بایگانی ماه : ژانویه, 2017

نجات جان غیر نظامیان و بومی بودن تروریست ها در کند شدن عملیات موصل بسیار موثر است، اما کارشکنی های آمریکا در مسیر این عملیات تاثیر مهمتری دارد.

عملیات آزادسازی موصل به عنوان مهمترین پایگاه داعش در عراق، از اوایل آبان ماه در حالی برگزار شد که کارشناسان از همان ابتدا متوجه سخت و پیچیده بودن این عملیات بودند و آن را یک عملیات طولانی می دانستند.

 بعد از گذشت بیش از ۷۰ روز از شروع این عملیات مشکلات پیش بینی شده باعث کُند شدن و در پاره ای از مواقع توقف عملیات شدند. هفته گذشته این عملیات چند روزی متوقف شد، اما مرحله دوم عملیات آزادسازی شهر موصل از پنج‌شنبه هفته گذشته پس از یک وقفه نسبی آغاز شد. در این مطلب به مهمترین دلایل کُند شدن عملیات موصل خواهیم پرداخت.
.
 با وجود کُندی عملیات، چندین منطقه در شمال موصل با مشارکت حشد الشعبی آزاد شده است. جنبش نجباء عراق، آمریکا را عامل اصلی توفق عملیات آزادسازی موصل دانسته و از آمادگی نیروهای مردمی بدون حضور آمریکا، برای ادامه‌ عملیات آزادسازی سخن گفته است، اما حقیقت موضوع چیست و چه دلایلی را می توان به عنوان مهمترین دلایل کند شدن توقف عملیات موصل دانست؟

بومی بودن تروریست های داعش در موصل
بیشتر جمعیت داعش در عراق، بر خلاف سوریه، از نیروهای بومی شکل گرفته‌اند. حدود ۱۰ هزار از ۱۵ هزار تروریست مستقر در موصل، بومی هستند. همین مسئله امکان دستیابی به پیروزی و نتیجه‌گیری سریع و قاطع را با مشکل مواجه کرده است. از طرفی به گفته حشد الشعبی، وجود مردم عادی و استفاده داعش از آن ها به عنوان سپر انسانی، روند عملیات‌ها را کند و سخت کرده است. داعش به خوبی متوجه احتیاط ارتش عراق در مورد نجات جان غیرنظامیان است و به این جهت بیشتر مواضع خود را در محله های پرجمعیت قرار داده است و از همین رو ارتش و نیروهای مردمی عراق به دلیل حساسیت نسبت به رعایت جان غیرنظامیان بسیار با دقت و کُند پیش می روند. از سوی دیگر، اطراف موصل از منظر انسانی نقاط کم تراکم است که همین مسئله در ابتدا پیش روی را سرعت بخشید، اما در خود موصل تراکم بالای جمعیت مردم عادی، عملیات‌ها را با کندی مواجه ساخته است.

یعنی تبدیل جنگ به جنگ شهری، امکان عملیات در مقیاسی وسیع و راهبردی را دشوار می‌کند. این موضوع سابقاً در آزادسازی فلوجه و تکریت نیز وجود داشت.

سنگ اندازی آمریکا
مهمترین بازیگر فرامنطقه ای حاضر در عملیات موصل، آمریکا است. آمریکا از ابتدای هزاره سوم به عراق حمله کرد و تاکنون به طور کامل این کشور را ترک نکرده است که یکی از دلایل آن به هراس واشنگتن از نفوذ بیشتر ایران در عراق بر می گردد.  به همین دلیل آمریکا از ابتدای نبرد ارتش عراق مخالفت خود را با حضور نیروهای حشد الشعبی که ارتباط فکری و معنوی با ایران دارند، اعلام کرد. اما حشد الشعبی در عملیات موصل بر خلاف خواسته آمریکا شرکت کرد.

آمریکا به خوبی می داند که پیروز موصل، پیروز میدان سیاسی عراق نیز خواهد بود، از این رو سعی دارد با سنگ اندازی در مسیر عملیات، مانع تحقق خواسته های بسیج مردمی عراق شود.  پس از آزادسازی حلب در سوریه، آمریکا زمین بازی را به ارتش سوریه واگذار کرد و نمی خواهد این اتفاق با آزادسازی موصل در عراق، تکرار شود، از همین رو کاخ سفید منافع خود را در آزاد سازی سریع موصل نمی بیند.

 از همین رو ائتلاف غربی مبارزه با داعش  با اعلام فضای پس از داعش در موصل، سعی می کند عملیات را کُند سازد و در مسیر پیشروی ها مانع ایجاد کند. در این زمینه آمریکایی  ها با فشار به دولت عراق سعی می کنند در فرایند عملیات اختلال ایجاد کنند.

