بایگانی ماه : جولای, 2017

به گزارش ایسنا، به کارگیری زنان در رده‌های بالای مدیریتی به عنوان یکی از مطالبات مهم فعالان حوزه زنان کشور همواره با جدیت دنبال می‌شود. بعد از برگزاری دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهور ی و پیروزی حسن روحانی، این مطالبه شکل جدی‌تری به خود گرفته و انتصاب وزیر زن در کابینه دولت دوازدهم به انتظار برخی گروه‌ها تبدیل شده است.  طی دو سه ماه گذشته گمانه‌زنی‌های متعددی در این مورد صورت گرفته است.  آخرین اظهار نظر مربوط به فاطمه ذوالقدر – نایب رییس فراکسیون زنان مجلس شورای اسلامی است- که اعلام کرد اسامی افرادی چون شهیندخت مولاوردی،معصومه ابتکار به عنوان وزرای زن پیشنهادی برای حضور در کابینه دولت دوازدهم مطرح است.
 
معصومه ابتکار – معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست- در گفت‌وگو با ایسنا، در مورد تحقق انتصاب زنان در کابینه دولت دوازدهم، اظهار کرد: تعداد زنانی که قرار است در کابینه دولت دوازدهم به کارگرفته شوند، هنوز مشخص نیست ولی واضح است که در کابینه دولت یازدهم  نسبت به حضور زنان، نگاهی منطقی و مثبت وجود داشته است و این دولت فرصت کم نظیری از این لحاظ برای زنان ایجاد کرده است. آقای روحانی چهار خانم را به عنوان معاون رئیس جمهور انتخاب کرد و مسئولیت‌های جدی مثل محیط زیست، میراث فرهنگی، امور زنان و معاونت حقوقی به زنان سپرد همچنین منصب مهمی مثل مدیریت کتابخانه ملی را در اختیار یک خانم قرار داد.
 
وی با بیان اینکه بکارگیری چهار زن در سمت معاونت رئیس جمهور یک اقدام معنادار است، گفت: این تصمیم نشانه اعتماد آقای رئیس جمهور به توانایی مدیران خانم است و کابینه دولت یازدهم یک کابینه مهم به لحاظ حضور خانم‌ها محسوب می‌شود و اینطور نیست که چون وزیر زن در کابینه نبوده بگوییم حضور زنان کمرنگ بوده است. باید به این نکته تاکید کنم که اختیارات و مسئولیت معاونان رئیس جمهور کمتر از وزرا نیست و به لحاظ رتبه و تراز تفاوت چندانی بین معاون رئیس جمهور و وزیر وجود ندارد، چه بسا که به لحاظ تشکیلاتی تراز معاون رئیس جمهور بالاتر از وزیر است. یک نگاه و تلقی در جامعه ریشه دوانده که وزیر با معاون رئیس جمهور خیلی متفاوت است این درحالیست که از لحاظ حیطه مسئولیت‌ها معاون رئیس جمهور هیچ تفاوتی با وزیر ندارد. برای مثال خانم احمدی‌پور به عنوان معاون رئیس جمهور مسئولیت مدیریت سازمان مهم میراث فرهنگی،صنایع دستی و گردشگری را نیز بر عهده دارد یا خود من علاوه بر منصب معاونت ریاست جمهوری مسئولیت سازمان حفاظت محیط زیست را برعهده دارم.
 
در انتصاب زنان در کابینه دولت روحانی شایستگی مبنا قرار می‌گیرد
معاون رئیس‌جمهور با تاکید بر اینکه قطعا نگاه منطقی نسبت به انتصاب زنان در کابینه دولت دوازدهم نیز وجود خواهد داشت، گفت: در شرایط حاضر خانم‌های توانمندی داریم که امکان حضور در رده‌های بالای مدیریتی دارند و اطمینان می‌دهم که نگاه متعادل جنسیتی در شخص رئیس جمهور وجود دارد. یقین دارم آقای روحانی همه تلاش خود را در این کار خواهد کرد چون هیچ تعصبی در مورد جنسیت مدیران ندارد اما از آنجا که توانمندی‌ها، شایستگی‌ها و پتانسیل‌ها از اهمیت بسیاری برخوردار است، در این گزینش‌ها کارآمدی مبنا و اصل قرار می‌گیرد.
 
