بایگانی ماه : فوریه, 2017

گروه سیاسی: در پی بیانات رهبر انقلاب نسبت به ایده مطرح شده از سوی رییس‌جمهور اسبق جمهوری اسلامی، که البته آن را می‌توان از زوایای مختلفی بررسی کرد اما روز گذشته اغلب ائمه جمع با تعابیر تند و بعضا توهین‌آمیز نسبت به خاتمی پیشنهاد او را مورد تمسخر و تحقیر قرار دادند تا جاییکه امام جمعه مشهد او را «عمله فتنه» قلمداد کرد و عده‌ای دیگر از ائمه جمعه از تعابیری همچون «خود فروخته»، «مزدور استکبار»، «فتنه گر» و … برای حمله به خاتمی استفاده کردند.در خصوص این بخش از بیانات رهبر انقلاب در سخنرانی اخیرشان که: «آشتی ملی بی معناست زیرا ملت با هم دچار اختلاف و قهر نیستند در نتیجه اساسا مطرح کردن این چنین ایده‌ای غلط است» باید با سیدمحمد خاتمی و دیگر اصلاح طلبانی که به نیت خیر در این روزها مشغول تلاش تئوری و عملی برای نهادینه کردن این ایده بوده‌اند؛ سخنی صریح داشت. فعالان سیاسی و رسانه ای اصلاح‌طلب و بیش و پیش از همه آن‌ها آقای خاتمی بهتر است توجه کنند که در زمانی که رهبری به عنوان فردی که مسئولیت کلان نظام اسلامی را بر عهده دارند و قاعدتا نسبت به موضوعات مختلف مطرح شده در جامعه نیز اشراف دارند ایده آشتی ملی را فاقد معنا می‌دانند و معتقدند که در جامعه امروز ایران دلیلی برای مطرح کردن آن نیست، تداوم و اصرارورزی روی این تلاش‌ها و حتی تغییر عناوین آن از «آشتی ملی» به «گفتگوی ملی» و مشابه آن بی ثمر است. به همین دلیل، شاید بهترین راه حل در کوتاه مدت، برای سیدمحمد خاتمی و دیگر کسانی که معتقد به راهگشا بودن آشتی ملی هستند این است که افزون بر ممنوعیت‌های متنوع و عجیب و غریبی که برایشان وجود دارد، مدتی خودشان خود را «ممنوع‌النظر» هم کنند. زیرا هنگامی که هر ایده مطرح شده از سوی ایشان و جریان سیاسی‌شان (اصلاح‌طلبان) با مخالفت روبرو می‌شود (که یکی از تبعات آن هم میدان یافتن برخی چهره‌های تندرو و استفاده از تعابیر توهین‌آمیز است) به نظر می‌رسد چندان منطقی نباشد که هر روز تلاشی نو و ایده‌ای جدید را برای حل مشکلات جامعه بر روی میز گذاشت. قاعدتا هر گاه نیازی به مشورت با این جریان سیاسی– فکری که دو انتخابات اخیر جایگاهش در جامعه را نیز به خوبی عیان کرده است ایجاد شود، نظام اگر خود تشخیص بدهد به آن‌ها رجوع خواهد کرد، برای مثال آقای روحانی در سال ۹۲ که نیاز به حمایت خاتمی در ایام تبلیغات داشت مدام در سخنرانی‌هایش با عنوان محترمانه «حضرت حجت الاسلام و المسلمین» نام سیدمحمد خاتمی را تکرار می‌ کرد اما پس از انتخابات، حتی از ذکر نام خالی او هم خودداری کرد و از عنوان رییس دولت اصلاحات استفاده کرد! در این که قلب خاتمی و امثال او برای دفاع از نظام و انقلاب و رهبری می‌تپد هیچ کس در پیش وجدان خودش شکی ندارد اما شاید گاهی با سکوت بتوان هم شانیت خود را حفظ کرد و هم از انقلاب و نظام برآمده از آن دفاع کرد. همان کاری که مرحوم آیت‌الله هاشمی رفسنجانی در مقاطعی از زندگی‌اش انجام داد. ضمن اینکه به هرحال، یک جریان سیاسی باید برای خود خطوط قرمزی هم تعریف کند تا به راحتی، بدنه اجتماعی خود را از دست ندهد. در همین ماجرای اخیر، بسیاری از دوستداران خاتمی از او انتقاد می‌کنند که چرا بی‌دلیل خود را سیبل و هدف قرار می‌دهد و در حالیکه بارها این مسیر را پیموده و به بن بست برخورد کرده چه اصراری بر «تکرار» آن دارد؟ هرچند برخی دوستدارانش هم در پاسخ و دفاع از «تکرار مکررات»! او می‌گویند، او برای ثبت در تاریخ باید همواره بر مواضعش پافشاری کند اما به نظر می‌رسد همانطوریکه از قدیم گفته‌اند که در بسیاری مواقع «سکوت سرشار از ناگفته‌هاست» مصداق و توجیه بیشتری از «تکرار» مواضع دارد.پس خطاب به ایشان و دیگر همفکرانشان باید دوستانه و مشفقانه پیشنهاد کنیم شما که رسما ممنوع‌البیان و ممنوع التصویر هستید، در چنین فضایی بیایید خود را برای مدتی «ممنوع‌النظر» کرده و سکوت پیشه کنید، این برای شما بهتر است تا حداقل، طرفدارانتان بابت این همه توهین و تحقیری که نمونه‌های آن را همین دیروز علیه شما در تریبون‌های رسمی شاهد بودند، بیش از این فشار روحی و روانی را تحمل نکنند؛ ضمن اینکه تاریخ هم، مواضع شما را برای همیشه ثبت کرده و برای آیندگان بایگانی کرده، و اصرار بر تکرارگویی نه تنها سودبخش نیست بلکه به وجاهت شما لطمه سنگینی وارد خواهد آورد.

