بایگانی ماه : جولای, 2017

بپذیرید که نگرانی بی فایده است
نگرانی فایده ندارد و در مقابل خطرات، کمکی به شما نمی کند. اتفاقات بد ربطی به شدت نگرانی شما ندارند. نگرانی، آلام هیجانی شما را بیشتر می کند. در ضمن مسائل را حل نمی کند و حل مسئله را با مشکل مواجه می کند. نگرانی بی ثمر است چون موجب تعلل شما می شود. نگرانی بر بدن شما تاثیر می گذارد، زخم معده ایجاد می کند و موجب کوفتگی عضلانی و سردرد می شود. نگرانی باعث می شود از زمان حال خود لذت نبرید چون باید بر آینده تمرکز کنید. و هر چه بیشتر نگران شوید، آینده بدتر به نظر خواهد رسید.
پس اولین مرحله آن است که به خودتان تذکر بدهید نگرانی غیر ضروری و بد است. یکی از راه های واقع بینانه کردن نگانی، روش ماشین حساب نگرانی است.
چیزی را جایگزین نگرانی کنید
این که به خودتان بگویید «نگران نباش» کافی نیست چون باید به برخی مسائل توجه خاص کنید. چیزی که نیاز دارید، یک جایگزینی واقع بینانه است. بهترین گزینه، «دلواپسی» است. می پرسید دلواپسی چه فرقی با نگرانی دارد ؟ دلواپسی هم هیجانی منفی است ولی شما را به اندازه نگرانی تحلیل نمی برد و شما را وامی دارد به جای نشخوار ذهنی عمل کنید. پس دلواپسی را هدف خود قرار بدهید.
روش ضد نگرانی را پیدا کنید.
و بالاخره روشی را دنبال کنید که هر وقت فهمیدید نگران شده اید، آن را اجرا کنید. این روش می تواند طرح شش مرحله ای نگرانی باشد.
طرح شش مرحله ای نگرانی
کنار گذاشتن عادت نگرانی سخت است. طرح شش مرحله ای، روش منظمی برای از بین بردن نگرانی است.
۱- وقتی متوجه شدید نگران شده اید، صبر کنید. برای آن که با نگرانی مبارزه کنید لازم است بفهمید چه موقع نگران می شوید.
۲- مشکل واقعی را بیایید. از خودتان بپرسید : «واقعاً دلواپس چه چیزی هستم ؟»‌
۳- واقعیت داشتن آن را وارسی کنید. از خودتان بپرسید : «چقدر احتمال دارد، چیزی که از آن می ترسم اتفاق بیفتد؟» و «اگر اتفاق بیفتدچقدر بد می شود؟»
۴- ببینید آیا اقدام لازم است یا نیست. از خودتان بپرسید : «آیا باید کاری کنم ؟ یا احتمال ندارد اتفاق بیفتد؟ آیا اگر اتفاق بیفتد، هیچ کاری از دستم بر نمی آید ؟»
۵- وقتی احتمال دارد چیزی که از آن می ترسید رخ بدهد، برای حل آن اقدام کنید.
۶- وقتی به کمک راهبردهای روان شناختی نتیجه گرفتید واقعیت ندارد، نگرانی خود را ول کنید.
اجازه بدهید این شش مرحله را توضیح بدهم.
صبر کنید
بدانید نگران شده اید
علائم نگرانی را زود تشخیص بدهید. جلوگیری از نگرانی و اضطراب همراه آن، در همان بدو امر آسان تر است تا این که بگذارید شدت یابند. روش بازبینی خود را یاد بگیرید. به علائمی که نشانگر اضطراب هستند توجه کنید. برخی از علائم نگرانی عبارتند از :
* ناراحتی، مضطرب شدن، عصبی شدن، غصه دار شدن.
* سنگین و سبک کردن و وارسی دائمی امور و اقدام نکردن.
* پیش بینی پیامدهای فاجعه آمیز.
