بایگانی ماه : فوریه, 2017

مشاور سیاسی رئیس‌جمهوری آمریکا گفت، حال که دستور اجرایی ترامپ در دادگاه فدرال متوقف شده، کاخ سفید در حال بررسی تمام گزینه‌ها برای اجرای ممنوعیت مهاجرتی جدید است.

به گزارش ایسنا، استیون میلر، مشاور سیاسی ارشد کاخ سفید در مصاحبه با “فاکس نیوز ساندی” گفت: دستورهای اجرایی جدید برای حفاظت آمریکایی‌ها مقابل “دشمنان” در دست بررسی است.

او تاکید کرد: ما تدابیر جدیدی را در دست داریم تا اطمینان حاصل کنیم که سیستم مهاجرتی ما محل ورود “تروریست‌ها” نمی‌شود.

دادگاه استیناف فدرال آمریکا دستور اجرایی ۲۷ ژانویه دونالد ترامپ را که ورود مسافرانی از هفت کشور عمدتا مسلمان شامل ایران، عراق، یمن، لیبی، سودان، ‌سوریه و سومالی را موقتا ممنوع می‌کرد، متوقف کرده است.

استیون میلر مدعی است که دادگاه استیناف فراتر از اختیاراتش عمل کرده و مجددا تاکید کرد که رئیس‌جمهوری آمریکا در عمل به وعده خودش برای جلوگیری از ورود “تروریست‌های رادیکالی” به ایالات متحده موفق خواهد شد.

منبع: alef.ir

دبیر کل جامعه اسلامی مهندسین اظهار کرد: روحانی اصولگرا است که به دلیل عدم حمایت اصولگرایان از وی در انتخابات سال ۹۲ وامدار اصلاح‌طلبان شده است.

به گزارش خبرگزاری ها، محمدرضا باهنر در نشست خبری  با تسلیت ایام شهادت حضرت فاطمه (س) و تبریک آغاز سی و نهمین سالگرد انقلاب در پاسخ به این پرسش که چگونه موضوع طرح شده از سوی اصلاح‌طلبان با عنوان آشتی ملی را تحلیل  می‌کند، اظهار کرد: اول باید مشخص شود که آشتی ملی بین چه کسانی قرار است صورت بگیرد، اگر منظور مردم است که آنها با مردم‌اند که آنها قهر نیستند. اگر منظورشان مردم با نظام است که مردم همواره همراهی خودشان را با نظام نشان داده‌اند. آخرین نمونه‌اش راهپیماییی ۲۲ بهمن امسال بود که نسبت به سال‌های گذشته خیلی پرشورتر و باشکوه‌تر برگزار شد.

وی ادامه داد: گنده‌گویی‌های ترامپ که خارج از روابط دیپلماتیک دنیا پیش از راهپیمایی امسال گفته شد یکی از عواملی بود که باعث شد مردم به خیابان‌ها بیایند و جواب حرف‌های بی‌ربطش را بدهند.

باهنر مجدد با اشاره به موضوع آشتی ملی، خاطرنشان کرد: آشتی بین قاضی و مجرم معنا ندارد. اصلاح‌طلبان باید مشخص کنند که مقصودشان از آشتی بین چه کسانی است. اگر دنبال آشتی بین قاضی و مجرم هستند اولاً چنین آشتی معنا ندارد، دوماً اگر مجرمی پشیمان شده باید به جرمش اقرار کند. اقرار کند که جرمی انجام داده و لطمه‌هایی به سرمایه‌های اجتماعی وارد کرده است. اصلاح‌طلبان در این خصوص پیشنهادشان را واضح مطرح نکردند.

