بایگانی ماه : سپتامبر, 2017

زهرا عبداللهی در گفت و گو با  ایرنا نسبت به روند افزایشی شدید چاقی و اضافه وزن در کودکان هشدار داد و گفت: حدود ۲۰ سال پیش مشکل اصلی تغذیه ای کودکان در ایران سوء تغذیه از جمله کوتاه قدی و کم وزنی بود اما این مشکل اکنون به میزان بسیار زیادی در کشور کم شده است و بر عکس مشکل اصلی کشور اکنون افزایش خطرناک چاقی و اضافه وزن نه تنها در کودکان زیر پنج سال بلکه حتی در کودکان زیر دو سال است.وی افزود: در سال ۱۳۷۴ حدود ۲۰ درصد کودکان زیر پنج سال دچار کوتاه قدی تغذیه ای بودند ولی اکنون شیوع این عارضه به حدود ۶٫۸ درصد کودکان زیر پنج سال رسیده است و بیش از ۶۰ درصد کاهش کوتاه قدی تغذیه ای را در کشور طی دو دهه شاهد هستیم.

عبداللهی اضافه کرد: کم وزنی تغذیه ای نیز در سال ۷۴ در بین کودکان زیر پنج سال ایرانی حدود ۱۷ درصد (۱۶٫۶ درصد) بود که اکنون به ۴ درصد کاهش یافته است یعنی کوتاه قدی تغذیه ای نیز طی دو دهه در ایران حدود ۷۵ درصد کاهش یافته است و از این نظر شاهد بهبود نسبی در کشورهستیم .مدیر کل دفتر بهبود تغذیه وزارت بهداشت گفت: اما بر عکس آن، اضافه وزن و چاقی در بین کودکان خیلی بیشتر شده است، مطالعه ای که در سال ۹۱ با همکاری وزارت بهداشت و دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد، نشان می دهد که حدود ۲۰ درصد کودکان زیر دو سال یعنی کودکان ۱۵ تا ۲۲ ماهه در ایران دچار اضافه وزن و چاقی هستند و این آمار نشان می دهد که شیوع چاقی و اضافه وزن در کودکان ایرانی طی دو دهه حدود دو برابر شده است.

وی افزود: شیوع ۲۰ درصدی اضافه وزن و چاقی یک عدد کشوری است و این میزان در استان ها و مناطق برخوردار مانند استان های شمالی بیشتر از این و حدود ۳۰ درصد است یعنی حدود ۳۰ درصد کودکان زیر دو سال استان های شمالی دچار اضافه وزن یا چاقی هستند.عبداللهی اضافه کرد: مطالعه دیگری که وزارت بهداشت با همکاری دانشگاه های علوم پزشکی انجام داد، نشان داد که روند افزایشی چاقی و اضافه وزن در بین دانش آموزان ایرانی همچنان ادامه دارد و اکنون بین ۲۰ تا ۲۵ درصد دانش آموزان در مناطق مختلف کشور دچار چاقی یا اضافه وزن هستند.وی گفت: این مطالعه نشان داد که حدود ۲۰ درصد دانش آموزان هفت تا ۱۸ ساله ایرانی دچار چاقی شکمی هستند و علت اصلی آن نیز مصرف بیش از حد شیرینی، شکلات، نوشابه، آبمیوه و نوشیدنی های قندی، فست فودها و مصرف غذاهای چرب و سرخ کردنی و مصرف کم سبزی و میوه و افزایش کم تحرکی در بین کودکان است.

منبع: بهارنیوز

به گزارش میزان، شب گذشته سه نفر که مشغول کَند و کاو برای یافتن گنجی در منزل فردی در شهر آبیک بودند، به دلیل افتادن در چاه، جان خود را از دست می‌دهند.سعید احمدزاده دادستان آبیک در این رابطه گفت: فردی ساعت ۳:۰۵ دقیقه صبح امروز با یک مینی‌بوس به همراه سه جنازه وارد کلانتری شهر آبیک شده و اذعان می‌کند یک جنازه متعلق به برادرش و دو جنازه دیگر متعلق به دوستان برادرش است.وی افزود: راننده مینی‌بوس که متهم حادثه مذکور است، اذعان می‌کند که برادر وی به همراه دو دوستش برای کشف گنج داخل منزلش رفته و مشغول کَند و کاری بوده‌‌اند.دادستان عمومی و انقلاب شهرستان آبیک ادامه داد: سه فرد فوت شده به مدت ۹ روز برای یافتن گنج در منزل راننده مینی‌بوس که برادر یکی از آن‌ها بوده، به صورت آرام مشغول کَند و کاری بودند و برای اینکه همسایه‌ها از این موضوع مطلع نشوند خاک‌های برداشت شده را در اتاق دیگری دپو کرده بودند.

 

احمدزاده افزود: با توجه به اینکه در فاصله چند متری چاه حفر شده به عمق ۶٫۵ متر که سه فرد مذکور مشغول کَند و کاری بودند، چاه فاضلاب وجود داشت دیواره‌های چاهی که می‌کندند دچار ریزش شده و نفر اول به داخل چاه افتاده و فوت می‌کند، سپس فرد دوم برای نجات فرد اول به داخل چاه می‌افتد و نفر سوم هم برای نجات دو نفر وارد چاه افتاده که در نتیجه هر سه فرد فوت می‌کنند.وی بیان کرد: راننده مینی‌بوس که متهم است، ادعا می‌کند زمانی که متوجه موضوع می‌شود ناراحت شده و به همراه همسرش تصمیم می‌گیرند با اورژانس تماس بگیرند اما به دلیل افتادن در دردسر، از این کار منصرف می‌شوند.

