بایگانی ماه : جولای, 2017

مضطرب ها درگیر تفکر «جاودیی» هستند؛ برای مثال می پندارند با نگرانی، افکار وسواسی، مناسک و اجتناب می توانند خطرات را دفع کنند. طوری در تفکرتان تجدید نظر کنید که مبنتی بر شواهد برگرفته از مشاهده و تجربه باشد نه مبتنی بر احساسات و باورهای غیر انتقادی. نتایج زیر را که محصول منطقی شواهد موجود هستند، دنبال کنید. باورهای خود را نقد کنید و بپرسید مفید هستند یا مضر ؟
واقعیت پذیری
واقعیت پذیری به اندازه خود پذیری مهم است. این طبیعی است که بخواهید به طور کامل از نشانه های اضطراب خلاص شوید. ولی وقتی می گویید باید از اضطرابی که اضطراب می آورد کاملاً خلاص شوم و موقع بروز نشانه ها واکنش افراطی نشان می دهید، متاسفانه اوضاع وخیم می شود.
دلیل اصلی تداوم اضطراب گذرا، مضطرب بودن درباره اضطراب است. برای مثال آدم ها پس از اولین حمله وحشتزدگی دچار این اضطراب می شوند که دوباره دچار حمله شوند به همین دلیل دچار حمله وحشتزدگی می شوند.
تحقیر خود هم باعث تداوم اضطراب می شود ولی این فاجعه سازی است که باعث می شود این حملات رخ بدهند. در حالی که اگر آدم ها اضطراب خود و نشانه هایش آن را بپذیرند، از این دور باطل خارج می شوند.
مردم گاهی اوقات مفهوم پذیرش را نمی فهمند. پذیرش با تسلیم شدن و وادادن فرق دارد. پذیرش به این معنا نیست که باید آن را دوست داشته باشید – شما می توانید آن را دوست نداشته باشید و ترجیح بدهید وجود نداشته باشد. پذیرش واقع بینانه این که «هیچ قانونی در جهان وجود ندارد» به این معنا نیست که نباید وجود داشته باشد.
و بالاخره پذیرش به معنای دست کشیدن از اصلاح نیست شما می توانید راه حل های بهتری برای اضطراب تان بیابید ولی این توقع گناه آور را کنار بگذارید که «نباید اضطراب داشته باشم».
پس پذیرش چیست ؟
۱- یک واقعیت است.
۲- اگرچه ناخوشایند است ولی قابل تحمل است.
۳- اگرچه ناخوشایند است ولی دلیل نمی شود که نباید باشد. شاید تناقض آمیز به نظر برسد ولی اولین گام برای غلبه کردن بر اضطراب، پذیرش اضصراب است یعنی لازم است این توقع را که نباید اضطراب داشته باشید کنار بگذارید.
منبع: مه شو

مواجهه، پر مصرف ترین راهبرد رفتاری است. در مواجهه وارد وضعیت های اضطراب آوری می شوید که از آنها اجتناب می کنید (البته بعد از آن که مهارت های لازم برای کنار آمدن با اضطراب را یاد گرفتید). اهداف این فن عبارتند از :
* باور آزمایی
* بالا بردن تحمل ناراحتی
* اعتماد کردن به توان کنار آمدن خود
مواجهه معمولاً به تدریج صورت می گیرد و از وضعیت هایی که کمی ترسناک هستند شروع می شود. سپس نوبت به وضعیت هایی می رسد که تا حدودی اضطراب آور می باشند و بالاخره شخص در وضعیت هایی قرار می گیرد که بیش از همه ترسناک هستند. روش معمول مواجهه این است که وضعیت های ترسناک را به ترتیب میزان اضطرابی که ایجاد می کنند، به صورت سلسله مراتب، بنویسید.
در نتیجه پایین ترین وضعیت، کمترین ترس را ایجاد می کند و بالاترین وضعیت، بیشترین ترس را ابتدا وارد پایین ترین وضعیت می شوید و آن قدر در آن می مانید که اضطراب تان تقریباً نصف شود. ماندن در آنها وضعیت را آن قدر تکرار کنید (ترجیحاً هر روز) تا قبل از مواجهه یا هنگام مواجهه، اضطراب کمی حس کنید. آنگاه وارد وضعیت بعدی سلسله مراتب شوید و همین کارها را تکرار کنید.
شاید بپرسید چرا باید مضطرب نباشم ؟ اولاً چون از وضعیت ها یاد شده می ترسید. پس بهتر است قبل از قرار گرفتن در این وضعیت ها، مهیای مواجهه با آنها شوید. به این ترتیب می توانید واکنش تان را اداره کنید. با چنین تمرین کنترل شده ای می توانید آماده کنار آمدن با وقوع طبیعی یا غیر منتظره این وضعیت ها شوید.
وانگهی قبلاً وقتی به فکرهای ترسناک قدیمی خود فکر می کرده اید، مواجهه بی برنامه رخ داده است. ولی نتیجه زیادی از آن نگرفته اید – و حتی ممکن است ترس های شما را تقویت کرده باشد. پس لازم است با باورهای جدید خود، مواجهه انجام بدهید.
۱۲ رفتار جدید : حرف زدن در حال راه رفتن
چرا درمان شناختی – رفتار این قدر موثر است ؟ چون علاوه بر فکر – یعنی عامل شناختی – فکر جدید را عملی می کند – عامل رفتاری. شما در درمان شناختی – رفتاری، راه رفتن و با خود حرف زدن را یاد می گیرید. راهبردهای رفتاری آن هم شامل انجام تعمدی اعمال جدید است؛ مثل مواجهه با ترس های برای آن که بفهمید می توانید با ترس ها کنار بیایید، بالا بردن تحمل ناکامی خود از طریق مواجهه کنترل شده، مخالفت با باورهای قدیمی برای آن که بی اعتبار بودن آنها را ثابت کنید، تقویت باورهای جدید از طریق عمل کردن به آنها و آزمون راه های جدید جهت کنار آمدن با وضعیت های مشکل ساز.
منبع: مه شو

