بایگانی ماه : آوریل, 2017

جامعه ایرلندی آمریکایی‌ها با لابی‌گری فعالانه برای برقراری وضعیت برابر و رفتار منصفانه کامیابی امروز ایرلندی آمریکایی‌ها را تامین کردند.

نویسنده: لیلا منصوری/ دیپلماسی ایرانی: نسلی از ایرانی ها، همچون نسل پدر و مادر من، تقریبا همه چیز ایالات متحده را ستایش می کردند. می خواستند بچه هایشان به دانشگاه های آمریکایی بروند، به آمریکا همچون سرزمین فرصت ها قدر می نهادند و با افتخار دوستانشان را برای مهمانی به مناسبت اخذ شهروندی ایالات متحده دعوت می کردند.

اما امواج سیاست های ناعادلانه مهاجرتی، ایرانی آمریکایی های این روزگار را گیج و هراسان کرده است. دستور اجرایی پرزیدنت ترامپ مبنی بر ممنوع کردن (سفر) ایرانی ها و وضع محدودیت ها از اشتیاق و علاقه آمریکا نسبت به جوانان ایرانی داخل ایران و همچنین اعضای جامعه ایرانی آمریکایی کاسته است. حدود یک میلیون ایرانی در ایالات متحده حضور دارند. در واقع خیلی از ایرانی آمریکایی ها به ترامپ رای دادند (و پس از وضع ممنوعیت ها از رای خود پشیمان شدند.) علاوه بر این، تخمین زده می شود که حدود ۴۰ درصد از ایرانی –آمریکایی ها (در انتخابات کنگره) به جمهوری خواهان رای دادند. (عمدتا به دلایل اقتصادی)

آسیب های ناشی از منع ممنوعیت سفر بسیار عمیق تر از آنچه به نظر می آید ایرانی آمریکایی ها را جریحه دار کرده است. با این حال هر ابری برکتی نیز دارد. ایرانی آمریکایی ها در حال کشف شاخصه دیگری از ایالات متحده هستند: قدرت مشارکت شهروندی و مشارکت جمعی.

در طی چند دهه اخیر، ایرانی آمریکایی ها خود را از سیاست دور نگه داشته و سرشان را پایین انداخته اند، در عوض انتخابشان این بوده بر تلاش در حوزه علم و فن آوری و پزشکی و حقوق و واحدهای کارآفرینی خود متمرکز شوند. این احتمالا برآمده از تجربه شان از سرزمین مادری شان بوده است. ایرانی آمریکایی ها اینک دریافته اند که بدون کنش جمعی، نمی توانند آزادی های شهروندی خود را حفظ کنند. اگر می خواهند تشکلشان رونق پیدا کند می بایست در مواجهه با چالش ها کنار هم قرار گیرند.

در میان تمام گروه های اجتماعی اقلیت در ایالات متحده، ایرانی آمریکایی ها در بالای فهرست ثروت، تحصیلات و ادغام فرهنگی قرار دارند. هر چند بسیاری از ما پزشک، وکیل، استاد دانشگاه و مهندس هستیم، برخی از ما نیز معلم، آرایشگر، راننده تاکسی و مغازه دار هستند. ایرانی آمریکایی ها همه جا کار می کنند، از ان اف ال (لیگ ملی فوتبال آمریکایی)، ناسا، گوگل و ای بی (eBay)، تا دولت ایالات متحده و باقی نهادهای اصلی حاکمیت.

وارد کردن ایران در لیست کشورهای ممنوعه صراحتا اعمال تبعیض علیه ایرانی آمریکایی ها است. بسیاری از حامیان ترامپ، اوباما را به خاطر وارد کردن ایران در لیست ممنوعه کنونی مقصر می دانند، چرا که این اوباما بود که سال گذشته قانون چشم پوشی از ویزای اچ آر ۱۵۸ را تصویب کرد، قانونی که ایران را در لیست کشورهای هدف قرار می داد. هر چند پرزیدنت اوباما ناچار از امضای این طرح بود تا از تعطیلی دوباره دولت جلوگیری کند.

به عنوان رئیس انجمن وکلای ایرانی آمریکایی در واشینگتن دی سی و به عنوان یک عضو از هیات مدیره، مفتخر هستم بگویم من یک سازمان دهنده در جامعه ایرانی آمریکایی ها هستم. تنها چند روز پس از اینکه قانون ممنوعیت جامعه ما را دچار آشوب کرد – خانواده ها را از هم جدا کرد، باعث لغو مصاحبه های کنسولی و شک و شبهه و تاخیرهای جدی در سیستم مهاجرتی شد- من خود را در اتاق کنفرانس دفتر سیروس ماهری وکیل ایرانی آمریکایی حقوق مدنی در واشنیگتن دی سی یافتم. نمایندگان سه سازمان اصلی ایرانی آمریکایی ها در آمریکا (مرکز برابری پارس، پی ای ای آی ای و نایاک)، چندین وکیل برجسته و همچنین همکارانی از موسسه حقوقی آرنولد و پورتر، در آنجا حاضر بودند. تمام سازمان های ما به طور قابل ملاحظه منابع خود را به کار گرفتند تا به افرادی که به واسطه ممنوعیت سفر آسیب دیده اند یاری برسانند. به علاوه ما دو هفته پیش در دادگاه ناحیه واشینگتن دی سی حاضر شدیم تا شکایت هایی علیه قانون مقابله با ممنوعیت سفر تنظیم کنیم.

