بایگانی ماه : می, 2017

آمار ارایه شده از سوی سفیر ایرلند در لندن در روز سه‌شنبه، نشانگر افزایش ۷۰ درصدی درخواست گذرنامه ایرلندی از سوی شهروندان انگلیسی از زمان برگزاری همه‌پرسی برگزیت در ۲۳ ژوئن سال ۲۰۱۶ میلادی، است.

به گزارش ایرنا، ‘دان مولهال’ سفیر ایرلند در لندن در گفت‌وگو با رادیو ۴ شبکه ‘بی‌بی‌سی ‘، ضمن اشاره به افزایش سریع شمار درخواست برای گذرنامه ایرلندی در انگلیس در سال جاری میلادی بیان داشت: در یک سال گذشته درخواست برای پاسپورت ایرلندی در داخل انگلیس، نسبت به سال گذشته قبل از آن، بیش از ۷۰ درصد افزایش داشته است.
براساس قوانین مهاجرتی جمهوری ایرلند، شهروندان بریتانیایی که در ایرلندشمالی متولد شده‌اند و یا اینکه والدین و یا پدربزرگ و یا مادربزرگ آنها ایرلندی بوده‌اند، می‌توانند قانونا درخواست پاسپورت این کشور کنند.
سفیر ایرلند در این گفت‌وگوی رادیویی افزود: درخواست گذرنامه برای کسب شهروندی ایرلند از سوی کسانی که پدربزرگ و یا مادربزرگشان ایرلندی بوده‌اند، نیز افزایش زیادی داشته است.
وی اضافه کرد: به‌طور میانگین سالانه در انگلیس در حدود ۵۰ هزار گذرنامه ایرلندی صادر می‌شده است که این رقم در سال گذشته میلادی نزدیک به ۷۰ هزار مورد رسید.
بر اساس آمار وزارت خارجه ایرلند، در سال ۲۰۱۶ میلادی در کل ۶۴ هزار و ۹۹۶ بریتانیایی درخواست دریافت گذرنامه ایرلندی به مقامات این کشور ارائه داده‌اند که نسبت به سال ۲۰۱۵ میلادی، ۴۰ درصد رشد داشته است.
این آمارهای مؤید آن است که اکثر این درخواست‌ها بعد از زمان برگزاری همه‌پرسی ۲۳ ژوئن ۲۰۱۶ (سوم تیرماه ۱۳۹۵) که منجر به رأی انگلیسی به خروج از اتحادیه اروپا شد، صورت گرفته است.
سفیر ایرلند همچنین با ابراز نگرانی از وضعیت مرزهای دو ایرلند بعد از برگزیت، گفت: وضعیت مرزها و نیز حفاظت از توافق صلح ایرلند موسوم توافق جمعه پاک از جمله مواردی مهمی است که در مذاکرات برگزیت مطرح خواهد شد.
وی در ادامه با محتمل خواندن برگزاری همه‌پرسی اتحاد میان ایرلند و ایرلندشمالی در آینده گفت: برگزیت وضعیت پیچیده‌ای را برای همه در ایرلند ایجاد کرده است.
‘دان مولهال’ اضافه کرد: ترجیح ما این هست که بریتانیا همچنان در اتحادیه اروپا می‌ماند، که امر سبب تداوم وضعیت خوب کنونی با ایرلندشمالی می‌شد.
در همه‌پرسی ۲۳ ژوئن ( سوم تیرماه ) ۵۱٫۹ درصد مردم بریتانیا به خروج از اتحادیه اروپا و ۴۸٫۱درصد آنها به ماندن در این اتحادیه رأی دادند.
در این‌همه پرسی از میان اجزای تشکیل‌دهنده بریتانیا شامل انگلیس، ولز، اسکاتلند و ایرلندشمالی، اکثریت انگلیسی‌ها و ولزی‌ها به برگزیت و بیشتر اسکاتلندی‌ها و ایرلندی‌ها به ادامه حضور کشورشان در اتحادیه اروپا رأی دادند.
گرفتن پاسپورت ایرلندی، به شهروندان بریتانیایی این امکان را می‌دهد که در صورت خروج کشورشان از اتحادیه اروپا همچنان بتوانند عضو این اتحادیه باقی‌مانده و از امتیازات آن استفاده کنند.

منبع: الف

ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه روز سه شنبه در دیدار با محمد بن سلمان جانشین ولیعهد عربستان سعودی گفت: روبط ما با ریاض به طور موفقیت آمیزی در حال گسترش است.