مواجهه ذهنی
اگر مثل اکثر آدم ها باشید می توانید با ترس خود بهطور ذهنی روبه رو شوید و پیش از آن که واقعاً رخ بدهد، کنار آمدن با آن را تمرین کنید. در این فن باید شی یا وضعیت ترسناک را تجسم کرده و سپس با دو مهارت آرمیدگی و بازنگری، اضطراب تان را کم کنید. مراحل این فن عبارتند از :
۱- آمادگی
قبل از اجرای مراحل زیر، مراحل آمادگی در مواجهه واقعی را اجرا کنید :
۱- با آرمیدگی، کنترل تنفس و بازنگری، مطمئن شوید کنار آمدن را به قدر کافی تمرین کرده اید و آماده کنار آمدن هستید.
۲- اضطراب تان را اندازه بگیرید.
۳- فهرستی از مشکلات تهیه کرده و اهداف تان را مشخص کنید.
۴- سلسله مراتب تهیه کنید (مراحل این سلسله مراتب می توانند از مراحل آن در زندگی واقعی شدیدتر باشند).
۵- صحنه ای آرام و امن را تجسم و تمرین کنید که در آن احساس آرمیدگی و آرامش می کنید؛ برای مثال صحنه دراز کشیدن روی ساحل یا نشستن در برابر شومینه را تجسم کنید.
۲- آرمیدگی
۱- چند دقیقه خود را درحالت آرمیدگی نگهدارید.
۲- تجسم اولین صحنه اضطراب آور
۱- حضور در اولین صحنه سلسله مراتب تجسم کنید. آن وضعیت را تا حد امکان با تمام جزئیات و خیلی واضح تجسم کنید.
۲- خودتان را در حالی که آرام هستید و اعتماد به نفس دارید تجسم کرده و آن طور که دوست دارید در آن وضعیت رفتار کنید.
۳- اگر عصبی یا مضطرب شدید، عضلات تان را وارد حالت آرمیدگی کنید، عمیق و آرام نفس بکشید و از فنون فکری استفاده کنید.
۴- خودتان را یک دقیقه در آن صحنه تجسم کنید مگر آن که اضطراب تان از بیشتر شود. در این حالتف خودتان را از آن صحنه خارج کنید و صحنه آرامی را جایگزین صحنه قبل کنید.
۵- بعد همان صحنه یا صحنه ای را که اداره کردن آن آسان تر است، تجسم کنید.
۳- تغییر موضع به صحنه آرامش بخش
۱- بعد از یک دقیقه، تجسم صحنه اضطراب آور را متوقف کرده و با استفاده از آرمیدگی و بازنگری، صحنه آرامش بخش اولیه را تجسم کنید. این کار را حدوداً یک دقیقه یا تا زمانی که در آرمیدگی کامل فرو بروید، انجام دهید.
۴- تکرار صحنه اضطراب آور
۱- تجسم صحنه اضطراب آور را تکرار کنید.
۵- تجسم صخنه بعدی
۱- وقتی صحنه را با حداقل اضطراب تجسم کردید، سراغ صحنه بعدی سلسله مراتب بروید و همین مراحل را برای آن تکرار کنید.
برای هر جلسه، تجسم دو یا سه صحنه کافی است (مگر آن که صحنه ها، اضطراب کمی ایجاد کنند یا اضطراب ایجاد نکنند و شما مجاز باشید صحنه های بیشتری را تجسم کنید). این فن را هر روز تمرین کنید و هر جلسه به سطوح بالاتر سلسله مراتب بروید. یادتان نرود بدن و ذهن خود را قبل از شروع هر جلسه کاملاً در حالت آرمیدگی فرو ببرید.
اگرچه مواجهه ذهنی نمی تواند جای مواجهه واقعی را بگیرد ولی می ت واند شما را برای مواجهه واقعی آماده کند. اگر دسترسی به شی ترسناک به صورت روزمره امکان پذیر نیست (مثل پرواز)، تجسم ذهنی تنها گزینه شما خواهد بود.
منبع: مه شو