در ضمن از چکاننده ها غافل نشوید. اعتراف کنید که نگران شده اید و قبول کنید نگرانی نه تنها احساس بدی است بلکه بی ثمر است. از سرگردانی بیرون بیایید کمی صبر کنید و بعد اقدام کنید. گاهی اوقات لازم است برای پیدا کردن علائم نگران، وقایع را چند هفته در دفترتان ثبت کنید.
دنیز بالاخره فهمید کوفتگی عضلانی، معده درد و تمرکز خواس نداشتن وی، علامت این هستند که دوباره نگران شده است. سپس مداد و کاغذ بر می داشت و محتویات ذهن خود را تحلیل می کرد.
منبع: مه شو

راشیتیسم
راشیتیسم، در واقع، به نرمی استخوان ناشی از کمبود کلسیم و املاح معانی (مینرال ها) و ویتامین دی در کودکان اطلاق می شود، و به عنوان یکی از معلولیت های کودکان در سال های سر به شمار می آید. کودک مبتلا به راشیتیسم نمی تواند به خوبی بنشیند و راه برود. معمولاً این بیماری در کودکان کمتر ازشش ماه نادر است، چون جنین ازکلسیم ذخیره ای ماد واستفاده کرده است.
‏به راشیتیسم بزرگسالان استثومالاسی گفته می شود.
علل بروز یماری
‏کمبود ویتامین دی، کمبود نور خورشید، کمبود کلسیم و فسفر در غذاهای روزمره، اختلالات روده ای، وکلیوی، ارث، استفاده مداوم ازداروهای ضد صرع (فنوباربیتال و فنی توئین) از علل بروز این بیماری هستند.
پیش گیری
‏استفاده از مواد غذایی مقوی حاوی کلسیم، معاینه نوزاد بلافاصله پس از تولد، آزمایش های کامل مربوطه دوره ای کودک توسط پزشک معالج، و نیز تابش نور خورشید و ساعاتی ازهفته به بدن کودک، همگی می توانند به پیشگیری بیماری ‏کمک کنند.
راه های تشخیص
‏با توجه به معاینات و رادیولوژی و آزمایشات خونی و ادراری به راحتی می توان به تشخیص بیماری دست یافت.
درمان
‏با استفاده از آمپول ویتامین دی ۳ ‏وکلسیم و تماس بیشترها نورخورشید واستفاده ‏از غذا و اصلاح مناسب، می توان به راحتی بیماری را برای همیشه درمان کرد. قرص های روغن ماهی (امگا ۳‏) نیز برای درمان این بیماری بسیار سودمند هستند قرص های استئو فوس (آلندرونات سدیم) نیز بسیار مفیدند.
‏‏درمان از طریق طب سنتی
‏‏کلم، کله پاچه، مخلوط شیر و عسل، روزانه سه عدد کپسول امگا ۳ ‏، یک قرص مخمر آبجو، مقداری گردو، بادام وکنجد مصرف شود.کباب ماهی با آب لیموی تازه گوشت با آب لیموی تازه آبگوشت (با مغز قلم گاو و جعفری)، سوپ (جوجه، جوء هویج و جعفری)، پای مرغ پوست گرفته شده به همراه آب لیموترش و خیسانده ‏سبوس برنج یا جو مصرف شود. (شیر و مالت جو به همراه ‏یک عدد کپسول امگا ۳‏)، همچنین سالاد (کلم قرمز، هویج رنده شده، آب لیموترش، اسفناج خام، کاهو، جوانه جو یا گندم به همراه روغن زیتون) روزانه مصرف شود. در طبخ تمام خورش ها از چند تکه استخوان قلم گاو استفاده شود و حداقل ۳۰ ‏دقیقه بجوشد.
منبع: مه شو

سرطان مغز
تو مورهای مغزی همه ساله قادرند جان میلیون ها انسان را در سراسر دنیا بگیرند. ‏بیش از هفتاد وپنج درصد این تومورها از سایر اعضای بدن به مغز منتقل می شوند. مثلا سرطان ریه در مردان و سرطان پستان در زنان می توانند به مغز منتقل شده و به اصطلاح پزشکی به مغز متاستاز بدهند.
