بایگانی ماه : آگوست, 2017

چهار کشور ایران، ترکیه، عراق و سوریه به دلایل آشکار با برگزاری همه پرسی استقلال کردستان عراق مخالف هستند، اما ایالات متحده زمان را مناسب نمی داند و اجرای آن را در موقعیتی مناسب خواستار است.

به گزارش ایرنا ، اگرچه تشکیل اقلیم کردستان عراق به مدت ها قبل باز می گردد اما پس از اقدامات نظامی صدام حسین در ابتدای دهه ۱۹۹۰ میلادی به ویژه کشتار کردها و حمله آمریکا به عراق حس خودمختاری بیشتر در این منطقه شعله ور شد. کُردها قدم های نخستین را در آن دوره برداشتند.

در مرحله بعد، در سال ۲۰۰۳ پس از اشغال عراق به وسیله آمریکا، کردهای عراق توانستند برخی خواسته های خود را در مسیر استقلال تحکیم کنند و با کمک ایالات متحده، خودمختاری خود را در قانون اساسی عراق به صورت رسمی لحاظ کنند. همچنین در آن دوره اقلیم کردستان توانست بخشی از درآمدهای حاصل از فروش نفت در شمال عراق را در اختیار بگیرد. البته این منابع مالی هم محرکی برای پیگیری استقلال بیشتر کردها بود و هم عاملی برای تنش میان اقلیم و دولت مرکزی عراق شد.

در سال های اخیر با حضور و اقدامات داعش در عراق و نقش آفرینی کردها در جنگ با تروریست بر قدرت چانه زنی آن ها افزود شد. به خصوص اینکه آن ها توانستند بخش هایی از عراق را از داعش پس بگیرند و در کنترل خود درآورند.

تاکنون اقلیم کردستان زیر مجموعه سیاسی و اقتصادی عراق و دولت مرکزی آن به شمار می رفت و تنها در بخش هایی از امور داخلی خود حق تصمیم گیری داشت. اما چندی است که مقام های اقلیم کردستان عراق اعلام کرده اند در تاریخ ۲۵ سپتامبر (سوم مهر) در سه استان تحت حاکمیت خود یک همه پرسی را برای بررسی نظر کُردها در زمینه استقلال برگزار می کنند. گفته می شود در کرکوک و نینوا نیز این همه پرسی صورت می گیرد.

**مخالفت ها با همه پرسی استقلال
مسئولان سیاسی اقلیم کردستان اگرچه از ابتدا می دانستند کشورهایی همچون عراق، سوریه، ترکیه و ایران به طور کلی با این امر مخالف هستند به موافقت و حمایت کشورهای دیگر به ویژه آمریکا در این زمینه دل بسته بودند.
به تازگی دولتمردان آمریکایی هم آشکارا اعلام کرده اند که با این تصمیم اقلیم کردستان در شرایط کنونی موافق نیستند. البته باید به خاطر داشت سیاست بلندمدت آمریکا در خاورمیانه تجزیه کشورهای قدرتمند و تشکیل کشورهای کوچک بر مبنای قومیت و نژادهای گوناگون است. این راهبرد از مدت ها قبل تحت عنوان های خاورمیانه بزرگ یا جدید در دستور کار کاخ سفید بوده ولی از نظر آن ها اکنون زمان مناسبی نیست.

روزنامه «نیویورک تایمز» آمریکا از درخواست «جیمز ماتیس» وزیر امور خارجه آمریکا برای مسکوت گذاشتن همه پرسی استقلال در کردستان خبر داد و نوشت وی در دیدار با «مسعود بارزانی» رئیس اقلیم کردستان عراق این درخواست را مطرح کرد زیرا اعتقاد دارد این اقدام ممکن است بی ثباتی سیاسی در عراق را در هنگامه مقابله با داعش باعث شود. به گفته وی تمرکز اصلی اکنون بر شکست تروریست ها است و چیزی نباید این موضوع را منحرف کند.

چند مدت قبل نیز «رکس تیلرسون» وزیر امورخارجه آمریکا هم تلفنی این موضوع را از بارزانی خواسته بود. همچنین «جوزف ووتل» فرمانده ستاد مرکزی ارتش آمریکا نیز این امر را در دیدار حضوری با مقام های کرد مطرح کرده بود. با این حال در پاسخ به این درخواست ها «مسرور بارزانی» فرزند مسعود بارزانی اعلام کرد: همزیستی اجباری در عراق قابل اجرا نیست.

