بایگانی ماه : فوریه, 2017

دبیر و مجری کارگروه ملی نجات احیای دریاچه ارومیه گفت: زمان احیای دریاچه ارومیه، به دلیل پرداخت نشدن بودجه‌ لازم، طبق برنامه اولیه در سال ۱۴۰۲ محقق نخواهد شد.

به گزارش مهر، سی و هشتمین کمیته هماهنگی ستاد احیای دریاچه ارومیه برگزار شد. در این جلسه که به ریاست دبیر کارگروه و مجری طرح نجات دریاچه ارومیه بود، پس از ارائه گزارش های گروه های فنی و بودجه  دفتر برنامه ریزی و تلفیق ستاد احیای دریاچه ارومیه؛ مسعود تجریشی،  مدیر دفتر برنامه‌ریزی و تلفیق ستاد احیای دریاچه ارومیه در خصوص وضعیت پرداخت‌های دولت توضیح داد: از ابتدای سال جاری تاکنون خزانه پولی به دستگاه‌های اجرایی ستاد نداده است؛ یعنی به رغم تخصیص بودجه ۳۰۰ میلیارد تومانی از سوی سازمان برنامه و بودجه در اواخر دی ماه، تاکنون از سوی خزانه  مبلغی در اختیار وزارتخانه‌ها برای انجام وظایف خود در ستاد از محل ماده ١٠ و ١٢ قرار نگرفته است.

کلانتری  نیز  با اشاره به اینکه ما  طبق وظیفه‌ای که دولت به ما داده است، وظایف خود را دنبال می کنیم؛ گفت: وقتی به جای پرداخت منابع مالی طبق برنامه، هیچ بودجه‌ای در اختیار دستگاه‌های زیرمجموعه ستاد قرار نمی‌گیرد؛ ما نمی‌توانیم کار زیادی از پیش ببریم. البته  خبر  خوشی باید بدهم، طبق مصوبه هشتمین جلسه کارگروه ملی و دستور معاون اول رییس جمهور قرار است خزانه تا پایان سال ۶٠٠ میلیاردتومان از بودجه موردنیاز پروژه‌ها را در اختیار سازمان‌های مجری مصوبات ستاد قرار دهد.

البته وی اذعان کرد: زمان احیای دریاچه ارومیه، به دلیل پرداخت نشدن  به موقع بودجه  برای  احیای، طبق برنامه اولیه در سال  ۱۴۰۲  محقق نخواهد شد. باید به مردم و رییس‌جمهور اعلام کنیم، اگر سال آینده نیز روند پرداخت بودجه بدین شکل پیش رود، ما نیز شاهد تاخیر مجدد خواهیم بود.

دبیر کارگروه ملی نجات دریاچه ارومیه تاکید کرد: اعلام این وضعیت به معنای شکست احیای دریاچه ارومیه نیست. بلکه به معنای این است که ما قصد داریم، بیش از پیش به صورت دینامیک حرکت کنیم. ما نمی خواهیم مردم را فریب دهیم به همین دلیل صادقانه اعلام می‌کنیم به دلیل تامین نشدن منابع مالی مورد نیاز طبق برنامه مدون برنامه ۱۰ ساله اجرا نخواهد شد . اگرچه دریاچه را طبق برنامه در شهریورماه ۱۳۹۵ به حالت تثبیت رساندیم ولی اگر ما بتوانیم  از سال آینده همچون سال‌های قبل با تامین به موقع منابع مالی مواجه شویم و مشکل خاصی پیش نیاید؛ احیای کامل در سال ۱۴۰۳ خواهد بود.   

وی تاکید کرد: ما با دینامیک کردن برنامه می‌توانیم هرساله وضعیت خود را بررسی و براساس آن  به درستی قدم برداریم تا به احیای قطعی برسیم.

وی افزود: بدین ترتیب  اگر سال آینده نیز همچون سال جاری دولت با کمبود منابع روبرو باشد، این برنامه به جای یکسال تاخیر به دوسال تاخیر می‌رسد و البته اگر این روند در سال‌های بعد هم اتفاق بیفتد امکان عدم احیای قطعی نیز امکان‌پذیر است البته ما اکنون نمی‌خواهیم پیش از هر اتفاقی سخنی قطعی بزنیم. اما این احتمالات را بیان می‌کنیم مردم  و رییس‌جمهور بدانند ما تمام تلاش خود را خواهیم کرد، ولی اگر تمهیدات این برنامه تامین نشود؛ ما نمی‌توانیم کار زیادی از پیش ببریم.

