بایگانی ماه : ژانویه, 2017

سخنگوی کمیسیون تلفیق لایحه برنامه ششم، از مصوبه روز سه‌شنبه این کمیسیون در مورد همسان‎سازی حقوق بازنشستگان و مستمری‎بگیران تامین اجتماعی خبر داد.

محمد خدابخشی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: در جلسه روز سه‌شنبه( ۲۱ دی) کمیسیون تلفیق برنامه ششم که برای بررسی مواد ارجاع شده به این کمیسیون برگزار شد، بند مربوط به همسان‌سازی حقوق بازنشستگان و مستمری‌بگیران سازمان تامین اجتماعی بررسی و مصوب شد که بر اساس آن سازمان تامین اجتماعی مکلف به همسان‌سازی حقوق بازنشستگان و مستمری‌بگیران شد؛ به‌گونه‌ای که نسبت اولین مستمری به حداکثر حقوق و مزایایی که در زمان مستمری برقرار بوده در طول برنامه ششم حفظ شده و همچنین بازنشسته‌ای کمتر از این نسبت را دریافت نکند.

وی افزود: به موجب مصوبه دیگر کمیسیون تلفیق، همچنین دولت مکلف شد تمامی کارکنان حاکمیتی شاغل در پست‌های فشار قوی را از حیث حقوق و  مزایا و همچنین سایر امتیازات با کارکنان رسمی و پیمانی یکسان‌سازی کند.

نماینده مردم الیگودرز در مجلس دهم، ادامه داد: در مصوبه‌ی دیگر کمیسیون تلفیق، دولت مکلف شد نسبت به تهیه و تدوین نظام نوین تعاون با رویکرد اشتغال‌زایی و کارآفرینی اقدام کند.

خدابخشی یادآور شد: از جمله مصوبات دیگر کمیسیون این بود که دولت مکلف شد در برنامه ششم توسعه، حدود دو میلیون شغل در روستاها ایجاد و همچنین نسبت به تامین اعتبار و اختصاص موردنیاز برای بهسازی، احداث و نگهداری  راه‌های روستایی بالای ۲۰ خانوار در طول برنامه اقدام کند.

سخنگوی کمیسیون تلفیق لایحه برنامه ششم همچنین گفت: علاوه بر این دولت موظف به تعیین تکلیف وضعیت استخدامی کارگزاران بیمه محصولات کشاورزی در بانک کشاورزی و همچنین صندوق بیمه محصولات کشاورزی شد.

وی اضافه کرد: در مصوبه دیگر کمیسیون تلفیق به دولت اجازه داده شد، اموال غیرمنقولی که بهره‌بردار آن وزارت ارتباط و فناوری است را، با رعایت قوانین موجود در کشور تا سقف ۱۰ هزار میلیارد ریال به فروش رسانده و درآمد حاصله را پس از واریز به خزانه‌داری کل کشور، افزایش سرمایه سهم دولت در پست بانک اختصاص دهد.

خدابخشی در پایان اظهار کرد: همچنین دولت موظف شد نسبت به افزایش سرمایه بانک تعاون از اول برنامه از محل فروش اموال مازاد وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و سود سالانه به حساب افزایش سرمایه دولت در بانک مذکور منظور کند.

منبع: alef.ir

حدود یک سوم از کارگران کشور در حال حاضر از شمول قانون حمایتی خود یعنی قانون کار خارج هستند و قانون «موقتی» که کارگاههای زیر ۱۰نفر را از شمول قانون کار خارج کرد، این روزها ۲۰ ساله شده است.

به گزارش مهر، در حال حاضر کارگران کارگاه‌های زیر۱۰ نفر، کارگران بقاع متبرکه، کارگران پارک‌های علم و فناوری، کارگران مناطق آزاد و از مردادماه امسال کارکنان شاغل در حوزه‌های علیه از شمول تمام یا برخی مواد قانون کار خارج هستند.

اوایل دهه ۷۰ به استناد ماده ۱۹۱ قانون کار، کارگران کارگاه‌های زیر ۱۰ نفر از شمول برخی مقررات قانون کار خارج شدند؛ بر اساس این ماده قانونی قرار بود کارگران این کارگاه‌ها بر حسب مصلحت «موقتا» از شمول قانون کار مستثنی شوند و شرط تمدید آن، تایید شورای عالی کار و تصویب هیأت وزیران در مدت هر سه سال یکبار بود اما با گذشت ۲۰ سال همچنان این کارگران از برخی مواد قانون کار خارج هستند و شرط «موقت» شاید تاکنون به فراموشی سپرده شده است.

کارگران بقاع متبرکه نیز با سوء استفاده از همین ماده قانونی از شمول قانون کار مستثنی شدند؛ همچنین کارگران پارک‌های علم و فناوری و کارگران مناطق آزاد بر اساس مقررات و آیین نامه‌ای که جداگانه برای هر یک از این مناطق تدوین شده از شمول قانون کار خارج هستند.

