بایگانی ماه : می, 2017

مقامات دولت ترکیه از محرمانه بودن جزئیات مذاکرات این کشور با عربستان برای فروش سلاح به ریاض خبر دادند.

به گزارش فارس، در حالی که چندی قبل گزارش‌هایی از صادرات نظامی ترکیه به عربستان به میان آمده بود اینک مقام‌های ترکیه از فوق سری بودن مفاد این توافق خبر می‌دهند.

به نوشه وبگاه «دیفنس نیوز»، «فکری اشیک» وزیر دفاع ترکیه گفته است که صادرات تسلیحاتی به عربستان بزرگترین مورد در صنایع نظامی این کشور محسوب می‌شود.

 یک مسئول ارشد ترکیه با سرباز زدن از ارائه جزییات دراین باره تنها گفت که آشکار شدن جزییات این توافق خیلی زود است.

 وی البته تاکید کرد که مذاکرات با سعودی‌ها در مراحل پایانی قرار دارد.

یکی از مقام‌های دفاعی ترکیه اما گمانه زنی کرد که این توافق بر پایه صادرات تسلیحات ناوگان دریایی باشد.

دیفنس نیوز نوشت: عربستان سعودی بین ۱۰ بازار صادراتی ترکیه قرار دارد اما خرید‌های نظامی این کشور از ترکیه کم بوده به طوری‌که سال گذشته این رقم کمتر از ۵۰ میلیون دلار بود.

ترکیه قصد دارد بر اساس «نظام تهاتری» در زمینه صادرات تسلیحات با دیگر کشورها تعامل داشته باشد.

منبع: الف

در آستانه رای گیری دور دوم انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه تدابیر امنیتی در این کشور افزایش یافته است.

به گزارش تسنیم به نقل از یورونیوز، با نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری روز یکشنبه۱۷ اردیبهشت فرانسه، تدابیر امنیتی در فرانسه افزایش یافته است.

حدود ۵۰ هزار پلیس و ژاندارم در فرانسه برای تضمین امنیت برگزار انتخابات در حوزه های رای گیری و همچنین اعتراضات احتمالی بعد از انتخابات بسیج شده اند.

حمله تروریستی ۲۰ آوریل در خیابان شانزه لیزه که به جانباختن یک پلیس منجر شد و همچنین دستگیری یک مرد در نزدیکی یک منطقه نظامی روز جمعه در نورماندی که احتمالا به دنبال انجام یک حمله بوده است، مقامات فرانسوی را نگران تهدیدات تروریستی در آستانه انتخابات کرده است.

مقامات فرانسوی گفته اند که تهدیدات تروریستی هرگز تا به این اندازه شدید نبوده است. این نخستین بار است که انتخابات ریاست جمهوری در فرانسه تحت سیطره وضعیت اضطراری انجام می شود که از حملات تروریستی نوامبر سال ۲۰۱۵ در فرانسه حاکم است.

روز یکشنبه ساعت ۸ صبح حوزه‌های انتخاباتی در فرانسه باز خواهند شد و رای گیری از حدود ۴۷ میلیون فرانسوی بطور عموم تا ۱۹ شب و در برخی حوزه‌ها تا ساعت ۲۰ ادامه خواهد داشت. بر اساس قانون انتشار نتایج پیش از ساعت هشت شب ممنوع است.

دور دوم انتخابات ریاست جمهوری فرانسه رقباتی است میان امانوئل ماکرون کاندیدای مستقل و میانه رو و مارین لوپن رهبر جبهه ملی فرانسه که حزب راستگرای افراطی به شمای می رود. امانوئل ماکرون در صورت برنده شدن جشن پیروزی را در فضای بیرونی موزه لوور جشن می گیرد. مارین لوپن هنوز اعلام نکرده است که در صورت پیروزی در کدام بخش از شهر جشن پیروزی برگزار خواهد کرد.

امروز شنبه در فرانسه روز ممنوعیت تبلیغات انتخاباتی است. کمیسیون انتخابات فرانسه از رسانه‌هاو شهروندان خواسته است از انتشار لینک اسنادی که هکرها از ستاد انتخاباتی امانوئل ماکرون ربوده اند خوددداری کنند. مقامات فرانسوی نگران هستند که اطلاعات درست و نادرست این فایل‌ها تاثیر منفی بر انتخابات داشته باشد.

همچنین بر اساس آخرین خبرها کمیسیون انتخابات فرانسه روز شنبه جلسه اضطراری برای بررسی حمله سایبری به کارزار انتخاباتی امانوئل ماکرون خبر داده است.

