بایگانی ماه : ژانویه, 2017

مشاور وزیر کشور در امور زنان و خانواده گفت:‌ ازدواج زنان ایرانی با اتباع بیگانه غیرقانونی معضلات زیادی را برای کشور به همراه دارد که تولد فرزندان بدون هویت یکی از این مسائل است.

فهمیه فرهمندپور در گفتگو با مهر، با اشاره به مشکلات ازدواج زنان ایرانی با اتباع غیرقانونی افزود: این ازدواج‌ها در اصل نباید اتفاق بیفتد؛ اما وقتی اتفاق افتاد بروز برخی مشکلات اجتناب ناپذیر است.

وی ادامه داد: اصل ازدواج با اتباع بیگانه با ملاحظاتی اشکالی ندارد چه افغان باشد چه دیگر اتباع. در درجه اول اینکه فرد تبعه به صورت قانونی وارد کشور شده و اقامت داشته باشد و دیگر اینکه این ازدواج ثبت قانونی شود. در مرتبه سوم این ازدواج باید آگاهانه و در شرایط درست و منطقی و با انتخاب شکل گرفته باشد.

مشاور وزیر کشور در امور زنان و خانواده اضافه کرد: در حال حاضر شاهدیم که بخش زیادی از ازدواج‌های زنان ایرانی با اتباع بیگانه، فاقد این شرایط است و بسیاری از آنها در استان‌های مرزی با افراد فاقد مجوز و کسانی که به صورت غیرقانونی در کشور حضور دارند رخ می دهد و در نتیجه این ازدواج امکان ثبت ندارد.

فرهمندپور خاطرنشان کرد: فرزندان ناشی از این ازدواج هم فاقد هویت قانونی هستند و به دلیل اینکه ازدواج ثبت نشده است، اگر ظلم و جفایی در حق زن شود، قابل پیگیری حقوقی نیست. برخی از این اتباع در نقاط مختلف یا حتی در کشور مبدا ازدواج‌هایی داشته اند که به هیچ عنوان قابل پیگیری نیست. این نوع ازدواج غیردائم و غیرثبت شده است که فرزندان بدون شناسنامه و هویت را به وجود می آورد.

فقر اقتصادی عامل بیشتر ازدواج‌ها با اتباع بیگانه
وی در مورد شرعی بودن این ازدواج‌ها تاکید کرد: اگرچه ظاهر این ازدواج‌ها شرعی است اما یک ازدواج معمول و متعارف نیست. ازدواج با فاصله سنی خیلی زیاد. ازدواج به خاطر فقر خانواده و سوء استفاده از شرایط اقتصادی خانواده از جمله انگیزه ها در وقوع این ازدواج‌ها است.

امروز با تعداد زیادی زنان مواجه هستیم که بیشتر آنها در سنین بسیار جوانی هم هستند و پس از ازدواج با اتباع بیگانه با چند بچه رها شده اند.مشاور وزیر کشور در امور زنان و خانواده اظهار کرد: بحث بسیار مهم این است که دستگاه‌های دولتی و سازمان‌های مدنی باید تلاش کنند و فعالیتی را در جهت آگاه سازی عمومی انجام دهند تا مانع شکل گیری این ازدواج‌ها شوند. اصل ازدواج ایرانی با غیر ایرانی اگر با ملاحظات فرهنگی و قانونی باشد از نظر ما مشکلی ندارد. اما امروز با تعداد زیادی زنان مواجه هستیم که بیشتر آنها در سنین بسیار جوانی هم هستند و با چند بچه رها شده اند. همسر که تبعه غیرقانونی بوده خانواده را رها کرده و رفته و فرزندان فاقد هویت هستند و به همین دلیل با محدودیت‌هایی برای آموزش و دیگر خدمات عمومی مواجه هستند.

وی گفت: از آنجا که طبق قانون جمهوری اسلامی ایران، “این فرزندان حاصل از ازدواج زنان ایرانی با مردان بیگانه امکان دریافت شناسنامه ندارند و تابعیت ایرانی ندارند و تا ۱۸ سالگی امکان برخورداری از تابعیت را ندارند”، باید برای چنین ازدواج‌هایی محدودیت ایجاد کرد.