در همین راستا دبیر کل جنبش النجباء اعلام کرد: عملیات موصل هرچند با رعایت شدید مسائل انسانی همراه است، اما با نقش منفی آمریکا مسیر عملیات با مشکل مواجه شده است. دبیر جنبش النجباء گفت: طبق برنامه پیشین قرار بود تا پایان سال ۲۰۱۶ عملیات موصل پایان یابد اما تسلط آمریکا به آسمان موصل و همچنین اصرار آمریکا و ترکیه مبنی بر دور نگه داشتن الحشد‌الشعبی از عملیات موصل و محدود کردن آن‌ها در غرب نینوی باعث تأخیر در پیروزی نهایی شده است.

همچنین بدرعلی حیدر الحیدری فرمانده لشکر ۱۱۰ الحشد الشعبی تاکید کرد: تروریست‌های داعش در مناطق شرق دیالی جهت ادامه حیات خود بطور مستمر مورد حمایت و پشتیبانی آمریکا قرار دارند. الحیدری گفت: ما در عمق تپه‌های حمرین سنگر‌ها و مقرهایی یافتیم که در بردارنده تجهیزات نظامی و مواد غذایی و لوازم مورد نیاز تروریست‌ها بودند که توسط هواپیماهای آمریکایی برای آن‌ها فرو ریخته شده بود.

چند هفته پیش یکی از اعضای ارشد دستگاه اطلاعاتی آمریکا گفت: عملیات آزادسازی موصل بسیار پیچیده است، لذا بسیار بعید می رسد که در سال ۲۰۱۶ عملیات نظامی به رهبری عراق برای پاکسازی کامل شهر موصل در نینوا به نتیجه برسد.

 این اظهارات مقام عالیرتبه اطلاعاتی آمریکا حاکی از سیاست این کشور مبنی بر تلاش برای به تأخیر انداختن آزادسازی موصل است.  ظاهرا اصرار در تاخیر در عملیات به منظور آماده سازی طرح آمریکا برای مرحله بعد از آزادی موصل صورت می گیرد. خلاصه این طرح، ناظر به تجزیه و تقسیم عراق است. جو بایدن معاون کنونی رئیس جمهوری آمریکا نخستین کسی است که در سال ۲۰۰۶ از طرح تجزیه عراق و تقسیم آن به سه بخش «شیعی، کردی و سنی» سخن به میان آورده بود. اکنون نیز برخی مقامات آمریکایی مقاصد خود را مبنی بر طرح فدرالیزه عراق پنهان نساخته اند. 

توجیه این طرح بر اساس حل مشکلات فرقه ای و طائفه ای عراق انجام می گیرد. به عبارتی آمریکایی ها معتقدند حل مشکلات درونی عراق تنها در سایه تقسیم و تجزیه امکان پذیر است.  در همین جهت در اوایل سپتامبر گذشته، طرحی از سوی نمایندگان جمهوری خواه و دموکرات به کنگره ارائه شد که خواستار تبدیل نینوا به استانی مستقل و غیر متنازع بود. آمریکا برای تسهیل در اجرای این طرح، بر حقوق اقلیت ها تاکید می کند تا بتواند سایر عرب ها و اهل تسنن را نیز در زمینه تعیین سرنوشت به آن ملحق کند. مخالفت با حضور نیروهای مردمی در عملیات موصل که غالبا شیعه هستند، در همین چهارچوب انجام می گیرد.

بنابراین مشخص و معین نبودن وضعیت بازیگران غربی حاضر در صحنه عملیات نیز می‌تواند در کُند شدن عملیات موصل مؤثر باشد. به طور مثال آمریکا بارها عنوان کرده بعد از آزادسازی موصل در عراق باقی خواهد ماند. در مقابل، حشد الشعبی مخالف حضور آمریکا در عراق است. همین مسئله و مشخص و روشن نشدن وضعیت و تکلیف نیروهای خارجی، در کند شدن عملیات بی تأثیر نبوده است.