به گزارش ایرنا به نقل از خبرگزای رویتزر از مسکو، پوتین در این دیدار همچنین افزود: توافقات در زمینه انرژی اهمیت بسیاری برای دو کشور دارد.
بر اساس این گزارش، محمد بن سلمان وزیر دفاع و جانشین ولیعهد عربستان سعودی در سفر امروز خود به روسیه، با ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری این کشور دیدار و گفت ‌وگو کرد.
بخش عربی خبرگزاری اسپوتنیک روسیه نیز گزارش داد که پوتین در استقبال از بن سلمان گفت، ما منتظر سفر پادشاه عربستان به روسیه هستیم که انگیزه خوبی برای تقویت روابط میان دو کشور است.
پوتین همچنین گفت: اقدامات هماهنگ ما در بازار جهانی نفت و گاز، باعث ایجاد ثبات در آن می شود.
محمد بن سلمان نیز در این دیدار گفت: تناقضی در سیاست های مسکو و ریاض وجود ندارد.
اسپوتینک عربی افزود: در این دیدار پوتین با اشاره به تحولات سوریه گفت که روسیه و عربستان در کنار هم برای حل بحران سوریه عمل می کنند.
محمد بن سلمان پس از پایان سفرش به روسیه به باکو سفر خواهد کرد.
جانشین ولیعهد عربستان یک هفته پس از سفر دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا به ریاض و برگزاری اجلاس عربی-اسلامی- آمریکایی ،عازم روسیه شده است.
ریاض در دیدار با ترامپ قراردادی به ارزش ۱۱۰ میلیارد دلاری برای خرید سلاح، امضا کرد.

منبع: الف

نماینده دائم عربستان در سازمان ملل مدعی شد که عربستان با قدرت جلوی سیاست‌های تخریبی ایران خواهد ایستاد.

به گزارش ایسنا، به نقل از عکاظ، عبدالله المعلمی، نماینده دائم عربستان در سازمان ملل در گفت‌وگو با اصحاب رسانه مدعی شد که عربستان یک کشور محوری در جهان است و با قدرت جلوی سیاست‌های تخریبی ایران خواهد ایستاد.

وی در ادامه مدعی شد که ایران در امور کشورهای منطقه دخالت می‌کند و عربستان در مقابل هر نوع خصومت و دشمنی موضع خواهد گرفت و اجازه نخواهد داد که به هیچ یک از کشورهای عربی یا اسلامی آسیبی برسد و دشمنی عربستان با حکومت ایران است نه با ملت مسلمان ایران.

این مقام سعودی مدعی شد: رژیم صهیونیستی دشمن اول ماست و مساله فلسطین مهم‌ترین مساله برای امت عربی خواهد ماند و در کنار آن سیاست‌های تخریبی ایران را نادیده نخواهیم گرفت و با هرنوع تهدیدی مقابله خواهیم کرد.

به گزارش ایسنا، مقامات سعودی بعد از اجرای برجام و برداشته شدن تحریم‌های اقتصادی علیه ایران تلاش دارد تا فضای ایران هراسی را هم‌چنان حفظ کند اما با عدم همراهی کشورهای اروپایی و حتی کشورهای منطقه رو به رو شده است از این رو سعی دارد با پول نفت برخی کشورها را در این مسیر با خود همراه سازد.

منبع: الف

عضو فراکسیون نمایندگان ولایی از انتخاب حمیدرضا حاجی بابایی به عنوان گزینه این فراکسیون برای نایب رئیسی مجلس خبر داد.

سید حسین نقوی حسینی عضو فراکسیون نمایندگان ولایی مجلس در گفت‌وگو با خبرنگار پارلمانی خبرگزاری تسنیم، با اشاره به جلسه عصر امروز فراکسیون متبوع خود برای تدوین لیست نامزدهای انتخابات هیئت رئیسه قوه مقننه، گفت: با پیشنهاد علی لاریجانی این فراکسیون یک نایب رئیس و ۳ عضو برای انتخابات اعضای هیئت رئیسه مجلس پیشنهاد می‌کند.

وی افزود: در این جلسه حمید رضا حاجی بابایی با اکثریت آرا به عنوان کاندیدای فراکسیون نمایندگان ولایی برای تصدی پست نایب رئیسی مجلس انتخاب شد.

