بایگانی ماه : آوریل, 2017

کابینه دونالد ترامپ اخیرا به لفاظی‌ها علیه ایران دامن زده است. هرچند از پایبندی این کشور به توافق هسته‌ای که رئیس‌جمهور بارها آن را مورد انتقاد قرار داده بود، آگاهی دارد.


به گزارش ایسنا، پایگاه خبری کنگره آمریکا (هیل) در گزارشی نوشت: از آنجا که معتبر شمرده شدن توافق هسته‌ای ایران در کنگره آمریکا یک الزام قانونی به وجود می‌آورد، اعضای کابینه ترامپ به طور مکرر مشغول لفاظی علیه این کشور هستند. رکس تیلرسون، وزیر امور خارجه آمریکا، هفته گذشته ایران را با کره شمالی مقایسه کرد و ترامپ نیز مدعی شد ایران روح توافق هسته‌ای را نقض کرده است.

سوزان مالونی یک کارشناس ایرانی‌تبار در موسسه بروکینگز در این‌ باره گفت: لفاظی‌های تیم ترامپ در این راستا کاملا هدفمند است تا این اطمینان را به وجود آورد که تایید پایبندی ایران به توافق هسته‌ای که در اولین گزارش ۹۰ روزه دولت به کنگره صورت گرفت، به حمایت دولت جدید آمریکا از این توافق تعبیر نشود.

ترامپ سابقه طولانی در انتقاد از توافق هسته‌ای میان ایران و شش قدرت غربی دارد که در ازای محدود کردن برنامه‌های هسته‌ای ایران، برخی تحریم‌ها را علیه این کشور لغو کرد.

ترامپ در کارزار انتخاباتی نیز بارها تاکید کرد این توافق، بدترین توافقی است که تاکنون آمریکا آن را پذیرفته و وعده داد به محض ورود به کاخ سفید آن را پاره خواهد کرد. کمی پس از آن که ترامپ در جایگاه ریاست جمهوری آمریکا قرار گرفت اعلام کرد ایران از این پس تحت نظارت شدید خواهد بود و تحریم‌های جدیدی علیه این کشور به بهانه برنامه موشکی بالستیک وضع خواهد کرد. اما از آن زمان، کابینه ترامپ در مورد ایران سکوت اختیار کرده بودند و بیشتر به مسائل دیگر سیاست خارجی از جمله موضوع سوریه و کره شمالی می‌پرداخت.

اما اکنون لفاظی‌های تیم ترامپ علیه ایران بار دیگر تشدید شده است. به موجب توافق هسته‌ای سال ۲۰۱۵، رئیس جمهور آمریکا هر ۹۰ روز باید در قالب یک گزارش، کنگره را در جریان میزان پایبندی ایران به این توافق قرار دهد. سه‌شنبه شب گذشته موعد یکی از همین ارزیابی‌های ۹۰ روزه بود که نخستین مورد در زمان ریاست جمهوری ترامپ به حساب می‌آمد. تیلرسون در حاشیه ارسال این گزارش به کنگره، مدعی شد در صورتی که شورای امنیت ملی آمریکا تشخیص دهد منافع امنیتی آمریکا به دلیل توافق هسته‌ای از جانب ایران مورد تهدید قرار گرفته‌اند، دولت درباره تحریم‌های لغو شده علیه این کشور تجدیدنظر خواهد کرد. تیلرسون برای پیشبرد هدف خود مدعی حمایت ایران از تروریسم شد که در توافق هسته‌ای به آن اشاره‌ای نشده است.

کمی بعد، تیلرسون در اقدامی شتاب‌زده و نامتعارف، یک کنفرانس خبری از پیش برنامه‌ریزی نشده را ترتیب داد و در آن مدعی شد توافق هسته‌ای یک “رویکرد شکست‌خورده” است و می‌تواند از ایران یک کره شمالی دیگر بسازد.

تیلرسون مدعی شد: توافق هسته‌ای به هدف خود که متوقف کردن برنامه هسته‌ای ایران بود نرسیده است. این توافق فقط تبدیل شدن ایران به کشوری هسته‌ای را برای مدتی به تاخیر انداخت.

