بایگانی ماه : ژوئن, 2017

دادستان عمومی و انقلاب مرکز استان فارس با اعلام اینکه تحقیقات و بازجویی از مرتبطین با عوامل داعش که در لارستان دستگیر شده‌اند همچنان ادامه دارد، گفت: با تلاش و هوشیاری عوامل اطلاعاتی و انتظامی در سطح استان فارس در زمینه امنیتی مشکلی وجود ندارد.

به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی دادستانی کل کشور، صالحی دادستان عمومی و انقلاب شیراز با اعلام این خبر گفت: افراد دستگیر شده مرتبط با عوامل داعش در لارستان در پی اقدامات امنیتی و اطلاعاتی موثر دستگیر شده‌اند و بازجویی از آنها ادامه دارد.

وی با تاکید بر هوشیاری و آمادگی کامل همه عوامل امنیتی، نظامی و انتظامی در مقابله با هرگونه تحرکات مشکوک از آمادگی دستگاه قضایی در برخورد قاطع و سریع با عوامل ایجاد هرگونه ناامنی خبر داد.

دادستان شیراز هوشیاری و آمادگی مردمی در قبال هرگونه حرکت مشکوک به ایجاد ناامنی را خواستار شد و گفت: مردم هوشیار و انقلابی هر گونه مشاهدات مشکوک را در اسرع وقت به مراجع ذی ربط گزارش کنند.

منبع: الف

وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران می‌گوید در شرایط حاضر برای ما خیلی مهم است که تنش جدید بین قطر و عربستان را از طریق گفت‌وگو حل کنیم.

به گزارش ایرنا، محمدجواد ظریف در سخنانی در اجلاس اسلوفروم اظهار کرد: بیش از ۲۰ سال است می گوییم همه مسایل را از طریق گفت و گو حل کنیم، اگر پس از جنگ عراق، قطعنامه آن را به طول کامل می‌کردیم، جنگ کویت رخ نمی داد، اگر جلوی جنگ کویت را می گرفتیم داعش بوجود نمی آمد.

مقامات سعودی علنی گفتند که جنگ را به داخل ایران می‌بریم

 وزیر امورخارجه در پاسخ به سوالی درباره اینکه چرا ایران گفته عربستان پشت حملات تروریستی است؟ گفت: مسوولان عربستان صحبت هایی کردند و به طور علنی گفتند جنگ را به داخل ایران می بریم و این تهدید مستقیم است، همان روز که حمله کردند وزیر خارجه عربستان توییت کرد.
 
ظریف افزود: ما آگاه هستیم و اشراف امنیتی داشتیم که گروه هایی که در قسمت های شرقی ایران تحرکاتی می کنند و دو ماه پیش نیز ۹ نفر در بلوچستان کشته شدند. از موقعیت خوب همسایگان استفاده و علیه ما اقدام می کنند.
 
وی تاکید کرد: سیاست خارجی ما واضح است، از ۱۹۸۶ مسوولان ما خواستند و گفتند دنبال امنیت منطقه ای هستند. ما امن ترین کشور در منطقه هستیم و مردم ما بیشترین مشارکت را در انتخابات داشتند.
 
وزیر امورخارجه گفت: ما می خواهیم همسایگان حتی عربستان و قطر امن باشند، ما احتیاج به امنیت داریم و همسایگانی می خواهیم که امنیت داشته باشند.

به گزارش الف، شاهزاده محمد بن سلمان ولیعهد و وزیر دفاع عربستان در مصاحبه‌ای که به طور همزمان شامگاه سه‌شنبه ۲ مى از شبکه العربیه و تلویزیون سعودی پخش شد تاکید کرد:« نظام ایران، سعودی را هدف اصلی خود قرار داده است» و اضافه نمود« کشورش منتظر نخواهد ماند تا نبرد به درون سعودی کشیده شود بلکه به گفته وی سعودی بگونه‌ای اقدام خواهد کرد که نبرد نزد خود آنان در ایران باشد».