 

این مسؤول قضایی گفت: در مرحله نخست، فرد متهم و همسرش نمی‌خواستند اجساد را تحویل کلانتری دهند که اجساد را داخل مینی‌بوس گذاشته و در شهر دور می‌زنند و هنوز در تحویل دادن مردد بودند که پس از گرفتن تصمیم، راننده همسرش را از ماشین پیاده کرده و سپس اجساد را تحویل کلانتری آبیک می‌دهد.دادستان عمومی و انقلاب شهرستان آبیک افزود: بلافاصله پلیس در صحنه حادثه حاضر شده و چاه حفر شده در منزل راننده مینی‌بوس را مشاهده می‌کند و متوجه می‌شود چاه فاضلاب که در فاصله چند متری چاه حفر شده بوده، نشت کرده و موجب ریزش و پرشدن منزل از آب می‌شود که اجساد هم بوی فاضلاب گرفته‌اند.

 

احمدزاده توضیح داد: ماجرا از این قرار بوده که راننده مینی‌بوس فرزند بیماری داشته که یک فالگیر و رمال به وی، مسائل خرافی را مطرح و اذعان کرده بود گنجی در داخل منزل وی وجود دارد.وی ادامه داد: تا اینکه بچه بیمار فرد متهم فوت می‌کند و متهم تصمیم می‌گیرد حالا که فرزندش فوت کرده، دنبال گنج داخل منزلش بگردد که با برادرش موضوع را مطرح کرده بود و برادرش به دو نفر از دوستان خود که اهل شمال بودند موضوع را اطلاع داده و به تصور یافتن گنج اقدام به کَند و کاری می‌کنند.این مسؤول قضایی با بیان اینکه کشف گنج تصور واهی بوده، افزود: بررسی‌های تخصصی و تحقیقات در حال انجام است و بررسی اولیه کارشناسان نشان می‌دهد که موضوع صرفاً توهم بوده است.

دادستان عمومی و انقلاب شهرستان آبیک بیان کرد: پس از گزارش پلیس در شب گذشته، دستورات لازم داده شد و بازپرس دادسرا هم در صحنه حضور یافت و از مکان حادثه بازدید به عمل آورد.احمدزاده گفت: اجساد مورد معاینه پزشکی قانونی قرار گرفتند و برای کالبدگشایی به پزشکی قانونی تحویل داده شدند.وی افزود: به مسؤولان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان آبیک هم دستوراتی مبنی بر بررسی محل حادثه داده شده تا تشخیص دهند که آیا محل مورد نظر ارزش تاریخی و فرهنگی دارد و در صورت لزوم با بررسی لازم، نسبت به صحت و سقم موضوع دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان آبیک را در جریان قرار دهند.

 

احمدزاده گفت: فرد متهم در بازداشت به سر می‌برد و تحقیقات از وی همچنان ادامه دارد.

منبع: بهارنیوز

به گزارش ایلنا، وزارت آموزش و پرورش در این اطلاعیه مقرر داشته تا زمان بررسی مجدد دستورالعمل و شیوه‌نامه برگزاری اردوها و بازدیدهای دانش‌آموزی، اعزام دانش‌آموزان در شب، جز از طریق وسیله نقلیه ریلی و هوایی ممنوع است.در این اطلاعیه آمده است: یک کارگروه تخصصی نیز ماموریت یافته با مشارکت معاونت‌های مربوطه نسبت به بازنگری و اصلاح ضوابط و مقررات برگزاری اردوها و بازدیدها با رویکرد افزایش ضریب ایمنی دانش‌آموزان در سفرهای گروهی، حداکثر ظرف یک‌ماه آینده اقدام کند.وزارت آموزش و پرورش به این وسیله ضمن ابراز تاسف عمیق از سانحه اخیر واژگونی اتوبوس حامل دانش‌آموزان اعزامی به اردوی تشکیلاتی سازمان دانش‌آموزی، اعلام کرده است: یک تیم تخصصی، ماموریت یافته گزارشی از برگزاری و برنامه‌ریزی اعزام دانش‌آموزان به اردوی مذکور را به همراه علل و عوامل بروز حادثه مورد بررسی و اعلام نظر قرار دهد.

