بایگانی ماه : می, 2017

معاون دولت الکترونیک سازمان فناوری اطلاعات با اشاره به ایجاد ۶۶ میلیون پرونده الکترونیک سلامت، از حذف دفترچه‌های بیمه در راستای توسعه دولت الکترونیک تا یک ماه آینده خبر داد.

رضا باقری اصل در گفت‌وگو با ایسنا با تاکید بر تلاش برای حذف دفترچه بیمه در راستای توسعه دولت الکترونیک اظهار کرد: پروژه حذف دفترچه بیمه به دستگاه‌های وزارت بهداشت و بیمه‌ها مربوط است. کارایی دفترچه بیمه این است که هویت مراجعه‌کننده را بررسی و اعلام می‌کند که شخص استحقاق بیمه درمانی دارد یا خیر. این دفترچه قابلیت جعل شدن دارد؛ دفترچه‌هایی که صادرکننده‌ها صادر نکردند یا تاریخ آنها تمام شده است اما بیمه برای آنها پرداخت می‌شود و این ضرر نظام بیمه‌ای کشور است که سالانه هزینه میلیاردی دارد.

وی ادامه داد: در حال حاضر در دوران گذار دفترچه هستیم اما امکان بررسی آن وجود دارد که به مرور کلا دفترچه را حذف ‌کنیم. شیوه ساده این است که با مراجعه بیمار، اسم شخص و کد ملی را دریافت می‌کنند، اطلاعات از سیستم وزارت بهداشت وارد مرکز تبادل داده و به بیمه فرستاده می‌شود و در نهایت استعلام می‌کنند که مراجعه‌کننده از طرف بیمه استحقاق دارد یا خیر و اطلاعاتش به مرکز درمانی داده می‌شود که در شبکه نیز ثبت شده است.

معاون دولت الکترونیک سازمان فناوری اطلاعات با بیان اینکه در حال حاضر بیمه آماده است، نظام سلامت در حال استعلام‌گیری است و به تدریج مراکز درمانی هم به این سیستم وصل می‌شوند، گفت: بیمارستان‌ها به صورت آزمایشی به این طرح اضافه می‌شوند.

به گفته وی زیرساخت‌های این پروژه از طرف بیمه‌ها بود. از طرف سازمان فناوری اطلاعات نیز پیش از عید تفاهم‌نامه‌ای بین محمود واعظی -وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات- ، نصراللـه جهانگرد به عنوان دبیر شورای اجرایی، ابوالحسن فیروزآبادی به عنوان قائم‌مقام وزارت رفاه و وزیر بهداشت امضا شد و به واسطه آن که از ابتدای اسفند تاکنون این سرویس برقرار شده است.

باقری اصل با بیان اینکه در حال حاضر ۶۶ میلیون پرونده الکترونیک سلامت ایجاد شده و حذف دفترچه بیمه نیز در راستای پرونده الکترونیکی سلامت است، افزود: این پروژه تحت شبکه داخلی وزارت بهداشت است و نیازی به اینترنت ندارد و ذی‌نفع آن وزارت بهداشت، وزارت رفاه و بیمه‌ها هستند. در حال حاضر در دوران آزمایش هستیم و برقراری آن را چک می‌کنیم. یک ماه طول می‌کشد تا شرکت‌هایی که نرم‌افزارهای بیمارستانی را نوشتند، پیاده‌سازی را انجام دهند اما نهایتا اجرای پروژه تا یک ماه آینده است.

منبع: الف

ایران نوشت: زن جوان که درپی تماس تلفنی مرموز از زنده ماندن دخترش بعد از ۲۰ سال با خبر شده بود، با حضور در دادسرای جنایی و تسلیم شکایتی، برای یافتن دخترگمشده‌اش کمک خواست.

 او مدعی است خانواده همسر سابقش با نقشه‌ای از پیش طراحی شده و با همدستی چند نفر از کارکنان سابق یکی از بیمارستان‌های تهران نقشه هولناکی را طراحی و اجرا کرده‌اند.

