بایگانی ماه : مارس, 2017

سخنگوی شورای نگهبان از ایراد مجدد این شورا به مصوبه تبصره ماده ۳۸ برنامه ششم مربوط به ساز و کار جلوگیری از خروج نخبگان از کشور خبر داد.

عباسعلی کدخدایی سخنگوی شورای نگهبان در گفت‌وگو با فارس با اشاره به ایرادات این شورا به لایحه برنامه ششم توسعه، اظهار داشت: در جلسه شب گذشته اعضای شورای نگهبان با توجه به عدم اصلاح ایراد شورا در تبصره ۳۸ لایحه برنامه ششم توسعه و اصرار مجلس بر همان مصوبه قبلی، لذا ایراد شورای نگهبان به مصوبه همچنان به قوت خود باقی است و شورای نگهبان آن را تأیید نکرد.

سخنگوی شورای نگهبان پیش از این در گفت‌وگویی درباره ایراد این تبصره که مربوط به سقف حقوق مدیران کشور است، گفته بود: مصوبه ابتدایی مجلس شورای اسلامی در لایحه برنامه ششم که به شورای نگهبان واصل شد، به این دلیل که امکان اخلال در نظام اداری ایجاد می‌کرد، مورد ایراد اعضای شورای نگهبان قرار گرفت.

*مصوبه ابتدایی مجلس درباره حقوق مدیران موجب اخلال در نظام اداری کشور می‌شد

وی افزود: البته نحوه اصلاح ایرادات شورای نگهبان به طرح‌ها و لوایح بر عهده مجلس شورای اسلامی و نمایندگان مجلس است، اما ایراد از این جهت بود که اگر منجر به خروج برخی از متخصصین و نخبگان کشور شود، موجب اخلال در نظام اداری کشور می‌شود به همین دلیل مغایر قانون اساسی شناخته شد.

*شورای نگهبان هیچ وقت دخالتی در تعیین میزان حقوق مدیران نمی‌کند/ اصلاح ایرادات شورا بر عهده مجلس است

سخنگوی شورای نگهبان همچنین تأکید کرد: شورای نگهبان هیچ وقت دخالتی در تعیین میزان حقوق مدیران نمی‌کند و دخالتی هم نداشته است، این موضوع حسب نظر کارشناسی نمایندگان مجلس شورای اسلامی تعیین خواهد شد.

کدخدایی همچنین درباره نظر اعضای شورای نگهبان در زمینه مصوبه جدید مجلس، توضیح داد: این مصوبه باید به شورای نگهبان واصل شود و ما در شورا آن را مورد بحث و بررسی قرار دهیم تا ببینیم چه وضعیتی دارد و سپس اعلام‌نظر کنیم.

وی در پایان با تأکید بر اینکه میزان و سقف حقوق مدیران کشور برای شورای نگهبان تفاوتی نمی‌کند، گفت: ایراد شورای نگهبان ناظر به آن ساز و کاری است که پیش‌بینی می‌شود، اگر ساز و کاری پیش‌بینی شود که منجر به خروج نخبگان و متخصصین از کشور نشود، سقف حقوق یا اینگونه مسائل دیگر برای شورای نگهبان ملاک نخواهد بود.

به گزارش فارس، نمایندگان مجلس پیش از این در جریان بررسی تبصره ۳۸ برنامه ششم توسعه مصوب کرده بودند که مجموع پرداختی ماهانه مقامات و مدیران و کارکنان دستگاه‌های موضوع ماده ۵ قانون مدیریت خدمات کشوری و ماده ۳۵ این قانون حداکثر ۲ برابر حداکثر حقوق و مزایای مستمر قابل پرداخت به کارکنان موضوع تبصره ماده ۷۶ قانون مدیریت خدمات کشوری می‌باشد.

طبق تبصره این مصوبه، شورای حقوق و دستمزد می‌تواند با پیشنهاد روسای قوا، وزرا یا معاونان رئیس‌جمهور که ریاست دستگاه‌های اجرایی را بر عهده دارند و بالاترین مقامات دستگاه‌های اجرایی برای مشاغل تخصصی، واحدهای عملیاتی، مناطق مرزی و محروم تا «۳۰ درصد» دریافت‌های موضوع این ماده علاوه بر سقف مقرر در این ماده منظور نماید.