به همین ترتیب، دونالد ترامپ نیز به دنبال آن، سخنانی علیه توافق هسته‌ای و نقض روح آن از سوی ایران بیان کرد. باربارا اسلاوین مدیر پروژه «آینده ایران» در شورای آتلانتیک در این باره گفت: لفاظی‌هایی که در روزهای اخیر علیه ایران می‌شنویم بیشتر شبیه سخنان بیماران مبتلا به “اسکیزوفرنی” است. آیا کابینه ترامپ با توجه به این که این توافق در حال اجرا شدن است از گفتن این سخنان شرم نمی‌کند؟ مایه تاسف است که ما به یک جایگاه معقول در ارتباط با ایران رسیدیم و حالا اعضای تیم ترامپ در حال تخریب این جایگاه هستند.

سوزان مالونی از اندیشکده بروکنیگز نیز معتقد است این لفاظی‌ها فقط به دلیل نزدیک شدن به دو تاریخ مهم در ارتباط با توافق هسته‌ای ایران ادا می‌شوند. اول، جلسه کمیسیون مشترک نظارت بر اجرایی شدن برجام است که سه‌شنبه در وین برگزار می‌شود و آمریکا نیز نماینده‌ای را به این نشست اعزام خواهد کرد و دوم، جلسه ماه آینده کابینه ترامپ است که قرار است در آن درمورد تمدید لغو تحریم‌های ایران تصمیم‌گیری شود که البته بسیاری معتقدند این اتفاق خواهد افتاد.

مالونی در ادامه اظهار داشت: واضح است تیم ترامپ در حال زمینه سازی برای شکل‌دهی رویکرد خود در قبال ایران است.

مارک دوبویتز، رئیس بنیاد دفاع از دموکراسی، نیز معتقد است تا زمانی که رویکرد نهایی دولت ترامپ در قبال ایران تثبیت نشده باشد، وضع به همین منوال است. تیم ترامپ با تیم رئیس جمهور قبلی تفاوت‌های بسیاری دارد و واضح است کابینه ترامپ ایران را یک “وزنه ثبات‌دهنده” در منطقه نمی‌داند.

منبع: الف

جمعی از مسئولان نظام و سفرای کشورهای اسلامی صبح امروز با رهبر انقلاب اسلامی دیدار می‌کنند.

به گزارش ایسنا، اخبار تکمیلی از این دیدار که صبح امروز و به مناسبت سالروز بعثت پیامبر مکرم اسلام حضرت محمد مصطفی (ص)، برگزار می‌شود متعاقبا منتشر خواهد شد

منبع: الف

منابع پزشکی در اردن می‌گویند حال محمود عباس معروف به «ابو مازن»، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین خوب نیست و هم‌اکنون در بیمارستان بستری است.

به گزارش انتخاب به نقل از فارس، وبگاه خبری «غزه الان» به نقل از این منابع مدعی شد که عباس ۷۵ ساله در سفر اخیر به تونس زمین خورد و از ناحیه کمر دچار درد است اما اکنون به هنگام سفر به کویت ناچار شده که به دلیل بیماری قلب به بیمارستانی در اردن برود.

همچنین روزنامه القدس العربی که در لندن چاپ می‌شود به نقل از منابع خود این خبر را تأیید کرد و نوشت که عباس که از سران فلسطینی مورد حمایت غرب است، دچار مشکلات قلبی است و هم‌اکنون در بیمارستانی در اردن بستری است. 

همزمان، برخی منابع فلسطین از جمله «نبیل ابو ردینه» سخنگوی تشکیلات، این اخبار را تکذیب کرده است.