منبع: baharnews.ir

تصاویر صفحه نخست روزنامه‌های سیاسی کشور که صبح امروز در پیشخوان مطبوعات عرضه می‌شود.
 


 



 



 



 



 

 



 





 







 







 





 







 



 



 





 





 



 



 



 



 





 



 



 



 

منبع: alef.ir

تاریخ انقلاب اسلامی ایران مشحون است از خدمت و خیانت افراد و جریان‌هایی که مرور آنها برای نسل امروز که رودررو با این حقیقت شکوهمند است، بس ضروری و حیاتی است.

فصل مشبعی از این تاریخ، شرح وفاداری، فداکاری و ایستادگی انقلابیون بصیر و مقاوم است که پروانه‌وار در آتش خدمت به اسلام و ملت شریف ایران، بال و پر سوزاندند تا شعله انقلاب فروزان و پرچم آن برافراشته بماند.

چه کسانی که رنج‌ها، مرارت و سختی‌های مبارزه با رژیم ستم‌شاهی را برای پیروزی انقلاب اسلامی به جان خریدند و نه تنها خود بلکه ملت ایران را از یوغ بردگی دشمنان قسم خورده این ملت نجات دادند و چه کسانی که پس از پیروزی انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی(ره) مردانه بر سر عهد و پیمانی که با او بسته بودند ماندند و هرگز شهادت‌ها، اسارت‌ها و زخم‌زبان‌های لومه لائم‌ آنها را از راه پرافتخار انقلابیگری باز نداشت و آن هنگام که با خبر سهمگین رحلت او مواجه شدند با لمعاتی از ضمیر امیدوار و قلب مطمئن آن یار سفر کرده با خلف شایسته او پیمان وفاداری بستند و در رکاب او و تحت امر او، ولایتمداری خویش را به اثبات رساندند و همراه آن جلودار راه‌بلد، فراز و نشیب‌های زیادی را پشت سر ‌گذاشتند و انقلاب اسلامی را به کانونی از الهام‌بخشی برای ملت‌های مسلمان و آزادیخواه عالم بدل کردند. آنها با پرچمداری امام خامنه‌ای توانستند نمایشی پرشکوه از برکات اسلام‌ واقعی و انقلابی که امام راحل(ره) از آن به اسلام ناب محمدی(ص) تعبیر فرموده‌ بودند،  برای آبادانی دین و دنیای مردم و غلبه بر الگوهای تحمیلی غربی ارائه دهند و از شعارها و آرمان‌های انقلاب اسلامی مردانه حفاظت و از مرزهای جغرافیای عقیدتی آن حراست کنند.

