بایگانی ماه : سپتامبر, 2017

سیدمحمدجوادابطحی در گفت و گو با خانه ملت گفت: کره شمالی بیش از ۶ دهه است که تحت فشار آمریکا و تحریم های خصمانه قرار دارد. واشنگتن همواره تهدید کرده است که پیونگ یانگ را با عملیات نظامی تسخیر خواهد کرد. نماینده خمینی شهر در مجلس گفت: شرق آسیا و خاوردور تاکنون شاهد جنگ های طولانی مدت و خانمان سوزی بوده است. تاریخ خاوردور همانند خاورمیانه دردناک است. در سال های جنگ سرد ، کره شمالی در اردوگاه بلوک شرق قرار داشت و از جایگاه ویژه ای در تقابل با آمریکا برخوردار بود. پیونگ یانگ در آن دوران حمایت های سنگینی از اتحادیه جماهیرشوروی و جمهوری خلق چین دریافت می کرد. تحولاتی که پس از فروپاشی شوروی ایجاد شد و تغییر رویکرد چین منجر به تضعیف حمایت ها از کره شمالی شد. پیونگ یانگ در اواسط دهه نود میلادی به این نتیجه رسید که باید به خودکفایی رسیده و روی پای خود بایستد.



این نماینده مجلس دهم گفت: برنامه های کره شمالی در جهت خودکفایی را باید رویکرد موفقی دانست ؛ این کشور علی رغم مواجهه با بلایای طبیعی ، خشکسالی و تحریم های خصمانه غرب توانسته به لحاظ صنایع سنگین، مسکن و رفع نیازهای اقتصادی موفق باشد البته آزادی بیان در سیاست های این کشور مغفول مانده است. وی تصریح کرد: زرق و برق زندگی کره جنوبی، ژاپن و متحدین آمریکا در شرق آسیا نتوانسته بین مردم کره شمالی و خاندان کیم فاصله ایجاد کند. سازمان جاسوسی آمریکا CIA و پروپاگاندای غول های رسانه ای آمریکا به شدت تلاش کردند با طرح اتهامات گوناگون علیه پیونگ یانگ را طراحی کنند اما هیچ کدام به نتیجه نرسیده است. ابطحی گفت: اگر کره جنوبی به موفقیتی دست یافته به دلیل وابستگی به آمریکا است . واشنگتن اگر چترحمایتی خود را از سئول بردارد ، کره جنوبی از هم می پاشد. در مالزی شاهد بودیم که با یک منازعه سطحی این کشور در آستانه فروپاشی قرار گرفته بود.

ابطحی گفت: هیچ کس نمی تواند منکر شود که بدعهدی آمریکایی ها در اجرای تفاهم با کره شمالی تاثیر زیادی در وخامت اوضاع امروز خاوردور و شرق آسیا داشته است. کره شمالی آزمایش های هسته ای و موشکی را در تقابل با بدعهدی آمریکا انجام می دهد. آمریکا با روی کار آمدن ترامپ چهره حقیقی سیاست ایالات متحده را به نمایش گذاشته است ، ترامپ باد کاشت تا امروز طوفان برداشت کند. این نماینده مجلس دهم گفت: در جنگ احتمالی بین کره شمالی و آمریکا ، پیونگ یانگ آسیب جدی نخواهد دید اما متحدین واشنگتن به شدت متضرر خواهند شد. واشنگتن می داند که ذخایر عظیم اتمی آنها در جزیره گوآم ذخیره شده است و همین موضوع آسیب پذیری هم پیمانان آمریکا را تشدید می کند.

وی خاطرنشان کرد: کره شمالی به دندان تیز کردن آمریکا جواب قاطعی داده و ایالات متحده توانایی انجام عملیات نظامی را ندارد. نگرانی رکس تیلرسون، وزیرخارجه آمریکا این است که اگر ترامپ اقدامی احمقانه انجام دهد منافع این کشور منهدم خواهد شد. اعمال فشار علیه ترامپ از سوی ساختار حکومت ایالات متحده برای جلوگیری از جنگ با کره شمالی است. اگرچه جمهوری اسلامی موافق آزمایش تسلیحات اتمی نیست اما نکته حائز اهمیت اینجاست که نباید به وعده های آمریکا دلخوش باشیم ، آنها تفاهم برجام را نقض کرده اند و ما باید آماده تقابل با آمریکا در بالاترین سطح باشیم.