‏انواع تومورهای مغزی
۱- تومورهای ثانویه:که معمولا از ریه، پستان، کلیه ها و روده ها به مغز منتقل می شوند و عوارض وخیمی دارند.
۲- تومورهای اولیه: تومورهای اولیه مغز به چند نوع تقسیم می شوند که به انواع گلیوم (استروسیتوم)، مننژیوم، لیپوم، لنفوم، آدنوم، نوروبلاستوم و… تقسیم می شود و هر کدام دارای علائم و شرایط خاص خود هستند.
تشخیص بیماری
‏علائم بالینی: اولین و مهم ترین علامت تومورهای مغزی، سردرد است. علائم دیگر تهوع، استفراغ، اختلال درگفتار، راه رفتن و حافظه، تشنج، پرخونی عروق شبکیه چشم و اختلال بینایی، اختلالات فشار خون هستند.
‏با معاینات بالینی، سی تی اسکن، ام آی آر، آزمایشات خونی، نمونه برداری (بیوپسی)، آنژیوگرافی، اسکن هسته ای، عکس رادیولوژی می توان به تشخیص بیماری دست یافت.
‏عوارض
‏فلج موضعی یا عمومی، اختلالات چشمی، قلبی، گوارشی، غدد داخلی، تشنج، اغما و مرگ.
عوامل ایجاد یا تشدیدکننده
‏تلفن های همراه، تلفن های بی سیم (در منزل)، استفاذه از وسایل پارک های تفریحی، مصرف زیاد سردی (خوراکی های ترش و بی مزه)، الکل، تماشای فیلم های هیجان انگیز، مصرف شیر با قومی های ویتامین D تجاری،گوشت قرمز و چرب، قارچ، سوسیس،کالباس، پیتزا، خوراکی های غلیظ کننده خون (چربی، قند، گوشت ها و…) انواع شیرینی، بستنی، یخ در بهشت، شب زنده داری و بی خوابی، قهوه زیاد تلخ، مطالعه به حد افراط، منابع کلسیم.
راه های پیش گیری و درمان از طریق طب سنتی
‏مصرف دمنوش گل گاوزبان، میوه و سبزی فراوان، خوردن جوانه گندم یا جو، مالت جو، ماءالشعیرء کنجد و روغن آن، فندق، گردو، غلات، حبوبات، شیر به همراه زنجبیل و محل و یک قومی مخمر آبجو، مصرف روزانه یک عدد سیر یا تتنور سیر (۳۵‏عدد سیر در یک لیتر سرکه سیب)، مصرف کمی فلفل قرمز د و غذاها، دارچین یا زنجبیل دم شده در چای، نوشیدن شربت نارنج (با عسل)» آب کرفس و گوجه فرنگی و آب لیموترش، دردرمان بیماری مؤثر است.
منبع: مه شو

سرطان معده
‏معده کیسه ای مشک مانند است که در سمت چپ بدن قرار دارد، غذا به آن وارد و هضم می‌شود. سرطان معده، هفتمین سرطان شایع دو دنیا، همه ساله مرگ ومیرهای کثیری را در جهان موجب می شود. این سرطان بیشتر در مردان شایع بوده و هرچه از خط استوا دورتر شویم شایع تر است (مثلا مردم ژاپن، اروپای شرقی و آمریکای جنوبی بیشتر به آن مبتلا می شوند). این سرطان بیشتر در سنین بالای پنجاه سال بروز می ک ند و در سیاه پوستان بیشتر رخ می دهد.
علل بروز یا تشدید کننده
‏فاکتورهای محیطی، مصرف مواد گوشتی زیاد، اغذیه نمک سود و ترشی ما، آلودگی های غذایی و بهداشتی، کم خونی و فقر آهن، اختلالات گوارش، ارث (به ویژه در افراد با گروه خونی آ این سرطان شایع تراست). برنج دم شده با تالک یا زاج (که اغلب تمام چلوکبابی ها استفاده می کنند)، ماهی دودی، بزاق یا مدفوع گربه، جویدن تنباکو یا ناس، غذاهای پرادویه، فلفل سیاه یا سفید، غذاهای چرب و سنگین، نوشیدن آب یا نوشابه بین غذا، خردل، خوراک مغز، نارگیل، آب دارای نیترات بالا، پیتزا، ساندویچ کالباس و سوسیس، کمبود ویتامینA ‏، نسکافه، ته دیگ، آنتی بیوتیک ها (باعث نازک شدن دیواره های معده می شوند).
