فرق من با آقای دکتر رنانی این است که من معتقدم حمله به عراق به خاطر قیمت نفت نبود. حمله به عراق، دلایل خاصی داشت و مسائل سیاسی ودلایل دیگر، علت آن بود.به نظر من، مسائل اتمی ایران هم ربطی به قیمت نفت نداشته است.
عصر ایران؛ یوسف ناصری- در عرصه بین المللی نهادهای مختلفی پیش بینی خود را در خصوص قیمت نفت اعلام می کنند. علاوه بر نهادها و سازمان ها، در کشور ما برخی اقتصاددانان و کارشناسان اقتصادی، تحلیل های خود را درباره آینده قیمت نفت ارائه کرده اند.
یکی از معروف ترین چهره های ایرانی که در این زمینه فعال است، دکتر محسن رنانی اقتصاددان است که کتابی را در این حوزه تالیف کرد و در سال ۱۳۸۷ چند نسخه از آن را به مقامات کشور تحویل داد.
دکتر رنانی اعتقاد داشته است که هدف ایالات متحده و کشورهایی اروپایی از حمله به عراق و تحریم ایران و تاخیر و تعویق در مصالحه بر سر پرونده هسته ای ایران، به خاطر این است که سرمایه گذاری های آنها در انرژی های نو به نتیجه برسد و بعد قیمت نفت را پایین می آورند.
با در نظر داشتن این که پیش بینی قیمت نفت و آیبنده آن برای کشوری همچون کشور ما اهمیت دارد عصر ایران با دکتر «نرسی قربان» گفت و گو کرد و نظر وی را درباره عوامل موثر بر تعیین قیمت نفت را جویا شد.
این متخصص اقتصاد انرژی، متولد شیراز است، لیسانس فیزیک و ریاضی را در سال ۱۳۴۸ از دانشگاه آمریکایی بیرون اخذ کرد و فوق لیسانس اقتصاد ریاضی و دکترای اقتصادی انرژی را به ترتیب در سال های ۱۳۵۰ و ۱۳۵۶ از دانشگاه برونل و دانشگاه لندن کشور بریتانیا دریافت کرد. گفت و گوی عصر ایران را با دکتر قربان می خوانید.
***
*مدتی است که قیمت هر بشکه نفت بالاتر از ۵۰ دلار است و کمتر نشده. پایان نامه فوق لیسانس شما درباره تاثیر احتمالی افزایش قیمت در کشورهای آلمان و بریتانیا بر کاهش مصرف بنزین بوده و در سال ۱۳۵۶ دکترای اقتصاد انرژی از دانشگاه لندن گرفته اید. با توجه به این که چند دهه است درگیر مسائل انرژی و نفت هستید چه مولفه هایی باید در نظر گرفته شود که بشود پیش بینی درستی از قیمت نفت داشت؟
-قیمت نفت وابسته به مسائل اقتصادی و عرضه و تقاضا در دنیا، رشد اقتصادی جهان، مسائل استراتژیک و مسائل سیاسی است. به قدری عوامل مختلف در این زمینه تاثیر دارد که ما نمی توانیم به طور جداگانه این وضوع را بررسی کنیم. یعنی باید همه عوامل را در نظر بگیریم.
حتی اگر همه این عوامل را با همدیگر در نظر بگیریم، یک مقدار زیادی هم عوامل ناشناخته وجود دارد.
برای مثال شما نمی دانید عربستان سعودی نظرش در مورد قیمت نفت چه هست و آیا می خواهد به تولید بالای نفت ادامه بدهد یا نه. آیا تصمیم گرفته است که قیمت نفت را بالا ببرد به خاطر فروش شرکت نفتی آرامکو(شرکت ملی نفت عربستان). اگر این طور باشد این موضوع تاثیر می گذارد.
این موضوع هم نه ربطی به اقتصاد دارد و نه به محاسبات ریاضی ربط دارد.
این تصمیمی است که یک کشور برای آینده خودش گرفته است. بنابراین شما نمی توانید خیلی واضح قیمت نفت را بر مبنای یک عامل تعیین تکلیف کنید.
