سبز تیره دارند مجاز است). هر روز دو تا سه بار چشمها را با آب تمیز و ولرم باید شست. از مخلوط نمودن نمک، صابون، ضد عفونی کننده و حتی آبلیمو در آب خودداری کنید.
تمرین برای چشمها : فقط از تمرینهای پالمینگ و مژه زدن منظم استفاده کنید.
پس از این که دوران حاد و دردناک بیماری طی شد باید بهداشت عمومی و چشمی را شدیداً رعایت کنیم، به تدریج چشم را به نور عادت دهیم . از یک رژیم غذایی قلیایی به مدت طولانی پیروی کنیم و خصوصاً مواظب باشیم که تعادل احساسی نیز حفظ گردد. از کار بیش از حد باید جلوگیری کرد. دخانیات، الکل، محرکها و داروها نیز باید حذف شوند.
منبع: مه شو

توضیح : حداکثر حساسیت شبکیه روی لکه زرد و خصوصاً در مرکز این قسمت است و به تدریج که از این منطقه (لکه زرد) دور می شویم، این حساسیت کاهش می یابد. در این مناطق (قسمت خارج از لکه زرد) فقط سلولهای مخروطی وجود دارند.
اگر جسمی را درست از روبرو نگاه کنیم، تصویر آن معمولاً روی حساسترین قسمت شبکیه افتاده و در این حال جزئیات ریز اجسام نیز مشاهده می شوند.
در رابطه با حساسیت رنگها، هر اندازه که نور شدت بیشتری داشته باشد، این حساسیت نیز شدیدتر خواهد بود. این مسئله را به سادگی می توان با مقایسه روزهای ابری و بارانی که هوا تیره و کدر است با روزهای آفتابی دریافت.
برای این که شبکیه به خوبی کار کند، باید سلولهای آن همیشه به خوبی تغذیه و شستشو داده شوند و مواد رنگی آن به سرعت تجدید شوند. در اینجا نیز مانند سایر بافتهای بدن کمبود در جریان خون باعث خستگی و کاهش کارایی این قسمت می گردد.
آزمایش حساسیت شبکیه : از مکانی کاملاً روشن به محلی که سایه روشن است بروید. به مدت چند ثانیه اصلاً چیزی نمی بینید اما پس از اینکه چشم عادت کرد، قادر هستید در تاریکی تقریباً کامل نیز ببینید. در صورت خستگی و وضع بد سلامتی به دلیل کاهش کارایی شبکیه مدت زمانی که چشم برای انطباق با نور محیط به آن نیاز دارد طولانی تر بوده و نتیجه انطباق ناقص انجام می گیرد.
آتروفی (ضعف) عصب بینایی
تعریف : آسیب دیدگی یا از بین رفتن عصب بینایی را آتروفی عصبی بینایی می نامند.

علائم آن : برای تشخیص آن نیاز به دستگاه افتالموسکوپ می باشد، در این بیماری در همه اوقات چشم درد نمی کند، اما دید چشم به تدریج ضعیف شده و سرانجام کاملاً کور می شود.
شناخت آن : یک وع از این بیماری که به آن ابتدایی می گویند در شرایط اتاکسی لوکوموتریس و در اختلال فکری پارتیک مشاهده می شود. آتروفی درجه ۲ بر اثر فشار غدد، انوریسماها و غیره روی عصب کیاسمای چشمی ایجاد می شود و آتروفی پی در پی یک مرحله از ورم عصب بینایی است. عامل ایجاد آتروفی ابتدایی و آتروفی پی در پی تخریب عصبی است. کنین، ارسنیک و جیوه از عوامل قوی به وجود آورنده آتروفی عصب بینایی و کوری هستند. الکل متیلیک (الکل چوب) نیز در این زمینه بسیار مخرب است.
درمانها : به نظر نمی رسد که بتوان نتایج رضایت بخشی در رابطه با آتروفی پیشرفته به دست آورد. ولی می توان روند آن در مراحل اولیه در صورت به کار بردن تدابیر صحیح و بدون تأخیر متوقف کرد. مصرف داروهای کنین دار، ارسنیک، باربیتوریک و همچنین محرکها را متوقف کنید. از مصرف نوشابه الکلی، مواد گوشتی، نشاسته ای و پروتیدها نیز خودداری کنید. روزه گرفتن ضروری است.
تا حد امکان استراحت کرده تا اینکه انرژی عصبی ترمیم شود. در صورت امکان یک روزه طولانی را که ادامه اش یک رژیم غذایی شامل میوه و سبزیهای سبز باشد انجام دهید. اگر برای شما امکان انجام یک روزه کامل و طولانی وجود ندارد، روزه های چندروز با فاصله های یک یا دو هفته ای که در این فواصل از رژیم غذایی دفع سموم استفاده شود، به کار ببرید.
حتی پس از بهبودی نیز بیمار باید از اصول بهداشتی در تغذیه پیروی کند زیرا با کوچکترین اشتباهی نتایج اسف انگیزی به وجود خواهد آمد.
بهداشت عمومی : هوای آزاد، کارسبک در خارج از منزل، کارفکری بسیار کم و یا اصولاً توقف آن به مدت چند هفته یا چند ماه، تمرینهای تنفسی، تمدد اعصاب، آرامش روانی و دوری از هیجانات شدید.
منبع: مه شو