عفونت ادراری
عفونت های دستگاه ادراری بسیار شایع است و تقریبا تمامی مردم دنیا در ‏دوره ای از زندگی خود به آن دچار می شوند. گاهی نیز گاهی باوها و بارها به عفونت ادراری مبتلاشده وداروهای متعددی را دریافت کرده اند.
‏دستگاه ادراری شامل دو بخش فوقانی و تختانی است. وقتی می گوییم فردی مبتلا به عفونت ادراری شده است، ابتدا باید از نظر آناتومی، عضو مشکوک به عفونت را شناسایی کرده وسپس اقدام به درمان آن عضو کنیم. دستگاه ادراری فوقانی شامل کلیه ها و حالب، و دستگاه ادراری تحتانی شامل مثانه، پروستات و پیشابراه است.
عفونت کلیه (پیلونفریت)
‏عفونت کلیه معمولادرطی چند ساعت تا چند روز ایجاد می شود و علائمی چون تب و لرز، تهوع، استفراغ، اسهال، تپش قلب، درد عمومی عضلات به ویژه در کمرو پشت دارد. البته این علائم مربوط به عفونت حاد کلیوی است و در مواردی که عفونت مزمن کلیه ایجاد شود علا ‏ئم بالا خفیف ترند. عفونت کلیوی را باید سریعا تشخیص داد تا پیش از اینکه به نارسایی کلیوی و عفونت خون منجر شود آن را درمان کرد.
‏پیش گیری
‏از بهترین راه های پیش گیری از عفونت ادراری، انجام آزمایشات کامل مربوطه است. در مواردی که ازعلائمی چون سوزش ادرار و تکرر ادرار و بی اختیاری ادرار و شب ادراری و تب و لرز شکایت دارید سریعا به پزشک مراجعه کنید تا پس از انجام ازمایشانت و معاینات عمومی به درمان آن بپردازد.
‏از استحمام در حمام های عمومی و دریای آلوده و استخرهای غیراستریل ‏باید پرهیز کرد‏. نظافت و بهداشت فردی به ویژه برای لباس های زیر بسیار مهم هستند، زیرا لباس های آلوده در عود عفونت ها دخالت عمده ای دارند.
‏در مواردی که یکی از زوجین عفونت اد‏راری داشته باشه، باید از تماس جنسی پرهیز کرد، و اگر دارای ناهجاری های مادرزادی باشد، به دلیل عود عفونت باید از را جراحی و یا درمان اساسی کرد.
در صورت وجود سگ کلیه یا انسداد و یا مثانه عصبی از را بایددرمان کنید.
‏درمان پزشکی
‏برای درمان عفونت ادراری باید در آغاز به تفکیک عضو عفونی شده پرداخت. در بیشترموارد در عفونت ادراری میکروبی به نام «‏اشریشیاکلی‏» وجود دارد که با قرص یا شربت سیپروفلوکساسین و یا کونریموکسازول بهبود می یابد اما گه گاه عفونت های دیگری چون کلیسیلا‏، پووتئوس وسود وموناس وسایر باکتری های گرم مثبت یا منفی و یا سوزاک و کلامید یا نیز حاکم هستند، که باید ترثسحات ادراری را کشت آزما یشگاهی داد و سپس آن را براساس پاسخ آنتی بیوگرام درمان کرد. داروهایی چون آمیکاسین، امپی سیلین، سفالوسپورین ها، نالیدیکسیک اسید، آموکسی سیلین، پر وبنسید، داکسی سایکلین و… در درمان عفونت های ادرا ری کاربرد بیشتری دارند. افلوکساسین و سیپروفلوکساسین هم بسیار مفیدند.