*در کشور ما و در سال های گذشته اظهاراتی در مورد پیش بینی آینده قیمت نفت مطرح شد. از جمله این که آقای احمدی نژاد در سال ۱۳۸۷ گفت قیمت هر بشکه نفت دیگر به کمتر از ۱۰۰ دلار نخواهد رسید و در سال ۱۳۹۰ هم گفت که به ۱۵۰ دلار خواهد رسید. بعضی اقتصاددانان هم اعتقاد داشتند که قیمت نفت به شدت کاهش پیدا خواهد کرد و کتاب هم نوشته بودند. از آنجا که شما در حوزه انرژی و اقتصاد انرژی صاحب نظر هستید این نوع پیش بینی ها را چگونه ارزیابی می کنید؟
-شما به دو نوع مختلف پیش بینی اشاره کردید. یک نوع، پیش بینی سیاستمداران بود که خب آنها بر مبنای دلایلی که دارند نظرات خودشان را اعلام می کنند.
همچنین گفتید برخی کارشناسان پیش بینی کرده بودند که ممکن است قیمت نفت کاهش پیدا کند. من می دانم که شرکت نفتی بریتش پترولیوم(BP) یا آژانس بین المللی انرژی یا کارشناسان در سطح جهان، پیش بینی هایی در این زمینه داشتند. این نوع پیش بینی ها، بر مبنای داده ها و دلایلی انجام شده است.
این گروه دوم که پیش بینی کردند احتمالا بر مبنای این که تقاضا به خاطر قیمت بالای نفت کاهش خواهد داشت، بوده است. یا مثلا میزان تولید نفت شیل در آمریکا به شدت بالا رفت و تولید آن به ۵ میلیون بشکه در روز رسید و این میزان تولید به کل تولید نفت دنیا اضافه شد.
همه اینها تاثیرگذار می شود در این که تعادل عرضه و تقاضای نفت در جهان تغییر کند و اگر رشد اقتصادی جهان، جوابگوی آن اضافه عرضه نفت نباشد، احتمالا کاهش قیمت اتفاق می افتد.
*اشاره کردید به این موضوع که سیاستمداران دلایل خودشان را دارند. چه دلیلی این افراد را قانع می کرد که بگویند قیمت نفت به زیر ۱۰۰ دلار نمی رود یا در همان سال های گذشته که نفت قیمت به بیش از ۱۴۷ دلار هم رسیده بود می گفتند به ۱۵۰ دلار می رسد؟
-کسانی که گفته اند قیمت نفت پایین نمی آید باید از خودشان بپرسید. از کسی که گفته است قیمت هر بشکه نفت از ۱۰۰ دلار پایین تر نمی آید سوال کنید که چرا این موضوع را مطرح کرده است. من نمی دانم چرا گفته اند.
بنابراین باید از خودشان بپرسید که بر مبنای چه داده هایی، این حرف را زده اند. ما نمی توانیم حدس بزنیم که آنها بر مبنای چه چیزی صحبت کرده اند.
*وقتی قیمت نفت در اوج افزایش ها به ۱۵۰ دلار نرسید یا پایین تر از ۱۰۰ دلار آمده است، پس دلیلی در کار نیست. درست است؟
-چه دلیلی؟
*دلیل قانع کننده ای که توجیه کند ادعای افزایش قیمت نفت به ۱۵۰ دلار یا نیامدن قیمت به زیر ۱۰۰ دلار.
-دلیل توجیه کننده ای در کار نیست. نمی دانم منظورتان چه هست.
*شما گفتید سیاستمداران دلایل خاص خودشان را دارند که گفته اند قیمت نفت افزایش پیدا می کند. پس دلیل قانع کننده ای نداشته اند.
-آنها می خواهند در انتخابات شرکت کنند یا می خواهند انتخابات را ببرند یا مثلا می خواهند در مقابل اوپک، چیزی بگویند. هزار و یک دلیل ممکن است وجود داشته باشد که یک سیاستمدار موضوعی را مطرح کند که دلایل علمی هم نداشته باشد. برای مثال می خواهد جلوی رقبایش چیزی بگوید. بستگی به عوامل مختلف دارد و باید از خودشان بپرسید.
