بایگانی ماه : آگوست, 2017

گروه سیاسی: سخنگوی هیئت نظارت بر رفتار نمایندگان گفت که هیئت نظارت پرونده کریمی قدوسی درباره شکایت وزارت خارجه و معاونت حقوقی رئیس‌جمهور را به دادگاه ارجاع داد و به محمود صادقی نیز تذکر شفاهی داد.


محمدجواد جمالی در توضیح جلسه صبح امروز هیئت نظارت بر رفتار نمایندگان گفت: هیئت نظارت بر رفتار نمایندگان امروز به بررسی پرونده های مربوط به کریمی قدوسی و محمود صادقی نمایندگان مشهد و تهران پرداخت. وی درباره نتایج رسیدگی به پرونده‌های کریمی قدوسی گفت: پنج مورد پرونده و شکایت از آقای کریمی قدوسی به هیئت نظارت بر رفتار نمایندگان ارجاع شد که این هیئت در سه مورد اظهارنظر و اقدامات این نماینده را خارج از وظایف نمایندگی تشخیص نداد که یکی از این پرونده ها ناظر به شکایت ستاد انتخاباتی آقای روحانی است.

وی افزود: هیئت نظارت بر رفتار نمایندگان دو شکایت از آقای کریمی قدوسی مربوط به شکایت وزارت خارجه و معاونت حقوقی رئیس‌جمهور از ایشان را به دادگاه ارجاع داد تا قوه‌قضائیه رسیدگی های لازم را انجام دهد. جمالی توضیح داد: آقای ظریف و عراقچی از آقای کریمی قدوسی این شکایت را مطرح کردند که به آنها در سخنرانی‌های این نماینده توهین شده است، شکایت معاونت حقوقی رئیس‌جمهور نیز از آقای کریمی قدوسی درباره اظهارنظر ایشان در خصوص تابعیت مضاعف برخی از اعضای دولت بود که در هر دو مورد پرونده به دادگاه ارجاع شد.

سخنگوی هیئت نظارت بر رفتار نمایندگان درباره پرونده‌های محمود صادقی نیز گفت: هیئت رئیسه مجلس پرونده‌ای را درباره توئیت آقای صادقی به هیئت نظارت ارجاع داد که آقای صادقی در توئیتر مزاحی درباره جزایر خلیج فارس داشته است که موجب سوء برداشت بیگانگان شده است. در این خصوص هیئت نظارت تصمیم گرفت که به آقای صادقی تذکر شفاهی دهد. وی افزود: خانمی از آقای صادقی شکایت کرده مبنی بر اینکه توئیت ایشان در خصوص بورسیه این خانم خلاف واقع بوده است. هیئت نظارت این اظهار نظر را خلاف وظایف نمایندگی تشخیص نداد. وی در پایان گفت: قوه‌قضائیه نیز شکایتی از آقای صادقی درباره نطق ایشان در صحن علنی مطرح کرد که هیئت نظارت اظهارنظر آقای صادقی را خلاف وظایف نمایندگی تشخیص نداد.

منبع: بهارنیوز

گروه سیاسی- علی مطهری در یادداشتی در اعتماد نوشت: به یاد دارم زمانی که حدود شش سال داشتم خانواده دکتر یزدی همسایه ما در بن‌بست کمیل کوچه دردار خیابان ری بودند. خانواده اصیلی بودند. مادر و خواهرانش را همیشه با چادر مشکی در آن کوچه می‌دیدم و مردم محل احترام خاصی برای این خانواده قایل بودند. از همان زمان ابراهیم و برادرش کاظم که پزشک یا دکتر داروساز بود ارتباط نزدیکی با پدرم شهید مطهری داشتند. دکتر کاظم یزدی در جلسات انجمن اسلامی پزشکان که سخنران اصلی آن استاد مطهری بود همواره شرکت و اظهارنظر می‌کرد. یک خانواده بااصالت مذهبی بودند. دکتر ابراهیم یزدی در دوره‌ای که در امریکا یا سایر کشورهای غربی بود یکی از چند فرد موثر بر دانشجویان ایرانی خارج از کشور بود. در شناساندن امام خمینی(ره) به دنیای غرب در ماه‌های قبل از پیروزی انقلاب اسلامی نقش اساسی داشت و همین امر در پیروزی سریع‌تر انقلاب موثر بود.