منبع: الف

رضا صادقیان
رحمانی فضلی وزیر کشور دولت یازدهم است، ولی برخی وقت‌ها نیست! چند روز مانده به شروع تبلیغات کاندیدای ریاست جمهوری، تنها کسی که از میان نیروهای دولتی و وزیران از پخش غیرمستقیم و سانسور شده مناظره‌ها دفاع کرد وزیر کشور بود. دفاعی که سبب شد هجمه سنگین رسانه‌های نزدیک به اصولگرایان علیه دولت شکل بگیرد و شخص رئیس دولت وقت و همراهان وی را به بی‌برنامه بودن، نداشتن کارنامه غیرقابل دفاع، فرار از پاسخ‌گویی و غیره بنامند. زمینه چنین حمله‌هایی را آن هم در زمان شروع تبلیغات تنها از عهده وزیر کشوری برمی‌آمد که از خبرنگاران درخواست می‌کرد به مسئولان برگزار کننده مناظره‌ها و تدوین کنندگان همان برنامه اعتماد کنند و بخش‌هایی که نیازی به پخش آنها نیست را به سلیقه خودشان از متن مناظره‌ها بیرون بکشند. مصاحبه وزیر کشور با ارائه آن توضیحات مخاطب را به این نتیجه می‌رساند که موضع دولت و رئیس جمهور چنین است.

با برگزاری مناظره‌ها آن گفته‌ها و ادعاها درباره دفاع دولت از سانسور ابطال شد، ولی اتخاذ چنین موضع‌گیری از سوی وزیر کشور در چنین وقتی تنها یک دستاورد داشت، حمله گسترده‌تر به دولت یازدهم.چند روز بعد از برگزار شدن انتخابات ریاست جمهوری، شورای شهر و روستا، براساس نگاه ناظران سیاسی، تنها کارگزاری که در این انتخابات شکست خورد و کارنامه قابل قبولی در بخش اجرا نداشت، وزارت کشور دولت یازدهم بود. وزارتخانه‌ای که توانایی اخذ رای تمام شهروندانی که روز جمعه تمایل به رای دادن داشتند و ساعت‌ها در صف حوزه‌های را‌ی‌گیری در انتظار ایستاده بودند توفیق نداشت.

 براساس گفته رئیس جمهور چنانچه امکان کسب رای شهروندانی که پشت درهای بسته حوزه‌های رای‌گیری باقی ماندند موفق به رای دادن می‌شدند، شاهد بالاتر رفتن آمار مشارکت کنندگان در انتخابات ریاست جمهوری بودیم. مشارکتی بیش از ۳ میلیون نفر، ولی رحمانی فضلی در مصاحبه با گفتگوی ویژه خبری می‌گوید: اینکه گفته شده ۳ یا ۴ میلیون نفر پشت صف ماندند، یک تخمین است؛ تخمین ما و وزارت کشور به عنوان مسئول انتخابات یک میلیون نفر است. شاید برای برخی از جریان‌های سیاسی، اگر رقم ۳ الی ۴ میلیون نفر را در نظر بگیریم این رقم به سبد رای آنها واریز و باعث پیروزی نهایی طیف سیاسی آنها در انتخابات می‌شد، چنین امری بعید به نظر می‌رسد ولی می‌توان حدسی دیگر به میان آورد، میزان آرای ریخته شده به صندوق‌ها به نسبت قبل در میان کاندیدای ریاست جمهوری تقسیم می‌شد و یا شاهد بالاتر رفتن آرای حسن روحانی بودیم.

آرای رئیسی بعد از ساعت ۱۱ صبح روز شنبه ۳۰ اردیبهشت با افزایشی قابل توجهی روبه‌رو نبود، حتی می‌توان گفت آرای وی بعد از گذر از مرز ۱۵ میلیون نفر نسبتا ثابت باقی ماند، در واقع اگر آرایی هم به صندوق واریز می‌شد، می‌توانستیم رای‌ها را در سبد روحانی ببینیم، حال وزیر کشور برخلاف سخنان رئیس جمهور کلامی دیگر می‌گوید. فرض کنیم آرای هیچ‌کدام از کاندیدای محترم تغییر نمی‌کرد. آرای بالا و چشم‌گیر شهروندان در انتخابات ریاست جمهوری، مجلس شورای اسلامی و شوراهای شهر و روستا حکایت مشارکت سیاسی گسترده‌تر مردم را بازگو می‌کند،مشارکتی که تضمین کننده امنیت ملی کشور بوده و هست، اینکه وزارت کشور به هر دلیل موفق به کسب آرای تمام شهروندان در روز انتخابات نشد، با معذرت‌خواهی و یا توضیحات ساده‌تر مسئله ختم به خیر می‌شد، ارائه توجیهات غیرقابل قبول نه تنها برای هیات‌های اجرایی خوشایند نیست، بلکه نشان می‌دهد وزیر کشور روی دیگر سخنان رئیس دولت را درک نکرده است.