*برخی از اقتصاددانان از جمله آقای دکتر محسن رنانی درباره آینده قیمت نفت کتاب نوشتند و آقای رنانی در سال ۱۳۸۷ پنج نسخه از کتاب خود یعنی کتاب «اقتصاد سیاسی مناقشه اتمی ایران» را برای مقامات کشور فرستاده بود. در این کتاب گفته بود غرب یعنی آمریکا و اروپا ظرف ۱۰ سال در نفت های غیر متعارف و انرژی های نو سرمایه گذاری می کنند و بعد قیمت نفت را کاهش خواهند داد. چرا ما کاهش قیمت نفت را داشتیم ولی دوباره افزایش پیدا کرد؟
-این که آقای دکتر رنانی پیش بینی کرده اند بر مبنای دلایلی بوده است ولی این که بگویند خارجی ها، قیمت نفت را بالا می رند یا پایین می آورند، به نظر من این صحیح نیست. من نمی دانم آقای دکتر رنانی این موضوع را مطرح کرده است یا نه. شما می گویید این طور گفته است.
من فکر می کنم اقتصاددانان نمی آیند در چارچوب توطئه، تحلیل کنند و بگویند غرب در یک طرف است و یک گروه هستند به نام غرب که تصمیم می گیرند و می گویند مثلا در ۵ سال آینده، ما قیمت نفت را بالا ببریم و در ۱۰ سال آینده می خواهیم قیمت نفت را پایین بیاوریم.
چنین صحبت هایی را فقط در قالب توطئه می توان مطرح کرد. در قالب توطئه، هر بحثی قابل طرح است و هر صحبتی را می توان مطرح و دلایلی را بیان کرد.
اما اگر تئوری توطئه را قبول نداشته باشیم که تعیین قیمت نفت به طور اخص در دست غرب یا مثلا ۴ کشور یا ۵ کشور نیست نوع تحلیل ما فرق می کند. ممکن است به نفع برخی کشورها باشد که قیمت نفت بالا یا پایین برود و این موضوع را هم مطرح می کنند ولی این که بتوانند قیمت نفت را کنترل کنند و با این دقت بخواهند قیمت نفت در یک سال مشخص پایین بیاید، این طور نیست. تا جایی که من می دانم.
*به طور مشخص آقای دکتر رنانی گفته اند با حمله به عراق و تحریم ایران، کشورهای غربی باعث شدند کاهش عرضه نفت اتفاق بیفتد و قیمت نفت افزایش پیدا کند. این نکته را آقای رنانی در سال های اخیر و در سال ۹۳ مطرح کرده اند.
-فرق من با آقای دکتر رنانی این است که من معتقدم حمله به عراق به خاطر قیمت نفت نبود. حمله به عراق، دلایل خاصی داشت و مسائل سیاسی ودلایل دیگر، علت آن بود.
تحریم ایران هم به خاطر مسائل دیگری بود. با تحریم ایران در مجموع روزانه یک میلیون بشکه نفت از بازار جهانی نفت خارج کرد. چندان رقم بزرگ و عجیب و غریبی نبود. حمله به عراق هم بعدا به افزایش تولید نفت عراق منجر شد. به همین دلیل من نمی دانم که منظور آقای دکتر رنانی چه هست.
*منظور آقای دکتر رنانی این است که قیمت نفت باید بالا برده می شد تا سرمایه گذاری در نفت های غیر متعارف و انرژی های نو، توجیه اقتصادی پیدا کند و بعد وقتی این سرمایه گذاری های غربی ها توجیه اقتصادی پیدا کرد قیمت نفت کاهش داده شود.
-پس شما هم فکر می کنید یک عده تصمیم می گیرند که قیمت نفت یک بار بالا برود و یک بار پایین بیاید. اگر شما هم این تئوری را قبول دارید من می توانم رسماً اعلام کنم که من با این تئوری، همخوانی ندارم. این که گفته شود یک عده می نشینند و می گویند قیمت نفت را تغییر بدهیم، من به چنین گفته ای اعتقاد ندارم.
*ولی شما به عنوان صاحب نظر در حوزه انرژی می گویید این طور نیست که کشورهای غربی با هماهنگی بین خودشان، قیمت نفت را بالا و پایین ببرند؟
-عرضه و تقاضا، اصل مهم تعیین کننده در قیمت نفت است. یک مقدار زیاد از عرضه نفت هم بابت سرمایه گذاری هایی است که برای توسعه نفت و گاز یا نفت های غیر متعارف یا هر چیز دیگری انجام می شود. تقاضا هم مربوط به اقتصاد جهانی است. اگر رشد اقتصاد جهانی، خیلی قوی و بالا باشد تقاضا برای انرژی نیز بالا می رود.