نیویوکر تایمز در گزارش دیگری عنوان داشت اروپا و آمریکا با این اقدام کردها مخالف هستند و انتظار دارند حداقل این اقدام را تا پس از انتخابات سال آینده در عراق به تاخیر بیندازند. البته رئیس اقلیم کردستان در واکنش به این درخواست ها پاسخ داده است که روند استقلال زمانبر خواهد بود و به سرعت اجرایی نمی شود زیرا نیازمند مذاکرات طولانی با دولت عراق است.

به تحلیل این روزنامه آمریکایی اکنون بهترین کار تاخیر در همه پرسی است زیرا جدایی کردها خطرناک است و اقلیّت سنی در عراق را به حاشیه می برد و باعث تحریک گروه های افراطی سنی در این کشور می شود.
با این حال به نوشته «رویترز» مقام های کرد می گویند ممکن است به شرط دریافت امتیازاتی از بغداد، با تاخیر در برگزاری همه پرسی موافقت کنند.

**دلایل آمریکا در مخالفت با همه پرسی
به اعتقاد کارشناسان برگزاری همه پرسی اقدامی برهم زننده ثبات در منطقه ای با این همه چالش است ضمن اینکه توجه ها از موضوع جنگ با داعش منحرف می کند و ممکن است باعث تنش های مرزی هم شود. همچنین این امر می تواند برای انتخاب دوباره «حیدر العبادی» به عنوان نخست وزیر عراق یک شکست به شمار برود و به تنش سیاسی در داخل عراق دامن بزند.

ایالات متحده تلاش کردها را نوعی تجزیه عراق می داند که باعث بی ثباتی بیشتر منطقه می شود. از زمانی که گروه های شبهه نظامی کرد یا «پیشمرگه» ها به عنوان نیروی غیرقابل جایگزین آمریکا در جنگ با داعش وارد عمل شدند بر قدرت چانه زنی کردها افزوده شد.

گرچه بسیاری در واشنگتن نتیجه احتمالی همه پرسی را استقلال کردستان می دانند اما اعتقاد دارند زمان مناسب نیست و ممکن است عراق را دوباره به پناهگاه تروریست ها تبدیل کند. البته برخی مقام های عراقی همچون «نوری مالکی» که اکنون معاون رئیس جمهوری عراق است این استقلال و جدایی را غیرقانونی می داند.

تارنمای «میدل ایست مانیتور» آورده است برگزاری همه پرسی تهدیدی برای یکپارچگی عراق به همین دلیل وزیر دفاع آمریکا به العبادی گفت که واشنگتن با هر اقدامی که این موضوع را تهدید کند یا موجب بی ثباتی عراق شود مخالف است.

نشریه «یو.اس نیوز» هم در گزارشی نوشت: کردهای عراقی تاکید دارند آمریکا نمی تواند با فشارهای خود این انتخابات را تعویق بیندازد زیرا به گفته «مصطفی باکر» وزیر امور خارجه کردستان، قطار استقلال آن ها ایستگاه را ترک کرده است.

روزنامه «ایندیپندنت» نیز با اشاره به مخالفت چهار کشور همسایه کردستان عراق با برگزاری همه پرسی استقلال نوشت مقام های کرد عراقی تصمیم دارند در مقابل فشارهای احتمالی ایالات متحده در زمینه برگزاری همه پرسی مقاومت کنند. آن ها تصمیم خود را گرفته اند و با وجود درخواست آمریکا می خواهند این مسیر را ادامه دهند.

با این حال «رکس تیلرسون» برای توجه مقام های کُرد، علت درخواست خود از بارزانی را هراس آمریکا از تحولات بعدی در منطقه دانست. به اعتقاد این مقام آمریکایی اولویت های مهمتری همچون شکست گروه داعش در منطقه وجود دارد و نخست باید این موضوع را حل کرد. همچنین ایالات متحده این نگرانی را دارد که رای گیری برای استقلال می تواند باعث شعله ور کردن درگیری ها در عراق و حتی خشم ترکیه، ایران و دولت سوریه و پیچیده تر شدن شرایط آوارگان در وضعیت کنونی سوریه شود.

