بایگانی ماه : مارس, 2017

به گزارش ایسنا، سال ۱۳۹۵ مانند سال‌های دیگر، با داغ از دست دادن هنرمندانی از رشته‌های مختلف تجسمی همراه بود. درگذشت عباس کیارستمی که علاوه بر فیلمسازی، هنرمندی صاحب‌سبک در زمینه عکاسی و گرافیک به‌شمار می‌رفت و همچنین پرویز کلانتری که با تصویرگری‌هایش، خالق بسیاری از خاطرات کودکان این سرزمین بود، سنگینی این داغ را بیشتر هم کرد.

پرویز کلانتری
نخستین اتفاق تلخ در سال ۹۵ و در حوزه تجسمی، با درگذشت پرویز کلانتری – نقاش، تصویرگر و نویسنده پیشکسوت – رقم خورد. کلانتری شامگاه جمعه، ۳۱ اردیبهشت‌ماه درپی عارضه مغزی و قلبی که در سال ۱۳۹۳ برایش اتفاق افتاده بود و به‌دلیل ضعف بدنی، از دنیا رفت.
کلانتری در سال ۱۳۳۰ به دانشکده هنرهای زیبای تهران وارد شد و در سال ۱۳۳۸ در رشته هنرهای تجسمی دانش‌آموخته شد. این هنرمند خالق بسیاری از تصویرهای کتاب‌های درسی کودکان بود. همچنین آثارش در حراجی‌های داخلی و بین‌المللی جزو آثار مطرح به‌شمار می‌رفت و با قیمت‌های بالا به فروش می‌رسید.
کلانتری در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) دفن شده است. او در زمان مرگ، ۸۵ سال سن داشت.

کاظم معمار ضیاء
کاظم معمار ضیاء – کارشناس معماری مسکونی و تکنولوژی ساخت – از دیگر هنرمندان درگذشته‌ی ۹۵ است. او ۱۹ خردادماه براثر سکته مغزی در بیمارستان نمازی شیراز دار فانی را وداع گفت و در مسجد دارالرحمه شیراز این شهر به خاک سپرده شد.
معمار ضیاء مدرک کارشناسی ارشد خود را در سال ۱۳۴۲ از دانشگاه علم و صنعت ۱۳۴۲ و دکتری معماری‌اش را در سال ۱۳۷۴ از دانشگاه یورک انگلستان گرفت. از جمله فعالیت‌های آکادمیک او می‌توان به عضویت در هیات علمی و ریاست بخش معماری دانشکده هنر و معماری دانشگاه شیراز، عضویت در هیات علمی و مدیریت گروه کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی شیراز در ۱۲ سال گذشته، تدریس در دوره دکتری معماری مرکز علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد تهران، مشاور و داور در پروژه‌های تحقیقاتی مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن وزارت مسکن و شهرسازی در تهران اشاره کرد.

اصغر بیچاره
دیگر هنرمندی که در سال ۹۵ جامعه هنری را ترک کرد، اصغر بیچاره – قدیمی‌ترین عکاس سینمای ایران – بود. این هنرمند که در چند فیلم نیز ایفای نقش کرده بود، در چند سال پایانی عمرش در آمریکا زندگی می‌کرد. مرگ او ناشی از عوارض بیماری سرطان حنجره بود.
اصغر بیچاره با نام مستعار «علی‌اصغر ژوله» در سال ۱۳۰۹ در تهران متولد شد. او کار خود را به‌عنوان عکاس و کپی‌کار عکس فیلم‌های خارجی برای ویترین سینماها، از سال ۱۳۲۵ آغاز کرد. شروع فعالیت او در سینما نیز با عکاسی از فیلم «دستکش سفید» (پرویز خطیبی، ۱۳۳۰) بود. او همچنین به‌جز بازیگری و عکاسی، مسئولیت‌های دیگری را مانند مدیر تهیه، طراحی صحنه و مدیر تدارکات برعهده داشته است.
پیکر بیچاره پنجم مردادماه به ایران منتقل و هفتم این ماه به همت معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) به خاک سپرده شد. انتقال پیکر بیچاره به ایران و خاکسپاری‌اش در سکوت خبری انجام شد.