از همین رو، عراق بعد از موصل با یک چشم انداز نسبتا مبهمی نگریشته می شود و به نظر می‌رسد این مسئله نیز در کندشدن عملیات موثر است. طرح های آمریکا برای عرقا که آیا کشور واحد، تجزیه، فدرال یا کنفدرال شدن عراق خواهد بود، موضوعی است که می‌تواند در فردای آزادسازی موصل، مناقشه‌ برانگیز و نزاع آفرین باشد. تا حدی ترس از مطرح شدن چنین نزاع‌هایی بر عملیات موصل سایه افکنده است. شاید از همین روست که بزرگترین ائتلاف شیعیان عراق یعنی ائتلاف «التحالف الوطنی» به رهبری عمار حکیم با بزرگترین ائتلاف اهل سنت یعنی ائتلاف «تحالف القوی» به رهبری «سلیم الجبوری» دیدار کرده و از لزوم «آشتی ملی» سخن گفته‌اند.

نتیجه
نجات جان غیر نظامیان و بومی بودن تروریست ها در کند شدن عملیات موصل بسیار موثر است، اما کارشکنی های آمریکا در مسیر این عملیات تاثیر مهمتری دارد. رهبران گروه‌های مقاومت نیروهای بسیج مردمی عراق، ائتلاف بین المللی ضد داعش به فرماندهی آمریکا را مسئول کُندی عملیات آزادسازی موصل می دانند.

آمریکا به دلیل تلاش برای به دست گرفتن فضای سیاسی عراق پس از آزادی موصل، سعی دارد تا با مانع ایجاد کردن در مسیر این عملیات، خواسته های خود را به پیش ببرد و در راس این اهداف نیز جلوگیری از قهرمان شدن حشد الشعبی در عراق و نیز قرار دادن عراق در وضعیتی که ظرفیت تجزیه و شکاف همچنان در آن پایدار بماند، می باشد.
پایگاه بصیرت

منبع: alef.ir

معاون سابق سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا عنوان کرده است که ادامه لفاظی‌های رییس جمهور منتخب علیه نهادهای اطلاعاتی این کشور بر توانایی کاری این مجموعه تاثیر نامطلوبی به جا می‌گذارد.

 به گزارش فارس، «مایکل مورل» معاون سابق سیا (سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا) گفته است که لفاظی‌های «دونالد ترامپ» رییس جمهور منتخب این کشور علیه نهادهای اطلاعاتی آمریکا موجی از استعفاها را به دنبال خواهد داشت و بر توانایی کاری سرویس‌های اطلاعاتی خارجی با سیا لطمه می‌زند.

«مایکل مورل» در یادداشتی که روز جمعه در روزنامه «نیویورک تایمز» منتشر شد، نوشت: «در ابتدا انتظار موجی از استعفاها می‌رود. فرسایش در سیا که به طور قابل توجهی  از ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۱ کاهش یافته، مجددا بالا خواهد رفت.»

مورل درباره رد ارزیابی‌های سیا از سوی ترامپ درباره روسیه نوشت: «رد ارزیابی‌های سیا درباره مداخله  روسیه چالش سیاسی غیر قابل پذیرش  برای امنیت ملی ما است و برای کشور خطر دارد.»

مورل گفت که تحقیر افسران اطلاعاتی آمریکا از سوی ترامپ در چند ماه‌ گذشته به طور احتمالی خسارت‌های قابل توجهی به سیا می‌زند.

وی در ادامه نوشت: «چرا یک سرویس اطلاعاتی خارجی سیا را جدی می انگارد و با این نهاد اطلاعات به اشتراک می‌گذارد اما رییس جمهور آمریکا این کار را نمی‌کند؟»

مورل در ماه اوت سال گذشته نیز در یادداشتی که در روزنامه «واشنگتن پست» منتشر شد،با اعلام حمایت  از «هیلاری کلینتون» به انتقاد از ترامپ پرداخت.

منبع: alef.ir

فارین‌پالیسی می‌گوید مواضع ترامپ علیه ناتو و جانبداری وی از پوتین، در دل اعضای پیمان آتلانتیک شمالی رعب و وحشت انداخته و در همین حال، مسکو برای ترمیم روابط با ناتو، چراغ سبز نشان داده است.

به گزارش فارس، نشریه آمریکایی «فارن پالیسی» در مقاله‌ای به احتمال تضعیف جدی روابط ناتو و واشنگتن با روی کار آمدن «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور منتخب آمریکا و ارسال سیگنال‌های مثبت از سوی مسکو برای گرم کردن روابط با این پیمان نظامی پرداخته است.

در ادامه ترجمه بخش‌هایی از این مقاله آمده است:

روابط روسیه و ناتو در سال‌های اخیر چندان خوب نبوده است، اما چهارشنبه ناگهان «آندری کلین» مدیر همکاری‌های اروپایی وزارت خارجه روسیه گفت که روسیه «باید روابط خود را با ناتو عادی کند.»