منبع: بهارنیوز

 روزنامه بهار: مدت هاست زنان از منع حضورشان در ورزشگاه‌های ورزشی نا راضی‌اند و جیغ بنفششان بلند است اما این مشکل همیشه بنیادی‌تر از آن بوده که بتواند با تبصره و قانون حل شود. اما آن طور که معلوم است این بار مطالبه گران حضور زن در ورزشگاه، راه دیگری را برای بیان اعتراض و ابراز هم‌دردی خود پیدا کرده اند. چند وقتی است طیفی از اقشار جامعه در فضای مجازی به هشتگ‌های # ۱۴ شهریور استادیوم ۱۰۰ هزار دختری روی آورده‌اند و خواستار عدم حضور مردان در روز ۱۴ شهریور در ورزشگاه آزادی هستند با این دید که در جشن صعود تیم ملی کشورمان به جام جهانی به جای مردان زنان در ورزشگاه حضور داشته باشند تا بلکه بعد از قریب ۴ دهه بتوانند رنگ و روی ورزشگاه آزادی را ببینند. چیزی که آرزوی خیلی از زنان و دختران کشور است.
***
# استادیوم صد هزار دختری
از چندی پیش شروع شد، در فضای مجازی، جمع گسترده‌ای از مردان ایران، با انتشار عکسی با این نوشته: «۱۴ شهریوراستادیوم صد هزار دختری» مدعی شدند که این‌بار آنها در خانه به تماشای مسابقه می‌نشینند تا بستر حضور زنان در استادیوم مهیا شود. به نظر اگر این شرایط ایجاد شود دیگر زنان می‌توانند در استادیوم برروی صندلی‌ها بنشینند و تماشاگر بازی تیم ملی فوتبالشان باشند، اتفاقی که در کشورهای دیگر جهان اصلا دغدغه نیست. زنان ایران تاکنون نتوانسته‌اند در استادیوم‌های ورزشی که مردان بازیگر زمینش هستند حضور یابند زیرا مسئولان مدعی هستند با این دستور وقانون حرمت آنها را نگه می‌دارند و با همین دلیل درهای استادیوم‌های ورزشی برای زنان به عنوان تماشاگر بسته مانده است. طبق این ایده ، آقایان بیان کرده اند، این بار دراستادیوم  حضور پیدا نمی‌کنند و اصلا اسم کمپین را «کمپین استادیوم صدهزار نفر دختری» گذاشته اند. پس دیگر مردی در استادیوم وجود ندارد که بخواهد حرکت رکیکی انجام دهد یا الفاط ناشایستی به کار برده شود. در شرایطی که بیرون از مرز کشور، به خاطر همین عدم حضور زنان در استادیوم‌ها، بارها و بارها تبلیغات منفی صورت گرفته است به نظر می‌رسد اجرای این ایده می‌تواند  در روزی که یک بازی بین المللی انجام می‌گیرد، اتفاقی خوب  برای رسانه‌ای شدن باشد.

  حال ۱۴ شهریورماه روز بازی ایران – سوریه است. بازی که ایران در هر حال از آن به عنوان صعود کننده به جام جهانی خواهد رفت و در پایان ۹۰ دقیقه جشن صعود برپا می‌شود. این پیشنهاد مردان اگر مردانه انجام شود و بر سر حرف خود بمانند به گفته حبیب‌الله شیرازی رئیس هیأت فوتبال استان تهران می‌تواند قدم اول برای حضور زنان در استادیوم آزادی باشد.

درخواست فوتبالیست‌های زن:۱۴ شهریور برای ما!
پس از جریانی که از سوی تماشاگران دختر فوتبال به راه افتاد حالا نوبت به فوتبالیست‌های زن رسید که پیگیر این ماجراباشند.  مریم ایراندوست، مربی تیم ملی فوتبال زنان چندی پیش در صفحه خود در اینستاگرام از رئیس‌جمهور درخواست کرد که خانواده‌ها بتوانند در بازی ایران-سوریه وارد استادیوم و در افتخارآفرینی تیم ملی سهیم شوند. در بخشی از متن نوشته شده توسط او آمده است: «همه می‌دانیم ۱۴ شهریور ۹۶ تهران میزبان پرشکوه برای جشن صعود است. کاش، ما جمعیت همراه بتوانیم دوشادوش مردانمان در این آوردگاه ملی، همچون انتخابات در شادی هم سهیم باشیم. کاش مجبور نباشیم برای ورود به استادیوم و تماشای فوتبال ملی یک سال دیگر صبر کنیم. من می‌خواهم راه ملی را از تهران آغاز کنم. وگرنه روسیه که همین نزدیکیست.»  الهام فرهمند، بازیکن ملی‌پوش فوتبال کشور هم پس از آن درخواست مربی‌اش را به شکلی دیگر تکرار کرد. او هم در صفحه اینستاگرام‌اش خطاب به رئیس‌جمهور نوشت: «دختران و زنان ایرانی در تمام لحظات کنار مردان و پا به پای آن‌ها برای سربلندی و عزت سرزمین عزیزمان ایران تلاش بسیار کردند و جنگیدند. اما هزار افسوس که بستری پیش از این نبوده تا در لحظه به ثمر نشستن تلاششان نیز در کنار خانواده و مردان خود نظاره‌گر شکوه و عظمت و سربلندی این مرز و بوم باشند. ما دختران و زنان ایران‌زمین امیدواریم که در دولت تدبیر و امید این بستر فراهم شود تا در ۱۴ شهریور ۹۶، یک روز به یادماندنی را در تاریخ ایران اسلامی به مناسبت صعود تیم ملی فوتبال به جام جهانی و ورود دوباره بانوان به ورزشگاه آزادی جشن بگیریم. ‌ای کاش که آن روز این شادی و حس غرور محدود به نیمی از ایران نباشد و مردان و زنان ایرانی با حقوق برابر در این شادی سهیم باشند.»