 


واقعیت این است که ما با دکتر ابراهیم یزدی و همفکرانش مانند مهندس عزت‌الله سحابی رفتار خوبی نداشتیم، یک گروه اصیل سابقه‌دار اسلامی به نام نهضت آزادی ایران را به صورت یک گروه معاند معرفی کردیم و آنها را از آزادی بیان و بسیاری از حقوق اجتماعی محروم کردیم به این بهانه که اینها در بعضی از مسائل نظر دیگری غیر از نظر رسمی نظام جمهوری اسلامی دارند. مثلا اینها معتقد بودند که تسخیر سفارت امریکا کار غلطی بود و آسیب جدی به کشور و انقلاب زد و زمینه حمله عراق به ایران را فراهم کرد، نظری که امروز بسیاری از انقلابیون و حتی تسخیرکنندگان سفارت به آن رسیده‌اند گرچه به صورت آشکار بیان نمی‌کنند.

یا امثال دکتر یزدی بعد از فتح خرمشهر معتقد بودند که باید به جنگ پایان دهیم، نظری که باز امروز عده‌ای از مجاهدان جبهه‌ها آن را پذیرفته‌اند.آسیبی که انقلاب اسلامی ما دچار آن شده این است که برخی از افراد که دم از  انقلابی‌گری و ولایت‌مداری می‌زنند خیال می‌کنند هر کس که نظری مخالف نظر رسمی نظام داشت باید به شکلی – خواه حبس یا حصر – حذف شود و از حقوق اجتماعی خود مانند آزادی بیان محروم شود چون برای حفظ نظام هر کاری می‌توان کرد. این سرنوشت را ما برای خیلی از شخصیت‌ها اعم از مذهبی و سیاسی رقم زدیم به این خیال که اگر این کارها را نمی‌کردیم انقلاب از دست می‌رفت، در حالی که هر نظام حکومتی به هر حال مخالفان و منتقدانی دارد و مادام که آنها دست به سلاح نبرده‌اند باید در بیان نظرات خود آزاد باشند.

دموکراسی و رفتار علی علیه‌السلام با خوارج، دشمن سرسخت آن امام باید برای همه ما درس باشد. تا زمانی که آنها دست به سلاح نبرده بودند در انتقاد از امام علی علیه‌السلام و بیان نظرات‌شان آزاد بودند و امیرالمومنین آنها را زندانی نکرد، شلاق نزد و حقوق آنها از بیت‌المال را نیز قطع نکرد.امیدوارم خداوند از جفاهایی که ما به امثال دکتر ابراهیم یزدی کردیم بگذرد و امیدوارم که به نادرستی این راه پی ببریم و تغییر روش بدهیم تا  قربانیان جدیدی پیدا نشود.

منبع: بهارنیوز

گروه سیاسی: صادق زیبا کلام در یادداشتی در روزنامه بهار نوشت: ابراهیم یزدی فردی دموکراسی‌خواه و آزادی‌خواه بود و مانند سایر اعضای نهضت آزادی دغدغه‌اش از همان دیرباز و از آغاز فعالیت در سال‌های دور، تحقق دموکراسی برای کشور بود.هدف نهضت آزادی و جریانی که ما آنها را به نام ملی- مذهبی می‌شناسیم، از سال ۴۰ و حدود نیم قرن پیش که مبارزه علیه رژیم شاهنشاهی را آغاز کردند، برگزاری انتخابات آزاد، نبود سانسور، نبود زندانی سیاسی و حاکمیت قانون بوده است. این افراد بین این خواسته‌ها و آرمان‌ها و اسلام منافاتی نمی‌دیدند.

به عبارت دیگر معتقد بودند می‌توان در یک جامعه هم یک نظام و حکومت اسلامی برقرار باشد و هم این آرزوها تحقق پیدا کند. با این نیت و امید بود که پس از کودتای ۲۸  مرداد سال ۳۲، نهضت آزادی و طرفداران مرحوم بازرگان مبارزه را علیه رژیم شاه شروع کردند. می‌توان وارد بحث‌های پیچیده فلسفی و عقیدتی شد و پرسید آیا آرزوهایی که آیت‌الله طالقانی، مهندس بازرگان، دکتر یزدی و ملی‌- مذهبی‌ها داشتند اساسا در یک حکومت اسلامی قابل تحقق است یا خیر؟ آنچه مسلم است این است که اعضای نهضت آزادی بین این خواسته‌ها و درکی که از اسلام داشتند هیچ‌گونه منافاتی نمی‌دیدند. به همین دلیل نهضت آزادی را پایه‌گذاری کرده و دقیقا به خاطر همین خواسته‌ها و مبارزه با شاه سر از زندان در آوردند. زمانی هم که نهضت اسلامی و انقلاب آغاز شد، با همین تفکر و باور بود که پشت سر حضرت امام خمینی(ره) قرار گرفتند و مبارزه را به جلو بردند.

