بایگانی ماه : جولای, 2017

امام جعفر صادق (ع) از فرصت‌های گوناگونی برای دفاع از دین و حقانیت تشیع و نشر معارف صحیح اسلام استفاده می‌برد. مناظرات زیادی نیز در همین موضوعات میان ایشان و سران فرقه‌های گوناگون انجام پذیرفت که طی آنها با استدلال‌های متین و استوار، پوچی عقاید آنها و برتری اسلام ثابت می‌شد.

همچنین در حوزه فقه و احکام نیز توسط امام جعفر صادق (ع)  فعالیت زیادی صورت گرفت، به صورتی که شاهراه‌های جدیدی در این بستر گشوده شد که تاکنون نیز به راه خود ادامه داده است. بدین ترتیب، شرایطی مناسب پیش آمد و معارف اسلامی بیش از هر وقت دیگر از طریق الهی خود منتشر گشت، به صورتی که بیشترین احادیث شیعه در تمام زمینه‌ها از امام صادق(ع) نقل شده  و مذهب تشیع به نام مذهب جعفری و فقه تشیع به نام فقه جعفری خوانده می‌شود.

به گزارش ایسنا، ۲۵ شوال سال ۱۴۸ هجری قمری مصادف است با سالروز شهادت امام جعفر صادق(ع) ایشان در سن ۶۵ سالگی توسط منصور دوانیقی، خلیفه عباسی مسموم شد و به شهادت رسیدند.

نام‌ها و القاب امام جعفر صادق (ع) :

معروف‌ترین لقب امام ششم، صادق به معنی راستین و راستگو است و القاب دیگر او عبارتند از:

– فاضل (دارای فضیلت و برتری)

– قائم (به معنی ثابت و پایدار، قیام کننده، برپا و استوار)

– کامل (و او کسی است که از عیب‌ها منزه و دور و برکنار است)

– منجی (نجات بخش و رستگار کننده، عامل رستگاری و نجات)

– کلمه الحق (سخن حق)

– لسان الصدق (راستگوی در سخن، گویای راستی)

– صابر (بردبار)

شرایط خاص فرهنگی در زمان امام جعفر صادق (ع) :

از نظر فکری و فرهنگی عصر امام صادق (علیه السلام) عصر جنبش فکری و فرهنگی بود. در آن زمان شور و شوق علمی بی سابقه‏ای در جامعه اسلامی به وجود آمده بود و علوم مختلفی اعم از علوم اسلامی همچون:

علم قرائت قرآن، علم تفسیر، علم حدیث، علم فقه، علم کلام، یا علوم بشری مانند: طب، فلسفه، نجوم، ریاضیات و پدید آمده بود، به طوری که هر کس یک متاع فکری داشت به بازار علم و دانش عرضه می‌کرد. بنابراین تشنگی علمی عجیبی به وجود آمده بود که لازم بود امام به آن پاسخ گوید. عواملی را که موجب پیدایش این جنبش علمی شده بود می‌‏توان بدین نحو خلاصه کرد؛

* آزادی و حریب فکر و عقیده در اسلام. البته عباسیان نیز در این آزادی فکری بی تاثیر نبود؛ اما ریشه این آزادی در تعلیمات اسلام بود، به طوری که اگر هم عباسیان می‌خواستند از آن جلوگیری کنند، نمی‌‏توانستند.

* محیط آن روز اسلامی یک محیط کاملاً مذهبی بود و مردم تحت تاثیر انگیزه‏های مذهبی بودند. تشویقهای پیامبر اسلام به کسب علم، و تشویقها و دعوتهای قرآن به علم و تعلیم و تفکر و تعقل، عامل اساسی این نهضت و شور و شوق بود.

* اقوام و مللی که اسلام را پذیرفته بودند نوعاً دارای سابقه فکری و علمی بودند و بعضاً همچون نژاد ایرانی (که از همه سابقه‏ای درخشانتر داشت) و مصری و سوری، از مردمان مراکز تمدن آن روز به شمار می‌‏رفتند. این افراد به منظور درک عمیق تعلیمات اسلامی، به تحقیق و جستسجو و تبادل نظر می‌‏پرداختند.

*تسامح دینی یا همزیستی مسالمت‏آمیز با غیر مسلمانان مخصوصاً همزیستی با اهل‏کتاب مسلمانان، اهل را تحمل می‌کردند و این را برخلاف اصول دینی خود نمی‌‏دانستند. در آن زمان اهل کتاب، مردمی دانشمند و مطلع بودند. مسلمانان با آنان برخورد علمی داشتند و این خود بحث و بررسی و مناظره را به دنبال داشت.