ابتکار تاکید کرد: قطعا گزینه‌های خانم برای کابینه دولت دوازدهم معرفی شده‌ و حتما این مسئله مورد توجه آقای رئیس جمهور بوده است و اصلا این طور نیست بابت بحث جنسیت تبعیضی قائل شود اما آقای روحانی دنبال آن هستند که دست به انتخابی بزنند که آسیبی به جایگاه و وجهه زنان وارد نشود بنابراین حساسیت او منطقی و گزینه‌ها در حال بررسی است ولی هنوز چیزی قطعی نشده است. رئیس جمهور بارها در عمل نشان داده‌است که زمینه را برای حضور زنان در مدیریت‌ها فراهم می‌کند و بر انتخاب زنان توانمند، دارای شایستگی‌های لازم و تخصص کافی تاکید دارد اما اگر زنی،وزیر نشد این طور نیست که بگوییم هیچ خانمی توانمند نیست چون ممکن است دلایل متعددی مانع انتخاب یک زن برای سمت وزارت شود. قطعا خانم‌های توانمند وجود دارند ولی ممکن است با مسئولیت در نظر گرفته شده سازگاری نداشته باشند و لازم است تجربه، تخصص و توانمندی لازم برای برگزیدن افراد در نظر گرفته شود.
 
نگاه‌های جنسیتی به مدیران زن وجود دارد
رئیس سازمان حفاظت محیط زیست با انتقاد از نگاه‌های جنسیتی به مدیران زن در جامعه ایران، تصریح کرد: اگر مدیران زن به هر دلیلی مشخص شود توانایی کافی برای انجام مسئولیت خود را ندارند، بسیار مورد توجه قرار می گیرند البته باید تاکید کنم که این ناکارآمدی بین مدیران آقا نیز اتفاق می‌افتد و مدیرانی بودند که توان مدیریت جامع را نداشتند ولی مسئله اینجاست که مشکل و ناکارآمدی یک مدیر آقا به گردن همه آقایان نمی‌افتد و نمی‌گویند چون این آقا در کارش ناتوان بود  پس همه آقایان ناتوان هستند ولی متاسفانه در جامعه ما هنوز نگرش‌هایی وجود دارد که اگر کاری به یک خانم سپرده شود و نقدهایی هم به او وارد شود فورا ناکارآمدی به جنسیت او ارتباط داده می‌شود و برخی مدام دنبال این هستند که اثبات کنند خانم‌ها برای کارهای اجرایی و مدیریتی ساخته نشده‌اند و ناتوان هستند.
 
وی با اشاره به اینکه بحث اصلی بر سر این است که هنوز نگاه‌های جنسیتی و تحقیرها نسبت به مدیران خانم وجود دارد،گفت: بارها و بارها منتقدین غیرمنصف به خود من گفته‌اند:«برو خانه و آشپزی‌ات را بکن، برو بچه‌داریت را بکن، برو  آشت را بپز» و من همیشه گفته‌ام آشپزی هم کار خیلی خوبی است و من با کمال افتخار آشپزی می‌کنم. خانم‌ها با خانه‌داری خدمات بزرگی به خانواده‌ها ارایه می‌دهند و نباید با این کلمات خدمات آنها به خانواده را تحقیر کرد. جالب است کسانی نقش زنان در خانواده را تحقیر می‌کنند که به ظاهر به نقش خانوادگی آنها تاکید بسیار دارند. طبیعی است که اگر اصرار دارند زنان در خانه بمانند باید جایگاه بلند و رفیعی برای نقش خانوادگی زنان قائل باشند و این خدمات را محترم بشمارند درحالی‌که آنها از یک طرف توقع و تاکید دارند زنان در خانه بمانند از طرف دیگر از الفاظ تحقیرآمیز برای کارهای خانه‌داری استفاده می‌کنند. ما به عنوان زن به کارهای مربوط به خانه و خانواده افتخار می‌کنیم. از نظر من بچه‌داری یک افتخار محسوب می‌شود و زمانی که فرزندانم کم سن و سال بودند همیشه تاکید داشتم که فرزندداری را کمتر از مسئولیت اجرایی نمی‌بینم. الان هم می گویم توفیق آشپزی را ندارم والا آشپزی کار شریف و لذت‌بخشی است و آقایان هم اگر دستشان برسد باید آشپزی کنند.
 