در عین حال کارگران حوزه‌های علمیه نیز به استناد مقررات استخدام کارکنان حوزه‌های علمیه اخیرا از شمول قانون کار خارج شدند. در همین زمینه طی نامه ۸۱۶۷۲ تاریخ ۱۱ مردادماه سال جاری وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی به معاون حقوقی رئیس جمهور رسما  خروج کارکنان شاغل در حوزه‌های علمیه خواهران از قانون کار را اعلام کرد.

بر اساس این گزارش، حدود ۱۱ میلیون نفر کارگر بیمه شده در سطح کشور وجود دارد که با احتساب افراد تحت پوشش تامین اجتماعی این میزان به حدود ۴۴ میلیون نفر می‌رسد. به عبارتی قانون کار ۴۴ میلیون نفر از جامعه حدود ۸۰ میلیونی کشور را در بر می‌گیرد. اما با این حال برآوردها حاکی از آن است که حدود یک سوم از جمعیت ۱۱ میلیونی کارگران از شمول قانون حمایتی مربوط به کارگران یعنی قانون کار خارج هستند.

همواره یکی از انتقادات تشکل‌های کارگری، محرومیت برخی از کارگران از شمول قانون کار است؛ رفع این تمایز در بین کارگران یکی از خواسته‌های تشکل‌های کارگری در قانون کار است و معتقدند تمام کارگران ایران باید در چتر حمایتی یک قانون واحد (قانون کار) باشند.

منبع: alef.ir

شرق نوشت؛ دو، سه سالی می‌شود که دو میدان «توس» و «عطار» به ‌عنوان دو میدان گازی کشور شناسایی شده‌اند و برای توسعه آنها فعالیت‌هایی در دستور کار قرار گرفته است. میادینی که به سبب نزدیکی به ترکمنستان، به ‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین دارندگان ذخایر گازی کشور، اهمیت بالایی دارند و به گفته کارشناسان در صورت سرمایه‌گذاری در توسعه آنها، ایران می‌تواند تا دو سال آینده در تأمین گاز شرق و شمال ایران، خودکفا شود و هزینه‌های گزاف انتقال گاز از عسلویه به شمال ایران را نپردازد. حالا در این میان خبر می‌رسد که آستان قدس رضوی، یکی از بزرگ‌ترین هلدینگ‌های کشور، دست روی میدان «توس» گذاشته و برای توسعه آن با همکاری یک شرکت ایتالیایی وارد عمل شده است.

 ورود آستان قدس رضوی به توسعه میدان‌های گازی کشور

مدیرعامل شرکت نفت و گاز شرق در این رابطه می‌گوید: آستان قدس رضوی با توجه به تفاهم‌نامه‌ای که با شرکت نفت مناطق مرکزی امضا کرده، تهیه طراحی تفصیلی و توسعه‌ای میدان توس را انجام داده است.

به گزارش ایرنا، با توجه به نیاز مناطق شمالی و شمال شرقی کشور به گاز، توسعه میدان‌های گازی این منطقه همواره مورد توجه بوده است. دراین‌میان، ماجرای قطع صادرات گاز ترکمنستان به ایران، عاملی شد تا به توسعه میدان‌های گازی این منطقه، بیش‌از‌پیش توجه شود.

میدان خانگیران، ازجمله میدان‌های گازی شمال ‌شرقی کشور است که تولید از آن جریان دارد و قرار است طرح‌های توسعه‌ای دیگری در این میدان اجرا شود. همچنین وزارت نفت، طرح‌هایی را نیز برای توسعه میدان‌های شناسایی‌شده در دستور کار دارد که از جمله آنها می‌توان به میدان «توس» اشاره کرد که قرار است با مشارکت آستان قدس رضوی اجرا شود.

محمد مام‌بیگی، مدیرعامل شرکت نفت و گاز شرق دراین‌باره می‌گوید: در سال جاری برنامه توسعه میدان‌های جدید را در دستور کار داریم، یکی از این میدان‌ها، میدان «توس» است که امیدواریم هرچه زودتر به بهره‌برداری برسد.

وی با بیان اینکه این میدان پتاسیل گاز ترش دارد، می‌افزاید: آستان قدس رضوی با توجه به تفاهم‌نامه‌ای که با شرکت نفت مناطق مرکزی امضا کرده، کار طراحی تفصیلی و توسعه‌ای میدان توس را انجام داده و اکنون به ‌منظور بررسی به کمیته مخازن ارجاع داده شده است.

میدان توس در صد‌کیلومتری شمال مشهد قرار دارد و ۶٠ میلیارد مترمکعب ذخایر گاز در‌جا دارد و از ظرفیت تولید روزانه چهار میلیون مترمکعب گاز برخوردار است. مام‌بیگی تصریح می‌‌کند: در صورتی‌که شرکت نفت مناطق مرکزی بتواند اعتبارات لازم را جذب کند، توانایی توسعه این میدان را با استفاده از توان داخل شرکت دارد.

پیش از این، شرکت توسعه نفت و گاز رضوی، وابسته به آستان قدس رضوی نیز تفاهم‌نامه همکاری را با یک شرکت ایتالیایی برای مشارکت در توسعه این میدان گازی امضا کرده است.