ستاد انتخاباتی آقای ماکرون جمعه شب اعلام کرد که هدف یک حمله بزرگ سایبری قرار گرفته و اسناد و فایل هایی که مربوط به ستاد انتخاباتی بوده اند همراه با برخی اسناد جعلی توسط یک حساب کاربری ناشناس منتشر شده اند.

منبع: الف

تکذیب ماجرای هتک حرمت به زنان ایرانی در تفلیس

پس از طرح موضوع هتک حرمت به بانوان محجبه ایرانی در فرودگاه تفلیس از سوی یکی از نمایندگان انتخابات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری، ازنماینده مورد نظر خواسته شد تا مدارک و شواهد موجود را به وزارت خارجه تحویل دهد. محمدجواد ظریف نیز در دیدار با نخست وزیر گرجستان خواستار بررسی موضوع شد. با این حال به گفته حسن قشقاوی معاون کنسولی و پارلمانی وزارت امور خارجه در خصوص آخرین اقدامات و پیگیری‌های صورت گرفته به منظور بررسی موضوع برخورد نامناسب با بانوان گردشگر ایرانی در فرودگاه تفلیس تا این لحظه مدرکی از سوی نماینده مذکور به وزارت خارجه تحویل نشده است. به گفته قشقاوی، سفیر کشورمان در گرجستان نیز اذعان کرده که تاکنون هیچ گزارشی مبنی بر چنین اتفاقی رخ داده باشد به سفارتمان ارائه نشده است!

منبع: الف

حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی گفت: برخی کاندیداها ممکن است با برخی ثروت مندان زد و بند کنند که هزینه تبلیغاتشان را بدهند و آنها بعداً به ایشان خدمت کنند؛ باید از این امور پناه به خدا برد، این انحراف از اصول اسلامی و گناه کبیره است.

به گزارش شفقنا، این مرجع تقلید در سخنرانی ها و دیدارهای متعددی که در ایام تبلیغات انتخابات داشته است، می گوید: در دین اسلام اخلاق با اقتصاد و سیاست مثل تار و پود به هم تنیده اند، لذا در شرایط حساس کنونی کشورمان، برگزاری انتخابات با شکوه و اخلاق مدارانه، از اهمیت و حساسیت مضاعفی برخوردار است.

 
بدیهی است تبلیغات انتخاباتی در عین ضرورت برای شناخت مردم و روشن شدن برنامه ها و اهداف، آسیب هایی دارد، که باید با اخلاق مداری از این چالش رهایی یافت.
 
لزوم تبلیغات انتخاباتی اسلامی؛ در سایۀ اجتناب از شیوه های تبلیغاتی غربی
 
شکی نیست که ‌مردم باید افراد را بشناسند تا سبک و سنگین کرده و اصلح را انتخاب کنند و این فرع بر این است که اشخاص برای جامعه شناخته شوند و تبلیغات درست داشته باشند.
 
در این بین، دو نوع تبلیغات وجود دارد، یک نوع تبلیغات به معنای صحیح و اسلامی و یک نوع تبلیغات غربی که برای رسیدن به هدف هر نوع وسیله ای را مباح می داند.
 
حال آنکه مشکل تبلیغات در انتخابات، الگوگیری از غربی هاست. نباید در این زمینه از غرب الگو بگیریم. انتخابات باید به گونه ای باشد که در شأن جمهوری اسلامی باشد. لذا نباید فرهنگ ما در عرصه انتخابات، فرهنگ غربی و وعده‌های توخالی و عوام فریبی باشد؛ بلکه باید اصول اسلامی در تبلیغات و برنامه‌ها و هزینه‌ها رعایت شود و افراد مراعات این مسائل را بکنند.
 
در تبیین این مسأله باید گفت در دموکراسی غربی افراد با حمایت صاحبان قدرت در انتخابات پیروز می شوند و همین موضوع باعث افزایش شکاف طبقاتی در جوامع غربی و بویژه آمریکا شده است، اما در دموکراسی اسلامی انتخاب افراد باید بر اساس شایستگی آنان وبدون در نظر گرفتن جناح بندی های سیاسی باشد.
 
در غرب برای کسب رای دست به هر اقدامی می زنند، اما ما نباید برای جلب آرای گروه های منحرف دست به هر اقدامی بزنیم،در یک کلام باید مراقب باشیم تبلیغات از شکل اسلامی به شکل غربی درنیاید.
 
لزوم اجتناب نامزدهای انتخاباتی از وعده های دروغ و غیر واقعی
 
یکی از عواملی که بعضاً هم در کشور ما و هم در کشوری مانند آمریکا باعث پیروزی می‌شود، عوام فریبی و بلوف زدن است. افراد متدین نمی توانند چنین رفتارهایی از خود بروز دهند اما این مسائل منعی برای غیرمتدینین ندارد؛ متاسفانه این رفتارها برآمده از فرهنگ غربی بوده که جامعه ما هم از آن نمونه گرفته است.
 