درخواست‌های مربی و بازیکن تیم ملی در شرایطی است که وزیر ورزش و جوانان کشور در روزهای گذشته ورود زنان به ورزشگاه‌ها را در گرو همکاری همه دستگاه‌ها دانسته بود. مسعود سلطانی‌فر در گفت‌وگویی که با روزنامه قانون داشت درباره پیشنهاد حضور خانواده‌ها در بازی ایران و سوریه گفته بود: «یک نفر پیشنهادی داده که البته چندان جدی نیست. براى حضور خانواده‌ها در ورزشگاه‌ها نیازمند همکارى همه دستگاه‌هاى مسئول و حمایت مراجع فرهنگى و دینى هستیم و این کار باید در فضایى دور از جنجال اتفاق بیفتد.» البته او در جای دیگری از این گفت‌وگو به صورت تلویحی از تلاش مجموعه مدیران ورزش کشور برای باز شدن راه حضور در استادیوم برای زنان خبر داده و گفته: به هر حال عوامل و دستگاه‌های مختلفی در این قضیه دست اندرکار هستند که باید همگرایی و تعامل بین همه آن‌ها به وجود بیاید و همه به این باور برسند که حضور خانواده‌ها در ورزشگاه‌ها نه تنها از لحاظ فرهنگی و اجتماعی مشکل‌ساز نیست بلکه می‌تواند جلوی بروز برخی از مشکلات و ناهنجاری‌های فرهنگی را بگیرد. امیدواریم بتوانیم در ماه‌های آینده و جلساتی که در شورای اجتماعی کشور و دیگر تشکل‌ها می‌گذاریم، کار توجیهی انجام دهیم و همه را به این باور برسانیم که این هماهنگی ایجاد شود و اول در رشته‌های سالنی و بعد در سایر رشته‌ها بتوانیم زمینه حضور مناسب و سازنده خانواده‌ها را فراهم کنیم.

افزایش درخواست‌ها برای حضور زنان در ورزشگاه
همه رسانه‌های اصلاح طلب وبرخی فعالان مدنی در آستانه مسابقه فوتبال دو تیم ایران و سوریه خواستار افزایش درخواست‌ها برای حضور زنان در ورزشگاه آزادی برای تماشای این مسابقه هستند.  «جام‌جم آنلاین» روز سوم مرداد گزارشی مبنی بر این که حضور بانوان در ورزشگاه‌ها جدی‌تر از هر زمانی دنبال می‌شود، نوشته بود در این گزارش آمده است که موانع حضور بانوان در ورزشگاه‌ها یکی پس از دیگری برداشته می‌شودو بسیاری خواهان این هستند که حضور بانوان در ورزشگاه‌ها از مسابقه فوتبال ایران و سوریه شروع شود.

روزنامه «وقایع اتفاقیه» نیز در شماره سوم مرداد ماه خود گزارشی از افزایش درخواست‌ها برای حضور زنان در ورزشگاه آزادی منتشر کرده است. در این گزارش آمده  زنان نزدیک به چهار دهه است که حسرت رفتن به استادیوم‌های فوتبال را دارند و نزدیک به سه دهه است که به‌دنبال راهی برای رفع این ممنوعیت هستند. آخرین‌بار و اولین‌باری که بعد از پیروزی انقلاب چند نفر از زنان توانستند در استادیوم آزادی و از روی سکوها بازی فوتبال ببینند، در مقدماتی جام‌جهانی ۲۰۰۶ و در بازی ایران و بحرین بود. این روزنامه در ادامه گزارش خود آورده پس از آن روز بود که وضعیت حضور زنان در ورزشگاه‌ها «بدتر» شد و «ممنوعیت حضور زنان در ورزشگاه‌ها از فوتبال به رشته‌های دیگر هم سرایت کرد. «وقایع اتفاقیه» در بخش دیگری از گزارش خود به افزایش درخواست‌ها از حسن روحانی برای حضور زنان در ورزشگاه آزادی خبر داده و نوشته «گفته می‌شود روزهای آینده بعضی از بازیکنان تیم ملی هم این خواسته آن‌ها را در صفحات اینستاگرامشان مطرح و از حضور زنان در استادیوم‌ها حمایت می‌کنند.» روزنامه «تماشاگران امروز» چهارم مرداد خود خبر این کارزار را پوشش داده و نوشته فوتبالیست‌های زن خواستار حضور زنان در ورزشگاه آزادی هستند. گروهی از مدافعان حضور زنان در ورزشگاه‌ها نیز در روزهای اخیر در شبکه‌های اجتماعی با هشتگ «ایران_سوریه_نوبت_زنان» به این کمپین پیوسته‌اند. و تصور می‌شود تا ۱۴ شهریور درخواست‌های حضور زنان روز به روز بیش‌تر شود.

عذرخواهی صمیمانه
روز گذشته خبرهایی مبنی بر این‌که «بانوان حق حضور در «آزادی» را ندارند» منتشر شد. در این خبر‌ها آمده بود که علی‌رغم امکان خرید بلیت توسط بانوان در سایت بلیت فروشی اینترنتی برای تماشای دیدار ایران و سوریه، فدراسیون فوتبال اعلام کرد که بانوان نمی‌توانند در ورزشگاه آزادی حضور یابند. بعد از اعلام فدراسیون فوتبال مبنی بر تهیه بلیت دیدار ایران و  سوریه از سایت بلیت فروشی اینترنتی، برخی از بانوان در دقایق اولیه توانستند از این سایت بلیت تهیه کنند و پس از آن این شائبه به وجود آمد که تماشای دیدار ایران و سوریه برای بانوان هم مجاز است. با انتشار تصاویر بلیت خریداری شده توسط بانوان، فدراسیون فوتبال به نقل از رییس حراست این فدراسیون تاکید کرد که بانوان حق حضور در ورزشگاه آزادی را ندارند. محمد حسین حمیسی درباره شایعات منتشرشده پیرامون بلیط فروشی دیدار ایران و سوریه اظهار کرد: چنین بحثی صحت ندارد. هیچ برنامه‌ای برای حضور بانوان در مسابقه ایران و سوریه وجود ندارد و شایعات منتشرشده در این باره را قویا تکذیب می‌کنیم. تاکید می‌کنم روند بلیط فروشی کمافی السابق انجام می‌گیرد و هیچ تغییری در آن صورت نگرفته است. لذا کلیه شایعات در این باره به دور از واقعیت است.   طباطبایی، مدیر عامل مجموعه ورزشگاه آزادی نیز در این باره گفته بود: شخصا از موضوع امکان حضور در ورزشگاه آزادی اطلاعی ندارم. چنین چیزی به ما ابلاغ نشده است و به نظر نمی‌آید که چنین امکانی در مدت زمان باقی مانده تا بازی ایران و سوریه فراهم شود. لازم به ذکر است فدراسیون فوتبال دلیل بروز چنین اشتباهی را اعلام نکرده و درباره چگونگی بازگرداندن هزینه پرداخت شده توسط بانوانی که بلیت خریداری کرده‌اند نیز توضیحی نداده است. پس از آن نیز  سامانه بلیت فروشی توضیحاتی درباره این اختلال به وجود آمده داد و گفت: به علت اختلال به وجود آمده در  سایت، خرید بلیت دیدار تیم‌های ملی فوتبال ایران و سوریه برای بانوان هم فعال شده بود. گفتنی است پس از این رخ داد امکان خرید بلیط برای زنان مسدود شد.