پایگاه اینترنتی شرکت سایپم از میلان چندی پیش اعلام کرده بود: در جریان سفر نخست‌وزیر ایتالیا به ایران، «استفانو سائو»، مدیرعامل سایپم، با «علی یدقار»، مدیر عامل شرکت توسعه نفت و گاز رضوی، برای همکاری در یک پروژه بزرگ گازی در ایران یادداشت تفاهم امضا کردند.

یادداشت تفاهم اخیر، در پی توافق‌های پیشین سایپم با شرکت ملی گاز ایران، درباره مذاکره برای همکاری احتمالی در پروژه‌های خط لوله و همچنین توافق با شرکت توسعه نفت و گاز پارسیان درباره ارتقا و بازسازی پالایشگاه‌های پارس شیراز و تبریز، محقق می‌شود و گامی جدید در تقویت حضور تاریخی سایپم در ایران است.

شرکت ایتالیایی سایپم از زیرمجموعه‌های شرکت بین‌المللی اِنی ایتالیاست که در زمینه خدمات حفاری فعالیت می‌کند. پروژه توسعه میدان توس شامل حفاری پنج چاه اصلی و دو چاه احتمالی و همچنین طراحی و ساخت همه تأسیسات بالادستی و پایین‌دستی این میدان است.

 هزینه سه‌برابری میادین دریایی نسبت به میادینِ مناطق خشک

حمید حسینی، عضو هیئت‌مدیره اتحادیه صادرکنندگان فراورده‌های نفت، گاز و پتروشیمی در رابطه با میادین گازی ایران به «شرق» می‌گوید: میادین نفتی و گازی ایران هم در دریا و هم در خشکی قرار دارند. در این سال‌ها از آنجا‌ که اکثر میادین دریایی، مشترک بوده و اغلب از سوی کشورهای همسایه غارت می‌شود، عمده سرمایه‌گذاری‌ها را روی میادین دریایی متمرکز کرده‌ایم. به همین دلیل، تلاش کردیم از میدان عسلویه و میادین مشترک دیگر بهره‌برداری کنیم که البته هزینه‌های آنها اغلب سه‌برابر هزینه‌های میادین موجود در خشکی بوده است.

حسینی با اشاره به اینکه میزان تولید مناطق دریایی بیش از میزان تولید در میادین نفت و گاز در مناطق خشک است، می‌گوید: بیش از ١٠ سال گذشته، عمده تولید گاز کشور از مناطق خشک کشور بوده است. سرخس، سرخو، بندرعباس و… از جمله میادین خشکی بودند که به تولید گاز در کشور می‌پرداختند.

او به همین دلیل تأکید می‌کند اکنون زمان مناسبی است تا از میادین دریایی به سمت میادین خشکی حرکت کنیم. اکنون که توسعه میادین دریایی در کشور به انتهای کار نزدیک شده، استفاده از میادین مرکزی که جزء میادین مشترک محسوب نمی‌شوند، در دستور کار قرار گرفته است.

 اهمیت توسعه میادین گازی در خراسان

عضو هیئت‌مدیره اتحادیه صادرکنندگان فراورده‌های نفت، گاز و پتروشیمی می‌افزاید: قاعدتا منطقه خراسان، به سبب اینکه در همسایگی ترکمنستان به ‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین کشورهای دارنده ذخایر گاز، قرار دارد، اهمیت ویژه‌ای دارد. علاوه بر آنکه عمده ذخایر گازی ترکمنستان در هم‌مرزی با ایران در مناطق «سرخس» و «ماری» قرار دارد؛ بنابراین منطقی است در منطقه خراسان، میادین گازی ‌داشته باشیم.

حُسن ورود آستان قدس به پروژه توسعه میادین گازی

حسینی با بیان اینکه آستان قدس رضوی هم سال‌هاست در حوزه‌های نفت و گاز کشور فعالیت می‌کند و از جمله چهار هلدینگ بزرگ کشور به شمار می‌رود، می‌گوید: به همین دلیل آستان قدس در زمینه توسعه این میدان وارد عمل شده و پذیرفته با یک شرکت خارجی وارد مذاکره شود که با استقبال شرکت ملی نفت مواجه شده است.

او می‌افزاید: برای شرکت ملی نفت هم مهم است شرکت‌هایی وارد مذاکره شوند که توان مالی و مدیریتی داشته باشند و بتوانند شرکت خارجی دارای تکنولوژی را کنار خود مدیریت کنند.

حسینی به مزیت دیگر این اتفاق هم اشاره کرده و تصریح می‌کند: شرکت‌های خارجی برای مشارکت با یک شرکت ایرانی، به دنبال آن هستند که ضمانتی از جانب شرکت ایرانی دریافت کنند. شرکت‌های غیرهلدینگی توان اینکه بتوانند چنین گارانتی‌ و تضمین‌هایی را در اختیار شرکای خارجی قرار دهند، ندارند؛ بنابراین هلدینگ‌هایی مانند شستا، غدیر، خلیج ‌فارس و… این حُسن را دارند که با اموال غنی خود، این تضامین را بدهند و از این طریق بتوانند منابع مالی را از خارج از کشور جذب کنند. این امر می‌تواند به دستیابی روزانه ایران به یک‌میلیاردو ٢٠٠ میلیون مترمکعب گازی که به دنبال آن هستیم، کمک کند.

