بایگانی ماه : مارس, 2017

به گزارش ایسنا، به نقل از خبرگزاری فرانسه، دولت دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا هنوز سندی برای اثبات ادعای خود در خصوص اتهاماتی که علیه باراک اوباما مطرح کرده، ارائه ننموده است. ترامپ مدعی است که در دوران کارزار انتخاباتی، دولت اوباما مکالمات وی را به طور غیرقانونی شنود می‌کرده است.

شون اسپایسر، سخنگوی کاخ سفید در پاسخ به پرسشی درباره یافته‌های وزارت دادگستری آمریکا در رابطه با ادعای مطرح شده از سوی ترامپ، گفت: ترامپ کاملا مطمئن است که نتیجه‌ای که در نهایت حاصل خواهد شد، در دفاع از او و اثبات ادعایش خواهد بود.

دولت واشنگتن برای ارائه سند و مدرک در حمایت از ادعای دونالد ترامپ مبنی بر شنود مکالماتش در جریان کمپین انتخاباتی تحت فشار قرار دارد.

پیش‌تر، کلین کانوی، معاون ارشد کاخ سفید در مصاحبه با شبکه ای.بی.سی گفت: من هیچ سند و مدرکی در این باره در اختیار ندارم و بسیار خوشحالم که کمیته اطلاعات مجلس نمایندگان در حال تحقیق در این خصوص است. چیزی که می‌توانم بگویم این است که راه‌های بسیاری برای شنود و نظارت وجود دارد. شما می‌توانید از طریق تلفن، تلویزیون و راه‌های دیگر از جمله ماکروفر که می‌تواند به دوربین تبدیل شود، فردی را زیر نظر بگیرید. همه ما می‌دانیم که این یکی از حقایق زندگی مدرن است.

در همین حال، وزارت دادگستری آمریکا خواهان زمان بیشتری برای جمع‌آوری اسناد و مدارک درباره ادعای دونالد ترامپ مبنی بر شنود مکالماتش در جریان کمپین انتخاباتی سابق شده است.

جان مک‌کین، سناتور جمهوری‌خواه آمریکایی هم در مصاحبه با شبکه خبری سی.ان.ان گفته است: دونالد ترامپ دو گزینه دارد؛ یا باید اطلاعات و مدارکی را برای اثبات ادعایش ارائه کند یا از این ادعا دست بکشد. من دلیلی برای باور این ادعا ندارم. اگر این اتهام “بی‌پایه و اساس” باشد، اعتماد مردم آمریکا به دولت از بین می‌رود و آنها به این فکر می‌افتند که این کار دولت است.

کمیته اطلاعاتی مجلس نمایندگان آمریکا از دولت ترامپ خواسته تا شواهد و مدارک خود را درباره ادعای شنود تماس‌های تلفنی برج ترامپ در جریان انتخابات گذشته این کشور ارائه دهد. جیمز کلاپر، رئیس اداره امنیت ملی دولت اوباما هم گفته است تاکنون هیچ شواهدی با ادعای ترامپ منطبق نیست.

همچنین، برنی سندرز، نامزد سابق انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا گفت، “ادعاهای دروغین” دونالد ترامپ یک هدف دارد و آن هم سوق دادن ایالات متحده آمریکا به سمت حکومت استبدادی است.

شلدون وایت‌هاوس، سناتور دموکرات و لیندسی گراهام، از چهره‌های سرشناس جمهوری‌خواهان چندی پیش در نامه‌ای به اداره تحقیقات فدرال آمریکا (اف.بی.آی) خواستار دریافت هرگونه مدارک مرتبط با ادعای دونالد ترامپ در ارتباط با شنود تلفن دفتر او در نیویورک در دوران انتخابات اخیر شدند.

منبع: الف

منبع: الف

روزنامه اعتماد گفتگویی را با سیدمحمود دعایی پیرامون درگذشت سیدمصطفی خمینی انجام داده است.

بخش‌هایی از این گفتگو را در ادامه بخوانید؛

شهادت حاج آقا مصطفی خمینی چطور رخ داد؟

همسر و خدمتکار حاج آقا مصطفی، نخستین کسانی بودند که در جریان حادثه قرار گرفتند. خدمتکار سراسیمه به خانه من آمد و خبر را داد. همسایه بودیم. به سرعت خودم را رساندم خانه ایشان و ناظر آن صحنه شدم. پیکی را صدا زدم که برود منزل امام و در بزند و فقط حاج احمد آقا را بخواهد و به کسی دیگر پیام ندهد. گفتم به احمدآقا بگوید که حال اخوی‌تان خوش نیست و شما سریع بیایید. سریع آمد. به اتفاق ایشان پیکر را به بیمارستان منتقل کردیم. در بیمارستان پیرو معایناتی که کردند قویا گفتند ایشان مرحوم شده و اگر می‌خواهید علت رحلت ایشان را بدانید باید کالبدشکافی شوند، که طبعیتا بعدتر که امام خبردار شدند، اجازه ندادند.