شاهزاده محمد بن سلمان در این مصاحبه، در پاسخ به پرسشی درباره نحوه تفاهم با ایران علی رغم اقداماتش در منطقه خاطرنشان کرد که این کشور می‌خواهد بر جهان اسلام چیره شود. «ما می‌دانیم که پس از انقلاب، استراتژی توسعه‌طلبی در پیش گرفته شد، تا جایی که خشم جهان را برانگیخت. پس منتظر نخواهیم ماند تا نبرد به درون سعودی کشیده شود بلکه بگونه‌ای اقدام خواهیم کرد که نبرد نزد خود آنان در ایران باشد»

از سویى دیگر وزیر خارجه عربستان نیز یک روز قبل از حملات در پاریس گفته بود ایران باید مجازات شود. توئیت وزیرخارجه عربستان ساعاتی پیش از حمله تروریستی داعش در تهران، احتمال دخالت عربستان در حمله به تهران را قوت بخشید.

 

منبع: الف

ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه در مصاحبه با اولیور استون، کارگردان مشهور سینمای آمریکا درباره دخترانش و خانواده آنها صحبت کرد.

به گزارش جام نیـوز، خبرگزاری اسپوتنیک در گزارشی نوشت: ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه در مصاحبه با اولیور استون، کارگردان مشهور سینمای آمریکا درباره دخترانش و خانواده آنها صحبت کرد.

این خبرگزاری افزود: به گفته رئیس جمهور روسیه، دختران وی با سیاست و کارآفرینی بزرگ ارتباط نداشته و به کارهای علمی و آموزشی اشتغال دارند.

پوتین گفت:” آنها دارای زندگی خانوادگی خود هستند و ما همدیگر را می بینیم”.

رئیس جمهور روسیه خاطرنشان کرد که گاهی با دختران و دامادهایش در رابطه با برخی از مسائل دچار اختلاف نظر می شود اما آنها “جدل نمی کنند” بلکه “بیشتر به مناظره و بحث می پردازند”.

استون گفت پوتین در رابطه با دخترانش شانس آورده و رئیس جمهور روسیه در پاسخ اظهار داشت به آنها افتخار می کند.

 

منبع: الف

رئیس کمیسیون تدوین آیین نامه داخلی مجلس شورای اسلامی از نهایی شدن موضوع تبدیل کمیسیون اصل ۹۰ به دیوان خبر داد.

عزت الله یوسفیان ملا در گفت و گو با خانه ملت، با اشاره به بررسی تبدیل کمیسیون اصل ۹۰ به دیوان، اظهار داشت: در حال حاضر کمیسیون اصل ۹۰ از آنجایی که محدودیت های کمیسیون های مجلس را دارد نمی تواند مدیر متخلفی را برکنار کند و حکمی علیه متهمی صادر کند و همین محدودیت کارکرد این کمیسیون نظارتی مجلس را زیر سوال برده است.

نماینده مردم آمل در مجلس دهم شورای اسلامی ادامه داد: اما اگر به دیوان تبدیل شود، می تواند مانند دیوان محاسبات عزل و برکناری مدیران را به دنبال شکایت هایی که به مجلس ارسال می شود دنبال کند. وی گفت: با ارسال مصوبه کمیسیون تدوین آیین نامه داخلی به صحن علنی و موافقت نمایندگان، کمیسیون اصل ۹۰ به دیوان اصل ۹۰ تبدیل خواهد شو کارکردی مشابه دیوان محاسبات و دیوان عالی کشور خواهد داشت تا بتواند نسبت به شکایت های ارسالی تصمیم گیری و حکم صادر کند.

این نماینده مجلس با انتقاد از وضعیت کنونی کمیسیون اصل ۹۰، عنوان کرد: بررسی شکایت ابزارهای مختلفی می خواهد که متاسفانه کمیسیون اصل ۹۰ در اختیار ندارد و قرار نیست با طرح شکایت به مجلس، قوه مقننه در جریان شکایت قرار بگیرد بلکه باید بتواند نسبت به آن حکم صادر کند به این جهت اصلاحاتی در ابزار نظارتی مجلس صورت گرفت.

