بایگانی ماه : ژانویه, 2017

شریعتمداری طی خاطره‌ای از آیت‌الله هاشمی نوشت: یک‌بار در اتاق بازجویی خودم را به بیهوشی زده بودم تا ماموران شکنجه دست از سرم بردارند. در آن حال متوجه شدم آقای هاشمی رفسنجانی را به اتاق شکنجه آوردند.

به گزارش تسنیم، حسین شریعتمداری مدیر مسئول روزنامه کیهان ضمن تسلیت به مناسبت درگذشت آیت‌ الله هاشمی رفسنجانی، طی خاطره ای نوشت:

“یک بار در اتاق بازجویی خودم را به بیهوشی زده بودم تا ماموران شکنجه دست از سرم بردارند. در آن حال متوجه شدم آقای هاشمی رفسنجانی را به اتاق شکنجه آوردند. ایشان را قبلا در جلسات دیده بودم و می‌شناختم. ازغندی، شکنجه‌گر معروف، دستگاه فرنچ (وسیله‌ای که دور گردن قرار می‌گرفت و با پیچاندن پیچ، هر لحظه محکم‌تر می‌شد و راه تنفس را می‌بست) را دور گردن آقای هاشمی قرار داد و آن را پیچاند. من از زیر چشم شاهد صحنه بودم. ازغندی به حدی فرنچ را پیچاند که آقای هاشمی درحال خفه شدن بود. همزمان با این شکنجه، ازغندی فحاشی هم می‌کرد. بعد گفت: تو چرا برای خمینی تبلیغ می‌کنی. ازغندی در حالی که باز هم فرنچ را محکم می‌کرد به هاشمی گفت: دیگر از این کارها نکن و بعد از لحظاتی فرنچ را باز کرد. به محض اینکه فرنچ باز شد، آقای هاشمی گفت: «باز هم از این کارها می‌کنم.» این رفتار هاشمی برای من خیلی روحیه‌بخش بود.

منبع: alef.ir

نخست‌وزیر ترکیه با وجود تداوم اشغالگری کشورش در عراق، در اظهاراتی تعجب برانگیز اعلام کرد: امنیت ترکیه و عراق به هم گره خورده است.

به گزارش مهر به نقل از النشره، «بنعلی ایلدریم» نخست وزیر ترکیه پس از پایان سفرش به عراق و بازگشت به آنکارا، در سخنانی گفت: امنیت ترکیه و عراق به هم گره خورده است. 

بر اساس این گزارش، این اظهار نظر در حالی مطرح می شود که اشغالگری نیروهای ترکیه ای در شهر موصل عراق، به سرمنشأیی برای بروز بحران های امنیتی در این کشور تبدیل شده است.

وی همچنین گفت: با مقامات دولت بغداد توافق کردیم که در زمینه مبارزه با تروریسم فعال باشیم. 

نخست وزیر ترکیه همچنین افزود: اگر نیروهای عراقی و پیشمرگه نتوانند «پ ک ک» را نابود کنند، ترکیه خود وارد عمل خواهد شد. ما به صراحت این مسأله را به اطلاع مقامات بغداد رساندیم.

گفتنی است، ایلدریم طی روزهای اخیر با سفر به عراق، با مقامات دولت بغداد دیدار و گفتگو کرد.

با وجود اعلام العبادی مبنی بر حصول توافق میان آنکارا و بغداد برای خروج نیروهای متجاوز ترکیه ای از شهر موصل، اما ایلدریم گفته است که تنها در صورت سروسامان یافتن اوضاع در موصل، نیروهای ترکیه ای از این شهر خارج می شوند. 

منبع: alef.ir

یک روزنامه آلمانی در یادداشتی با اشاره به اینکه آیت الله هاشمی رفسنجانی سیاستمداری تاثیرگذار در انقلاب ایران بود نوشت که وی را می توان تار و پود نظام این کشور توصیف کرد.

به گزارش مهر، روزنامه تاگس اشپیگل در یادداشتی نوشت: خبر درگذشت آیت الله هاشمی رفسنجانی ناگهانی و غیر منتظره بود. وی از سیاستمداران تاثیرگذار و با نفوذ در نظام ایران بود که از روزهای نخست انقلاب این کشور در صحنه سیاست حاضر شده بود. 

این روزنامه افزود: وی از نزدیکان آیت الله خمینی رهبر فقید ایران بود که توانست در دوره جنگ با عراق مدیریت و فرماندهی خوبی از خود به نمایش بگذارد.