‏تشخیص بیماری
‏علائم بالینی : درد معده که با مصرف غذا بدتر می شود، حالت تهوع و استفراغ، سیری زودرس، سوزش سر دل مزمن، آروغ زدن، مدفوع سیاه، اختلال بلع، بزرگی غدد لنفاوی چپ گردن، استفراغ خونی، کاهش وزن، ضعف وکسالت عمومی، (گاهی نیز علائم بالینی خاصی مشاهده نمی شود)، بی اشتهایی.
‏با توجه به علائم بالینی، رادیولوژی با مصرف ماده حاجب، تست های آزمایشگاهی، آندوسکوپی و بیوپسی از ناحیه مشکوک معده می توان بیماری را ‏تشخیص داد.
درمان
‏جراحی، شیمی درمانی، اشعه درمانی.
‏پیش گیری با طب سنتی
‏معاینات مکرر آزمایشگاهی و بررسی های طبی هر شش ماه یک بار، مراجعه ‏به پزشک در صورتی که سوزش سردل مزمن و بی اشتهایی و درد معده وجود داشته باشد. عدم استفاده زیاد ترکیبات گوشتی و ترشی ها، رعایم بهداشت غذایی. مصرف لیمو و مرکبات، شیرین بیان و سیر دردرمان سرطان معده مؤثر است.گل کلم ترکیبی به نام «‏گلوکوافین» ‏دارد که معده و روده را از زخم معده و سرطان محافظت می کند. مصرف کلم قمری در کمک به پیش گیری ازسرطان و بیماری های مربوط به سوء هاضمه مؤثراست.
‏مصرف غذاهای دارای ویتامین های C و A‏، سلنیوم (تا ۵۸% مؤثر است). استفاده ازملین های گیاهی، سویاف غذاهای دریایی، زرده تخم مرغ، جوشانده کلم بنفش، گل کلم خام، انگور، نان جو یا سبوس دار مفیدند. همچنین شیره شیرین بیان (۴ گرم)، صبر زرد (۱ ‏گرم)، زیره سیاه (۲ ‏گرم)ء تخم شوید (۲ ‏گرم)، ‏بادیان (۲ ‏گرم) را در آب جوشانده و در یخچال نگه داری شود و پیش ازهر وعده غذا یک قاشق بزرگ، ونصف استکان آب جوش ریخته و نوشیده شود.
مصرف میوه های پرتقال، نارنگی و پرتقال تو سرخ (گرچه کمی درد آن را بیشتر می کند اما درمان کننده است). بستن پارچه ای آغشته به سرکه روی شکم (به مدت ۱۰ ‏تا ۱۵ ‏ثانیه در روز)، خوردن سالاد شامل گل همیشه بهار، هویج پخته، روغن زیتون، آب لیموترش، سیر (یک عدد) وگوجه فرنگی، همچنین سه تا چهار عدد قومی اسپیرین در هفته (با تجویز پزشک)، مصرف جوشانده گل همیشه بهار، اندکی برگ گردو، بابا آدم، تخم شوید، بادیان، بومادران و آب زرشک (کم کم مصرف شود)، همچنین مصرف زردچوبه، کشک، هویج، کلم، کاهو، گوجه فرنگی، روغن ذرت، بادمجان تنوری، شیر، پیاز، سیب زمینی شیرین، کدو مسمایی، میوه های زرد و نارنجی، تخم هندوانه دردرمان بیماری بسیارمؤثرند.
منبع: مه شو

آکنه در نوزادان (آکنه نوزادی) یکی از بثورات شایع تری است که در تقریبا ۲۰% از نوزادان رخ می دهد. این آکنه معمولا در هفته دوم تا سوم زندگی ظاهر می شود و به شکل برجستگی ها و پوستول های سرخ کوچکی است که روی گونه های نوزاد پراکنده است. پیشانی ، پلک ها ، چانه ، گردن و بالای سینه نیز ممکن است دچار شود.