‏‏درمان با طب سنتی
‏مصرف ویتامین های گروه F,C,A,B کلسیم، منیزیم. رژیم گیاهان حاوی آنتی بیوتیک نظیر پیاز و شلغم، گ یاهان اسیدی کننده ادرار. مصرف تخم مرغ آب پز با کمی فلفل، نوشیدن آب ترب سیاه یا سفید با عسل، نوشیدن آب شلغم خام با عسل، نوشیدن عرق (گزنه ۲۰ ‏گرم، برگ اوکالیپتوس ۲ عدد، ریشه و برگ توت فرنگی ۷ گرم، خار شتر ۲۰ ‏گرم، کاکل ذرت ۱۰ گرم) روزی سه لیوان. مصرف جوشانده سیر درشیر، سوپ (با پیاز و سیر و ساقه پیازچه به مقدار زیاد)
و آب لیموترش. مصرف حبوبات، روغن زیتون، تنتور (سیر ۵ ‏گرم، بولاغ اوتی ۳ گرم، گزنه ۷ گرم، رازیانه ۳ گرم، اسطو خودوس ۴ ‏گرم و تخم ترب ۶ گرم) روزی سه بار هربار ۲۰ ‏قطره با آب رقیق شود. ماست به همراه سیر،کمی فلفل قرمز، پیازچه با ساقه و پیاز خام دو وعده در روزمیل شوذ. روزی یک لیترکفیر میل شود، روغن ماهی، کباب ماهی، فیبرهای گیاهی (جهت برطرف کردن عفونت مجاری ادراری کودکان)، جوانه یونجه و زغال اخته در درمان بیماری مؤثرند.
منبع: مه شو

دیسک کمر و عصب سیاتیک
دردهای ناحیه کمر و پاها، یکی از مشکلات عمده افراد، به ویژه در سنیق بالاتر از چهل سالگی است و د‏ر بیشتر موارد ‏سبب ناتوانی شغلی و ناراحتی روحی و جسمی می شود.
‏دیسک عبارت از بالشتک هایی غضروفی که یراز مایع بوده و دارای خاصیت ضربه گیری و ممانعت از کشش زیاد روی مهره ها است. در بین استخوان های ستون مهره ای قرار داشته و دارای خاصیت انعطافپذیری هستند.
سیاتیک عبارت است از به هم پیوستن تعدادی از رشته های عصبی که در طرفین مهره های پشت و کنمر و لگن به همن می پیوندند و از ناحیه پشت ران به طرف ساق پا آمده و دو شاخه می شوند و به طرف کف پا می آیند.
علل بروز بیماری های دیسک کمر و سیاتیک
‏چاقی، بلند کردن اشیاء سنگین از زمین، نامناسب نشستن روی زمین و صندلی، ‏نامناسب نشستن روی صندلی اتومبیل هنگام رانندگی، نامناسب ایستادن، جای نامناسب خواب، ورزش نکردن و ضعف ستون اسکلتی، خم شدن وکش آمدن ناصحیح، ضربه ناشی از تصادف و سقوط، فعالیت جسمانی زیاد و ناجور، بروز پارکی و رگ به رگ شدن و یا دررفتگی و برامدگی دیسک بین مهره ها و یا رباط و اعصاب و عضلات، ناهنجاری های مادرزادی، حاملگی، عفونت ها، سرطان ها، ‏فشارهای روحی و عصبی، اختلالات مغزی و طناب نخاعی از جمله علت های بروز بیماری در این اعضا می باشند.
‏بزرگی شکم و تجمع چربی در اطراف و سطح مهره ها و عضلات، در افراد چاق، سبب فشار روی اعصاب ودیسک مهره ای می شود، از این رو فاصله مهره ها کوتاه تر شده و شیوع و شدت دردهای کمری بیشتر است. افزون بر این، آرتروز شانه ها، کمر و زانوها به ویژه رباط ها به دلیل عدم تحمل اعضای اسکلتی بدن ‏ناشی از فشار و سنگینی وزن در افراد چاق بیشتر است.
منبع: مه شو

سینه پهلو (ذات الریه)
‏پرمونی که نزد همگان به سه پهلو و ذات الریه نیز معروف است، در واقع به نوعی از عفونت و ورم ریه ها (شش ها) ‏گفته می شود که مجاری هوایی و تنفسی ریه ما توسط برخی ازمیکروب ها دچار التهاب شوند و در تبادل گازهای تنفسی اختلال ایجاد کنند. این عارضه می تواند مرگ ومیرهای فراوانی را درهر جامعه ای به بار آورد.
‏باکتری های مختلفی در ایجاد پنومونی (سینه پهلو) دخالت دارند و حتی ویروس ها و قارچ ها و انگل ها نیزقادرند در ریه ها عفونت ایجادکنند.