تاگس اشپیگل در ادامه نوشت: آیت الله هاشمی در دوره ۸ ساله ریاست جمهوری خود برای بهبود مناسبات خارجی تلاش های زیادی کرد که پیامدهای مثبتی برای ایران به همراه داشت. در دهه ۹۰ میلادی وی شعار بازسازی کشور پس از دوره جنگ را مطرح کرد و هدف دولت را بازسازی همه جانبه اعلام کرده و از ارگانها و مردم خواست تا در این راه گام بردارند.این روزنامه با توصیف وی به عنوان تار و پود نظام ایران نوشت: اصلاحات اقتصادی در ایران در دوره رفسنجانی رقم خورد.

منبع: alef.ir

دبیرکل حزب الله لبنان ضمن تسلیت ارتحال آیت‌الله هاشمی رفسنجانی، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، اعلام کرد: یکی از بزرگ‌مردان امت اسلامی را از دست دادیم.

به گزارش مهر به نقل از العهد، «سید حسن نصرالله» دبیرکل حزب الله لبنان ارتحال آیت الله هاشمی، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام را تسلیت گفت.

بر اساس این گزارش، وی در این ارتباط اظهار داشت: ما یکی از بزرگ مردان امت اسلامی را از دست دادیم.

سید حسن نصرالله در خصوص آیت الله هاشمی تصریح کرد: وی همواره حامی و پشتیبان مقاومت بود. وی به مثابه پدری مهربان بود که در شرایط بسیار سخت و در تمامی مراحل، از مقاومت دفاع کرد.

دبیرکل حزب الله لبنان اظهار داشت: ما هیچگاه مواضع آیت الله هاشمی در حمایت از مقاومت را فراموش نمی کنیم. وی با خوشحالی ما خشنود و با غم و اندوه ما، اندوهگین می شد و لحظه ای از حمایت ما غافل نشد.

سید حسن نصرالله همچنین ادامه داد: من این مصیبت را به امام خامنه ای (مد ظله العالی) تسلیت عرض می کنم.

منبع: alef.ir

افراد مسلح ناشناس به یک مرکز ایست بازرسی ارتش مصر در صحرای سیناء یورش برده و شماری از نظامیان این کشور را به قتل رسانده و یا زخمی کردند.

به گزارش مهر به نقل از النشره، یک مرکز ایست و بازرسی ارتش مصر هدف حمله مسلحانه افراد مسلح ناشناس قرار گرفت.

بر اساس این گزارش، به دنبال این یورش مسلحانه که در صحرای سیناء اتفاق افتاد، تعدادی از نظامیان مصری کشته و یا زخمی شدند.

طبق اعلام منابع رسانه ای، این حمله در شهر العریش اتفاق افتاده است. گفتنی است، گروه تروریستی موسوم به «انصار بیت المقدس» خطرناکترین گروه تروریستی مسلح در شبه جزیره سیناء است که از چندین ماه پیش خود را «ولایت سیناء» نامیده و با گروه تروریستی داعش اعلام بیعت کرده است.

ارتش مصر برای مقابله با تروریست ها در سیناء،‌ عملیات های گسترده نظامی را از چند ماه گذشته در این منطقه آغاز کرده است.