یوسفیان ملا تاکید کرد: اگر دیوان شدن کمیسیون اصل ۹۰ در صحن علنی تصویب شود، هیات رئیسه مجلس شورای اسلامی باید ظرف مدت ۲ ماه آیین نامه نحوه تشکیل دیوان اصل ۹۰ را تدوین کنند. وی گفت: تبدیل شدن کمیسیون اصل ۹۰ به دیوان، به هیات رئیسه مجلس ارسال شده است و به نظر می رسد بعد از تعطیلات مجلس، بررسی این موضوع در دستور صحن علنی قرار می گیرد.

این نماینده مجلس به مصوبه دیگر کمیسیون تدوین آیین نامه داخلی اشاره کرد و توضیح داد: طبق ماده ۲۰۴ آیین نامه داخلی زمانی که وزرا به مجلس برای رای اعتماد معرفی می شوند باید رزومه خود را ارائه دهند اما هرگز این رزومه بررسی نمی شد.

یوسفیان ملا ادامه داد: بنابراین با اصلاحی که در ماده ۲۰۴ آیین نامه داخلی صورت گرفت، کمیسیون های تخصصی رزومه وزرای معرفی شده را بررسی می کند و گزارشی از صحت روزمه، سابقه کاری و تحصیلی ارائه خواهند داد.

رئیس کمیسیون تدوین آیین نامه داخلی مجلس شورای اسلامی اظهار داشت: اصلاح آیین نامه داخلی با ۵۰ امضای به هیات رئیسه مجلس ارسال شده است تا با اولویت در صحن علنی بررسی شود و وزرای دولت دوازدهم به نحو جدید مورد ارزیابی قرار بگیرند.

منبع: الف

خبرگزاری رویترز می‌گوید هیچ شرکت بزرگ اروپایی حاضر نیست در پروژه توسعه بندر چابهار ایران مشارکت کند.

به گزارش جام نیـوز، تولید کنندگان غربی از تامین تجهیزات برای توسعه بندر چابهار که هند پروژه آن را به عهده گرفته است، خودداری می‌کنند. این شرکت‎ها به دلیل نگرانی‌ از وضع مجدد تحریم‌های آمریکا علیه ایران محتاطانه عمل می‌کنند. بر اساس گزارش رویترز، این مسئله به بلند پروازی‌های استراتژیک دهلی نو در منطقه لطمه زده است.

بندر چابهار در ساحل شمالی دریای عمان و در امتداد تنگه هرمز، در امیدهای هند برای گشایش مسیر حمل‌ونقل به آسیای مرکزی و افغانستان و دور زدن پاکستان، رقیب اصلی‌اش نقش بزرگی بازی می‌کند. هند پس از برجام، ۵۰۰ میلیون دلار برای تسریع توسعه این بندر اختصاص داد.

اما دو منبع نزدیک به دولت هند که از نزدیک تحولات پروژه‌های زیرساختی این کشور در خارج را دنبال می‌کنند، به خبرگزاری رویترز گفته‌اند که شرکت‌های دولتی هندی که کار توسعه چابهار را برعهده دارند، هنوز حتی یک مناقصه برای تامین تجهیزاتی مانند جرثقیل‌ها و فورک لیفت‎ها (جرثقیل چنگک‌دار) را به سرانجام نرسانده‌اند.

دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا در کارزار انتخاباتی خود توافق هسته‌ای با ایران را محکوم کرد و از زمان به قدرت رسیدن در ژانویه، ایران را تهدیدی برای سایر کشورهای خاورمیانه قلمداد کرده است.

 دو مقام هندی در گفتگویی جداگانه با رویترز از عدم آمادگی شرکت‎های غربی برای شرکت در مناقصه‎ها خبر داده‎اند.