امام را چطور خبردار کردید؟

وقتی امام متوجه شدند که حاج احمد آقا از منزل آمدند بیرون و به طرف منزل برادرشان رفتند، طبیعتا نگران شدند. حاج احمدآقا هم بعد از فراغت از کار‌های بالینی در بیمارستان سریعا خودش را رساند به منزل که امام تنها نباشد. از دوستانی که در بیت امام بودند و مورد اعتماد و محترم، خواستیم به نحوی خدمت امام بروند و به اطلاع ایشان برسانند. دوستان وقتی خدمت امام می‌نشینند امام متوجه تاثر و غم و حالت غیرعادی آنها می‌شوند و به دلیل تیزهوشی می‌فهمند که اتفاقی ناخوشایند افتاده. سراغ حاج احمد آقا را می‌گیرند. احمد آقا هم در طبقه بالای منزل پدر تنها ایستاده بودند و جوابی نمی‌دهند. امام دوباره سراغ حاج احمد آقا را می‌گیرند و ایشان بازهم نمی‌توانند پاسخی بدهند. این‌بار اما با فریادی بلندتر احمد را صدا می‌زنند که در همین لحظه بغض حاج احمدآقا می‌ترکد و اشک سرازیر می‌شود. امام از همین لحظه به اتفاق پی‌ می‌برد و دوستانی هم که در منزل بودند، تاکید می‌کنند که حاج مصطفی به رحمت ایزدی پیوستند.

و نخستین واکنش امام چه بود؟

نخستین واکنش امام بعد از اطلاع از فقدان فرزندشان، خیلی جالب است. ایشان بدون هیچ اظهارنظر مرسومی که معمولا در این حالات ممکن است اتفاق بیفتد؛ حالا اشکی باشد، گریه‌ای یا دادی، روایت می‌کنند که ایشان همانطوری که چهار زانو روی زمین نشسته بودند، انگشت‌شان را از هم باز می‌کنند، روی زمین می‌گذارند و به فرشی که روی آن نشستند، خیره می‌شوند و سه مرتبه آیه انا لله و انا الیه راجعون را می‌گویند. بعد با یک تعبیر خیلی عارفانه و خیلی فوق‌العاده‌ای که از یک شخصیت فوق‌العاده معنوی و توام با معنویت بالا سر می‌زند، از خدا می‌خواهند که ایشان را رحمت کند و به بستگان ایشان هم صبر دهد. امام تاکید می‌کنند که برای تشییع جنازه و قطعیت از مرگ هم ٢۴ ساعت صبر کنید. که از نظر شرعی در رحلت‌های اینچنینی که ما به آن «رحلت فجعه » می‌گوییم کاملا درست است و از منظر شرعی نباید کسی که ناگهانی رحلت می‌کند را دفن کنیم چون ممکن است امیدی برای بازگشت روح به جنازه وجود داشته باشد. ایشان گفتند ٢۴ ساعت دست نگه دارید که همین کار هم شد. ٢۴ ساعت جنازه ایشان را در مدرسه‌ای که بین راه نجف و کوفه بود و به نام «جامعه النجف» نگهداری کردند و ٢۴ ساعت در آنجا و برای حاج آقا مصطفی، قرآن قرائت شد.

روایت تشییع پیکر چطور بود؟

امام به همان نحوی که در تشییع پیکرهای معروف دیگر در نجف شرکت می‌کردند، در تشییع فرزندشان هم عمل کردند. وقتی مطلع می‌شدند که جنازه در کدام محل است، ۵ دقیقه یا ١٠ دقیقه قبل از حرکت دادن جنازه حرکت می‌کردند و جنازه که حرکت می‌کرد، یک مسافتی را ۵٠-۴٠ متر دنبال جنازه قدم می‌زدند و بدرقه می‌کردند و به منزل بازمی‌گشتند. برای فرزندشان هم عینا همین کار را کردند و کار فوق‌العاده دیگری انجام ندادند. به پیشنهاد مرحوم حاج احمد آقا و پذیرش امام، قرار شد نماز را بر پیکر ایشان، مرحوم آیت‌الله خویی بخوانند که از مراجع وقت نجف بودند. جای مناسبی هم برای دفن ایشان تدارک دیده شد؛ کنار مقبره مرحوم علامه اصفهانی، پشت مقبره مرحوم علامه حلی.

واکنش دیگری از امام به یاد ندارید؟

برخوردهای امام بعد از رحلت فرزندشان در چند مرحله مثال‌زدنی و غیرقابل باور بود. اینکه امام اینگونه مرگ فرزند دلبندشان را تحمل کنند عجیب بود. اما سه برخورد هیچگاه از خاطرم نمی‌رود؛ یکی نخستین‌باری بود که امام سرمقبره فرزندشان حاضر شدند، دوم موقعیتی بود که به منزل فرزندشان نخستین بار پس از رحلت سر زدند و سوم موقعیتی که درس‌شان را دوباره شروع کردند.