 «دخترت زنده است و می‌توانی از راه قانونی او را پیدا کنی». این جمله مرد ناشناسی بود که در تماس تلفنی از راز۲۰ ساله‌ای پرده برداشت و بعد هم تلفن قطع شد. «فخری» ابتدا تصور کرد که این فرد یک مزاحم تلفنی است. اما چند روز بعد مرد ناشناس همان جملات تکراری را از پشت گوشی تلفن به زبان آورد و بعد هم قطع کرد. حالا احساس می‌کرد دخترش زنده است چرا که این جمله برایش آرامشی خاص به همراه داشت. سومین تماس که گرفته شد، فخری مصمم شد به دنبال دخترش برود. دختری که ۲۰ سال قبل او را با ترفندی عجیب از مادرجدا کرده بودند و برای اینکه سراغ بچه‌اش را نگیرد گفته بودند دخترکوچولو مرده است.
ولی در تمام این ۲۰ سال حس غریبی به او می‌گفت که دخترش زنده است.به همین دلیل سیسمونی بچه‌اش را نگه داشته و بالشی که با دست‌های خودش برای نوزادش درست کرده بود را هنوز در کنار بالش خود داشت.

آغاز تحقیقات

۴ ماه قبل و به دنبال تماس مرد ناشناس، زن میانسال تصمیم گرفت که خودش درباره سرنوشت دخترش تحقیق کند. پزشکی قانونی، ثبت احوال، بیمارستان محل تولد فرزندش و… همگی نوید می‌دادند که دخترکش زنده بوده و حالا برای خودش خانمی شده است و او بیست سال در حسرت یک لالایی برای جــــــــــــــگرگوشه اش، در حسرت به آغوش کشیدن دخترش، در حسرت به مدرسه رفتنش و صدها حسرت دیگر، روزگار سیاهی را سپری کرده. با این باور که خانواده همسرش گفته بودند که دخترش مرده است.فخری‌ الله توکلی که دیروز در دادسرای جنایی تهران حضور یافته بود به خبرنگار«ایران» گفت: سال ۷۴ بود که باردار شدم و خانواده همسرم تلاش داشتند که من بچه را نگه ندارم. اما من به حرف هایشان توجه نکردم و بچه را نگه داشتم. زمان وضع حمل آنها مرا از کرمان با آن وضعیت، سوار ماشین کرده و به تهران آوردند و در یکی از بیمارستان‌های شمال شهر بستری‌ام کردند. آن زمان خیلی اعتراض کردم که چرا مرا به تهران می‌برید.اما آنها درجواب گفتند که هماهنگی‌های لازم با تهران شده و بیمارستان خوبی است. درحالی که بعدها فهمیدم شهر یزد که در نزدیکی کرمان و محل زندگی ما بود، مجرب‌ترین و بهترین مراکز درمانی زنان و زایمان را داشته و اصلاً نیاز نبوده که آنها این همه راه مرا به تهران ببرند.