خودکفایی و بی‌نیازی از گاز ترکمنستان

عضو هیأت‌مدیره اتحادیه صادرکنندگان فراورده‌های نفت، گاز و پتروشیمی با تأکید بر اینکه با بهره‌برداری از این میادین می‌توانیم بخشی از گاز شرق و شمال ایران را تأمین کنیم و از گاز ترکمنستان بی‌نیاز شویم، می‌گوید: اگر این میادین به‌خوبی توسعه یافته بودند، اکنون در غیاب گاز ترکمنستان نیازی به لوله‌کشی گاز از عسلویه به استان‌های گلستان و مازندران کشور نداشتیم.

او می‌افزاید: اگر بتوانیم این میادین را توسعه دهیم، این شانس را داریم که ضمن خودکفاشدن، نیازی به ارسال گاز از طریق خط لوله با هزینه‌های جانبی گزاف و مشکلات امنیتی از عسلویه به استان‌های شمالی کشور نداشته باشیم.
حسینی زمان بهره‌برداری از این پروژه‌ها را بسیار کوتاه و مناسب ارزیابی کرده و می‌گوید: پروژه‌های گازی چندان پروژه پیچیده‌ای نیستند و اگر منابع مالی در اختیار باشد، استخراج و شیرین‌سازی گاز ترش، کار چندانی نمی‌برد. برخی از این پروژه‌ها را ایران به‌تنهایی و برخی دیگر را نیز با همکاری شرکت‌های خارجی می‌تواند به انجام برساند؛ بنابراین دور از انتظار نیست که پروژه‌های گازی به ویژه آنها که در خشکی قرار دارند، در دو سال آینده به بهره‌برداری برسند.

منبع: alef.ir

مجری طرح بازتوانی نیروگاههای شرکت تولید نیروی برق حرارتی از اعطای ضمانت دولتی به سرمایه گذاران بازتوانی نیروگاههای ایران خبر داد و گفت: اجرای فاز نخست طرح بازتوانی نیروگاههای فرسوده در انتظار اخذ مجوز شورای اقتصاد است.

به گزارش تسنیم، به طور معمول نیروگاههای حرارتی با عمر بالای ۲۵ سال نیازمند نوسازی و بازسازی محسوب می شوند. در ایران نیز در حال حاضر از مجموع حدود ۷۵ هزار و ۹۰۰ مگاوات ظرفیت اسمی نصب شده تولید برق کشور، ۱۲ هزار و ۲۶ مگاوات، ظرفیت واحدهای حرارتی است که بیش از ۲۵ سال از عمر آنها می گذرد. با توجه به افت راندمان تولید برق واحدهای فرسوده و همچنین نیاز به بازسازی و نوسازی تجهیزات این واحدها به منظور جلوگیری از زیان های ناشی از فرسودگی و از مدار خارج شدن آنها، ضرورت بازتوانی نیروگاههای حرارتی با عمر بیش از ۲۵ سال، در سال جاری مورد توجه وزارت نیرو قرار گرفته و طرحی با عنوان “طرح بازتوانی نیروگاههای فرسوده” در دستور کار شرکت تولید نیروی برق حرارتی قرار گرفته است. در خصوص جزئیات این طرح که بزرگترین طرح نیروگاهی کشور محسوب می شود، با «علیرضا نصرالهی» مجری طرح بازتوانی نیروگاههای شرکت تولید نیروی برق حرارتی به گفت وگو نشسته ایم. مشروح این گفت وگو در ادامه آمده است:

بحث بازتوانی نیروگاهها در دولت یازدهم مطرح شد، ضرورت مطرح شدن این بحث چه بود؟

نصرالهی: مهرماه سال گذشته شرکت مادرتخصصی تولید نیروی برق حرارتی بعد از مصوبه هیئت محترم وزیران عملاً شروع به کار کرد. سازمان توسعه برق ایران که وظیفه احداث نیروگاهها و خطوط انتقال برق را برعهده داشت و همچنین معاونت راهبری تولید شرکت توانیر که مسئول راهبری و مدیریت کلان تولید انرژی الکتریکی در کشور بود، متفقاً و با هم به شرکت مادرتخصصی تولید نیروی برق حرارتی تبدیل شدند. با تشکیل این شرکت طبیعتاً اهداف بزرگ تر و سیاست ها کلان تر شد و مدیران امر، تصمیمات بهتری می توانستند برای نیروگاهای کشور اتخاذ کنند.