فرهمندپور در مورد اقدامات اداره کل امور بانوان و خانواده در این زمینه افزود: در دفتر امور بانوان جلسات مختلفی را با حضور کارشناسان برگزار کردیم و موضوع را از جنبه های مختلف بررسی کردیم. این موضوع جنبه های مختلف فرهنگی، حقوقی و اجتماعی دارد. زنانی که در این موقعیت قرار می‌گیرند بسیار آسیب پذیر می شوند. همچنین این ازدواج‌ها جنبه اقتصادی دارد زیرا بیشتر زنان هم به دلیل فقر در این ورطه افتاده اند و هم به دلیل ترک زندگی از سوی همسر، با مشکلات بیشتری هم رو در رو می شوند.

وی ادامه داد: البته مشکلات امنیتی هم در این زمینه بسیار مهم است. این ازدواجها در استانهای خاصی بیشتر هستند و این می تواند مسائل امنیتی را سبب شود.

ارائه تابعیت به فرزندان اتباع بیگانه بار مالی به ویژه در پرداخت یارانه ها دارد
مشاور وزیر کشور در امور زنان و خانواده با اشاره به پیگیری این موضوع در مجلس شورای اسلامی تاکید کرد: در مجلس بحثی مطرح شده اما این می تواند بار مالی برای دولت داشته باشد. دولت معتقد است بار مالی دادن تابعیت به این افراد به ویژه از نظر پرداخت یارانه ها بسیار سنگین است.

در مجلس بحث ارائه تابعیت به فرزندان اتباع بیگانه مطرح شد اما دولت معتقد است بار مالی دادن تابعیت به این افراد به ویژه از نظر پرداخت یارانه‌ها بسیار سنگین است.وی خاطرنشان کرد: موضوعی که کمتر به آن پرداخته می شود، بحث عاطفی و روانی این ازدواجها است که زنان ایرانی را با تهدید مواجه می کند.

فرهمندپور اظهار کرد: حل این مجموعه متراکم و در هم تنیده از مشکلات کار بسیار سختی است و در کوتاه مدت نمی توان امیدی به رفع آن داشت. بنابراین باید مانع وقوع این ازدواج‌ها شویم تا بار مشکلات در گذر زمان کمتر شود.

مشاور وزیر کشور در امور زنان و خانواده ادامه داد: از آنجا که به نظر این نوع ازدواج منع شرعی هم ندارد باید موانع فرهنگی را ایجاد کنیم و با اطلاع رسانی، به خانواده ها تفهیم کنیم که اگر دختر خود را به تبعه غیرقانونی به ازدواج در می آورند هیچ حمایتی از او تضمین شده نیست و در ازای نفع کوتاه مدت خسارتی جبران ناپذیر برای نسلهای مختلف به وجود می آید.

وی در مورد ازدواج اتباع قانونی با زنان ایرانی اضافه کرد: فرزندان حاصل از ازدواج افراد تبعه غیرقانونی هم فاقد هویت هستند و هم تابعیت ندارند. اما در مورد ازدواج اتباع خارجی بیگانه قانونی با زنان ایرانی، فرزندان اسناد هویتی دارند و این به آن معناست که در ازدواج ثبت شده با تبعه قانونی غیر ایرانی فرزندان کارت هویت دارند اما شناسنامه ایرانی و تابعیت ندارند. فرزندان این ازدواج می توانند پس از ۱۸ سالگی تقاضای هویت ایرانی کنند اما فرزندان حاصل از ازدواج با اتباع غیرقانونی از اساس فاقد هویت هستند.

فرهمندپور خاطرنشان کرد: در قانون ما تابعیت از مادر منتقل نمی شود و این مساله ۲ مانع جدی دارد؛ یکی امنیتی و دیگری اقتصادی که تا حل نشود این اتفاق نمی افتد.

منبع: alef.ir

فرمانده انتظامی شهرستان ایرانشهر از افزایش ۵۳ درصدی کشفیات مواد مخدر، انهدام ۱۱ باند تهیه و توزیع و هلاکت ۶ شرور طی ۹ ماهه سال جاری خبر داد.