ایرانی آمریکایی ها لازم است از تجربه های دیگر گروه های اقلیت در آمریکا درس بگیرند. مهاجران ایرلندی که امروز به ایالات متحده پا می گذارند، با مسائلی همچون نژادپرستی و اعمال تبعیض آنچنان که اجدادشان روبرو شدند مواجه نیستند. بدین خاطر که جامعه ایرلندی آمریکایی ها با لابی گری فعالانه برای برقراری وضعیت برابر و رفتار منصفانه در آن زمان؛ کامیابی امروز ایرلندی آمریکایی ها را تامین کردند. من از اینکه می بینم ایرانی آمریکایی ها بیشتری به دنبال پست های دولتی هستند خشنود هستم، اما به عنوان یک جامعه ما به لحاظ سیاسی باید بیشتر درگیر انتخاب نمایندگان خود باشیم و زمانی که آن ها به پست و مقام رسیدند حمایت از امور مرتبط با خود را (از طریق آن ها) ادامه دهیم.
منبع: لوبلاگ

منبع: الف

پل پیلار می‌نویسد: این رئیس‌جمهور هیچ شرمی برای دروغگویی ندارد اما چنین دروغی بحرانی در میان بحران‌های داخلی و خارجی دیگر که رئیس‌جمهور تاکنون درست کرده ایجاد می‌کند.

دیپلماسی ایرانی: اخیرا دولت آمریکا به صورت طاقت فرسا وقت گذاشته است تا خصومتش با ایران را در بوق و کرنا کند، چرا که می بایست مدارکی در خصوص اینکه آیا ایران بر سر تعهداتش در خصوص توافق چندجانبه هسته ای – موسوم به برنامه جامع اقدام مشترک – مانده به کنگره ارائه دهد.

خلاصه بگویم، توافق هسته ای دقیقا آنچنان که قرار بود فعالیت های هسته ای را صلح آمیز نگه داشته است. هرگونه بیانیه دیگری (جز بیانیه اخیر) خطاب به کنگره در خصوص این مساله یک دروغ محسوب می شد. البته که این رئیس جمهور هیچ شرمی برای دروغگویی ندارد اما چنین دروغی بحرانی در میان بحران های داخلی و خارجی دیگر که رئیس جمهور تاکنون درست کرده ایجاد می کند.

ناراحتی دولت از این جا نشات می گیرد که این بیانیه گریزناپذیر ممکن است به نظر رویکردی مثبت نسبت به ایران داشته باشد و از همین رو اختیارات ضد ایرانی دولت را تضعیف کند. علاوه بر این پذیرش این واقعیت که توافق نتیجه بخش بوده در مقابل حملات ترامپ به برجام قرار می گیرد که آن را “بدترین توافق تا امروز” معرفی می کرد. از همین رو شاهد شعارهای دولت آمریکا علیه ایران برای جبران این ماجرا هستیم، از جمله تا حد ممکن لفاظی های همه جانبه و منفی علیه ایران و همچنین ناسزاگویی به برجام.

بیشتر این یاوه سرایی ها آشنا هستند، روش های غیرتخصصی که توجهی به اینکه ایران واقعا چه کار می کند یا چه کار نمی کند و اینکه این مساله چطور منافع ایالات متحده را تحت تاثیر قرار می دهد یا نمی دهد، ندارند و در عوض فقط از جوهره شعارگونه برخوردار هستند. اما زور اخیری که دولت برای تخطئه ایران و توافق هسته ای زده است منجر به فورمولاسیونی به طرز ویژه عجیب و غریب و به طور محض احمقانه شده است.

برای نمونه، مایک پنس، معاون رئیس جمهور نصف دنیا را برای دیدار از استرالیا سفر کرد تا در کنفرانسی مطبوعاتی با مالکوم ترنبول نخست وزیر استرالیا وعده دهد که ایالات متحده به توافق اسکان مجدد پناهندگان که ترامپ پیشتر آن را هم “احمقانه” توصیف کرده بود پایبند خواهد ماند، اما از مسیر بحث خارج شد و اعلام کرد که چقدر رئیس جمهورش از ” دیگر توافقات بین المللی، به ویژه توافق به اصطلاح هسته ای با ایران سرخورده است”.