این برخوردها چطور اتفاق افتاد؟

مرحوم حاج آقا مصطفی یکی از بلندپایگان درس پدر بود و به اصطلاح مستشکلین درس پدر بود. کسی که در وقت تدریس پدر بیشترین حضور علمی را داشت و بیشترین اشکال علمی را می‌گرفت و بیشترین درگیری و بحث علمی را با پدر داشت. حتی جای نشستن‌شان در کلاس هم مشخص بود؛ اتاق ستونی داشت که آنجا می‌نشست و به آن تکیه می‌داد. روز اول درس و بعد از فوت حاج آقا مصطفی، امام که وارد کلاس شدند، مدتی خیره شدن به آن ستون و نقطه‌ای که فرزند می‌نشست، ماندند و درس را با این سخنان شروع کردند: « مصطفی امید آینده اسلام بود و مرگ او از الطاف خفیه الهی است و…» و از این تعابیر عرفانی و معنوی این‌چنینی. هیچ اشک و ناله‌ای نبود.

رابطه امام و پسر بزرگش اما بسیار نزدیک بوده، درست است؟

بله؛ مرحوم حاج آقا مصطفی علاوه بر فرزند پدر بودن، رفیق پدر بود. آنها رابطه صمیمانه و دوستانه خیلی جالبی با هم داشتند. در همین صمیمیت‌ها و نشست‌های دوستانه غم را از دل پدر می‌برد و پدر را در یک حالت خوشایندی قرار می‌داد. ماهی یک بار هم از پدر دعوت می‌کرد برای ضیافت به منزل ایشان برود. امام هم ماهی یک مرتبه به منزل فرزندشان می‌رفتند و شام را آنجا بودند. گعده می‌کردند و خانوادگی دورهم می‌نشستند. بعد از رحلت مرحوم حاج آقا مصطفی عزاداری مردانه در منزل امام بود و عزاداری زنانه در منزل حاج آقا مصطفی. روزی که امام به منزل فرزندشان رفتند، پیش از آن به قبرستان رفتند.

نخستین سوال‌شان این بود که قبر مصطفی کدام است؟ نشانش دادیم. با آرامش و طمانیه خاصی بر سر قبر نشستند و بدون آنکه اشکی بریزند، فاتحه‌ای خواندند و بعد پرسیدند که قبر مرحوم اصفهانی کدام است؟ مقبره او را هم نشان دادیم و فاتحه‌ای خواندند. در همان مقبره پدر بنی‌صدر هم دفن بود. امام گفتند برای آقای بنی‌صدر هم فاتحه بخوانید. فاتحه خواندند و بین جمعیتی که موج اشک و ناله بود با طمانینه و آرامش به سمت منزل فرزندشان حرکت کردند. خانواده که متوجه حضور امام شدند، آمدند دم در. عروس‌شان خود را انداخت در دامان امام و گفت ببخشید که مصطفی نیست از شما استقبال کند. آنجا امام با یک تسلط واقعی و مثال‌زدنی نسبت به نفس خود، با قاطعیت به همسرشان و عروس‌شان گفتند: «صبر کنید، امانتی بود که خدا از ما گرفت و در برابر مشیت الهی تسلیم هستیم. صبر کنید و سعی کنید که صبرتان هم برای خدا باشد». صحبت‌های امام آنها را آرام کرد و بعد از لحظاتی برگشتند منزل و بعد هم درس را شروع کردند.

این آرام گرفتن تا زمان رحلت امام هم ادامه داشت؟

بله؛ تا همان زمان امام این‌چنین برنفس خود غلبه می‌کرد. امام حتی برای رحلت خودشان هم تدابیری اندیشیده بودند. همه‌چیز را پیش‌بینی کرده بودند و بعد از وفات همه‌چیز سرجایش بود؛ وصایای ایشان، تمهیدات ایشان در مجلس خبرگان و حتی پیشنهاد افرادی برای جانشینی خودشان. مهم‌تر از همه اینکه امام شخصیت‌هایی را تربیت کردند که بتوانند راه ایشان را ادامه بدهند و شاگردانی دست‌پرورده در محضر خود داشتند و با هرآن‌کسی که لازم بود، صحبت کرده بودند.

اطرافیان امام هم این آمادگی را داشتند؟

رحلت امام برای ما قابل پیش‌بینی بود. امام بیمار بودند جراحی کردند و جراحی به نقطه‌ای رسید که تمام کسانی که امید داشتند، ناامید شدند. این آمادگی وجود داشت که امام جامعه ما را ترک می‌کند و تمهیدات زیادی هم اندیشیده شد که هم نسبت به شخص امام حرمت‌گذاری در حد شایستگی ایشان انجام شود و هم وداع خوبی با ایشان صورت بگیرد. مراسم مربوط به ایشان چه مراسم تشییع جنازه و چه مراسم وداع با ایشان و باقی مراسم‌های ایشان به زیبایی انجام شد. به همان نسبتی که عظیم‌ترین مراسم استقبال در تاریخ کشور و با ورود امام به ایران اتفاق افتاد، عظیم‌ترین مراسم بدرقه هم برای بدرقه امام و در تهران رخ داد. روز ورود امام، ۴ میلیون نفر به استقبال امام آمدند و روز بدرقه‌اش هم همان حد یا شاید فراتر آمده بودند.