پیشگامی سیستان و بلوچستان در انتصاب مدیران زن
ابتکار با بیان اینکه پتانسیل استفاده از خانم‌ها در رده های میانی مدیریت وجود دارد، گفت: در دولت دوازدهم مانعی برای به کارگیری زنان در مدیریت‌های میانی وجود نخواهد داشت. انتظار می‌رود وزرا و استاندارانی که برسر کار می‌آیند ضمن حفظ نگاه ملی، با جریانی که رئیس جمهور را حمایت کرده و پای کار آورده بیشتر همگرایی داشته باشند. این نگاه به دنبال برقراری نگاه اعتدال و اصلاحات است.
 
معاون رئیس جمهور در پایان اظهار کرد: استان سیستان و بلوچستان از جهت به کارگیری مدیران زن پیش‌رو و موفق عمل کرده است. در این استان با نگاه مثبت استاندار، برای اولین بار معاون زن انتخاب شده است همچنین فرمانداران، بخشداران و مدیران کل از بین زنان انتخاب شده‌اند از جمله مدیران خانم در استان سیستان و بلوچستان، خانم پورملایی – مدیر کل محیط زیست استان- است که در کار خود توانمند و موفق است البته درسیستان و بلوچستان این طورنیست که خانم‌ها از لحاظ موقعیت اجتماعی یا تحصیلات در رده بالایی باشند و از این لحاظ استان متوسطی محسوب می‌شود با این وجود توانسته در زمینه به کارگیری زنان خودش را بالا بکشد و در شاخص‌های ملی در این موضوع پیشگام باشد. استان‌های دیگر نیز می‌توانند در این زمینه پیشرفت کنند.

منبع: بهارنیوز

محمد توکلی
خبر عدم پذیرش پیشنهاد دبیری شورای عالی امنیت ملی از سوی حجت الاسلام ناطق نوری را می‌توان یکی از خبرهای تلخ این روزها دانست که حسن روحانی مشغول برگزیدن یارانش در دولت دوازدهم است.  قطعا این پیرِ جریان اصیل اصولگرا – و نه جماعتی که نان اصولگرایی را می‌خورند و مشغول کاسبی با این مفهوم اند-  دلایل خاص خود را برای این عدم همراهی با رییس جمهور روحانی در دولت دوازدهم داشته است اما برای ما مردم که از دور این مسئله را می‌نگریم چنین تصمیمی به هیچ وجه قابل پذیرش نیست. واقعیت آن است که پست دبیری شورای عالی امنیت ملی از جمله پست‌های حساسی است که انتخاب فرد مورد نظر برای آن به واسطه آن که نیازمند حکم رهبری نظام است نیازمند هماهنگی کامل با ایشان است، از همین رو بسیار بعید است که چهره‌های اصلاح طلب حامی روحانی شانسی برای قرار گرفتن در این جایگاه داشته باشند.

در بین شخصیت‌ها و چهره‌های اصولگرا هم نمی‌توان فردی را همراه‌تر از ناطق نوری با حسن روحانی و ایده‌های او یافت. از همین منظر حضور ناطق در دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی و تزریق نگاهی معتدلانه‌تر از امروز در این حوزه سبب آن می‌شود که برخی تصمیمات که نشات گرفته از این جایگاه است به نگاه رییس دولت نزدیک‌تر باشد.  آن چه از هماهنگی ناطق و روحانی اهمیت بیشتری دارد این است که او با حضور در شورای عالی امنیت ملی می‌تواند در به سرانجام رساندن برخی پرونده‌های خاص که همه از آن مطلعیم هم نقشی تعیین کننده داشته باشد.