محمد رفیع ضیایی
محمد رفیع ضیایی – محقق و کارتونیست – سوم تیرماه امسال به علت حمله قلبی در خانه‌اش درگذشت. او از پرکارترین کارتونیست‌ها در حوزه تئوری کارتون و کاریکاتور بود. ضیایی بیش از ۳۰ سال فعالیت مستمر مطبوعاتی داشت و علاوه بر آثار بی‌شماری که چاپ کرده، یک کارتونیست بسیار خوش‌قریحه بود.
پیکر این هنرمند پنجم تیرماه تشییع و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) به خاک سپرده شد.

نظام عامری
نظام عامری – معمار پیشکسوت – از دیگر هنرمندان درگذشته در سال ۹۵ بود. او در طراحی بناهایی مانند سینما بهمن، بیمارستان‌های پارس و سینا شرکت داشت و در ۹۰ سالگی از دنیا رفت.
«نظام عامری» سال ۱۳۰۵ در تهران متولد شد و دیپلم خود را در انگلستان گرفت. او پس از مدتی تصمیم گرفت برای ادامه‌ی تحصیلات دانشگاهی راهی آمریکا شود، او ابتدا در رشته هنر در آمریکا شروع به تحصیل کرد، سپس به معماری علاقه‌مند شد و تغییر رشته داد. زمانی که عامری به ایران بازگشت، موسسه‌ای را در ایران تأسیس کرد و به‌واسطه آن، بیش از ۹۰ پروژه را در ایران انجام داد.

عباس کیارستمی
شاید بتوان درگذشت عباس کیارستمی – فلیمساز، عکاس و گرافیست – را بزرگترین شوک برای جامعه هنری ایران در سال ۹۵ دانست. این اتفاق با واکنش‌های جهانی نیز همراه بود.
این کارگردان سرشناس سینمای ایران و هنرمند عکاس که از اسفندماه سال ۹۴ تا اوایل اردیبهشت‌ماه ۹۵ به‌دلیل انجام چند عمل جراحی در ناحیه روده در بیمارستان بستری بود، هشتم تیرماه برای تکمیل مراحل درمان به پاریس رفت، اما در ۷۶ سالگی در فرانسه از دنیا رفت.
عباس کیارستمی هشت سال پیش توانست با یک منظره‌ی برفی، رکورد فروش گران‌ترین عکس در خاورمیانه را به نام خود ثبت کند؛ مردی که اگرچه او را بیشتر با سینمای خاص و فیلم‌های متفاوتش می‌شناسند، اما توانست چهره‌ای متفاوت از خود را با دوربین‌اش به‌نمایش بگذارد. جای خالی گران‌قیمت‌ترین عکاس خاورمیانه برای همیشه در ایران خالی است و هیچ‌چیز نمی‌تواند آن را پر کند.
پیکر عباس کیارستمی ۲۰ تیرماه از مقابل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان با حضور مردم، هنرمندان و برخی چهره‌های سیاسی و فرهنگی تشییع و در آرامستان لواسان به خاک سپرده شد.

ضیاءالدین جاوید
ضیاءالدین جاوید – نقاش و معمار – نیز ۲۲ مردادماه براثر ایست قلبی درگذشت. پیکر او ۲۴ مردادماه از مقابل منزلش به سمت بهشت زهرا (س) تشییع و به خاک سپرده شد.
ضیاءالدین جاوید متولد ۱۳۲۲ در همدان بود. در سال ١٣٣٩ در آزمون ورودی دانشکده معماری و هنرهای زیبای دانشگاه تهران شرکت کرد. در سال‌های اول ورود به دانشگاه، سفرهای فراوانی به بیشتر نقاط ایران داشت و با آشنایی‌ای که از دوران نوجوانی با شعر و ادبیات ایران‌زمین داشت، نقاشی را وسیله‌ای برای پیوند شعر و فرهنگ و معماری یافت. او سال‌ها در زمینه‌ تدریس به دانشجویان علاقه‌مندان به هنر معماری فعالیت کرد.