بدون شک و‌تردید، دغدغه اصلی ریاست دولت یازدهم نمایش اقتدار، مشارکت مردم و رساندن این پیام به گوش بدخواهان این مرز و بوم است، پیغامی که دغدغه‌ای فراتر از بالاتر رفتن آرای شخصی و جناح خاصی را پوشش می‌دهد، ولی وزیر کشور همچنان بر گفته‌های پیشین خود اتکا کرد و از پذیرش نسبی سخنان حسن روحانی سرباز زد. واکنش آقای وزیر نشان داد، در عرصه سیاسی و داغ‌ترین مبحث روز هماهنگی شگفت‌آوری میان سخنان رئیس دولت و سیاسی‌ترین وزیرش برقرار است! موضع‌گیری‌های اخیر وزیر کشور با هر قصدی انجام شده باشد، تنها یک دستاورد به همراه داشته است، دامن زدن به حاشیه‌های دولتمردان در مواقع حساسی که نیاز به هماهنگی بیشتری است ولی شخص وزیر نتوانسته خودش را به این هم‌صدایی برساند و ساز خویش نواخته است. امید می‌رود در دولت دوازهم کمتر شاهد این نحوه موضع‌گیری‌ها باشیم. مسئله شخص رحمانی فضلی نیست، وقتی سیاست دولت چیزی دیگر است و موضع‌ شخص وزیر و بخشی از دستگاه تحت نظارت وی بر نظری دیگر، بروز چنین ناهماهنگی در بالاترین سطوح و دامن زدن به آن دولت مستقر را با حاشیه‌هایی رسانه‌ای روبه‌رو می‌کند. همان‌گونه که نمی‌توان توقع اجرایی شدن سه نوع سیاست در عرصه اقتصاد در یک دولت را داشت و هر بخشی راه خویش را برود، در عرصه سیاسی نیز نیاز است شاهد هماهنگی بیشتری میان وزیر کشور دولت دوازدهم و رئیس دولت آن باشیم.