در زمان رحلت امام شما در موسسه بودید و یک رسانه داشتید، پوشش خبری این اتفاق چطور بود؟

ما از یک هفته قبل از رحلت ایشان، تقریبا خود را آماده کردیم. به خصوص دو سه روز آخر که وضعیت ایشان بغرنج بود. مثلا در دیدارهایی که امام داشتند، گاهی عکس‌های فوق‌العاده‌ای گرفته می‌شد. یک عکس را خاطرم هست که خبرنگار ما گرفته بود؛ در حالتی که ایشان می‌خواستند عبای‌شان را تنظیم کنند و عبا طوری قرار گرفته بود که انگار ایشان می‌خواهند پرواز کنند. در آن هفته این عکس را در ذهن داشتم که اگر چنین اتفاقی افتاد، می‌توانیم تصویر پرواز ایشان به ملکوت اعلا را داشته باشیم. خبر که آمد، زنگ زدم به دوستان‌مان در روزنامه و گفتم در فلان جا این عکس را نگه داشتم، بروید ‌بردارید و استفاده کنید. استفاده هم شد و عکس فوق‌العاده‌ای بود.

خبر چطور به شما رسید؟

قبل از آنکه رادیو و تلویزیون خبر را اعلام کنند و آقای حیاتی آن متن مشهور را که سید محمد خاتمی به توصیه حاج احمدآقا نوشت بخواند، می‌دانستم و در جریان بودم. بعد هم که زنگ زدم روزنامه و عکس را به دوستان توصیه کردم و طبیعتا اخبار متناسب با آن روز را تدارک دیده بودیم، یادداشت‌های مناسب داشتیم، اظهارات مسوولان را داشتیم و مراتب همدردی و تسلیت مقام‌های بلندپایه کشورهای دیگر را و… که با اینها روزنامه را منتشر کردیم.

به فرم روزنامه‌نگاری الان که نگاه می‌کنید با آن موقع فکر می‌کنید که جای چیزی خالی بود در آن ویژه نامه‌ها؟

فکر نکنم یعنی طبیعتا چیزی بهتر از آن نمی‌توانست صورت بگیرد و انجام شود. کار ما سرشار از اعتقاد بود و علاقه. اظهار واقعی یک غم‌زدگی جدی در جامعه. هیچ چیز تصنعی در کار نبود.

و می‌رسیم به رحلت حاج احمد آقا…

مرحوم حاج احمدآقا وفادارترین، امین‌ترین و صادق‌ترین یار امام بود. امام هم در مناسبت‌های مختلفی به این صداقت، وفا و امانت‌داری فرزندشان اذعان می‌کردند. امام کسی نبود که بخواهد مبالغه کند یا شوخی کند. انسان متعهد و شایسته‌ای بود که به گزافه حرفی نمی‌زد و بی‌دلیل هم صحبت نمی‌کرد. بارها از فرزندش به شایستگی تجلیل کرد. جالب اینجاست که مرحوم حاج احمد آقا در همان ماهی رحلت کرد که متولد شده بود.

این نزدیکی رابطه پدر و فرزندی بود؟

حاج احمدآقا در زمان حیات پدر دقیق‌ترین خدماتی را که می‌توانست به پدر انجام دهد انجام داد، او خودش را ذوب در پدر کرد. هیچ چیز را برای خودش نخواست؛ آن جوری که مصلحت پدر تشخیص داده بود و اراده پدر می‌خواست، خودش را محو در آن تشخیص می‌کرد. برای خودش هیچ نمی‌خواست جز محقق شدن آرمان پدر و برای محقق شدن راه پدر نهایت ازخودگذشتگی و فداکاری را داشت. حاضر بود تحمل هر ناروایی را داشته باشد، تحمل هر سختی را داشته باشد که آسیبی به راه پدر و خواست پدر نرسد. حاج احمد آقا واسطه پیام‌هایی بود که پدر به اشخاص، نهاد‌ها، گروه‌ها و شخصیت‌ها می‌داد و طبیعتا پاسخ آنها را هم می‌شنید و به همان دقت و امانت به پدر منتقل می‌کرد. هیچ از خودش مایه نمی‌گذاشت و هیچ دخالتی از طرف خودش نمی‌کرد. به همین دلیل هم قلبش گنجینه اسرار بود. چون در ردو بدل این پیام‌ها و پاسخ‌ها مسائلی مطرح می‌شد که فقط امام و مخاطبینش می‌دانستند و حاج احمد آقا که واسطه بود. لذا گنجینه اسرار پدر بود، گنجینه اسرار خیلی از نهادها، خیلی از شخصیت‌ها. با وفاداری و امانت کامل و با رعایت تقوای کامل این رازها رو در خودش نگه داشت و هیچگاه فاش نکرد. مگر که مصلحتی اقتضا کند و ضرورتا مجاز باشد برای ارایه آن.