منبع: alef.ir

سرمقاله امروز روزنامه بهارو یک بار دیگر، آیت‌الله، مردم ایران را غافل‌گیر کرد؛ این بار اما این مغز زیبای او نبود که برای شش دهه تمام، مصدر نبوغ، شگفتی، نوآوری و جسارت بود؛ این بار این قلب بزرگ او بود که پس از ۸۲ سال همراهی، نتوانست آن تن تاریخی را تحمل کند. قلب آیت‌الله ایستاد تا جهان در شامگاه نوزدهم دیماه،  به سوگ و حیرت بنشیند. مرگ هاشمی، مرگ یک انسان نیست، پایان یک تاریخ است، پایان «تاریخ گویای انقلاب». هاشمی شناسنامه نیم قرن اخیر ایران بود، همو که «حیات او» به «تداوم نهضت» بسته بود. هاشمی رفت و اسرار بسیاری از این دوران پرفرازونشیب را با خود برد.  نمی‌توان تاریخ انقلاب را خواند و نقش بی‌بدیل هاشمی را نادیده گرفت. هاشمی بی‌تردید یکی از مردان اصلی انقلاب بود، یکی از حواریون امام و شاید نزدیک‌ترین مرد به رهبر کبیر انقلاب اسلامی. بی‌شک فهم انقلاب بدون فهم هاشمی، امکان‌پذیر نیست. بار انقلاب اسلامی مردم ایران در سال ۵۷ بر شانه‌های بزرگانی چون هاشمی نشسته بود. روابط نزدیک او با رهبر انقلاب و یاران نزدیک امام، یک روی شخصیت انقلابی هاشمی بود، در سوی دیگر، روابط سازنده هاشمی با جبهه‌های انقلابی دیگر از جمله مبارزان ناکام و بدفرجامِ چپ، او را به پراگماتیک‌ترین انقلابی نزدیک به امام بدل کرده بود.    نقش هاشمی پس از پیروزی انقلاب، آنقدر فربه است که برای هر فراز از حیات او باید، تاریخ مستقلی نوشت. حضور او در تمام ساحت‌ها آنقدر موثر است که انتشار خاطراتش از روزهای اول انقلاب، خود به تنهایی جریان‌سازی می‌کرد. با ترور یاران امام، هاشمی به مرد شماره یک انقلاب تبدیل شد. عضو شورای انقلاب، عضو ارشد حزب جمهوری اسلامی،  سرپرست وزارت کشور، نخستین رییس مجلس جمهوری اسلامی، جانشین فرمانده کل قوا و نماینده امام در جنگ تحمیلی تنها بخشی از مسئولیت‌های هاشمی رفسنجانی در دهه پرتلاطم شصت بود. او را می‌توان یکی از بلندپایه‌ترین و موثرترین کارگزار‌های نظام جمهوری اسلامی خواند. در همه رویدادهای بزرگ، ردپای سازنده و موثر هاشمی آنقدر پررنگ است که نمی‌توان نادیده گرفت. او کلید اصلی بسیاری از تصمیم‌های بزرگ و حیاتی دهه شصت از جمله تصمیم بزرگ پذیرش قطعنامه ۵۹۸ است. اگر بخواهیم تنها یک نفر را صندوقچه همه اسرار مگوی این دهه پررمز و راز بدانیم، بی‌شک او هاشمی بود.   با رحلت امام، برخلاف برخی سیاستمداران طراز اول، حضور هاشمی نه تنها در عرصه سیاسی، کمرنگ نشد بلکه او یگانه میدان‌دار دوران شد. ایفای نقش برجسته در تعیین جانشین برای مقام رهبری امام خمینی، اینقدر موثر است که می‌توان گفت، اگر هاشمی نبود، شاید مجلس خبرگان رهبری وقت، به آن سرعت به «انتخاب» نمی‌رسید. نقش بی‌نظیر آیت‌الله هاشمی در انتخاب آیت‌الله خامنه‌ای به رهبری نظام، نقطه مهم حیات او است.  دهه هفتاد یک تفاوت بنیادی با دهه شصت داشت، جنگ تمام شده بود و کشوری ویرانه در دستان نظام اجرایی کشور باقی مانده بود. اکنون نوبت هاشمی بود تا این ویرانه را که محصول ماجراجویی صدامیان بود، بسازد. و او تلاش کرد چنین کند. روحانی انقلابی دهه چهل و پنجاه و سیاستمدار طراز اول انقلاب، این بار سردار سازندگی لقب گرفت. او با همه نقدهای تاریخی، کارنامه‌ای قابل تامل از خود به جای گذاشت. هاشمی رییس جمهور مقتدری بود که اولا از همه نیروهای انقلابی درون مرزهای جمهوری اسلامی در کابینه‌اش حضور داشتند و ثانیا همه جریان‌های انقلابی، او را رییس جمهور خود می‌دانستند. او با کمترین بحران سیاسی داخلی، دولت جمهوری اسلامی را دو دوره با اقتدار تمام اداره کرد اما بعدها به خبرنگار ژاپنی گفت، نتوانسته است به تمام ایده های خود در این دوره طولانی جامه عمل بپوشاند. با این حال، او کامرواترین رییس‌ دولت ایرانی بود، او توانست،   الگوهای توسعه خود را پیاده کند، چیزی که بعدها یارانش «لیبرالیسم اسلامی» خواندند.  