این مدیر ارشد که در صورت تبعیت از سیاست‌های چند سال اخیر مسکو باید اتهام «تهاجم به سمت مرزهای روسیه» را به ناتو می‌زده، برعکس، به تمجیدی گرم از پیمان نظامی اروپایی‌ها پرداخته و گفته که قرار گرفتن در زمره اعضای ناتو، اقدامی «منطقی» است زیرا منافع سیاسی اتحاد با دیگران و صرفه‌جویی در هزینه‌های نظامی، از این راهبرد حاصل می‌شود.

این تغییر مسیری ناگهانی در مسیر سیاست خارجی اروپایی روس‌هاست. همین دو ماه پیش بود که «سرگئی شویگو» وزیر دفاع روسیه، قول اقدام تلافی‌جویانه مسکو در برابر اعزام سربازهای ناتو به مرزهای روسیه را داد.

منشأ داستان جدید روس‌ها و ناتو را شاید بتوان بیش از هر چیز در انتخاب «دونالد ترامپ» به عنوان رئیس‌جمهور بعدی آمریکا جستجو کرد.

تصرف شبه‌جزیره کریمه، حمله نه‌چندان در لفافه به اوکراین، گردن‌کِشی هسته‌ای و سیل تحریم‌های اروپا و آمریکا علیه روسیه، روابط روس‌ها و غرب را به بدترین وضعیت خود در سال‌های پس از جنگ سرد سوق داده بود ولی ترامپ حتی به قیمت چشیدن طعم انتقادات تند داخلی‌ها، گفت که می‌خواهد روند روابط با روسیه را تغییر دهد.

ترامپ در دوران تبلیغات انتخاباتی خود وعده‌هایی بر خلاف معاهده مصوب ناتو داد و گفت که برای ادامه کمک به این بلوک نظامی، شرط و شروط خواهد گذاشت. وی همچنین در آن روزها تعریفی عجیب از پوتین کرد و گفت که وی نسبت به اوباما، رهبری بزرگ‌تر برای ملت خود بوده است. در آخرین مورد هم در صفحه توئیتری خود، بخاطر عدم اتخاذ رویکرد تلافی‌جویانه در برابر اخراج دیپلمات‌های روس از خاک آمریکا، از پوتین تعریف و تمجید کرد.

ترامپ پس از انتخاب به عنوان رئیس‌جمهور آینده آمریکا، روند ایجاد شک و شبهه در خصوص آینده روابط کشورش با ناتو را متوقف کرد و قانون‌گذاران طرفدار ناتو در کنگره آمریکا هم سعی کردند در دل اعضای ناتو  در خصوص موضع واشنگتن در قبال این معاهده اطمینان ایجاد کنند.

حتی «ینس استولتنبرگ» دبیرکل ناتو هم به خیل تسلی‌دهندگان پیوست و سعی کرد اطمینان را به اردوگاه بازگرداند ولی آنطور که یکی از فرستادگان سابق یک کشور در مقر ناتو، خصوصی به فارین‌پالیسی گفته، اعضای ناتو با این حرف‌ها، آرام نشده‌اند. این فرستاده سابق گفته: «این بیم وجود دارد که قدرت اتحاد (ناتو و آمریکا) در هاله‌ای از شک و تردید فرو رفته باشد.»

در این روزها که متحدان آمریکا در ناتو، بیمناک شده‌اند، روس‌ها امیدوار بنظر می‌رسند. اظهارنظر آندری کلین شاید اولین سنگ محک مسکو برای سنجیدن امکان نزدیک شدن روسیه و ناتو همزمان با ورود ترامپ به کاخ سفید باشد.

«راشل ریزو» از کارشناسان میز ناتو در مرکز امنیت آمریکای نوین در این خصوص گفته: «فکر می‌کنم انتشار چنین سخنی آن هم درست چند هفته پیش از به دست گرفتن اختیار دولت توسط ترامپ، بر اساس یک برنامه زمان‌بندی راهبردی صورت گرفته است.»

منبع: alef.ir

منابع ترکیه ای از شناسایی عامل عملیات تروریستی حمله به یک باشگاه شبانه در نخستین روز سال نو میلادی در استانبول خبردادند.

به گزارش العالم، تارنمای روزنامه ترکیه ای ” دیلی صباح ” گزارش کرد که مجری این عملیات فردی از اتباع ازبکستان به نام “عبدالقادر ماشاریپوو” با لقب ” ابومحمد الخراسانی” بوده است.

مقام های ترکیه ای جزئیات بیشتری در این زمینه اعلام نکرده اند. گروه تروریستی داعش مسئولیت این عمیلات را که یکشنبه شب( دوازدهم دیماه) انجام شد برعهده گرفته است.