امروز اگر عده ای وارد صحنه انتخابات شوند و وعده های دروغین به مردم بدهند ممکن است جمعیت زیادی را مجذوب خود کنند. رئیس‌جمهور جدید آمریکا با همین بازی‌ها وارد میدان شد و ما امروز می‌بینیم که برترین کشور دنیا به لحاظ مادی، بدترین رئیس‌جمهور را انتخاب کرد زیرا دست به عوام فریبی زد و دروغ پردازی کرد.این نوع رفتارها از ما ساخته نیست چرا که طبق گفته امیر المومنین (ع) سیاستمداری با تقوای ما همواره در مقابل با سیاستمداری بی تقوای معاویه قرار دارد.
 
لذا ‌آسیب تدلیس و مسائل را بر خلاف واقع نشان از جمله  آسیب هایی است که روند انتخابات را تهدید می کند؛ لیکن انتظار این است که  در تبلیغات انتخاباتی دروغ گفته نشود، وعده های غیر عملی و نادرست داده نشود، دادن وعده های دروغین گناه کبیره و حرام است؛ افرادی که در مسیر انتخابات هستند هم خودشان و هم ستادهایشان باید این نکات را رعایت کنند.
 
تأسف آور است که بعضی از نامزدها در تبلیغات انتخاباتی خود وعده های می دهند که فراتر از اختیارشان هست آیا این وعده های مصداق دورغ نیست؟
 
این وعده ها مصداق یعنی یک نوع تقلب است که برای بدست آوردن آراء، دروغ می گوید و تدلیس می کند به این دلیل که چهره واقعی کارش را بر خلاف نشان می دهد حتی می شود اسم ریاکاری را بر این افراد گذاشت.نامزدهای انتخابات باید مراقبت کنند که چیزی نگویند که قابل عمل نباشد خدا نکند کسی چنین کاری انجام دهد که مسئولیت الهیه سنگینی دارد.
 
ضرورت اجتناب کاندیداها از ایراد افترا ، توهین و تخریب
 
تخریب دیگران از طریق تهمت،‌ دروغ بستن، غیبت و ‌تحقیر کردن از جمله مهمترین آسیب ها ی تبلیغات انتخاباتی است؛حال آنکه کاندیداها باید در انتخابات از تهمت به یکدیگر و غیبت دیگران دوری کنند.
 
بی شک هر گونه اهانت به کاندیداهای رقیب شرعاً حرام است؛خواه از طریق کاریکاتور باشد یا نام بدی به کار برده شود، یا عیب دروغینی گفتن یا انتشار شب نامه برضدشان این اعمال خلاف شرع است، شرع مقدس اهانت به مسلمان را منع کرده است، از این روتخریب دیگری نه در انتخابات و نه در غیر آن نه با نشر اکاذیب و اهانت و نه بدون آن جایز نیست؛ بلکه فرد باید به صورت صحیح به معرفی خود بپردازد.
 
اخیرا در فضای مجازی تخریب هایی آغاز شده که همان انتخابات آمریکایی است و باید از آن دوری کرد.
 
نباید فراموش نمود در فضای انتخابات، رقابت سالم وجود دارد ولی عداوت و دشمنی، تخریب و آبرو ریزی و برهم زدن یکپارچگی نباید وجود داشته باشد. در این شرایط باید بیداری و آگاهی، انسجام و اتحاد را در جامعه بیشتر کنیم؛ اینگونه نباشد که در رقابت‌های انتخاباتی، به عداوت، دشمنی، تخریب و آبروریزی که موجب از بین بردن اتحاد و یکپارچگی می‌شود روی آورد.
 
نفی دموکراسی غربی؛ کاندیداها برای جلب آراء  شعارهای شرک آلود ندهید
 
در  دموکراسی غربی این مسأله مطرح است که باید ببینیم مردم چه می‌گویند و رضایت آن‌ها در چیست، حال خلاف دین و خلاف اخلاق هم باشد، آن‌ها صاحب رأی هستند و باید رأی آن‌ها را جمع کرد. بر اساس این تعریف از دموکراسی، اگر افرادی به کارهای خلاف انسانی و دینی علاقه داشته باشند باید آرای آن‌ها را جذب کنند؛ به گونه‌ای که قانونی را تصویب و یا قول‌هایی به آن‌ها می‌دهند تا کار این دسته از افراد قانونی شود، مانند کاری که در برخی کشورها برای قانونی جلوه دادن هم‌جنس‌بازی صورت می‌گیرد.
 