این مصوبه مجلس مورد ایراد شورای نگهبان واقع شد و این شورا معتقد بود اجرایی شدن مصوبه مذکور موجب اخلال در سیستم اداری کشور می‌شود فلذا این مصوبه رد شد و به مجلس بازگشت.

سپس مجلس شورای اسلامی برای اصلاح ایراد شورای نگهبان «مدیران کشور» را نیز جزو آن ۴ دسته فوق قرار داد و از طرفی افزایش ۳۰ درصدی را به ۶۰ درصد نیز ارتقا داد و ۱۱  اسفندماه برای رفع این ایراد شورای نگهبان مصوب کرد شورای حقوق و دستمزد می‌تواند با پیشنهاد رؤسای قوا، وزرا یا معاونان رئیس‌جمهور که ریاست دستگاه‌های اجرایی را بر عهده دارند و بالاترین مقام دستگاه‌های اجرایی، برای مشاغل تخصصی، «مدیریتی»، واحدهای عملیاتی، مناطق مرزی و محروم «تا ۶۰ درصد» دریافت‌های موضوع این ماده علاوه بر سقف مقرر در این ماده منظور نماید.

این مصوبه موجب افزایش ۶۰ درصدی حقوق مدیران کشور تا ۲۴ میلیون تومان در ماه می‌شد، که واکنش جدی و انتقادات و اعتراضات گسترده‌ای را در کشور به دنبال داشت و عده‌ای معتقد بودند مدیران نجومی‌بگیر برای حقوق‌های میلیونی خود از مجلس مجوز گرفتند.

عصر روز شنبه ۱۴ اسفندماه در جریان بررسی لایحه بودجه سال ۹۶، علی لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی با استفاده از اختیارات رئیس مجلس در آیین‌نامه داخلی پارلمان پیشنهاد تغییر دستور صحن علنی برای اصلاح مصوبه تبصره ۳۸ برنامه ششم توسعه را مطرح کرد که با موافقت نمایندگان مواجه شد.

سپس نمایندگان مجلس مجدداً مصوبه ۱۱ اسفند ماه خود را اصلاح کردند و به مصوبه اسبق خود بازگشتند، بدین ترتیب که افزایش ۶۰ درصدی حقوق گروه‌های مستثنی‌شده (شامل مشاغل تخصصی، واحدهای عملیاتی، مناطق مرزی و محروم) به ۳۰ درصد کاهش یافت و از طرفی مجلس کلمه «مدیریتی» را از آن مصوبه حذف کرد تا مدیران کشور نیز مانند سایر حقوق‌بگیران دولتی «حقوق» دریافت کنند که طبق اعلام حمیدرضا حاجی‌بابایی رئیس کمیسیون تلفیق برنامه ششم توسعه، سقف دریافتی همه حقوق‌بگیران از جمله مدیران کشور با اصلاح مصوبه ۱۱ اسفندماه ۱۲ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان تعیین شد.

به گفته وی، نمایندگان مجلس در برنامه ششم توسعه، سقف دریافتی حقوق‌بگیران را ۱۲ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان تعیین کرده بودند و ۴ گروه «مشاغل تخصصی، مشاغل عملیاتی، مناطق مرزی و مناطق محروم» را از این سقف مستثنی کرده بودند که در مصوبه بعدی مدیران نیز به جمع مستثنی شده‌ها اضافه شدند، اما ۱۴ اسفندماه با اصلاح مصوبه مجلس، سقف دریافتی همه حقوق‌بگیران از جمله مدیران ۱۲ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان تعیین شد.

وی همچنین تأکید کرده بود که سقف حقوق دریافتی ۴ گروه مستثنی شده شامل «مشاغل تخصصی، مشاغل عملیاتی، مناطق مرزی و مناطق محروم» ۳۰ درصد بیش از سقف دریافتی همه حقوق‌بگیران خواهد بود که حدود ۱۶ میلیون تومان می‌شود.

منبع: الف

خاطرات آیت‌الله هاشمی رفسنجانی از «یاران امام خمینی(ره)»، تحت عنوان «مردان تاریخ»توسط انتشارات اطلاعات منتشر شد.

