بایگانی ماه : ژانویه, 2017

نظریه پرداز آمریکایی هشدار داد در صورتی که ترامپ به وعده خود درباره لغو برجام عمل کند، این اقدام به انزوای بیشتر آمریکا در جهان منجر خواهد شد.

به گزارش تسنیم، “نوام چامسکی” زبان شناس و نظریه پرداز مشهور آمریکایی در سخنرانی اخیر خود که از طریق شبکه تلویزیونی «دموکراسی اکنون» پخش شد، گفت: آمریکا به شکل قابل توجهی در جهان منزوی شده است و شاید شوکه کننده ترین بخش این مسئله، انزوای آمریکا در همین نیمکره غربی باشد. جایی که هنری استیمسون، وزیر جنگ در زمان روزولت (رئیس جمهور اسبق آمریکا) از آن با عنوان منطقه کوچک ما (آمریکای ها) یاد کرده بود. منطقه ای که در آن کسی ما را نمی رنجاند و اگر کسی خلاف روال مرسوم عمل کند، او را شدیداً مجازات خواهیم کرد.
 
این موضوع اکنون با واقعیت فاصله زیادی دارد. در طول این قرن، امریکای لاتین برای نخستین بار بعد از پانصد سال، خود را از امپریالیسم غرب که آمریکا در طول صد سال اخیر نماد آن بود، رها کرده است. صندوق بین المللی پول که اصولاً نهاد وابسته به وزارت خزانه داری آمریکا است، کاملاً از آمریکای جنوبی بیرون رانده شد. دیگر هیچ پایگاه نظامی آمریکا در آمریکای لاتین باقی نمانده است.
 
سازمان های نیمکره غربی (منطقه آمریکای لاتین) به تدریج، آمریکا و کانادا را کنار می گذارند. در سال ۲۰۱۵ میلادی، آمریکا کاملاً از اجلاس منطقه ای در خصوص کوبا، کنار گذاشته شد. نیمکره غربی زمین نیز مانند دیگر کشورهای دنیا با سیاست های آمریکا در خصوص مسئله حیاتی کوبا، مخالف بود. بدون شک، همین مسئله اوباما را واداشت که به عادی سازی روابط با کوبا روی بیاورد. این گامی رو به جلو بود، اما دونالد ترامپ (رئیس جمهور منتخب آمریکا) ممکن است آن را لغو کند.
 
چامسکی افزود: در ابعاد گسترده تر، اتفاق مشابهی در آسیا رخ داده است. می دانید یکی از سیاست های مهم اوباما، این باصطلاح «چرخش به آسیا» بود که اصولاً برای مقابله با چین رخ داد. یکی از اجزای سیاست چرخش به آسیا، پیمان تجاری شراکت دو سوی اقیانوس آرام بود که کوشید سایر کشورهای منطقه آسیا- اقیانوس آرام را به غیر از چین، گردهم بیاورد. به نظر می رسد این پیمان تجاری به دلایل کاملاً خوبی در ورطه فروپاشی قرار دارد؛ اما پیمان تجاری بین المللی دیگری موسوم به «شراکت اقتصادی جامع منطقه» وجود دارد که رو به گسترش است. این پیمان تجاری که چین مطرح کرده است، متحدان آمریکا از پرو و استرالیا تا ژاپن را جذب خود کرده است. آمریکا احتمالاً از این پیمان تجاری فاصله خواهد گرفت، همان طور که آمریکا عملاً تنها کشوری است که از «بانک توسعه زیرساخت های آسیا» در چین فاصله گرفته است. «بانک توسعه زیرساخت های آسیا» در واقع همتای بانک جهانی به شمار می رود و آمریکا سالها با آن مخالفت کرده است. اما اکنون همه متحدان آمریکا از جمله انگلیس به این بانک ملحق شده اند.
 
از سوی دیگر، گسترش چین به سوی غرب با استفاده از سازمان همکاری شانگهای و نقشه «جاده ابریشم» ادامه دارد. چین به دنبال ایجاد نظام یکپارچه برای بهره برداری مشترک از منابع و انرژی منطقه است و طرح (جاده ابریشم) شامل منطقه سیبری، هند و پاکستان می شود. به نظر می رسد که ایران و احتمالاً ترکیه نیز بزودی به این طرح ملحق می شوند. این طرح از چین تا اروپا امتداد خواهد داشت. آمریکا خواستار آن شد که نقش ناظر را (در سازمان همکاری شانگهای) داشته باشد، اما درخواست این کشور رد شد. یکی از تعهدات اصلی سازمان همکاری شانگهای و مجموعه کشورهای آسیای میانه این است که آمریکا نباید در سراسر این منطقه پایگاه نظامی داشته باشد.
 