مولود چاووش اوغلو وزیر امورخارجه ترکیه هفته گذشته اعلام کرد که منابع امنیتی عامل عملیات را شناسایی کرده اند. 

در حمله به  کلوپ شبانه رینا در بخش اروپایی شهر استانبول  ۳۹ نفر کشته و بیش از ۶۰ نفر زخمی شدند.

مهاجم پس از ورود به کلوپ، به روی مشتریان آتش گشود و به هنگام خروج نیز لباس هایش را تغییر داده و توانسته است فرار کند.

برخی منابع امنیتی پس از این حادثه اعلام کردند که مهاجم، پیش از آغاز حمله، لباس های بابا نوئل را بر تن داشته است.

منبع: alef.ir

روزنامه جمهوری اسلامی نوشت:در پی اقدام شایسته خانم “ایلهان” که در مجلس ایالتی آمریکا به عنوان نماینده، مراسم تحلیف را با قرآن مجید بجا آورد، مرجع عالیقدر حضرت آیت‌الله صافی گلپایگانی، از وی، تقدیر و تشکّر کردند.

 متن نامه دفتر معظم له به شرح ذیل است:

بسم‌الله الرحمن الرحیم
سرکار خانم ایلهان، نماینده محترم مجلس ایالتی آمریکا
با تقدیم سلام و تبریک به جنابعالی که از طرف مردم آمریکا به نمایندگی مجلس ایالت مینه سوتا انتخاب شدید، مرجع عالیقدر حضرت آیت‌الله العظمی صافی گلپایگانی، از اقدام شایسته شما که با قرآن کریم، مراسم تحلیف را بجا آوردید، تقدیر و تشکّر نمودند.

معظّم له فرمودند: تعظیم از قرآن کریم، نشانگر شعور بالای شما، و احترام به کتاب آسمانی و آیات الهی است. برای همه مسلمانان افتخار است که به دنیا اعلام کنند در سایه تعالیم عالیه قرآن کریم، می‌توان به سعادت واقعی و صلح و آرامش، و دنیای عاری از خشونت و ظلم و استبداد رسید. امّید است که نور هدایت قرآن در دل‌های شیفتگان به آیات الهی تابیده، و همگان در پرتو آن، به کمال سعادت و نیک‌بختی نائل گردند.
ایران. قم
۸ ربیع الثانی ۱۴۳۸ هـ.ق

منبع: alef.ir

گروه تروریستی داعش به منظور جلوگیری از پیشروی نیروهای عراقی روز شنبه پل چهارم شهر موصل بر روی رودخانه دجله را منفجر کرد.

به گزارش العالم، ستاد اطلاع رسانی جنگ عراق به نقل از سپهبد ستاد ” عبدالامیر رشید یارالله”  فرمانده عملیات “نینوا ما می آئیم” اعلام کرد که این اقدام تروریست های داعش به دنبال پیشروی نیروهای مبارزه با تروریستم درموصل انجام شده است.

رشید یارالله افزود: به دنبال پیشروی واحدهای مبارزه با تروریسم و آزادسازی مناطق الاطباء اول و دوم و پیشروی به سمت پل چهارم و تسلط بر تقاطع منتهی به پل در عصر دیروز(شنبه) تروریست های داعش اقدام به انفجار پل چهارم کردند.

درهمین حال خبرنگار العالم به نقل از ستاد اطلاع رسانی جنگ عراق گزارش کرد که جنگنده های این کشور یک انبار ذخیره سلاح و مهمات داعش را در شهر راوه  نابود کردند.

عملیات آزاد سازی شهر موصل از دست گروه تروریستی داعش از بامداد دوشنبه بیست و ششم مهرماه امسال با دستور حیدرالعبادی نخست وزیر و فرمانده کل نیروهای مسلح عراق آغاز شد.

گروه تروریستی داعش سحرگاه روز بیستم خرداد (۱۰ ژوئن) سال ۱۳۹۳ به موصل مرکز استان نینوا و دومین شهر بزرگ عراق واقع در ۴۰۰ کیلومتری بغداد پایتخت این کشور حمله کرد و این شهر را به تصرف خود درآورد.

موصل بزرگترین شهری است که گروه تروریستی داعش آن را در اشغال خود دارد و این شهر که حدود یک و نیم تا دو میلیون نفر جمعیت دارد، آخرین پایگاه اصلی این گروه تروریستی در عراق به‌شمار می‌رود.