به گزارش ایسنا، سرهنگ دوستعلی جلیلیان در تشریح این خبر گفت: ماموران انتظامی این فرماندهی در راستای طرح ارتقای امنیت اجتماعی و افزایش احساس امنیت در بین شهروندان با تلاش شبانه روزی خود ۴ باند سارقان مسلح را در ۹ ماه سال جاری منهدم کردند که آمارها بیانگر کاهش ۲۳ درصدی سرقت ها نسبت به مدت مشابه در سال قبل hsj.وی در ادامه افزود: با اقدامات شبانه روزی ماموران انتظامی ایرانشهر در ۹ ماه اول سال ۹۵ بیش از ۱۴۲ هزار عدد قرص روانگردان، ۸۵۴ هزار و ۵۰۰ نخ سیگار قاچاق کشف شد.

فرمانده انتظامی شهرستان ایرانشهر ضمن اشاره به افزایش ۹ درصدی کشف سوخت قاچاق ادامه داد: با تلاش شبانه روزی ماموران شهرستان در ۹ ماه گذشته ۸۴۹ هزار لیتر سوخت قاچاق و ۳۵ میلیارد ریال انواع کالای قاچاق کشف شده است.

وی با به اجرا در آمدن طرح های مختلف فرهنگ ترافیک که موجب کاهش ۶۰ درصدی تصادفات منجر به فوت شد، افزود: پلیس راهور این فرماندهی ضمن برخورد با قانون شکنان تعداد ۱۸۶۷ دستگاه خودرو و ۲۶۰۵ دستگاه موتور سیکلت متخلف را نیز توقیف کرد.جلیلیان خاطر نشان کرد: با اقدامات و تدابیر کاراگاهان پلیس آگاهی این فرماندهی قتل های مسلحانه ۴۸ درصد و قتل های عادی ۴۲ درصد نسبت به مدت مشابه سال قبل کاهش داشتند

منبع: alef.ir

سخنگوی سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهر تهران از حریق در یک ساختمان متروکه که به محلی به تجمع افراد معتاد و لامکان در جوادیه تبدیل شده بود، خبر داد.

سیدجلال ملکی در گفت‌وگو با ایسنا، در این باره گفت: وقوع حادثه حریق در یک ساختمان سه طبقه در ساعت ۱۹:۳۲ شب گذشته به سامانه ۱۲۵ اطلاع داده شد و در پی آن ستاد فرماندهی آتش‌نشانان دو ایستگاه را به محل حادثه واقع در بیست متری جوادیه اعزام کرد.

وی با اشاره به حضور آتش‌نشانان در محل ادامه داد: محل حادثه یک ساختمان ۳ طبقه متروکه بود که حریق در طبقات دوم و سوم آن رخ داده و شعله‌های آتش از طریق درختان در حال سرایت به خانه‌های مجاور بود.

سخنگوی سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهر تهران با بیان اینکه به گفته اهالی محل این ساختمان به محلی برای تجمع افراد معتاد و لامکان تبدیل شده بود اظهار کرد: به دلیل اینکه امکان محبوس شدن افراد در میان شعله‌های آتش وجود داشت، آتش‌نشانان با تقسیم شدن به دو گروه عملیات اطفای حریق و جست‌وجو برای نجات را آغاز کرده و یک گروه از آتش‌نشانان مدتی بعد ضمن توسعه از جلوگیری حریق موفق به مهار و اطفای کامل حریق در این ساختمان شدند.

به گفته ملکی، داخل این ساختمان مملو از ضایعات، پارچه و دیگر مواد سریع‌الاشتعال بود که ظاهرا توسط افراد معتاد جمع‌آوری و به این محل آورده شده بود.

سخنگوی سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهر تهران اضافه کرد: گروه دیگری از آتش‌نشانان نیز با حضور در طبقات عملیات جست‌وجو را آغاز کرده و مشخص شد این حادثه مورد مصدوم یا فوتی نداشته است.
به گفته ملکی، آتش‌نشانان پس از ایمن‌سازی محل در ساعت ۲۰:۳۳ به عملیات خود خاتمه داده و محل را به عوامل انتظامی تحویل دادند.

سخنگوی سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهر تهران درباره علت وقوع این حادثه به ایسنا گفت: بررسی کارشناسان آتش‌نشانی برای تعیین علت قطعی این حادثه ادامه دارد اما با توجه به اینکه این ساختمان برای تجمع افراد معتاد بدل شده و به گفته همسایگان نیز پیش از این نیز افراد معتاد اقدام به روشن کردن آتش کرده بودند، به احتمال زیاد همین موضوع سبب وقوع حریق شده است.