در واقع شرکت مادرتخصصی تولید نیروی برق حرارتی، مدیریت احداث و بهره برداری از نیروگاههای حرارتی در کشور را انجام میدهد. با توجه به منابع غنی سوخت های فسیلی که در کشور وجود دارد، عموم نیروگاههای کشور نیروگاههای حرارتی هستند. با تاسیس این شرکت، یکی از اهداف اصلی آن بازتوانی و مدرنیزه کردن نیروگاههایی بود که سنشان بالا رفته بود. نیروگاههای حرارتی هم که عمدتاً دچار این مشکل بودند اغلب نیروگاههای دولتی بودند و زیر نظر شرکت مادر تخصصی تولید نیروی برق حراتی فعالیت می کردند؛ از اینرو باید چاره ای برای آنها اندیشیده می شد . طرح بازتوانی با هدف بازسازی، مدرنیزه کردن و بازتوانی کامل نیروگاههای بخاری قدیمی کشور در برنامه قرار گرفت. نیروگاههایی که طول عمر کاریشان بالا بود و البته تاکنون بصورت کامل و شایسته کار کرده اند و برق کشور را تأمین کرده اند؛ آرام آرام دچار فرآیند پیری شده و خیلی از آنها مستهلک شده اند. برای اینکه روند پیری نیروگاههای قدیمی را متوقف کنیم، طرح بازتوانی را ارائه دادیم و این ایده در شرکت مادرتخصصی برق حرارتی شکل گرفت. چنین ساختاری را قبلاً نه در شرکت توانیر داشتیم و نه در سازمان توسعه برق ایران.

 بازتوانی نیروگاهها فقط برای نیروگاههای بخاری در دستور کار قرار گرفته؟

نصرالهی: در وهله اول بله، در فاز اول مقرر شد تا ۱۳ نیروگاه بخاری که تعدادی  از آنها به بخش خصوصی واگذار شده بودند و تعدادی دیگر کماکان در مالکیت بخش دولتی بودند، بازسازی، مدرنیزه و بازتوانی شوند .برای اینکار با استفاده از ظرفیت قانونی ماده ۱۲ قانون رفع موانع تولید رقابت پذیر و ارتقای نظام مالی کشور، تاکنون فعالیت های متعددی اعم از تهیه گزارشهای فنی و اقتصادی طرح و انجام مطالعات محیط زیستی، انجام مطالعات M&V  و … انجام شد و اکنون در حال گذراندن مراحل اخذ تصویب نهایی در شورای عالی اقتصاد است. حدود یکسال است که کارهای اجرایی این طرح آغاز شده و تاکنون نیز بحمدالله توفیقاتی داشته است.

کدام نیروگاهها در فاز نخست این طرح مورد بازتوانی و مدرنیزه کردن قرار می گیرند؟

نصرالهی: از نیروگاههایی که در فاز نخست مورد بازتوانی و مدرنیزه کردن قرار می گیرند، نیروگاههای بخاری بندرعباس، رامین اهواز، شهید منتظری ، اصفهان، شهید رجایی، شهید مفتح، بیستون، لوشان، طرشت، بعثت و نیروگاه گازی ری را می توانیم نام ببریم که نیروگاه گازی ری به دلیل اینکه در مجاورت شهر تهران و شهرستان ری بود و با راندمان پایین کار می کرد نیاز به تصمیم گیری جهت بازتوانی با قید فوریت داشت و در نهایت مقرر شد تا در زمین این نیروگاه، نیروگاه سیکل ترکیبی جدیدی  و با راندمان بالا احداث شود و واحد های توربین گازی مستقر در محل نیروگاه پس از به مدار آمدن واحدهای جدید جمع آوری شود.

فاز اول را با پروژه های مدرنیزاسیون نیروگاههای رجایی و مفتح و رامین و بندر عباس و با هدف بازسازی نیروگاههای بخاری فوق  شروع کردیم و در خلال آن به کارهای بسیاری در این چند ماه دست زدیم که به لطف خداوند توفیقاتی هم حاصل شده است اما محور اصلی کارمان همان بازتوانی کامل نیروگاههای بخاری است که به آن اشاره شد. به گونه ای که پس از بازسازی و مدرنیزاسیون نیروگاههای مذکور با نصب واحدهای جدید و راندمان بالای گازی بر روی برخی واحدهای این نیروگاهها، نوعی از نیروگاههای سیکل ترکیبی جدید احداث میشود که راندمان بسیار بالایی خواهند داشت.

محور دوم بحث ما در راستای سیاست های اقتصاد مقاومتی است که از سوی مقام معظم رهبری تصویر شده بود و به همه دستگاههای دولتی  هم ابلاغ شده است، قرار دارد و مقرر است تا در زمینه کاهش مصرف آب هم قدم برداریم.