چامسکی افزود اگر رئیس جمهور منتخب آمریکا به وعده خود برای پایان دادن به توافق هسته ای با ایران عمل کند، احتمالاً بزودی گام دیگری به سوی انزوا (آمریکا) برداشته خواهد شد. سایر کشورهایِ طرف توافق و عمدتاً اروپا ممکن است این توافق را ادامه دهند. این بدین معنا است که تحریم های آمریکا نادیده گرفته خواهد شد. بدین ترتیب، انزوای آمریکا گسترش می یابد و این کشور حتی از اروپا دور خواهد شد. اروپا حتی ممکن است در این شرایط، تقابل با روسیه را کنار بگذارد. خروج انگلیس از اتحادیه اروپا (برگزیت) نیز احتمالاً به این مسئله کمک کند، زیرا انگلیس به عنوان صدای (منعکس کننده نظرات) آمریکا و ناتو قرار است از اروپا خارج شود و این مسئله، فرصت هایی را پیش روی اروپا قرار خواهد داد.
 

منبع: alef.ir

جانشین فرمانده نیروی دریایی روسیه از برنامه این کشور برای حضور ناوگان دریایی شمال روسیه در آبهای مدیترانه، اقیانوس آتلانتیک و قطب شمال خبر داد.

به گزارش مهر به نقل از تاس، «نیکلای یومنوف»، جانشین فرمانده نیروی دریایی روسیه از اعزام ناوگان نظامی دریایی شمال روسیه به دریای مدیترانه، منطقه قطب شمال و اقیانوس آتلانتیک در سال جاری میلادی خبر داد.

وی گفت: نیروهای تعدادی از واحدهای کشتی های جنگی برای انجام سفری طولانی به اقیانوس قطب شمال، مناطق مختلف آتلانتیک (در شرق آمریکا) و مدیترانه آماده می شوند.

گفته می شود در سال گذشته میلادی، خدمه کشتی های جنگی، زیردریایی های هسته ای و کشتی های لجستیکی روسیه بیش از ۳۰ سفر دریایی به نقاط دور دست انجام دادند.

گفته می شود بسیاری از کشتی های نظامی مطرح روسیه از جمله تنها ناو هواپیما بر این کشور یعنی «آدمیرال کوزنتسوف» نیز قرار است در این سفر حضور داشته باشند.

منبع: alef.ir

روزنامه نیویورک‌تایمز در گزارشی به تغییر سیاست آمریکا در قبال روسیه با حضور ترامپ در قدرت پرداخت.

به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان؛ روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز در گزارشی به تغییر سیاست کشورش در قبال روسیه با حضور دونالد ترامپ در قدرت پرداخت و نوشت: با ترامپ، روسیه از دشمن پنج شنبه آمریکا به دوست جمعه تبدیل شد.

این روزنامه در گزارش خود نوشت: روسیه روز پنج شنبه دشمن آمریکا بود؛ بطوری‌ که باراک اوباما، رئیس جمهور این کشور که دوران آن به زودی به پایان می‌رسد ۳۵ دیپلمات روس را اخراج کرد. اما این کشور روز جمعه در میان توییت های احترام آمیزی که میان مسکو و دونالد ترامپ رد و بدل شد، به دوست آمریکا مبدل گشت.

این روزنامه در ادامه گزارش خود می نویسد: تنش ها میان مسکو و واشنگتن روز پنجشنبه با اعلام تحریم‌های جدید از سوی دولت اوباما به اوج خود رسید. این تحریم‌ها در سایه متهم شدن روسیه از سوی آمریکا در خصوص حملات سایبری با هدف تأثیرگذاری بر انتخابات ریاست جمهوری این کشور وضع شده است. 

در سخنان غیر معمول در تاریخ روابط تنش آلود روسیه و آمریکا، ماریا زاخارووا، سخنگوی وزارت خارجه روسیه در آستانه کریسمس گفت: دولت آمریکا نشان داد که باور دارد قوی‌ترین فرد حق دارد ایجاد شرارت کند.

این اقدامات از جانب دو کشور نمایانگر عادت آنها در دشمن پنداشتن طرف مقابل است؛ اما با ورود به روز جمعه این جو از بین رفت. ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه اعلام کرد به اقدام اوباما در اخراج دیپلمات‌های روس واکنش نشان نخواهد داد و منتظر می‌ماند تا دولت جدید آمریکا بطور رسمی قدرت را در ۲۰ ژانویه ( اول بهمن) در دست گیرد.

همچنین در تمجید از این اقدام، دونالد ترامپ، رئیس جمهور منتخب آمریکا پوتین را فردی بی نهایت باهوش توصیف کرد.