 به گفته این دو مقام، گروه مهندسی سوئیسی لیبهر و شرکت کاون‌کرینز و کارگوتک فنلاند به شرکت ایندیا پورتس گلوبال که توسعه بندر چابهار را به عهده گرفته، گفته‌اند که بانک‌هایشان به دلیل ابهام نسبت به سیاست آمریکا آماده نیستند مبادلات مربوط به ایران را تسهیل کنند و به همین دلیل این شرکت‎ها قادر به دادن پیشنهاد در مناقصه نیستند.

 این شرکت‌ها بازار تجهیزات سفارشی برای ساخت اسکله‌ها و پایانه‌های کانتینری را در دست دارند. یک مقام هندی به این خبرگزاری گفته است: “اولین مناقصه در سپتامبر برگزار شد، اما به دلیل نگرانی بابت تجدید تحریم‌ها، متقاضیان کمی به آن جذب شدند. این نگرانی از ژانویه تشدید شده است.”

به گفته همین مقام بعضی از مناقصه ها به دلیل اینکه نتوانسته‌اند پیشنهادی دریافت کنند، از ماه سپتامبر تاکنون سه بار برگزار شده‌اند. تنها شرکت چینی زد پی ام سی برای تامین تجهیزات مورد نیاز قدم برداشته است.

 ابهام در مورد سیاست دولت ترامپ در قبال ایران موجب بروز تاخیرهای طولانی در قراردادهایی شده که ایران به دنبال انعقاد آنها با شرکت های بین المللی برای توسعه میادین نفتی و خرید هواپیماهای مسافربری بود.

منبع: الف

روح الله سوری- روزنامه بهار
 
به دنبال فروپاشی شوروی و پایان نظام دوقطبی حاکم بر روابط بین الملل، ایده شکل گیری یک نظام تک قطبی به رهبری ایالات متحده آمریکا وارد مباحث بین الملل گردید. برخی چون فوکویاما پایان جنگ سرد را پایان تاریخ نامیدند و برخی دیگر نیز از شکل گیری یک نظم نوین جهانی سخن به میان آوردند. نقطه مشترک همه این ایده‌ها نیز محوریت ایالات متحده و ارزش‌های آن، به عنوان یگانه قدرت برتر نظام بین الملل پس از فروپاشی مهمترین رقیب آن یعنی اتحاد جماهیر شوروی بود. اما واقعیت نظام بین الملل حکایت از آن دارد که نظام بین الملل پس از عبور از نظام دوقطبی، بیش از آنکه ویژگی‌های یک نظام تک قطبی را داشته باشد نشانه‌های یک نظام چند قطبی – تک قطبی را در خود دارد.

در یک نظام تک قطبی –چندقطبی اگرچه همچنان ایالات متحده به عنوان تنها قدرتی است که همزمان واجدقدرت نظامی، اقتصادی و سیاسی می‌باشد اما در کنار آن شاهد حضور قدرت‌های جهانی دیگری نیز می‌باشیم، به همین دلیل در این نظام، حل و فصل مسائل بین المللی علاوه بر نیازمند بودن به تصمیم گیری ابرقدرت، به همراهی و ائتلاف سایر قدرت‌های عمده نیز نیازمند می‌باشد. نکته مهم در رابطه با نظام تک قطبی – چند قطبی این است که در این نظام از یک طرف تک قطب تمایل دارد نظام را به سمتی ببرد که خود تنها قدرت مسلط آن باشد و از سوی دیگر نیز سایر قدرت‌های عمده خواهان سوق دادن نظام به سمت یک نظام چند قطبی به منظور ایفای نقش بیشتر خود می‌باشند. به عبارت دیگر هر‌اندازه که قدرت برتر بخواهد بدون توجه به سایر قدرت‌ها وارد فرآیند حل موضوعات بین المللی و اخذ تصمیمات شود، مقاومت و تمایل قدرت‌های بزرگ برای چندقطبی کردن نظام نیز افزایش خواهد یافت.