علاوه براین کرکوک که استان نفت خیز عراق است از جمله مهمترین مناطق مورد مناقشه کردستان عراق و بغداد است. همین امر عامل مهمی برای چالش خواهد بود.

نگرانی دیگر آمریکا مخالفت صریح ترکیه با این درخواست کردها است. کردهای عراق بیشترین مبادلات نفتی را با ترکیه انجام می دهند و درآمدهای خود را از آن محل تامین می کنند. همچنین ترکیه نقش مهمی را هم در جنگ آمریکا با داعش ایفا می کندو مقام های آنکارا به شدت با تسلیح و قدرتمندسازی کردها برای نابودی گروه های تروریستی مخالف هستند.

منبع: الف

اختلاف، رقابت و تضاد منافع میان ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپا تعابیر گوناگونی هستند که کارشناسان در تبیین نوع رابطه این قدرت ها در دو سوی آتلانتیک به کار می برند.

به گزارش ایرنا، ضد آمریکایی بودن در اروپا به ویژه در حوزه سیاست و اقتصاد روبه گسترش است. اروپا به ویژه برخی کشورها همچون فرانسه و آلمان تلاش می کنند تا هر چه بیشتر خود را از زیر سایه قدرت و نفوذ واشنگتن خارج کنند اما ایالات متحده به روش های گوناگون تلاش می کند تا مانع اجرای این خواسته شود.

رویکردهای ترامپ و طرفداران وی بر این اصل استوار است که تنها راه جهانی شدن، روی آوردن به اقتصاد بازار آزاد است و همه دولت ها باید از دخالت در اقتصاد ملی خودداری کنند؛ در این زمینه تنها یک استثنا می تواند وجود داشته باشد و آن نیز آمریکا است.

به نوشته تارنمای American Greatness دستکاری در قیمت ارز، ایجاد موانع غیرتعرفه ای و برتری دادن به اقتصاد ملی از جمله محورهایی هستند که دولت آمریکا آن ها را تنها برای خود می پسندد و کشورهای دیگر را از آن نهی می کند. اتحادیه اروپا با این نگرش ایالات متحده مشکل دارد و آن را نمی پذیرد.

آمریکا در دوره های گوناگون نشان داد برای حفظ صنایع و تولیدات داخلی خود از هیچ حمایتی از فروگذار نمی کند. در بحران مالی که پس از سال ۲۰۰۸ آشکار شد کاخ سفید در چند مرحله وارد عمل شد و برای حفظ بانک ها، صنایع و موسسه های مالی و تولیدی خود، هزاران میلیارد دلار کمک مالی اختصاص داد. اکنون نیز ترامپ چه در شعار و چه در عمل منافع داخلی را بر عرصه های بین المللی ترجیح داده است.

مشکل اروپا و آمریکا تنها به عرصه های اقتصادی اختصاص ندارد. چالش این است که ضد آمریکایی بودن (Anti Americanism) موضوعی ریشه دار در اروپا است و همه جنبه های مثبت و منفی در رابطه با این کشور را زیرسوال می برد. شاید دلیل آن است که آمریکا در بسیاری از حوزه ها معیارهای دوگانه ای را دارد.

به نوشته گزارش بالا در اروپا نمی توان این حس سیاستمداران نسبت به آمریکا را از بین برد، شرایط را عادی نشان داد یا آن را به یک هنجار عادی برای قاره سبز تبدیل کرد زیرا همیشه اینئگونه بوده است که داشتن احساس ضدآمریکایی به ویژه هنگامی که یک جمهوریخواه رئیس جمهوری آمریکا می شود معمول بوده است. در دوره ریاست جمهوری «جورج بوش» نیز شرایط همین گونه بود.

**تحریم روسیه محور تازه اختلاف
کاخ سفید به ویژه در دوره ترامپ اتحادیه اروپایی را می خواهد که همچون موم در مقابل خواسته های آمریکا تسلیم شود. در موضوع ناتو ترامپ می گوید اروپا باید سهم بیشتری از هزینه ها را پرداخت کند، وی در توافق های فرا آتلانتیکی آمریکا هم تجدیدنظر کرد و حتی از برخی از این توافق ها به نفع اقتصاد ملی ایالات متحده خارج شد. همچنین در مورد توافق اقلیمی نیز هیچ توجهی به اصرارهای اروپا نکرد. واشنگتن با استفاده از نفوذ خود بر برخی متحدان خود در قاره اروپا، بر کشورهای قدرتمند این قاره که به دنبال استقلال سیاسی از آمریکا هستند فشارهای گوناگونی را وارد می کند.