به گزارش ایسنا، این کتاب که به همت حجت‌الاسلام عبدالرزاق اهوازی تدوین شده، در تیراژ ۱۰۵۰ نسخه از سوی انتشارات اطلاعات منتشر شده است.

مؤلف کتاب، علاوه بر پیشگفتار، خاطرات آیت‌الله هاشمی رفسنجانی از آیت‌الله طالقانی، آیت‌الله شهید بهشتی، حجت‌الاسلام والمسلمین  باهنر و آیت‌الله شهید مطهری را براساس اسناد گفتاری و نوشتاری ایشان جمع‌آوری و تدوین کرده و در بخش پایانی کتاب، تصاویری تاریخی از دیدارهای یاران باوفای امام راحل آمده است.

در پیشگفتار این  اثر آمده است: «اول آذرماه امسال بود که برای مشورت درباره کارهای پژوهشی به دیدار آیت‌الله هاشمی رفسنجانی رفتم. در ضمن ملاقات، این اثر را برای تأیید نهایی تقدیم ایشان نمودم. اواسط آذرماه از دفتر آیت‌الله هاشمی رفسنجانی اطلاع دادند که ایشان، با انتشار این کتاب موافقت فرمودند.»

اهوازی در بخش پایانی پیشگفتار نوشت: در ایامی که این کتاب در مراحل آماده‌سازی برای چاپ بود، خبر ارتحال آن یار دیرین انقلاب و مجاهد نستوه بسیار تلخ و دشوار بود. اگر چه او دیگر در میان ما نیست، اما یاد، آثار و خدماتش در حافظه تاریخی ملت ایران جاویدان است.

منبع: الف

ایران با وضعیت کنونی منطقه چه سیاستی درمواجهه با ترامپ چه باید در پیش بگیرد؟

به گزارش خبرآنلاین سید حسن موسویان، معاون پیشین سیاست خارجی شورای عالی امنیت ملی، سفیر پیشین ایران در آلمان و پژوهشگر ارشد و استاد فعلی دانشگاه پرینستون آمریکا در یادداشتی در مجله دیپلمات، استراتژی ایران درمواجهه با ترامپ را مورد بررسی قرار داده است: 

بعد از بهار عربی یا بیداری اسلامی، خاورمیانه دچار تحولات شگرف و کاملا غیرقابل پیش بینی شده است. اخیرا در سمیناری بودم که یک تحیلگر عرب اظهار داشت با انقلاب اسلامی ۱۹۷۹ در ایران، بحران و بی ثباتی درخاورمیانه کلید خورد. او می خواست ایران را مقصر قلمداد کند. لذا توجه حضار عرب را به این واقعیت جلب کردم که بعد از انقلاب اسلامی در ایران، یک رهبرعربی،صدام، به ایران تجاوز کرد و اعراب هم از او حمایت کردند. یک رهبرعربی،صدام به کشور یک کشور عربی، کویت، تجاوز کرد و ایران این تجاوز را محکوم کرد. چند کشور عربی به لیبی تجاوز نظامی کردند و آن را متلاشی کردند و ایران از این تجاوز استقبال نکرد.

چند کشور عربی به یک کشور عربی، یمن، تجاوزکردند و ایران این تجاوز را محکوم کرد. چند کشور عربی موج تروریسم تکفیری به یک کشورهای عربی، سوریه و عراق، صادر کردند و ایران با تروریستها مقابله کرد و از کشورهای عربی سوریه و عراق حمایت کرد. منتهی واقعیت این است که کار از سرزنشهای متقابل گذشته و  چاره اندیشی واقع بینانه ضرورتی فوری و حیاتی است.

جنگ داخلی، تقابلات قومیتی، ظهور تروریسم تکفیری، سه مصیبت بزرگی است که استمرار آن خاورمیانه را به ورطه سقوط خواهد کشید. تفرقه بازیگران اصلی منطقه ای یعنی عربستان و ترکیه و ایران و مصر، رقابت آمریکا و روسیه به عنوان بازیگران بین المللی ،عدم کارآمدی دولتهای عربی-اسلامی نیز سه مشکل عمده پیش روی مدیریت بحران های جاری خاورمیانه است.