امام جعفر صادق (علیه السلام) تلاش و کوشش خود را با مساعی علمی آغاز و حوزه فکری و ثمربخش خویش را که بزرگان فقها و متفکران از آن بیرون آمدند، در صفوف امت، افتتاح کرد و با تربیت شاگردانی دانشمند، ذخیره علمی بزرگی برای امت برجای گذاشت. بعضی از شاگردان نامی آن بزرگوار عبارتند از: هشام بن حکم و مومن طاق و محمد بن مسلم و زراره بن اعین و … که هر یک چهره‌های درخشانی از تربیت شدگان مکتب آن حضرتند. حرکت علمی او آن سان گسترش یافت که سراسر مناطق اسلامی را دربر گرفت و مردم از علم او سخن‌ها می‌گفتند و شهرتش در همه شهرها و دیارها پیچیده بود.

تلاش آن حضرت از طرفی مقابله با امواج ناشناخته و فاسد اوضاع سیاسی عهد امویان و عباسیان بود که انحرافات عقیدتی آن، بیشتر معلول ترجمه کتاب‌های یونانی و فارسی و هندی و پدید آمدن گروه‌های خطرناک از جمله غلات و زندیقان و جاعلان حدیث و اهل رأی و متصوفه بود که زمینه‌های مساعد رشد انحراف را به وجود آورده بودند. امام (علیه السلام) در برابر تمامی آنها ایستادگی کرد و با همه مناظره و مباحثه کرد و خطر افکارشان را برای ملت اسلام افشا نمود و از طرف دیگر، با تلاش‌های خستگی ناپذیر، مفاهیم عقیدتی و احکام شریعت را منتشر ساخت و آگاهی علمی را پراکند و توده‌های عظیم دانشمندان را به منظور آموزش مسلمانان مجهز ساخت.

امام صادق (علیه السلام) مسجد پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) را در مدینه محل تدریس خویش قرار داد و مردم، دسته دسته از دور و نزدیک به آنجا می‌شتافتند و سوالات گوناگون خود را مطرح و جواب لازم را دریافت می‌کردند. از جمله آنها عبارتند از؛ مالک بن انس و ابوحنیفه و محمد بن حسن شیبانی و سفیان ثوری و ابن عینیه و یحیی بن سعید و ایوب سجستانی و شعبه بن حجاج و عبدالملک جریح و دیگران بودند.

منبع: الف

“عربستان می خواهد همه راه های ارتباط قطر با ایران و حماس را ببندد تا از این طریق “اجماع” صورت گرفته در اجلاس ریاض به شکست نیانجامد.”

به گزارش جام نیـوز به نقل از روزنامه سعودی “العرب”، منابع ویژه به العرب گفتند که مقامات قطر از انصارالله حوثی خواستند تا سفارت این کشور را در صنعا بازگشایی کنند.

به نوشته العرب، حوثی ها موافقت اولیه خود را با این درخواست قطر اعلام کردند، ولی قبول نهایی این مسئله را به عذرخواهی قطر از مشارکت در ائتلاف عربی مشروط کرده اند.

به ادعای العرب، هدف اصلی قطر از درخواست بازگشایی سفارت خود در صنعا، جلب رضایت ایران است. قطر می خواهد تا از منزوی شدن رهایی پیدا کند به همین دلیل هم به تهران روی آورده است.

 گفتنی است که عربستان طراح اصلی محاصره قطر، حاضر شده است تا از برخی شروط ۱۳ گانه رفع تحریم های دوحه مانند تعطیلی شبکه الجزیره عقب بکشد. عبدالله المعلمی نماینده دائم عربستان در سازمان ملل گفته است که برخی شروط ۱۳ گانه ممکن است اهمیت چندانی برای این کشور نداشته باشد ولی تعهد قطر نسبت به شروط شش گانه اجلاس ریاض قابل چانه زنی نیستند.

 یکی از این شروط، موضعگیری علیه ایران و حماس به عنوان حامیان تروریسم است. عربستان می خواهد همه راه های ارتباط قطر با ایران و حماس را ببندد تا از این طریق “اجماع” صورت گرفته در اجلاس ریاض به شکست نیانجامد.