مطلب پیش رو بر این نظر است که انتخاب شدن دونالد‌ترامپ و سیاست‌های اعلامی و اعمالی ایشان در ارتباط با مسائل بین المللی و تلاش وی برای اجرایی کردن شعار«نخست آمریکا» در نهایت به افزایش تلاش قدرت‌های عمده حاضر در نظام بین الملل، در جهت چند قطبی کردن نظام بین الملل خواهد انجامید. به عبارت بهتر هر‌اندازه که ایالات متحده آمریکا سعی می‌نماید جهان را به سمت یک نظام تک قطبی متمایل نماید سایرین نیز بر تلاش‌های خود جهت چند قطبی شدن نظام خواهند افزود.
برای بررسی بهتر این موضوع لازم است اندکی به زمان عقب‌تر یعنی زمان انتخاب شدن باراک اوباما به ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا برگردیم.

باراک اوباما که پس از بوش پسر و با شعار تغییر توانسته بود به عنوان چهل‌وسومین رئیس جمهور ایالات متحده وارد کاخ سفید شود، سیاست خارجی یکجانبه گرایانه بوش را با چند جانبه گرایی، استفاده بیشتر از دیپلماسی و همکاری و همچنین قائل شدن نقش بیشتر برای سازمان‌های بین المللی جایگزین نموده بود که مهمترین تاثیر اتخاذ چنین رویکردی را بایست افزایش قدرت نرم ایالات متحده در کنار قدرت سخت این کشور و مقبولیت بیشتر نقش ایالات متحده در نظام بین الملل نزد قدرت‌های مهم درنظر گرفت. اما علی‌رغم این مساله، سیاست‌ها و رویکرد اوباما بخصوص در حوزه سیاست خارجی و نظامی همواره با انتقاداتی مواجه بود به طوری که انتخاب دونالد‌ترامپ به عنوان رئیس جمهور ایالات متحده در بستر همین انتقادات به سیاست‌های اوباما صورت گرفت.

دونالد‌ ترامپ در تبلیغات انتخاباتی خود نتیجه سیاست‌های در پیش گرفته شده از سوی اوباما را کاهش قدرت نظامی و تضعیف جایگاه ایالات متحده به عنوان یک ابرقدرت جهانی و همچنین کاهش قدرت اقتصادی این کشور عنوان نمود و با شعار نخست آمریکا توانست خود را به عنوان چهل و پنجمین رئیس جمهور ایالات متحده به کاخ سفید برساند. تصور غالب و اولیه‌ای که از شعار«نخست آمریکا» وجود دارد بازگشت ایالات متحده به درون مرزهای خود و احتمالا نوعی انزواطلبی می‌باشد اما آنچه در واقعیت امر از رفتار سیاست خارجی‌ترامپ در برابر موضوعات بین المللی از جمله بحران سوریه و کره شمالی و یا سفر اخیر وی به منطقه خاورمیانه و بیان آسان بودن دسترسی به صلح می‌توان فهمید، این است که این کشور همچنان متمایل به حضور و حفظ رهبری خود در مسائل بین المللی می‌باشد اما شکل این حضور به گونه‌ای است که از نظر‌ترامپ این دیگران می‌باشند که باید با ایالات متحده آمریکا همکاری داشته باشند و هرنوع همکاری از جانب ایالات متحده برای دیگران نباید بدون هزینه باشد.