منبع: بهارنیوز

گروه سیاسی_رسانه‌ها: روزنامه شرق نوشت:هر ماجرایی می‌تواند دو روایت داشته‌باشد، بالطبع، حضور افراد مختلف می‌تواند این روایت‌ها را متعدد کند. تقریبا هر مذاکره‌ای چنین سرنوشتی پیدا می‌کند. مذاکره انقلابیون ایران با برژینسکی مشاور کارتر از این دست ماجراهاست که ایرانی‌ها و آمریکایی‌ها دو روایت متفاوت از آن ارائه می‌کنند. این مذاکره اولین دیدار مقامات ارشد ایران بعد از انقلاب با یک مقام آمریکایی بود؛ روز اول نوامبر ١٩٧٩.
 رابرت گیتس، وزیر دفاع آمریکا سال ٨٧، در دانشگاه ملی امور دفاعی آمریکا درباره برخی جزئیات این دیدار که ٣٧ سال پیش انجام شده، توضیح داده و می‌گوید: «دیدار میان زبیگنیو برژینسکی، مشاور امنیت ملی کاخ سفید در دوران ریاست‌جمهوری جیمی کارتر و مهدی بازرگان در شهر الجزیره خشم گروه‌هایی در تهران و گروگان‌گیری اعضای سفارت آمریکا را به دنبال داشت. نخست‌وزیر (مهندس بازرگان)، وزیر دفاع (مصطفی چمران) و وزیر خارجه (ابراهیم یزدی) ایران خواستار ملاقات با برژینسکی شدند که برای مراسم بیست‌وپنجمین سالگرد انقلاب الجزایر در الجزیره به سر می‌برد و من هم با او بودم. برژینسکی از من خواست برای یادداشت‌برداشتن همراهش بروم».
مرگ برژینسکی، مشاور کارتر در یکی از مهم‌ترین سال‌های رابطه ایران و آمریکا، یعنی وقوع انقلاب و تسخیر سفارت موجب شد ماجرای مذاکره الجزایر را با دکتر ابراهیم یزدی وزیر خارجه دولت موقت و عضو تیم مذاکره‌کننده به گپ و گفت بگذاریم. اگرچه بیماری و گذر زمان موجب شده دکتر یزدی برخی موضوعات را به یاد نیاورد، اما همراهی مهندس توسلی در مصاحبه‌ برخی خاطرات را زنده کرد.
گفت‌وگو با دکتر ابراهیم یزدی عضو اولین و تنها بازمانده تیم مذاکره‌کننده ایرانی با آمریکا بعد از پیروزی انقلاب را در ادامه بخوانید:
آقای دکتر یزدی می‌خواهم از ملاقات تیم مذاکره‌کننده ایرانی با برژینسکی، مشاور کارتر در الجزایر بگویید؛ ملاقاتی بین شما، مهندس بازرگان، دکتر چمران و برژینسکی. چه اتفاقی رخ داد، چه مذاکره‌ای در آنجا انجام شد؟ آن چیزی که از شخصیت برژینسکی دریافت کردید، چه بود؟
ببینید! اگر ما با آمریکایی‌ها اختلافی داریم باید بنشینیم با آنها گفت‌و‌گو کنیم. برژینسکی طرف خوبی برای مذاکره بود؛ در مذاکرات سیاسی خیلی مهم است که طرف ما چه کسی است. یک وقتی طرف صحبت می‌کند اما به قول قدیمی‌ها شوت است؛ بله، در مذاکره با او کاری نمی‌توانیم بکنیم. ولی برژینسکی یک مذاکره‌کننده بسیار زیرک و باهوش بود و به مطالبی که می‌گفت اشراف داشت، این، کار آدم را راحت‌تر می‌کند. برژینسکی به کار خودش وارد بود.
برژینسکی در مذاکره از طرف دولت آمریکا اختیار عمل داشت؟
بله، ما می‌خواستیم توافق کنیم.
خب او قدرت توافق داشت؟ در چه زمینه‌ای می‌خواستید توافق کنید؟
در زمینه روابط دو کشور؛ بالاخره برژینسکی شخصیت برجسته‌ای در سیاست خارجی دولت آمریکا بود و ما هم اگر می‌خواستیم با آمریکا بر سر مسائل مورد اختلاف طرفین به توافق برسیم، او بهترین فرد برای مذاکره بود.
استارت مذاکره چطور زده شد؟ آنها ابراز تمایل کردند به مذاکره یا تیم ایرانی؟
یادم نیست؛ اما طرفین هر دو احساس کردند که باید بنشینند و گفت و گو کنند. در آن شرایط این یک ضرورت بود.
خب آن‌موقع که هنوز ماجرای تسخیر سفارت رخ نداده بود، موضوع اصلی مذاکره چه بود؟
در واقع آنچه ما می‌خواستیم و دنبالش بودیم، تفاهم درباره انقلاب ایران بود چون این سابقه نداشت. بنابراین برای ما خیلی مهم بود که مواضع انقلاب اسلامی و ایران را به آمریکایی‌ها حالی کنیم.
یعنی آنها انقلاب را بپذیرند؟
بله، بپذیرند. چون آنها از انقلاب ترس و واهمه داشتند.
خود شخص برژینسکی هم که خیلی ضدانقلاب بود.
بله، نه‌تنها با انقلاب ما، بلکه کلا با هر نوع انقلابی مخالف بود. او مخالف بود، برای اینکه مواضع انقلاب چیزی نبود که آنها بتوانند بپذیرند.
یادتان هست که برژینسکی، لهستانی بود.
بله. یهودی بود.
