ناجی مازندران در سمت استانداری در دولت دوازدهم چه ویژگیهایی باید داشته باشد؟
بی شک خطه سرسبز شمال ایران به ویژه استان مازندران یا همان طبرستان یا تپورستان دارای پیشینه تاریخی و تمدنی و دینی روشنی است. انسانهایی که در این سامان در گذشته تاریخ زیستند تاثیر گذار و صاحب عنوان و افتخار و نقش آفرین بوده اند خوشبختانه در نسل معاصر هم از این عناصر برجسته و نقش آفرین هستند که با خدمات شایسته خویش در سطح ملی و بین المللی افتخاراتی را نصیب ملت و کشور نموده اند.
اما امروزه استان مازندران با وسعتی معادل ۲۳۷۵۶/۴کیلومتر مربع ،حدود ۱/۴۶درصد از مساحت کشور را در بر دارد و هجدهمین استان از این حیث در کشور محسوب می گردد بر اساس آخرین تقسیمات کشوری سال ، ۱۳۹۱ ، دارای ۲۰شهرستان ، ۵۵بخش ، ۵۸شهر ، ۱۲۹دهستان می باشد .
با توجه با تغییرات وتحولات پدید آمده در نظام سیاسی ، اجتماعی ، اداری و اقتصادی و علمی و فرهنگی کشور بنا بر نظر بسیاری از اندیشمندان بین المللی ، ملی و استانی، مازندران از رشد و جایگاه شایسته ای برخودار نشده است. عمده این مشکل و عدم توسعه یافتگی این استان را باید در فقدان برنامه های راهبردی جامع استانی و عدم حضور مدیران توانمند و جامع نگر در سطح ستادی استان به ویژه در جایگاه و سمت استاندار مشاهد کرد.
تا پیش از انقلاب شکوهمند اسلامی ۱۷ نفر ، سمت استانداری مازندران را بر عهده داشتند، پس از انقلاب نیز تاکنون ۲۱ نفر در این پست قرار گرفته اند گرچه نمی توان از تلاشهای استانداران شایسته و مردمی و متخصص استان در دوره های مختلف چشم پوشی کرد و مردم این استان تلاشها و خدمات آنان را ارج می نهند، ولی تعداد آنان انگشت شمار می باشد بی شک انتظار و ظرفیت استان بیش از عملکرد آنها بوده است.
گرچه کشور از عدم حضور مدیران و برنامه ریزان شایسته و جامع نگر و با دانش روز در برخی از جایگاهای در رنج و عذاب است ولی استان مازندران و برخی شهرهای قدیمی و کهن آن متاسفانه از این جهت بیشترین آسیب را دیده اند .
لذا با روشن شدن تکلیف کابینه دوازدهم و اخذ آرای وزرای پیشنهادی در مجلس و استمرار وزارت رحمانی فضلی در وزارت کشور، به نظر می رسد که تغییر و جابجایی استانداران در دستور کار وزیر قرار گرفته است.
ضرورت تغییر و انتصاب جدید استانداران بر اساس شاخصها و عملکردها از اولویتهای وزیر در این دوره خواهد بود که امید است وزیر پر تلاش و با تجربه کشور در انتخاب و انتصاب استاندار جدید مازندران با توجه به ضعف عملکردی در استان در دوره گذشته این نقیصه را جبران نماید . اما این تغییرات و انتصابات بایستی از چند شاخص مهم پیروی کند و مورد توجه و عنایت جدی وزیر کشور باشد.
۱/ پاکدستی ،کارآمدی و دارا بودن تخصص همراه با تعهد اهل شور و مشورت با نخبگان و برجستگان سیاسی علمی ، اقتصادی، قضایی، فرهنگی و دینی… استان.
۲/ مدیری جدی ، قاطع، کار آزموده در حوزه اجرایی و صاحب تجربیات ارزشمند و عملگرا و موفق و با کارنامه درخشان با نمره عالی در مجموعه های کلان کشور را دارا بودن .
۳/ پایبندی به اصول قانون اساسی که خون بهای شهیدان این ملت است و دلبستگی به افکار نورانی امام راحل و منویات مقام معظم رهبری و شعارهای اساسی ریاست جمهور در عرصه های سیاسی ، فرهنگی و اقتصادی و ملزم دانستن خویش به اجرای برنامه های اقتصاد مقاومتی پویا با محوریت تولید و اشتغال با نگاه صادرات برتر در دوره ای که کشور بیشترین فشار تحریمهای ظالمانه غرب را تحمل می نماید.
۴/ رشد یافته در دیار فکری و فرهنگی استان؛ تعامل گرا و دارای ارتباط مردمی بطوریکه فرهنگ و اولویتهای استان را بدرستی بشناسد و عمل کند تا سبب ساز نشاط روحی و انگیزه آفرین برای رشد و توسعه استان گردد.