ملکی با هشدار به مالکان ساختمان‌های متروکه اظهار کرد: برابر قانون اگر حادثه‌ای در ساختمان‌های متروکه رخ دهد، مسوول مالک ساختمان است. لذا به این افراد توصیه می‌شود که حتما نسبت به ایمن‌سازی و مقاوم‌سازی ساختمان خود حساس بوده و آن را به حال خود رها نکنند.

منبع: alef.ir

سخنگوی اورژانس تهران از استقرار ۶ مرکز اورژانس در میادین پایتخت به دلیل آلودگی هوا و ارائه خدمات به شهروندان خبر داد.

حسن عباسی سخنگوی اورژانس تهران با اشاره به تمهیدات اورژانس در زمان آلودگی هوا گفت: همه پایگاه‌های شهری اورژانس به حالت آماده‌باش بوده و ۳۰ دستگاه موتورآمبولانس در ۳۰ نقطه پر تردد تهران استقرار یافته است.

وی افزود: ۶ دستگاه آمبولانس نیز میادین اصلی پایتخت همچون آزادی، امام خمینی(ره)، امام حسین(ع)، انقلاب، شهرری و تجریش استقرار یافته و ۶ مرکز اورژانس تهران در این مواقع در میادین اصلی مستقر می‌شود.
 

منبع: alef.ir

کسی باور نمی‌کرد که زندگی یک آدم چنین زیروزبر شود. خیلی طول نکشید که غول اعتیاد زندگی و مال و مکنت و همه‌چیز دختر خانواده اشرافی را بلعید و زمین‌گیرش کرد. دختری که دوست و دشمن و کوچک و بزرگ حسرت زندگی‌اش را می‌خوردند، کارش به جایی کشید که تهِ بن‌بست زندگی چمباتمه بزند و گوش به زنگ ناقوس مرگ بسپارد.

روزنامه «ایران» افزود: اما این هم از شگردهای زندگی است که به بهانه‌ای ورق گاه به یکباره برگردد و سرنوشت، ساز دیگری کوک کند؛ و بهانه او یک جمله بود … فقط یک جمله! جمله‌ای که به‌واسطه آن کوه غرورش از زیر خاکستر اعتیاد سر بیرون کند و در یک آن تصمیم بگیرد تا برای زندگی دوباره، تقلا کند.

«مهتاب» بانوی موفق و کارآفرین امروز که تک‌تک پله‌های موفقیت را نه به‌واسطه پشتوانه و دارایی‌اش، بلکه به پشتوانه گام‌های استواری که بعد از رهایی از اعتیاد پیموده است، میهمان تحریریه روزنامه ایران شد تا در آستانه پانزدهمین سالگرد پاکی‌اش، از روزهای سیاه و سپید زندگی‌اش بگوید. قصه شیرین و پرفراز و نشیب زندگی او را که چاره‌ای جز خلاصه کردن آن نداشتیم، از زبان خودش بخوانید.

«در یک خانواده ثروتمند و اسم و رسم‌دار تهرانی متولد شدم. غرور سهم بزرگی در شخصیتم داشت، زیرا تمام اقوام مانند پدرم از اطرافیان دربار یا جزو وزیران بودند و زندگی بسیار ایده آلی داشتیم. پدرم اهل خوشگذرانی بود و در کنار انواع دلمشغولی‌هایش به قاعده تریاک مصرف می‌کرد. از نوجوانی، بدون آنکه متوجه شوم به بخشی از زنجیره مهیا کردن بساط پر زرق و برق دود و دم او و دوستانش تبدیل شده بودم. وقتی دیپلم گرفتم، به اصرار پدر و مادر به عقد مردی درآمدم که ۱۷ سال از من بزرگتر بود. تحصیلات عالی و مال و منال زیاد و خانواده اصیلی داشت. ازدواج با شکوه‌مان در اردیبهشت ماه ۱۳۵۸ مثال‌زدنی بود.»