القدس العربی همچنین نوشت که که سه پزشک اردنی وضعیت محمود عباس را دنبال می‌کنند. این افراد به صورت محرمانه احضار و از افشای هرگونه جزئیاتی از درمان عباس منع شده‌اند. مدیریت بیمارستان نیز خواستار محرمانه باقی ماندن موضوع شده است. 
القدس العربی نوشت که کارکنان بیمارستان در بخش بزرگسالان به این روزنامه گفته‌اند که عباس بارها تکرارک رده است که جز در میان آنها (این بیمارستان) احساس راحتی نمی‌کند و او چه برای درمان چه برای آزمایش‌های دوره‌ای فقط به این بیمارستان در اردن می‌آید. 

هنوز اطلاعات دقیقی در این خصوص منتشر نشده اما پزشکان در بخش خصوصی در امان پایتخت اردن گفته‌اند که احتمالا او دچار التهاب‌های شدید در بخش‌هایی از بدنش یا حتی دچار فشار خون و فشار قلبی است و دو روز پیش گفته شد که او دچار حمله قلبی شده اما آن را به سلامت رد کرده است. 

قرار بود محمود عباس از ریاست تشکیلات خودگردان کناره‌گیری کند تا انتخابات جدیدی برگزار شود اما اختلاف میان سازمان آزادی‌بخش فلسطین (ساف) و جنبش مقاومت اسلامی (حماس) تاکنون مانع این امر شده است.
 

منبع: الف

به گزارش ایلنا، روزنامه «دیلی میل» انگلیس نوشت:  انتخابات ایران تجربه پیروزی کاندیداهای ناشناخته را دارد.در این گزارش گفته شده که انتخابات ریاست جمهوری ایران در حالی نزدیک می‌شود که شایعات روز به روز بیشتر شده و مردم سعی می‌کنند حواشی پشت پرده را بهتر درک کنند.این روزنامه به نقل از یک دیپلمات غربی در تهران می‌گوید: تحلیل‌های چند هفته قبل از انتخابات قبلی در ایران هیچ کدام پیروزی روحانی را پیش بینی نمی‌کرد.حسن روحانی، کاندیدای میانه‌رو انتخابات گذشته بود که به دلیل حمایت حامیان اصلاح‌طلب خود در سال ۲۰۱۳ موفق به پیروزی در این انتخابات شد. او با وعده رفع محدودیت‌های اجتماعی و بازسازی روابط با غرب روی کار آمد و در نهایت توافق هسته‌ای را به سرانجام رساند. به نظر می‌رسد او به دنبال کسب چهارساله دوم ریاست جمهوری خود در انتخابات ماه آینده است.

در ادامه این گزارش آمده است: کار روحانی با توجه به رقبای سرسخت او از جریان اصولگرا به ویژه ابراهیم رییسی و محمد باقر قالیباف شهردار تهران سخت است و از این جهت ایرانی‌ها هنوز منتظرند ببینید آیا با شوک جدیدی روبه‌رو خواهند شد یا نه.نتیجه انتخابات قبلی به سختی قابل پیش‌بینی بود. پیش‌بینی انتخابات ریاست‌جمهوری در ایران سال ۱۹۹۷ با پیروزی سید محمد خاتمی از جریان اصلاح طلب پیچیده شد. او داعیه‌دار جامعه مدنی در ایران بود.

«مایکل آکسورتی» تاریخ‌نگار بریتانیایی و نویسنده چندین کتاب در مورد ایران در مصاحبه با «دیلی میل» می‌گوید: سیاست‌مداران ایرانی همیشه به نظرات عمومی دسترسی ندارند. افکار عمومی در ایران خاموش است و همیشه هم دیگران و به ویژه سیاست‌مدارن را متعجب می‌کند.در سال ۲۰۰۵ نوبت طبقه متوسط شهری بود که متعجب شود. تعداد کمی از مردم می‌توانستند پیروزی احمدی‌نژاد را که به نظر می‌رسید مدل ایرانی ترامپ بود، حدس بزنند. انتخابات دور دوم او در سال ۲۰۰۹ از دور اول هم شوک‌آورتر بود. نتیجه این انتخابات حواشی را در ایران به دنبال داشت.