کلانتری  در بخش دیگری از سخنانش گفت: ما قصد نداریم دولت را تحت فشار قرار دهیم چون می دانیم آنها نیز با محدودیت مواجه هستند. ولی ما موظف هستیم به مردم و بویژه رییس‌جمهور اطلاع دهیم شرایط کنونی چندان مناسب نیست و سال آینده در بهترین وضعیت شرایط کنونی را خواهیم داشت.

ستاد خواهان همکاری بهتر با وزارت نیرو است

در ادامه جلسه تجریشی درباره وضعیت رهاسازی آب پشت سدها به دریاچه ارومیه توضیح داد:  در دومین جلسه شورای هماهنگی مدیریت بهم پیوسته منابع آب حوضه آبریز دریاچه ارومیه به ریاست وزیر محترم نیرو مقرر شده ۳۵۷ میلیون متر مکعب آب از سدها به سمت دریاچه از سوی شرکت مدیریت منابع آب رها شود؛ طبق برنامه این رهاسازی در ماه‌های بهمن و اسفند و فروردین خواهد بود؛ که امیدواریم این اتفاق بیفتد.

گفتنی است، شورای هماهنگی مدیریت بهم پیوسته منابع آب حوضه آبریز دریاچه ارومیه ، شورایی است که به ریاست وزیر نیرو و  با حضور اعضاء دستگاه‌های اجرای مرتبط با احیای دریاچه ارومیه و حضور دبیر کارگروه ملی نجات دریاچه ارومیه به عنوان ناظر با هدف هم‌افزایی و همکاری دستگاه ها در کمک به وزارت نیرو در انجام به تکالیف خود تشکیل می‌شود.

با توجه به مصوبه دوم شورای هماهنگی،  کلانتری  درباره  آینده  وضعیت رهاسازی آب پشت سدها از سوی شرکت مدیریت منابع آب ایران گفت: ما خوش بین هستیم در سال جاری حداقل رهاسازی آب پشت سدها همچون گذشته طبق مصوبات شورای هماهنگی پیش برود. ما  همیشه گفتیم ستاد خواهان همراهی و همکاری با وزارتخانه های مرتبط با احیای دریاچه است؛ در این زمینه هم برای درست اجرا شدن  این مصوبه و سایر مصوبات ، تمام تلاش خود را خواهیم کرد.

دبیر و مجری کارگروه ملی نجات دریاچه ارومیه، سپس از مسولین شرکت مدیریت منابع آب خواست به وظایف خود  در خصوص رها سازی به خوبی عمل کنند و افزود: خوشبختانه مدیران وزارت نیرو به خوبی بر وظایف خود واقف هستند و اگر رهاسازی به موقع آب برای تامین  نیاز دریاچه  انجام نشود؛ این  آب برخلاف برنامه، صرف کشاورزی خواهد شد.اتفاقی که قطعا به برنامه کاهش ۴۰ درصدی مصرف آب کشاورزی لطمه خواهد زد.

گفتنی است، آب رهاسازی  پشت سدهای حوضه آبریز، طبق قانون مصوبه  کارگروه ملی نجات دریاچه ارومیه ، بخشی از  آب تامین کننده، دریاچه است که سالانه  در دی، بهمن و اسفند رهاسازی می شود. پس از این دوره آب  مورد نیاز کشاورزان  برای آبیاری مزارع و باغات رها خواهد شد.