اما پایان ریاست جمهوری، پایان هاشمی نبود. هاشمیِ رییس جمهور تمام شده بود و هاشمی سیاستمدار آغاز شده بود. پایان ریاست جمهوری او مترادف با آغاز عصر ناکامی‌هایش بود. اولین ناکامی این مرد، ناکامی کاندیدای مورد حمایت او بود. ناطق نوری شکست خورد و عصر اصلاحات آغاز شد. تندروها که همه مصائب کشور را متوجه دولت او می‌کردند، او را متهم به مقابله با آزادی کردند و او عامل اصلی بسیاری از پرونده‌های حقوق بشری خواندند. آنان برای کوبیدن هاشمی کم نگذاشتند. آنقدر او را تخریب کردند که چهره هاشمی در میان مردم به بدترین وضع ممکن خراب شد. آن‌ها که آن روز هاشمی را می‌زدند نمی‌دانستند  که روزی بیش از هر کس دیگری به محبوبیت او نیاز خواهند داشت. همان‌ها که اواخر دهه هفتاد، روزنامه‌های خود را برای لجن‌مال کردن چهره هاشمی، اختصاص دادند، تنها چند سال بعد، در جریان رقابتِ هاشمی- احمدی‌نژاد به خیابان‌ها آمدند تا مردم را برای رای به هاشمی قانع کنند اما نتوانستند چون در تخریب او، گام‌های بلند و موثر برداشته بودند. بازسازی چهره اجتماعی هاشمی زمان بسیار لازم داشت. احمدی‌نژاد از دل تخریب‌هایی آمد که تندروهای وقت، کودکانه علیه هاشمی راه انداختند.     دوره احمدی‌نژاد، عصر هاشمی روشنفکر بود. او به‌یک‌باره از سیاست‌ورزی به روشنگری روی آورد و در صدر منتقدان سیاست‌های دولت وقت نشست و تمام دیدارهای خصوصی تا عمومی خود را به نقد کسانی پرداخت که به زعم او نابلد بودند و سرمایه‌های کشور را به باد می‌دادند. هاشمی بسیار تلاش کرد آن نابلدان، دوره چهارساله دوم را در صدر قوه اجرایی نباشند اما نتوانست. حوادث ۸۸ هاشمی را به اوج کنشگری رساند. او در نماز جمعه مشهورش، حرف‌هایی زد که قول خودش حرف جوانان آن‌ روزها بود. آن روز اگرچه خیلی به حرف‌هایش توجه نشد اما گذشت ایام نشان داد که مشی اعتدال هاشمی تنها راه عبور کشور از بحران است. او آن سال‌ها آزمون بزرگی را پس داد، آزمونی که به بازسازی چهره تخریب‌شده هاشمی بسیار کمک کرد. هاشمی بازگشت.  اما رفتار غافلگیرانه هاشمی تمام‌شدنی نبود. او در سن ۷۸ سالگی کاندیدای ریاست جمهوری شد تا بار دیگر بر صدر نظام اجرایی کشور بنشیند. او «احساس مسئولیت» سنگینی می‌کرد. می‌خواست کشور را به «ریل» برگرداند. نظرسنجی‌ها نشان می‌دادند اگر هاشمی بیاید، رای بسیار بالایی خواهد آورد. او ثبت نام کرد اما به هر دلیلی، از سوی شورای نگهبان «رد صلاحیت شد» تا زنجیره غافلگیری ادامه یابد.  هاشمی اما برگ دیگری برای رو کردن داشت. او پیش از این، مرد شماره دوم خود به وزارت کشور فرستاده بود. روحانی، هاشمی دیگری بود که بیشترین سنخیت را با مشی اعتدال آیت‌الله داشت. هاشمی رد صلاحیت شد اما توانست نفوذ اجتماعی و سیاسی خود را برای روحانی هزینه کند و او را به پاستور بفرستد. او که با اظهاراتش نشان داده بود که شدیدا دل‌نگران آینده کشور به‌خاطر قدرت‌گیری افراطیون است، با رییس‌جمهور کردن روحانی، آسوده خاطر شد و در سخنرانی‌های مختلف، آینده کشور را امیدوارکننده خواند و حتی گفت: «حالا راحت می‌میرم!».  با بازگشت اعتدال به عرصه سیاسی کشور، او برگ نهفته دیگری برای رو کردن نداشت و قرار دیگری برای غافگیری نبود. او تنها با یک اتفاق بزرگ دیگر می‌توانست یک بار دیگر، مردم ایران را غافلگیر کند و آن مرگ بود، مرگ ناگهانی و پایان بدون مقدمه موثرترین سیاستمدار ایران. آیت‌الله زمانی به آخرین پله رسید که دیگر کاری برای انجام دادن نداشت. او همه کارهایش را انجام داده بود. بنابراین، هاشمی با دلی آسوده و قلبی مطمئن، دفتر حیات را بست.  

منبع: baharnews.ir