علی‌اصغر شعرباف
علی‌اصغر شعرباف – مرمت‌کار تزیینات بناهای تاریخی و استادکار معمار – نیز از دیگر هنرمندان درگذشته‌ی امسال بود که دوم شهریورماه در سن ۸۵ سالگی از دنیا رفت.
شعرباف سال ۱۳۱۰ در تهران متولد شد. او از سن ۱۰ سالگی به امر پدرش، استاد حاج محمد شعرباف به کار تزیینات معماری که حرفه خانوادگی آن‌ها بود، پرداخت. او در زمان جوانی از تجربه استادان ماهر و زبردستی مانند استاد حسین لرزاده، استاد حاج محمد معمار کاشانی و نیز پدرش، کاشی‌تراش‌ها و کاشی‌کارها از جمله ابراهیم کاظم‌پور، تجربه‌های بسیار کسب کرد.
از جمله فعالیت‌های معماری او می‌توان به مسجدجامع ساوه، مسجد اعظم قم، مسجد سپهسالار، مدرسه عالی شهید مطهری، امامزاده زید تهران، مسجد حضرت ابراهیم، نمایشگاه بین‌المللی تهران، بقعه شیخ صفی در اردبیل، مسجد دانشگاه صنعتی شریف، بازار مبل یافت‌آباد، بنای شهدای هفت‌ تیر در بهشت زهرای تهران و زیرزمین تالار الماس کاخ گلستان اشاره کرد.

علی‌اکبر صارمی
علی‌اکبر صارمی – نقاش و معمار ایرانی – نیز دوم بهمن‌ماه امسال به علت بیماری سرطان در سن ۷۳ سالگی درگذشت. صارمی متولد ۱۳۲۲ در زنجان بود. او در سال ۱۳۴۷ از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران در رشته معماری فارغ‌التحصیل شد و تحصیلات خود را در دانشگاه پنسیلوانیا تا گرفتن درجه دکتری دنبال کرد.
رساله دکتری او زیر نظر استادش «لویی کان» نوشته شد. صارمی پس از بازگشت به ایران، در دفتر معماری سردار افخمی مشغول به کار شد و از سال ۱۳۵۹ دفتر شخصی خود را تأسیس کرد. او علاوه بر تدریس دانشگاهی تهران، مقالاتی نیز در مجلات معماری معتبر دنیا منتشر کرده است.
از جمله آثار معماری علی‌اکبر صارمی می‌توان به ساخت ویلای صارمی در سال ۱۳۵۲ در نوشهر، خانه افشار در سال ۱۳۵۵ در زعفرانیه تهران، ساختمان سفارت جمهوری اسلامی ایران در الجزایر سال۱۳۸۱، ساختمان سفارت جمهوری اسلامی ایران در تیرانا آلبانی سال ۱۳۸۳ اشاره کرد.
مراسم تشییع او پنجم بهمن‌ماه در خانه هنرمندان ایران برگزار شد و پیکرش را در منطقه کردان به خاک سپردند.

مسعود معصومی
مسعود معصومی ـ عکاس قدیمی ـ نیز شامگاه پنج‌شنبه، ۱۲ اسفندماه جامعه تجسمی ایران را ترک کرد. معصومی با چند بیماری مانند نارسایی قلبی، دیابت و کلیه مواجه بود و سرانجام به‌دلیل ایست قلبی درگذشت.
پیکر این هنرمند ۱۴ اسفندماه در قبرستان امامزاده ابوطالب واقع در فرحزاد تشییع و به خاک سپرده شد.
مسعود معصومی متولد سال ۱۳۱۶ حدود ۵۰ سال قبل برای ادامه تحصیل به آلمان رفت و در سال‌های ۱۹۶۹-‌ ۱۹۵۵ تحصیل در رشته عکاسی را در مدرسه دولتی عکاسی مونیخ آلمان به پایان رساند. او حدود سی و چند سال قبل به ایران برگشت و از آن سال‌ها عکاسی صنعتی – تبلیغاتی را با برپا کردن آتلیه ‌لورکا شروع کرد.
علاوه بر برپایی کارگاه عکس لورکا، او به‌عنوان مدرس در دانشکده‌های عکاسی ایران در سال‌های مختلف تدریس کرده ‌است. معصومی تدریس را در دانشکده روزنامه‌نگاری (علوم ارتباطات) آغاز کرد و تا سال قبل در دانشگاه شهید ‌بهشتی، دانشکده صداوسیما، دانشگاه تهران، دانشگاه هنر، دانشگاه آزاد رشته‌های مختلف خبری، معماری، ‌صنعتی، تبلیغاتی را آموزش می‌داد.