پرسشی این هست که آیا می توان آزاد سازی حلب را به منزله یک نقطه عطف در تحولات و مناسبات منطقه ای تلقی کرد و خاورمیانه را به دو دوره قبل و پس از آزادسازی حلب تقسیم کرد؟ آیا آزادی حلب نظم نوین درخاورمیانه را رقم خواهد زد؟ از نظر من آزادی حلب بی تردید یک تحول مثبت و مهم است اما درمورد آثار و تبعات آن اغراق شده است. مصیبت های سوریه به حدی عمیق و گسترده و پیچیده شده که تصورحل آنها در آینده ای نزدیک غیرواقع بینانه است. خاورمیانه هم به گونه ای وارد یک دوران بی نظمی بزرگی وارد شده که اعاده نظم جدید و ثبات و امنیت در آینده ای نزدیک ساده اندیشی است.

آمریکا از شش سال پیش استراتژی گرایش به شرق آسیا را آغاز کرده و سعی خواهد کرد مداخلات و هزینه های خود در خاورمیانه و خلیج فارس کاهش دهد. روسیه تلاش میکند که خلاء آمریکا را پرکند. چین به دقت تحولات را زیر نظر داشته و قصد مداخله امنیتی-نظامی ندارد. روسیه ظرفیت لازم برای رهبری خاورمیانه و جایگزینی سلطه آمریکا را ندارد.اتحادیه اروپا به قدری گرفتار مشکلات داخلی است که توان پرکردن خلاء آمریکا رانداشته ضمن اینکه سلطه روسیه برخاورمیانه را نیز تحمل نخواهد کرد. لذا ازدیدگاه من، هیچ یک از بازیگران و قدرت های جهانی به تنهایی ظرفیت مدیریت خاورمیانه راندارند ضمن اینکه قدرت جایگزینی سلطه سنتی آمریکا برخاورمیانه را هم ندارند. لذا فرضیه دو قطبی شدن نظم سیاسی در خاورمیانه؛ آمریکا و روسیه سرنوشتی نامعلوم دارد.

به هر صورت بی نظمی جدید در خاورمیانه مهمترین تهدید فعلی و آینده منافع و امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران است که استراتژی چند وجهی کارآمدی با عناصر زیر را می طلبد:

۱-همکاری قدرت های منطقه ای. روابط ایران با ترکیه به گونه ای است که این مهم را امکان پذیر می نماید. اشتراک مواضع فعلی ایران و مصر و زمینه های جدید بهبود روابط تهران-قاهره امیدوارکننده است. اما معضل بزرگ ، تقابلات عربستان و ایران است که لذا باید دراین مورد چاره اندیشی شود.

۲-یک قطبی ( آمریکا یا روسیه) یا دوقطبی شدن خاورمیانه ( آمریکا و روسیه) به نفع ایران و کشورهای منطقه نیست. قدرت های منطقه ای هم بدون همکاری بازیگران بین المللی قادر به مدیریت بحران های جاری نیستند. لذا فرمول جدیدی شامل همکاری جمعی قدرتهای منطقه ای با مجموعه چندقطبی قدرت های جهانی ( آمریکا، روسیه، اروپا و چین ) را باید دنبال کرد.

۳-تشکیل یک سیستم همکاری جمعی درخلیج فارس شامل ایران و عراق و شش کشور عضو شورای همکاری خلیج فارس در دستور کار باشد.

۴- همکاری های نه کشور عضو سازمان همکاری اقتصادی(ایران-ترکیه-پاکستان-آذربایجان-افغانستان-قزاقستان-قرقیزستان-تاجیکستان-ترکمنستان و ازبکستان) از بعد اقتصادی به ابعاد سیاسی-اقتصادی-امنیتی گسترش یابد.

۵-روابط جامع و پایدار با روسیه و چین ازطریق دوجانبه و تقویت حضور ایران در سازمان شانگهای دنبال شود.

۶-روابطی نو شامل همکاری های سیاسی -اقتصادی-امنیتی با اتحادیه اروپا مدنظرقرار گیرد.

۷- از تشدید تشنج با آمریکا پرهیز و برای کاهش تشنج بین تهران و واشینگتن برنامه ریزی شود.