در حالی که در دموکراسی اسلامی، انجام هرکاری برای به دست آوردن آرای بیشتر جایز نیست، دموکراسی اسلامی، دموکراسی هدایت شده‌ای است که می‌گوید، آرای مردم وجود داشته باشد، ولی اگر در آن‌ها انحرافی وجود داشت، باید مردم را هدایت کرد و نباید تسلیم محض خواسته‌های آنان شد.
 
لذا دموکراسی غربی آلوده به شرک و دموکراسی اسلامی خالی شرک است، کاندیداهای انتخابات باید مراقب باشند، شعارهایی ندهند تا آرای افرادی خاص هم چون متظاهران به فسق و مخالفان دین.. را جذب کنند، این‌ها نوعی شرک است.
 
لزوم اجتناب نامزدهای انتخاباتی از یأس آفرینی؛ غلو و افراط گویی
 
در حاضر حاضر مردم در شرایط سخت فشار اقتصادی هستند و قیمت ها به صورت لجام گسیخته در حال افزایش است و آمارهایی که داده می شود گاهی با مسامحه است و گاهی نیز با واقعیات تفاوت دارد.
 
حال در چنین شرایطی باید برای حل مشکلات به مردم امید داد تا حضور پرشوری در صحنه داشته باشند، البته افراد باید به صورت منطقی و نه تبلیغاتی به مردم امید دهند. هم چنین  نباید مردم را نسبت به آینده مایوس یا بیش از اندازه امیدوار کرد اما باید این مسئله به طور کامل در جامعه تبیین شود که، افتخارات نظام اسلامی از مشکلاتش به مراتب بیشتر است و با وجود بحرانهای کنونی منطقه و دنیا، امنیت را برای مردم به ارمغان آورده است.
 
‌لذا این که بگوییم فلانی در دنیا بی نظیر است، این غلوها گناه کبیره است،‌ همان گونه که اهانت و تحقیر گناه کبیره است؛ باید در حدی که شخص لیاقت، استعداد و توانایی دارد تبلیغات شود، مردم به افراد خالص و مخلص رأی می دهند، البته ممکن است افرادی گول اینها را بخورد اما اکثر مردم فریب غلوگویی و افراط گویی ها را نمی خورند.
 
با این تفاسیر نامزدهای انتخاباتی باید واقعیات را مطرح کنند، اما این که سیاه نمایی شود و تخم یاس برای پیشرفت خود در آینده بپاشند گناه کبیره است.بلکه کاندیداها باید به معرفی و تبیین برنامه های خود بپردازد.
 
هدف وسیله را توجیه نمی کند
 
کاندیداها نباید برای برنده شدن در انتخابات از هر وسیله ای استفاده کنند و به خاطر اهداف شان این رفتار را توجیه کنند؛ زیرا هرگز هدف وسیله را توجیه نمی کند.
 
من نمی خواهم کسی را متهم کنم، لیکن متاسفانه هم اینک شاهد هستیم که فضای انتخابات ناسالم شده و برخی برای رسیدن به این هدف از هر وسیله ای بهره می گیرند.
 
باید اذعان کرد ریاست جمهوری آش دهن سوزی نیست که برخی این گونه برای رسیدن به آن از همه نوع ابزار و وسیله بهره می گیرند تا به آن برسند؛ زیرا این پست مسؤولیت سنگین مردمی در دنیا و مسؤلیت الهی و اخروی دارد و کسانی که به این میدان می روند لحظه ای آسایش ندارند و باید هدف و مقصدشان را الهی کنند تا تحمل سختی ها را داشته باشند.
 
خودسانسوری وعدم پاسخ به مردم؛ رذیلۀ اخلاقی
 
خودپوشاندن از مردم و جواب سؤال مردم را ندادن از رذایل اخلاقی است که در زندگی شخصی و جمعی، سیاسی، اقتصادی جاری می شود و نتیجه همه آن ها لعن خدا را درپی خواهد داشت و خداوند با کسی شوخی ندارد.
 
جیب بیت‌المال را هزینه انتخابات نکنید
 
بدیهی است انتخابات اسلامی با انتخابات غربی مادی بسیار متفاوت است، استفاده از امور مالی و امتیازات مختلف برای خریدن آراء در انتخابات اسلامی مطلقاً جایز نیست و باید جداً از آن پرهیز کرد و کسانی که از اینگونه طریق کسب آراء کنند، مشروعیت آن‌ها زیر سئوال است و رأی دهندگانی که با این امور به افرادی رأی می‌دهند که صلاحیت ندارند نیز از نظر شرعی مرتکب خلاف شرع شده‌اند. اصولاً توسل به این امور دلیل بر عدم صلاحیت است.
 