عربستان در تلاش است تا هزینه های هنگفتی که برای راضی کردن ترامپ جهت مشارکت در اجلاس ریاض متحمل شده است، به باد نرود؛ به همین خاطر مصر را به همراه امارات و بحرین با خود علیه قطر همصدا کرد تا  اجماع عربی صورت گرفته درباره حمایت ایران از تروریسم و تروریستی بودن حماس، نجات پیدا کند.

منبع: الف

روزنامه رأی الیوم با اشاره به تهدیدات اخیر ترامپ علیه ایران نوشت ایران، کشور عربی نیست که در برابر آمریکا زانو بزند.

به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان ، روزنامه اینترنتی رأی الیوم با اشاره به تهدیدات اخیر ترامپ علیه جمهوری اسلامی ایران نوشت ایران، کشور عربی نیست که در برابر آمریکا زانو بزند و قول بدهد خواسته‌های واشنگتن را برآورده کند.
 
رأی الیوم که از لندن به روز می شود ابتدا به چکیده سرمقاله خود اشاره کرد که در آن آمده است: ترامپ اعتراف کرد و دست از تهدیداتش برای لغو توافقنامه هسته‌ای با ایران برداشت … چرا ترامپ به تحریمهای اقتصادی جدید در صورتی که ایران برنامه‌ موشکهای بالستیک خود را از سربگیرد اشاره ضمنی می کند؟ آیا از خطری که این موشکها برای تل آویو یا ریاض یا هر دو دارد می ترسد؟ و چرا برای نخستین‌بار از قایقهای تندروی ایران صحبت کرد و خواستار توقف فوری آن است؟ ما پاسخهای کافی و وافی برای این پرسشها داریم.

رأی الیوم سپس نوشت: هر بار دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا دهانش را باز می کند و حرفهایی می زند یا در توئیت خود درباره منطقه خاورمیانه و به خصوص درباره « تهدید ایران» مطلبی می نویسد باج خواهی جدیدی از کشورهای عرب خلیج ( فارس) و به ویژه عربستان سعودی آغاز می شود تا صدها میلیارد دلار در قالب قراردادهای تسلیحاتی و سرمایه گذاری از این کشورها دوشیده شود و معمولا هم این راهبرد «باج خواهانه» نتیجه می دهد.
دیروز رئیس جمهور آمریکا درباره برنامه هسته ای ایران که ژوئیه سال ۲۰۱۵ میلادی بین ایران و شش کشور بزرگ توافق شد صحبتهایی مطرح و تأکید کرد این توافق بسیار بد بود اما دولتش به پایبندی به آن ادامه خواهد داد در عین حال تاکید کرد تحریمهای اقتصادی جدیدی به ایران به سبب برنامه موشک بالستیکی که این توافق را از بین می برد و همچنین به سبب برنامه دیگری برای ارتقای قایقهای تندرو که وی مدعی شد کشتیرانی را در منطقه خلیج ( فارس) تهدید می‌کند، اعمال خواهد کرد.

پاسخ ایران نیز فوری بود و مجلس نمایندگان این کشور کار بررسی قانونی را با هدف تقویت برنامه موشک های بالستیک با اختصاص ۲۶۰ میلیون دلار آغاز کرد.

دولت ترامپ از موشکهای بالستیک ایران می ترسد زیرا نیازی به تهدید دوم ندارد چرا که دولت ترامپ از تهدید کره شمالی خلاص نشده است و شاید خلاص هم نشود. علاوه بر این، موشکهایی که برد برخی از آنها بیش از دو هزار کیلومتر است در صورتیکه به هر علتی در منطقه خلیج (فارس ) جنگی به وقوع بپیوندد، یک تهدید برای دولت اشغالگر اسرائیل و چه بسا تهدیدی برای برخی پایتختها و شهرهای برخی کشورهای عرب خلیج (فارس) است .

معتقدیم دولت آمریکا به پایتختهای کشورهای عرب خلیج (فارس) به همان اندازه شهرهای اسرائیل در فلسطین اشغالی اهمیت می دهد. آمریکا در نابودی بی‌رحمانه پایتختها و شهرهای عربی، حرفه ای شده و آنان را به تلی از خاک تبدیل کرده که آخرین آن شهر موصل در شمال عراق و پیش از آن شهر بغداد و نیز شهر طرابلس است.
شاید این نخستین بار است که واشنگتن به برقراری تحریمهایی علیه ایران به سبب برنامه ارتقای قایقهای تندروی جنگی تهدید می کند و ما آن را به دو علت مهم بار دیگر یادآوری می کنیم:

یکی آنکه قایقهای تندرو و کوچک، خطری بزرگ برای ناوهای هواپیمابر و کشتی های جنگی آمریکایی هستند و می توانند این ناوها و کشتی های جنگی را از کار بیندازند. 