نخستین و آخرین دیدار

زن جوان ادامه داد: ۲۵ مرداد سال ۷۵ دخترم به دنیا آمد. بعد از اینکه به هوش آمدم دخترم را به من نشان دادند. آن موقع حالش خوب بود. حتی ساعتی بعد هم که در اتاق اطفال دیدمش بچه هیچ مشکلی نداشت. ولی افسوس که این نخستین و آخرین باری بود که بچه را دیدم و الان هم در ذهن من همان چهره مانده است و انتظار ندارم بعد از بیست سال تصویر یک دختر ۲۰ ساله را ببینم. ولی پس از آن، دیگر بچه را به من نشان ندادند و هر بار که خواستم او را ببینم گفتند حالش خوب نیست. وضع مالی شوهرم خیلی خوب بود و من اتاق خصوصی داشتم. البته بعدها متوجه شدم که گرفتن این اتاق خصوصی دلیل داشت.آنها می‌خواستند من با پرستارها و مردم دیگر در ارتباط  نباشم و راز این ماجرا مخفی بماند. دو روز بعد من از بیمارستان ترخیص شدم و هر بار که خواستم بچه را ببینم گفتند حالش خوب نیست. حتی یکبار تا نزدیکی بیمارستان مرا بردند اما برگرداندند. یک هفته از ماجرا گذشت و من بی‌تاب بچه‌ام بودم که خواهرشوهرم گفت برویم امامزاده داود. تصورش را بکنید زن جوانی که عمل سزارین کرده را بردند امامزاده. آن موقع‌ها جاده امامزاده داود آسفالت نبود و فقط خدا می‌داند چه بر من گذشت تا به آنجا رسیدیم. همین که داشتم زیارت می‌کردم خواهر شوهرم در گوشم خواند که بچه ات مرده است. آنها به من گفتند برای اینکه ناراحت نشوم بچه را بی‌سروصدا دفن کرده‌اند. بعد از این ماجرا بود که مادرشوهرم که ساکن انگلیس بود برگشت انگلستان و من و پدرشوهرم هم به کرمان برگشتیم. شوهرم هم در تهران ماند تا به کارهایش برسد.اما حالا که بیشترفکرمی کنم می‌بینم انگار مادرشوهرم طراح این ماجرا بوده و این امکان هم وجود دارد که بچه‌ام را با خودش به انگلستان برده باشد. سال ۷۱ با همسرم که پسرعمویم بود ازدواج کردم. اما زندگی ما اصلاً خوب نبود و در نهایت ۷ سال بعد از مرگ فرزندم از شوهرم به صورت غیابی جدا شدم. با آنکه خانواده همسرم به من گفته بودند که بچه‌ام مرده است اما حس عجیبی ته دلم می‌گفت که او زنده است. البته فقط حس خودم نبود از این طرف و آن طرف هم زیاد شنیدم که می‌گفتند دخترم زنده است. در تمام این مدت باور نکردم که او مرده و به همین دلیل هرگز ازدواج نکردم.

تماس مرموز

 در دو راهی زنده و مرده بودن دخترم بودم که از طریق شبکه مجازی، مردی با من تماس گرفت. صدایش واضح نبود اما گفت که دخترم زنده است و از طریق قانون می‌توانم او را پیدا کنم. سه بار تماس در مدت یک هفته مرا وادار کرد که تحقیقاتم را برای یافتن دخترم آغاز کنم.اما هرگز متوجه نشدم کسی که با من تماس گرفته کیست. شاید یکی از اعضای خانواده همسرم یا پرسنل بیمارستان بوده که به خاطر عذاب وجدان چنین کاری کرده بود. هر چه بود باعث شد که حس مادری و حرف‌های او و دیگران را کنار هم قرار دهم و به این نتیجه برسم که خودم باید این معما را حل کنم.به همین خاطر راهی تهران شدم.اما مسئولان بیمارستان محل زایمانم به من گفتند که در آن زمان هیچ نوزادی نمرده است و گواهی فوتی صادر نکرده‌اند. پزشکی قانونی نیز همین موضوع را تأیید کرد.بهشت زهرا هم اعلام کرد نوزادی با مشخصات فرزندم در آن زمان دفن نشده است. حتی بیمارستان گفت که بچه را ترخیص کرده‌اند. جالب اینجاست که به محض آمدن به تهران تماس‌های خانواده شوهرسابق‌ام شروع شد وازمن خواستند شکایت نکنم و خودشان بچه را برمی گردانند.حتی وقتی مرا مصمم دیدند تهدیدم کردند. تمام این‌ها باعث شد تا به دادسرای جنایی بیایم و خواهان پیدا کردن بچه‌ام شوم. می‌دانم که بعد از بیست سال، افشای این راز برای دخترم خیلی سخت است. اما می‌خواهم او بداند که من زنده ام. به خاطر مشکلاتی که داشتم و دوری از بچه‌ام سرطان تیروئید گرفتم و می‌ترسم آنقدر عمر نکنم که بچه‌ام را ببینم. حالا هم عاجزانه از کسانی که از بچه‌ام خبر دارند تقاضا می‌کنم مرا از ۲۰ سال چشم انتظاری و کابوس‌های تمام این سال‌ها نجاتم دهند. البته تمام این‌ها لطف خداست که متوجه شدم بچه‌ام زنده است. چراکه مدت‌ها قبل کودکی را به سرپرستی گرفتم که در تصادف والدینش را از دست داده بود. حالا تصور می‌کنم خدا دارد پاسخ نیکی هایم را می‌دهد.به دنبال شکایت این زن، بازپرس مرشدلو از شعبه هفتم دادسرای امور جنایی تهران دستور تحقیق دراین باره را صادر کرد. همچنین دستور تحقیق از بیمارستان مورد نظر و بررسی گواهی ترخیص احتمالی و سایر مدارک نیز صادر شد.