۸-گفتگوی سطح بالای علمای شیعه و سنی برای کنترل تقابلات جهان اهل سنت و اهل تشیع سازماندهی شود.

منبع: الف

میزان نوشت: در هفته منابع طبیعی، حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی صبح امروز (چهارشنبه) دو اصله نهال میوه، غرس کردند و در حاشیه درختکاری به روایت نامه‌ای که موجب کاشت نهال میوه از سوی ایشان شد، پرداختند.

رهبر انقلاب در فیلمی که از صبح امروز منتشر شد فرمودند “من هر سال غالبا درختهای کاج و سرو و این ها می کاشتم یا چنار؛ که درخت چنار خیلی لازم، مفید و مهم است؛ لکن یک نفری در این یادداشتهای مردمی که به صورت روزانه مطالعه می کنم نوشته بود که چرا درخت میوه نمی کارید؛ لذا امسال ما میوه کاشتیم، یکی سیب یکی گیلاس؛ امیدواریم که ان شاالله به بار بنشیند، میوه بدهد و از میوه اش استفاده شود”.

منبع: الف

دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام به رئیس‌جمهور کشورمان نامه نوشت.

به گزارش ایسنا، متن نامه محسن رضایی به شرح زیر است:

” بسم الله الرحمن الرحیم “

حجت‌الاسلام‌والمسلمین جناب آقای دکتر روحانی

ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران

باسلام و تحیّت؛

جنابعالی و جمعی از دوستان شما، چندی قبل، با ادبیات جدیدی از جنگ و ضد جنگ، سخن گفتید، به دلیل خطراتِ استفاده از این نوع ادبیات برای امنیت ملی، مناسب دیدم، برادرانه و دلسوزانه، نکاتی را در قالب مکتوب، یادآور شوم.

با استقرار دولت ترامپ در آمریکا و تحرکات اسراییل و عربستان سعودی، شرایط منطقه تغییر کرده و نیازمند مراقبت بیشتری از سوی دولت شماست. تجربه این ملت نشان داده که هرگاه دولتی جمهوری‌خواه در آمریکا بر سرکار آمده، و همزمان در ایران، دولتی با مشی لیبرال بر سرکار باشد، فشارهای سنگینی بر جمهوری اسلامی واردشده و همچون چکش و سندان، منافع ملت ایران را تحت‌فشار قرار داده است. بی‌شک اگر جنابعالی با زبان جدیدی با آقای ترامپ سخن نگویید، ممکن است، رفتار فعلی جنابعالی از سوی حاکمان ایالات‌متحده، اظهار ضعف تلقی شده و تصوّر کنند که هر نوع فشاری بر دولت ایران، مؤثر واقع می‌شود. کما اینکه سخنگوی دولت جدید آمریکا، اعلام کرد که هشدار ما باعث شد ایران از پرتاب ماهواره، عقب‌نشینی کند.

در شرایط فعلی برخی معتقدند نباید آقای ترامپ را تحریک کرد که بی‌شک، این سخن درستی است ولی نباید او را به رفتارهای غیرمعقول نیز امیدوار نمود که این خود، یک هنر است. اگر دو گانۀ جنگ و ضد جنگِ جنابعالی در عصر اوباما می‌توانست دستاوردی داشته باشد، این ادبیات در زمان دولت فعلی آمریکا، ممکن است موجب سوءاستفادۀ جنگ‌طلبان آمریکایی و اسرائیلی شود، چرا که هر سخن، جایی و هر نکته مکانی دارد و بی‌شک، امروز موقعیت ما نسبت به دولت دیروز آمریکا تغییر کرده است.