منبع: بهارنیوز

رضا صادقیان
 جریان اصلاحات در کشورمان بیش از آنکه بر شناخت شهروندان بر اساس شخصیت‌ها، احزاب و نیروهای سیاسی متکی باشد، گرایش سیاسی است که با اقبالی بیشتر در مقایسه با طیف اصولگرا از سوی مردم روبرو بوده است. چنانچه نیروهای باتجربه نزدیک به جریان اصلاحات را از این منظر بنگریم، رفتار محافظه‌کارانه بخشی از نیروهای اصلاح‌طلب در حوزه مدیریتی را در بزنگاه کسب قدرت بهتر درک خواهیم کرد. نیروی سیاسی که قبل از آنکه در پی پاسخ دادن به مطالبات نیروهای سیاسی اصلاح‌طلب و دادن تکه‌های قدرت به نزدیکان سیاسی و همفکران باشد، چشمی به دست‌های رای دهندگان در انتخابات آینده دارد، نگاهی که گمان دارد چنانچه جوانان سیاسی بر مسند قدرت تکیه بزنند و کارنامه قابل دفاعی از خویش برجای نگذارند کل جریان اصلاحات مجبور به پرداخت هزینه چنین انتخاب‌های خواهد شد، به این‌ترتیب از نیروهای باتجربه و نه نیروهای جوان استفاده می‌شود.

پرداختن به هزینه‌های واگذاری بخش‌هایی از قدرت به نیروهای جوان‌تر با چنین توجیهاتی نه تنها در بلند مدت باعث کاهش چشم‌گیر کارگزاران اصلاح‌طلب در عرصه مدیریت کلان و میانی خواهد شد، بلکه شعار «کثرت‌گرایی» و «میدان دادن» به نیروهای جوان و زنان تنها در حد شعارهای زیبا در انتخابات مختلف جلوه‌گر می‌شود و دیری نخواهد پایید که نه تنها جوانان به آن گفته‌ها روی خوش نشان نمی‌دهند بلکه زنان نیز رای تاثیرگذار خویش را در سطح کلان بی‌اثر می‌بینند و حاضر به رای دادن به نیروهای وامدار طیف اصلاح‌طلب نمی‌شوند. آنچه در این میان از نگاه باشندگان همیشگی قدرت دور باقی مانده و می‌ماند، اندیشه به فردای بعد از عدم حضورشان در عرصه سیاست‌ورزی است. همان تفکری که به عدم توجه به جانشین‌ پروری  و فراهم کردن فضای گشوده برای نیروهای جوان تلقی می‌گردد.

تجربه جوان‌گرایی به سبک دولت نهم و دهم و سپردن امور اساسی مردم و خدمات دهی به شهروندان در دستان جوانانی بی‌تجربه و غیر آشنا به جزئی‌ترین سیستم دستگاه دولتی هیچگاه مورد توجه اصلاح‌طلبان جوان نبوده است. آن تجربه بیش از آنکه شامل دستاوردهای ملموس و قابل ذکر در عرصه مدیریت گردد، پیامدهای مخرب داشت. هنگامی که جوانی بی‌تجربه و بدون شناخت نسبی از وضعیت امور بین‌الملل فرزندان رئیس دولت آمریکا را به تجاوز جنسی تهدید می‌کند و یا در همان سیستم شماری از جوانانی در کسوت مدیریت رسانه به رواج نگهداری حیوانات خانگی مشغول می‌شوند و یا براساس همان بینش تمام نیروهای سیاسی قبل از روی کار آمدن دولت نهم را «ویژه‌خوار»، «فاسد» و «بی‌کفایت» معرفی می‌کنند، جایی برای آموختن از آن تجربه نابهنگام و خطرناک نیست. همان بهتر که در نقد و مذمت آن اشتباه سخن‌ها گفته شود و اگر قرار است درسی آموخته شود در انتقاد از چنین روش‌هایی باشد و نه ادامه دادن آن جاده ناکجاآباد و بی‌راهه.