دوم اینکه آمریکا و هم پیمانانش در کشورهای عرب خلیج ( فارس ) می دانند این قایقها ممکن است در حمله به تأسیسات آب شیرین کن در سواحل غربی یعنی در سواحل کشورهای عرب خلیج (فارس) مورد استفاده قرار گیرند. این تأسیسات بیش از ۸۰ درصد از آب نوشیدنی این کشورها را تأمین می کنند . این موضوع شاید به بحران شدید آبی منجر شود. 

رئیس جمهور ترامپ که یک تاجر حرفه ای است در اطراف محل جنایت یعنی کشورهای عرب خلیج (فارس) پرواز می کند زیرا تشنه پول است و هیچ چیز دیگر سیرابش نمی‌کند این در حالی است که عربستان سعودی در سفر ماه مه گذشته، به ترامپ قول داده است تشنگی وی را با بیش از ۵۰۰ میلیارد دلار سیراب کند اما وی سیراب نمی‌شود.

موضوعی که مهم  است آن است که تهدیدات ترامپ برای اعمال تحریمهای جدید اقتصادی علیه ایران می تواند باعث شود توافقنامه هسته ای از بین برود.

احتمال عقب نشینی ترامپ زیاد است کما اینکه از تعهداتش برای لغو توافق هسته ای با ایران در صورت پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری عقب نشینی کرد. او به خوبی می داند که ایران یک کشور عربی نیست که در برابر آمریکا زانو بزند و دستش را ببوسد و قول بدهد همه خواسته های واشنگتن را بی درنگ برآورده کند و ما نیازی به اشاره به بیان مثال نداریم و این را به فهم و درک مخاطبین واگذار می کنیم.

منبع: الف

اندیشکده انگلیسی نوشت: واشنگتن به طور فزاینده حالتی هجومی برابر ایران و آینده توافق هسته‌ای گرفته اما سیاست‌گذاران اروپایی در تلاش برای بیان اهمیت این توافقند.

به گزارش فارس، اندیشکده انگلیسی «مطالعات راهبردی» در مطلبی نوشت: اروپا و آمریکا در زمینه ایران مسیرهای متفاوتی را به طور محتمل خواهند داشت. واشنگتن به طور فزاینده حالتی هجومی برابر ایران و آینده توافق هسته‌ای گرفته، این در حالی است که سیاست‌گذاران اروپایی در تلاش برای بیان اهمیت این توافق هستند.

این اندیشکده با اشاره به تایید مجدد پایبندی ایران به برجام از سوی آمریکا و مواضع سفیر این کشور در سازمان ملل متحد و اتهام زنی وی به ایران نوشت: در حالی‌که رویکرد آمریکا در قبال ایران بیشتر و بیشتر هجومی می‌شود، اروپا به شدت آماده تعیین خط مشی خاص خود در قبال ایران است. «فدریکا موگرینی» رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا در چندین مورد در هفته گذشته، تداوم پایبندی اروپا به توافق هسته‌ای را بیان کرد و افزود این توافق برای تنها برای یک کشور نیست.

بر این اساس، در حالی که با روی کار آمدن «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا روابط آمریکا و اروپا به سرعت رو به سردی گراییده، سیاست اروپا با آمریکا در قبال ایران دیگر هماهنگ نمی‌باشد. از منظر اروپا، محدویت‌های اعمال شده برای مهار برنامه هسته‌ای ایران این مسئله را حل کرده  و فضایی را برای حسن نیت جهت گفت‌‌وگو در مناطق دیگر ایجاد کرده است.

اندیشکده انگلیسی سپس به نکته‌ای جالب دیگر اشاره کرده و می‌نویسد: در حالی‌که بحث توافق هسته‌ای با ایران با موارد دیگر این کشور چون آزمایش موشک‌های بالستیک، رفتارهای منطقه‌ای یا مسائل مربوط با حقوق بشر متفاوت هستند اما به نظر دولت ترامپ به طور فزاینده در مسیر مواجهه با ایران بر آمده و برجام را برای این کار به گروگان گرفته است.

به باور این اندیشکده، یک پیام صریح‌تر از سوی اروپا چنین می‌تواند باشد که اگر ایالات متحده تصمیم گیرد از قرارداد هسته‌ای فاصله گیرد، این امر به تنهایی خواهد بود.