«مهتاب» که به قول خودش عمر روزهای خوش زندگی مشترکش کوتاه بوده و خیلی زودتر از آنچه فکرش را می‌کرده، پا به سرازیری زندگی گذاشته است، با پاک کردن غبار نشسته بر ورق‌های دفتر جوانی‌اش ادامه داد: «۸ سال از روزهای خوش زندگی‌مان گذشته بود که همسرم در حاشیه قطعنامه ۵۹۸ ورشکست شد و تنها راه فراموشی را در مواد مخدر دید. او که زمینه تریاک داشت، بی‌قاعده شروع به مصرف هروئین کرد و بی‌قاعده‌تر از آن زن و زندگی‌اش را به فراموشی سپرد؛ به همین دلیل دست به کار شدم. به مدت پنج سال خانه را به یک سالن آرایش تبدیل کردم تا کاری که هیچ‌وقت در مخیله خودم هم نمی‌گنجید انجام دهم و خانه و زندگی پر زرق و برق و دهان‌پرکن خود را نجات دهم. به هرکسی هم که با تعجب دلیل این کارم را می‌پرسید با کمال غرور و ظاهرسازی می‌گفتم برای رسیدن به خواسته و علاقه‌مندی‌هایم حاضرم از خانه و زندگی‌ام مایه بگذارم. به همین دلیل در تمام آن مدت احدی به اعتیاد همسرم و مشکلات زندگی‌مان پی نبرد.

سابقه و شهرت خانوادگی‌ام را یک تریلی هم نمی‌کشید اما چه فایده؛ نه تنها زندگی سراسر خوشی و مکنت گذشته‌ام تکرار نشد بلکه زندگی به من پشت کرده بود و نمی‌خواست روی خوبش را نشانم دهد. این احساس وقتی بر تمام زندگی‌ام چیره شد که همسرم از شدت مصرف هروئین از دنیا رفت و من ماندم با سه بچه قد و نیم‌قد و کلی بدهی و مشکلاتی که تا خرخره در آنها فرو رفته بودم. از طرفی پدرم هم پیشنهاد داد بچه‌ها را به خانواده پدری‌شان بسپارم و برای ادامه تحصیل و داشتن یک زندگی مرفه و بدون دغدغه به آمریکا بروم. در حالی که نمی‌دانست آن پیشنهاد با غرور دخترش و عشق مادری یک زن اردیبهشتی چه خواهد کرد! به همین دلیل برای سه سال خویشاوندانم را نادیده گرفتم و سعی کردم با چنگ و دندان آشیانه و فرزندانم را حفظ کنم.»

روزهای سیاه بر خاک سفید
مهتاب که از همان دوران جوانی فکر می‌کرده آنهایی که همه‌چیز‌شان را پای مواد مخدر می‌ریزند و زندگی‌شان را دود می‌کنند، افراد ناتوانی هستند و هرگز قرار نیست خودش شبیه آنها شود، به خیال خودش، مصرف تفننی مواد را از تریاک شروع کرد؛ غافل از اینکه شمارش معکوس نابودی زندگی‌اش را کلید زده است: «در سال‌های بعد از قطعنامه، بیشتر دارایی‌مان را از دست داده بودیم و به ناچار سه سال آزگار را به همراه فرزندانم در خانه دوستان گذراندم. خوشبختانه افیون از پس شم اقتصادی‌ام برنیامده بود، به همین خاطر مدیریت داخلی یک مؤسسه ورزشی را بر عهده گرفتم و پس از مدتی توانستم خانه کوچکی اجاره کنم. بعدها با فعالیت در زمینه خرید و فروش خودروهای تصادفی و خانه‌های کلنگی دارایی‌ام بیشتر شد و خانه سه طبقه‌ای خریداری کردم و پس از اجاره دادن آن، به همراه بچه‌ها برای اقامت در کشور کانادا راهی یکی از کشورهای آسیایی شدم که پس از حدود سه سال به دلیل اشک و ناله‌های پدر و مادرم به ایران بازگشتم.

عمر بیماری اعتیادم به ۱۰ سال نزدیک می‌شد اما هنوز ناتوان نشده بودم و به این واسطه دست از فعالیت‌های درآمدزا نمی‌کشیدم. به‌عنوان نخستین بانو در یکی از استان‌های پهناور کشور شرکتی تبلیغاتی راه‌اندازی کردم و با وجود ۵ نمایندگی و تعداد زیادی پرسنل سه سال خیلی خوب را سپری کردم تا اینکه در سال ۱۳۷۶ بواسطه شریکم که از دوستان صمیمی پدرم بود با کسری ۸۰ میلیون تومانی مواجه شدم.