منبع: بهارنیوز

وکالت در لغت به معنای اعتمادکردن و واگذار کردن است. حال بیشتر افراد تمایل دارند که یک وکیل مجرب و حرفه ای برای پرونده خود انتخاب کنند. در این مقاله قصد داریم ویژگی های یک وکیل خوب یا به عبارت دیگر بهترین وکیل دادگستری را برای شما بگوییم. قانون مدنی وکالت را چنین تعریف کرده است : وکالت عقدی است که به موجب آن یکی از طرفین طرف دیگر را بر انجام امری نایب خود قرار می دهد. با انعقاد عقد وکالت، وکیل و موکل در برابر یکدیگر حق و تکلیف یافته، دارای روابط حقوقی، وظایف و مسئولیت های متقابلی می شوند.



ویژگی های بهترین وکیل تهران
برای یک نفر وکیل دادگستری استعداد سخنوری و فصاحت و بلاغت در بیان خیلی کمتر از انچه تصور می رود لازم و ضروری است برای آنکه وکیل بتواند حرف خود را به قاضب بفهماند و به او بقبولاند کافی است که در گفتار خود دقیق و ساده و صدیق و با علاقه و با حرارت باشد و افکار و عقاید خود را با وضوح کامل و به شکل پسندیدیه و جالب و موثری بیان نماید به خصوص با مستمع دانشمند و فاضلی چون قضات دادگستری و با زبان غنی و روان و زیبایی چون زبان فارسی . قدرت استدلال قدرت تخیل و ابتکار .قالیت استنتاج. داشتن طبع نقاد و نرمش و گسترش فکرو. قریحه روان شناسی نیز علاوه بر استعداد طبیعی لازمه وکیل دادگستری است.

شجاعت و جسارت هم از صفات لازمه یک وکیل دادگستری است. یک وکیل قرار است مدافع و حافظ جان، مال، ناموس و آبروی موکل خود باشد. وکیل در دنیایی زندگی می کند که پر از درگیری است یعنی لازمه این شغل در تقابل بودن با طرف دیگر است از این رو همواره در معرض مقابله با دیگر افراد از جمله همکاران خود قرار دارد. چون در هرحال به دنبال برنده شدن موکل خود در دعواست و اینجاست که شجاعت و جسارت به کار می آید ضمن اینکه باید نزاکت را رعایت کرده و بسیار حرفه ای برخورد کند.

وضع ظاهری و برخورد وکیل باید در شان این حرفه مقدس باشد. یک وکیل خوب حتما انسان وقت شناسی است. یک وکیل توانمند صریح و در قالب مطالبی که برای موکل قابل فهم باشد صحبت می کند و در جلسه دادرسی هم طوری مطلب را بیان می کند که قاضی بتواند مطلب را همانگونه که منظور وکیل است دریافت کند.

عشق و علاقه به شغل وکالت کسی می تواند شکستهای پی در پی و پرکار و پرمشقت وکالت را تحمل کند که عاشق و دلداده این شغل باشد . چه رضایت خاطری بالاتر از اینکه وکیلی بتواند در پرونده مهم و مورد علاقه اش حکمی به نفع موکل خود بدست اورد و مورد اطمینان دادرس پرونده واقع شده باشد. وقتی وکیل می تواند از افتخار و احترام و رضایت مخصوص به وکالت دادگستری بهره مند گردد که خود او به این شغل و این مقام احترام بگذارد.

یک وکیل خوب بودن  وجود شرایط اخلاقی خاص است ، کسی که دفاع خود یا دیگری را به عنوان وکیل به عهده می گیرد باید دارای روحیه و سرشتی مبارزه خواه و مقاوم باشد و بی جهت درمقابل حملات حریف از کوره  درنرود و نیزعکس العملهای نامناسب انجام ندهد، یعنی علاوه برجسارت وشجاعت و شهامت خاصی که باید داشته باشد  باید در مقابل هر گونه تهدیدها و تحریکها دارای شهامت اخلاقی بوده و بدون هیچ گونه تزلزل و تشویشی از خود یا موکل خود دفاع کند و درعین حال استقلال و آزادی خود را حفظ و از هیچ چیزی نهراسد.