تعریف : در این بیماری پرده عصبی (شبکیه) از مشیمیه جدا می شود. در این جا متذکر شد که لایه رنگی شبکیه به مشیمیه متصل باقی می ماند و در واقع بیشتر اوقات اشکال در ساختمان شبکیه ایجاد می شود.
علائم آن : فقط به وسیله دستگاه افتالموسکوپ قابل تشخیص است. این حالت ممکن است باعث شود تا شخص سالها در حالت تقریباً کوری به سر برد، که در ادامه این کوری می تواند کامل شود. به هرحال همیشه علائم اخطار دهنده و یک حالت ضعف عمومی وجود دارد. کسانی که نزدیک بین هستند، بیشتر به این نزدیک دچار می شوند (نیمی از افرادی که دچار این مشکل هستند، نزدیک بین می باشند)

شناخت آن : احتمال دارد که فشار زیاد در کره چشم به علت تجمع بیش از حد مایعات (خصوصاً در زلالیه) عامل جدا شدن شبکیه باشد. این پرده مانند سایر غشاها (صلبیه، مشیمیه) ضعیف می شود و از بین می رود. انباشته شدن مواد مسموم در بدن و تغذیه بد همیشه عامل اساسی در به وجود آمدن فشار زیاد در شبکیه هستند و شبکیه نیز که به خوبی تغذیه نشده است کیفیت خود را از دست می دهد. و از بین می رود. اکثر عمل جراحی آب مروارید، جدا شدن شبکیه را به دنبال دارد.
بعضی مواقع این ناراحتی براثر یک ضربه مغزی شدید (ضربه شدید روی جمجمه) نیز به وجود می آید.
آزمایشها در مورد حیوانات نشان داده است که در صورتی که آنها را به مدت طولانی در تاریکی نگه داریم، شبکیه چشم آنها به سادگی جدا می شود و این ناراحتی به ندرت در میان حیواناتی که در روشنایی نگهداری می شوند دیده می شود.
قبل از جدا شدن زلالیه حالت سیال به خود می گیرد و یا حداقل در بعضی نقاط آن این کیفیت اتفاق می افتد، در حالی که ثابت شده است که تعادل میان اسید و باز این مایع برای حفظ سلامت زلالیه ضروری است.
به طور کلی می توان گفت که هنگامی که چشم بد تغذیه می شود شبکیه حساسیت خود را از دست می دهد و در عین حال وقتی که شبکیه به خوبی تنظیم نباشد و زمانی که دید چشم به طور ناصحیح عمل کند در کار چشم اختلال ایجاد می شود و همچنین در تغذیه آن اشکال به وجود می آید. کار چشم بستگی به واکنشهایی دارد که شبکیه پس از ادراک از خود نشان می دهد.
درمانها: با یک روش زندگی سالم می توان از به وجود آمدن این اشکال جلوگیری کرد.
«تامسن» درباره جدا شدن شبکیه می نویسد: «یک قسمت از میدان دید یکی از چشمها تیره و حتی گاهی اوقات تاریک می شود. در این حالت باید سریعاً ضمن حفظ آرامش به پشت دراز کشید تا وزن شبکیه برای قرار گرفتن بافت جدا شده در جای خود کمک کند. با این کار خطر به وجود آمدن همین واقعه برای چشم دیگر کاهش می یابد. تلاش زیاد و خستگی بیش از حد که عوامل ایجاد اولین جدایی هستند باید متوقف شوند. این اشکالات ظاهراً در عرض چند روز از بین می روند، ولی منطق ایجاب می کند که جانب احتیاط را از دست نداده و پیشگیریهای لازم را برای دوری از اشکالات بعدی انجام داد. در غالب موارد شبکیه خود به خود و دوباره می چسبد و به همان نسبت که بیمار عاقلانه رفتار کرده و خود را به طریقی صحیح درمان نماید وضع به حال طبیعی و عادی خود باز می گردد»
منبع: مه شو