واقعیت آن است که چنان پرونده هایی جز با یک بازی برد – برد در سطح داخلی و الگو گرفتن از برجام در حوزه سیاست داخلی به سرانجام مطلوبی نخواهد رسید. ناطقِ اصولگرا می‌تواند با حضورش در شورای عالی امنیت ملی باعث سنگین‌تر شدن کفه تصمیم گیری‌ها به سمت جریانات میانه رو و حل  وفصل مسالمت آمیز پرونده‌های خاص شود. به نظر می‌رسد که مصداق حقیقی «احساس تکلیف» می‌تواند پذیرش همین پیشنهاد روحانی به ناطق باشد.  حضور «شیخ نور» علاوه بر آن که یاری رساندنی واقعی به برنامه‌های روحانی در حوزه‌های گوناگون است می‌تواند برخی دلواپسی‌ها از فاصله گرفتن ناطق نوری از تصمیم گیری‌های نظام را برطرف سازد و از این دو مهمتر به حل و فصل پرونده‌های خاص که به واسطه غبارآلود کردن فضا توسط تندروها، نظام را با چالش مواجه کرده است کمک شایانی کند. امید است حجت الاسلام ناطق نوری «احساس تکلیف» کرده و با پذیرش پیشنهاد رییس جمهور روحانی مسیری تازه را در حوزه امنیت ملی و سیاست داخلی کشور بگشاید.  

منبع: بهارنیوز

روزنامه بهار: زمان زیادی تا معرفی کابینه باقی نمانده است و رایزنی‌ها با رییس جمهور برای برگزیدن کابینه‌ای کارآمد ادامه دارد. حامیان اصلاح طلب روحانی به دنبال دولتی اصلاح طلبند، اصولگرایان تندرو فهرست خطوط قرمزشان را برای روحانی ارسال کرده اند، معتدلین جریان اصولگرایی به دنبال حضور در کابینه‌اند و روحانی مانند همیشه به حرف همه گوش می‌دهد و در نهایت در سکوت کار خودش را می‌کند!در این بین خبرها درباره کابینه کاملا ضد و نقیض است، برخی رنگ کابینه را بنفش می‌دانند و معتقدند یاران اعتدالی روحانی که حلقه اول او را تشکیل می‌دهند بیشتر از دولت اعتدال در دوره اول تصمیم گیر خواهند بود، گروهی بر این عقیده‌اند که با کابینه‌ای سبزتر مواجه خواهیم شد و به واسطه غلبه جریان میانه‌رو در مجلس دهم نسبت به مجلس گذشته شاهد معرفی وزرای اصلاح طلب خواهیم بود، گروهی نیز نگاهی بدبینانه داشته و بر این عقیده‌اند که رئیس‌جمهور روحانی حتی امروز که محبوب است و نه در انتخابی از سر ناچاری هم انتخاب هایی اصولگرا پسند را در دستور کار خود قرار می‌دهد.
 
درباره اینکه کدام یک از این چند پیش بینی در واقعیت محقق می‌شود نمی‌توان چندان سخنی گفت زیرا برای تایید هرکدام از این پیش بینی‌ها شواهد و قرائنی وجود دارد  اما می‌توان این نکته را با احتمالی نزدیک به صد در صد بیان داشت که اکثریت مجلس دهم بر خلاف مجلس گذشته دیگر به دلایل واهی سیاسی وزرای پیشنهادی را رد نخواهد کرد و می‌توان گفت روحانی از این بابت خیالی آسوده خواهد داشت. مجلسیان میانه رو نشان داده‌اند که گوششان بدهکار اتهام زنی‌های مرسوم به بهانه هایی همچون وقایع۸۸ نیست و افراد کارآمد را به چنین بهانه هایی از گردونه مدیریت کشور حذف نخواهند کرد.

از همین رو این انتظار وجود دارد که به همان میزان که مجلس تغییر کرده است و با همه محدودیت‌های موجود سمت و سوی اصلاح طلبی به خود گرفته است دولت نیز به چنین رنگی در بیاید. با وجود تمام این گمانه زنی‌ها چه آن دسته از پیش بینی هایی که خوشبینانه از سبز شدن کابینه سخن می‌گویند و چه آنان که نگاهی بدبینانه داشته و بر این عقیده‌اند که با توجه به مشی و روش حسن روحانی در همه این سال‌ها نباید امید واهی داشت در انتظار چینش معجزه آسای کابینه‌ای همراستا با رای ۲۴ میلیونی
رئیس جمهور منتخب بود حضور برخی افراد و  خداحافظی با بعضی دیگر را می‌توان از بدیهیات چینش کابینه دوازدهم دانست که در ادامه به آن خواهیم پرداخت. علت پرداختن به چنین موضوعی و یادآوری این بدیهیات، برخی اخبار ناخوشایند از احتمال عدم رعایت این بدیهیات است.