منبع: بهارنیوز

این مترجم در گفت‌وگو با ایسنا درباره وضعیت ادبیات ایران در سال جاری اظهار کرد: به نظرم تغییراتی در حوزه ادبیات و کتاب داشته‌ایم که این تغییرات مثبت بودند. من امسال هم تألیف خوب خواندم و هم ترجمه‌های خوبی در بازار کتاب وجود داشت، بویژه از مترجمانی که در کار ترجمه جدی هستند و هدف‌شان شناساندن نویسنده خارجی به مخاطب است. مترجمانی را که منتظرند ببینند چه کتابی پرفروش می‌شود و یا نویسنده معروف چه کتابی نوشته که ترجمه کنند از این دایره کنار می‌گذارم.
او افزود: اتفاق فرخنده‌ دیگری که افتاد این بود که امسال درباره ترجمه صحبت می‌شد و از ترجمه‌های تکراری انتقاد می‌کردند در حالی‌که سال‌های قبل در این‌باره سکوت می‌شد و کسی حرفی نمی‌زد.
میرمعزی درباره ترجمه‌های تکراری که در بازار به صورت همزمان منتشر می‌شوند، گفت: خیلی از مترجمان از ترجمه دیگرِ کتاب خبر ندارند. به طور مثال زمانی من در اتاقم در حال ترجمه کتاب هستم و همکارم نیز در حال ترجمه همان کتاب است و از هم خبر نداریم و خواه ناخواه متوجه نمی‌شویم. مترجمانی که در امر ترجمه اخلاقی و حرفه‌ای می‌بینم‌شان زمانی که متوجه می‌شوند کتاب‌شان ترجمه می‌شود کار خود را رها می‌کنند، یا زمانی که پیشنهاد ترجمه تکراری می‌شود قبول نمی‌کنند و این به نظرم اتفاق فرخنده‌ای است و تعداد کسانی که این کار را می‌کنند دارد بیشتر می‌شود.
این مترجم با بیان این‌که مترجمان در ترجمه‌ها دقت بیشتری به خرج می‌دهند خاطرنشان کرد: زمانی که مخاطبان آثار خوب بخوانند سطح توقع‌شان بالا می‌رود و زمانی که سطح توقع‌شان بالا برود نمی‌توان هرچیزی را به عنوان کتاب اعم از ترجمه داستان، شعر، تحقیق و تألیف در اختیارشان گذاشت.
میرمعزی یادآور شد: برخی می‌گویند تعداد آثار ترجمه نسبت به تألیف بیشتر است اما به نظرم هرکدام از آن‌ها جایگاه خودشان را دارند. شاید مخاطبان تمایل‌شان به ترجمه بیشتر شده است و آن‌ها را مطابق سلیقه‌شان می‌بینند. نمی‌خواهم بگویم که آن‌ها درباره تألیف سرخورده شده‌اند. البته مسئله‌ای که در همه‌جای دنیا وجود دارد این است که بعضی از کتاب‌ها بعد از مدتی به دست فراموشی سپرده می‌شوند؛ از کتاب‌های معمولی تا کسانی که نوبل گرفته‌اند.
او درباره وضعیت انتشار کتاب نیز گفت: مجوز کتاب‌ها در این دوره نسبت به دوره‌های قبل سریع‌تر صادر می‌شد و ایرادهای بنی‌اسرائیلی کمتری گرفته می‌شد که به نظرم خیلی خوب است.