روس‌ها در طول تاریخ و حتی پس از انقلاب اکتبر به لهستانی‌ها خیلی ظلم کرده بودند و برژینسکی خاطرات بسیار بدی داشت. بنابراین فکر می‌کرد که انقلاب ایران هم ممکن است چنین پیامدهایی داشته باشد.
آنها اصولا از انقلاب ناراحت بودند و به انقلاب خوش‌بین نبودند.
کلا دیدگاه‌های برژینسکی به شکلی بود که به نقش اتحاد جماهیر شوروی خیلی بدبین بود، شاید به خاطر همین سابقه لهستانی‌اش. شاید او انقلاب ایران را یک پاشنه‌ آشیل برای نفوذ بیشتر اتحاد جماهیر شوروی در منطقه می‌دید. نگرانی از اینکه انقلاب منجر به این شود که ایران به‌عنوان دوست قابل اعتماد آمریکا به سمت نزدیکی با اتحاد جماهیر شوروی برود.
بله، این نگرانی را آمریکایی‌ها داشتند؛ یعنی آمریکایی‌ها نگران چرخش‌ مواضع انقلاب ایران بودند. اما کلا فکر می‌کردند با انقلاب اسلامی ایران نزدیک‌تر هستند و می‌توانند با آنها کنار بیایند.
مذاکره در الجزایر چقدر طول کشید؟
مذاکرات چند جلسه کوتاه بود. شاید دو یا سه جلسه بود.
چند روز پشت ‌هم؟
بله، چند روز پشت هم.
الجزایر چطور انتخاب شده بود؟ چه کسی الجزایر را انتخاب کرده بود؟
جشن سالگرد انقلاب الجزایر بود و به مناسبت جشن به آنجا رفته بودیم. آمریکایی‌ها هم آنجا بودند. الجزایری‌ها وساطت کردند که بنشینیم و با هم مذاکره کنیم.
یعنی شما (سه نفر) از ایران برای آن جشن رفته بودید؟
بله.
موضع شما، آقای مهندس بازرگان و دکتر چمران مشابه هم بود یا با هم اختلاف ‌نظر داشتید؟
بله، با هم هماهنگ بودیم؛ با هم نشسته بودیم و صحبت کرده بودیم که با آمریکایی‌ها چگونه برخورد کنیم و چه بگوییم و چه کار کنیم.
روایتی که ‌گری سیک، دستیار برژینسکی از آن جلسه مذاکره گفته، این است که تمرکز مذاکره‌کنندگان ایرانی روی این موضوع بود که شاه را به انقلابیون پس بدهید ولی آمریکایی‌ها نپذیرفته‌اند و گفته‌اند که این اصلا در فرهنگ سیاسی ما معنی ندارد. شما روی این موضوع در مذاکره خیلی تمرکز کرده بودید؟
بله، از آنجا که بودن شاه در آمریکا می‌توانست برای ما اسباب دردسر شود، روی آن تأکید داشتیم؛ برای اینکه هر آن آمریکایی‌ها می‌توانستند او را تقویت کنند؛ چون در اختیار آنها بود. او از انقلاب لطمه دیده بود. نگرانی ما این بود که شاه با آمریکایی‌ها کنار بیاید و به انقلاب لطمه بخورد.
یعنی اتفاقی مثل کودتای ٢٨ مرداد یک بار دیگر تکرار شود؟
بله، ما از این نگران بودیم چون آن‌موقع هنوز خود انقلاب تثبیت نشده بود و ما مشکلات زیادی داشتیم؛ بنابراین ما حق داشتیم نگرانی داشته باشیم.
خب چند روز بعد از اینکه به تهران برگشتید ماجرای تسخیر سفارت رخ داد. تصورش را می‌کردید که وقتی برگردید چنین اتفاقی رخ دهد؟ یا فکر می‌کنید بهانه شد؟
در ایران به همان اندازه که گروهی می‌خواستند با آمریکایی‌ها به توافق برسیم، کسانی هم بودند که نمی‌خواستند. می‌خواستند همچنان روابط ما با آمریکایی‌ها خصمانه باشد. طیف گروه‌های چپ این موضع را داشتند و این واکنش را نشان دادند که مبادا روابط عادی شود، چون بالاخره انقلاب پیروز شده‌ بود. منافع ملی ایجاب می‌کرد که با آمریکایی‌ها کنار بیاییم، اما البته چپی‌ها نمی‌خواستند. طیف گسترده چپ‌ها -چه مسلمان‌شان چه غیرمسلمان‌شان- همه نسبت به اینکه ما با آمریکایی‌ها به تفاهم برسیم، ناراحت بودند و واکنش نشان دادند.
پس پیش‌بینی می‌کردید که در ایران گروهی با این مذاکره مخالف باشند.
مخالفت را پیش‌بینی می‌کردیم.
ولی چنین دامنه مخالفتی را پیش‌بینی نمی‌کردید؟
بله، فکر نمی‌کردیم به آنجاها کشیده شود.
فکر می‌کنید فقط مذاکره‌ شما باعث تسخیر سفارت شد؟ یا یک بهانه‌ بود و چیزهای دیگری ماجرا را به سمت تسخیر سفارت هل داد؟
ببینید! آنها که علی‌الاطلاق مخالف بهبود روابطمان با آمریکا بودند، از اینکه ما داشتیم مذاکره می‌کردیم نگران بودند خصوصا که تیم مذاکره‌کننده ایران که ما بودیم، نسبت به قضایا اشراف داشتیم و فقط شعار نمی‌دادیم. به اصطلاح رگ خواب آمریکایی‌ها را داشتیم و می‌دانستیم چطور با آنها رفتار کنیم؛ ولی عده‌ای بودند که مخالف بهبود روابط ایران با آمریکایی‌ها بودند؛ بنابراین آنها به چنین واکنش‌هایی دست زدند.