تارنمای روزنامه «فایننشال تایمز» در گزارشی به رقابت آلمان و آمریکا پرداخت و نوشت: استفاده برلین از واحد پولی یورو برای برتری یافتن بر آمریکا در تجارت خارجی موجب نارضایتی هایی از سوی واشنگتن و دیگران شد. یورو واحد پولی ضعیفی نسبت به دلار است و به برلین اجازه می دهد تا جایگاه و بهره اقتصادی خود را از معاملات بیشتر کند. بنابر این گزارش، فشار آمریکا بر دیگر کشورهای اروپایی موجب انتقاد پایتخت های اروپایی از برلین شده است.

نشریه «آتلانیتک» یکی از آخرین نمودهای اختلاف آمریکا و اروپا را تحریم جدید روسیه عنوان کرد و نوشت: اتحادیه اروپا تلاش می کند تا با فشار بر مجلس آمریکا مانع بخش هایی از قانون تحریمی شود که بنگاه های اقتصادی اروپا را تحت تاثیر قرار می دهد. اتحادیه اروپا تاکید دارد شعار «نخست آمریکا» دونالد ترامپ نباید به گونه ای باشد که منافع اروپا را در نظر نگیرد.

تارنمای «ایی.یو. آبزرور»(euobserver) هم در گزارشی نوشت اتحادیه اروپا تهدید کرده است که اقدامات آمریکا را تلافی خواهد کرد.

این موسسه پژوهشی اروپایی در تحلیل سیاست های آمریکا ابراز داشت خط مشی های این کشور بیشتر بر اوکراین و بحث های مربوط به خاک این کشور متمرکز است اما نکته اینجاست که شرکت های اروپایی Engie ، OMV ، Shell ، Uniper و Wintershall در پروژه خط لوله نورداستریم ۲ با روس ها همکاری دارند. این خط لوله ۷۰ درصد گاز صادراتی روسیه به آلمان را تامین می کند.

«مارتین شافر» یکی از سخنگویان وزارت امور خارجه آلمان اعتقاد دارد ایالات متحده با وضع این تحریم ها به دنبال آن است تا مانع فعالیت و همکاری شرکت های اروپایی با روسیه و در نتیجه توقف خطوط لوله انرژی میان دو طرف شود و در مقابل کاری کند تا شرکت های آمریکایی گاز بیشتری را به اروپا بفروشند.

به گفته وی این برای اروپا غیرقابل پذیرش است که از تحریم ها به عنوان ابزاری برای تامین منافع صنایع ایالات متحده استفاده شود. یک فعال اقتصادی برجسته آلمانی هم تاکید دارد ایالات متحده تنها به دنبال تامین منافع اقتصادی خود است.

اتحادیه اروپا به شدت به تامین انرژی مورد نیاز خود از سوی روسیه متکی است. قانون جدید کنگره شرکت های حوزه انرژی اروپا را که با مسکو همکاری دارند مجازات می کند. در پاسخ به این اقدام آمریکا، برخی رسانه های اروپایی اعلام کردند این اتحادیه پیش نویس طرحی را آماده کرده است که به اقدامات واشنگتن پاسخ می دهد. در صورتی که ترامپ کاری را برای تامین منافع اروپا انجام ندهد در آن صورت شکایت به سازمان تجارت جهانی و دست زدن به اقدامات تلافی جویانه از سوی این اتحادیه دنبال خواهد شد.

منبع: الف

خروج بنن، چهارمین تغییر عمده در کارکنان کاخ سفید در کمتر از دوماه است. شین اسپیسر، ریس پریباس و آنتونی اسکاراموچی همگی قبل از بنن از سمت‌های خود کنار گذاشته شدند.