موضوع قابل توجه دیگر در ارتباط با فعالیت‌های اجرایی ابراهیم یزدی است که تنها مربوط به چند ماه منتهی به انقلاب و چند ماه پس از انقلاب است. پیش از انقلاب و در زمان اوج آن از دوم شهریور بود که رژیم عراق از امام خمینی(ره) خواست که عراق را‌ترک کند. زمانی که این اتفاق افتاد، دکتر یزدی از آمریکا به نجف آمد، زیرا ارتباط بسیار نزدیکی با امام داشت. خود امام نظرشان رفتن به یک کشور اسلامی بود، زیرا برخی از نزدیکان امام از جمله مرحوم صادق طباطبایی و صادق قطب‌زاده ارتباطات نزدیکی با حافظ اسد داشتند و پیشنهاد کردند که امام به سوریه برود و امام هم با این پیشنهاد موافق بود. اما دکتر یزدی و برخی دیگر از اطرافیان امام خیلی با سوریه موافق نبودند، زیرا می‌دانستند رژیم بعثی حاکم بر سوریه‌ متعلق به حافظ اسد، یک رژیم بسته و دیکتاتوری است و خبرنگاران نمی‌توانند به راحتی به امام دسترسی داشته باشند. در حالی که در شهریور ۵۷ که چند ماه به انقلاب مانده بود، باید تبلیغات و کارهای زیادی انجام می‌شد و  دکتر یزدی می‌دانست که باید از رسانه‌های بین‌المللی بهره‌برداری کنند و این موضوع در سوریه امکان تحقق زیادی نداشت.

او معتقد بود اگر بتوانیم امام را به یک کشور اروپایی ببرند که خیلی هم با رژیم شاه نزدیک نباشد، مانند اتریش، آلمان یا فرانسه بهتر است. از طرفی امکانات فرانسه بیشتر بود به همین دلیل امام هم با رفتن به فرانسه موافقت کردند و دکتر یزدی به همراه امام به پاریس رفتند.یعنی تقریبا از اوایل مهر ماه ۵۷ بود که نقش دکتر یزدی به عنوان نزدیک‌ترین فرد به امام بسیار برجسته شد، او‌ترتیب مصاحبه‌ها را می‌داد  و بحث‌ها را تنظیم می‌‌کرد. با توجه به اشراف و آشنایی دکتر یزدی به افکار عمومی در غرب و آمریکا و اروپا، ایشان مصاحبه‌های امام را به گونه‌ای تنظیم می‌کردند که موجب شده بود افکار عمومی در این کشورها از مبارزات مردم ایران و نهضت آنها طرفداری کنند و از حکومت‌هایشان می‌خواستند که از رژیم شاه حمایت نکنند. این موضوع به واسطه تصویر بسیار مردمی‌ای بود که از مبارزات ملت ایران، که مبارزه‌ای علیه خشونت بود، به وجود آمده بود.

تصویری که امام در مصاحبه‌هایشان از آینده نظام اسلامی‌ترسیم می‌کردند یک نظام بسیار دموکراتیک بود. از امام بارها پرسیده شده بود در نظام سیاسی که شما در نظر دارید برقرار کنید و بر مبنای آن در جهت سقوط رژیم شاهنشاهی تلاش و حرکت می‌کنید، با مخالفان و منتقدان چطور برخورد خواهید کرد و یا اینکه تکلیف حقوق و جایگاه زنان در نظام سیاسی آینده ایران چه می‌شود و در مقابل هم پاسخ‌های امام به این سؤالات و دیگر سؤالاتی از این دست موجود است. در آن چهار ماه، از اوایل مهر تا ۱۲ بهمن که امام از پاریس به تهران آمدند، ده‌ها مصاحبه صورت گرفت درباره اینکه حکومت اسلامی‌ که می‌خواهد تاسیس کند چه نظامی خواهد بود و در نهایت پس از اینکه امام و دیگر یاران انقلاب که همراه ایشان بودند از جمله مرحوم ابراهیم یزدی به ایران آمدند و انقلاب با حضور آنان به پیروزی رسید. انقلابی که سیر حوادث آن به قدری سریع بود که شاید برخی تصور نمی‌کردند به این سرعت رخ دهد، اما در نهایت رژیم شاهنشاهی سقوط کرد و انقلاب به نتیجه رسید.

منبع: بهارنیوز