۱ـ حضور محمدجواد ظریف، وزیر امورخارجه کشورمان در دولت دوازدهم یکی از این بدیهیات است. در شرایط پیچیده امروز در منطقه خاورمیانه که بیش از سلاح، به مذاکره و دیپلماسی نیازمندیم و همینطور پیچیدگی‌های به وجود آمده در موضوع برجام که البته از قبل نیز قابل پیش بینی بود و بسیاری از دلسوزان از جمله وزیر امور خارجه و رییس جمهور درباره بروز چنین مواردی تذکر و هشدار داده بودند حضور دیپلمات کارکشته‌ای همچون او که در کارنامه چهار ساله اش در دوره اول دولت اعتدال حل و فصل پرونده‌ای پیچیده همچون پرونده هسته‌ای و از میان برداشتن تحریم‌های اثر گذار بر معیشت مردم را دارد امری بدیهی است و عدم حضور او در کابینه دوازدهم بیشتر شبیه یک شوخی است. بی تمایلی ظریف به واسطه ناجوانمردی‌های صورت گرفته از سوی تندروها در چهار سال اخیر قابل درک است اما یکی از مصداق‌های واقعی «احساس تکلیف» دقیقا همین جاست و انتظار می‌رود نه ظریف در نیمه راه خداحافظی کند و نه روحانی تحت تاثیر برخی فشارها به انتخاب افراد دیگری دست بزند.

۲ـ از خدمات ملموس دولت یازدهم که اکثریت قریب به اتفاق مردم آن را در زندگی روزمره خود احساس کرده‌اند «طرح تحول سلامت» بوده است. طرحی که بر اساس آن میزان پرداخت از جیب مردم در حوزه بهداشت و درمان به شکل ملموسی کاهش یافته است. این که چنین طرحی تنها به وزارت بهداشت مرتبط نیست و بسیاری از اجزای دولت از سازمان برنامه و بودجه تا وزارت رفاه و. . . درگیر آن بوده‌اند و مهمتر از همه این‌ها شخص رییس جمهور روحانی در تداوم اجرای آن نقشی اساسی داشته است واقعیتی غیرقابل انکار است اما نمی‌توان از این نکته هم به سادگی عبور کرد که همین منابع مالی در صورت قرار گرفتن در دست مدیری با عدم کفایت لازم می‌توانست به هدر رفت منابع و هزینه‌های نابجا منجر شود. قاضی زاده هاشمی و روحانی هر کدام به شکلی برای عدم تدوام این تیم مدیریتی در وزارت بهداشت تحت فشار هستند و عده‌ای از سیاسیون از هر دو سوی سپهر سیاست در ایران به دنبال راهی برای تغییر وزیر بهداشت اند. یکی از بدیهیات در چینش کابینه دوازدهم می‌بایست ایستادن در برابر چنین فشارهایی و ادامه مسیر با همین تیم مدیریتی که فارغ از سوگیری‌های سیاسی گرد هم آمده‌اند باشد.

۳ـ  شاید کمتر کسی تصور آن را داشت که ایران اندکی پس از توافق هسته‌ای به جایگاه قبلی اش در بازار نفت بازگردد. همانطور که کمتر کسی انتظار داشت مسوولان وزارت نفت بتوانند در اوپک بر خلاف خواست برخی کشورها اجماعی را به سود کشورمان ایجاد کرده تا ایران از محدودیت ایجاد شده برای صادرات نفت استثنا شود. اهمیت قراردادهای نفتی مانند آن چه اخیرا امضا شد و به قرارداد توتال مشهور شده است هم بر کسی پوشیده نیست. واقعیت آن است که همه این موارد به نوعی به کارآمدی وزیر با تجربه نفت کشورمان بازمی گردد. بیژن زنگنه نشان داده است که هر گاه در صنعت نفت حضور دارد تغییرات ملموسی را در این حوزه ایجاد می‌کند. از همین رو به نظر می‌آید که کارنامه زنگنه به قدرکافی پربار و قابل دفاع باشد که حضور او در دولت دوازدهم جز بدیهیات باشد.