دیپلماسی ایرانی: خروج استیو بنن، استراتژیست ارشد کاخ سفید، نشانه خوبی برای محافظه کاران و کسانی که می خواستند دونالد ترامپ به راه سیاست خارجی و اقتصادی خود ادامه دهد، نیست. مارک کریکوریان، مدیر اجرایی مرکز مطالعات مهاجرت به دیلی سیگنال گفت: «جای هیچ سوالی نیست که استیو بنن تنها فردی بود که می توانست ترامپ را در مسیر ترامپیسم هدایت کند. بدون بنن شما تنها مشتی بانک دار، ژنرال و دموکرات لیبرال را در کاخ سفید می بینید. این همان دولتی است که اگر هیلاری بر سرکار می آمد تشکیل می داد.»

ترامپ سیاست هایی را به کار بسته بود که در مرکز مطالعات مهاجرت تهیه شده بود. اتاق فکری که درباره قوانین مهاجرت کار می کند. اگرچه تنها قوانین مهاجرت نیست که کریکوریان از تغییر آنها می ترسد بلکه ترامپ ممکن است از بسیاری از سیاست های دوران نامزدی خود چشم پوشی کند. کرکوریان گفت: «بنن همواره سخت در تلاش بود تا رئیس جمهور را به سمت و سوی خاصی در سیاست خارجی و تجارت هدایت کند و مقابله با چین را کلید بزند.»

با این حال، جنی بت مارتین رئیس تی پارتی، نسبت به خروج بنن حساسیت کمتری دارد. «دل ما برای بنن در کاخ سفید تنگ خواهد شد چرا که او به رئیس جمهور ترامپ بسیار کمک کرد تا وعده هایش در زمان انتخابات را عملی کند. او از جمله در جابه جا کردن آنتونیون اسکالیا، با قاضی محافظه کار مورد اعتماد در دادگستری، نیل گورسیچ بسیار موثر بود.» مارتین در بیانیه ای اعلام کرد: «رئیس جمهور ترامپ مردی است که ما به او اطمینان کامل داریم و او همچنان برای تحقق وعده هایش تلاش خواهد کرد و ما همچنان به حمایت از دستور کار ترامپ که او را به سمت پیروزی سوق داده است، ادامه خواهیم داد.»

پس از گزارش های اولیه درباره بنن، سارا هاکبی ساندرز تایید کرد که جان کلی، رئیس کارکنان کاخ سفید و بنن به توافقی دوجانبه رسیده اند تا بنن پست خود را ترک کند. بنن به سایت بریت بارت بازخواهد گشت. برین بارت سایتی است که به کمپین انتخاباتی ترامپ کمک های زیادی کرد.

استعفای بنن دقیقا یک سال پس از اینکه او به ریاست کمیته مبارزات انتخاباتی ریاست جمهور رسید، انجام شد. بنن یکی از چهره های پیشرو در پیام های ملی گرایی و پوپولیستی ترامپ بود. درحالی که شایعات از این خبر می دهند که جرید کوشنر، داماد ترامپ و گری کان، رئیس شورای اقتصادی او افراد بعدی هستند که در معرض خطر قرار دارند.

براساس گزارش آسوشیتدپرس، بنن استعفای خود را روز ۷ آگوست ارائه داد. این استعفا هنگامی به اجرا گذاشته شد که در ۱۴ آگوست و حوادث شارلوتسویل در ویرجینیا را شاهد بودیم. بنن خود به ویکلی استاندارد گفت: «رئیس جمهوری به نام ترامپ که ما برای آن جنگیدیم و برنده شدیم، تمام شده است. ما هنوز یک جنبش بزرگ داریم و چیزی از این رئیس جمهور خواهیم ساخت. اما ریاست جمهوری تمام است و چیز دیگری در راه است.»

خروج بنن، چهارمین تغییر عمده در کارکنان کاخ سفید در کمتر از دو ماه است. شین اسپیسر، ریس پریباس و آنتونی اسکاراموچی همگی قبل از بنن از سمت های خود کنار گذاشته شدند. کریکوریان خاطر نشان می کند که سباستین گورکا، معاون دستیار رئیس جمهور و استیو میلر، مشاور ارشد نیز مورد هدف قرار گرفته اند. معاون رئیس جمهور، مایک پنس و کلین کانوی، مشاور ارشد همچنان دو صدای محافظه کار در کاخ سفید هستند. تیکر کارلسوناز شبکه فاکس نیوز، در این باره گفت: «بنن یکی از معدود کارمندان ارشد کاخ سفید بود که به هیچ عنوان نمی توانست جایی در دولت هیلاری کلینتون داشته باشد.» کارلسون ادامه داد: «بنن در واقع جمهوری خواهی کمیاب است و جای تعجب دارد که رئیس اش چنین محافظه کار پوپولیستی را از دایره نزدیکان خود بیرون کرده باشد.»