«جواد صالحی» استاد دانشگاه ویرجینیا در گفت‌وگو با این روزنامه انگلیسی گفت: در مورد ایران چیزی‌های زیادی نوشته نشده است. ما دائما در مورد سپاه پاسداران و روابط با آمریکا حرف می‌زنیم و چیز زیادی در مورد آنچه در شهرها می‌گذرد نمی‌دانیم. ما نمی‌دانیم مردم عادی چرا به کسی مانند احمدی‌نژاد رای می‌دهند.این روزنامه نوشت: روحانی در سال ۲۰۱۳  پیروز انتخابات شد و بدون او ایران هرگز به توافق هسته ای دست پیدا نمی کرد.

آکسورتی مدعی شد: باقی بخش‌ها در ایران تقریبا قابل پیش‌بینی است و اکثر اوقات به دست یک جریان هدایت می‌شود اما ناگهان هر چهار سال یک بار دموکراسی نسبی در ایران فوران کرده و این پتانسیل را دارد که همه ورق ها را برگرداند.این روزنامه انگلیسی مدعی شده فقدان نظر سنجی‌های قابل اعتماد در ایران سنجش افکار عمومی در این کشور را با دشواری روبه رو کرده است.

آکسورتی با اشاره به رفاه و جهان وطنی بودن پایتخت ایران می‌گوید: ناظران و کارشناسان خارجی بیشتر به آنچه در شمال تهران می‌گذرد اشراف دارند. ما غالبا از اینکه در بقیه بخش‌های ایران چه اتفاقی در جریان است بی‌خبریم. در نتیجه این دوره نیز تردیدهای زیادی وجود دارد.این روزنامه انگلیسی در گزارش خود با اشاره به نامزدی رییسی در انتخابات پیش‌رو پیش‌بینی کرده که شاید او دقایق آخر کناره‌گیری کند و به دیگر کاندیدای اصولگرا یعنی قالیباف اجازه ماندن در میدان رقابت را بدهد.«دیلی میل» نوشت: در حال حاضر همه این‌ها تنها در حد گمانه‌زنی است. تاکنون همه روسای جمهور در ایران دو دوره‌ای بودند و از این رو شانس روحانی بیش از سایر کاندیداهاست.

منبع: بهارنیوز

امیر راعی‌فرد -روزنامه بهار
پنجمین دوره انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا در شرایطی برگزار می‌شود که همچون دوره قبل قربانی سایه سنگین انتخابات ریاست جمهوری شده است. شوراهای اسلامی شهر و روستا به‌عنوان نخستین مامن جاری شدن مستقیم رای مردم در مدیریت شهری، از اهمیتی بسیار بالا برخوردار است. با مطالعه‌ای هر چند سطحی درباره وظایف و حیطه عمل شوراهای شهر به سادگی می‌توان به عمق اثرگذاری این نهاد منتخب مدنی پی برد. پروسه دموکراتیزه کردن امور جاری در جامعه و پرورش دادن دیدگاه مدیریت‌های خرد در سطح کلان که می‌تواند بستر ساز بروز و ظهور بسیاری از توانمندی‌های معطل مانده اجتماعی گردد، همواره مقوله‌ایست که از سوی جریانات پیشرو و اصلاح‌طلب مغفول مانده است.

پدیده دولت – ملت که شاید مهمترین نحوه اداره حکومت‌های متشکل توسعه یافته می‌باشد از آبشخور حضور مستقیم مردم در نحوه  اداره محل سکونت خود سرچشمه می‌گیرد. شاید به جرات بتوان ادعا کرد که پرداختن به امور فرامنطقه‌ای و حضور در عرصه تصمیم‌سازی‌های بزرگ، بدون داشتن زیرساخت‌های لازم اجتماعی امریست که در گذر زمان و با توجه به اقتضای زمانه، دستخوش تغییراتی بنیادین می‌گردد. به این مفهوم که، اگر رفتاری سیاسی در گزینشی فرامنطقه‌ای، مبتنی بر اصل توسعه یافتگی محلی نباشد، هیچ‌گونه الزامی برای پیشبرد اهداف روشنگرانه و اصلاح طلبانه در زمان آینده برای این امر وجود نخواهد داشت.