طی حدود هشتاد روز عملیات نیروهای ارتش، الحشد الشعبی، پیشمرگه های کرد، پلیس فدرال و سایر نیروهای عراقی، تاکنون صدها کیلومتر از مناطق اطراف شهر موصل در استان نینوا و دهها روستا و شهر و همچنین بخش هایی از شهر موصل از دست تروریست های داعش خارج شده است.

منبع: alef.ir

حسین شریعتمداری در سرمقاله روزنامه کیهان با عنوان« در بن‌بست‌ها چه می‌جویند؟!» نوشت:


پیش از این در یادداشتی با عنوان  «این خطر جدی است» به شواهدی اشاره کرده بودیم که نشان می‌داد ناکامی‌های پی‌در‌پی دولت یازدهم در انجام وعده‌هایی که به مردم داده و هنوز هم می‌دهد، طبیعی به نظر نمی‌رسد و بیم آن می‌رود که برخی از این ناکامی‌ها در عرصه‌های اقتصادی، سیاست خارجی، حفظ حرمت ایرانیان در مجامع بین‌المللی و رسیدگی به امور محرومان و مستضعفان، عمدی باشد! و این احتمال وجود دارد که کسانی – خدای ناخواسته – به دنبال آن باشند با آوار کردن انبوهی از مشکلات بر سر مردم، آنان را نسبت به کارآمدی نسخه انقلاب دچار تردید کنند و در همان حال برای خروج از بن‌بست‌های خود ساخته، تن دادن به سازش با آمریکا و دست کشیدن از آرمان‌های انقلابی و اسلامی و ظرفیت‌ها و توانمندی‌های خودی را آدرس بدهند!

این برداشت اگرچه ممکن است در نگاه اول بدبینانه تلقی شود و کسانی به ملامت ابرو درهم بکشند که این چه احتمال ناروایی است؟! ولی متاسفانه شواهدی در دست است که این احتمال را – لااقل در حد و اندازه یک احتمال – قوت می‌بخشد و از این روی نمی‌توان و نباید از کنار آن به آسانی عبور کرد و خطر پیش‌روی را ولو در حد یک احتمال، نادیده گرفت. دراین‌باره شواهدی هست که مروری گذرا بر شماری از آنها، نشان می‌دهد یک جریان مرموز و خزنده در کانون‌ها و مراکز «تصمیم‌ساز» و بعضا «تصمیم‌گیر» نظام نه فقط در مسیر حل مشکلات موجود سنگ‌اندازی می‌کند، بلکه در برخی از موارد به گونه‌ای آشکار از سامان یافتن شماری از نابسامانی‌های موجود جلوگیری نیز می‌کند. بخوانید!

۱- دولت محترم اگرچه در شعار بر ضرورت انتقاد و نقش حیاتی آن در اصلاح امور و پیشگیری از خطاهای احتمالی تأکید می‌کند تا آنجا که از بستن دهان منتقدان به خدا پناه می‌برد ولی در عمل کمترین و کوچک‌ترین انتقادها را برنمی‌تابد و منتقدان را بی‌آن که به موضوع انتقاد آنان توجهی کند، با انواع تهمت‌ها و ناسزاها می‌نوازد! نظیر؛ بی‌سواد، بی‌شناسنامه، مزدور، کاسب تحریم، جیب‌بر، غوطه‌ور در فساد، خرابکار، عقب‌مانده، تازه به دوران رسیده، انقلابی نفهم، یک مشت لات، هوچی‌باز و…! این حجم انبوه از ناسزاگویی به منتقدان، طبیعی به نظر نمی‌رسد و به این تردید دامن می‌زند که کسانی در کسوت نزدیکان و مشاوران و یا در پست‌های کلیدی دیگر، اصرار دارند با ارائه اطلاعات غلط به مسئولان بلندپایه نظام، اجازه ندهند صدای منتقدان به گوش آنان برسد تا حرکت در بیراهه‌ای که پیش گرفته‌اند ادامه یابد و از سوی دیگر، جرأت و جسارت انتقاد از منتقدان دلسوز گرفته شود.

اکنون سؤال این است که آیا همه منتقدان دچار اشتباه هستند؟ آنهم اشتباه بزرگی که شایسته ناسزاهای مورد اشاره باشد؟ پاسخ به یقین منفی است. و این برخورد غیر از ادامه حرکت در یک مسیر غلط و رسیدن به بن‌بست نمی‌تواند نتیجه دیگری داشته باشد؟ از این روی باید نگران بود که جریان خزنده یاد شده در بن‌بست‌های خود‌ساخته، کدام خروجی را جستجو می‌کند؟!