‏علل بروز سینه پهلو
‏باکتری ها، ویروس ها، قارچ ها، انگل ها به ویژه (استرپتوکوک، استافیلوکوک، کلبسیلا، هموفیلوس، آنفلوانزا و…) می توانند سبب سینه پهلو شوند.
‏میکروب های بیماری زا از راه های کوناگون از جمله: استشاق میکروب از هوا، جذب میکروب از راه ترشحات دهان وگلو، از راه عروق خونی و مجاورت با بافت های هم جوار، قادرند زمینه های ایجاد سینه پهلو را فراهم کنند.

‏علائم بالینی
‏سرفه، تب، تولید خلط، درد قغه سینه، تنگی نفس، ضعف و کسالت عمومی، بی اشتهایی، علائم سرماخوردگی، سردرد، خلط خونی، لرز.
‏درمان
د«رمان پنومونی بستگی به نوع میکروبی که وارد شش ها شده وحساسیت بیمار به نوع آنتی بیوتیک (اگر داشته باشد) دارد. دو بیشتر موارد در مطب ها و بیمارستان ها، معمولا پزشکان براساس شناخت شایع ترین میکروب مولد سینه پهلوکه همان استرپتوکوک پنومونیه است به درمان پنومونی اقدام می کنند و از طریق تجربه و معاینه بالینی به تشخیص قطعی دست می یابند. اما گاهی نیاز به اقدامات ازمایشگاهی و رادیولوژی و نمونه برداری است که دراین صورت براساس آنتی بیوگرام می توان درمان جدی و مؤثر به عمل آورد.
‏برای درمان پنومونی باید افزون بر دادن مایعات و تب بر و داروهای گشاد کننده برونش، گاهی باید با ساکشن کردن و خارج کردن ترشحات مجاری هوایی و یا با اکسیژن بیماری را درمان کرد.
برای تجویز آنتی بیوتیک نیز، براساس کشت میکروب و تشخیص نوع میکروب، می توان از داروهایی مانند پنی سیلین، آمپی سیلین، آموکسی سیلین، اریترومایسین، کلوگزاسیلین، سفوتاکسیم، سفتی زوکسیم، سفوروکسیم، جنتامایسین، توبرامایسین، سفتازیدیم، تیکارسیلین مترونیدازول،کلیندامایسین و… استفاده کرد.
پیش گیری با طب سنتی
‏بهترین راه پیش گیری از سینه پهلو، رعایت بهداشت فردی و اجتماعی، ازدیاد مقاومت بدن با ورزش، نداشتن سوء تغذیه و سایر اخلالات کاهنده ایمنی بدتن است.
‏در آغاز بایدکوشید از فردی که دچار عفونت شده به کوه ای مراقبت کنیم که ترشحات سرفه و بزاق و خلط وی به دهان وسینه های دیگران منتقل نشود و اگر هم شد از را در مراحل اولیه درمان کند. با عدم استعمال دخانیات و پرهیز از آلودگی های محیطی ازجمله گرد و غبار، دود کارخانجات و ماشین ها می توان ریه ها را سالم تر نگه داشت. ساکنان شهرها و به ویژه شهر های بزرگ و صنعتی با استنشاق مداوم هوای تمیز یاری ها و کوه ما و جنگل ها همراه با ورزش های مداوم روزانه می تواند ریه ها را در برابر بسیاری از بیماری های ناتوان کننده و کشنده بیمه کرد و آن ها را سالم نگه داشت.

‏‏درمان بیماری با طب سنتی
‏مصرف روی تا ۴۱% برای درمان ذات الریه اطفال مؤثراست، مصرف آب انگور، سیب قرمز، گلابی، قرص مخمر آبجو، سوپ (کلم، اسفناج،گشنیز، سیر، هویج، پیاز،کرفس،گندم، جو و آب لیموی تازه)، شلغم (پخته یا آب آن با عسل)، شربتی که از یک کیلوگرم کلم بنفش، شکر یا عسل و آب درست شده، دم کرده افسنطین (هر نیم ساعت یک قاشق مک زده شود)، سه قطره تنتور تاج الملوک را روی قند چکانده و جای با آن میل شود.
‏مصرف انجیر و روغن فندق در درمان سرفه و خروج اخلاط از بدن مؤثراند. همچنین از گیاهان زوفا، تشک و سیر در درمان بیماری استفاده می شود.
منبع: مه شو