برنامه‌ شما سه نفر از تیم مذاکره‌کننده این بود که مذاکرات را ادامه بدهید؟ به نظرتان می‌رسید که می‌توانید با آمریکایی‌ها به تفاهم برسید؟
بله، به‌نظر من می‌شد.
نظر هر سه‌‌نفرتان چه بود؟
هر سه همین نظر را داشتیم. برای اینکه آمریکایی‌ها، کار دیگری نمی‌توانستند بکنند، چه کار می‌خواستند بکنند! درعین‌حال به نفع ما هم بود که {آن زمان} با آمریکایی‌ها توافق کنیم.
در خاطرات مهندس بازرگان هست که درباره موضوع قراردادهای سلاح و پول‌هایی که در حساب‌های آمریکایی‌ هست، صحبت کردند. درباره این موضوع‌ها، یادتان هست که آنها قول دادند که آیا این مطالبات را پس می‌دهند، قرارداد را ادامه می‌دهند یا نه؟
بله، اگر مذاکرات ادامه پیدا می‌کرد، مشکلات ما برطرف می‌شد.
یعنی اگر آن مذاکرات ادامه پیدا می‌کرد ما الان با ماجرای پول‌های بلوکه‌شده در آمریکا مواجه نبودیم. یا مسئله حساب‌های بلوکه‌شده، قرارداد سلاحی که با آمریکا داشتیم انجام می‌شد و مثلا ما در جنگ مشکل خرید سلاح نداشتیم؟
بله، به‌ همین ‌ترتیب است. می‌توانست چنین پیامدهایی داشته باشد.
بعد از مذاکره الجزایر که به تهران برگشتید، ماجرای تسخیر سفارت پیش آمد و دیگر کانال‌های ارتباطی‌تان با آمریکا قطع شد.
بله.
و دیگر شما هیچ مراوده‌‌ای با برژینسکی نداشتید؟
خیر، دیگر معنا نداشت.
در مطالبی که درباره برژینسکی هست این آمده که او پیش از پیروزی انقلاب معتقد بوده که باید آمریکا از شاه حمایت نظامی کند تا انقلاب پیروز نشود. در نشست گوادلوپ هم چنین اعتقادی را دارد ولی کارتر خلاف این فکر می‌کند. بعد ماجرای حمله طبس را طراحی می‌کند و ناکام می‌شود. حتی در اسنادی آمده که برای به‌شکست‌کشاندن حکومت انقلابی تلاش کرده تا صدام را برای حمله به جزایر سه‌گانه متقاعد کند؛ اما این آدم سال‌های اخیر و در جریان مذاکرات هسته‌ای می‌گوید با ایران توافق کنید. چقدر این آدم تغییر کرده؟ به‌نظرتان گذر زمان باعث شد او آن‌قدر تغییر کند؟ یا انقلاب تغییر کرد؟
نه، انقلاب تغییر نکرد.
انقلابیون چطور؟
انقلابیون هم تغییر نکردند؛ اما آمریکایی‌ها به‌نوعی واقع‌گرایی دست پیدا کردند. خب چه کار می‌خواهند بکنند؟! در ایران انقلاب پیروز شده و از موضع قدرت حرف می‌زند.
در الجزایر هم آنها این واقع‌گرایی را داشتند؟
شرایط الجزایر متفاوت بود با شرایط بعدها.
شرایط مذاکره آن زمان شما، با شرایط تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای درحال‌حاضر چقدر شباهت دارد؟ منظورم از جنبه فشارهای داخلی است که به دیپلمات‌ها وارد می‌شود.
شرایط مشابه است؛ اما شرایط بیرونی تغییر کرده و آنهایی که می‌خواستند به کلی رابطه قطع شود، نتوانستند.
شما ‌گفتید زمان مذاکرات الجزایر، آمریکایی‌ها واقع‌گرا شده بودند و به این نتیجه رسیده بودند که می‌شود با ایران توافق کرد. باز می‌خواهم برگردم به شخصیت برژینسکی. در گفت‌و‌گوی رسانه‌ای که چند سال پیش به صورت مشترک با «نیوزویک» داشتید، برژینسکی را چگونه ‌دیدید؟ خیلی تغییر کرده بود یا باز همان آدم بود؟
همان آدم بود؛ منتها این درایت را داشت که خودش را با شرایط تطبیق بدهد. شرایطی که شما از آن صحبت می‌کنید و مذاکرات هسته‌ای اخیر، مثل روزهای قبل نبود و فرق کرده بود.
یعنی از الجزایر تا الان؟
بله.
خودتان چه؟ خودتان چقدر تغییر کرده‌اید؟
البته مدیران ما هم تغییر کرده‌اند؛ اما عملا می‌دانستیم که نمی‌شود سرمان را بکوبیم به دیوار و بگوییم دیوار به عقب برود. واقع‌گرایی پیدا کرده‌ایم.
حتی برژینسکی در دوره مذاکرات هسته‌ای حامی مذاکرات هسته‌ای شده بود و توییت کرده بود که در این شرایط باید با ایران به توافق رسید. او یک بار خواسته بود با ایران توافق کند ولی نشد و یک مذاکره‌کننده شکست‌خورده بود. فکر می‌کنید آن سابقه در نگاهش تأثیر داشت؟
بالاخره همه‌ ما از رویدادها یاد می‌گیریم. آمریکایی‌ها هم از آن شکست مذاکرات اولیه و ناکامی‌ یاد گرفتند که موضع‌شان را تعدیل کنند و تعدیل کردند.