بعد از شکل گرفتن مجلس هفتم و گذاشتن موانع ساختاری در مقابل دولت وقت و قدرت گرفتن بخشی از جریان اصولگرا در شهرداری تهران با مدیریت احمدی‌نژاد، مدیرانی با گرایش‌های اصلاح‌طلبانه از قدرت کنار رفتند، به تعبیری دقیق‌تر کنار گذاشته شدند و جوانانی به قدرت رسیدند که گاه سواد الفبای رابطه با بخش‌های سازمان‌های تحت مدیریت خویش را نداشتند. در چنین وضعیتی و تا سال ۱۳۹۲ اصلاح‌طلبان با یک شکاف ناخواسته در میان نیروهای باسابقه و جوانان روبرو شدند. آنان نه تنها خودشان موفق به واگذاری قدرت به جوانان نشدند بلکه به دلیل دوری از قدرت به صورت بی‌سابقه‌ترجیح دادند به دلیل تجربه تلخ دولت نهم و دهم خودشان اهرم‌ها را در برای مرتبه‌ای دیگر در دست بگیرند!

تکلیف جوانان در این وضعیت قابل پیش‌بینی است. جایی برای آنان نیست، البته استثناهایی از قبیل داشتن «ژن» خوب و وابستگی‌ها خویشاوندی نیز در میان بود، ولی راه اصلاح و منش اصلاح‌طلبی با چنین رویکردهای براساس تفکر اصلاح همخوانی ندارد. مقایسه شرایط امروز با سال‌های گذشته اشتباه است، چنانچه نیروهای سیاسی باتجربه اصلاح‌طلب راهکار اعتماد و باورمندی به نیروهای جوان را پیشه کنند و از فضای فراهم شده برای نیروهای اصلاح‌طلب به بهترین نحو بهره ببرند، فردای جریان اصلاح و اصلاح‌طلبی به عنوان یک منش سیاسی کارآمد در سپهر سیاسی کشور بیمه می‌‌شود، در غیر اینصورت با فرا رسیدن فصل خزان نیروهای با تجربه با هزاران جوان و شخصیت‌های سیاسی که وارد دهه چهارم زندگی سیاسی شدند روبرو هستیم که به غیر از انباشت سیاست‌ورزی در زمان انتخابات و تجربه کار حزبی حامل هیچ تجربه‌ای نیست.

منبع: بهارنیوز

روزنامه بهار: یک مجری تلویزیون که از خودعمارپندارهای دولت پاکدستان محسوب می‌شود به دوربین نگاه می‌کند و پیش چشم حیرت‌زده‌ مخاطبان با وقاحتی کم مانند از اعدام افرادی می‌گوید که  خود هم بخوبی می‌داند حتی اجازه ثانیه‌ای دفاع از خود را نداشته‌اند! این اتفاقی بود که چند شب پیش در یکی از برنامه‌های سیما افتاد و در کمال تعجب شاهد آن بودیم که فردی بی‌مسئولیت، یک برنامه تلویزیونی را با دادگاه رسمی و جایگاه خود را به عنوان یک مجری یا یک قاضی اشتباه گرفته به خودش اجازه می‌دهد که به همین سادگی،  هر که را بخواهد تهدید و حکم اعدام صادر کند! گرچه آش آنقدر شور بود که میهمان اصولگرای برنامه، یعنی رییس سابق صداو سیما هم در مقابل فضاسازی و التهاب‌آفرینی این عنصر تندرو، مقاومت کرده وبه شدت با  ایده او که  آرامش جامعه را هدف قرار می‌دهد موضع‌گیری نمود.