بازبینی مجدد برنامه احیای دریاچه ارومیه

در سی و هشتمین  کمیته هماهنگی ستاد احیای دریاچه ارومیه، پیرو گفته های کلانتری در خصوص پویا تر شدن برنامه احیای  دریاچه ارومیه،  مدیر دفتر برنامه ریزی و تلفیق ستاد احیای دریاچه ارومیه تاکید کرد: از این پس سالانه در این دفتر باتوجه به محدویت ها  و از سویی فرصت ها تجربیات خود را در اختیار برنامه نویسان اولیه ستاد قرار می دهیم و آنها ضمن تحلیل میزان عملکرد دستگاه ها نسبت به برنامه با راهکارهای جدید برای بهبود وضعیت منطبق بر واقعیات ارائه خواهند کرد. از سویی برنامه جدید در اختیار دولت و مردم  قرار می دهیم تا آنها  به طور شفاف نسبت به  آخرین وضعیت قطعی دریاچه مطلع شوند. یعنی بدانند به دلیل چه مشکلاتی از برنامه اولیه یکسال یا دو سال عقب هستیم . در مقابل  اگر منابع بیش از انتظار تزریق شود و مشکلی نباشد؛ از پیشرفت احیا جلوتر از برنامه خبر دهیم.

منبع: alef.ir

به گزارش میزان، شب سختی را پشت سر گذاشته است. نوزادش را در بیابان های اطراف تهران به دنیا آورده و ساعت ها خودش و نوزاد تازه متولد شده در بیابان رها مانده اند.در سرمای زمستان تنها کاری که از دستش برآمده، بریدن بند ناف نوزاد با قیچی بوده که در جیب خود داشته است. مابقی ماجرا را به خاطر ندارد اما آنطور که پزشکان بیمارستان تخمین زده اند، زمانی که نوزاد به بیمارستان منتقل شده حدود ۹ ساعت از تولد او می گذشته است.در این ساعات دلهره آور شاید با یک معجزه، نوزاد زنده مانده است؛ نوزادی بدون لباس در سرمای شدید یک شب زمستانی در بیابانی که محل تردد سگ ها است.پس از چندین ساعت از تولد نوزاد، رهگذری با صحنه ای ناگوار مواجه می شود. یک زن بیهوش و نوزادی یخ بسته که در بیابان رها مانده اند. بلافاصله با نیروهای اورژانس تماس گرفته شده و مادر و نوزاد به بیمارستان منتقل می شوند.برای دیدار با این زن و پیگیری وضعیت او به همراه مددکار موسسه خیریه مهرآفرین راهی بیمارستانی در تهران می شویم. اگر چه ساعات اولیه صبح است و وقت ملاقات نیست اما حیاط بیمارستان مملو از همراهان بیمارانی است که اغلب آنها از شهرستان راهی تهران شده و مکانی برای استراحت ندارند.پس از عبور از حیاط شلوغ این بیمارستان دولتی، راهی طبقه چهارم و بخش مورد نظر می شویم. نگهبان پس از پرسش چندین و چند سوال، سرانجام اجازه می دهد از خان اول عبور کنیم. سراغ زن را می گیریم، آدرس آخرین اتاق بخش را به ما می دهند.یکی از پرستاران می گوید: دنبال همان زنی هستید که معتاد است؟ وقتی با پاسخ مثبت مواجه می شود در جواب می گوید وضعیت چندان مناسبی ندارد اما خواب هم نیست و می توانید با او صحبت کنید.وارد اتاق شماره ۴۱۲ می شویم. به ما گفته شده تخت شماره ۳۱ متعلق به “شهلا” است. اما با نگاهی به سایر بیماران حتی بدون داشتن شماره تخت هم تشخیص چهره تکیده “شهلا” ممکن است. پتوی بیمارستان را تا نیمه به روی صورت خود کشیده تا هم اتاقی هایش که با تعجب به او نگاه می کنند را نبیند.اگر چه شب دشواری را پشت سر گذاشته اما توان صحبت کردن دارد. دندان هایش یکی در میان است و سعی می کند موهای کوتاهش که از زیر کلاه بیمارستان به بیرون آمده را از جلوی چشمانش دور کند.او در رابطه با وضعیت زندگی خود می گوید:۳۲ سال دارم اما شناسنامه ام را گم کرده ام. ۱۳ ساله که بودم با اصرار خانواده به همسری پسری ۱۸ ساله درآمدم.وی می افزاید: هنوزعروسک بازی می کردم که نخستین فرزندم متولد شد. نه چیزی از نگهداری نوزاد می دانستم و نه معنی درست زندگی را فهمیده بودم که از طریق همسرم با مواد مخدر آشنا شدم.”شهلا” در رابطه با چرایی مصرف مواد مخدر می گوید: زمانی که ازدواج کردم همسرم معتاد نبود اما پس از مدتی طی رفت و آمدهایی که با برخی از دوستانش داشت با تریاک آشنا شد. او در خانه مواد مخدر مصرف می کرد و همین شد که من نیز پا به پای او مصرف مواد را آغاز کردم.وی با اشاره به فوت همسر اولش می گوید: همسرم علاوه بر اعتیاد به فروش مواد مخدر نیز روی آورده بود. سرانجام نیز به جرم فروش مواد مخدر زندانی شد. او مبتلا به بیماری سرطان هم بود و در نهایت نیز در زندان جان خود را از دست داد.