در بخش دیگری از این نشست باهنر با اشاره به اظهار نظرش درباره اصولگرا بودن حسن روحانی، گفت: من گفته‌ام که در گذشته آقای روحانی حتی یک سخنرانی به نفع اصلاح‌طلبان نداشته است. پیش از سال ۹۲ صدها مورد سخنرانی دارد که اصلاح‌طلبان را نقض می‌کند. در فتنه سال ۷۸ برنامه‌ای مانند آنچه که در ۹ دی سال ۸۸ برگزار شد در دانشگاه تهران برپا شد که سخنران محوری آن برنامه آقای روحانی بودند.

وی در همین رابطه ادامه داد:‌در سال ۹۲ اصولگرایان از آقای روحانی حمایت نکردند و در عوض اصلاح‌طلبان وی را حمایت کرده و همین دلیلی شد تا امروز آقای روحانی وامدار آنها باشد. قطعاً او در انتخابات سال ۹۶ هم گزینه اصلی اصلاح‌طلبان خواهد بود و اصلاح‌طلبان از او عبور نخواهند کرد.

باهنر همچنین تصریح کرد: اصولگرایان هم در مقابل آقای روحانی کاندیدای خودشان را معرفی خواهند کرد اما تحلیل من این است با وجود آنکه اصلاح‌طلبان می‌گویند برای آقا روحانی کاندیدای جایگزین دارند اما از او عبور نمی‌کنند.
 

منبع: alef.ir

جماران نوشت: سردار سلیمانی در توئیتر خود به دو زبان فارسی و عربی نوشت: “پیروزى حزب الله خارج از تصور آمریکا بود، درواقع حزب‌الله پس از پیروزى از چارچوب تهدید‌شونده به چارچوب تهدید‌کننده و بازدارنده تبدیل شد.”
 