دید بد شبانگاهی و سپیده دم را که به علات اختلال در تطبیق شبکیه به نورو تاریکی به وجود می آید، شب کوری می نامند. علت دیگر این بیماری نارسایی در ترمیم و بازسازی رنگ شبکیه می باشد. این نقیضه اکثراً باعث ایجاد شب کوری می شود. البته در بعضی موارد که بسیار نادر است این ناراحتی به کشل موروثی می باشد.
علتهای آن : هر چیزی که پایه و اساس سلامتی عمومی بدن را به هم زده و سلامتی چشم را از بین ببرد، از قبیل زیاده رویها، خستگی، شوکهای احساسی، تغذیه ناصحیح، مصرف مخدرها، داروها، الکل، دخانیات، چاشنیها، نشستن در یک جا، کار کردن در تاریکی یا روشنایی شدید و غیره می توانند علت ایجاد آن باشند.
نیمه بینی (همیانوپسی)
ناپدید شدن نیمه راست یا چپ میدان دید دو چشم را همیانوپسی یا نیمه بینی می گویند.
این بیماری می تواند به صورت دائمی (در صورت از بین رفتن مراکز عصبی) یا موقتی (در رابطه با میگرن که به آن افتالمیک گفته می شود) باشد.
باید توجه داشت که امکان دارد این بیماری توسط فلجی که به علت نرمی یا خونریزی مغز، فشارغده ای در مغز و غیره به وجود آمده است، ایجاد گردد.
شکل ۲۰ نشان می دهد که چگونه قطع ارتباط با مرکز راست یا چپ می تواند باعث از دست دادن دید سمت راست یا چپ جسم دیده شده گردد.
درمان : جستجو برای یافتن علتهای آن ضروری است. هدف این درمانها تثبیت ناراحتی (جلوگیری از پیشرفت آن) و یا در صورت امکان عقب نشاندن آن است. در این رابطه می توان از روزه، تغذیه بسیار سالم قلیایی، تمرینهای فیزیکی بسیار سبک و پالمینگ نام برد. از خسته شدن چشمها جلوگیری کنید. تمرینهای حافظه و تخیل نیز مهم می باشند.
تشخیص این بیماری بسیار مشکل است و نظرات یک پزشک بهداشت- درمانی ضروری می باشد.
منبع: مه شو

گاهی اتفاق می افتد که غذایی تناول شده و مشکلاتی به بار آورده است و برای چاره جویی قبل از آن که به کلی هضم شود غذاهای رطوبت دهنده ساده ای را برآن وارد می کنیم غذای دوم که دارو به شمار می آید. کیموس غذای تناول شده را، خوب، می سازد. در چنین حالتی برای رهایی از آن نیازی به ورزش نداریم.
کسی که بعد از خوردن غذای غلیظ، که نامناسب برای تن است، بخواهد آنرا سریعاً با غذای تیز و تند مزه هضم کند، عکس حالت اولی را می بیند. و برای مصون ماندن از آسیب نیاز به ورزش دارد.
به اندازه زمانی که غذا در معده می ماند بعداز خوردن غذا حرکات سبک لازم است به ویژه برای کسی که بخواهد بعداز غذا بخوابد. روی آورده های روانی بسیار سخت و حرکات بدنی بسیار دشوار مانع هضم هستند.
اگر در خوراک اشتباهی روی داد و مقداری از غذاهای داروئی تناول شد، باید در هضم و پخته شدن آن کوشش به عمل آورد و به هیچ وجه قبل از هضم ان نباید چیزی متضاد آن را فروداد. مثلا کسی که خوراک سرد مانند خیار چنبر، خیار و کدو می خورد، باید ضد آن مثلاً سیر و تره نیز تناول کند یا اگر غذایش گرم مزاج بود باید غذایی سردی مانند : خیار و خرفه بخورد.
باید بدانی : کسی که در مواقع ارزانی، غذا، به سیر شدن عادت کرده است اگر در موقع کمبود غذا، گرسنگی بکشد برایش بسیار ناگوار است. هم چنین کسی که به علت کمبود غذا به کم خوردن و گرسنگی عادت دارد، اگر در موقع ارزانی و دسترسی غذا، پُر خوری کند وضعش از حالت اولی هم بدتر است، ما مردانی را دیدیم که در قحط سالی دسترسی به خوراک نداشتند و وقتی بعداً غذا زیاد شد شکم را پُر کردند و مردند (به نکته زیر توجه کنید) تنور شکم تافتن، بیش از اندازه، در تمام حالات کشنده است و فرقی نمی کند که آکندن شکم با خوراک یا نوشیدنی باشد اشخاص زیادی شکم را به افراط انباشته و خفه شده، و در گذشته اند.
منبع: مه شو