پس اینها ربطی به تصمیم گیری مثلا چند کشور یا دو کشور غربی ندارد. حمله به کشور دیگر به خاطر مسائل سیاسی است. حمله به برج های دوقلو در آمریکا به رهبری بن لادن اتفاق افتاد. آمریکا هم به افغانستان حمله کرد و بعد به عراق حمله کرد. اگر همه این اقدامات را در قالب قیمت نفت ببریم و بگوییم حمله به عراق به خاطر قیمت نفت بوده است، به نظر من یک مقدار کار تحلیل را مشکل می کند.
*آقای دکتر رنانی در سال ۸۴ شروع به نوشتن کتاب «اقتصاد سیاسی مناقشه اتمی ایران» کرده و در سال ۸۷ هم به اتمام رسانده و پنج نسخه از آن را برای مقامات کشورمان فرستاده است که مطالعه کنند. به طور مشخص گفته اند مناقشه اتمی ۱۰ سال ادامه پیدا می کند و بعد غربی ها به مصالحه با ایران می رسند. چنین دیدگاهی می تواند قابل توجیه باشد که مصالحه هسته ای به خاطر نفت اتفاق افتاده است؟
-من آقای دکتر رنانی را قبول دارم. اقتصاددان بسیار خوبی است. بسیار هم آدم برجسته ای است. پیش بینی هایی نیز می کند که مثل هر پیش بینی دیگر می تواند غلط باشد یا درست در بیاید.
ما یک معلم داشتیم که می گفت که شما می توانید اشتباه بگویید و با دلایل درست یا با دلایل غلط، درست بگویید. یعنی هر دوی آنها ممکن است. من نمی خواهم راجع به آقای دکتر رنانی و پیش بینی هایی ایشان صحبت کنم.
*پس به نظر شما مناقشه اتمی ایران ارتباطی به این ندارد که کشورهای غربی بخواهند قیمت نفت را در بازارهای جهانی کنترل کنند؟
-به نظر من، مسائل اتمی ایران و بحث توافق هسته ای(برجام)، ربطی به قیمت نفت نداشته است. کسی به خاطر قیمت نفت، این کارها را انجام نمی دهد. ما چون خودمان در منطقه ای هستیم که قیمت نفت برای ما خیلی مهم است، فکر می کنیم برای همه کشورها، به همان اندازه مهم است.
*در کشورهای دیگر بخش خصوصی عمده سرمایه گذاری را در بخش نفت انجام می دهند…
-در کشورهای غربی این طور است. در کشورهایی مثل عربستان سعودی، این طور نیست. در عراق نیز این طور نیست.
*در کشورهای توسعه یافته، بخش خصوصی سرمایه گذاری عمده را در نفت و گاز انجام می دهد. با این صحبت هایی که شما مطرح کردید بخش خصوصی در کشورهای توسعه یافته متفاوت از دولت آمریکا یا دولت های اروپایی ممکن است تصمیم گیری کند؟
-بله. دولت آمریکا هیچ نوع برنامه ریزی ویژه ای به عنوان دولت در مورد نفت و گاز و توسعه نفت و گاز و نفت شیل و غیره ندارد. دولت آمریکا فقط می تواند با مالیات گرفتن و با مجوز دادن، یک مقدار این کارها را تعدیل کند.
*نکته ای هم خودتان در اردیبهشت ۱۳۹۲ مطرح کرده و گفته بودید در شرایطی نیستیم که قیمت نفت مثلا از ۹۰ دلار کمتر شود یا به بیش از ۱۳۰ دلار برسد. چه اتفاقی افتاد که برخلاف پیش بینی شما، قیمت نفت به شدت کاهش پیدا کرد؟
-خب پیش بینی من اشتباه بوده است.