منبع: alef.ir

اصغر زارع کهنمویی *روزنامه بهارایران کشور معضلات چندلایه، پیچیده و عمیق است. وسعت و تنوع مشکلات آنقدر هست که نمی‌توان انکارشان کرد. دیگر، هیچ کنشگری از وضعیت «گل و بلبل» سخن نمی‌گوید. قاطبه متفکران و متولیان به این باور رسیده‌اند که «ما مشکل داریم» و «باید سراغ راه‌حل‌های سازنده، سریع، کم‌هزینه و موثر باشیم». اما سوال مهم‌تر این است؛ «این راه‌‎حل‌ها در جیب چه کسانی است؟» و کشور  بحران‌خیز ایران را چه کسانی می‌توانند از سیلاب بلا نجات دهند؟ نزدیک‌ترین پاسخ این است که «باید کشور را به متخصصان بسپاریم.» اما کدام متخصص؟ جهان‌سومی‌ترین پاسخ، «مهندسان» را پیشنهاد می‌کند. ما گمان می‌کنیم، باید برای ساختن کشور، مهندسان اتوکشیده را بر صدر بنشانیم و آنان برای ‌ما پل و جاده و پتروشیمی و پالایشگاه بسازند و به این صورت، کشور توسعه یابد. ما حداقل در ۴۰ سال گذشته چنین کرده‌ایم؛ مهندسان را بر صدر نشانده‌ایم و توسعه را فیزیکی دیده‌ایم. اما آیا، از عرض و طول بحران‌های متنوع ما کم شده است؟ آیا مهندسان توانسته‌اند، با وجود کار تمام‌قد و دلسوزی تمام‌عیار، از بحران‌ها بکاهند و کشور را به آرامش حداقلی برسانند؟ پاسخ منفی است. مهندسان نتوانسته‌اند. اداره کشور به متولیان دیگری نیاز دارد، متولیانی که توسعه را فیزیکی نمی‌دانند و برای مدیریت بحران‌ها، خط‌کش و پرگار به دست نمی‌گیرند. این روزها پرسش از «نحوه عبور از بحران‌ها»، بسامد بالایی یافته است. حتی در تریبون‌های رسمی نیز این پرسش با ادبیات مختلف طرح می‌شود و هرکسی عطف به پایگاه فکری خود به آن جواب می‌دهد. امروز اما، این پرسش را رییس‌جمهور در جمع اصحاب علوم انسانی مطرح کرده است. حسن روحانی که به‌رغم انتقادهای بسیار به عملکردش در قامت رئیس قوه اجرایی، سخنان نغز بسیار گفته و می‌گوید، امروز در اختتامیه جشنواره فارابی، یکی از سخنرانی‌های کلیدی خود را با صدای بلند ایراد کرد: «بزرگترین مسئولیت در حل معضلات جامعه بر عهده علوم انسانی است». این جمله را نه فیلسوفی کنج‌نشین که رئیس اجرایی کشور گفته است؛ کسی که بر مشکلات چندلایه کشور اشراف دارد و می‌داند ایران چگونه در گرداب مشکلات گرفتار است. روحانی شاید نداند وقتی از مسئولیت علوم انسانی سخن می‌گوید، از چه سخن می‌گوید؛ اما حتی رویه ظاهری و صبغه تعارفیِ این سخن نیز جای قدردانی و خوشحالی دارد. به صراحت باید گفت، اتفاق ارزشمندی در نگرش کلان مدیریتی رخ داده است؛ نفر اول اجرایی کشور، علوم انسانی را نه «مزاحم»، نه «سر بار»، نه «زائد» و نه «کالای غرب» که «بزرگترین مسئول» می‌خواند. این اقبال بزرگی است و باید به فال نیک گرفت. فراتر از شادمانی باید برای سخنان رئیس‌جمهور نگران بود. نگران از اینکه بدنه نحیف و بسیار ضعیفِ علوم انسانی کشور، تحمل دشواری مسئولیت سنگین حل معضلات کشور را ندارد. باید پرسید، روحانی از کدام علوم انسانی سخن می‌گوید؟ و این مسئولیت سنگین را متوجه کدام علوم انسانی می‌کند؟ از علوم انسانی که اگر مرده نباشد، در وضعیت احتضار است؟ واقعیت این است، در تمام سال‌هایی که مهندسان بر صدر نشسته بودند، علوم انسانی با تمام قوا، تخریب و تضعیف شد، از دورکردن دانش‌آموزان صاحب نبوغ تا پرهیز از اعتماد به اصحاب علوم‌انسانی در سپردن مسئولیت‌های بزرگ. در تمام سال‌ها و دهه‌های گذشته نابغه‌ها به سمت مهندسی هدایت شدند و مدیریت‌های کلان را مهندسان اشغال کردند. حتی مدیریت وزارت علوم نیز بر عهده مهندسان گذاشته شد. علوم انسانی را کسانی به دست گرفتند که «درجه یک» نبودند. علوم انسانی با این وضعیت بسیار بغرنجِ نیروی انسانی با طوفان‌های متعددِ بیرونی هم مواجه شد؛ از اختصاص نازل اعتبارات سیاستگذاران تا نگاه قشری و حذفی سیاستمداران باعث شد، نفس علوم انسانی بریده شود. علوم انسانی که باید منجی ما در بحران‌های پیچیده باشد، خود دچار بحران است. ما تنها زمانی می‌توانیم به حل بحران‌ها امیدوار باشیم که قبل از هر حوزه دیگری، علوم انسانی را از وضعیت بحران‌زاده خارج کنیم. باید جدا به فکر «نجات علوم انسانی» بود. نجات از چه چیزی؟ پاسخ مشخص است، نجات از اجبار به علوم انسانی نماندنِ علوم انسانی. به تعبیر دیگر، علوم انسانی باید از سازه‌های اجباری رها شود و «علوم انسانی» بماند. در کنار آزادی علوم انسانی از نگرش‌های قشری، باید در حوزه‌های مدیریتی، اعتباربخشی، سیاستگذاری و اشتغال، عنایت ویژه به علوم انسانی شود. به تعبیر دیگر لازم است، نظام اجرایی کشور، درباره علوم انسانی، سیاست تبعیض مثبت اتخاذ کند و این بار، تلاش کند، نابغه‌های ایرانی را به سوی علوم انسانی بکشاند، علوم انسانی را محل آمد و شد نخبگان کند، از اصحاب علوم انسانی در مدیریت‌های کلان استفاده کند و فضا را برای رشد کیفی علوم انسانی مهیا کند. البته که علوم انسانی، مصائب متنوع و پیچیده‌ای دارد و بخشی از معضلات آن متوجه کم‌کاری، بی‌مسئولیتی، بی‌عملی و عافیت‌طلبی خود اصحاب علوم انسانی است؛ اما باید توجه داشت، اگر اعتقاد داریم، «وظیفه هدایت و تعالی جامعه با علوم انسانی است» واگر اعتقاد داریم «تقویت سرمایه اجتماعی بر دوش اصحاب علوم انسانی است»، باید بدون هرگونه تعارف معمول، به فکر اعتلای علوم انسانی باشیم. ما برای اینکه کشور قدرتمندی داشته باشیم، باید به فکر ساخت علوم انسانیِ مسئول، آزاد، پویا، بدون مرز، نظریه‌ساز، پاسخ‌گو و نجات‌بخش باشیم. علوم انسانیِ قدرتمند با هراس، تخریب، تحقیر، تردید، تحدید و وسواس شکل نمی‌گیرد. اگر رئیس‌جمهور اعتقاد دارد، مسئولیت بزرگ حل معضل جامعه بر دوش علوم انسانی است، باید شخصا، اقدامی شجاعانه برای نجات علوم انسانی اتخاذ کند.* عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی

منبع: baharnews.ir

عضو ورزشی شورای شهر تهران در خصوص انتقادهای مطرح شده گفت:این یک سیاسی کاری است و چون نزدیک انتخابات هستیم چنین انتقادهایی صورت می گیرد و این موضوع فقط منوط به شورا نمی شود بلکه نزدیک انتخابات مجلس هم چنین انتقادهایی را مشاهده می کنیم.به گزارش ایران خبر، عضو ورزشی شورای شهر تهران در خصوص انتقادهای مطرح شده گفت:این یک سیاسی کاری است و چون نزدیک انتخابات هستیم چنین انتقادهایی صورت می گیرد و این موضوع فقط منوط به شورا نمی شود بلکه نزدیک انتخابات مجلس هم چنین انتقادهایی را مشاهده می کنیم.حسین رضازاده به عنوان یکی از چهره های ورزشی شورا که بعد از حادثه پلاسکو انتقادات زیادی را متوجه خودش دید در گفت و گو با خبرنگار شوراآنلاین در خصوص عملکرد چهره های ورزشی شورای شهر تهران گفت:ببینید ما ۴ عضو ورزشکار داریم که تمامی آنها کارنامه هایشان برای مردم مشخص است و نیازی نیست تا من تک تک از آنها تعریف کنم. هرکدام از اعضای ورزشی شورا در ۴ کمیسیون مختلف حضور دارند با تمام وجودشان تلاش می کنند تا حقوق مردم پایمال نشود. وی افزود:نکته جالبی که باید بدانید این است که هیچ کدام از ورزشی های شورا در یک کمیسیون با هم نیستند و در ۴ کمیسیون مختلف حضور دارند و فعالیت می کنند.به طور مثال من در کمیسیون اجتماعی فرهنگی هستم و یا آقای ساعی در کمیسیون عمران عضو هستند و این موضوع نشان می دهد که واقعا اعضای ورزشی شورا قابلیت این را دارند که بتوانند در حوزه های مختلف مثمر ثمر باشند. من در کمیسون فرهنگی و اجتماعی که بیشترین عضو را که با ۹ نفر دارد رییس کمیته ورزش هستم و واقعا از نزدیک مشاهده می کنم که تهران فقط به ساخت و ساز و مسائل عمرانی ختم نمی شود. بلکه سرانه ها ی ورزشی هم جزو مهم ترین دغدغه های مردم تهران است. رضازاده ادامه داد:در شهر تهران بیش از ۴۰۰ مجموعه ورزشی داریم که بنده معتقد هستم باید به این مجموعه ها باز هم اضافه شود تا کمبودی از لحاظ سرانه های ورزشی نداشته باشیم. ما شعار می دهیم که مردم تهران باید در ورزش همگانی مشارکت کنند خب اگر این مجموعه ها وجود نداشته باشد مردم تهران چطور می توانند ورزش کنند؟ من همانطور که عرض کردم بازهم می گویم واقعا این صحبت ها سیاسی بازی است و می خواهند برای اعضای ورزشی شورا حاشیه درست کنند. رضازاده در خصوص اینکه بعضی از منتقدان به این مسئله که شما در صحن شورا خیلی کم صحبت می کنید و معمولا در بحث ها شرکت نمی کنید، گفت:ما در هفته جلسات زیادی در کمیسیون ها داریم که بعضا برخی از این جلسات ۵ ساعت  طول می کشد. به همین منظور ما صحبت هایمان را در همین کمیسیون ها انجام می دهیم و دیگر نیازی نیست تا همین صحبت های تکراری را در صحن انجام دهیم. بعضی از اعضا فقط سه شنبه ها صحبت می کنند و در روز یکشنبه که جلسات غیرعلنی است هیچ حرفی نمی زنند! من هم آدمی نیستم که بخواهم صحبت های تکراری را در صحن انجام دهم. علاوه بر آن ما در کمیسون ها فقط یک نفر را موظف می کنم که به نمایندیگی صحبت کند. وی ادامه داد:زمانی که در ورزش بودیم یک جور برایمان حاشیه درست می کردند الان هم که در شورا هستیم یک جور دیگر برایمان حاشیه درست می کنند! بعضی از آدم های حسود و تنگ نظر و سیاسی چنین مشکلاتی را برای ما ورزشکاران ایجاد می کنند. رضازاده در خصوص کلیپی که درفضای مجازی پخش شده است و موضوع آن برمی گردد به حضورش در صندلی داغ  هم گفت: آن برنامه بر می گردد به سال ۸۱٫قرار بود من آن سوال ها را به شوخی جواب بدهم اما نمی دانم چرا پس از ۱۵ سال می آیند چنین کلیپی را در فضای مجازی پخش می کنند. شما بروید در خصوص این برنامه از خود آقای کاردان که آن سال مجری آن برنامه بودند سوال کنید که قرار بود جواب سوال ها را به شوخی بدهیم یا جدی.من حتی یادم هست در آن سال در برنامه ای که من حضور داشتم بهترین برنامه صندلی داغ شد.من یک سوال دارم چرا این کلیپ را سه سال پیش پخش نکردند و گذاشتند نزدیک انتخابت که شد این کلیپ را پخش کنند. حسین رضازاده در خصوص اینکه باوجود این همه هجمه و انتقاد آیا باز هم در دوره پنجم شورا حضور پیدا می کند یا خیر گفت:بله قطعا در دروره پنجم شورا ها هم حضور پیدا می کنم چرا که تشخیص و تصمیم آخر با مردم است. عضو شورای شهر تهران در خصوص گزارش حادثه پلاسکو که از سوی شهردار ارائه شد و مطرح شدن بحث استعفا و یا استیضاح قالیباف گفت: به نظر من شهردار گزارش خوب و جامعی از حادثه پلاسکو در صحن شورا ارائه کرد  بسیاری از ابهامات برطرف شد.بحث استعفا و یا استیضاح شهردار هم به نوعی حاشیه سازی بود و بنده به هیچ وجه موافق موضوعات مطرح شده نبودم.

منبع: irankhabar.ir