انتخابات شوراهای شهر و روستا، به‌عنوان سندی قابل احترام و دستاوردی بزرگ در عرصه تمدن اجتماعی که به همت دولت اول اصلاحات به منصه ظهور  رسید، امروزه از اهمیتی دو چندان برخوردار گشته است.  تجربه تلخ ظهور پدیده‌ای ویرانگر در شهرداری تهران و صعود بی زحمت برخی جریانات سیاسی خاص به بلندترین قله تصمیم گیری رسمی کشور، بیش از پیش می‌تواند بر اهمیت این رسالت حضور مهر تایید بزند. ورود و حضور موثر افراد جامعه در انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا، گزینه‌ای مطلوب جهت دست یابی به مختصات یک شهر متمدن از لحاظ ساختارهای اجتماعی  می‌باشد که قطعا به نوبه خود می‌تواند به افزایش سطح سواد عمومی و ارتقای شاخص‌های امنیت اجتماعی منجر گردد.  حال فارغ از مباحث فلسفی مترتب بر امکان و لزوم حضور جهت تصمیم‌سازی‌های منطقه‌ای برای کسب بهترین و بیشترین و موثرترین نتایج در عرصه‌های فرامنطقه‌ای می‌توانیم به مصادیق اهمیت این کنش اجتماعی رجوع نماییم.  با توجه به دستور کار و حیطه عمل شوراهای شهر و روستا که با مدیریت شهری محل مورد نظر هم‌پوشانی کاملی دارد، به سادگی می‌توان به اهمیت این انتخاب پی برد.

انتخاب شهردار و تصمیم‌گیری جهت نحوه مدیریت و رویکردهای سیاسی موجود در  کلیه اماکن فرهنگی و چگونگی تخصیص بودجه‌های عمرانی محلی در چیدمان و ارائه خدمات اولیه شهری از ابتدایی‌ترین و مهمترین جولانگاه‌های منتخبین شورای شهر می‌باشد.  شهرداری‌ها در کلان شهرها به‌عنوان سرمایه دارترین و البته پر هزینه‌ترین نهاد مدنی مستقر در یک جامعه محلی، می‌توانند نقشی اساسی در تبیین دیدگاه‌های روشنگرانه و آموزش‌های اجتماعی جهت افزایش سطح عمومی فرهنگ ایفا نمایند.  مدیریت شهری و پرداختن به اموری که به‌صورت مستقیم به روحیه فردی و اجتماعی افراد به جامعه مرتبط می‌گردد و نحوه اولویت‌بندی‌های مدیریتی و چگونگی هزینه کرد درآمدهای هنگفت شهرداری‌ها، جملگی اموریست که اهمیت حضور فعال تمامی افراد را به اثبات می‌رساند.

تجربه سخت و سنگین واگذاری شوراهای شهر در کلان شهرها، به جریانات سیاسی خاص که تقریبا در اکثر موارد به دلیل عدم حضور مردم رقم خورده، زنگ خطریست که بار دیگر در صورت سهل انگاری در تاثیرگذارترین رای مدنی ممکن، برای نهال دموکراسی در ایران به صدا در خواهد آمد.  کوتاه سخن، اینکه همواره آبراه‌های کوچک در تصمیم‌گیری‌های منطقه‌ای به‌عنوان ریشه‌های مستحکم یک حرکت اصلاح طلبانه، مهمترین رکن تقویت جامعه مدنی بوده و خواهد بود. آنچه در این میان از اهمیتی بسیار برخوردار است، همانا درک اهمیت حضور فعالانه و با انگیزه در انتحابات شوراهای اسلامی شهر و روستا است و این حضور هوشمندانه می‌تواند این موسم دموکراسی خواهی را از زیر سایه سنگین انتخابات سرنوشت ساز ریاست جمهوری خارج نماید.