*برخی در پژوهش هایی که در ایران انجام داده اند نتیجه گیری کرده اند که «مدل شبکه عصبی مصنوعی» دقت بیش تری در پیش بینی قیمت نفت دارد. به اعتقاد شما این نوع ابزارها و مدل سازی ها، به طور کامل قابل اتکا نیست؟
-به نظر من نیست. برای این که بیش تر از ۲۰ برابر نفتی که روزانه در بازارهای جهانی بین کشورها یا اشخاص مختلف دست به دست می شود، در بازارهای آینده (قراردادهای آتی/ Futures) خرید و فروش می شود و تولید کننده محصول خود را در آینده که تاریخ تحویل محصول است و با همان قیمت از قبل توافق شده به خریدار می دهد.
بازارهای آینده هم بر مبنای بورس بازی و عواملی است که ربطی به این که عربستان سعودی چه گفته است و ایران چه می گوید، ندارد. البته این موضع گیری ها تاثیرگذار است ولی یک مقدار از این فعالیت ها بر مبنای تکنیکال است. یعنی معامله کنندگان نفت، بر مبنای چارت و تحولات قیمت مثلا در ۲۰ سال یا ۳۰ سال گذشته یا ۳ ماه گذشته یا ۳ سال گذشته تصمیم می گیرند. فرمول هایی وجود دارد که بر آن مبناها کار می کنند.
دو روش کلی نیز وجود دارد یا فاندامنتال(بنیادی/Fundamental) است یا تکنیکال(Technical). به این صورت که یا بر مبنای این که عرضه و تقاضا چگونه است و استراتژی دنیا چه هست تصمیم می گیرند که فاندامنتال است یا این که تکنیکال است و بر مبنای چارت و بر اساس این که تحولات نفتی قبلا چگونه بوده است پیش بینی می کنند.
چون بیش تر ماجرا بر این مبنا هست ممکن است ظرف یک روز قیمت نفت چند دلار افزایش پیدا کند یا دو، سه دلار پایین بیاید. در حالی که امکان دارد هیچ نوع اتفاقی نه در قالب اوپک(سازمان کشورهای صادر کننده نفت) و نه در عرصه جهانی رخ نداده باشد.
*تحلیل تکنیکال یا فنی به این صورت این که تحلیلگر نمودار قیمت نفت در گذشته را می بیند و پیش بینی می کند. شما این نوع روش پیش بینی را قبول دارید؟
-من این روش را قبول دارم از لحاظ این که چنین اتفاقی می افتد. عده زیادی نیز بر مبنای آن، معاملات روزانه انجام می دهند. بعد هم کارهایی انجام می دهند که ربطی به موضع گیری یک کشور یا کشورهای خاصی ندارد.
به عنوان نمونه معاملات آپشن(قرارداد اختیار معامله/ Option) داریم. قراردادهای آتی
(Future Contract) هم داریم. مکانیسم ها و انواع و اقسام مختلفی وجود دارد. فرض کنید فردی، معاملات یک ماه را می فروشد و یک ماه دیگر را می خرد که فقط اختلاف آن ماه را منفعت کند. از این طریق و با ۲۰ سنت یا ۳۰ سنت منفعتی که کسب می کند موقتا از بازار خارج می شود.
این معاملات را بر اساس نمودارها و کارهای تکنیکال خودشان انجام می دهند . معامله کنندگان این کارها را نیز در کوتاه مدت انجام می دهند و نه ۱۰ ساله یا ۲۰ ساله.
*برخی اقتصاددانان اعتقاد دارند که اگر روند فعلی گرم شدن کره زمین ادامه پیدا کند سواحل کشورهای توسعه یافته که نیمی از ثروت غربی ها را در خود دارد به زیر آب می رود. نتیجه هم می گیرند که غربی ها ناچارند به طور جدی به استفاده از انرژی های نو و غیر فسیلی روی بیاورند. آیا به خاطر نقش مخرب انرژی های فسیلی در گرمایش زمین، ممکن است مصرف نفت کاهش یابد و مصرف روزانه نفت از حد ۹۰ میلیون بشکه فعلی کمتر شود؟
-در این مورد متخصصان زیادی مطالعات خیلی عمیقی انجام داده اند. بدون شک تغییرات اقلیمی، روی درجه حرارت کره زمین تاثیرگذار است. افزایش درجه کره زمین، باعث آب شدن یخ هایی می شود که امکان دارد بعضی از جزایری که ارتفاع کمی دارند زیر آب بروند ولی نه این که نیویورک زیر آب برود.