به عبارت دقیق‌تر با توجه به روحیه تاجرمآبانه‌ترامپ، شعار نخست آمریکا را بایستی محور مرکزی نگاه ایشان به نظام بین الملل در نظر گرفت. این درحالی است که نظام بین الملل نه در شرایط تک قطبی مورد خواست‌ترامپ که در وضعیتی قرار دارد که پذیرش یک نظام تک قطبی از سوی دیگر قدرت‌های بزرگ جهانی با چالش‌هایی روبه‌رو می‌باشد و شاید مهمترین تفاوت سیاست خارجی اوباما با‌ترامپ را باید در همین مساله دید که رویکرد اوباما نسبت به مسائل جهانی از همخوانی بیشتری با واقعیت نظام بین الملل برخوردار بود در حالی که به نظر می‌رسد رویکرد منبعث از نخست آمریکای‌ترامپ از چنین تطابقی برخوردار نباشد واین عدم تطابق از نظر نگارنده دلیلی خواهد بود که شکل گیری یک نظام چندقطبی را در آینده آسان‌تر خواهد نمود. اگر بخواهیم مهمترین تصمیمات و سیاست‌های تاثیر گذار‌ترامپ در تسهیل فرآیند چند قطبی شدن نظام بین الملل و عبور از نظام تک قطبی – چند قطبی را عنوان نماییم می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
۱- تصمیم‌ترامپ در ارتباط با خروج ایالات متحده از موافقتنامه تغییرات اقلیمی
۲- مواضع‌ترامپ در رابطه با ناتو و لزوم پرداخت هزینه‌های بیشتر از سوی شرکای اروپایی
۳- مخالفت با توافق هسته‌ای انجام شده میان ایران و قدرت‌های جهانی
۴- نگاه خاص‌ترامپ به اقتصاد و مشکلاتی که این نوع نگاه برای تجارت آزاد به همراه خواهد داشت

تصمیم‌ترامپ برای خروج از پیمان پاریس، قطع یقین از جمله مهمترین تصمیماتی می‌باشد که نقش مهمی در تقویت اتخاذ اقدامات مشترک از سوی کشورهای جهان به‌خصوص کشورهای اروپایی در برابر اقدامات یکجانبه گرایانه دولت‌ترامپ ایفا خواهد نمود. شاید بتوان این تصمیم ایالات متحده آمریکا را نقطه آغاز به جریان افتادن تلاش‌های اروپا برای جداسازی مسیر خود از این کشور در نظر گرفت. در واقع شانه خالی کردن ایالات متحده آمریکا از مسئولیت خود به عنوان یکی از بزرگترین تولید کنندگان گازهای گلخانه‌ای به خوبی اثبات کننده دیده شدن مسائل از دریچه نخست آمریکا از سوی‌ترامپ می‌باشدبه همین دلیل به نظر می‌رسد نادیده انگاشته شدن منافع جهانی از سوی بزرگترین قدرت نظام بین الملل از طریق اتخاذ سیاست‌های این‌چنینی شرایط را برای شکل گیری یک نظام چند قطبی بیش از پیش مهیا خواهد نمود.

همچنین موضع گیری‌های‌ترامپ در برابر ناتو به‌ویژه در نشست اخیر سران این سازمان و سخنان وی در رابطه اینکه بار تعهدات این سازمان نباید به تنهایی بر دوش آمریکا باشد و دیگران هم باید سهم خود را به این سازمان پرداخت کنند از جمله علل مهم دیگری می‌باشد که عزم کشورهایی چون فرانسه و آلمان برای استقلال نظامی و دفاعی خود از ایالات متحده آمریکا را تقویت خواهد نمود. تاکید مرکل بر پایان یافتن زمان تکیه به دیگران، به دست گرفتن سرنوشت اروپا توسط خود اروپا و لزوم همکاری بیشتر آلمان با فرانسه پس از اظهارات‌ترامپ و همچنین سخنان وزیر خارجه آلمان در رابطه با لزوم ایستادگی اروپا در برابر‌ترامپ را شاید بتوان به خوبی نشان دهنده آغاز حرکت نظام بین المللی به سمت یک نظام چندقطبی در نظرگرفت.

موضوع مهم دیگر که در رابطه با پررنگ‌تر شدن بعد چند قطبیت نظام بین الملل می‌توان به آن اشاره کرد، توافق هسته‌ای میان ایران و قدرت‌های جهانی می‌باشد. برجام را در واقع بایستی‌ترجیح نظام بین الملل در اولویت دادن به همکاری و دیپلماسی در حل مسائل جهانی در نظر گرفت. توافقی که با توجه به حضور قدرت‌های بزرگ جهانی در آن، خود نمادی از چند قطبی بودن نظام بین الملل و نیاز به همکاری و تعهد چند جانبه میان قدرت‌های بزرگ برای حل مشکلات بین المللی می‌باشد.