اما در کنار شرح این خدمت‌ها سینه تاریخ انقلاب اسلامی از زخم خیانت‌های خیانتکاران نیز مالامال از درد و رنج است. آنهایی چه بر اثر دلبستگی به منافع زودگذر مادی، جاه‌طلبی، کیش شخصیت، دنیاطلبی، نفاق، حسد و کینه و چه بر اثر تحلیل‌های غلط و بی‌بصیرتی از قطار انقلاب پیاده شدند و خنجر کین به روی انقلاب و انقلابیون کشیدند و غالبا نیز خروج‌شان از گردونه انقلاب با استقبال دشمنان قسم خورده این ملت مواجه شد و چه بسیار از آنان که تحت حمایت دشمنان قلم و زبان خود را تبدیل به آتشباری برای انهدام ارزش‌ها، اصول و آرمان‌های انقلاب کردند و مگس‌وار بر آسیب‌ها نشستند و زبان به طعنه گشودند و خفاش‌وار چشم از پیشرفت‌ها و کامیابی‌ها بستند و به این هم بسنده نکردند و تلاش کردند چهره دشمنان پلید از پهلوی‌های سیاه گرفته تا آمریکای جنایتکار را بزک کرده لباس دوست بر آنها بپوشانند و زمینه‌ساز برگشت مجدد سلطه بیگانگان و وابستگان به اجنبی در این کشور شوند.

امیر‌المومنین از اینگونه کسان در خطبه هفتم نهج‌البلاغه چنین یاد می‌کند:

«اتَّخَذُوا الشَّیطَانَ لِأَمْرِهِمْ مِلَاکاً وَ اتَّخَذَهُمْ لَهُ أَشْرَاکاً فَبَاضَ وَ فَرَّخَ فِی صُدُورِهِمْ وَ دَبَّ وَ دَرَجَ فِی حُجُورِهِمْ فَنَظَرَ بِأَعْینِهِمْ وَ نَطَقَ بِأَلْسِنَتِهِمْ فَرَکِبَ بِهِمُ الزَّلَلَ وَ زَینَ لَهُمُ الْخَطَلَ فِعْلَ مَنْ قَدْ شَرِکَهُ الشَّیطَانُ فِی سُلْطَانِهِ وَ نَطَقَ بِالْبَاطِلِ عَلَى لِسَانِهِ؛ شیطان را پشتوانه خود گرفتند و او از آنان دام‌ها بافت، در سینه‌هاشان جاى گرفت و در کنارشان پرورش یافت. پس آنچه می‌دیدند شیطان بدی‌شان مى‌نمود و آنچه مى‌گفتند سخن او بود. به راه خطاشان برد و زشت را در دیده آنان آراست. شریک او شدند و کردند و گفتند، چنانکه او خواست».

این روزها سالگرد صدور نامه مهم امام خمینی(ره) در آخرین ماه‌های عمر پربرکت‌شان خطاب به روحانیت و حوزه‌های علمیه در سوم اسفند ۱۳۶۷ است. این نامه مشحون است از شرح خیانت‌های خیانتکاران به انقلاب و نظام اسلامی و باید آن را شقشقیه امام راحل(ره) به حساب آورد.

مطالعه این نامه نسل امروز را متوجه خیانت‌هایی خواهد کرد که اگر نبود لطف و یاری حق و بیداری و هشیاری حضرت امام(ره) معلوم نبود سرنوشت انقلاب به کجا ختم می‌شد.

این پیام را باید سند آشتی‌ناپذیری امام(ره) با خیانتکاران به انقلاب نامید. آشتی‌ناپذیری با:

– سرمایه‌داران زالوصفت
– تحجرگرایان و مقدس‌نمایان احمق که با ژست تقدس‌مآبى تیشه به ریشه دین و انقلاب و نظام مى‏زنند.
– قائلان به جدایی دین از سیاست
– پشتیبانی‌کنندگان فتنه‌گران و براندازان نظام (فتنه قم و تبریز و فتنه‌ کودتاى نوژه با عاملیت یک مرجع بی‌بصیرت با هماهنگى چپی‌ها و سلطنت‌طلبان و تجزیه‌طلبان کردستان و…)
– تحلیلگرانی که برکات جنگ تحمیلی را زیر سوال می‌برند و القا می‌کنند در کنار خسارت‌ها موفقیت نداشته‌ایم.
– لیبرال‌ها و کسانی که در ابتدای انقلاب برای اداره کشور به آنها اعتماد شد.
– کسانی که شعار مرگ بر آمریکا را زیر سوال می‌برند.
– کسانی که اجرای حکم خدا درباره منافقین را زیر سوال می‌برند.
– طلبکاران از انقلاب
– کسانی که اجرای حکم اعدام سلمان رشدی را خلاف اصول و قوانین دیپلماسى تفسیر می‌کنند و نگران تبعات ناشی از آن از سوی کشورهای غربی هستند.
– کسانی که معتقدند دشمنی دشمنان با انقلاب به خاطر موضع‌گیری‌های انقلابی ما بوده‌ است نه ماهیت جهانخواران که اساسا با اسلام و شعارها و ارزش‌های انقلاب اسلامی از جمله استقلال و عدم وابستگی مخالفند.

ضمن توصیه به مطالعه و بازخوانی مجدد و چند باره این پیام، این روزها که بحث آشتی ملی مورد توجه برخی سیاسیون و اصحاب رسانه قرار گرفته، مناسب است مدعیان آشتی ملی به پشت سر خود نگاه کنند و ببینند با ملاک قرار دادن مفاد رهنمودهای امیرالمومنین در خطبه هفتم نهج‌البلاغه و مفاد منشور روحانیت چه گروه‌هایی را پشت سر خود می‌بینند و آنها امام چه کسانی‌اند؟ یوم ندعوا کل اناس بامامهم.

چه کسانی و از چه جریانی شیطان را ملاک امر خود گرفتند و آغوش باز خود را محل تخم‌گذاری شیطان کردند؟ شیطان چگونه توانست حلقوم آنها را بلندگوی خود قرار دهد و از زبان آنها حرف خود را بزند؟

امروز سرمایه‌داران زالوصفت و مرفهین بی‌درد پشت سر چه جریانی هستند؟ امروز چه جریانی خود را مقبول کسانی که نسبتی با انقلاب اسلامی برقرار نمی‌کنند، می‌داند؟

امروز صهیونیسم بین‌الملل و سیاستمداران نظام سلطه جهانی و استکبار از چه جریانی حمایت می‌کنند و دل به چه کسانی بسته‌اند و آنها عناصر چه جریانی را سرمایه باارزش خود تلقی می‌کنند؟

امروز جریان تشیع انگلیسی به عنوان نماد تحجر و مقدس‌نمایی از چه جریانی حمایت می‌کند و چه هدف مشترکی با آن جریان برای خود تعریف کرده است؟

امروز لیبرال‌ها و بهایی‌ها پشت سر چه جریانی هستند؟

نهضت‌ آزادی‌ها با چه جریانی سر سفره نشسته‌اند؟ سران و عناصر چه جریانی سردمدار بازگشت به نهضت آزادی هستند و به این افتخار می‌کنند؟

چه جریانی با معتقدان به «جدایی دین از سیاست» پیوند برقرار کردند و بر خلاف مشی و مرام حضرت امام خمینی(ره) به دنبال تئوریزه کردن آن برآمدند؟

چه جریانی از عناصر مطرود امام راحل(ره) که کمر امام را شکستند حمایت می‌کند و آنها نیز حامیان چه جریانی هستند؟
تروریست‌ها اعم از منافقین، پژاک، گروه عبدالمالک ریگی و…. در فتنه ۸۸ پشت سر چه جریانی ایستادند و اکنون حامیان کدام جریان هستند؟

شعار «مرگ بر اصل ولایت فقیه» از حلقوم حامیان چه جریانی بیرون آمد؟

چه کسانی و چه جریانی تلاش کردند با شعار «مرگ بر روسیه»، به قول حضرت امام خمینی(ره) شعار «مرگ بر آمریکا» را منسی کنند؟

چه جریانی اجرای احکام خدا درباره منافقین را زیر سوال برده است و مقابل سیل هجوم دشمنان انقلاب اسلامی به ساحت مقدس حضرت امام خمینی(ره) مهر سکوت بر لب زدند و جفای کینه‌ورزان و وابستگان مطرودان امام را به ایشان را دیدند و دم برنیاوردند؟

در رسانه‌های چه جریانی از مراجع تقلید بی‌بصیرت و مطرود امام خمینی(ره) چهره‌سازی می‌شود و آرای فقهی و سیاسی آنها تبلیغ و نه نقد می‌شود؟

آری! اگر امام خمینی(ره) بود همچنان با اینها سر آشتی نداشت همچنان که خلف شایسته او نیز با صلابت از آشتی‌ناپذیری انقلاب و مردم انقلابی با آنان یاد می‌کنند.