برای پس و پیش افتادن و درجه بندی خوراک ها دستوراتی هست که هرکس بهداشت را رعایت می کند باید آن ها را به کار بندد :
کسی که غذای سخت و دیر هضم می خورد، نباید به دنبال آن غذای زود هضم و رقیق بخورد، زیرا این غذای رقیق دنباله رو، بیش از غذای قبلی خود هضم می شود. غذای دیر هضم بالا نشین می شود و راه داخل شدن بر آن بسته می شود و متعفن می گردد و تباه می شود و هرچه با او بیامیزد به تباهی می گراید، مگر در حالتی که بعداً ذکر خواهیم کرد.
هم چنین شایسته نیست که وقتی انسان ابتدا خوراک لغزنده ای می خورد که زود هضم می شود بلافاصله غذای نیرومند و سختی را با آن همرا سازد. هم چنین خوردن غذای سخت و سنگین پس از تناول غذای چرب و روغنی شایسته نیست، زیرا غذای سخت با آن در معده می لغزد و نصیب خود را از هضم دریافت نمی کند. شایسته نیست که غذاهایی مانند ماهی و غذای مشابه ان را بعد از ورزش خسته کننده تناول کنیم، زیرا این غذا تباه می شود و خلط ها را تباه می گرداند.
افرادی که معده ضعیف دارند به نحوی که نمی توانند غذا را به مدت طولانی در معده نگاه دارند تا هضم شود، لازم است قبل از خوردن غذا مختصری مواد قابض ملایم بخورند.
از کیفیت و وضع معده همواره باید مراقبت کرد. معده برخی اشخاص غذای لطیف و زود هضم را تباه می گرداند و غذای سخت و دیر هضم را هضم می کند. چنین کسانی را اشخاص دارای معده آتشین می نامند. در عده دیگری وضع معده درست برعکس حالت معده آتشین است.
خو گرفتن به نوع غذا نیز اهمیت دارد. هم چنین هر سرزمینی ویژگی هایی از طبایع و مزاج ها را دارد که خارج از دستور مقیاس تعیین شده است. این نکته را نباید فراموش کرد که باید بررسی هایی درباره سنجش ها، پرژوهش ها و آزمایش ها بکنی و آن ها را مقیاس قرار دهی.
منبع: مه شو

بهترین دستور درباره طعام سیرکننده آن است که روز اول یکبار و روز دیگر دو بار در صبحانه و شام تناول شود. باید احتیاط را نیز مراعات نمود، مثلاً اگر کسی که عادت داشته است روزی ۲ بار غذا تناول نماید به این دستور عمل کند لاغر می شود و از نیرویش کاسته می شود، اگر ضعف هضم داشته باشد باید روزی دو بار غذا بخورد ولی در هر نوبت، غذای خود را کم تر نماید. کسی که عادت دارد هر روز یکبار غذا بخورد و خواستار تغییر عادت می باشد و بخواهد روزی ۲ بار غذا مصرف کند، ناتوانی، تنبلی و سستی بدوروی می آورد. اگر غذای ناهارش در او باقی ماند در موقع شب توان را از دست می دهد و شام را بدون اشتها می خورد، در نتیجه آروغ ترش، بدنفسی، دل به هم خوردگی، دهن تلخی و لینت شکم به وی روی می دهد.
زیرا چیزی را برای معده آورده است که این اندام به آن خو نگرفته است و عوارض همان خواهند بود که از عدم هضم غذا روی می آورند. ممکن است به چنین کسی ترس و بی تابی روی آورد، دهانه معده اش به درد آید. در معده اش سوزش پیدا شود و چنان پندارد که روده ها و احشایش پا در هوا هستند، زیرا معده تهی است و برخود بند آمده است و ترنجیده است. ممکن است ادرار و مدفوعش سوزنده باشند و شاید بر اثر ریزش زهره به معده، چنان چه مزاجش بیش تر صفرایی باشد، در پهلوهای خود احساس سردی کند و چنین است حال کسی که معده اش و نه بدنش بیش تر صفرایی باشد. چنین کسی خوابش به هم می خورد و در رختخواب پهلو به پهلو می شود.
بدنی که در معده اش صفرای زیاد، گرد آید، نایز به خوردن جدایی انداز دارد و باید قبل از آن که خود را شست وشو دهد به سرعت غذایی بخورد. (افرادی که مبتلا به بالا آوردن پس از زدن صفرا در معده هستند باید دفعات تناول غذا را بیش تر از حد معمول نمایندف و خوردن غذا را به تأخیر نیندازند. آن ها باید مقداری غذا قبل از ورود به حمام بخورند)
منبع: مه شو