این مترجم همچنین درباره بهترین و بدترین خبری که در حوزه ادبیات شنیده است گفت: امسال خبر خوب زیاد شنیدم، خبر منتشر شدن کتاب‌های دوستانم، موفقیت‌های آن‌ها و این‌که کتاب‌های‌شان به چاپ‌ مجدد رسیده است. این یعنی این‌که مخاطب این کتاب‌ها را خوانده است. درباره بدترین خبر باید بگویم از دست دادن هرکدام از عزیزان – حتی اگر سن‌شان زیاد باشد – ناراحت‌کننده است و آدم از نبودن‌شان افسوس می‌خورد. خبر بد ادبی برای من دادن جایزه نوبل به باب دیلن بود و از شنیدن آن واقعا شوکه شدم. میلان کوندرا را از باب دیلن برای گرفتن جایزه مسحق‌تر می‌دانم و آرزو دارم نوبل ادبیات به ایران بیاید؛ امیدوارم  این کار را هم از محمود دولت‌آبادی شروع کنند.
مهشید میرمعزی اظهار کرد: زمانی که نویسنده ایرانی خیلی خوب ادبیات را می‌داند و به زبان کتاب‌هایش می‌رسد و به آن اهمیت می‌دهد، کتابش را با شوق فراوان می‌خوانم‌ و آن را به دیگران پیشنهاد می‌کنم. گاهی اتفاق افتاده کتابی خریده‌ام اما چون غلط املایی و «ه کسره» معروف را دارد (مثلا ماله من به جای مالِ من) آن را کنار می‌گذارم زیرا وقت برای من خیلی ارزشمند است و وقتم را بر روی کتابی که نویسنده آن غلط املایی دارد و ناشر غلط دیکته‌ای نمی‌گیرد و ویراستاری نمی‌کند، نمی‌گذارم.
این مترجم‌ کتاب‌هایی را هم برای مطالعه پیشنهاد کرد: «هیولاهای خانگی» از فرشته احمدی به نظرم داستان خوبی دارد. رمان «مارون» نوشته بلقیس سلیمانی زبان خوبی دارد و خیلی آن را دوست داشتم. کتاب «آن‌ها که ما نیستیم» از محمد حسینی خوب بود. همچنین مجموعه شعر «منطقه عبور حیوانات وحشی» از آرش معدنی‌پور که تعدادی از شعرهایش خوب بود، درباره مجموعه شعر این‌طور است که از همه شعرها خوش‌تان نمی‌آید و تعدادی از آن‌ها حس‌تان را برمی‌انگیزد. کتاب «زنی با سنجاق مرواری‌نشان» از رضیه انصاری که چند روز پیش منتشر شده است. بخشی از این کتاب را انصاری برای من خواند که داستانی جنایی – پلیسی است و زمانی که او روند تحقیقات خود را برای به دست آوردن زبان کتاب و اتفاقات تاریخی آن زمان برای این‌که بتواند داستانش را بر پایه آن‌ها بنویسد، بیان می‌کرد بیشتر مشتاق خواندن کتاب شدم. این اتفاق فرخنده‌ای است که یک نویسنده برای نوشتن کتاب تحقیق می‌کند تا زبان آن را به دست بیاورد. همچنین ترجمه‌ شعرهایی که از احمد پوری بود و ترجمه‌های علی عبداللهی از زبان آلمانی را پیشنهاد می‌کنم.