شهلا در حالی که مرتب خمیازه می کشد و مشخص است که از آخرین مصرف مواد مخدرش ساعت ها گذشته است در رابطه با وضعیت نخستین فرزندش می گوید: فرزند اولم پسربود و اکنون باید ۱۸ سال داشته باشد. مدت زیادی است که او را ندیده ام و او نیز علاقه ای به دیدن من ندارد. زمانی که همسرم از دنیا رفت، تصمیم گرفتم بار دیگر ازدواج کنم و خانواده همسرم که می دانستند من اعتیاد دارم، نوه شان را از من گرفتند.وی درخصوص ازدواج دوم خود می گوید: برای بار دوم با مردی ازدواج کردم که ۵ سال از من بزرگتر بود. او یک بار ازدواج کرده بود اما به علت اعتیاد از همسرش جدا شده بود. این مرد دنبال زنی می گشت که همانند خودش معتاد باشد و سرانجام نیز من را انتخاب کرد.شهلا می افزاید: همسر دومم شیشه و هروئین مصرف می کرد و من نیز پس از ازدواج با او با مواد مخدر صنعتی آشنا شدم.وی با اشاره به محل زندگی خود می گوید: اعتیاد شدید باعث شد تمام دارایی هایمان را از دست بدهیم. پس از این اتفاق، یک اتاق مخروبه در بیابان های اطراف تهران و نرسیده به شهر پردیس پیدا کردیم و آنجا شد خانه ما. محلی که به خانه ما تبدیل شد متعلق به فردی است که از وضعیت زندگی ما خبر داشت و اجازه داد که در اتاق خرابه او زندگی کنیم.شهلا که نیم نگاهی به سایر بیماران دارد و دوست ندارد که آنها از وضعیت زندگیش با خبر شوند از فوت دومین فرزند خود در همین خانه خبر می دهد و می گوید: مدتی پس از ازدواج با همسر دومم فرزند دختری را به دنیا آوردم. “هدیه ” یکسال و نیمه بود که دچار گازگرفتگی شد و جان خود را از دست داد. در خانه ما خبری از گاز کشی نیست و ما برای گرم کردن خودمان مجبور هستیم آتش روشن کنیم و آن شب نیز گاز ناشی از سوخت هیزم، جان کودک من را گرفت.وی در حالی که از فوت دومین فرزند ش ابراز رضایت می کند در رابطه با تولد فرزند سومش می گوید: شرایط زندگی ما به هیچ وجه مناسب نیست به همین خاطر دوست نداشتم که در یک اتاق مخروبه یک دختر بچه را نیز همانند خودم بدبخت کنم. زمانی که او جان خود را از دست داد قصد داشتم که دیگر باردار نشوم اما در نهایت تنها چند ماه پس از مرگ “هدیه” سومین فرزندم را باردار شدم.شهلا در خصوص نحوه تولد نوزادش می گوید: همسرم ۲ ماه است که به دلیل سرقت، زندانی شده و من به تنهایی در اتاق مخروبه مان در بیابان زندگی می کنم. می دانستم که فرصت زیادی تا زایمانم باقی نمانده اما جایی را برای رفتن نداشتم در نهایت نیز از اتاق مخروبه مان خارج شدم تا خود را به شهر پردیس برسانم اما در میان راه نوزاد متولد شد.وی می افزاید: یک قیچی با خود به همراه داشتم و تلاش کردم با آن، بند ناف را قیچی کنم و بعد از آن چیز دیگری متوجه نشدم تا اینکه به بیمارستان منتقل شده و با صدای پزشکان به هوش آمدم.شهلا با بیان اینکه می دانم نوزادم زنده است می گوید: من مادر خوبی برای نوزادم نیستم اما می دانم که او هم همانند من زنده مانده و ساعت های سخت را تاب آورده است. اگر او را از من جدا کنند راضی هستم زیرا می دانم که یک نوزاد در کنار یک مادر معتاد آینده ای ندارد.مادر حتی علاقه ای ندارد که در مورد نوزادش صحبت کند و تنها می گوید همین که زنده مانده خواست خدا بوده است. او اصرار دارد که از بیمارستان مرخص شود و از اینکه پرستاران به او مرفین ترزیق نمی کنند گلایه مند است.پس از صحبت با مادر، راهی بخش نوزادان می شویم. نوزاد پسر در بخش NICU بستری است و به سختی نفس می کشد. پاهایش تا حدودی کبود است و در اولین نگاه، موهای پرپشت او نظرها را جلب می کند.یکی از پرستاران در رابطه با وضعیت نوزاد می گوید: زمانی که نوزاد به بیمارستان منتقل شد، تقریبا منجمد شده بود. او را در آمبولانس داخل یک پتو پیچیده بودند اما به این خاطر که مدت زمان زیادی از تولد او می گذشت، تمام عضلات نوزاد کاملا یخ بسته و منقبض شده بود.وی می افزاید: بلافاصله اقدامات درمانی برای بهبود شرایط نوزاد آغاز شد و تلاش کردیم او را با گرم کردن به شرایط عادی نزدیک کنیم. اکنون همراه با طی مراحل درمان مقدمات ترک اعتیاد نوزاد نیز فراهم شده است. بدون شک وضعیت مادر به گونه ای نیست که نوزاد به او تحویل داده شود.در همین رابطه نرجس رضا علی، مددکار موسسه خیریه مهر آفرین می گوید: بدون شک با توجه به وضعیت بسیار نامناسب مادر، نوزاد به او تحویل داده نمی شود.وی می افزاید: مراحل تحویل نوزاد به سازمان بهزیستی طی خواهد شد و پس از سپری شدن مراحل کامل درمان، نوزاد به سازمان بهزیستی واگذار می شود.