این بحث هم مربوط به یک دوره ۳۰ یا ۴۰ ساله است. فشار زیادی در قاره اروپا و ایالات متحده آمریکا و برخی کشورهای دیگر وجود داشت که به طرف انرژی های تجدیدپذیر بروند و سعی کنند انتشار گاز دی اکسید کربن را در فضا تا جایی که ممکن است، کم کنند. البته الان در آمریکا با آمدن ترامپ، آن فشار برداشته شد. چون ایشان به این موضوع اعتقاد ندارد که مصرف سوخت های فسیلی باید کاهش پیدا کند.
*نقش بازارهای آتی و بورس بازی در افزایش و کاهش قیمت نفت در بازارهای جهانی چگونه است؟
-من نمی توانم بگویم که اگر این عوامل نباشند چه می شود. بازارهای آینده در مورد همه کالاها وجود دارد از جمله در مورد محصولات کشاورزی. حتی در مورد گوشت خوک هم هست. بازار آینده، فقط در مورد نفت نیست. نفت فقط در دهه ۱۹۸۰ و بعد از آن به این سیستم آمد. قبل از آن بازار آینده برای اقلام دیگر وجود داشت.
هدف از بازار آینده این است که مصرف کننده و صادر کننده بتوانند در این بازار سود کنند. یعنی مثلا کسی که گندم تولید می کند نگران نباشد وقتی که گندم تولیدی خودش را درو کرد قیمت گندم ۵۰ درصد کاهش پیدا کند. او در زمان کشت گندم، محصول خود را قبل از برداشت در بازار می فروشد. یا اگر فرد یا شرکتی می بیند قیمت نفت مناسب است، آن را مدت ها قبل از تاریخ تحویل و با قیمت مشخص می فروشد.
وقتی که آن کشاورز خواست گندم خود را درو کند یا چاه نفت به نفت رسید، اگر قیمت دچار کاهش شده باشد، او در بازار آینده ضرر نکرده است. اگر هم قیمت محصول، بالاتر رفته باشد با همان قیمت قبلی فروخته و سود بیش تری نمی تواند کسب کند.
اصل بازارهای آینده بر این مبنا شکل گرفت ولی به یک بورس بازی عظیم تبدیل شد که الان در هر موردی هم صادق است و حتی در مورد سهام شرکت ها. در این معاملات روزانه، میلیاردها دلار در روز دست به دست می شود.
*مطابق آماری که تخمین زده شده در سال ۲۰۱۶ و در بازارهای جهانی روزانه ۸۰۰ هزار بشکه، عرضه نفت بیش از تقاضا بوده است. چرا با این که عرضه نفت بیش تر بوده ولی قیمت هر بشکه نفت بالای ۵۰ دلار ماند؟
-این بالا ماندن قیمت نفت علت دارد. در بازارهای آینده، بحثی هست به نام تصور آتی
(Expentation). تصور آتی این بود که فاصله بین آن نفت زیاد و مازادی که در بازار هست و تقاضا، با گذشت زمان کمتر و باز کمتر خواهد شد. برای مثال در اواخر سال ۲۰۱۶ این صحبت مطرح بود که تا اواسط سال ۲۰۱۷ فاصله بین عرضه و تقاضا، کاملا از بین می رود و بازار به تعادل برمی گردد.
این یک پیش بینی بود. وقتی این پیش بینی مطرح می شود در بازارهای آینده، فرد معامله کننده، فقط نفت می خرد و دیگر نمی فروشد. چون فکر می کند جهت بازار به طرف بالا رفتن قیمت نفت است. همه این عوامل تاثیرگذار است. بعضی اوقات هم ممکن است عکس این قضیه اتفاق بیفتد.