البته اروپا نیز اهرم‌های فشار بر ایران را دارد و در صورت واکنش‌های متقابل ایران که لطمه‌های جدی بر برجام وارد نمایند، می‌تواند تحریم‌های خود را دوباره اعمال نماید، هر چند که وقوع آن‌ها بعید است.

در ادامه این مطلب آمده است: اتحادیه اروپا نیز در صورت خروج ایالات متحده از توافق بدون چاره کار نیست و آن به اصطلاح تحریم‌های ثانوی است. چنین تحریم‌هایی دامنه صلاحیت حوزه قضایی آمریکا را تا اشخاص غیر آمریکایی گسترش داده به طوری‌که آن‌ها را مجبور می‌کند بین تجارت با ایران یا این کشور یکی را انتخاب کنند. اما اتحادیه اروپا در سال ۱۹۹۶ در مواجهه مقررات مسدود کننده‌ای را برای مقابله با ماهیت غیرقانونی تحریم‌های آمریکا علیه کوبا و ایران معرفی کرد. این قانون افراد و سازمان‌های اتحادیه اروپا را از تاثیرپذیری از تحریم‌های ثانویه آمریکا منع می‌کند.

 در خاتمه این گزارش آمده است: به یقین، به‌کارگیری چنین ابزاری که دست‌کم تا همین اواخر در بروکسل به عنوان نوعی «طرح سوم» در نظر گرفته شده بود، بدون عواقب نیست.

منبع: الف

پس ازکودتای ۱۵ جولای ۲۰۱۶ ترکیه در سیاست گذاری خارجی دچار تغییر شده استعلیرغم گذشت یک سال از کودتای ژولای ۲۰۱۶ در ترکیه، عواقب و پیامدهای آن تاکنون گریبانگیر دولت و ملت ترکیه بوده است.

باوجود نافرجام بودن این کودتا اما اثرات عمیقی بر ساختار اجتماعی و نیز بر شیفت رفتاری دولت این کشور در سیاست های داخلی و خارجی برجای گذاشته است. این کودتا به مدد یاری مردم از پیروزی نظامیان که همواره نقش عمده ای در ساختار قدرت در ترکیه داشته اند پیشگیری کرد و این نقش را به شدت تنزل داد.

الوقت: در حوزه سیاست خارجی، بسیاری از تحلیلگران تهاجمی شدن سیاست دولت ترکیه و برخی دیگر تغییر تاکتیک آن در تجدید نظر در دوستان و دشمنان را از تغییرات مهم رفتاری این کشور پس از کودتا به شمار آوردند.   سیاست خارجی این کشور دچار نوعی شتابزدگی و آشفتگی گردید . ترکیه هرچند که در طول سالیان، و خصوصاً در دوره حکومت حزب عدالت و توسعه نشان داده است که هرگز سیاست ثابتی ندارد و سیاست آن منفعت محور و متغیر است اما این متغیر بودن پس از کودتای ۲۰۱۶، از حالت انعطاف پذیری به سمت عدم ثبات و شتابزدگی شیفت کرد.اگرچه اخیراً مقامالت آنکارا در برخی موارد تا حدودی واقعگرایی و محاسبه را چاشنی مواضع و سیاستهای خود نموده اند. 

ترکیه پیش از این از عنصر عقلانیت همراه با منفعت محوری در سیاست های داخلی و بالاخص رویکردهای منطقه ای بهره می برد تا جاییکه پس از انقلابهای عربی در سال ۲۰۱۱ نوع سیستم حکومت داری در ترکیه مورد توجه کشورهای منطقه برای انتخاب نظام حاکم بود. اما وقوع کودتا  نیز پیروزی حزب حاکم در تغییر قانون اساسی با آرای شکننده نشان دهنده وجود مشکلاتی عمیق در فرایند سیاسی در ترکیه است که تنها راه آن کنترل اوضاع و تعدیل سیاست های تند، برای بازگشت عقلانیت به حوزه تصمیم گیری سیاست خارجی این کشور خواهد بود.

متغیر بودن سیاست خارجی اردوغان پیش از این در راستای منفعت محوری عقلانی صورت می گرفت اما آنچه که پس از کودتا از ترکیه مشاهده شد عدم ثبات و آشفتگی در تصمیم گیری بود. گویا پس از کودتا بنابر مسائل داخلی و نیز پیچیدگی عمیق مسائل منطقه ای، دولت ترکیه در تشخیص منافع و نیز چگونگی پیگیری آن و تشخیص دوست و دشمن دچار بحران شد. عدم اعتماد یکی از دلایل اصلی چنین بحرانی است. سکوت دوستان در زمانه وقوع کودتا در راستای منفعت خودشان و نیز شک به گولن به عنوان واضع کودتا که در آمریکا حضور داشت و سپس ممانعت آمریکا از تحویل وی به ترکیه، موجب شد تا اردوغان به دوستان منطقه ای خود و نیز بزرگ ترین متحد خود یعنی آمریکا مشکوک شود. حمایت امریکا از کردها و مسلح کردن آنان نیز بر این شک افزود.