منبع: baharnews.ir

به گزارش ایسنا، در جلسه روز سه شنبه – ۱۲ بهمن ماه – اعضای هیات مدیره این نهاد حمایتی مصوب کردند، نمایندگی‌های استانی به مناسبت سی ‌و هشتمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی در قالب طرحی با عنوان «بهار انقلاب تا بهار طبیعت» با قید الویت نسبت به آزادی تمامی بدهکاران مالی و دیه تا سقف ۲۲ میلیون تومان اقدام کنند.هم اکنون ۱۰ هزار و ۵۱۰ زندانی جرایم غیرعمد در سطح ندامتگاه‌های کشور تحمل حبس می‌کنند که پیش‌بینی می‌شود با اجرای این طرح از تاریخ ۱۳ بهمن تا ۲۸ اسفند ماه حدود ۲۰ درصد از مددجویان فعلی از بند حبس رهایی یابند.

منبع: baharnews.ir

این زن بی رحم ترین قاتل نام گرفته است.”آندریا پورتیو”، ۲۹ ساله  در خانه اش در باکای، آریزونا به اتهام قتل پسر ۵ ماهه اش دستگیر شد. قربانی بر اثر ضربه چاقوی روی گردنش به بیمارستان انتقال داده شد، اما متاسفانه این کودک بر اثر شدت جراحت وارده جان باخت. هنگام وقوع جرم  کودک دیگری به همراه دو دختر متهم نیز در محل حضور داشتند که در حال حاضر فرزندان دیگر این زن به پدرشان سپرده شدند. متهم در حال حاضر در بازداشت بسر می برد و تحت بازجویی قرار دارد. پلیس  گزارش این حادثه  دلخراش را روز دوشنبه حوالی ساعت ۱۲:۳۰ دریافت کرد و با حضور در محل کودک ۵ ماهه را به بیمارستان انتقال داده شد. جزئیاتی در خصوص انگیزه این زن منتشر نشده است.

منبع: baharnews.ir