بایگانی ماه : ژوئن, 2017

گروه حوادث_رسانه ها: روزنامه ایران نوشت:پسربچه سرگشته‌ای که بعد از طلاق پدر و مادرش، سر از بهزیستی درآورده بود، پس از ۷ سال زندگی پرفرازونشیب سرانجام درمیان اشک شوق همگان در دادگاه خانواده تهران به مادرش رسید. در یکی از روزهای اوایل خرداد که همه دانش‌آموزان خود را برای فصل امتحانات آماده می‌کردند، «فرزاد»- ۹ ساله- با همراهی مددکار سازمان بهزیستی تهران قدم به مجتمع قضایی ونک گذاشته بود تا مادرش را بعد از ۷ سال ببیند.

قبل از رسیدن مادر، قاضی شعبه ۲۷۳ دادگاه خانواده پسربچه و مددکار بهزیستی را به داخل اتاق دعوت کرد تا از او درباره وضعیت درسی و فعالیت‌هایش بپرسد. پسر بچه با جملاتی کوتاه به سؤال‌ها جواب می‌داد که قاضی دریافته بود او پسر باهوشی است. چند دقیقه بعد زنی با لهجه شهرستانی وارد اتاق شد و پس از سلام به سمت پسرک رفت و او را در آغوش گرفت. فرزاد هم بسرعت متوجه شد مادرش همین زنی است که لباس ساده‌ای بر تن دارد و دست‌هایش ازشدت کار زیاد پینه بسته است. همان موقع صدای گریه مادر و فرزند همه را احساساتی کرد و همین باعث شد مردی با صورت آفتاب سوخته به داخل اتاق بیاید و سعی کند زن را آرام کند.


قاضی «محمدرضا نیک‌صفت» سپس مشغول ورق زدن اوراق پرونده‌ای شد که رویش نوشته شده بود: «اثبات نسب» او پرونده را روی میز گذاشت و رو به زن مددکار گفت: «طبق مدارک موجود در پرونده زحمات زیادی کشیده اید تا مادر فرزاد را در یکی از شهرستان‌های مرکزی پیدا کنید.»مددکار گفت:«بله طبق تحقیقات ما از پدر این مددجو خبری نیست، اما خبردار شدیم که مادرش اطلاعی از فرزند خود ندارد و تصور می‌کرده پسرش نزد پدرش در مشهد زندگی می‌کرده است. اما…»


مادر فرزاد حرف مددکار را قطع کرد و گفت: «به خدا خبر نداشتم چه بلایی سر جگر گوشه‌ام آورده است…» بعد هم به گریه افتاد. سپس با لهجه شهرستانی به بیان ماجرای زندگی‌اش پرداخت وگفت: «فقط ۱۶ سال داشتم که به زور شوهرم دادند. یک بار که به سفر زیارتی مشهد رفته بودیم، احمد مرا با خانواده‌ام دید و همانجا خواستگاری کرد.

 

پدر و مادرم سواد درست و حسابی نداشتند اما خواستگارم با چرب زبانی به آنها قول داد خوشبختم می‌کند. من نمی‌خواستم در غربت زندگی کنم اما نتوانستم روی حرف پدرم حرف بزنم. عاقبت هم زنش شدم و رفتم هزار کیلومتر دورتر از خانواده‌ام زندگی‌ام را شروع کردم. شوهرم اوایل خیلی هوایم را داشت، اما دو سال نشده توسط دوستانش معتادشد. دیگر نه اخلاق خوبی داشت و نه خرجی می‌داد. به همین خاطرمجبور شدم بروم در خانه‌های مردم کار کنم. اما همه پولهایم را می‌گرفت و دود می‌کرد.

 

بچه‌ام که به دنیا آمد دیگر هیچ چیز نمی‌گفتم وفقط این زندگی جهنمی را تحمل می‌کردم. اما شرایط زندگی‌مان هر روزسخت‌تر شد. بالاخره هم یک روز برادرانم که می‌دانستند چه وضعی دارم آمدند و افتادند به جان احمد و تا می‌خورد کتکش زدند. اما از آن روز وضع ما بدتر شد و احمد هم هر روز کتکم می‌زد. تا اینکه با کمک ریش سفیدهای فامیل‌شان توانستم طلاق بگیرم. اما بچه دو ساله‌ام را گرفتند و خودم را از خانه بیرون کردند.

 

در مشهد کسی را نداشتم. به همین خاطرناچار شدم به شهر خودمان برگردم و یک سال نشده دوباره شوهر کردم تا سربار خانواده‌ام نباشم. حالا دو تا بچه از شوهردومم دارم. خدا را شکر مرد خوبی است و تا شنید که بچه‌ام را به بهزیستی سپرده‌اند گفت برویم بچه را بیاوریم پیش خودمان. خدا خیرش بدهد…»قاضی رو به مددکار بهزیستی گفت:«متوجه شدید فرزاد چطور از تهران سردرآورده بود؟»


خانم مددکار جواب داد:«طبق پرونده موجود، پدرش معتاد بوده و ۷ سال پیش بچه را با خودش به تهران آورده اما در یکی از طرح‌های جمع‌آوری معتادان فرزاد را به بهزیستی تحویل داده‌اند. همکاران ما می‌دانسته‌اند که این بچه خانواده دارد و خوشبختانه با پیگیری زیاد ابتدا خانواده پدری کودک پیدا شد، اما آنها شرایط مناسب برای نگهداری فرزاد را نداشتند و از همان طریق مادرش را در یکی از شهرستان‌های بخش مرکزی پیدا کردیم که حالا اینجا در حضور شماست.»