منبع: بهارنیوز

به گزارش خبرنگار ایلنا؛ فیلم هفت‌ ماهگی با بازی حامد بهداد، باران کوثری، پگاه آهنگرانی، هانیه توسلی، احمد مهران‌فر، فرشته صدرعرفایی، بهناز جعفری و رضا بهبودی ساخته شده است. هاتف علیمردانی درباره انگیزه ساخت این فیلم گفت: هفت ماهگی در واقع مرور دغدغه‌های من در زمان خاصی‌ست که آن را روی کاغذ آورده‌ام. یک فیلمساز اجتماعی گاهی از یک اتفاق، گاهی از یک صحبت، یک حال خوب یا بد به قصه‌ای می‌رسد و همین قصه اساس فیلمنامه می‌شود.

کارگردان فیلم آباجان؛ درباره اضافه شدن نفر سوم به یک زندگی خانوادگی و موضوع فرزندآوری گفت: پدر یا مادر شدن با تولد فرزند درواقع بزنگاهی در زندگی انسان ایجاد می‌کند چه از لحاظ بیولوژیک و چه از لحاظ روحی و روانی که انسان را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد. انسانی که تا امروز طور دیگری فکر می‌کرده، با آمدن فرزند، همه چیز برایش تغییر می‌کند و مسئولیتی را می‌پذیرد که زندگی‌اش را کاملا تحت‌الشاع خود قرار می‌دهد. هفت ماهگی از همین دغدغه می‌آید. برای اینکه شما آدمی را وارد این دنیا کنید باید جهان‌بینی و زندگی خود را تغییر بدهید.
کارگردان فیلم کوچه بی‌نام؛ مسئولیت‌پذیری جوانان امروزی در داشتن فرزند را تلقی مهمی عنوان کرد که باید ظرفیت داشتن آن را کسب کرد. او در این‌باره گفت: شما می‌توانید آدم بدی باشید، ولی نمی‌توانید پدر و مادر بدی باشید. شما درمورد خود تصمیماتی می‌گیرد که مسئولیتش گردن شماست. تصمیم می‌گیرید گناه کنید یا رفتار بدی انجام دهید ولی این اجازه را ندارید که زندگی کسی را تحت‌الشاع قرار دهید. بدترین آدم‌ها هم در شرایط متعادل رفتار خوبی با فرزند خود دارند. همین دغدغه‌ باعث نوشتن هفت ماهگی شد و فیلم درنهایت در یک ژانر متفاوت که اصلِ آن تهاجم فرهنگی، خرافات و هجوم مدرنیته است؛ ارایه شده است.
کارگردان مردن به وقت شهریور ادامه داد: مهمترین دغدغه‌ای که در کنار آن تهاجم فرهنگی اتفاق افتاده بود، مرحله گذر از ازدواج به صاحب فرزند شدن است و در راستای آن خانواده مادر و خواهر در فیلم به نحوی درگیر آن می‌شوند. من خودم بعد از سیزده سال بچه‌دار شدم. واقعا تجربه بزرگی است. شما می‌بینید با آمدن فرزند؛ انقلابی که در زندگی مهرداد اتفاق می‌افتد زیرا تولد فرزند می‌تواند دنیای او را تغییر دهد.
علیمردانی که پس از فیلم مردن به وقت شهریور سراغ مضامین اجتماعی در حیطه بزرگسالان رفته؛ درباره تفاوت فضای جامعه شناسی و روانشناسی این دو مضمون و تغییر فضاها گفت: زمانی می‌آید که شما تحت تاثیر اتفاقی قرار می‌گیرید. من برای مردن به وقت شهریور که سخت‌ترین فیلم من بود، شش الی هفت ماه  با جوان‌ها مصاحبه می‌کردم. نزدیک به هزاروچهارصد تا جوان دیدم و باآنها مصاحبه کردم. من در فیلم‌هایم بیشتر از تجارب خودم استفاده می‌کنم. از اتفاقاتی که دیده‌ام ولی نسل‌های دهه هفتادی را به هیچ وج نمی‌شناختم و باید با آنها مصاحبه می‌کردم تا آنها را بشناسم. کوچه بی‌نام هم دغدغه‌های مربوط به همان دوره است.وی افزود: پیرنگ‌هایی که در هفت ماهگی وجود دارد نزدیکی زیادی به بحران روابط بعضی از زوج‌‌های امروزی دارد،    دوستی‌های زوج‌ها که باعث ایجاد یکسری سوتفاهم شده و در ادامه روند منجر به خلق فضای خیانت می‌شود.
علیمردانی اصالت فرهنگی را در این ناهنجاری تاثیرگذار دانسته و گفت: متاسفانه ارتباط‌های امروزی از اصول اخلاقی فاصله گرفته‌اند. این نوع ارتباط‌ها با اصول جامعه و اخلاقی مغایر است و باعث می‌شود کانون خانواده به خطر بیفتد. وقتی پدر و مادری به اصول اخلاقی پایبند نیستند و جلو فرزندان از اصول جدا می‌شوند زندگی فرزندان نیز تحت تاثیر قرار می‌گیرد.