همچنین حساب رسمی کاخ کرملین در توییتر روز جمعه پیام تبریک سال جدید میلادی را که ولادیمیر پوتین برای دونالد ترامپ، ملت آمریکا و باراک اوباما و خانواده‌اش فرستاده بود، منتشر کرد.

نیویورک تایمز همچنین می‌نویسد: طبق اعلام مجله تایم، با وجود آنکه پیام تبریک بیشتر اوقات در روابط دو کشور از زمان جنگ سرد وجود داشته، اما رسانه‌های آمریکایی معتقدند پوتین به ترامپ امید بسته تا بدین وسیله یخ روابط دو کشور آب شود؛ مسأله ای که سبب واکنش مثبت رئیس جمهور جدید آمریکا شده است.

منبع: alef.ir

با حذف گروه های ضدانقلاب، نیروهای انقلابی در دو جریان راست و چپ به رقابت سیاسی مشغول شدند. این دسته بندی، تا زمان حیات امام خمینی(ره) با محوریت دو جریان روحانی پیش می رفت، اما پس از ارتحال حضرت امام(ره) و در دوره سازندگی، طیف چپ با گذاری درونی، از ارزش های اولیه خود فاصله گرفت و کمی بعد خود را به عنوان جریان اصلاح طلب به جامعه معرفی کرد.
 

 
اعلام موجودیت جبهه مردمی نیروهای انقلاب اسلامی درحالی طی روزهای اخیر در صدر خبرهای سیاسی کشور قرار گرفته که برخی گمان می کنند این جبهه تنها کارکردی انتخاباتی دارد؛ حال آنکه با توجه به تحولات سیاسی دهه های اخیر، باید قائل به کاربردهایی فراتر از انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم برای این جبهه بود.
برای درک ظرفیت های فراانتخاباتی این جبهه، باید کمی به عقب بازگشت و جریان رقابت های حزبی در تاریخ جمهوری اسلامی را مورد بررسی قرار داد. بررسی هایی که نشان می دهد جبهه مردمی نیروهای انقلاب، بذر دسته بندی های نوین حزبی در ایران را در خاک حاصلخیر سیاست ورزی در کشورمان کاشته و باید منتظر نتایج آن در آینده بود.

صف آرایی نیروهای اسلامی و غیراسلامی در جمهوری اول

انقلاب اسلامی ایران در حالی سال ۵۷ به پیروزی رسید که دو طیف اصلی، به عنوان مبارزان انقلابی شناخته می شدند. دسته اول، طیف عظیم نیروهای اسلامی بودند که با تاکید بر گفتمان انقلابی در ذیل ابرگفتمان اسلام، از جمهوری اسلامی به عنوان یک مدل جدید حکمرانی حمایت می کردند و پشت سر امام خمینی(ره) از نظریه ولایت فقیه ایشان حمایت می کردند. دسته دوم اما گروه های غیراسلامی بودند که هرچند بسیاری از آنها مسلمان به شمار می رفتند، اما قائل به تعریف انقلاب در ذیل گفتمان دینی نبوده و یا از منظر مارکسیستی به انقلاب نگاه می کردند یا آن را به رفرمی لیبرالیستی تقلیل می دادند.
این دسته بندی ادامه یافت تا آنکه پس از تسخیر لانه جاسوسی در آبان ۵۸ و نیز درگیری مسلحانه منافقان و نیروهای انقلابی در خرداد ۶۰، مردم، طیف غیراسلامی که حالا ضدانقلاب نیز شده بودند را از عرصه سیاست ورزی حذف کردند و ماهیت واقعی آنها که وابستگی به بیگانگان بود و در سالهای بعد خود را بیشتر نمایان ساخت را به خوبی شناختند.

راست و چپ، میراث جمهوری دوم

با حذف گروه های ضدانقلاب، نیروهای انقلابی در دو جریان راست و چپ به رقابت سیاسی مشغول شدند. این دسته بندی، تا زمان حیات امام خمینی(ره) با محوریت دو جریان روحانی پیش می رفت، اما پس از ارتحال حضرت امام(ره) و در دوره سازندگی، طیف چپ با گذاری درونی، از ارزش های اولیه خود فاصله گرفت و کمی بعد خود را به عنوان جریان اصلاح طلب به جامعه معرفی کرد.