این ورشکستگی کافی بود تا طغیان مصیبت‌ها، زندگی‌ام را از هم بپاشد زیرا به فاصله پنج ماه پدر و مادرم که خود را مسبب این خسارت مالی سنگین می‌دانستند از دنیا رفتند و جای خالی‌شان که تا آن زمان سنگین‌ترین ضربه زندگی‌ام بود آنچنان مرا از پا درآورد که خود را بدبخت‌ترین آدم روی زمین می‌دانستم.»

مهتاب با آنکه برای گذران زندگی، کارهای تبلیغاتی و قبول سفارش‌ها را به صورت تلفنی انجام می‌داد اما دوره طلایی اعتیادش به سرآمد و با مرگ مادر پایگاه عاطفی‌اش را از دست داد. به دلیل احساس بی‌پناهی، چند سالی خود را در خانه حبس کرد. این خانه‌نشینی به روند نزولی زندگی‌اش شدت بخشید و به مرور موادی مثل شیره، قرص، کک و در نهایت شیشه هم به تریاکی که از سال ها قبل مصرف می‌کرد اضافه شد. اوکه یک زمانی کسر شأنش بود شهرک غرب تهران را برای زندگی انتخاب کند، در سال ۱۳۷۹ به محله پرآسیب «خاک سفید» (منطقه‌ای که بعد‌ها از حافظه تهران محو شد) رفت و ساکن شد؛ تنها جایی که می‌توانست از پس اجاره‌اش برآید.

لحظه‌های مهتابی
روزشمار ویرانی‌اش کلید خورده بود و هر ماده‌ای را که می‌شناخت مصرف می‌کرد تا زودتر به ایستگاه آخر زندگی برسد. فرزندانش بزرگ شده بودند و تکیه‌گاه کودکی‌ها و نوجوانی‌شان به تلنگری بند بود. ودیعه خانه به پای اجاره‌های عقب‌مانده رفته و صاحبخانه دنبالش می‌گشت تا امروز و فردا به حسابش برسد. در زمستان سرد سال ۱۳۸۰ مهتاب که صدای پای نابودی را با بند بند وجودش می‌شنید فرار را بر قرار ترجیح داد و شبانه با فروش تمام وسایل زندگی‌اش، ۳۰۰ هزار تومان پول در یک جیب و مواد مخدری را که به جانش بند بود در جیب دیگرش گذاشت، دست فرزندانش را گرفت و به سمت فرودگاه مهرآباد روانه شد. بخش پروازهای خارجی فرودگاه ایستگاه نخست خانه به دوشی او و فرزندانش بود.

او ادامه می‌دهد: «دو سال تمام چهره‌ام را در آیینه ندیده بودم اما پرواضح بود از آن چهره زیبا که غرور از نقطه نقطه‌اش می‌بارید خبری نباشد؛ با این حال خود را فریب می‌دادم که فرزندانم همان چهره زیبایم را در چشمانشان قاب گرفته‌اند و همراهی‌شان با من نشان از آن دارد که می‌دانند مادرشان جوانی‌اش را وقف زندگی آنها کرده است.

یک شب روی نمایشگر سالن انتظار فرودگاه مجموعه تلویزیونی «مسافر» را تماشا می‌کردم. صحنه‌ای بود که تقلا کردن ابوالفضل پورعرب به‌عنوان یک بیمار مبتلا به اعتیاد را نشان می‌داد. بدون آنکه منظوری داشته باشم، بلند گفتم: «خب مردک جعلق، برو دارو بخور و ترک کن»! این جمله را در حالی به زبان راندم که پیش از آن، ده‌ها بار اقدام به ترک ناموفق مواد کرده بودم. آن اواخر که دیگر هیچ امیدی به زندگی نداشتم، از ساعت ۶ بعدازظهر که چشمهایم باز می‌شد، انواع مواد مخدر را می‌زدم تا زودتر بمیرم. خلاصه، وقتی این جمله بدون اندیشه را به زبان آوردم ما بین دو پسرم نشسته بودم که ناگهان تک جمله پسر بزرگترم مانند پتکی بر سرم کوبیده شد و میخ زمینم کرد: «نه اینکه خودت ترک کردی! همون بهتر که این‌طور آدما بمیرن. توهم اگر می‌مردی مثل پدر دفنت می‌کردیم و راحت می‌شدیم.»