علیمردانی ادامه داد: امروز برخی زوج‌های جوان حتی پس از ازدواج؛ با دوستان خود ارتباط برقرار می‌کنند. این دوستی اگر از اصول اخلاقی خارج نشود؛ اشکالی ندارد اما مشکل این است که دختر و پسر وقتی باهم ازدواج می‌کنند، یک حس مالکیت به وجود می‌آید. یک دیگرخواهی که موجب می‌شوند اطرافیان معنای خاصی در دایره دوستی‌ها به خود بگیرند. کم‌کم دروغ و خیانت رخ نشان می‌دهد و مسایل و پیامدهای رایج خود را دارد.وی درباره بازی باران کوثری در فیل هفت ماهگی گفت: درمورد باران کوثری ما به اتفاق نزد دکتر زنان و زایمان رفتیم و با ایشان درباره بارداری صحبت کردیم و خانم کوثری پاتالوژی بارداری را درک کرد. اصولا باران کوثری بازیگر توانایی است. درک درستی از بازیگری دارد. همینطور فرهاد اصلانی و فاطمه معتمدآریا بازیگرانی هستند که حس کارگردان را درک می‌کنند.
وی درباره بازی حامد بهداد نیز در این فیلم گفت: حامد بهداد در هفت ماهگی خیلی خوب بازی کرد. او یک بازی متفاوت از خود نشان داد گویی که یک بهداد دیگر است نه همان کسی که منتقدان درباره‌اش می‌گویند تند و بالا بازی می‌کند. حامد بهداد در این فیلم کاملا حسی و کنترل شده بازی کرد. با اینکه او انرژی زیادی دارد و خودم همیشه به او می‌گویم تو باید فیلم بسازی چون خون کارگردانی‌ات بیشتر از بازیگری‌ست.
علیمردانی ادامه داد: حامد بهداد کسی است ک پشت مانیتور را به خوبی می‌شناسد. به همین دلیل کار کردن با این افراد سخت است چون تصویری از خود می‌سازند که اگر منافاتی با تصویر کارگردان داشته باشد؛ همه چیز به هم می‌خود. هم آنها اذیت می‌شوند و هم فیلم بد می‌شود. من در هفت ماهگی با حامد تعامل کردم چون خودش ایده داشت. گاهی خودم را کنار می‌کشیدم و گاهی هم او کاملا در خدمت کارگردان بود و گوش می‌کرد و نتیجه هم گرفت.
علیمردانی در اعتراض به چرخه اکران فیلمش هم گفت: به ما می‌گویند در فصل سرد اکران کنید؛ ما اکران شما را گرم می‌کنیم. ما شدیم گرم‌کن فصل‌های سرد. اما در اکران فیلم آباجان به خاطر اینکه تهیه‌کننده فیلم؛ خودم هستم دیگر زیر بار چنین اتفاقی نخواهم رفت.هاتف علیمردانی درباره آباجان نیز گفت: به نظرم این فیلم به نگاه منتقدان نزدیک‌تر است. معمولا فیلم‌های روشنفکرگرا و مردم‌گرا با هم تفاوت‌های زیادی دارند. هنوز خیلی سخت است در خط وسط راه رفتن چون ما از چرخه سینما ارتزاق می‌کنیم و اگر فیلم‌مان از خط خارج شود؛ فیلم‌های بعدی فروش نخواهد داشت.
او درباره علت گرایش فیلمسازان به مضامین اجتماعی نیز چنین گفت: سینمای ایران با فیلم اجتماعی و قصه‌گو در جهان شناخته شده اما امروز حتی در پوسترها هم تقلید می‌کنند. مثلا پنجاه پوستر از کوچه بی‌نام ساخته می‌شود که اصلا قشنگ نیست. یا به خاطر پونه می‌شود به خاطر مونا…
علیمردانی ادامه داد: مرض تقلید از اصغر فرهادی کی تمام می‌شود؛ خدا می‌داند. جنس سینمای اصغر فرهادی متعلق به خودش است. مثل کیارستمی. آرتیست باید ذهنیت خودش را داشته باشد. ما نباید در دنیای امروز کپی کنیم چون خیلی زود لو می‌رود و ارزشی ندارد. من در این چند سال فیلمی در سینمای خودمان دیدم که حیرت کردم آنهم وقتی اصل اسپانیایی آن را به من نشان دادند. آن وقت همین آدم درمورد فیلم بحث‌های چنین و چنان مطرح می‌کرد. درنهایت هم فیلمش نه فروخت و نه جایزه گرفت. پس تقلید و تکرار کردن اصلا چیز جذابی نیست.