لیز مایر یک مشاور جمهوری خواه که شعار آمریکا را دوباره بزرگ کنید از جمله ساخته های اوست اعتقاد دارد که خروج بنن تفاوت های اندکی را ایجاد خواهد کرد: «ترامپ همیشه ترامپ است و مهم نیست که کارکنان او چه کسانی باشند و از لحاظ مشخصات ایدئولوژیک چه ویژگی هایی داشته باشد. او هنوز همان فرد است با همان غرایز، دیدگاه ها و چشم اندازها.» مایر معتقد است که خروج بنن، ایدئولوژی ترامپ را تغییر نخواهد دارد. «ترامپ همیشه این طور بوده و دهه هاست که این سیاست خارجی و این بحث ها را دارد.»
منبع: دیلی سیگنال

منبع: الف

رییس جمهوری آمریکا سناتور منتقد خود را که گفته بود ترامپ هنوز نشانه ای از ثبات و قابلیت رهبری از خود نشان نداده، تهدید کرد و گفت که این گونه انتقادات موجب شکست باب کورکر در انتخابات میاندوره ای ۲۰۱۸ می شود.

به گزارش میزان، باب کورکر سناتور جمهوری خواه ایالت تنسی هفته گذشته در انتقاد از ترامپ بخاطر واکنش های جانبدارانه او نسبت به خشونت های شهر شارلوتزویل نوشت که رییس جمهوری آمریکا با گذشت هشت ماه از تصدی خود هنوز نشانه ای دال بر ثبات روانی و قابلیت رهبری این کشور از خود نشان نداده است.

این اظهارات کورکر تنها نمونه ای از ناخرسندی قانونگذاران و سیاستمداران جمهوریخواه نسبت به رییس جمهوری آمریکا است طبعا با خشم و عصبانیت ترامپ روبه رو شد و او را باردیگر به حمله و انتقاد علیه یکی از اعضا بانفوذ حزب خود واداشت.

وی روز جمعه در یک پیام توئیتری با لحنی تهدید آمیز علیه این سناتور جمهوریخواه و سرپرست کمیته روابط خارجی سنای این کشور نوشت: این اظهارات از سوی باب کورکر با توجه به این که بطور مستمر از من می پرسد آیا باید در انتخابات سال ۲۰۱۸ شرکت کند یانه، بسیار عجیب است. و بعد اضافه کرد که او از این اظهارات کورکر خرسند نیست.

چنین واکنشی از سوی ترامپ که در طول هشت ماه گذشته بی سابقه نبوده از طرفی تهدیدی آشکار علیه یکی از قانونگذاران آمریکا به جلوگیری از موفقیت او در انتخابات این کشور محسوب می شود که قرار است انتخاباتی آزاد و بدور از اعمال نفوذ های سیاسی باشد و از سوی دیگر حکایت از عمیق تر شدن شکاف میان او و قانونگذراران جمهوریخواه این کشور می کند.

کورکر تنها سناتور جمهوریخواه نیست که چندی پیش بطور آشکار زبان به انتقاد از رییس جمهور آمریکا گشوده و پیش از او سناتور جف فلیک از ایالت آریزونا او را رییس جمهوری ضعیف خوانده بود که هیچ کاری نکرده و جان مک کین از همان ایالت و لیندزی گرم سناتور ایالت کارولینای جنوبی هم بار ها از سیاست های او انتقاد کرده بودند.

این واکنش ها درمحافل سیاسی آمریکا به تصمیم ترامپ به جداشدن از حزب جمهوریخواه و ادامه کار خود بعنوان یک رییس جمهوری بدون حزب تعبیر شده و گفته می شود که ترامپ با توجه به مخمصه وبی تحرکی آشکاری که دامن گیر او شده می کوشد با جدا شدن از حزب خود گناه شکست برنامه های خودرا به گردن دوحزب عمده آمریکا که حالا هردوتقریبا در جبهه مخالف اوقرارگرفته اندبیاندازد.

منبع: الف