اگر شما در انتخاب بهترین وکیل تهران دچار سردرگمی شدید می توانید از مشاوره رایگان موسسه استفاده کنید تا آنها شما را راهنمایی کنند. موسسه حقوقی وکیل مدافع با دارا بودن وکیل های متخصص در دپارتمان های گوناگون مانند مهریه، طلاق توافقی، چک و دهها بخش دیگر، می تواند پرونده حقوقی شما را در کمترین زمان ممکن به نتیجه برساند. اگر دنبال بهترین وکیل خانواده می باشید و دنبال یک شماره بهترین وکیل تهران هستید ما به شما موسسه حقوقی وکیل مدافع را پیشنهاد می کنیم.

از دیگر مسائلی که در مورد مهریه سوال عامه افراد است مهریه زن پس از فوت همسر است و اینکه آیا در صورت باکره بودن مهریه نصف مشود یا خیر؟ همانطور که میدانید زن پس از فوت همسر مستحق دریافت تمام مهریه از ماترک متوفی میگردد و در این مورد بر خلاف طلاق، باکره بودن زن باعث تنصیف مهریه نمی گردد و زن در این حالت مستحق دریافت تمام مهر می باشد. در تمام موارد مذکور وکیل مهریه زن می تواند با آگاهی از این قوانین بهترین اقدام را بکند و موجبات احقاق حقوق موکل خود را فراهم آورد .
منبع : بهترین وکیل تهران

منبع: بهارنیوز

ث. دختر ۳۰ ساله‌ای است که همچون آتنا و بنیتا در دم یا طی چند ساعت تشنگی و گرسنگی به آغوش مرگ نرفته است. او چند سالی است که در یکی از مراکز نگهداری از معلولان عقب مانده ذهنی زندگی می‌کند. او در یک خانواده بدسرپرست و آسیب‌دیده به دنیا آمده و بزرگ شده‌ است اما زندگی در این مرکز که چند سال متوالی به عنوان بهترین مرکز بهزیستی معرفی شده هم نتوانسته آرامش و دوری از آزار و اذیت را برای او فراهم کند. یکی از مددکاران این مرکز که نخواسته نامش فاش شود از آزار و اذیت جنسی یکی از نیروهای تاسیساتی این مرکز به این دختر آن هم به دفعات متعدد پرده برداشته است اما به گفته این مددکار، پس از احراز این موضوع برای مدیر مرکز، هیچ اقدامی برای دفاع از این دختر انجام نشده و حتی قرار است برای حل و فصل ماجرا او به مرکز دیگری منتقل شود.

این مددکار در ادامه صحبت‌هایش تاکید می‌کند که ث. به تنهایی قربانی اهداف شوم این تاسیساتی نبوده و پیش از این، دو دختر دیگر نیز طعمه هوسرانی این فرد شده بودند و پس از اطلاع مدیر مرکز از ماجرا به مراکز دیگری منتقل شده‌اند. این کارمند تاسیساتی با قرداد حجمی یا شرکتی برای این مرکز کار می‌کرده و پس از روشن شدن ماجرای تعرض او به یکی از مددجویان، با ورود به‌موقع و برخورد جدی بازرسی سازمان بهزیستی از کار بیکار می‌شود اما با این ادعای مدیر مرکز که نیروی تاسیساتی دیگری در اختیار ندارد بار دیگر به کار فراخوانده شده است. نکته تلخ داستان اما اینجاست که فرد متعرض خود نیز پدر یک کودک عقب‌مانده ذهنی است. براساس قانون این دختر باید برای انجام مراحل قضایی و مجازات این مرد به پزشکی قانونی معرفی شود، کاری که مدیر این مرکز از آن خودداری می‌کند.

مددکار این مرکز ادامه می‌دهد:‌ مدیر این مرکز که به تازگی ارتقا یافته و برای جلوگیری از بدنامی مرکزش می‌خواهد موضوع را در خفا حل و فصل کند دختر را برای معاینه به جای پزشکی قانونی به مطب یکی از متخصصان بیماری‌های زنان فرستاد، با این حال این متخصص نیز اعلام کرده که برای اثبات تعرض، این دختر باید به پزشکی قانونی برود، موضوعی که مدیر این مرکز همچنان علاقه‌ای به اجرای آن ندارد. حتی او برای این که صورت مساله را پاک کند از روانشناس مرکز خواسته است تا گواهی صادر کند که براساس آن این دختر به دلیل داشتن عقب ماندگی ذهنی توهم داشته و صحبت‌هایش واقعی نیست؛ پیشنهادی که روانشناس مرکز از انجام آن خودداری کرده است. این در حالی است که به گفته این مددکار ث. تنها ۲۰ درصد معلولیت ذهنی دارد و به راحتی می‌تواند یک زندگی را با حمایت‌های دور اداره کند و صحبت‌های او خلاف واقع نیست.

«تنبیه بدنی نه! اذیت!»
بازرسی سازمان بهزیستی به محض اینکه از ماجرا مطلع شده از مسئولان مرکز خواسته که هرچه سریع‌تر گزارش پزشکی قانونی را ارسال کنند، با این حال مدیر مرکز همچنان از این کار جلوگیری می‌کند و مصمم است صورت مساله را پاک کند. اگرچه سازمان بهزیستی با جدیت تمام انواع مراقبت‌های لازم را در دستور کار دارد اما متأسفانه اخبار مشابهی از مراکز دیگر هم به گوش می‌رسد. در یکی از مراکز نگهداری معلولان ذهنی که دختران ۳۰ تا ۳۵ ساله هم در بینشان هست، علیرغم تذکرات مکرر سازمان بهزیستی، دختر جوانی که می‌گوید خانواده ندارد و مجهول‌الهویه است و چون جایی برای رفتن ندارد اینجا مانده، اعتراف می کند که یکی از مسئولان مرکز و دو نفر از پرسنل آن‌ها را «اذیت» می‌کنند. در پاسخ به این پرسش که «چطور اذیتی» تنها می‌گوید: «وسایلی که خیرین برای ما می‌آورند به ما نمی‌دهند. بعد برای اینکه آن‌ها را بگیریم شرط‌هایی برای ما می‌گذارند.»