به این ترتیب رحلت امام برای ایشان خیلی سخت بود؟

بله، جدای از مسائل عاطفی، پس از رحلت پدر بزرگ‌ترین رسالتش را حفظ میراث پدر، انقلاب اسلامی می‌دانست. در مسیر حفظ این میراث از هیچ خدمتی فروگذار نکرد. برای تقویت بنیان جانشینی و رهبری انقلاب بعد از پدر تلاش کرد و تلاشش هم به ثمر نشست، اگر نبود شهادت، تلاش، خود گذشتگی و فداکاری او در این مسیر، چه بسا ما با مشکلاتی مواجه می‌شدیم. بعد از تثبیت این بنیان‌ها حاج احمد آقا به یک گرایش معنوی و روحانی خاصی روی آورد و تا اواخر عمر هم در همین حال و هوا بود.

چطور شد که این‌چنین تغییر رویه دادند؟

به هر حال او احساس می‌کرد که در دوران مسوولیت‌های سیاسی و حضور مسوولانه در کنار پدر، از توجه به یکسری امور معنوی جبرا فاصله گرفته. هر چند که این فاصله در یک مسیر مقدس‌تر و بهتر که آن حمایت از پدر بود و ضرورت داشت، ولی به هر حال برای جبران آن کم توجهی در گذشته، ایشان احساس کرد که حالا فراغتی هست و فرصتی تا در این مسیر همت کند.

در واقع احمدآقا میراث‌داری پدر را هم به سرانجام رساند.

حاج احمد آقا از ویژگی‌هایی که داشت و این در تاریخ ما باعث افتخار است این است که میراث‌دار پدری بود که آن پدر در طول تاریخ مرجعیت شیعه هیچ مرجع وهیچ قدرتی در آن حد از تمکن مالی نبوده. امام یک مرجع‌الاطلاق در جهان اسلام بود. یک رهبر قدرتمند و تاثیرگذار در یک جامعه نیرومندی مثل ایران و همه امکانات مالی در اختیارش بود؛ وجوه شرعیه فوق‌العاده زیادی به امام می‌دادند و اینها در حساب‌های جاری امام وجود داشت و در صندوق مالی ذخیره امام ذخیره می‌شد. در زمان حیات امام، این وجوهات با نظر و تایید ایشان پرداخت می‌شد. زمانی که امام رحلت کردند و در یک لحظه تمام این سرمایه انباشته در اختیار احمدآقا قرار گرفت. اما ایشان به فاصله ٢۴ ساعت خودش را در موقعیتی قرار داد که هیچ چیز ندارد. همه آن موجودیت را یا در اختیار رهبری بعد گذاشت یا در اختیار ریاست حوزه علمیه قم. تمام وجوهات را منتقل کرد، تمام حساب‌ها را. هرچه بود را منتقل کرد. بعد از ٢۴ ساعت در موقعیتی قرار گرفت که فقط شهریه طلبگی که آن‌هم در حد گذران یک زندگی معمولی بود، به او پرداخت می‌شد. تنها میراثی که از پدر مانده بود، منزل مسکونی پدر در قم را هم دیگر وراث را که خواهرانش بودند، راضی کرد تا این منزل در اختیار ولی فقیه بعدی باشد. آنها همه رضایت دادند و آن منزل را منتقل کرد به رهبری. حالا دفتر رهبری در قم الان همان منزل امام است.