موضوع  از آن جهت تاسف‌برانگیزتر است که گوینده این مطلب خود را یک فرد حقوق خوانده معرفی می‌کند و همین امر حیرت مخاطب را دو چندان می‌کند که چگونه ممکن است فردی که «مقداری حقوق هم خوانده» از این امر بدیهی بی خبر باشد که نمی‌توان بدون شنیدن دفاعیات طرف اتهام این چنین به شکل یک‌سویه حکم داد، آن هم اعدام! از طرف دیگر این پرسش وجود دارد که آیا یک برنامه تلویزیونی محکمه است که برای دیگران چنین حکم‌هایی را صادر می‌کنند؟

به نظر می‌آید که بیش و پیش از همه قوه قضائیه می‌بایست در مقام تذکر و اعتراض به این مجری پر حاشیه باشد که چگونه به خود اجازه داده است با دخالت در امور قضایی برای دیگران حکم صادر کند؟! به این واقعه می‌توانیم نوع دیگری نیز بنگریم؛ با نگاهی به عملکرد صداوسیما در حوادث تلخ پس از انتخابات۸۸ شاهد آن بودیم که یکی از افرادی که در برنامه‌های خود به حاشیه‌ها دامن می‌زد و با رویکرد تندروانه‌ای که به آن مسائل داشت همچون بنزینی بر روی آتش آن وقایع عمل می‌کرد همین فرد بود که امروز با وقاحت از طریق‌تریبون یکسویه در اختیارش پیش از برگزاری هر نوع دادگاهی و شنیدن دفاعیات طرف‌های دیگر حکم به اعدام محصوران می‌دهد. پرسشی که می‌توان مطرح کرد این است که آیا نباید تصمیم‌گیران ارشد صداوسیما توجهی دوباره به نحوه انتخاب مجریان خود به خصوص در بخش سیاسی داشته باشند؟

و یا در نگاهی کلان‌تر آیا نباید نهادهای امنیتی کشور به این نکته توجه ویژه‌ای نشان دهند که چرا این فرد و افراد دیگر مانند او هرگاه که جامعه به آرامش و وحدت نیاز دارد به یکباره با مواضع نسنجیده و تنش‌زای خود سعی در التهاب‌آفرینی مجدد وتخریب فضای مسالمت‌آمیزی که به کاهش شکاف‌ها و از بین رفتن تنش‌ها منجر می‌شود اقدام می‌کنند؟ آیا چنین رفتارهایی مشکوک نیست؟ بنابر آنچه در تبلیغات رسمی مطرح می‌شود دشمنان ایران و مخالفان نظام همواره در پی بر هم زدن اتحاد ملی و افزایش تنش‌های داخلی هستند. آیا فردی با چنین سوابقی هم‌راستا با خواست همان‌ها حرکت نمی‌کند؟ به نظر می‌آید که وقت آن رسیده باشد که کمی هوشیارتر عمل کرد و اجازه نداد عده‌ای با ظاهر دفاع از نظام و انقلاب و ارزش‌ها با تیشه به ریشه همین نظام حمله‌ور شوند.

نمی‌گوییم که مجریان و برنامه‌سازان همراهان با خواست و تمایل اکثریت را به این رسانه راه دهید زیرا می‌دانیم تیم سیاسی همیشه ثابت پشت صحنه این رسانه انحصاری نسبت به رای و خواست اکثریت آلرژی عجیبی  دارد اما حداقل انتظار این است افرادی که در بین اقلیت هم اقلیت محسوب می‌شوند. در رأس برنامه‌های سیاسی این سازمان قرار نگیرند. تفکر افراطی که این مجری نماد آن در صداوسیماست مانند هر تفکر دیگری باید اجازه سخن گفتن داشته باشد و هیچکس خواهان حذف آنان از صحنه سیاست و رسانه نیست اما آیا منطقی است که اقلیتِ اقلیت، محور برنامه‌های سیاسیِ رسانه‌ای که داعیه‌دار ملّی بودن است باشد؟

ممکن است برخی مسئولان صداوسیما که نیت خیری هم دارند در پاسخ به چنین نقدهایی از روحیه و ظواهر ارزشی این افراد سخن بگویند و به دلیل روحیه محافظه‌کارانه‌ای که دارند معتقد باشند حضور چنین افرادی در ویترین رسانه حداقل تبعاتی در آینده برای آنان نخواهد داشت. در پاسخ به چنین توجیهی باید پرونده‌های اخیری که سروصدای بسیاری هم به پا کرده است را یادآوری کرد که چگونه افرادی با ظاهر و رفتارهایی چند برابر موجه‌تر از این گروه اقلیت به اتهام جاسوسی! دستگیر شده‌اند. به همین جهت می‌توان گفت که این رویکرد محتاطانه در عمل با شکست مواجه شده است و باید طرحی نو در انداخت.