این در حالی است که علی‌رغم توافق نظام جهانی برای حل مساله‌ای چون موضوع هسته‌ای ایران از طریق همکاری چندجانبه، سیاست‌های لااقل اعلامی دونالد‌ترامپ در رابطه با لزوم تجدید نظر در برجام و یا برهم زدن آن بدون در نظر گرفته شدن منافع و نگرانی‌های سایر قدرت‌ها، نمونه عدم وجود تطابق میان سیاست‌های آمریکای‌ترامپ با واقعیت‌های حاکم بر نظام بین الملل می‌باشد، بنابراین به نظر می‌رسد ادامه روند در پیش گرفته شده از سوی‌ترامپ در رابطه با برجام و یا هرگونه اقدامی از سوی ایشان جهت لغو برجام که آشکارا در تضاد با نگاه کشورهای اروپایی و قدرت‌هایی چون چین و روسیه قرار دارد می‌تواند یکی از فاکتورهای تاثیرگذار در گذار از جهان تک قطبی – چند قطبی و شکل‌گیری یک نظام چندقطبی به حساب‌ آید.

همچنین در نهایت نگاه‌ترامپ به اقتصاد که کاملا مبتنی بر ایده نخست آمریکا می‌باشد و در شعار«آمریکایی بخر امریکایی بپوش»  تبلور یافته است را بایستی یکی دیگر از مهمترین عامل‌هایی در نظر گرفت که تضاد و تقابل میان ایالات متحده آمریکا به عنوان قدرت برتر اقتصاد جهان با سایر قدر ت‌ها را در آینده شکل خواهد داد، چراکه رویکرد مرکانتیلیستی و حمایت گرایانه‌ترامپ در رابطه با اقتصاد آشکارا در تضاد با نظمی می‌باشد که پس از جنگ جهانی دوم در حوزه تجارت و اقتصاد جهانی شکل گرفته است، نظمی که از قضا ایالات متحده آمریکا در طول سالهای متمادی در قالب نهادهایی چون صندوق بین المللی پول، بانک جهانی و یا سازمان تجارت جهانی همواره نقش تضمین کننده آن را ایفا نموده است.

نگاه‌ترامپ نسبت به حق اعمال تعرفه‌های گمرکی، خارج شدن از پیمان مشارکت ماورای اقیانوس آرام (TPP)، احتمال خارج شدن از توافقنامه نفتا و یا اخذ مالیات بیشتر از شرکت‌های آمریکایی بیرون از ایالات متحده، بیش از هرچیز تهدیدی برای اصول و نظمی می‌باشد که اقتصاد جهانی پس از جنگ جهانی دوم بر پایه آن استوار گشته است و در صورت ادامه یافتن آن انتظار انزوای ایالات متحده و قدرت گرفتن دیگر بازیگران مهم بین المللی انتظاری دور از ذهن نخواهد بود بنابراین با توجه به مجموعه عواملی که بیان شد علی‌رغم آنکه ممکن است ایالات متحده در زمان‌ترامپ همچنان تمایل به ایفای نقش در جایگاه تک قطب نظام بین الملل را داشته باشد اما این موضوع به دلیل در نظر گرفته نشدن منافع و علایق سایر قدرت‌های بزرگ جهانی، با مقاومت‌ها و چالش‌هایی از جانب دیگر بازیگران روبه‌رو خواهد شد و به‌طور حتم پذیرش چنین مساله‌ای از سوی دیگر بازیگران مهم بین المللی کار چندان سهل و راحتی نخواهد بود. به همین دلیل نگارنده بر این باور است که ادامه سیاست‌ها و تصمیمات نشات گرفته از ایده «نخست آمریکا» ی‌ترامپ در نهایت فرآیند عبور از نظام تک قطبی – چند قطبی و شکل گیری یک نظام چند قطبی را تسهیل خواهد کرد و شاید همانطور که لوموند در سرمقاله خود اشاره کرده است قرن ۲۱دیگر قرن سلطه آمریکا نباشد.

منبع: بهارنیوز