تشخیص صحیح بیرون ریزی های آکنه یا دانه های آکنه مانند در نوزادان دشوار است چون ناراحتی های پوستی مختلف و معمولا موقت و بی زیانی هستند که اغلب بسیار شبیه آکنه نوزادی اند اما علت های متفاوتی دارند. بعضی عدم تعادل های موقت هورمونی که در دوره نوزادی دختر رخ می دهند ، ممکن است در خونروی ماهانه او در آینده نقش داشته باشند ؛ اما کومدون ها ، که ضایعه مشخصه آکنه نوجوانی است در آکنه نوزاد دیده نمی شود. احتمال حضور مخمری به نام Pityrosporum و نه P . acnes یا شرایطی که معمولا سبب آکنه می شوند نیز هست. این نوع بثور پوستی آسیبی به نوزاد نمی زند و با یک ضد قارچ موضعی که پزشک آن نوزاد تجویز می کند درمان می شود.
بر سر ماهیت حقیقی آکنه نوزادی بحث است ، بعضی ها استدلال می کنند که این آکنه واقعا آکنه نیست و بثوارتی شبیه آکنه است که علت های دیگر دارد ، اما چون معمولا خود به خود برطرف می شود این بحث بیشتر نظری است. درمانی که پیشنهاد می شود معمولا ترکیبی است از کرم های ضد قارچ همراه با کرم های گوناگونی که معمولا برای درمان آکنه استفاده می شود. گاهی داروهای خوراکی ، اگر مجاز باشد، مصرف می شود.
آکنه کودک به شکل کومدون ها و ضایعات التهابی نمایان می شود و شبیه آکنه نوجوان است. این آکنه در هر زمانی از ۲ ماهگی تا ۲ سالگی یا بالاتر ممکن است رخ دهد. این آکنه در پسربچه ها بیشتر از دختربچه ها شایع است. معمولا صورت درگیر می شود. گمان می رود علت آن هورمونی باشد.
این نوع آکنه نسبتا نادر است و در مواردی که رخ می دهد گاهی یک سابقه خانوادگی آکنه شدید ایجاد کننده جای آکنه دیده می شود. این آکنه پس از تشخیص معمولا با آنتی بیوتیک های خوراکی یا موضعی همراه با بنزوییل پروکسید (BP) موضعی و غلظت پایین ترتینویین (رتین – A) درمان می شود. در آکنه کودک ، برخلاف آکنه نوزادی ، زود درمان کردن آکنه ، حتی در موارد خفیف مهم است چون خطر ماندن جای آکنه زیاد است. در این گروه سنی تتراسایکلین ها تجویز نمی شوند.
منبع: مه شو

آکنه پماد نسختین بار در ۱۹۷۰ در مردان آمریکایی آفریقایی تبار که به طور منظم از کرم ها و روغن های مخصوص پوست سر استفاده می کردند گزارش شد. این آکنه شامل سیاه سرها و سفیدسرها (بیشتر روی شقیقه و پیشانی) بود. در مطالعات اولیه ، چند فرآورده از جمله محصولاتی که روغن معدنی و وازلین یا سایر مواد دارای پایه نفتی در میان اجزای سازنده آن ها وجود داشت ، مقصر اصلی این آکنه شناخته شد. تصور بر این است که ماهیت مسدود کننده پمادها حداقل تا حدی مسئول ایجاد آکنه بود. به افراد دچار آکنه پماد اغلب توصیه می شود از آن دسته از محصولات مراقبت مو استفاده کنند که غیر کومدوزا یا کمتر کومدوزا هستند ، مانند محصولاتی که بر پایه آب یا گلیسرین ساخته می شوند.
دانستن این موضوع مهم است که هر چه به مویتان بزنید در پایان روز مقداری از آن به صورت شما رسیده است. آکنه پماد اکنون شایع تر از قدیم است و در تمام انواع پوست دیده می شود ، زیرا محصولات و مدل های مو پیچیده تر و اغلب ظریف تر شده اند و برای سرجا نگه داشتن مو به پمادها نیاز دارند.