بر این اساس، نکاتی را یادآور می‌شوم:

۱ـ جنابعالی واقف هستید که نتانیاهو، این فتنه‌گرِ منطقه و قاتل هزاران کودک، با کمک آل سعود، درصدد ماجراجویی و تحریک ترامپ علیه ایران، سوریه و عراق است. در چنین شرایطی، آیا سخن گفتن از یک گروه موهوم، در داخل کشور، به‌عنوان عامل جنگ‌افروزی، تأییدی برای آن‌ها نخواهد داد؟ به فرض ، اگر افرادی قلیل و غیرمسئول در داخل کشور، چنین افکاری علیه منافع ملی و امنیت ملت داشته باشند، باوجود رهبری‌ حکیم و انقلابی و مردمی بصیر و آگاه و مسئولان امنیتی و نظامیِ دلسوز و توانمند و عاقل، آیا چنین تصویرسازی غیرواقعی، محلی از اعراب دارد؟ بنابراین اگر هم تهدیدی موجود باشد از سوی جنگ افروزانِ منطقه ، یعنی اسراییل و عربستان است.ثانیاً آن‌ها با این تهدیدات قصد دارند که به جنگِ اصلی خود علیه ما که جنگ اقتصادی است کمک کنند. پیشنهاد می‌شود جنابعالی در اظهارات خود به‌جای این ادبیات ، بر جنگ اصلیِ علیه این ملت،تمرکز کنید. یعنی همان جنگ تمام‌عیار اقتصادی که به‌صورت ناجوانمردانه‌ای علیه مردم ما جریان دارد و با چاشنیِ ناکارآمدی و بی‌تدبیری مسئولین، مادر شهید را به دست‌فروشی واداشته و همسر جانباز دفاع مقدس را به خودسوزی رسانده است.

اگر از این جنگ، سخنی به زبان نیاورید و به تهدیدات منطقه‌ای هم اشاره نشود و درنتیجه ،توپ در میدان خودمان به چرخش درآید، و از یک جنگ فرضی و غیرواقعی ، سخن به میان آید ، نتیجه آن چه خواهد بود؟ بی‌تردید صحنه اصلی مبارزه که اقتصاد و تهدیدات ناشی از آن است به کنار گذاشته می‌شود و رکود ادامه می‌یابد و درنتیجه بجای استفاده از پشتوانه‌های نظام و رهبری ، خود را از آن محروم می‌سازید ، مردم را به کمک فرا نمی‌خوانید ، درحالی‌که اگر مردم و جوانان ما همچون دوران انقلاب و دفاع مقدس به صحنه بیایند، این جنگ را به یک شکوفاییِ بزرگ اقتصادی تبدیل می‌کنند.

۲ـ دوگانه جنگ و ضد جنگِ جنابعالی، اگر شکل دیگری از همان قصه سرهنگ و حقوقدان باشد، باید گفت که این بار، نه‌تنها کارساز نخواهد بود، بلکه زیان فراوانی هم در پی خواهد داشت . چرا ؟ که اولاً زحمات و تلاش‌ها و برنامه‌های شما در مذاکرات با اوباما برای رفع تحریم‌ها نتوانسته مشکلات اقتصادی را حل کند ثانیاً امروز ، طرف شما آقای اوباما نیست و اگر صرفاً با شاکله حقوقدانیِ زمان اوباما ، با ترامپ روبه‌رو شوید ممکن است آن‌ها تصور کنند که فشار به ایران ، جواب می‌دهد و می‌توانند بدون پیامد و واکنشی هزینه‌بر از سوی ایران و روی میز مذاکره ، حرف خود را به کرسی بنشانند . جناب آقای روحانی امروزه شاهد هستید که ارزش اسکناس هزارتومانی آن زمان، به زیر پانصد تومان، تنزل یافته است. تازه، همین هزارتومانی نیمه‌جان هم، تنها نیمی از آن در بازار، جریان دارد. باور کنید هزار تومان سال ۹۲، فقط به‌اندازه دویست و پنجاه تومان در بازار، جریان و تأثیر اقتصادی دارد. مسئولان بانکی کشور می‌گویند از هر یک‌میلیون تومان نقدینگی، حدود چهل‌وپنج درصدِ آن فریز و یخ‌زده و قدرت خرید پنجاه‌وپنج درصد دیگر هم، نصف شده است. بنابراین درر عصر یخبندانِ بازار در دولت یازدهم، یک تحریم پولی شدید در اقتصاد ایران شکل‌گرفته است. در این اوضاع ، نه‌تنها تحریم دلاریِ آمریکا برداشته نشده، بلکه تحریم پول ملی هم پدیدار شده است. لذا اقتصاد ملی ما در محاصره بی‌پولی قرارگرفته و دولت بجای ادبیات سیاسیِ گذشته ، باید با یک برنامه نجات بانکی، پول ملت را آزاد کند. دولت از یکسو هفت‌صد هزار میلیارد تومان بدهی دارد و از دیگر سو، مبادلات ارزی و خارجی روان نشده است. مسائلی از قبیل تأمین اجتماعی، بازنشستگان، ایثارگران و اشتغال، همچنان با مشکلات عدیده‌ای مواجه است. حال، اگر مشکلات جاری مردم برای جنابعالی روشن‌شده، بازخوانیِ قصه سرهنگ و حقوقدان، این بار، با دوگانه جنگ و ضد جنگ، واقعاً چه گره‌ای از کلاف سردرگمِ مشکلات مردم باز می‌کند؟ به‌عنوان یک اقتصاددان و از سوی قشر کثیری از اقتصاددانان کشور عرض می‌کنم: جنابعالی تاکنون نه‌تنها باید برنامه نجات اقتصادی،، شامل نجات بانکی، نجات بنگاه‌های اقتصادی و نجات اقتصاد دولتی را ارائه می‌کردید، بلکه پس از قریب چهار سال تسلط بر قوه مجریه، امروز گزارش ناکامی‌ها را به ملت ارائه و آن‌ها را برای نجات اقتصادی ، بسیج می‌کردید . جناب آقای روحانی ایران نیازمند یک اقتصاد قدرتمند است و آن اقتصاد مردمی متکی به توانایی‌های داخلی و دیپلماسی اقتصادی است . بی‌شک نسخه تحقق آن همان اقتصاد مقاومتیِ مدنظر رهبر معظم انقلاب است.