 

منبع: الف

دنیای اقتصاد اظهارات یک مقام وزارت راه و شهرسازی را در باره خط قرمز میزان جمعیت تهران منتشر کرد.

این روزنامه به نقل از مدیرکل دفتر نظارت بر طرح‌های توسعه و عمران وزارت راه و شهرسازی نوشت: شهر تهران با توجه به محدودیت‌های جدی منابع آب و سایر مباحث زیست‌محیطی ناشی از موقعیت جغرافیایی شهر، امکان پذیرش جمعیت بیش از ۱۰٫۵میلیون نفر را عملا دارا نبوده و این موضوع باید از طریق ضوابط و مقررات طرح تفصیلی در ارتباط با نحوه ساخت و ساز و بارگذاری مناطق مسکونی شهراعمال و عملیاتی می‌شد، درحالی که درفرآیند تصویب طرح تفصیلی، با افزایش حدود ۲۰ درصدی، سکونت‌پذیری شهر تهران به ۷٫ ۱۲میلیون نفر رسیده است.

مسعود حمزه‌ای  اظهار کرد: آنچه در این دولت پیگیری شده و مورد نظر آقای وزیر بوده است، در اختیار مردم قرار گرفتن تمامی مصوبات کمیسیون ماده ۵ به منظور شفاف‌سازی و جلوگیری از ایجاد رانت اطلاعاتی در کل کشور و با اطلاعات کامل است. درحالی که آن چیزی که در سامانه شهرداری تهران قرار می‌گیرد صرفا متن صورتجلسات است که کاربرد محدودی دارد.

منبع: الف

مدیر کل مدارس و مراکز غیردولتی وزارت آموزش و پرورش گفت: افزایش ۱۷ درصدی شهریه تمام مدارس غیردولتی صحت ندارد.

به گزارش فارس، حسن مسعودی مدیر کل مدارس و مراکز غیردولتی وزارت آموزش و پرورش گفت: در سال تحصیلی جدید به استناد ماده ۱۵ قانون تأسیس و اداره مدارس و مراکز غیردولتی، «الگوی شهریه» ملاک عمل تعیین شهریه قرار گرفته است.

وی افزود: در این الگو، تعیین شهریه بر اساس هفت آیتم که شامل دوره تحصیلی، سطح آموزشی و پرورشی، برنامه سال تحصیلی، فعالیت‌های فوق برنامه، فضای فیزیکی و تجهیزات و شرایط منطقه‌ای و نرخ تورم رسمی کشور، است تعیین و بر همین مبنا برای هر مدرسه ابلاغ شده است.

مدیرکل مدارس و مراکز غیردولتی وزارت آموزش و پرورش ادامه داد: هیچ‌گونه مطلبی صراحتاً از سوی اینجانب مبنی بر افزایش ۱۷ درصدی شهریه مدارس غیردولتی کشور بیان نشده است.

منبع: الف