منبع: بهارنیوز

گروه سیاسی: اگر بخواهیم فقط و فقط یک دستاورد دولت اعتدال در قریب به چهار سال اخیر را به یاد بیاوریم بی شک می‌توان از توافق هسته‌ای وین موسوم به برجام یاد کرد. این دستاورد بزرگ در دل خود باعث رفع موانع بی شماری بر سر راه کشور در حوزه‌های مختلف شده است. به عنوان مثالی ملموس می‌توان از بازگشت ایران به جایگاه پیش از تحریم‌ها در بازار نفت سخن گفت. برای کشور مانند کشور ما که دهه هاست اتکای درآمدهایش بر فروش نفت بوده است فروش این کالای گرانبها ارزشی وصف ناشدنی دارد، به این معنا که اگر در شرایط حاضر روزی به هر دلیلی نتوانیم به مقدار مورد نیازمان به فروش نفت بپردازیم باید شاهد بحران‌های عظیمی ناشی از کمبود منابع مالی در حوزه‌های مختلف از جمله حقوق و دستمزد که اثر مستقیمی بر روی سفره مردم دارد باشیم.

اگر برجام نبود مطابق آن چه ایالات متحده و شرکایش به شکل رسمی اعلام کرده بودند به واسطه افزایش تحریم‌های بین المللی میزان فروش نفت ایران به صفر می‌رسید. با اندک توجهی به ساختار اقتصادی حاکم بر ایران می‌توان متوجه عمق فاجعه در صورت بروز چنین اتفاقی شد. دیگر تحریمی که رفع آن قابل لمس است برداشته شدن موانع بر سر راه واردات کالاهای سرمایه‌ای و واسطه‌ای است که در گذشته واردات این قبیل کالاها بین ده تا سی درصد هزینه اضافی را بر دوش فعالان اقتصادی می‌گذاشت.

 از اثرات بلند مدت برجام نیز می‌توان به افزایش سرمایه گذاری‌های خارجی و تسهیل ورود فناوری‌های نو اشاره کرد. اگر به واقع خواهان حل و فصل بحران عظیم بیکاری هستیم راه آن استقبال از سرمایه گذاری‌های کلان خارجی و بهبود فضای کسب و کار در داخل است نه وعده‌های نجومی از قبیل ایجاد پنج میلیون شغل در چهار سال و یا گفتن از «کار و کرامت» در شعار و سخنرانی. از سوی دیگر یکی از مهترین راهکارها برای افزایش بهره وری به عنوان یکی از پایه‌های سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی ابلاغی از سوی رهبر انقلاب آسان‌سازی ورود فناوری‌های نو به کشور است که برای این مهم ابتدا می‌بایست موانع و سدهایی که تحریم‌های مرتبط با پرونده هسته‌ای بر سر راه همکاری‌های ایران با کشورهای پیشرفته ایجاد کرده بود با برجام رفع می‌شد.

 نکته قابل توجه در خصوص توافق وین آن است که برجام به گونه‌ای تنظیم شده است که  تغییرات سیاسی در طرف‌های این توافق نمی‌تواند تاثیری آن چنان بزرگ بر روی آن بگذرد. همین چند ماه پیش بود که حضور دونالد‌ترامپ در کاخ سفید برخی تحلیل گران و فعالان سیاسی در ایران را با این پرسش مواجه ساخته بود که آیا جایگزینی تندروها با دولت اوباما باعث ایجاد خللی در اجرای برجام خواهد شد؟ حتی برخی رسانه‌ها همچون صداوسیمای انحصاری و مخالف دولت روحانی با بزرگنمایی لفاظی‌های غیر قابل اجرای‌ترامپ مبنی بر پاره کردن برجام به این آتش دامن زدند تا به گمان خود این دستاورد بزرگ نظام که به واسطه توانمندی تیم سیاست خارجی دولت اعتدال به دست آمده است را بی اهمیت و در معرض نابودی جلوه دهند.
اما در واقعیت چه شد؟ آیا با حضور‌ترامپ و همراهان جمهوری خواهش در قوه مجریه امریکا اجرای برجام متوقف شد؟ آیا تحریم‌های مرتبط با پرونده هسته‌ای بازگشت؟ آیا قطعنامه‌های تحریمی بی سابقه در طول تاریخ سازمان ملل که ایران را تهدیدی برای صلح و امنیت بین الملل قلمداد می‌کرد بازگشتند؟