جریانی که به دنبال آشتی ملی است باید تکلیف خود را با حامیان رنگارنگش مشخص و مرزبندی  خود را با دشمنان پررنگ کند و از اقداماتی که منجر به بسیج آنها علیه انقلاب مظلوم اسلامی در فتنه ۸۸ شده است عذرخواهی کند و به وفاداران به امام خمینی(ره) و امام خامنه‌ای بپیوندد.

این نوشته را با مرور بخشی از این پیام امام خمینی(ره)  به پایان می‌بریم. بدان امید که سیاسیون و عناصر فعال جریان‌های سیاسی بدانند حامیان جریان فتنه سر آشتی‌پذیری با اصول و اهداف انقلاب ندارند لذا آنها نیز نباید با آنها سر سازش داشته باشند و تا دیر نشده باید حساب خود را با آنان روشن کنند و از آنان برائت جسته، به آغوش ملت بازگردند.
«من به طلاب عزیز هشدار مى‏دهم که علاوه بر اینکه باید مواظب القائات روحانى‏نماها و مقدس‌مآب‌ها باشند، از تجربه تلخ روى کار آمدن انقلابى‏نماها و به ظاهر عقلاى قوم که هرگز با اصول و اهداف روحانیت آشتى نکرده‏اند عبرت بگیرند که مبادا گذشته تفکر و خیانت آنان فراموش و دلسوزی‌هاى بی‌مورد و ساده‏اندیشی‌ها سبب مراجعت آنان به پست‌هاى کلیدى و سرنوشت‏ساز نظام شود…من امروز بعد از ۱۰ سال از پیروزى انقلاب اسلامى همچون گذشته اعتراف مى‏کنم که بعضی تصمیمات اول انقلاب در سپردن پست‌ها و امور مهم کشور به گروهى که عقیده خالص و واقعى به اسلام ناب محمدى نداشته‏اند، اشتباهى بوده است که تلخى آثار آن براحتى از میان نمى‏رود، اگر چه در آن موقع هم من شخصاً مایل به روى کار آمدن آنان نبودم ولى با صلاحدید و تایید دوستان قبول نمودم و الآن هم سخت معتقدم که آنان به چیزى کمتر از انحراف انقلاب از تمام اصولش و هر حرکت به سوى آمریکاى جهانخوار قناعت نمى‏کنند، در حالى که در کارهاى دیگر نیز جز حرف و ادعا هنرى ندارند. امروز هیچ تأسفى نمى‏خوریم که آنان در کنار ما نیستند، چرا که از اول هم نبوده‏اند. انقلاب به هیچ گروهى بدهکارى ندارد و ما هنوز هم چوب اعتمادهاى فراوان‏ خود را به گروه‌ها و لیبرال‌ها مى‏خوریم، آغوش کشور و انقلاب همیشه براى پذیرفتن همه کسانى که قصد خدمت و آهنگ مراجعت داشته و دارند گشوده است ولى نه به قیمت طلبکارى آنان از همه اصول، که چرا مرگ بر آمریکا گفتید؟ چرا جنگ کردید؟ چرا نسبت به منافقین و ضدانقلابیون حکم خدا را جارى مى‏کنید؟ چرا شعار نه شرقى و نه غربى داده‏اید؟ چرا لانه جاسوسى را اشغال کرده‏ایم؟ و صدها چراى دیگر».
بنگرید سران و حامیان فتنه با چه کسانی پیوند خورده‌اند؛ از متحجران و مروجان تشیع انگلیسی گرفته تا منافقین و تروریست‌ها و عبدالمالک ریگی و صهیونیست‌ها و لیبرال‌ها و نهضت آزادی‌ها و استکبار جهانی و…. که همه و همه یک وجه مشترک دارند و آن تشنه بودن به خون انقلاب اسلامی و انقلابیون وفادار به آرمان‌های امام است.

منبع: alef.ir