“به اصطلاح”؟ پنس سعی کرده با استفاده از این عبارت کدام بخش توافق را زیر سایه تردید قرار دهد؟ اینکه شامل مسائل هسته ای است؟ اینکه اصلا یک توافق است؟ اینکه توافقی با ایران است؟ این اظهارنظر پنس در همان جایگاهی قرار می گیرد که اظهارنظر ترامپ در خصوص “به اصطلاح قاضی” که دستور تعلیق فرمان ممنوعیت سفر مسلمانان را صادر کرد قرار گرفت.

اگر بر خود برجام متمرکز شویم، دشوار خواهد بگوییم ایران در پایبندی به مجموعه تعهداتی که ملزم به رعایت آن بود از حسن نیت برخوردار نبوده است. (ایران تعهدات اولیه برجام را به طور کامل انجام است، همچون کاهش ذخایر اورانیوم غنی شده، با فوریت و انگیزه ای فراتر از آنچه خیلی ها انتظار داشتند.)

اگر منظور از روح (برجام) روابطی گسترده تر و فرای خود توافق هسته ای است، اولین چیزی که خاطرمان می آید این است که طرفینی که در مذاکرات حاضر بودند دریافتند که اگر دستور کار مذاکرات را گسترده تر کنند – از جمله به نارضایتی های ایران علیه ایالات متحده و همچنین شکایت های این کشور از ایران بپردازند – دیگر احتمال دستیابی به توافق هسته ای غیرممکن خواهد شد.

مساله ای دیگری که می بایست بر آن تاکید کرد این است که همچنان که لفاظی های اخیر نشان می دهد خصومتی که از سوی ترامپ به سمت ایران سرازیر است بسیار بیش از طرف مقابل است.

این تغییر دولت در واشینگتن بود، نه در تهران که باعث مسدود شدن کانال ارتباطی در سطح وزیران خارجه دو کشور شد، کانالی که در بحث راجع به مشکلاتی فراتر از مسائل هسته ای موثر بود. (همچون سرگردانی نیروی دریایی ایالات متحده در قلمرو آب های ایران).

لفاظی – که برای کندن پوست یک دولت طراحی شده و نه برای روشن کردن علل مشکلات منطقه ای – ذات این مشکلات را مبهم می کند، در فهم افکار عمومی و کنگره در خصوص مشکلات اتحراف ایجاد می کند و پیامدش این است که حل و فصل کارآمد آن مشکلات را دشوارتر می کند.
منبع: لوبلاگ

منبع: الف

 
سخنگوی ستاد انتخاباتی حسن روحانی گفت: وقت مناظره‌ها برای پاسخگویی به پرسش‌ها کوتاه است، باید به کاندیدایی که مورد تهمت قرار گرفته وقت دفاع داده شود ، تهمت‌زدن‌ها ذهن مردم را مشوش می‌کند.
 
محمدعلی وکیلی  در گفت‌وگو با ایسنا، در ارتباط با اولین مناظره بین ۶ کاندیدای ریاست‌جمهوری اظهار کرد: به نظر من ساختار مناظره اشکال دارد، این ساختار باید به‌گونه‌ای باشد تا نامزدها فرصت کافی برای پاسخ دادن و تبیین کردن داشته باشند. در حال حاضر آنها مجبورند جواب تستی بدهند و جواب‌های تستی در سطح مناظره ریاست‌جمهوری کافی نیست و حتی در مواردی ابهام می‌آفریند.
 
وی خاطرنشان کرد: نوع مناظره کردن آقای قالیباف شخص دیگری را در مناظره‌های سال‌های گذشته به یاد می‌آورد. اینجور تهاجم و اتهام هم هشداردهنده است و هم دور از شأن کاندیداهاست. به ویژه آنکه کمیسیون ناظر بر انتخابات صداوسیما به ارائه فرصت به فردی که مورد اتهام قرار گرفته است قائل نیست. همین موضوع شائبه‌ای را ایجاد می‌کند که شاید این برخوردها یکسویه باشد.
 
سخنگوی ستاد روحانی ادامه داد: بنابراین اتهام‌زدنی‌های اینچنینی فقط ذهن جامعه را مشوش می‌کند. به نظر من کمیسیون ناظر بر انتخابات صداوسیما باید این حق را قائل شود تا اگر نامزدی به نامزد دیگر تهمت زد برای دفاع به نامزد مورد تهمت قرار گرفته از وقت نامزد تهمت‌زننده زمانی اختصاص دهند تا از خود دفاع کند.
 
وی همچنین گفت: ساختار این مناظره‌ها اقناع سازی نیست. وقت‌ها آنقدر محدود است که بحث‌ها در حد ادعا باقی می‌ماند و معلوم نمی‌شود که این مناظره میدان شعار است یا ارائه برنامه‌های با مطالعه.
 
وکیلی درباره اسحاق اظهارات جهانگیری نیز گفت: جهانگیری در این مناظره بسیار مسلط، با اعتماد به نفس و با آرامش بود و در قد و قامتی که انتظارش را داشتیم، حاضر شد.

منبع: عصرایران