۴ـ وزیر بی حاشیه، ساکت و در عین حال فعال دولت دوازدهم بی گمان وزیر کشاورزی بوده است. وزیری که در کارنامه اش در دولت اصلاحات سابقه خودکفایی در محصول استراتژیک گندم را داشت و امروز بار دیگر با مدیریت موفقش توانسته شرایط کشاورزی کشور را از وضعیتی با‌تراز تجاری به مقدار منفی هشت میلیارد دلار در طول چهار سال به‌تراز تجاری به مقدار منفی سه میلیارد دلار برساند که این امر یک گام بسیار مهم و حیاتی در تامین امنیت غذایی است. تبدیل وضعیتی که در آن شش تن گندم وارد می‌کردیم به شرایطی که در آن امکان صادرات گندم برایمان فراهم شده است از دیگر نقاط قوت قابل ذکر کارنامه کاری حجتی است. این کارنامه کاری باعث می‌شود تا حضور محمود حجتی در کابینه دوازدهم را یکی از بدیهیات چینش کابینه بدانیم.   
    
۵ـ بسیار بعید است که کسی انتخابات۹۶ را پیگیری کرده باشد و متوجه نقش پررنگ جوانان، زنان و جامعه دانشگاهی اعم از دانشجویان و اساتید در پیروزی حسن روحانی نشده باشد. یکی از دلایل این حمایت پررنگ، انتظار و امید این اقشار جامعه به تغییر شرایط در دانشگاه‌ها و حوزه فرهنگی – اجتماعی بوده است. از همین رو می‌توان یکی دیگر از بدیهیات در چینش کابینه دوازدهم را توجه رییس جمهور روحانی به این امر مهم دانست. این موضوع امری روشن است که پس از کنار گذاشتن فرجی دانا از وزارت علوم، وضعیت دانشگاه‌ها در شرایط مطلوبی قرار ندارد و آن چه در این حوزه در جریان است با وعده‌های رییس جمهور فرسنگ‌ها فاصله دارد. اوضاع در بخش‌های فرهنگی هم چندان جالب نیست و مسوولان وزارت ارشاد در بیشتر مواقع با مواضعی انفعالی در برابر زیاده خواهان در این چهار سال از برنامه‌های اعلامی روحانی عدول کرده اند، در نتیجه می‌توان وجه سلبی بدیهیات کابینه را تغییر در این حوزه‌ها عنوان کرد.  

منبع: بهارنیوز

مهدی دادویی‌نژاد
این روزها تصاویر و سخنانی از جانب برخی اصولگرایان دیده و شنیده می‌شود که هر صاحب اندیشه‌ای را به این وادی می‌کشاند که فاتحه اصولگرایی اصیل را باید خوانده تلقی کرد، این موضوع از مخابره تصاویر خواننده زیر زمینی در یکی از نشست‌های مربوط به اصولگرایی تا نامه‌ای که قالیباف ادعا کرده آن راخطاب به «جوانان انقلابی و دلسوز ایران» به رشته تحریر در آورده قابل مشاهده است.قالیباف که تا دیروز مدعی مرد عمل بود، امروز و برای ماندن و شاید چهارمین حضور در عرصه انتخابات ریاست جمهوری می‌خواهد لباسی نو بر تن کند، لباسی که بر تن او از لحظه دوختنش زار می‌زند، حالا او می‌خواهد در قامت تئوریسین و با عبور از اصولگرایی به زعم او معیوب و در یک کلام شکست خورده، جریان نواصولگرایی را راه بیندازد و یحتمل خود را به عنوان چهره‌ای نو در عین تکراری بودن به رهبری این جریان منصوب کند. او در هر انتخابات ریاست جمهوری با ظاهری متفاوت از پوشش کاپیتان هواپیمایی تا لباس خاکی مشاهده شده و شاید امر بر او مشتبه شده که گفتمان‌سازی و جریان‌سازی نیز به راحتی تعویض لباس در عکس‌های انتخاباتی است.