چرا این کارها را انجام داد؟

معتقد بود. به اینکه پاک باشد و زلال. هیچ آلودگی و فساد مالی نداشته باشد. در کنار همین فاصله گرفتن از هر چیزمادی سعی کرد که یک حالت خودساختگی و یک حالت عرفانی فوق‌العاده‌ای را دنبال کند. به مکان‌های ناشناخته می‌رفت. ناشناس در یک منطقه دور افتاده مهجوری می‌رفت و شب‌ها عبادت می‌کرد. روزها ذکر داشت و مطالعه می‌کرد. مثلا یک‌بار و در یک جامعه گردی ایشان در گیلان یا مازندران در جنگل‌ها و روستا‌های جنگلی آن مناطق ایشان به صورت ناشناس رد می‌شده که شب در یک منطقه‌ای ناگزیر به اقامت بودند، می‌روند. آنجا در خانه‌ای روستایی می‌مانند و روستایی‌ها هم که ایشان را نمی‌شناختند، از آنها پذیرایی می‌کنند و صبح به آنها صبحانه می‌دهند. مرحوم حاج احمد آقا از آنها دعوت می‌کند که اگر تهران آمدید یا قم، سراغ ما بیایید و آنها بعدا متوجه می‌شوند که مهمان‌شان چه کسی بوده. یا مثلا در اطراف قم دهاتی بوده بسیار محروم. در آن دهات یک اتاق کوچکی و یک کلبه‌ای انتخاب می‌کرد و با یک فرش معمولی، چند روز آنجا زندگی می‌کرده؛ روزها روزه می‌گرفت و شب‌ها عبادت می‌کرد و حتی روزها با بچه‌های آن محل همبازی بود. چون از فوتتبالیست‌های معروف کشور بود و ستاره تیم معروف قم. یک پدیده جالبی که در حیات حاج احمد آقا اتفاق افتاد و باعث شد که ایشان این توفیق را داشته باشد که زمان رحلتش را بداند. در یکی از سفر‌هایی که مرحوم حاج احمد آقا به اتفاق برادرشون حاج آقا مصطفی و آقای آقا سید محمد بجنوردی پدر همسر حسن آقا به اتفاق رفته بودند سوریه. در یک سیاحتی که در مناطق دیدنی اطراف دمشق داشتند، در یک قهوه‌خانه یک نفر سراغ‌شان می‌آید و می‌رود سراغ حاج آقا مصطفی و بعد از دیدن کف دست‌شان و پرسیدن چند سوال به ایشان می‌گوید شما به هدفی که می‌خواهید نمی‌رسید و به زودی از دنیا می‌روید. اما به احمد آقا خیره می‌شود و می‌گوید تو به تمام اهدافی که در مسیرش هستی می‌رسی. موقعیت خیلی والایی پیدا می‌کنی و…. آنها اعتنایی به این ماجرا نمی‌کنند، اما کمی بعد به عراق می‌آیند و حاج آقا مصطفی مرحوم می‌شوند. چند ماه قبل از رحلت حاج احمد آقا، این انسان در جماران پیدایش می‌شود و احمد آقا خبر می‌شود که این آدم الان در جماران است. سراسیمه بدون راننده‌ای و محافظی می‌رود سراغ این آدم. او به احمد آقا می‌گوید تو به نوروز امسال نمی‌رسی و به پدر ملحق می‌شوی. این مژده‌ای بود که می‌گیرد و هوشیار می‌شود که عمرش دوامی ندارد و خود را در موقعیت درخشانی می‌بیند که کاملا پالوده کند و از هر پدیده‌ای که ممکن است آن پدیده در مسیر سرنوشتش تاثیر منفی داشته باشد مبرا کند و به یک ریاضت و به یک عزلت و خود‌سازی فوق‌العاده روی بیاورد.

آخرین‌بار حاج احمد آقا را کی دیدید؟

حاج احمد آقا در زمان حیات‌شان و بعد از رحلت پدر دو بار به منزل ما سر زدند. آن هم به خاطر تفقدی بود که به دوستان قدیم و به قول خود یاران پدر داشتند. در یک مناسبتی هم برای معمم شدن حاج حسن آقا، جشن‌گونه‌ای را در جماران گرفت و تعداد محدودی از دوستان خود و یاران پدر را دعوت کرد. آن مراسم عمامه‌گذاری، شادمانه‌ترین حالتی بود که من ایشان را در حیات‌شان دیدم. به قامت رسای فرزند که در پوشش روحانیت بود نگاه می‌کرد و زمانی که علامه طباطبایی عمامه را برسرفرزندشان گذاشت بسیار شادمان بودند. آرزو داشت که دامادی فرزندش را هم ببیند که مقدر نبود و بعد از رحلتش اتفاق افتاد. آن لحظات آخری بود که ایشان را دیدم. روزهای آخر هم ایشان به یکی از بیمارستان‌ها برای عیادت کسی رفته بود که متوجه می‌شود مرحوم مهندس بازرگان هم در آنجا بستری است. به عیادت ایشان می‌رود و یک حالت خوشایندی بین این دو بزرگوار اتفاق می‌افتد و به هر حال همدیگر را خوب درک می‌کنند و حتی به یکدیگر ابراز علاقه می‌کنند. دلشان می‌خواست که مشابه این اتفاق با آقای منتظری هم بیفتد، منتها نمی‌دانم چنین اتفاقی افتاد یا نه.

خبر رحلت ایشان را چگونه شنیدید؟

نخستین بار خبر آسیب‌دیدگی ایشان را در مجلس از آقای ناطق‌نوری شنیدم و ایشان گفتند که حاج احمدآقا دچار مرگ مغزی شدند. آقای ناطق نوری به نمایندگان خبر داد و همه متاثر شدیم و رفتیم برای عیادت. همان ایام در روزنامه ما عکسی زیبا از ایشان چاپ کردیم که بالای سر پدر هستند و نگاه خیلی صمیمانه‌ای به ایشان دارند. ما این عکس را منتشر کردیم و پایین آن نوشتیم: «اشتیاق دیدار با پدر؟». دو سه روز قبل از آنکه خبر برسد، آمادگی داشتیم. مردم هم همان‌طور در تشییع‌جنازه حاج احمدآقا شرکت کردند و سوگواری که در مراسم پدر. عکس و تیتر آن روز را هم من انتخاب کردم و نوشتم: «یادگار امام به امام پیوست». یک سرمقاله بسیار خوبی هم آن روز، آقای جلال رفیعی ما نوشت و تیتر زد: « این‌بار یوسف در فراغ یعقوب گریست.»

منبع: الف

از ۲ ماه پیش تاکنون یک بخش خبری کوتاه به محتوای کل شبکه‌های گروه GEM اضافه شده که در فواصل ساعتی به شکل میان‌برنامه مخاطب را با دستاوردهای دولت یازدهم در حوزه ورزش، زنان و اقتصاد آشنا می‌کند! خط محتوایی اغلب این بخش‌ها در حمایت از دولت حسن روحانی و در برخی موارد نیز خنثی تعریف شده است.