 

قاضی دوباره پرونده را بررسی کرد و دستور داد از شناسنامه و مدارک ازدواج و طلاق مادر فرزاد کپی گرفته شود تا ضمیمه پرونده کنند. سپس به زن شهرستانی گفت:«خوشبختانه اسم فرزاد در شناسنامه شما هست و نیازی به آزمایش «دی ان ای» وجود ندارد. فقط باید چند روزی در تهران بمانید تا مراحل قانونی تحویل فرزندتان انجام شود.» سپس به همسر زن که وارد دادگاه شده بود گفت:«شما موافق نگه‌داری از فرزند خانمتان هستید؟

 

مشکلی ندارید؟» مرد جواب داد:«من کارگر ساده‌ای هستم، اما خدا را شکر می‌توانم از پس هزینه‌های زن و دو بچه‌ام برآیم. این بچه هم مثل بچه خودم می‌ماند و ان‌شاءالله خداوند روزی ما را هم زیاد می‌کند. خدا را شکر زنم دیگر برای بچه‌اش دلتنگی نمی‌کند. قسمت این‌طور بود.خدا را شکر.»قاضی ختم جلسه را اعلام کرد و پرونده را به منشی‌اش سپرد. همان لحظه نگاهی به فرزاد کرد که دست مادرش را محکم چسبیده بود و گفت:«آقا فرزاد خیلی خوشحالی، نه؟»

… فرزاد که با مادرش در حال بیرون رفتن از دادگاه بود، گفت:«بله. خیلی خوشحالم. چند بار خواب مادرم را دیده بودم. هر بار یک نقاشی می‌کشیدم و به دیوار نمازخانه مدرسه‌مان می‌چسباندم تا خدا آن را ببیند و مادرم را برایم پیدا کند…» قاضی با شنیدن این حرف سرش را پایین انداخت، نم اشکش را با دستمال خشک کرد و بعد برای فرزاد دست تکان داد وگفت:«ان شاءلله موفق و سلامت باشی.

منبع: بهارنیوز

به گزارش پایگاه خبری پلیس، سرهنگ محمود خلجی افزود: حدود ساعت یک و ۴۰ دقیقه بامداد امروز گزارش تیراندازی در این پارک به پلیس ۱۱۰ اعلام شد که بلافاصله تیم های انتظامی به محل اعزام شدند. وی بیان کرد: با حضور تیم های گشت انتظامی در محل مشخص شد ۲ نفر از راکبان یک دستگاه موتورسیکلت به سوی چند جوان تیراندازی کرده اند و از محل متواری شده اند. معاون اجتماعی فرماندهی انتظامی استان مرکزی ادامه داد: در جریان این تیراندازی پنج نفر که مورد اصابت گلوله قرار گرفته بودند به بیمارستان منتقل شدند که حال آنان خوب است.سرهنگ خلجی بیان کرد: تحقیقات پلیس برای شناسایی و دستگیری عاملان این تیراندازی در همان ساعات اولیه آغاز و مشخص شد که ۲ نفر از اراذل و اوباش به علت اختلافات قبلی به گروهی دیگر از اراذل و اوباش تیراندازی کرده اند. وی گفت: تاکنون پنج نفر در خصوص این تیراندازی دستگیر شده اند که با هماهنگی دستگاه قضایی تحقیقات تکمیلی در حال پیگیری است. معاون اجتماعی فرماندهی انتظامی استان مرکزی افزود: مردم به شایعات توجه نکنند و اخبار را تنها از منابع موثق پیگیری کنند. سرهنگ خلجی بیان کرد: گزارش تکمیلی این جریان اطلاع رسانی خواهد شد. کلانشهر اراک مرکز استان مرکزی است و در این شهر ۵۲۰ هزار نفر جمعیت زندگی می کنند.

منبع: بهارنیوز

علی آقایی
روزنامه بهار
ریاست بلدیه تهران نه تنها کم از تصدی یک وزارتخانه نیست بلکه به‌واسطه جایگاه راهبردی آن، ارزش و اعتبارش را کم از چند وزارتخانه نمی‌دانند، صندلی شهرداری سکوی پرش سیاسی نیز بوده و اگر یکبار رئیس جمهوری را در کارنامه دارد، دو بار نامزدی ریاست جمهوری را هم در پی داشته است و نیز امکانات و پتانسیل‌های عظیم مالی و رسانه‌ای و. . . طالبان صندلی خاص ساختمان بهشت را فراوان کرده است.  این صندلی عطف به اعتماد عمومی و قاطع قاطبه شهروندان تهرانی این بار پس از ۱۲ سال به یک گزینه اصلاح طلب خواهد رسید و با عنایت به آنچه گفته شد، رقابت را در میان اضلاع مختلف جریان اصلاح طلب به حد اعلی رسانده است.  رقابتی که اگر توام با اخلاق‌مداری باشد نه تنها منفی نیست که بایسته و شایسته نیز هست و می‌تواند گزینه نهایی را در مرتبه بالایی از توانمندی و تبحر و تخصص به راس هرم بلدیه برساند.  در این میان مرور نکاتی چند در این فضای پسا انتخابی و رقابتی شهردار تهران دور از لطف نیست.