منبع: بهارنیوز

به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، نکته قابل توجه اینکه در ترکیب اکران نوروزی سال ۹۶ سه فیلم برتر از نگاه مخاطبان سی و پنجمین جشنواره حضور دارند که می توان فروش قابل قبولی برای این فیلم ها پیش بینی کرد. از میان این سه فیلم، ‌فیلم «ماجرای نیمروز» دومین فیلم بلند سینمایی محمدحسین مهدویان با دریافت دو سیمرغ بهترین فیلم و بهترین فیلم از نگاه مردمی، از شانس بالایی برای پر فروش شدن، ‌برخوردار است.  

این فیلم هم می تواند از جوایز خود در جشنواره استفاده تبلیغاتی کند و هم می تواند از تبلیغات مخاطبین خود در جشنواره فجر که از تیپ های گوناگون جامعه بودند، بهره جوید. همچنین «ماجرای نیمروز» به علت پرداختن به حوادث و وقایع سال ۱۳۶۰، توان آن را دارد که مخاطبان علاقمند به تاریخ را به سالن های سینما بیاورد.  

اما فیلم «خوب، بد، جلف» ساخته پیمان قاسم خانی،‌ از فیلم های ترکیب اکران نوروزی است که برخلاف فیلم های دیگر از سه هفته پیش اکران خود را آغاز کرده است. این فیلم طنز که با استفاده از شهرت عوامل خود و فضای شادش توانست نگاه مخاطبان جشنواره فجر را به خود جلب نماید و به عنوان دومین فیلم آرای مردمی جشنواره معرفی شود. «خوب، بد، جلف» در سه هفته اکران خود به فروش ۴ میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومانی دست یافته است اما برای پیش بینی صحیح از فروش این فیلم در ادامه اکران خود، باید آغاز اکران سایر فیلم های ترکیب نوروزی را لحاظ نمود.  

فیلم دیگر ترکیب نوروزی «آبا جان» به کارگردانی هاتف علیمردانی است. فیلمی که با بازی بازیگرانی چون فاطمه معتمد آریا، سعیدآقاخانی، حمیدرضا آذرنگ، شبنم مقدمی در تهران و زنجان تولید شده است و قصه زندگی اجتماعی مردم را در در دهه شصت روایت می‌کند. این فیلم را می توان به علت وجود فضای احساس حاکم برآن، ‌وجود بازیگران با سابقه و دریافت لوح تقدیر به عنوان سومین فیلم آرای مردمی جشنواره فیلم فجر از فروش خوبی برخوردار شود. همچنین سابقه علیمردانی برای ساخت فیلم های پرفروشی چون «کوچه بی نام» و «هفت ماهگی»را نمی توان در افزایش فروش«آباجان» بی تأثیر دانست.  

«گشت۲» آخرین ساخته سعیدسهیلی است که در ترکیب اکران نوروزی قرار دارد. این فیلم پرحاشیه که در جشنواره فیلم فجر حضور داشت توانست نگاه های مخاطبین را به سمت خود بکشاند. «گشت ۲» ادامه قصه قسمت اول آن است که همسو با اتفاقات رخ داده در جامعه حرف خود را می زند. این حرف ها تا جایی صراحت داشت که باعث شد پای کمیسیون فرهنگی مجلس نیز به میان آید. بنابراین می توان حواشی این فیلم   را نقطه قوت آن در فروش اکران نوروزی دانست.

همایون اسعدیان نیز بعد از چهار سال دوری از سینما، فیلم «یک روز بخصوص» را جلو دوربین برده است و هم اکنون در ترکیب اکران نوروزی قرار گرفته است. نکته قابل توجه اینکه این فیلم فقط توانست در در بخش جلوه های ویژه میدانی از جشنواره فیلم فجر جایزه بگیرد.همچنین این فیلم همانند سایر فیلم های جشنواره مورد توجه مخاطبین قرار نگرفت. بنابراین نمی توان پیش بینی صحیحی از فروش این فیلم در اکران نوروز داشته باشیم.

در آخر می توان به فیلم «سه بیگانه» به تهیه‌کنندگی مسعود ردایی که مضمونی کمدی دارد، اشاره کرد. این فیلم با اینکه در جشنواره فیلم فجر نبوده است اما به خاطر فضای شاد و حواشی مربوط به کارگردان آن می تواند به فروش قابل توجه ای دست یابد. گفتنی است این فیلم که از هفته پیش اکران خود را آغاز کرده تا بیستم اسفند ماه به فروش ۱۱۰ میلیون تومانی رسیده است که می تواند شروع امید وار کننده ای باشد. 
با تمام این تفاسیر باید دید که ترکیب سه فیلم کمدی و سه فیلم اجتماعی می توانند به رکورد فروش اکران نوروز ۹۵  نزدیک شوند و یا حتی از آن عبور نمایند.

منبع: بهارنیوز