وقتی از او می‌پرسم بچه‌ها شرط‌ها را اغلب قبول می‌کنند یا نه می‌گوید: دختران معلول ذهنی و جسمی، مثل هر آدم دیگری نیازهایی دارند. طبیعی است که خیلی از پیشنهادها را سریع قبول کنند. کسانی که به نحوی از این مرکز بیرون آمده‌اند هم روایت مشابهی دارند. ش. کودک ۱۲ ساله‌ای که به فروش مواد مخدر مشغول است، ‌در پاسخ به اینکه چرا در مراکز نگهداری نمی‌ماند می‌گوید: «اذیت می‌کنند.» و وقتی از او می‌پرسی: «یعنی چه‌جور اذیتی؟ تنبیه بدنی؟» پاسخ می‌دهد: «تنبیه بدنی نه. اذیت…»

یکی هم زیاد است
مدیرکل پیشین اداره کودکان بی سرپرست و مشاور عالی خانه خیرین ایران و موسسه خیریه عترت بوتراب که در زمینه زنان بی‌سرپرست مبتلا به سرطان فعالیت می‌کند در پاسخ به اینکه این اتفاقات چه اندازه صحت دارد و به چه میزان رخ می‌دهد می‌گوید: فرض کنید مثلا هزار مرکز داریم و در هر مرکزی ۲۰نفر ممکن است همکاری کنند. اگر خدای نکرده یک درصد از این ۲۰ هزار نفر مشکل داشته باشند چون جامعه آماری ما بالاست به تعداد زیادی می‌رسیم. نبی‌الله عشقی ثانی تأکید می‌کند: البته این استدلال که ۱۰ هزار بچه را نگه می‌داریم و دو تا بچه ما این طور شده پذیرفتنی نیست. یکی هم زیاد است. یک مرکز نمی تواند بگوید مواظب ۶۰ نفر بودم و یکی از دستم رفت چون نسبت به همه مسئولیت دارد.

وی تصریح می‌کند: البته باید پیشینه این افراد را هم در نظر بگیریم. من بچه ای را داشتم که توسط پدرش مورد آزار جنسی قرار می گرفت و ناپدری با او رابطه مکرر داشته و عمو و دیگران هم از او سوء استفاده می‌کردند. چنین فردی فرق می کند با کسی که در یک خانواده سالم اجتماعی زندگی می کند. عشقی می‌گوید: البته باید از تلاش‌های شبانه‌روزی کارکنان خانه‌های کودکان و نوجوانان که یکی از مشکل‌ترین مسئولیت‌های مراقبتی و تربیتی ما را بر عهده دارند، سپاسگزاری کرد. سخت‌ترین کار در بهزیستی اداره کردن مراکز مراقبت است و سخت ترین کار مراقبت از بچه هایی است که خانواده ای ندارند. این اتفاقات می افتد و مسئولان هم شرعا هم قانونا مکلفند همه دقت ها را به عمل بیاورند، بچه ها را آموزش بدهند، به مربیان و کارکنان هم آموزش بدهند و به طور مستمر و پیوسته باید مراقب آنها باشند.

مدیرکل پیشین اداره کودکان بی سرپرست درباره مراقبت‌های لازم برای پیشگیری از اتفاقاتی همچون تعرض به ث. می‌گوید: بسیاری از آزارهای جنسی در جامعه ما متاسفانه ابتدا از بستگان شروع شده است. حال مرکزی داریم برای بچه‌هایی که از نظر ذهنی و جسمی دچار معلولیت هستند. برای مثال فردی را داریم که ضریب هوشی معادل کودک هفت ساله را دارد. چنین فردی که شرایط جسمی دختر بالغ را دارد اصلا تشخیص نمی دهد و تصورش بازی است. اما طرف دیگر ممکن است بخواهد سوء استفاده کند. عشقی تصریح می‌کند: مسلما در مرحله اول انتخاب کارکنان کنترل ها باید مستمرا اتفاق بیفتد و نظارت بر عملکرد کارکنان باید سالانه و حتی ۶ ماه یک بار باشد. باید منظم کلاس های آموزشی گذاشته شود و این مراقبت کردن چیزی نیست که یک بار انجام بدهید و تمام بشود. این مدرس دانشگاه در تأیید این اتفاق می‌گوید: مطالعات نشان می دهد آسیب‌ها اغلب توسط افرادی همچون نگهبان، باغبان، خدمه، تمیزکار و مسئول تأسیسات رخ می‌دهد. افرادی که خودشان هم از تحصیلات پایین تری برخوردار هستند و خودشان هم ارتباطات منظم اجتماعی ندارد و بالاخره تمایلات ممکن است آن‌ها را تشجیع کند یا شرایط مساعدی پیش بیاید که به سمت یکی از این بچه ها گرایش پیدا کند و خدای ناکرده اتفاقات بدی بیفتد.