اول آنکه اصلاح طلبان ید فراخ و بی دغدغه در گزینش شهرداری ندارند، بدین واسطه که لایه‌های قدرت فشارهای پیدا و پنهانی برای گزینش شهرداری دارد و به طور یقین برخی گزینه‌های ایده آلی را به‌واسطه گرایش‌های سیاسی پسینی اجازه انتخاب نمی‌دهند یا بهتر است بگوییم هزینه‌ها را چنان بر فواید چربش می‌دهند که صرف نکند که برخی گزینه‌ها برای شهرداری برگزیده شوند، مثلا در این نمونه می‌توان گفت که صفایی فراهانی مدیر کاربلد و آزمون پس داده‌ای است اما هم خود او و بسیاری دیگر می‌دانند که به رغم تمایل امکان شهرداری او تقریبا صفر است و از اساس صلاح هم نیست گزینه‌ای شهردار تهران شود که چالش‌های سیاسی پیرامون وی زیاد است و. . . .
دومین نکته آن است که به نوعی یک دو قطبی رقابتی میان طیفی از اصلاح طلبان با محوریت حزب اتحاد و طیف نزدیکان به رئیس دولت اصلاحات و در دیگر سو طیف کارگزاران سازندگی و چهره‌های نزدیک به دولت برای رقابت بر سر صندلی شهرداری شکل گرفته است که در روزهای آتی نشانه‌های آن پررنگ‌تر نیز خواهد شد، تا همین حالا نیز نشانه‌های این رقابت ملموس است و بارزترین آن اعلام مخالفت صریح شماری از اصلاح طلبان با شهرداری اعضای شورای شهر است که منظور واضح آن محسن هاشمی رفسنجانی است که به نظر می‌رسد کارگزاران نظر به شهرداری وی دارند.
در این میان البته راه بینابینی هم وجود دارد و به عنوان مثال گزینه‌ای که هم در میان اصلاح طلبان مقبول است و هم در دولت روحانی مورد اعتنا می‌تواند گزینه شود اما به نظر می‌رسد که شهرداری محسن هاشمی مورد پذیرش قاطبه اصلاح طلبان نباشد چرا که خروج وی از شورا جلوه چندان خوشایندی در افکار عمومی نخواهد داشت و مشخص نیست موضوع خود هاشمی در این میان چیست؛ چرا که او اگر قصد شهرداری داشت با توجه به شرایط انتخابات اگر در کنار می‌ماند با عقبه و سابقه مدیریتی وی گزینه قابل ردی نبود، هر چند که شاید او می‌خواسته با این پشتوانه عظیم رای مردمی کار را ساده‌تر کند و البته شاید هم گمان این حضور بی سابقه را نداشته است که جملگی اعضای لیست را به بهشت رهنمون کند و او در شورای بینابینی متصوره صندلی شورا غنیمت شمرده است.
از طرف دیگر بازی‌های رسانه‌ای و تبلیغاتی هم وارد دور تازه‌ای شده است؛ اینکه نماینده تهران در مجلس در اقدامی بی سابقه در توئیتر خود گزینه‌های جدی را معرفی می‌کند بدان معنی است که قصد تاثیر گذاری بر فضا را داشته و رقابت جدی‌تر از هر زمانی شده که این فضا‌سازی رسانه‌ای جامه عمل می‌پوشد. و البته جالب‌تر که وی روی گزینه‌هایی دست گذاشته که بیش‌تر مطلوب دولت و مشخصا حزب کارگزاران هستند و البته نام آوری از حجتی هم می‌تواند همان گزینه بینابینی باشد و البته بیطرف هم در این میان نامش به میان آمده است.

هر چه هست به نظر می‌آید در روزهای پیش رو این رقابت نمود عینی‌تری بیابد، رقابتی که دو ضلع اصلی آن جریان حامی عارف و طیفی از اصلاح‌طلبان هستند که اتفاقا در شورا دست بالا را دارند ولی ابزار و تبلیغات رسانه‌ای کم‌تر را در اختیار دارند و به نظر می‌رسد گزینه هایی فراتر از آنچه الیاس حضرتی گفته را در چنته دارند و از طرف دیگر کارگزاران سازندگی که رسانه‌های قدرتمند‌تری دارند و دولتی‌ها نیز به آنان بیش‌تر نزدیکی نشان می‌دهند و البته در این طیف هم به نظر نمی‌رسد روی شهرداری محسن هاشمی اتفاق نظر کامل و تمام عیاری شکل گرفته باشد.

منبع: بهارنیوز