از هرکسی انتظار شنیدن این جمله را داشتم جز پسرم که برایم جایگاه خاصی داشت و از ۱۷ سالگی کار می‌کرد تا کم کاری‌های مرا جبران کند به همین خاطر بدون آنکه به عاقبت کارم فکر کنم به سمت سرویس بهداشتی فرودگاه حرکت کردم تمام موادی را که در جیبم بود داخل توالت ریختم و سیفون را کشیدم. سپس با غضب به سمت پسرها رفتم، همه پولی را که داشتم به طرف‌شان پرتاب کردم، کاپشن هایشان را برداشتم، به سمت نمازخانه راه افتادم و ۴ روزبسیار سخت را بدون اینکه کسی سراغی از من بگیرد در گوشه‌ای از نمازخانه فرودگاه گذراندم. پسرها که در تمام این مدت دورادور مراقبم بودند موضوع را به یکی از اقوام اطلاع دادند و در نهایت پس از گذشت ۸ روز بی‌خانمانی در فرودگاه، میهمان منزل آنها شدیم.

در آغوش مهر
لحظه‌های بسیار سختی بر من گذشت. وسوسه مواد راحتم نمی‌گذاشت. با وجود نزدیک به ۲۰ روز پاکی گوشی تلفن را برداشتم و با یکی از کسانی که از طریق او مواد تهیه می‌کردم تماس گرفتم. او آدرسی را به من داد که برای تهیه مواد به آنجا بروم. سر از پا نمی‌شناختم و با وجود وضعیت بدی که داشتم خود را به آنجا رساندم. پشت در اتاقی که بعد‌ها فهمیدم متعلق به یکی از انجمن‌های ترک اعتیاد است، منتظر ایستادم، که در باز شد و از پشت، دست‌هایی مرا به میان آغوش‌هایی که به سویم گشوده شده بود هل داد.

مهتاب با یادآوری آن روز گفت: «زنگ پاکی‌ام درست در زمانی که انتظارش را نداشتم به صدا در آمده بود و زندگی انجمنی من از ۲۹ دی‌ماه سال ۱۳۸۱ آغاز شد. از حدود سه ماه بعد که آرام آرام غبار مواد مخدر از سر و رویم کنار رفت، یک بار دیگر و البته به اجبار انجمن وارد بازار کار شدم و زندگی دوباره‌ام با چهار کارتن وسیله در یکی از مناطق جنوب غربی تهران آغاز شد. با کمک اعضای انجمن که برای من به اقیانوسی می‌ماند و هر کسی به اندازه ظرفش از این اقیانوس بهره‌مند می‌شود، به ترس‌هایم که اصلی‌ترین عامل اعتیادم بودند، پی بردم. به این باور رسیدم که مسئول بیماری‌ام نیستم اما مسئولیت بهبودی‌ام با خودم است. تصمیم گرفتم آدم مفیدی باشم و به جبران تمام کاستی‌های سال‌های بیماری‌ام برخیزم.»

به یکباره اشک، برق امیدی را که در چشمانش جهیده بود، پوشاند و با صدایی که به‌سختی به گوش می‌رسید، ادامه داد: «به یاد نخستین سال پاکی‌ام افتادم که فرزندانم از شدت شوق در پوست خود نمی‌گنجیدند و حالا که پانزدهمین سال پاکی‌ام نزدیک است من در پوست خود نمی‌گنجم که ۱۵ سال قبل صادقانه‌ترین عهد را با خود بستم، غرور خانمان‌سوزم را کنار گذاشتم، مهتاب سابق را به خاک سپردم و با مهتاب تازه متولد شده، زندگی جدیدی را ساختم که هر روزش به یکی از رنگ‌های رنگین کمان می‌ماند.»

مهتاب وضعیت مالی و اجتماعی بسیار خوبی دارد. او امروز سرش بسیار شلوغ است و به‌عنوان یکی از بانوان موفق ما به حساب می‌آید. او مدیری است که در شرکت بزرگ خود انواع امور بازرگانی را در کنار طرح‌های بزرگ تبلیغاتی و برگزاری بیشتر نمایشگاه‌ها، همایش‌ها و کنفرانس‌های داخلی و خارجی مدیریت می‌کند؛ اما از نگاه خودش، بخش با ارزش‌تر کارش را فعالیت‌های خیرخواهانه و اجتماعی‌اش تشکیل می‌دهد.

منبع: alef.ir