خانه بخت دختران پرورشگاهی سیاه است
آزار و اذیت داخل مرکز پایان تلخی‌های زندگی این دختران نیست. م. که اکنون چند سال است از مرکز بیرون آمده می‌گوید: وقتی از مرکز بیرون آمدیم، برای چند نفرمان خانه گرفتند تا بعد که ازدواج کردیم به خانه و زندگی خودمان برویم. مدتها گذشت و سرانجام مجبور شدیم باور کنیم که کسی با شرایط ما با ما ازدواج نمی‌کند. هر ۵ نفری که با هم بودیم روابط دوستانه‌ای داشتیم، ‌اما موفق به ازدواج نشدیم. ادعای م. در فعالیت‌های پژوهشی هم تأیید شده است. در یک پژوهش سه ساله روی دخترانی که از مراکز بیرون آمده‌اند همه دخترانی که در پرورشگاه بزرگ شده بودند و بعد ازدواج کرده بودند ازدواجشان به طلاق منتهی شد و آن‌ها که بچه‌دار شده بودند شرایطشان سخت‌تر هم می‌شد. 

در بخشی از گفتگوهای نقل شده در این پژوهش آمده که یکی از دلایل نگاه منفی این دختران به مردان بوده است: اغلب دختران با توجه به آنکه از مراکز بیرون نمی‌آمدند با مردی مراوده نداشتند. مرد را موجود بی‌رحمی مثل پدرشان که آن‌ها را رها کرده می‌دیدند و اگر هم او را به یاد نداشتند تنها مردی که می‌دیدند پیرمرد بداخلاق و زمختی بود که باغچه‌ها را آب می‌داد. به همین دلیل از مردان بیزار بودند و بعد از ازدواج هم روش برخورد با شوهر را نمی‌دانستند. مدیرکل پیشین اداره کودکان بی سرپرست در این باره می‌گوید: کسانی که در این مراکز زندگی می‌کنند به دلایل مختلف شرایط متفاوتی داشته‌اند. یکی یک سال اینجا بوده و دیگری ۲۰ سال. از سوی دیگر مربی‌ها ۲۴ ساعته عوض می‌شوند و هرکدام ویژگی خودشان را دارند و این تفاوت ویژگی های این افراد هم روی این بچه ها اثر می گذارد. عشقی تأکید می‌کند: بعضی از بچه ها قبل از اینکه وارد بهزیستی شوند توسط مادر پدر و بستگان شکنجه شده‌اند یا حداقل تربیت خوبی نشده اند. وقتی ۱۵ نفر با شرایط بسیار متفاوت و ویژگی های آسیب پذیری کنار همدیگر زندگی می کنند خواه ناخواه روی هم اثرهای منفی می گذراند همچنان که اثر مثبت هم می گذارند.

وی درباره شریط ازدواج آن‌ها نیز توضیح می‌دهد: الان یکی از چالش های بزرگ جامعه ما چیست؟ متاسفانه ازدواج بسیار پایین است تعداد بسیار زیادی دختر داریم که سن ازدواج را پشت سر گذاشته اند عدد میلیونی است و به ۳۰ سال رسیده‌اند و هنوز با خانواده زندگی می کنند. وقتی دختری می‌خواهد ازدواج کند خانواده‌ای وجود دارد که از نظر اقتصادی، آموزش آداب اجتماعی و از دیگر ابعاد به عنوان حامی دختر خودش را نشان می دهد. اما در مراکز، این چگونه اتفاق می افتد؟ البته مدیران مرکز و مددکاران اجتماعی مداخله می‌کنند و قواعد و اصول را یادآوری می کنند ولی یادمان باشد هیچ روان شناس و کارکرد دیگر اداری نقش مادر را نمی تواند اجرا کند.

عشقی تصریح می‌کند: سؤال دیگری که پیش می آید این است که چه کسانی با این بچه ها ازدواج می کنند؟ مسلماً خیلی از آقایان به دلایل مختلف ممکن است تمایلی به ازدواج با یک دختر خانمی که در خانه کودکان زندگی کرده اند نداشته باشند اگر چه این دختران سالم و با محبت و زیبا هستند و اگرچه آداب را می دانند و تحت حمایت هستند. وی ادامه می‌دهد: سرانجام آنکه پس از ازدواج هم اغلب دختران در برهه‌های مختلف از مشاوره و حمایت مادر و خانواده خود برخوردارند. با همه این‌ها تعداد طلاق هایمان فوق العاده زیاد است. آمار رسمی بالای ۲۵ درصد است و بسیاری از جدایی ها در دو سه سال اول رخ می‌دهد. پس اول باید واقعیت های موجود در جامعه را ببینیم بعد حق داریم از خانه کودکان و نوجوانان و کسی که در آنجا زندگی می کند چه میزان انتظار داشته باشیم که بتوانند زندگی خوب و پایداری داشته باشند.

به جرأت می‌توان اکثریت قریب به اتفاق کارکنان مراکز وابسته به بهزیستی، از مدیران و مددکاران گرفته تا نیروهای اداری و خدماتی را از زمره کسانی دانست که عمر خود را برای خدمت به بی‌پناه‌ترین مردمان این سرزمین گذرانده‌اند. کسانی که به جای شغل ساده و ثابت پشت میز با ارباب رجوع شیک و اتوکشیده، کار سخت و پرمسئولیت نگهداری از کسانی را برگزیده‌اند که حتی خانواده‌شان نیز از نگهداری آن‌ها شانه خالی کرده‌است. علیرغم این همه گاه رخدادهای کم‌شماری همچون سرگذشت ث. این کارنامه‌ درخشان را لکه‌دار می‌کند و از این روست که اهمیت کنترل،‌ بازرسی، دقت در فرایند انتخاب کارکنان و آموزش و مراقبت مستمر آنان دوچندان می‌شود.

منبع: بهارنیوز