واضح است که استفاده از بیت المال در تبلیغات انتخابات جایز نیست،زیرا بیت المال متعلق به همه مردم است و یک شخصی نمی تواند به نفع خودش از بیت المال استفاده کند و منافع خصوصی خودش را در نظر بگیرد مسلماً جایز نیست وخلاف شرع و قانون است.  برادران و خواهران عزیز مراقب باشند سرنوشت نظام و کشورشان را با هیچ چیز مبادله نکنند.
 
ضرورت پیشگیری از اسراف در تبلیغات انتخاباتی
 
نکته دیگر پرهیز از اسراف و تبذیر در مسائل تبلیغاتی است. اگر افرادی خودشان و ستادهای انتخاباتی شان پول های زیادی خرج کنند، این سؤال برای مردم پیش می آید که این پول ها را از کجا آورده اند.
 
به عنوان نمونه نامزدهای که برای اخذ رای، شام می دهند یا خرج های آن چنانی می کنند، این اقدام آنها از مصادیق اسراف است، به علت اینکه با تزویر و تقلب می خواهد آراء کسب کند، مردم باید این کار را بررسی کنند؛ کسی که می آید این پول ها را صرف می کند آیا می خواهد برود خدمت بکند یا اینکه کیسه دوخته است،اینگونه افراد صلاحیت دار نیستند و انتخاب  اینها هم شرعاً جایز نیست.
 
ما نباید براى به دست آوردن رأى مردم در انتخابات ریاست جمهورى یا دیگر انتخابات، این همه پول خرج کنیم، بلکه مردم باید بر اساس معیارهاى برخواسته از نظام ارزشى اسلام همچون تقوا، ایمان، علم، دانش، سابقه مبارزاتى، حضور در میدان هاى جهاد و شهادت و مانند آن، فرد مورد نظر خود را انتخاب کنند.
 
کاندیداها و ضرورت حفظ اسرار و آبروی مردم و نظام
 
حفظ اسرار مردم بقدرى از نظر اسلام مهم تلقى شده که افشاى اسرار مردم از گناه کبیره معرفى شده است،لذا کاندیداها نباید در فضای انتخاباتی اسرار شخصی افراد را افشا کنند و کلاه سر مردم بگذارند.
 
لزوم مقابله فراگیر با عوام فریبی در تبلیغات انتخاباتی
 
بدیهی است چنانچه برخی از کاندیداها با توسل به حیله های عوام فریبانه، سوابق بسیار منفی و اندیشه ها و اهداف پلید خود را تا قبل از انتخابات پنهان کرده باشند و بخواهند از حُسن ظنّ مردم پاک سیرت سوء استفاده کنند و با کسب آرای غیرواقعی قصد شکستن آرای شایستگان و یا رسوخ در بدنۀ نظام اسلامی را داشته باشند، لازم است با حفظ همۀ موازین شرعی و براساس نهی از منکر، فرد مزبور را از اعمال شیطانی اش بازداشت و مردم را به پرهیز از چنین افرادی واداشت؛ اما چنانچه او همچنان به فریبکاری و ظاهرسازیِ خویش ادامه دهد، در این صورت به منظور نجات مردم از دام های شیطانیِ چنین دغلبازانی، لازم است توطئۀ آن ها را نقش برآب کرد.
 
کاندیداها وامدار کانون های ثروت و قدرت نباشند
 
برخی کاندیداها ممکن است با برخی ثروت مندان زد و بند کنند که هزینه تبلیغاتشان را بدهند و آنها بعداً به ایشان خدمت کنند؛ باید از این امور پناه به خدا برد، این انحراف از اصول اسلامی و گناه کبیره است.
 
گروه اندکى که داراى ثروت و امکانات فراوان هستند وسایل ارتباط جمعى را در اختیار مى گیرند، و با ظرافت تمام و استفاده از دقایق روانشناسى افراد مورد نظرشان به گونه اى تبلیغ مى کنند که غالب مردم تصور مى کنند اینها افرادى اندیشمند! در حالى که واقعاً مزدورانى هستند که در خدمت آن گروه ثروتمند پر نفوذ و سود پرست قرار گرفته اند.
 
به راستی این که به دنبال رای آوردن فرد حامی خود باشیم تا به ما پست و مقام بدهد آیا این خیرخواهی و مصلحت اندیشی است!؟ هرگز عقل و شرع این روش را نمی پسندد.
 