منبع: بهارنیوز

روزنامه بهار: برخی اصولگرایان این روز‌ها توپ رفع شدن حصر محصوران ثلاثه را به زمین اصلاح طلبان می‌اندازند و در روزهای گذشته در همین راستا دو رسانه اصولگرا این خط را دنبال کردند. خطی که اصولگرایان در پیش گرفته‌اند برپایه پیشنهادی است که پیش از این  اصلاح طلبان آن را مطرح کردند، پیشنهادی که به قول مصطفی تاج زاده در پی رسیدن به شرایط برد-برد برای هر دو جناح و کشور است. روزنامه اصولگرای خراسان در شماره روز گذشته خود سرمقاله‌ای با عنوان «پیشنهادی برای رفع حصر» و به قلم مدیر مسئول خود منتشر کرد و در ابتدای آن با اشاره به لزوم مرتفع شدن حصر از زاویه نگاه نگارنده دلایل ایجاد حصر را بیان کرد و سپس ادامه داد: «منافع مردم در این است که حصر به عنوان یک اقدام تامینی زمانی برداشته شود که از آرامش مردم و امنیت کشور اطمینان حاصل شود. بر این اساس پیشنهاد می‌شود اگر سران اصلاحات و آقای خاتمی  خواهان رفع حصر هستند، به جای مطالبه کلی وارد صحنه شوند و برهم نزدن آرامش و امنیت کشور را تضمین کنند. البته این تضمین باید اولا توسط شخص آقای خاتمی نیز صورت گیرد چرا که تنها تضمین آقای خاتمی است که نتایجی که ذکر خواهد شد را خواهد داشت. ثانیا باید طی مکتوبه‌ای رسمی و علنی اعلام عمومی شود.»

محمد سعید احدیان در ادامه چند نتیجه را از پیشنهاد هایش می‌گیرد و در یکی از آنها باز هم با تاکید بر اینکه توپ در زمین اصلاح طلبان و رئیس دولت اصلاحات است، می‌نویسد: «مسئولیت امنیت و آرامش کشور بر دوش کسانی می‌افتد که امروز طلبکارانه مطالبه گر هستند بدون آن که خود را پاسخ‌گوی مردم بدانند بنابراین از دو حال خارج نیست یا می‌توانند این آرامش را حفظ کنند که در این صورت نظام به هدف اصلی خود رسیده است یا نمی‌توانند که در این صورت مجبور خواهند شد با هر اقدام تامینی جدید نظام همراهی کامل کنند و پرونده مطالبه رفع حصر  برای همیشه بسته می‌شود.» البته در نهایت نویسنده این یادداشت یک پیش بینی هم بر پیشنهادهایش می‌افزاید و می‌نویسد که با رفع حصر حق محاکمه محصوران برای نظام باقی است، و اینگونه ادامه می‌دهد که: «می‌توان پیش بینی کرد رهبری نظام همان طور که   ۲۰ ماه بعد از انتخابات و در دوران بیش از شش ساله حصر براساس رافت اسلامی و مصلحت مردم از بررسی مجرمیت و صدور حکم گذشت کردند، از این پس هم گذشت خواهند کرد.»