۲- جریان خزنده یاد شده به گونه‌ای سؤال‌برانگیز اصرار دارد که از یکسو نظام اسلامی ایران و مردم این مرز و بوم را در مقابل دشمنان بیرونی و مخصوصاً آمریکا و متحدانش تحقیر کرده و آنان را ضعیف و به شدت آسیب‌پذیر معرفی کند، و از سوی دیگر توانمندی‌ها و ظرفیت‌های داخلی را ناچیز و غیر قابل تکیه جلوه دهد.
به این گزاره‌ها توجه کنید؛

✔ «اگر برجام نبود، حداکثر می‌توانستیم حقوق کارمندانمان را بدهیم»!
✔ «باید توافق انجام شود، تا مشکل رکود و اشتغال و تولید و آلودگی هوا و آب خوردن مردم حل شود»!
✔ «ما باید همراه شویم، نمی‌توانیم در مقابل قدرت‌های بزرگ بایستیم، آنهم با شعارهایی که گاهی هم توخالی است»!
✔ «مثل فوتبال که مربی خارجی وارد می‌کنیم، باید برای توسعه بازارهای صادراتی هم از خارج مدیر وارد کنیم»!
✔  «نامه محرمانه به امام نوشتم که بدون رابطه با آمریکا نمی‌شود ادامه داد»!
✔ «بگذارید با خود رو راست باشیم، ما بجز پخت آبگوشت بزباش و قورمه‌سبزی در هیچ تکنولوژی صنعتی نسبت به جهان برتری نداریم»!

… و ده‌ها نمونه دیگر که فهرست آن هم به درازا می‌کشد و از حوصله این نوشته محدود بیرون است.
اکنون خودتان نظر بدهید که دشمنان بیرونی با دریافت این پیام‌ها از مسئولان اجرایی کشورمان چه قضاوتی درباره ما خواهند داشت؟ و چه برخوردی را علیه جمهوری اسلامی ایران و مردم آن در پیش خواهند گرفت؟!  آیا ایران را کشوری ضعیف، تحقیر شده، به شدت آسیب‌پذیر و آماده برای بلعیدن تلقی نخواهند کرد؟!  آنچه از نظرتان گذشت، سخنان فلان کارمند جزء و دیگر افراد عادی نیست، اظهارات مسئولان بلندپایه اجرایی است از رئیس قوه اجرائیه گرفته تا فلان وزیر و فلان معاون و فلان مشاور برجسته ایشان! حالا به رادیو فرانسه حق نمی‌دهید که اعلام کند «ارزیابی غرب از وضعیت کنونی دولت روحانی، تعامل با فروشنده بدهکار و مشتاقی است که خود را ناگزیر از فروش حقوق ملی کشورش می‌بیند»! و به غربی‌ها توصیه کند که «اگر خریدار (غرب) صبور باشد، فروشنده (یعنی دولت جمهوری اسلامی ایران) قیمت فروش را پایین‌تر خواهد آورد»؟! و باز هم قضاوت کنید که وقتی جوانان و مخصوصا طیف دانشجویان و دانش‌آموختگان ایرانی با این تصویر فلاکت‌بار از کشورمان روبرو شوند، امید خود را به آینده از دست نمی‌دهند؟ و آیا به این فکر نمی‌افتند که از کشور خارج شده و دانسته‌ها و تخصص‌های خود را در اختیار بیگانگان بگذارند؟!

۳- دولت بعد از آن که راه طی شده را بی‌دستاورد و خسارت‌آفرین می‌بیند به طور طبیعی و منطقی باید از ادامه آن خودداری کند  و راهکارهای دیگری برگزیند. ولی جریان خزنده یاد شده به گونه‌ای تعجب‌آور و سؤال‌برانگیز، حتی بعد از شکست و ناکامی در مسیری که پیش گرفته بود، بر ادامه آن اصرار می‌ورزد که ماجرای بد‌فرجام و خسارت‌آفرین برجام بارزترین‌ نمونه آن است. ادعا شده بود که حل همه مشکلات، حتی آب خوردن مردم نیز به توافق هسته‌ای ارتباط دارد و نزدیک به ۳ سال تقریبا همه دولت را به وزارت خارجه تبدیل کرده و دستور کار آن را در توافق هسته‌ای خلاصه کردند، بعد از توافق از آن با عنوان آفتاب تابان! فتح‌الفتوح! بزرگترین معجزه قرن! تسلیم قدرت‌های بزرگ در مقابل ایران! فتحی بزرگتر از فتح خرمشهر! و… یاد کردند و حالا که معلوم شده برجام فقط خسارت محض بوده است و امکانات و بیت‌المال و حیثیت نظام را به باد داده‌اند، به جای ابراز تأسف و پوزش از مردم و بازگشت از راهی که به بن‌بست رسیده است، کماکان بر دستاوردهای تقریبا هیچ آن اصرار می‌ورزند و حتی حل و فصل مسائل منطقه نظیر بحران سوریه را هم در دنبال کردن الگوی برجام معرفی می‌کنند! آیا این اصرار شک‌برانگیز و تردیدآور نیست؟!