اقتصاد قدرتمند همان اقتصادی است که در آن ، رهبر ، شرمنده جوانانش نباشد، همان اقتصادی است که در آن پدر ، شرمنده فرزندانش نباشد، همان اقتصادی است که در آن مرد ، شرمنده همسرش نباشد، همان اقتصادی است که در آن جوان ، شرمنده خانواده‌اش نباشد، همان اقتصادی است که در آن ، مادر شهید نیازی به دست‌فروشی نداشته باشد و همان اقتصادی است که در آن، همسر جانباز ، کارش به خودسوزی نکشد و در یک‌کلام اقتصادی است که در آن ، شأن و منزلت ملت بزرگ ایران حفظ شود .

۳ـ جناب آقای روحانی، باوجود زحمات فراوانِ جنابعالی و جناب آقای ظریف در موضوع برجام، بپذیریم که اشتباهاتی هم داشتید. جنابعالی می‌دانید که من و دوستانم باوجود انتقاداتی که به برجام داشتیم، از مذاکرات حمایت کردیم، و ترجیح دادیم که در شروع کار دولت جدید ، با عدم پیگیریِ انتقادات خود، کمکی به دولت کرده باشیم. ولی شما اولاً سیاست خارجی را محدود به برجام کردید و ثانیاً برجام که یک امر تاکتیکی بود را به مقوله‌ای راهبردی تبدیل نمودید. احتمالاً جنابعالی،، سریال‌های سیاسیِ کلینتون ـ بوش و یا اوباما ـ ترامپ را موردتوجه قرار ندادید که پس از اوباما، نوبت جمهوری‌خواهان است و ممکن است به تعهدات آقای اوباما عمل نشود. بنابراین اگر به این واقعیت توجه می‌شد ، دولت شما انتظارات غیرواقعی در اقتصاد، پمپاژ نمی‌کرد که درنتیجه، حداقل تاکنون یک سال بر دوره رکود افزوده شود. رفتار اوباما با جنابعالی، دقیقاً مشابه رفتار کلینتون با یاسر عرفات بود که‌ پس از حاکم شدن جمهوری‌خواهان ، بوش، انتخابات فلسطینی‌ها زیر نظر سازمان ملل را نپذیرفت و عملاً تعهدات کلینتون را زیر پا گذاشت. همان اقدام و رفتار را آقای ترامپ با جنابعالی آغاز کرده است. آقای ترامپ با طرح اتهامات جدید، قصد فرار از تعهدات آقای اوباما را دارد. نباید به دام او افتاد. راهکارهای بین‌المللیِ متعدد و ابزار قابل‌توجهی در اختیار نظام اسلامی است که می‌توانید با بهره‌گیری از آن‌ها، تعهدات آمریکا را در برجام ، نقد و حقوق ملت ایران را احیاء کنید. اشتباه غرب‌زده‌های ایران ، این است که بجای برخورد تاکتیکی با آمریکا به دنبال یک رابطه راهبردی با ایالات‌متحده هستند ، که تجربه نشان داده سرابی بیش نیست و باید از این تجربه ، درس عبرت گرفت.