بنابراین نباید کارهایی که در انتخابات غربی ها با هدف کسب منافع شخصی و جناحی انجام می گیرد، در کشور ما رخ دهد، زیرا این گونه کارها خلاف شرع است و با اخلاص و اخلاق منافات دارد.مردم باید بدانند افرادی که هزینه های هنگفتی برای انتخابات صرف می کنند و تنها منافع شخصی را در نظر دارند، اخلاصی در کارشان نیست و به آن ها باید سوء ظن داشته باشند.
 
سخن آخر
 
در خاتمه باید گفت آیا سزاوار است برای رسیدن به چهار روز حکومت، دست به دروغ و تهمت بزنید؟ بیایید انتخابات اسلامی برگزار کرده و نامزدها فقط خدمات خود را اعلام نمایند؛ چرا پیشرفت خود را در نابودی دیگری می دانید؛ البته برخی نیز نظام را برای پیشرفت خود تخریب می کنند که حرکتی نادرست است؛البته مردم هوشیار هستند و اگر ببینند کسی از مسیر باطل وارد می شود می دانند که او آدم درستی نیست.
 
امیدواریم همه به این نصایح عمل کنند و هر کس هر عقیده ای داشته باشد، در پای صندوق های رای حاضر شود؛ امیدواریم خداوند متعال به مردم توفیق دهد آبروی نظام، اسلام و دین را در این انتخابات حفظ کنند و این انتخابات پیروزی های فراوانی در آینده داشته باشد.

منبع: الف

«رمزی بارود» روزنامه‌نگار سرشناس فلسطینی در یادداشتی در وبسایت خود نوشت:

 غزه بزرگترین زندان صحرایی دنیاست. کرانه‌ی باختری هم یک زندان است، که آن را به محوطه‌های مختلف، همچون مناطق A، B، و C تقسیم کرده‌اند. در واقع، تمام فلسطینیان درجات مختلفی از محدودیت‌های نظامی را تجربه می‌کنند. به نوعی، آنها همگی زندانی هستند.

به گزارش شفقنا،قدس شرقی از کرانه‌ی باختری جدا افتاده است، و آنهایی که در کرانه‌ی باختری زندگی می‌کنند با یکدیگر ارتباطی ندارند.

فلسطینیانی که در محدوده‌ی اسراییل زندگی می‌کنند وضع نسبتا بهتری نسبت به برادران و خواهران خود در مناطق اشغالی دارند، اما در مقایسه با جایگاه ممتازی که مخصوص یهودیان اسراییلی است در شرایط خفت‌آوری زندگی می‌کنند.

فلسطینیانی که به قدر کافی «خوش شانس» بوده‌اند و از اسارت دست‌بندها و پابندها رهایی یافته‌اند هنوز به انحای مختلف اسیر هستند.

پناهجویان فلسطینی در «عین الحلوه» لبنان، مثل میلیون‌ها پناهجوی فلسطینی که خارج از موطن خود به سر می‌برند، در کمپ‌های پناهندگی زندانی هستند، اسناد هویتی عاریه‌ای و بی‌معنا دارند، نمی‌توانند سفر کنند، و نمی‌توانند مشغول به کاری بشوند. آنها در کمپ‌های پناهندگی رنج می‌کشند و می‌پژمرند، و نگاهشان به زندگی است که قدمی رو به جلو اگرچه اندک بردارد؛ درست مثل پدران و پدربزرگ‌هایشان که پیش از آنها هفتاد سال چنین وضعی داشته‌اند.

به همین دلیل است که مسئله‌ی زندانی یک مسئله‌ی بسیار حساس برای فلسطینیان است. این یک بازنمایی واقعی و استعاری است که بین تمام فلسطینیان مشترک است.

اعتراضاتی که سراسر مناطق اشغالی را به آشوب کشانده است و شعارش حمایت از ۱۵۰۰ زندانی در حال اعتصاب غذا است، صرفا یک اعلام «همبستگی» با زندانیان آزاردیده‌ و معترض به شرایط زندان نیست.

اسف‌ناک اینکه، زندان آشکارترین واقعیت زندگی فلسطینی است؛ زندان همان وضعیت موجود است؛ واقعیت روزمره است.

زندانیانی که در زندان‌های اسراییلی اسارت می‌کشند نمایشی از زندگی هر فلسطینی هستند، هر فلسطینی که پشت دیوارها، پشت ایست‌های بازرسی، در کمپ‌های پناهندگی، در غزه، در بلوک‌های کرانه باختری، در قدس دو پاره، منتظر اجازه است که وارد شود، منتظر اجازه‌ است که خارج شود. صاف و ساده، منتظر است.