در قالب طرح بازتوانی نیروگاهها در زمینه کاهش مصرف آب اقدام می کنید؟

نصرالهی: بله، امروزه آب رفته رفته از اهمیت معنوی خودش برخوردار می شود و هیچ صنعتی نمی تواند مثل قدیم میزان زیادی از آب را مصرف کند و عملاً منابع آبی را که می تواند برای شرب  و یا نیاز اکوسیستم مورد مصرف قرار گیرد مورد بهره برداری نامناسب قرار دهد. در سالهای قدیم، نیروگاهی در مجاورت زاینده رود احداث شده بود و برخی صنایع و کارخانجات ذوب آهن و فولاد هم از آب رودخانه استفاده می کردند اما الان متاسفانه با بحران آبی مواجه شدیم که زاینده رود را تحت تأثیر قرار داده است و عملاً این نیروگاه برق قادر به تولید نیست و لذا در قالب پروژه هایی روش های مدیریت مصرف را در نیروگاهها بهینه و به روز رسانی می کنیم. در برخی از نیروگاهها سیستم خنک کن بر اساس برج تر طراحی شده که از این قبیل می توانیم به نیروگاه شهید مفتح همدان ، تبریز، اصفهان و بعثت اشاره کنیم. در تابستان ۹۴ سیستم برج تر نیروگاه همدان  به برج خشک ترکیبی تبدیل شد، مدلی که برای اولین بار در دنیا طراحی شده و به اجرا گذاشته شد و اکنون با موفقیت در مدار بهره برداری قرار دارد و متعاقب آن واحد دوم آن نیروگاه را در حال برگزاری مناقصه برای شناسایی پیمانکار داریم. همچنین واحد اول ۳۲۰ مگاواتی نیروگاه اصفهان در حال مذاکره با پیمانکار برای تبدیل و اجرای برج خنک کن تر به برج خنک کن خشک هیبریدی با دمش اجباری است که این کار نیز در سطح دنیا بی سابقه بوده و انشالله به مرحله اجرا در خواهیم آورد .

تبدیل برج تر به برج خشک چقدر می تواند در مصرف آب صرفه جویی ایجاد کند؟

نصرالهی: اجازه بدهید با عدد و رقم بگویم. یک واحد ۳۰۰ مگاواتی تولید نیرو اگر بخواهد با برج تر کار کند ۷۰۰ مترمکعب در ساعت مصرف آب دارد. اگر سیستم خنک کننده آن از برج تر به برج خشک تبدیل شود، این ۷۰۰ مترمکعب در ساعت به ۴۰ مترمکعب در ساعت تبدیل می شود. بنابراین ما به هیچ عنوان نباید این فرضیه را بپذیریم و این مقوله را قبول کنیم که برج  خنک کن تر در نقاطی که بحران آب داریم احداث کنیم و برج های تر موجود را هم باید با برج های خشک جایگزین کنیم. اگرچه ممکن است در تولید برق با محدودیت هایی مواجه شویم. اما ارزش معنوی آب بر آن مقدار کم محدودیتی که اعمال می شود، غالب است.

چرا برج خشک تولید را کاهش می دهد؟

نصرالهی: بدلیل اینکه توربین هایی که بر مبنای برج تر طراحی شده اند قادر به تولید حداکثر توان در شرایط کارکرد با برج تر هستند و وقتی که این سیستم تغییر میکند منجر به کاهش توان تولیدی می شود.

پس در تمامی ۱۴ نیروگاهی که در فاز اول بازتوانی و بازسازی قرار دارد، کاهش مصرف آب هم دیده شده است؟

نصرالهی: بله، دیده شده و یکی از اهداف اصلی طرح در مرحله بازتوانی همین مسئله بوده است،

اساسا چه نوع واحدهایی فرسوده محسوب می شوند؟ در واقع این ۱۴ نیروگاهی که به عنوان واحدهای فرسوده و قابل بازتوانی در فاز اول شناخته شدند چه شاخصه هایی داشتند؟

نصرالهی: شاخصه ها عمدتا به سن نیروگاه برمی گردد. درگام  اول ملاک  شناسایی واحد های فرسوده را عبور از ۲۵ سال سن نیروگاهها گذاشتیم. نیروگاهها هر چه قدر که عمرشان بالاتر می رود، با یک ضریبی که طبق روز اول طراحی شده، دچار پیری می شوند که اصطلاحاً به آن ضریب Aging گفته می شود. این ضریب Aging باعث کاهش راندمان و کاهش قدرت خروجی می شود. اگر ما در یک مرحله ای به فکر مدرنیزه کردن این توربین ها باشیم می تواند تقریبا به نزدیک شرایط نامی خودش برگردد و ادامه حیات دهد؛ اما اگر نرسیدیم دچار فرسودگی می شود و در آن زمان چاره ای نداریم جز اینکه نیروگاه را بازنشسته کرده و از مدار خارجش کنیم.

در این ۱۳ نیروگاه بخاری، نیروگاهی نداریم که به این مرز رسیده باشد؟

نصرالهی: در این ۱۳ نیروگاه یکی دو تا از واحدها بسیار به این مرز نزدیک شدند که یکی نیروگاه بندرعباس و دیگری نیروگاه رامین اهواز است.

یعنی به مرز فرسودگی رسیدند؟

نصرالهی: بله، به مرز فرسودگی رسیدند. به همین دلیل بلافاصله اولین اولویت ها در این ۱۳ نیروگاه را معطوف به  نیروگاههای بندرعباس و رامین اهواز کردیم.

نیروگاه طرشت چطور؟

نصرالهی: نیروگاه طرشت خوشبختانه بهره برداری خوبی داشته و نیروگاهی است که علی رغم سن خیلی زیادی که دارد با راندمان پایین کار می کند. منتها به این مرز نرسیده و تجهیزات آن همچنان کارآیی دارند. البته دچار ضریب پیری شده، ولی مرز فرسودگی را رد نکرده است.