همزمان با این اتفاق پخش آگهی تبلیغاتی شرکت‌های ایرانی در شبکه‌های ماهواره‌ای گروه جم، به صورت گسترده در دستور کار قرار گرفته است. این اتفاق در حالی رخ داده که موج تبلیغات محصولات سینمایی در شبکه‌های ماهواره‌ای معاند، با هوشیاری دادستانی، تازه رو به کاهش نهاده بود. اکنون کار به جایی رسیده که حتی برخی بانک‌ها و کلان‌شرکت‌ها نیز برای تبلیغ محصولات خود با حواله ارز به ترکیه، اقتصاد خارجی‌ها را تقویت می‌کنند! اما پشت پرده چه خبر است؟

  ترس از مناظره

برخی صاحبنظران روند یادشده را حاصل زد و بند احتمالی برای استفاده از ظرفیت شبکه‌های ماهواره‌ای برای دور زدن قوانین تبلیغات انتخاباتی ارزیابی می‌کنند، چرا که در حال حاضر بنا بر نص صریح قانون، هنوز وارد دوره تبلیغات آزاد نشده‌ایم. علاوه بر آن صداوسیما نیز موظف است در دوره تبلیغات انتخابات ریاست‌جمهوری فرصت‌های برابر و یکسان در اختیار نامزدها قرار دهد.  جو عمومی جامعه نیز به سمت بهره بردن از فرصت‌های چالشی و برنامه‌محور رسانه‌ها در تشخیص نامزد برتر از میان فهرست نامزدها به جای سخنرانی، تغییر کرده است. طبیعتا در مناظره‌های سخت و چالشی و گفت‌وگوهای انتقادی، رئیس‌جمهور مستقر که هم‌اکنون نیز نارضایتی از عملکرد ضعیف و کم‌کاری مشهود کابینه او نقل محافل اجتماعی و سیاسی است، شانس بالایی نخواهد داشت. به نظر می‌رسد اطلاع از همین کاستی‌ها و ضعف‌ها، «احتمالا» گروهی از حامیان دولت را متوجه ظرفیت رپرتاژ آگهی‌های یکطرفه قابل پخش از شبکه‌های ماهواره‌ای کرده است. اما چرا گروه GEM برای این ماموریت فرضی انتخاب شده است؟ بر اساس کدام قول و قرار پنهان، مدیر شبکه‌های جم، با سابقه دستگیری در ایران به جرم ارتباط با منافقین و دست و پنجه نرم کردن با خطر ورشکستگی پس از تعطیلی دفتر مجموعه در تهران، اکنون از احتمال غافلگیری مردم با مشاهده وی در پایتخت جمهوری اسلامی خبر می‌دهد؟!

  نان ترکی

علاوه بر استفاده از ظرفیت پخش سریال‌های عشقی و برنامه‌های تحریکی برای جذب مخاطب خاص ایرانی، روابط سیاسی یواشکی مجموعه جم نیز می‌تواند در این انتخاب و آن توافقات موثر بوده باشد. شاید اکنون برای گمانه‌زنی پیرامون روابط پنهان افشا‌شده در «ویکی‌لیکس» میان برخی که پیش‌تر در یک مجموعه استراتژیک ایرانی با همتایان ترک خود پیرامون استفاده از ظرفیت‌های هرم «جنسیت»، «مذهب» و «قومیت» در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۸۸ تعامل داشتند، وقت خوبی نباشد. در هر حال ۷ سال از برگزاری آخرین دوره‌های آموزشی ویژه اعتدالیون و اصلاح‌طلبان با حضور مربیان اهل اروپای شرقی که ویکی‌لیکس مدعی است سفارت آمریکا در ترکیه هماهنگ‌کننده حضور آنها در ایران بوده، می‌گذرد… اما شاید بتوان «با احتیاط» بخشی از افشاگری‌های قدیمی پیرامون گروه جم را بازگو کرد!

  از ترکیه به اسرائیل

۲ سال قبل بود که سرویس ترکی بی‌بی‌سی با انتشار گزارشی، از پشتیبانی شبکه جم توسط «آیدین دوغان»، مالک مشهورترین رسانه‌های ترکیه از جمله روزنامه‌های «ملیت»، «حریت»، «رادیکال»، «فاناتیک» و «رفرانس» و شبکه‌هایی مثل «کانالD»، «سی‌ان‌ان ترک» و ۲۱ کانال تلویزیونی دیگر خبر داد. نکته جالب اینجاست که رژیم اسرائیل هم‌اکنون شریک مایملک این فرد بانفوذ است.

دوغان فارغ‌التحصیل آکادمی علوم تجارت و اقتصاد استانبول است و کمپانی «پترول آفیس» را برای فعالیت‌های تجاری- بویژه در حوزه نفت و پتروشیمی- تأسیس کرده است. از دیگر فعالیت‌های دوغان می‌توان به عضویت در «اتاق بازرگانی استانبول» و همچنین معاونت هیأت مدیره اتحادیه جهانی مطبوعات اشاره کرد.