۶۵۰۰ زندانی در زندان‌های اسراییلی به سر می‌برند. این رقم شامل صدها کودک، زن، مسئولان منتخب، روزنامه‌نگاران، و دیگر بازداشت‌شدگانی می‌شود که بی هیچ محاکمه و هیچ تشریفاتی در حبس به سر می‌برند. اما این اعداد و ارقام، واقعیت زندگی تحت اشغال اسراییل را که از ۱۹۶۷ تاکنون ادامه داشته است چندان خوب منعکس نمی‌کند.

به گزارش گروه «الضمیر» که حامی حقوق زندانیان است، از ژوئن ۱۹۶۷ که اسراییل اشغال اراضی فلسطینی ار آغاز کرد تاکنون بیش از ۸۰۰ هزار فلسطینی تحت سلطه‌ی نظامی به زندان افتاده‌اند.

این یعنی ۴۰ درصد از کل جمعیت مذکر مناطق اشغالی.

زندان‌های اسراییلی، زندان‌هایی درون زندان‌های بزرگتر هستند. در وهله‌های اعتراضات و آشوب‌ها، خصوصا در جریان خیزش‌های ۱۹۸۷-۱۹۹۳ و ۲۰۰۰-۲۰۰۵، صدها هزار فلسطینی زیر سلطه‌ی حکومت نظامی قرار داشتند، که گاهی هفته‌ها، و حتی ماه‌ها، به طول می‌انجامید.

در وضعیت حکومت نظامی، مردم مجاز به ترک خانه‌هایشان نیستند، و گاهی وقفه‌هایی کوتاه وجود دارد و گاهی هیچ وقفه‌ای حتی برای خرید غذا هم در کار نیست.

هیچ فلسطینی را نخواهید یافت که چنین شرایطی را از سر گذرانده باشد (یا هنوز دچار چنین شرایطی باشد) و بعد با تجربه‌ی زندان بیگانه باشد.

اما برخی از فلسطینیانی که در آن زندان بزرگ به سر می‌برند از کارت‌های ویژه (VIP) برخوردار شده‌اند. آنها را «فلسطینیان میانه‌رو» قلمداد می‌کنند، و بنابراین ارتش اسراییل به آنها مجوزهای ویژه داده‌ است تا هر وقت خواستند از زندان فلسطین خارج شوند و به آن بازگردند.

«یاسر عرفات» رهبر سابق فلسطینیان تا زمان مرگش در نوامبر ۲۰۰۴ سالها در دفتر کار خود در رام‌الله محبوس بود، حال آنکه «محمود عباس» رییس فعلی حکومت خودگردان فلسطینی برای مسافرت آزاد است.

اگرچه اسراییل ممکن است گاهی اوقات از عباس انتقاد کند، او به ندرت از خط و مرزهای قابل قبول دولت اسراییل پا فراتر می‌گذارد.

به همین خاطر است که عباس آزاد است و «مروان برغوثی» رهبر جنبش فتح (به همراه هزاران نفر دیگر) زندانی هستند.

اعتصاب غذای کنونی زندانیان روز ۱۷ آوریل آغاز شد، و هدفش گرامی‌داشت «روز زندانی» در فلسطین بود.

در هشتمین روز اعتصاب غذا، همان زمانی که وضع عمومی مروان برغوثی رو به وخامت گذاشت، عباس در کویت به سر می‌برد و با گروهی از آوازخوانان شیک‌پوش عرب دیدار داشت.

گزارش‌هایی که در خبرگزاری «صفا» و دیگر وبسایت‌ها منتشر شد، توجه زیادی را در شبکه‌های اجتماعی به خود جلب کرد. تراژدی این واقعیت دوگانه در فلسطین، مسئله‌ای غیر قابل اجتناب است.

برغوثی نسبت به عباس محبوبیت بسیار بیشتری در بین هواداران فتح دارد. در واقع، او محبوب‌ترین رهبر در بین فلسطینیان است، فارغ از مواضع ایدئولوژیک یا سیاسی‌شان.

اگر حکومت خودگردان فلسطینی واقعا غم زندانیان و دغدغه‌ی حال محبوب‌ترین رهبر فتح را داشت، عباس باید خود را مشغول فعالیتی می‌کرد که نتیجه‌اش ایجاد یک راهبرد برای افزایش انرژی زندانیان اعتصاب‌کننده و میلیون‌ها نفر از حامیان آنها در خیابان‌ها باشد.

اما جنب و جوش‌های توده‌ای همیشه عباس و دور و بری‌هایش را ترسانده است. چنین حرکت‌هایی برای او بسیار خطرناک است، چون اقدامات مردمی اغلب وضعیت موجود را به چالش می‌کشد، و ممکن است سلطه‌ی او بر فلسطینیان را که مورد تایید اسراییل است به دشواری بیاندازد.