۵/ دارای افکار و اندیشه های روشن در جهت ، رشد و توسعه متوازن شهرهای استان بدور از تعصبات بی معنی غربی ؛ شرقی و یا مرکزی استان باشد بلکه بر اساس عقلانیت و اعتدال و ظرفیتهای شهرهای استان که حاصل مطالعات علمی و تخصصی باشد برنامه های راهبردی را تدوین و با انتخابات مدیران شایسته، بی حاشیه ؛ ،عملگرا؛و مسئولیت پذیر و ساعی در حل معضلات و در نهایت ارتقای سطح زندگی و رفاه مردم را در دستور کار جدی و اولویتی قرار دهد.
در هر حال به نظر می رسد که با تبیین شاخصهای مطرح شده برای استانداری مازندران ، فردی که واجد شرایط عالی باشد در بین افراد مطرح وجود دارد بطوری که او را باید لقب ناجی استان مازندران نام نهاد.
دکتر سید عبدالله حسینی فردی با ویژگیهای برجسته عالی و ممتاز علمی ، مدیریتی و اجرایی، دارای افکار روشن و متعالی؛ ساختار گرا و تشکیلاتی ؛ جسور و جدی ؛ تحولگرا؛ مسئولیت پذیر؛ منطقی اصولی اعتدالگرا؛ متخصص و قدردان کار متخصصان ؛ دارای کار نامه ای درخشان و مورد تاییدکارشناسان برجسته استانی ؛ ملی و بین المللی و مورد اعتماد دولتمردان برجسته کشور؛
فردی که در هنگام کار و تلاش به سربلندی ایران اسلامی می اندیشد و به فرهنگ و دیار کهن مازندران عشق می ورزد. اشاره به سوابق و بالاتر از سوابق به عملکرد شایسته و ماندگار او در دوران خدمت در مسئولیتهای متعدد هر ایرانی وطن پرست و آرمان گرای و متدینی را به وجد می آورد و باعث غرور می گردد.
عملکرد او در مسئولیتهای مدیریتی باعث تقدیر و تشکر افرادی قرار گرفت که توان همگرایی و عملکردی او را در عرصه های مختلف دیده اند.
اگر بخواهم بعنوان یک مازندرانی و همکار ایشان به یک دوره از مدیریت او اشاره نمایم باید گفت پس از افتتاحیه سفارت جمهوری اسلامی ایران در بلاروس که وزارت خارجه کشورمان از سال ۲۰۰۱ تا سال ۲۰۱۲ چهار سفیر به بلاروس اعزام نمود ایشان ممتازترین سفیر با کارنامه درخشان شناخته شد، بطورکه سفیری پر کار و موفق در عرصه روابط دو کشور نام گرفت و تقدیرنامه های متعددی در طول چهار سال سفیری در بلاروس ازسوی مقامات ایرانی و بلاروسی به ایشان اهدا گردید و الکساندر لوکاشنکو رئیس جمهور بلاروس در دیدار خداحافظیِ پایان مأموریت سفیرحسینی در بلاروس در ۱۰ دسامبر ۲۰۱۲ اظهار داشتند که با هر سفیری پس از اتمام مأموریت دیپلماتیک دیدار نمیکنند و چنین ملاقاتهایی معمولاً با سفرای کشورها دوست انجام می گیرد، این موضوع را پنهان نمیکنم که ترک دوستان همیشه ناراحت کننده است.
امیدوارم که مسئولان ایران سفیری شایستۀ مثل شما را انتخاب کنند تا بتوانیم روابطمان را با دولت و مردم ایران گسترش دهیم.
این تقدیر برپایه ارتقای سطح همکاری روابط ایران و بلاروس در دوره سفیری حسینی در حوزه های سیاسی، اقتصادی، تجاری، مهندسی، علمی و فرهنگی که رشد غیر قابل انکاری داشته است ناشی شده بود ، ایشان در مصاحبه خویش در ۶ آذر ۱۳۹۲ با سایت خبری تحلیلی بولتن نیوز برخی از عملکرد های خویش در حوزه های مختلف را تشریح کرد و اظهار داشت که ۲۵۰ طرح و برنامه که شامل ۳۰ پروژه سیاسی، ۹۰ پروژه اقتصادی، ۵۰ پروژه فرهنگی و ۸۰ پروژه علمی و فناوری می باشد را در طول مأموریتش در بلاروس اجرا کرده است .