۴ـ اخیراً یکی از مشاوران جنابعالی که از اساتید روابط بین‌الملل است به فقدان اندیشه در سیاست خارجی تصریح کرده است. البته این سخن، در خصوص دولت‌های گذشته و فعلی، سخن سنجیده‌ای است ولی نظام و رهبری، اندیشه مشخصی در سیاست خارجی دارد. ثمره این اندیشه را می‌توانید در ” ایران منطقه‌ای ” ببینید. ” ایران منطقه‌ای “، حلقه گمشده سیاست خارجی ایران بوده است. متأسفانه به دلیل عدم توجه دولت یازدهم، روابط خارجی ایران در منطقه، بهم خورده، شاید جنابعالی تصوّر می‌کردید که با نزدیک شدن به غرب، روابط منطقه‌ایِ ایران تقویت می‌شود، درحالی‌که خلاف آن تحقق یافت. جناب آقای روحانی،‌ ما معتقدیم باید در سیاست خارجی به یک ” ایران منطقه‌ایِ توسعه‌یافته و مقتدر و حافظ امنیت در منطقه ” بی اندیشیم و در دیپلماسی، انقلابی باشیم، یعنی نه محافظه‌کار باشیم و نه ماجراجویانه حرکت کنیم. متأسفانه دولت‌ها، هم در ” اندیشه سیاست خارجی ” و هم در ” رفتار دیپلماتیک ” درست عمل‌نکرده‌اند. بی‌تردید، اندیشه ” ایران منطقه‌ای ” هم در امنیت و هم در توسعه و پیشرفت اقتصادیِ کشور، مؤثر است. دیپلماسی ما نیز ، باید درزمانی که لازم است نرمش قهرمانانه و درزمانی که لازم است، پاسخ دندان‌شکن از خود بروز دهد، بنابراین ما، هم با عقب‌نشینی و هم با ماجراجویی در سیاست خارجی مخالفیم. این نوع اقدامات، افراط و تفریط است و ممکن است به جنگ و یا تسلیم، منجر شود که‌ تاکنون با هوشیاریِ رهبر بزرگوار انقلاب اسلامی، از آن جلوگیری شده و باوجود خسارات واردشده بر کشور در دولت‌های مختلف، انقلاب اسلامی، مسیر خود را همچنان باعزت و امنیت طی کرده است .

جناب آقای روحانی! خلاصه کلام اینکه اگر در فرصت تاریخیِ چند سال گذشته، دولت ، در کنار دیپلماسی سیاسی و برجام، به‌عنوان یک تاکتیک و نه راهبرد ، همت اصلی خود را بر تبدیل کردنِ تهدیدات اقتصادی به یک فرصت تاریخی با بسیج سرمایه‌های انسانی و مالیِ داخلی متمرکز کرده بود و سیاست خارجی را در اختیار تولید و اشتغال و پول ملی می‌گذاشت جامعه ما به یک شکوفایی کم‌نظیری دست‌یافته بود .

به‌هرحال از گذشته باید درس گرفت. بیاییم با اتحاد کامل و برادری و در مسیر رهبریِ عالی‌قدر نظام و به‌کارگیری توانایی‌های داخلی و بها دادن به مردم واعتماد به جوانان کشور، دشمنان ایران اسلامی وملت فداکارمان رادرسومین گام انقلاب ، که عبور موفقیت آمیز از ایستگاه اقتصاد وفرهنگ است، بهه شکست کشانده ، شگفتی دیگری را درکنار انقلاب و دفاع مقدس ، رقم بزنیم.

و من الله التوفیق

محسن رضایی

منبع: الف