با توجه به اینکه هیچکدام از نیروگاهها مرز فرسودگی را رد نکرده اند، در طرح بازتوانی نیروگاهها ما بحث بازنشستگی نیروگاهها را نداریم؟

نصرالهی: در این مورد به نیروگاهها فکر نکردیم، چون استنباطمان این است که در تمامی این ۱۳ نیروگاه بخاری که با متخصصان خارجی و مهندسان ایرانی و متخصصان امر صحبت کردیم، این نتیجه حاصل شد که واحدهایی هستند که می توانیم نجاتشان دهیم. البته با اولویت نیروگاه بندرعباس و بعد نیروگاه امین اهواز، بعد از آنها نیز نیروگاه های شهید رجایی ، مفتح و اصفهان در اولیت هستند.

دقیقا چه پروسه ای قرار است طی شود؟

نصرالهی: هم اکنون اغلب تجهیزات نیروگاههای هدف فرسوده شده و آلاینده محیط زیست هستند که این تجهیزات را از مدار خارج می کنیم، از قبیل مشعل های بویلر، خود توربین، تجهیزات خنک کن، تجهیزات سیکل حرارتی، پیش گرم کن ها و … که اینها تجهیزاتی هستند که به مرور زمان فرسوده می شوند و هم اکنون نقاط ضعف واحدهایمان عموماً در همین تجهیزات است. می توان با هزینه بسیار کمتری از هزینه احداث نیروگاه جدید، این نیروگاه ها را به وضعیت اولش برگردانیم و راندمانشان را افزایش دهیم. افزایش راندمان به معنای کاهش مصرف سوخت است و کاهش مصرف سوخت یعنی یک میزان بسیار بزرگ انرژی در حفظ ذخایر کشورمان. استحضار دارید که یک نیروگاه بزرگ هزار مگاواتی در سال، عدد خیلی زیادی را از بابت مصرف سوخت، انرژی مصرف می کند. به عنوان مثال ما در نیروگاهی مثل شهید رجایی اگر راندمان فعلی ۳۶ درصد را به راندمان طراحی آن که ۴۰ درصد است برسانیم؛ یعنی حدود ۴ درصد راندمانش را افزایش دهیم، مصرف سوختش تقریبا ۸ درصد کم می شود. این ۸ درصد برابر با ۵۰۰ میلیون مترمکعب در سال مصرف سوخت است. ملاحظه می کنید که عدد چقدر بزرگ است. اگر با قیمت های فعلی گاز در منطقه، ۱۷ یا ۱۸ سنت هم درنظر بگیریم، سالی ۷۰ یا ۸۰ میلیون دلار فقط درآمد حاصل از این صرفه جویی است. همچنین طول عمر نیروگاه هم افزایش پیدا می کند. وقتی قطعات جدید می شود عملاً ۳۰ سال به عمر نیروگاه اضافه می شود.

هزینه طرح بازتوانی قرار است از محل صرفه جویی تأمین شود؟

نصرالهی: در حال حاضر مبنا را از محل صرفه جویی سوخت گذاشتیم، خوشبختانه یک قانون خیلی خوبی در سال ۹۴ توسط مجلس محترم به نام قانون رفع موانع رقابت پذیر و ارتقای نظام مالی کشور به تصویب رسید که در ماده ۱۲ این قانون اشاره شده که هر چه ما افزایش راندمان و کاهش مصرف سوخت داشته باشیم، به ازای عدم مصرف سوخت، دولت و یا وزارت نفت باید به سرمایه گذار منافع حاصله را بازپرداخت کند. بعنوان مثال شما سیستمی را در نیروگاه پیشنهاد می کنید که متأثر از آن، یک درصد افزایش راندمان و به تناظر آن یک مقدار کاهش مصرف سوخت حاصل می شود، که به ازای این میزان کاهش مصرف سوخت طبق ماده ۱۲ قانون رفع موانع تولید رقابت پذیر می بایست دولت یا وزارت نفت تعهد و تضمین دهد که این رقم را به سرمایه گذار برمی گرداند.

این مستلزم این است که طرحی که وجود دارد قبل از اجرایی شدن به دولت رفته و به تصویب رسیده شود؟

نصرالهی: بله، ما اکنون داریم همین مراحل را طی می کنیم، برای نیروگاه های بندرعباس، رامین اهواز، شهید مفتح، شهید رجایی و نیروگاه ری با سرمایه گذارها مذاکراتی کرده ایم و تفاهم نامه ها به مراحل نهایی رسیده و مراحل اخذ تأیید بر اساس ماده ۱۲ قانون رفع موانع تولید رقابت پذیر در حال بررسی است. نکاتی را مطرح کردند و فرموده اند تا اصلاحاتی را انجام بدهیم، بعد از انجام این اصلاحات وقتی برود تصویب شود و از شورای محترم اقتصاد مجوز امضای قرارداد بگیریم، این طرح به مرحله اجرا وارد می شود.