رسانه‌های فلسطینی به شکاف درون فتح بی‌اعتنایی می‌کنند، حال آنکه رسانه‌های اسراییلی مشغول بهره‌برداری از آن هستند، و این شکاف را در بافت سیاسی وسیع‌تر خود منعکس می‌کنند.

عباس قرار است روز ۳ مه با دانلد ترامپ رییس‌جمهور آمریکا ملاقات کند.

او می‌خواهد از خود تاثیری نیکو بر این رییس‌جمهور دمدمی‌مزاج بگذارد، خصوصا الان که ترامپ مشغول کاهش کمک‌های خارجی در اقصا نقاط جهان است، اما کمک‌های آمریکا به حکومت‌ خودگردان فلسطین را افزایش داده است. همین نکته به تنهایی کافی است تا نظر دولت آمریکا راجع به عباس را بفهمیم و ببینیم که آمریکا چقدر از نقش حکومت عباس در تضمین امنیت اسراییل و حفظ وضعیت موجود سپاس‌گزار است.

اما اینگونه نیست که همه‌ی هواداران فتح از چکمه‌لیسی و نوکرصفتی عباس خشنود باشند. جوانان این نهضت می‌خواهند با بسیج مردم جانی دوباره به یک موضع فلسطینی بدهند؛ عباس می‌خواهند اوضاع را آرام نگه دارد.

«عاموس هارل» در هاآرتص نوشت که اعتصاب غذا، که خود برغوثی خواستارش شد، تلاش برغوثی برای به چالش کشیدن عباس و «به گند کشیدن طرح صلح ترامپ» بود.

با این وجود، ترامپ هیچ طرحی ندارد. او به «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر اسراییل اختیار نامحدود داده است که هر کار دلش می‌خواهد بکند. راه حل او اینگونه است: یک حکومت، دو حکومت، هرچه که «دو طرف دوست داشته باشند». اما این دو طرف ابدا اختیارات مساوی ندارند. اسراییل قابلیت‌های هسته‌ای و ارتشی عظیم دارد، حال آنکه عباس برای خروج از کرانه‌ی باختری اشغالی نیاز به مجوز دارد.

در این واقعیت نابرابر، تنها اسراییل است که سرنوشت فلسطینیان را تعیین می‌کند.

نتانیاهو در سفر اخیر خود به آمریکا، نگاه خود به آینده را بیان کرد.

او گفت: «اسراییل باید کنترل امنیتی بی قید و شرط بر تمام محدوده‌ی غرب رود اردن را در اختیار خود داشته باشد».

پروفسور «رشید خالدی» در مقاله‌ای در وبسایت نشریه «نیشن»، معنای واقعی اظهارات نتانیاهو را تفسیر کرد.

او نوشت که نتانیاهو با اظهار این کلمات «وجود یک رژیم دائمی اشغال و استعمار را اعلام کرد، و امکان ایجاد یک حکومت مستقل و خودمختار فلسطینی را از دستور کار خارج کرد، فارغ از اینکه چه افسانه‌هایی درباره‌ی حکومت یا استقلال برای پوشاندن این واقعیت غیر انسانی در ذهن افرد باشد. سکوت ممتد ترامپ نشانگر حمایت دولت آمریکا از این چشم‌انداز مضحک برای انقیاد و خلع ید دائمی فلسطینیان است».

با این وضعیت، خب چرا فلسطینیان باید ساکت باشند؟

سکوت آنها تنها باعث همدستی در واقعیت شرم‌آور و شرایط دردناک کنونی می‌شود. با این شرایط، زیر سلطه‌ی یک اشغال دائمی، فلسطینیان همواره در زندان به سر می‌برند، حال آنکه «رهبران»شان هم چشم رضایت اسراییل را به سوی خود جلب می‌کنند و هم تشویق و بودجه‌های بیشتر را از سوی واشنگتن.

در چنین دورنمایی است که اعتصاب غذا ضرورتی بسیار بیشتر از نیاز به بهبود وضع زندانیان فلسطینی می‌یابد.

این حرکت شورشی است درون فتح و بر ضد رهبران بی‌خیال آن، و تلاشی سراسیمه‌وار از سوی تمام فلسطینیان است برای اینکه توانایی‌شان را نشان‌ دهند و بگویند می‌توانند شبکه‌ی کنترلی اسراییلی-آمریکایی-فلسطینی را که سالهاست دامن گسترده است به لرزه درآورند.

«مروان برغوثی» در اولین روز از اعتصاب غذای خود نوشت: «استیفای حق را نباید از یک ظالم توقع داشت».

در حقیقت، پیام او همان‌قدر که خطاب به اسراییل بود، رو به سوی عباس و دار و دسته‌اش هم داشت.
منبع: شفقنا

منبع: الف