منبع: بهارنیوز

گروه سیاسی: مرکز اطلاع رسانی وزارت کشور  با صدور بیانیه‌ای اعلام کرد: برخی اجزاء‌ و چهره‌های یک جریان سیاسی حاضر در انتخابات، اعتراض خود نسبت به روند برگزاری و نتایج انتخابات را خارج از چارچوب‌های قانونی دنبال می‌کند.  متن بیانیه به شرح ذیل است:

باسمه تعالی
ملت شریف ایران
مستحضرید که در پی برگزاری شکوهمندانه انتخابات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری و پنجمین دوره شوراهای اسلامی شهر و روستا و حضور حماسه آفرین پرشور و شعور اقشار متنوع ملت درصحنه تعیین سرنوشت، برخی اجزاء‌ و چهره های یک جریان سیاسی حاضر در انتخابات، اعتراض خود نسبت به روند برگزاری و نتایج انتخابات را خارج از چارچوب های قانونی دنبال می کند و متاسفانه در این روند از هیچ گونه سیاه نمایی و انتشار مطالب خلاف واقع و انتساب افعال و اعمال سوء به سازمان مردمی برگزار کننده انتخابات و وزارت کشور به عنوان مجری قانون انتخابات و پشتیبان این روند، فروگذار نمی کند.

در آخرین نمونه از این وضعیت، یک کانون موسوم به دانشگاهیان وابسته همین جریان، سیاهه ای از مطالب خلاف واقع و اعمال سوء را در قالب یک نامه سرگشاده به وزارت کشور نسبت داده است که بدینوسیله ضمن ابراز تأسف، مطالب منتشر شده در این نامه قویاً رد می گردد. وزارت کشور همچنین، ضمن تمجید و تقدیر چندباره از ملت رشید ایران به پاس حماسه آفرینی ۲۹ اردیبهشت ماه و با ابراز تأسف از استمرار اهتمام برخی برای دروغگویی و جعل حقایق و تأکید بر پیگیری حقوقی اینگونه اقدامات، ‌همگان را به بازگشت به قانون فرا می خواند. وزارت کشور تأکید می کند که انتخابات در سراسر کشور با حضور مجریان، ناظران، بازرسان و نمایندگان نامزدها برگزار شده و صورتجلسات در ۶۲ هزار و ۳۸۱ شعبه اخذ رای به امضاء همه اطراف قانونی و از جمله مجریان و ناظران محترم شورای نگهبان رسیده و نتیجه شمارش آراء‌انتخابات براساس تجمیع همین صورتجلسه‌های امضاء شده اعلام شده است و ان‌شاالله با اعلام تأیید صحت انتخابات از سوی شورای محترم نگهبان، جزئیات نتایج شمارش آراء‌ سراسر کشور در پایگاه اطلاع رسانی وزارت کشور منتشر می شود.


 

منبع: بهارنیوز