در طول این مدت ۳۰۰ هیأت ازایران به بلاروس سفر کردند و متقابلاً ۹۰ هیأت از بلاروس به ایران سفر داشتند که در این هیأتها تا ۲۵۰ نفر هم حضور داشته اند. در این دوره چهار ساله بیش از ۱۱۰ پروتکل همکاری امضاء شده است که در۱۶ سال، روابطِ پیشینِ دو کشور این رقم ۸۰ پروتکل بوده است.
ایشان برای تسهیل و تسریع در روابط دو کشور، ۵ رایزن و مشاور در حوزههای مختلف از جمله رایزن علمی از وزارت علوم، رایزن علم و فناوری از ریاست جمهوری، رایزن دفاعی، رایزن بازرگانی و رایزن فرهنگی را در سفارت مستقر ساخت و کارمندان محلی ایرانی و بلاروس زیادی را به خدمت گرفت، مکان مناسبی را برای ساخت ساختمان جدید سفارت در بهترین مکان شهری و با نقشۀ زیبا مهیّا کرد .
دو بانک تجارت و کنسرسیوم بانک های رفاه، صادرات، و توسعه صادرات را برای کمک ویژه به کاهش اثر تحریم ها ایجاد کرد. همچنین پرواز مستقیم تهران – مینسک را برای افزایش رفت و آمد و راحتی سفرها را بر قرار کرد.
ایشان در گزارش خود به رئیس جمهور بلاروس در همان دیدار خداحافظی اظهار داشت که حجم سرمایه گذاری ایران در بلاروس از ۶ میلیون دلار در سال ۲۰۰۸ ، به بیش از ۹۶۰ میلیون دلار در حال حاضر رسیده است و این حجم سرمایه گذاری عمدتاً در قالب سرمایه بانکی و سرمایه گذاری تجاری بوده است، ایشان خاطر نشان ساخت که مبادلات تجاری میان دو کشور در چهار سال گذشته ۳ برابر افزایش یافته است و سهم عمدۀ آن مربوط به صادرات محصولات کمپانی «بلاز» است که به ایران تعلق دارد.
سفیر حسینی همچنین ضمن تأکید بر گسترش و ارتقای حجم همکاریهای دو جانبه در حوزهای اقتصادی ، علمی و فرهنگی از ۱۰ مورد عناوین تعریف شده به ۷۵ زمینه، تصریح کرد که در طول این مدت ۴ سال ، ۳۸ موافقت نامه نیز میان وزارتخانه ها و سازمانهای دولتی دو کشور به امضاء رسیده است .
این گوشه ای از تلاشهای بی وفقه و دلسوزانه این مرد خستگی ناپذیر در جهت اعتلای میهن اسلامی است که امید است ردای استانداری بر قامت این فرزند برومند این خطه سرسبز قرار گیرد تا ایشان بتوانند نقش تاریخی خود را برای مردم استان و کشور ایفا نمایند، بی شک هرکس که آرزوی رشد و تعالی ایران و استانهای شمالی کشور به ویژه خطه سرسبز مازندران را دارد ، همیار این نتخاب و انتصاب خواهدبود.
یاحق: دکتر عبدالرحیم حسن نژاد
سوابق اجرایی؛
رئیس سازمان ایرانگردی و جهانگردی کل کشور ( معاون وزیر) ۱۳۷۵-۱۳۷۶
سفیر تام الاختیار جمهوری اسلامی ایران در بلاروس ۱۳۸۷-۱۳۹۱
مشاور حقوقی در نهاد ریاست جمهوری ۱۳۶۹-۱۳۷۱
مدیر کل مجلس وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ۱۳۷۱
مشاور وزیر و مدیر کل حوزه ریاست وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ۱۳۷۱ -۱۳۷۵
عضو هیات مدیره سازمان ایرانگردی و جهانگردی کشور و عضو هیات امنای کانون اتومبیلرانی کشور
مشاور در سازمان بازرسی کل کشور ۱۳۷۶-۱۳۷۷
قائم مقام مرکز آموزش مدیریت دولتی کل کشور در حوزه مراکز تخصصی ۱۳۷۷-۱۳۷۹
معاون مدیر کل طرح و برنامه وزارت امور خارجه ۱۳۷۹-۱۳۸۱
مدیر کل طرح و برنامه وزارت امور خارجه (و نماینده تام الاختیار وزارت امور خارجه در سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور و کمیسیونهای هیات وزیران و مجلس شورای اسلامی برای دفاع از بودجه و طرح های وزارتخانه) ۱۳۸۱-۱۳۸۷
عضو شورای عالی برنامه ریزی نهاد ریاست جمهوری از آبان ۱۳۹۲
مشاور معاون کل نهاد ریاست جمهوری از اسفند ۹۳
مشاور معاون حقوقی ریاست جمهوری از اردیبهشت ۱۳۹۳
منبع: عصرایران