اما احدیان و روزنامه خراسان در پی گیری خط مزبور تنها نبودند و روز گذشته خبرگزاری اصولگرای تسنیم نیز در ادامه این جریان یادداشتی با عنوان «صورت‌بندی شفاف‌تر مسئله حصر و حداقل‌های رفع آن» به قلم عبدالله عبداللهی منتشر کرد که در ابتدای آن نویسنده با صورت‌بندی دلایل تصمیم به حصر محصورین ثلاثه، جنس حصر را «پیشگیرانه امنیتی» می‌داند نه «مجازات» و برای تایید آن برای اولین بار عنوان دستورکار جلسه‌ای که شورای عالی امنیت ملی برای اتخاذ تصمیم در آن مقطع برگزار می‌کند را مطرح می‌کند و می‌نویسد: «جلسه‌ای که در سال ۸۹ و با دستورکار «اقدامات تأمینی لازم» برگزار و با اجماع تصمیم حصر گرفته شده است، حتی حجت‌الاسلام آقای روحانی رئیس‌جمهور فعلی جزء اعضای حاضر در جلسه بوده و دست‌کم مخالفتی نداشته است.»
در ادامه یادداشت نویس تسنیم به زعم خود «حداقل‌های رفع حصر» را در گرو دو شرط می‌داند. عبداللهی در توضیح شرط اول باز هم در خط انداختن توپ در زمین اصلاح طلبان گام بر می‌دارد و می‌نویسد: «شرط اول این است که بدانیم جمهوری اسلامی تحت فشار تصمیم نمی‌گیرد؛ بنابراین تمرکز بر فشارهای سیاسی رسانه‌ای به حکومت برای رفع حصر، نه‌تنها کمکی به این مسئله نمی‌کند بلکه آن را حتماً به تأخیر می‌اندازد و یا اساساً منتفی‌ می‌کند (شاید یکی از علل تأخیر در رفع حصر همین مسئله باشد) ، بنابراین یکی از بخش‌های مؤثر در رفع حصر کسانی‌اند که نگاهشان به سیاست «ابزاری» است و موضوع حصر نیز ذیل همین رویکرد برای آنها معنا پیدا می‌کند.» در ادامه و در توضیح شرط دوم این نویسنده تسنیم همچون دیگر رسانه هم مسلکش موضوع تضمین را به میان می‌کشد و می‌نویسد: «شرط دوم این است که آیا «تضمینی» وجود دارد که بعد از رفع حصر اقدامات منجر به حصر مجدداً تکرار نشود و فلسفه حصر منتفی شود یا خیر؟ و این تضمین از ناحیه چه‌کسانی عملیاتی می‌شود؟ به نظر می‌رسد در این باره نقش خود محصورین کلیدی است، به این معنا که می‌توانند نقش تعیین‌کننده‌ای در تداوم یا رفع حصر داشته باشند.»

نسخه آماده اصلاح طلبان برای رفع حصر
خط پی گرفته شده از جانب اصولگرایان و عوامل رسانه‌ای آنها در شرایطی است که طی روز‌ها و ماه‌های گذشته اصلاح‌طلبان بارها به مشی خود در این ارتباط اشاره و تاکید کرده‌اند که هیچ علاقه‌ای به ایجاد تنش در فضای کشور ندارد و در پی نتیجه گیری برد-برد از پی حل موضوع حصر هستند. چندی پیش و هنگامی که چندین تن از ایثارگران و آزادگان دفاع مقدس به دیدن رئیس دولت اصلاحات رفتند و از وی خواستند که از رهبر انقلاب بخواهد تا ایشان در بن بست حصر گشایش پیدا کنند، سید محمد خاتمی در برابر درخواست‌های ایشان در موضوع حصر گفت: «من شخصا هیچ تقاضایی از هیچ کس و هیچ جا نداشته ام؛ هرچند تمناهایی داشتم و دارم و آن، حفظ و پایداری ارزش‌های انقلاب اسلامی و پاسداری از آنها و حفظ و تقویت حاصل انقلاب اسلامی، یعنی جمهوری اسلامی و پافشاری‌بر حق و حرمت مردم، دفاع از حقوق آنان، دفاع از آزادی‌های اساسی و حقوق‌شهروندی بوده است. همچنین امنیت و ثبات و پیشرفت در داخل و عزت و اقتدار در عرصه بین‌المللی تمنای من بوده و هست؛ اما هیچگاه تقاضایی نداشتم و امروز می‌خواهم به استناد مطالب و خواسته‌های شما و به نام و اسم شما تقاضایی را از مقام معظم رهبری مطرح کنم که دستور بفرمایند مساله حصر حل شود.»