پاسخ همه این سوالات منفی است.‌ترامپ نیز مانند رییس جمهور پیشین امریکا در حوزه‌های غیر هسته‌ای که امکان مذاکره در خصوص آن‌ها فعلا فراهم نیامده است تحریم‌های یکجانبه‌ای را وضع می‌کند و در حوزه تحریم‌های هسته‌ای در حال اجرای برجام است. این دسته از تحریم‌های یکجانبه در حوزه‌های غیر تحریم‌های رفع شده به واسطه برجام  از جنس تحریم هایی است که از ابتدای پیروزی انقلاب۵۷ علیه مردم ایران اعمال می‌شود و به هیچ وجه قابل مقایسه با تحریم‌های فلج کننده‌ای که به بهانه پرونده هسته‌ای وضع شد و دوست و دشمن بند بند آن را اجرا می‌کرد نیستند.

 انتخابات ایران نیز قطعا هیچ تاثیری بر روند اجرای برجام نخواهد گذاشت. رقبای اصولگرای حسن روحانی در انتخابات۹۶ حتی تندروترینشان با همه وارونه نمایی‌ها و جوّ‌سازی‌های رسانه‌ای که گاه و بیگاه علیه برجام سامان می‌دهند خود به خوبی از این موضوع آگاه هستند که تمامی ارکان نظام پشتیبان  اجرای برجام هستند و از آن مهمتر مخالفت با برجام به معنای تیر خلاص به نامزد مورد حمایتشان خواهد بود زیرا اکثریت قریب به اتفاق مردم ایران از توافقی که باعث برداشته شدن موانع تحریمی شده است حمایتی قاطع می‌کنند و مخالفت با برجام یعنی کاهشی شدید در سبد آرایی که نامزدهای انتخابات به آن چشم دوخته اند. شاید از همین روست که هیچکدام از نامزدهای انتخابات۹۶ سخنی در مخالفت با این سند ابراز نکرده‌اند و حتی اگر در نهان با چنین شیوه‌ای در سیاست خارجی مخالف باشند حداقل در ایام انتخابات از آن سخنی نخواهند گفت.

واقعیت آن است که ما از مرحله برجام هسته‌ای عبور کرده‌ایم و با وجود آن که شاید تندروها – چه در ایران و چه در ایالات متحده – آرزومند بر هم خوردن این توافق باشند امکان ایجاد مانع قابل ملاحظه‌ای بر سر راه اجرای این توافق را نخواهند داشت اما نکته مهم آن است که افرادی که در خود توان حضور در قوه مجریه کشور را دیده‌اند می‌بایست با صراحت و شفافیت درباره برنامه هایشان برای حل و فصل سایر پرونده‌های باز بین ایران و غرب که ممکن است در آینده باعث تحریم هایی علیه کشورمان شود اظهار نظر کنند. پرونده هایی از قبیل حقوق بشر، بحران‌های منطقه ای، برنامه موشکی و. . .

عدم ارائه برنامه از سوی نامزدها برای چگونگی مواجهه با این پرونده‌های باز بین ایران و غرب به شکل عام و ایران و امریکا به شکل خاص باعث آن خواهد شد که دورنمای کشور چه از منظر اقتصادی و چه از جهت سیاسی برای مردم مبهم و غیر قابل پیش بینی گردد. نکته‌ای که ذکر آن در این موضوع ضروری است این که کلی گویی‌های مرسوم در این حوزه‌ها پاسخگوی پرسش‌ها و ابهامات نیست و نامزدهایی که در سر سودای حضور در ساختمان پاستور را می‌پرورانند می‌بایست دقیق و شفاف برنامه خود را همراه با جزییات آن برای مقابله با چنین موضوعاتی در اختیار مردمی که انتخابگر هستند قرار دهند تا انتخابی شایسته را شاهد باشیم.

منبع: بهارنیوز