پس از کودتا ترکیه به سمت ایران و روسیه گرایش تاکتیکی پیدا کرد. بنابراین در اینجا نوعی سرگردانی در رفتار سیاست خارجی وی مشاهده می شود. در ادامه اردوغان در نشست آستانه همراه با ایران و روسیه بر سر مسئله سوریه همراه شد در حالی که پیش از این مخالف شدید مواضع این دو در بحران سوریه بود. در عین حال با این وجود هرازچند گاهی مواضع ضد ایرانی از خود بروز می دهد. برای مثال در اظهاراتی مدعی توسعه طلبی فارسی ایران شده است. در رابطه با عراق و سوریه نیز سیاست وی مبهم بوده است. از سویی به حل مسائل ابراز امیدواری می کند و از سوی دیگر در اظهارات خود مداخلاتی در امور این دو دارد. تروریست خواندن نیروهای حشد الشعبی عراق یک نمونه است و در سوریه نیز از یکسو در آستانه بر سر آتش بس توافق کرده و از سویی نیروهایش را در مرز برای حمله به عفرین در راستای مهار کردها، آماده کرده است. اختلاف با عربستان نیز بر سر قطر در حالی اتفاق افتاد که این دو در بحران سوریه مواضع یکسانی داشته و در تقابل با ایران همسو بودند.

با وجود تمام این آشفتگی ها که نتیجه منطقی بروز بحرانی همچون کودتا در ترکیه بوده است شتابزدگی مقطعی سیاست خارجی این کشور غیرطبیعی به نظر نمی رسد. اگر این موارد را در کنار رفتار عاقلانه تر این روزهای دستگاه سیاست گذاری خارجی ترکیه قرار دهیم به صورت تدریجی نشانه هایی از واقع بینانه تر و عقلانی تر شدن سیاست های منطقه ای آن مشاهده خواهیم کرد. در زمان پس از کودتا همانگونه که گفته شد رفتار تهاجمی ترکیه نوعی شتابزدگی را همراه داشت. برای مثال درخواست تحویل فوری گولن از سوی آمریکا و رد این درخواست، ترکیه را ملزم کرد که واقع بینانه تر شرایط را ببیند. این در حالی بود که ترک ها از آمریکا خواسته بودند بین تحویل گولن و یا روابط با ترکیه یکی را انتخاب کند. اما در حال حاضر تکیه کمتری بر تحویل گولن در راستای کاهش تنش های موجود دارند.

در زمینه روابط با روسیه نیز این شرایط قابل مشاهده است. ترکیه که پیش از این با مورد اصابت قرار دادن هواپیمای روسی در مرز سوریه به دنبال جلوگیری از ورود این کشور به بحران سوریه بود و می پنداشت در این ماجرا مورد حمایت ناتو و اروپا قرار خواهد گرفت خیلی زود متوجه شد که برداشت غیرواقعی از اوضاع داشته و بنابراین اینک با گرایش به سمت روسیه معادلات مورد نظر این کشور را نیز در محاسبات خود لحاظ می کنند. در عین حال با شرایط جدید سوریه در حالی کنار آمده اند که پیش از این یکی از جدی ترین بازیگران خواهان سقوط اسد بودند. اما امروزه شاهد هستیم که در کنار ایران و روسیه یکی از محورهای اساسی نشست های آستانه برای حل بحران سوریه می باشند.

 به طور کلی، می توان چنین تشبیه کرد که در اثر کودتا عینک واقع بینی سیاست خارجی ترکیه شکست اما عینک جدید تا حدودی دید بهتری به سیاستمداران ترک بخشیده است که به تدریج به سمت مواضع عاقلانه تر قدم برمی دارند. تصمیم به شرکت در نشست آستانه و حل بحران سوریه با بازیگرانی چون ایران و روسیه از این موارد است. با این حال هنوز سیاست خارجی ترکیه نیاز به تعدیل مواضع شتابزده و واقع بینی بیشتر در مسائل منطقه ای دارد . 

منبع: الف