۴- یکی از خصوصیات بارز این جریان خزنده حمله به کانون‌ها و مراکز اقتدار نظام است و در این میان، قوه قضائیه، سپاه، بسیج، توان نظامی و اقتدار منطقه‌ای کشورمان آماج بیشترین حملات پیدا و نهان این جریان مرموز است و سؤال این است که چرا؟!  و آیا نمی‌دانند که اگر از اقتدار نظامی در داخل کشور و منطقه دست بکشیم و یا قوه قضائیه را که وظیفه مبارزه با مفسدان اقتصادی از جمله دستور کارهای آن است، تضعیف کنیم و «سپاه را که اگر نبود کشور هم نبود» هر روز با یک انگ جدید روبرو کنیم و… نتیجه طبیعی آن تبدیل کشور به یک لقمه راحت برای بلعیدن دشمنان خواهد بود؟!

۵- این جریان مرموز اصرار دارد که پیمان‌ها، قراردادها و تقریبا همه روابط خارجی و یا مسائل اقتصادی سرنوشت‌ساز را محرمانه معرفی کرده و از نگاه صاحب‌نظران دور بدارد. توافق هسته‌ای، قراردادهای نفتی، چند و چون حقوق‌های نجومی، مفاسد کلان اقتصادی و … از جمله این موارد است و به عنوان مثال می‌توان گفت وقتی قراردادهای نفتی IPC  با انتقاد علمی کارشناسان روبرو شد، آنان را به روال همیشگی مورد حمله قرار دادند ولی مدتی بعد، وزارت نفت اعلام کرد که نزدیک به ۱۵۰ ایراد در IPC یافته و در پی رفع آن است! و یا دریافت‌ حقوق‌های نجومی را ابتدا انکار کردند و پس از افشای اسناد آن، از مردم پوزش خواستند، اما مدتی بعد، مدیران نجومی را ذخیره نظام نامیدند و…! دهها نمونه دیگر از این دست که فعلا می‌گذاریم و می‌گذریم و شرح آن را به بعد موکول می‌کنیم.

۶- و اما، اکنون به آنچه در آغاز این نوشته آمده بود می‌رسیم و با طرح دو سؤال به نقطه اصلی که محل نگرانی جدی است می‌پردازیم.

اول: آیا هیچیک از موارد مورد اشاره می‌تواند غیر از ایجاد بن‌بست در مسیر حرکت نظام و مشکل‌آفرینی برای مردم نتیجه دیگری داشته باشد؟!

دوم: آیا می‌توان پذیرفت که این جریان مرموز از بن‌بست‌آفرینی، تضعیف نظام و تحقیر مردم در موارد یاد شده غافل بوده و از نتیجه آن بی‌خبر باشد؟

اگر پاسخ این دو پرسش منفی است – که هست – به طور منطقی و طبیعی باید برای این احتمال جایی باز کرد که مبادا خدای نخواسته کسانی در پوشش یک جریان خزنده و با نفوذ در برخی از مراکز تصمیم‌ساز و سیاست‌پرداز نظام در پی ‌آنند که مردم را زیر بار انبوه مشکلات به ستوه آورند (غرق مصنوعی). اما چرا؟!

پاسخ این پرسش را می‌توان در آدرسی که جریان مزبور هر از چندگاه به صراحت بر زبان و قلم می‌آورد، جست‌وجو کرد؛ «سازش با آمریکا»! یعنی تن دادن به ذلت بردگی برای آمریکا، دقیقا آنگونه که در دوران طاغوت تجربه شده بود و امروزه تمامی کشورهای همراه با آمریکا در باتلاق آن دست و پا می‌زنند. یکبار دیگر اظهارات برخی از مقامات مسئول را که در بند ۲  این یادداشت آمده است مرور کنید. آیا نتیجه دیگری می‌گیرید و آیا نباید رئیس‌جمهور محترم نگاهی دقیق‌تر به مشاوران و برخی از سایه روشن‌های اطراف خود داشته باشند و از فتنه احتمالی دیگری پیشگیری کنند؟!

منبع: alef.ir