رقابت های حزبی در ایران در دهه هشتاد معطوف به رقابت دو جریان اصلی اصلاح طلب و اصولگرا شد. جریاناتی که میراث دار سنت راست و چپ بودند و همان اختلافات قبلی در شیوه حکمرانی را متناسب با موضوعات روز در جامعه مطرح می کردند. اما آنچه باعث شد که ناکارآمدی این رقابت حزبی عیان شود، اتفاقات مربوط به سال ۸۸ بود. رویدادی که با شدتی بیش از فتنه ۷۸، نشان داد از دل جریان اصلاح طلب، گروه هایی بیرون آمده اند که بی اعتقاد به اصل نظام، سر در سودای بازگشت به دسته بندی های جمهوری اول را دارند؛ یعنی رویارویی نیروهای انقلابی و ضدانقلابی.
با شکست این جریان در فتنه ۸۸ و نمایش وفاداری مردم به انقلاب اسلامی، ایده وحدت نیروهای انقلابی کلید خورد. وحدت همه گروه هایی که خود را وفادار به انقلاب اسلامی، امام و رهبری دانسته و حاضرند به خاطر منافع ملی، پا بر روی برخی اختلاف سلیقه هایی بگذارند که بعضا در زمان استقرار دولت محمود احمدی نژاد بروز یافته بود.

جبهه انقلابی، نماد جمهوری سوم

اگر بپذیریم که بر اساس برخی تعابیر، راهپیمایی تاریخی مردم در نهم دی ماه ۱۳۸۸ انقلاب سوم و شکل دهنده به عصر تازه ای از حیات تمدن ساز انقلاب اسلامی بود، باید اذعان کنیم که پس از این واقعه تاریخی، دسته بندی نیروهای سیاسی دچار تغییر شد. عده ای راه به انحراف پیمودند و بر اختلافات تاکید کردند اما عده ای دیگر تلاش کردند تا از طریق وحدت عملی، مانع از قدرت گرفتن دوباره فتنه گرانی شوند که یک بار، عملا کشور را در آستانه یک بحران جدی قرار داده و به لبه پرتگاه کشانده بودند.

به نظر می رسد با توجه به تحولاتی که در هفت ساله گذشته از دی ماه ۸۸ تا دی ماه ۹۵ رخ داده، اکنون «جبهه مردمی نیروهای انقلاب اسلامی» با درک اهمیت وحدت و احیای گفتمان انقلابی گری که مورد تاکید رهبر معظم انقلاب است، بار دیگر می خواهد جبهه ای انقلابی را در برابر آنانی تشکیل دهد که می خواهند منافع فردی و گروهی خود را جایگزین منافع انقلاب تمدن ساز اسلامی کنند. شاید به همین خاطر است که موسسان این جبهه تاکید می کنند که جبهه مردمی نیروهای انقلاب، یک جبهه «فرااصولگرایی» است که نمی خواهد با محدود ماندن در دسته بندی های به یادگار مانده از دهه ۱۳۶۰، وارد رقابت هایی شود که مردم نشان داده اند در دهه ۱۳۹۰، چندان برای این رقابت ها اهمیتی قائل نیستند.

ایستادگی در برابر خط نفوذ

جبهه مردمی نیروهای انقلاب برخلاف احزاب که مخالفان خود را احزاب رقیب تعریف می کنند، تلاش می کند تا از طریق وحدت احزاب همسو، تنها در برابر جریاناتی بایستد که به طور فکری یا عملی وابسته به تفکرات بیگانه بوده و دل به ایده های غربی یا شرقی بسته اند. از این منظر، جبهه مردمی نیروهای انقلاب را باید تلاشی برای احیای ارزشهای انقلابی در زمانه ای دانست که برخی رقابت های سیاسی، باعث فراموشی آنها شده است.

هرچند رقبای جبهه مردمی نیروهای انقلاب را نمی توان مانند دوره جمهوری اول، تماما ضدانقلاب دانست، اما باید گفت که مهمترین رقیب این جبهه مردمی و انقلابی که در خط فرااصولگرایی و فرااصلاح طلبی حرکت می کند و حامیان آن از هر طیف قانونمندی می تواند باشد، جریان تازه شکل گرفته «بی تفاوت های سیاسی نسبت به ارزش های انقلاب» یا در خوشبینانه ترین حالت «انقلابیون خنثی» هستند. همان ها که ممکن است در گفتار و نوشتار، از انقلاب اسلامی سخن بگویند اما در عمل، نسبت به ارزشهای انقلابی بی تفاوت شده و دلسوزان انقلاب را «تندرو» خطاب می کنند. این عده را اگر نه ضدانقلاب، دست کم می توان «انقلابی نفعی» نامید. همان تفکری که هر جا به نفعشان باشد حامی انقلاب هستند و هر جا به ضررشان باشد یا به نفی انقلاب روی می آورند و یا کاریکاتوری خودساخته از انقلاب را حمایت می کنند؛ این تفکری است که نفوذ آن در لایه های اجتماعی و حکومتی، تهدیدی برای آینده کشور به شمار می آید.
 

منبع: alef.ir