*کل عرضه و تقاضای روزانه نفت و میعانات گازی در سال ۲۰۱۵ حدود ۹۳ میلیون بشکه بوده و پیش بینی شده که در سال ۲۰۱۷ حدود ۹۵ میلیون بشکه باشد. اداره اطلاعات انرژی آمریکا پیش بینی کرده است که قیمت نفت در سال های ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ به ترتیب به ۵۵ دلار و ۵۷ دلار می رسد. این نوع پیش بینی را چگونه ارزیابی می کنید؟
-آنها بر مبنای عرضه و تقاضا پیش بینی می کنند و عواملی که خودشان فکر می کنند تاثیرگذار است ولی مثلا وقتی اوپک تصمیم می گیرد که مقداری از نفت خودش را کاهش بدهد این عامل، تاثیرگذار می شود. وقتی که می گویند روسیه حاضر شده است ۶۰۰ هزار بشکه نفت در روز کمتر تولید کند، این موضوع تاثیرگذار می شود.
*همچنین آقای دکتر رنانی اخیرا گفته بود قیمت های کنونی نفت بین ۴۰ تا ۵۰ دلار تا سال ۲۰۱۸ دوام می آورد و از سال ۲۰۱۸ به بعد باز باید منتظر سقوط قیمت نفت به زیر ۴۰ دلار باشیم. دکتر رنانی به این صورت پیش بینی کرده ولی اداره اطلاعات انرژی آمریکا نفت ۵۷ دلار را پیش بینی کرده است. به نظرتان در سال ۲۰۱۸ یا در همین سال ۲۰۱۷ قیمت نفت چه وضعیتی خواهد داشت؟
-نظر من به پیش بینی بانک جهانی، بیش تر نزدیک است. یعنی به نظر من، سقوط قیمت نفت اتفاق نمی افتد. بانک جهانی هم قیمت نفت را برای سال های مختلف پیش بینی می کند. بانک جهانی در اواخر سال ۲۰۱۶ (مهرماه ۱۳۹۵) پیش بینی کرد که در سال ۲۰۱۷ قیمت نفت به ۵۵ دلار می رسد. اوپک هم پیش بینی کرده بود که قیمت نفت در سال ۲۰۲۰ به ۸۰ دلار در هر بشکه خواهد رسید. همه اینها پیش بینی است.
*با این که خودتان در رشته اقتصاد انرژی تخصص دارید ولی ظاهرا چندان تمایل ندارید قیمت های چند سال بعد را پیش بینی کنید.
-هر کس پیش بینی کرده است یا خودم وقتی پیش بینی کرده ام، غلط از آب درآمده است. به همین دلیل بهتر است پیش بینی نکنیم.
*یعنی بازارهای بین المللی نفت خیلی پیچیده تر از این است که بخواهیم قیمت های آینده را پیش بینی کنیم؟
– هم پیچیده تر است و هم این که عوامل زیادی تاثیرگذار است. ممکن است دلایل ما درست باشد ولی با دلایل درست، غلط پیش بینی کنیم. یا بالعکس و با دلایل غلط، درست پیش بینی کنیم. فرض کنید ممکن است بگویید چند نفر در آمریکا، تصمیم گرفته اند که قیمت نفت مثلا ۶۲ دلار شود و آنها به من گفته اند که قیمت نفت ۶۲ دلار می شود.
امکان دارد قیمت نفت به ۶۲ دلار هم برسد ولی با دلایل غلط، پیش بینی درستی انجام شده است.
*یعنی اتفاقی و تصادفی ممکن است یک پیش بینی تحقق پیدا کند؟
-بله. لزوما دلیل ندارد که پیش بینی ما درست باشد. به هر حال پیش بینی درست قیمت نفت، خیلی سخت است. بزرگترین موسسات بین المللی هم وقتی پیش بینی می کنند به طور مرتب در آن تجدیدنظر می کنند.
یک شرکت بزرگ به نام «گلدمن ساکس» وجود دارد که یکی از بزرگترین بانک های سرمایه گذاری دنیا است. پیش بینی می کرد که قیمت نفت به ۲۰۰ دلار می رسد.
همین اواخر پیش بینی کرد که قیمت نفت تا ۲۲ یا ۲۳ دلار کاهش پیدا می کند. موسسه ای با آن همه متخصص که همه اطلاعات دنیا را دارند و میلیون ها دلار خرج می کنند که این اطلاعات را جمع آوری کنند، مرتب تحلیل کنند و سیستم های درجه یک کامپیوتری را در اختیار دارند در پیش بینی خودشان اشتباه کرده اند.