سابقه شراکت دوغان و صهیونیست‌ها به ۱۰ سال پیش بازمی‌گردد؛ وقتی «اکزل اسپرینگر» (Axel Springer) یهودی آلمانی‌تبار و امپراتور رسانه‌ای آلمان، قبل از فوت در سال ۱۹۸۵ تمام دارایی کمپانی بزرگ خود (Axel Springer Verlag) را به رژیم صهیونیستی بخشید، اسرائیل نیز به واسطه عایدات این کمپانی، سال ۲۰۰۶ بیست‌وپنج درصد مایملک دوغان را خرید و با غول رسانه‌ای ترکیه شریک شد.

بی‌بی‌سی ترکی ضمن اشاره به پیشینه زیاد ارتباطات فرهنگی میان ۲ کشور همسایه [ایران و ترکیه]، نوشت: «در سال‌های اخیر شخصی به نام «سعید کریمیان» که تلویزیون‌های GEM به وی منسوب است، بخش زیادی از سریال‌های ترکیه‌ای را خریداری، به زبان فارسی دوبله و در شبکه‌های ماهواره‌ای خود پخش کرده است. اصلی‌ترین عامل پخش سریال‌های ترکیه‌ای در تلویزیون‌های آقای کریمیان، ارتباط مجموعه جم تی وی با گروه رسانه‌ای آیدین دوغان است».
 
از ضراب به میت

آیدین دوغان پیش‌تر در موضوع دستگیری و محکومیت «رضا ضراب»- تاجری که دولت روحانی مدعی بود شریک بابک زنجانی بوده- و افشای پرونده فساد و ارتشا علیه دولت اردوغان و فرزند وی نیز میدان‌داری کرده بود.

جالب‌تر اینجاست که علاوه بر GEM TV مجموعه کانال‌های تلگرامی معاند که تحت حمایت مالی و اطلاعاتی سازمان امنیت ترکیه -میت- هستند نیز آشکارا از دولت حسن روحانی جانبداری می‌کنند و سایر رقبای احتمالی را هدف قرار می‌دهند. میت ترکیه نیز از ارتباطات قوی اطلاعاتی با موساد برخوردار است و اسناد متعددی درباره پیمان‌نامه‌های رسمی سازمان اطلاعات ترکیه و رژیم صهیونیستی منتشر شده است. پیش از این دبیر کارگروه تعیین مصادیق مجرمانه اعلام کرده بود: بیش از ۲۰ بار حکم فیلترینگ کانال‌های تلگرامی مذکور به وزارت ارتباطات ابلاغ شده اما اقدامی صورت نگرفته است.

  خیزش بی‌بی‌سی

علاوه بر گروه جم و کانال‌های تلگرامی معاند وابسته به سازمان امنیت ترکیه، بی‌بی‌سی فارسی و صدای آمریکا نیز به صورت خودجوش به حمایت از کابینه حسن روحانی برخاسته‌اند. به عنوان نمونه از آغاز بحران ریزگردها در خوزستان، بی‌بی‌سی فارسی با پخش ویژه‌برنامه‌های متعددی تلاش کرده موضوع آلودگی هوا و پرونده ریزگردها را با ارائه مثال‌های جهانی از لندن و کالیفرنیا و … عادی‌سازی کرده و مشکلات را غیرقابل حل و جهانی جلوه دهد. این تلاش پیگیر در کنار دمیدن مداوم در سرفصل مخاطره‌آمیز بودن تغییر جهت سیاست خارجی ایران از «غربگرایی» به سوی «ایران‌گرایی» و «خودباوری» و ایجاد ترس و دلهره از قطعی بودن وقوع «جنگ» در صورت رای ندادن مردم به گزینه‌های غربگرا، در تحلیل پرونده حمایت رسانه‌های معاند از نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری ۹۶ قابل تامل است.

  قانون چه می‌گوید؟

به نظر می‌رسد دعوت از حاکمیت به شفاف‌سازی قانونی در حوزه «تبلیغات تجاری در رسانه‌های معاند» و استفاده احتمالی برخی نامزدهای انتخاباتی از رویه مذکور به عنوان بده‌بستان تجاری با دولت‌های خارجی در اولویت است.
 پرواضح است بدون صدور فرمان تحقیق و تفحص اطلاعاتی و اقتصادی درباره روابط سیاسی پنهان احتمالی با دولت‌های خارجی برای جلب حمایت انتخاباتی یا تخریب رقبا، روایت مذکور صرفا در حد گمانه‌زنی رسانه‌ای و فاقد اعتبار حقوقی است. فارغ از بحث قانونی، پیش از روشن شدن ابعاد مختلف موضوع، تمرکز آحاد جامعه بر علل حمایت معاندین انقلاب اسلامی و مخالفان استقلال اقتصادی و سیاسی جامعه ایرانی از برخی نامزدها یا تخریب گروهی دیگر قطعا در تصمیم‌سازی‌های آینده موثر خواهد بود.

منبع: الف