اگر می بینید پراکنش آکنه شما بیشتر در حاشیه صورت است و موهای بلندی دارید که دوطرف گردن شما را می پوشاند ، بسیار مهم است محصولاتی را که به موی خود می زنید بررسی کنید. وقتی مصرف محصول مسبب آکنه قطع شود آکنه از بین خواهد رفت ، اما برای شتاب دادن به رفع آکنه و به حداقل رساندن جای آکنه می توان یک درمان موضعی ضد آکنه بسیار موثر انجام داد.
انواع مختلف آکنه چه هستند؟
آکنه چندین نوع فرعی دارد.شناسایی انواع مختلف آکنه مهم است چون آکنه های مختلف علت های نهفته مخالف دارند که می توان اختصاصا آن ها را بررسی کرد ، و چون گاهی برای رسیدن به بهترین نتیجه به درمان های مختلف نیاز هست.
این انواع مختلف ممکن است در یک فرد در ترکیب های گوناگون ظاهر شوند و می توانند شبیه باشند. طبقه بندی نوع آکنه ای که دارید از لحاظ درمان ، ارزیابی احتمال ماندن جای آکنه و پیشگیری بیرون ریزی های آینده بسیار مفید است.
منبع: مه شو

تولید سبوم در شب کمترین مقدار است و در طول روز افزایش می یابد. چون بالاترین تراکم غدد مولد چربی در صورت و به خصوص در ناحیه T است ، این افزایش تولید سبوم در مدت روز صورت را چرب تر می کند. فعالیت غده چربی در واکنش به هورمون ها ، تنش زاها و محرک ها نیز افزایش می یابد. صورت همچنین در طول روز برجسب محصولاتی که روی صورت و در مو استفاده شده است چرب تر می شود. هر چه محصول استفاده شده غلیظ تر باشد ، به احتمال بیشتری مسدود کننده است و سبب انباشته شدن سبوم روی پوست می شود. روی پوست غدد عرق نیز هست. و در هنگام افزایش گرما یا استرس ، عرق بیشتری از این غدد تولید می شود که همراه با سبوم به پوست حالتی براق و چرب می دهد.
در زنان ، افزایش تولید سبوم تقریبا یک هفته پیش از خونروی ماهانه آغاز می شود ، که صورت را نیز چرب تر می کند. همراه داشتن پدهای خشک کن که مخصوص جذب این مخلوط روغنی از پوست درست شده بسیار سودمند است و دست کم آسودگی موقت به شما می دهد. تا حد ممکن کنترل کردن دمای بدن ، مدیریت عوامل تنش زا ، و در صورت امکان استفاده از محصولاتی که تولید سبوم را کم می کنند نیز از طریق کنترل مسئله اصلی زیربنای چرب شدن صورت به شما کمک خواهد کرد. محصولات کم کننده تولید سبوم دارای سالیسیلیک اسید یا رتینول ها هستند.
گاهی حس می کنم چیزی زیر پوستم (درون جوش) هست و باید آن را بیرون بیاورم. آیا کندن جوش ها واقعا برای پوستم بد است؟
نوع جوشی که بر اثر کندن یا فشار دادن مدام ضایعات ایجاد می شود اسم خاصی دارد. این نوع جوش آکنه اکسکوریه یا آکنه کنده شده (خراشیده) نام دارد. بعضی مردم دوست دارند پوستشان به هر قیمتی صاف باشد. فکر می کنند اگر فقط محتویات جوش را بیرون بیاورند جوش از بین می رود و پوست شفا می یابد. آن ها با اینکه می بینند نتیجه این کار ماندن جای آکنه است و کندن جوش مسئله را حل نمی کند ، به کندن و فشار دادن ادامه می دهند و آکنه ادامه می یابد. در واقع حتی اگر پوست شفا یابد ، زیر پوست چیز سفتی حس می شود و فرد دوباره دچار وسوسه کندن آن می شود.
منبع: مه شو