رئیس دولت اصلاحات که در این موضوع به درستی بر حفظ ارزش‌های انقلاب اسلامی و حفظ حاصل آن یعنی جمهوری اسلامی اشاره کرد، در ادامه با اشاره‌ای دقیق به رعایت دغدغه‌ها رئیس جمهور را خطاب قرار داد و گفت: «رئیس جمهور طبق وعده‌ها و قولهایی که به مردم دادند و تقاضاهایی که از مردم شنیده اند، این خواسته را جدی‌تر بگیرند و با هماهنگی رهبری و با رعایت دغدغه‌های رهبری، بکوشند مسأله حصر حل شود و هم گذر از فضای امنیتی به فضای باز و سالم سیاسی آسان‌تر شود.» اما این گفته‌ها و خواست سید محمد خاتمی با گفته‌های همسوی بسیاری دیگر در جریان اصلاحات همراه بود که از آن جمله سید مصطفی تاج زاده بود که ابتدای این هفته با اشاره به موضوع حصر و لزوم رفع آن به بیان نظرگاه اصلاح طلبان در این ارتباط پرداخت و گفت: «حصر دیگر منطق و فایده خود را از دست داده است، حصری که با قانون همراه نبود و به محاکمه هم ختم نشد. اگر به هر دلیلی برای محصوران دادگاهی برگزار نمی‌شوند هرچه زودتر باید به پایان برسد و این نتیجه اش برد برد خواهد بود. پیشنهاد همیشگی ما در این مسئله راه کاری است که نتیجه اش برد برد باشد.»

معاون وزیر کشور دولت اصلاحات در این گفته‌ها با اشاره به نوع مواجهه اصلاح طلبان با موضوع حصر و رفع آن خاطر نشان کرد: «متوجه این هستیم که شرایط منطقه حساس است، داخل کشور نیز مردم با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کنند. ما به دنبال برد و باخت نیستیم بلکه به دنبال این هستیم که راهی پیدا شود تا با کمترین هزینه‌ها بتوان بیشترین فایده و خدمات را به مردم رساند و از سوی دیگر آرامش، امنیت، استقلال، تمامیت ارزی و یکپارچگی سرزمین‌مان هم حفظ شود.  خوشبختانه شورای عالی امنیت ملی، به این بحث ورود کرده است؛ ورودی که بدون‌تردید با اطلاع رهبری است که جای تشکر بسیار دارد.»

همچنین این فعال سیاسی اصلاح طلب باز هم در موضع‌گیری دیگری در فضای انتخاباتی اردیبهشت امسال گفته بود: «حصر راه حل برد برد دارد و نیاز نیست هیچ طرفی در آن احساس شکست کند.» البته پیشنهاد برد برد که تضمین اصلاح طلبان در برابر افراطیون اصولگرا که تلاش می‌کنند خود را مدافع رفع حصر و اصلاح طلبان را سدی در برابر آن نشان دهند معطوف به معاون سیاسی وزیر کشور اصلاحات یا سید محمد خاتمی که در پی آشتی ملی و همبستگی همه گرایش‌های سیاسی در پی رفع حصر است، باقی نمانده و کسانی چون عارف رئیس فراکسیون امید مجلس و رئیس شورای عالی سیاست گذاری اصلاح طلبان نیز چندی پیش گفت: «امیدواریم مسأله حصر به عنوان بازی برد- برد و به نفع نظام حل شود.»

محمد رضا جلایی پور نیز یکی از چندین و چند اصلاح طلبی است که در تایید راه حل برد برد می‌گوید: «تلاش کنیم در گفتگوی جمعی و با ابتکار سیاسی به بسته‌های برد-برد جدید برای رفع حصر که به هیچ یک از طرفین احساس شکست نمی‌دهد فکر کنیم و این ابتکارات گره‌گشا را با مذاکره‌ و تعامل، عملی کنیم» . وی نیز همانند بسیاری دیگر در جریان اصلاحات به شرایط منطقه و کشور اشاره می‌کند و پیش از آن که اصولگرایان مطرح کنند شعور سیاسی اصلاح طلبان را یادآور می‌شود و خاطر نشان می‌کند: «اینکه پیگیری رفع حصر در شرایط حساس منطقه اگر بخواهد به نتیجه‌ مطلوب بیانجامد باید به شیوه و زبانی باشد که موجب تقابلِ پرهزینه‌ و بی‌فایده با رهبری نظام نشود حرف درستی است، اما مطالبه‌ رفع حصر می‌تواند به شیوه‌هایی که بدون ایجاد تقابلِ بی‌نتیجه احتمال رفع را افزایش دهد نیز طرح شود»

منبع: بهارنیوز