آری امروز اصولگرایی با سختی‌ها و بلایایی درونی روبروست که عکس نظر قالیباف بیشتر از اینکه ساختار محور باشد فرد محور است، افرادی دقیقا از جنس جناب قالیباف که بر مدعیات خود پایبند نبوده و هر ان ممکن است بنا بر مقتضیات و مصالح فردی و نه مردمی تغییر موضع بدهند مهم‌ترین مشکل جریان اصولگرایی هستند، کسانی که بدون دانستن الفبای سیاست ورزی و با پیگیری سیاست حذفی به دنبال استمرار خود هستند و خود را شاقول انقلاب و رفتارهای انقلابی می‌دانند و ایشان و امثال ایشان هر فرد و جریانی که با ایشان دیدگاه مشترک ندارد به زاویه داشتن با انقلاب متهم می‌کند و  منویات خود را در تعاریف تئوریک نیز بروز می‌دهد. مهم‌ترین مشکل امروز اصولگرایی که مبتنی بر حضور قالیباف‌ها شکل گرفته همین جمود در تفکر و آرای امثال ایشان است که سعی می‌کنند در تعاریف خود از موضوعاتی مانند انقلاب کسی غیر از خود را راه ندهند و دیگر تعاریف و خوانش‌ها از انقلاب را انحرافی و زاویه دار بدانند، نوع نگاه و برخورد عموما حذفی همیشه در سطح جامعه بازخوردهای منفی در پی دارد و تبلور این بازخوردها در انتخابات ریاست جمهوری اخیر نیز مشاهده شد.

شاید امثال  قالیباف فکر می‌کنند مسایلی مانند نولیبرالیسم و نومارکسیسم و انواعی از این دست صرفا و براساس اضافه کردن یک نو به واژه به وجود آمده و عاری از هر نوع فکری برای مهندسی تحول می‌توان یک نو هم به اصولگرایی اضافه نمود و نواصولگرایی را پدید آورد، سوال‌های مطرح شده حاوی مطلب جدید و تازه و فرضیه جدیدی برای پاسخ به ناکامی در انتخابات نبوده و پیش‌تر مسببین بلیه وارد آمده بر پیکره اصولگرایی نیز این سوال را مطرح کردند، آری مشکل اصولگرایان امروز افراد هستند، افرادی که از سال ۸۴ به هیچ سازو کار منطقی گردن ننهادند و به تدریج پایه‌های فکری اصولگرایی را لرزان کرده و اصولگرایان اصیل را با پرتاب مهر و کفش از خود راندند، بیراهه‌ای که راه شد و جناب قالیباف نه از ابتدا بلکه در انتهای راه در این مسیر طی طریق کرد، و اگر سیاست ورز عاقلی همچون ناطق بود هیچ گاه خود را به این بیراهه نمی‌کشاند که لباسش خاکی شود و در انتها معزول از رقابت شود، ان هم از سوی افرادی که از لحاظ جایگاه میان مردم از او در پله‌ای پایین‌تر قرار داشتند، حال با چنین سطح تشخیص مسیر در سیاست ورزی می‌توان جریانی راه انداخت که از ته چاه سر در نیاورد؟ آیا گفتمان‌سازی با اجی مجی لا‌ترجی گفتن‌های امثال او شدنیست؟
قالیبافی که از جنس جمنایی‌ها نبود خود را به بازی آنها وارد کرد و به یک شکست خورده تمام عیار تبدیل شد، حال هم دقیقا با همان گفتمان تغذیه کننده از ظواهر انقلاب به طرح سوالاتی می‌پردازد تا در رقابتی درون گروهی با پایداری‌ها جریان نواصولگرایی را بر عهده بگیرد.

مهم‌ترین جوابی که به سوالات قالیباف می‌توان داد این است که نواصولگرایی باید مبتنی بر رجعتفردی و رفتاری قالیباف از دیدگاه‌های تندروانه و دلواپسانه به سمت امثال ناطق و لاریجانی باشد تا با  تعامل با رقیب و عبور از  ضد انقلاب خواندن رقیب و پرهیز از انواع روش‌های حذفی و سلبی، زمینه برای رویش مجدد و جلب نظر مردم فراهم کند و با  طرز تفکر امروز امثال قالیباف اگر تلاشی هم برای ایجاد  نو اصولگرایی انجام شود نه تنها دردی از اصولگرایی درمان نمی‌کند که زمینه تخریب‌های تاریخی‌تر می‌شود. مشکلاتی که مبنای فردی و عملکرد فردی دارد با تغییر ساختار حل نمی‌شود.

منبع: بهارنیوز