تسنیم: در این بازتوانی نیروگاهها، با توجه به اینکه وزیر نیرو عنوان کرده صنعت برق بیش از ۹۰ تا ۹۵ درصد از تجهیزات را خود می تواند تأمین کند، بحث خرید از تولیدکنندگان داخلی و توجه به ساخت داخل مورد نظر است؟

نصرالهی: بحث خرید از سازندگان داخلی همواره مورد توجه ما هست اما عمدتا ما به نقاط حساسی از نیروگاهها برمی خوریم که تاکنون در کشور ما تجربه ای در زمینه ساخت تجهیزات تخصصی نداریم که انشالله و پس از اجرایی شدن این گونه پروژه ها این بخش از تکنولوژی نیز وارد کشور میشود.

بحمدالله هم اکنون و در حال حاضر در کشور توانمندی ساخت اغلاب تجهیزات نیروگاهی وجود دارد و با اعمال مدیریت در این پروژه ها نیز دانش فنی ساخت قطعات جدید وارد میشود. هم اکنون نیز تفاهم نامه ای که با شرکت میتسوبیشی ژاپن برای مدرنیزاسیون و ارتقاء نیروگاههای رجایی و مفتح نوشته ایم قید شده است که تمامی تجهیزات و ابزار جدید را که امکان ساخت داخل دارند و یا نیروهای متخصص مورد نظر را برای این پروژه ها توسط طرف ایرانی  تأمین میشود، بجز آندسته از ابزار و تجهیزات خاصی که امکان تهیه آن در کشور نباشد که توسط طرف خارجی تامین میشود. لذا ملاحظه میفرمایید با مدیریت صحیح اعمال شده بر روی منابع مالی خارجی که توسط سرمایه گذار به کشور وارد میشود بهترین بهره برداری توسط وزارت نیرو بکار برده شده است.

در این مبحث چیزی به اسم انتقال تکنولوژی هم دیده شده؟

نصرالهی: قطعا همینطور است. ما به همین دلیل در تفاهم نامه ذکر شده که نیروی کار توسط طرف ایرانی تامین میشود چنانچه یک پروژه برای اولین بار در کشور اجرا شود و صرفاً ما نظاره گر باشیم ، دومینش را هم باید نظاره گر باشیم. اما وقتی با دید انتقال تکنولوژی نگاه کنیم و درگیر در کار باشیم میتوانیم دومین پروژه را خودمان انجام دهیم و در بحث تجهیزات نیز موضوع به همین صورت است بطوریکه تجهیزات ساخته شده و مدرن وقتی با ابزار کامل و سوپر وایزری شرکت سازنده در ایران نصب شود پرسنل تعمیراتی نیروگاهها به تمامی فوت و فن کار آشنایی پیدا کرده و به نحوه کار مسلط میشوند.

ممکن است در این زمینه از شرکت های داخلی بخش خصوصی استفاده شود؟

نصرالهی: قطعا همینطور است.

یعنی یک سری واحد نیروگاهی است که خود شرکت های خارجی در ایران احداث کرده بودند و برای سالهای سال نیز خودشان برای تعمیر و بازسازی در دوره بهره برداری به ایران می آمدند، حالا شما می خواهید در قالب طرح بازتوانی، این روند را متوقف کنید و با انتقال دانشی که صورت می گیرد شرکت های داخلی را در بخش تعمیرات و بازسازی تجهیزات جدید نیز راه بیندازید.

نصرالهی: بله، دقیقا همینطور است.

فکر می کنید فاز اول بازتوانی نیروگاهها تا چه زمانی طول بکشد؟

نصرالهی: اگر شورای اقتصاد دو ماه پیش پروژه را مصوب کرده بود ما الان در مرحله عقد قرارداد بندرعباس و رامین و شهید رجایی و شهید مفتح بودیم اما چون مجوز آنها را تاکنون  نگرفتیم در این مرحله متوقف مانده ایم. پیگیری لازم از سوی مدیران ارشد وزارت نیرو در حال انجام است.

مثل اینکه تصویب کردند اما مجوز را صادر نکردند.

نصرالهی: در تصویبشان هم به نوعی نکاتی را گفتند که باید اصلاح شود و  طرحها اولویت بندی شود که جناب آقای دکتر جهانگیری معاون اول محترم رییس جمهور فرمودند و هم اکنون جداول و مدارک لازم تهیه شده است و در حال ارسال به سازمان محترم برنامه و بودجه است .

از نظر زمانی سقفی برای اینکار که فاز نخست کی به اجرا برسد و فاز دوم کلید بخورد دارید؟

نصرالهی: ملاک کار جهت آغاز مذاکرات قراردادی با پیمانکاران اخذ موافقت شورای اقتصاد است و هر زمان که مجوز این شورا اخذ شود، کار آغاز خواهد شد، بالطبع فاز دوم هم منوط به این است که چه زمانی فاز نخست مراحل اجراییش تمام شود.

تضمین مورد نظر، تضمینی است که بانک مرکزی می دهد و SOVERIN GURANTY‌ است یا تضمینی است که وزارت اقتصاد می دهد؟

نصرالهی: طبق ماده ۱۲  قانون رفع موانع تولید رقابت پذیر ضمانت لازم بصورت ضمانت دولتی و یا SOVERIN GURANTY برای این پروژه ها و قراردادهایشان دیده شده است. طبیعی است SOVERIN GURANTY سرمایه گذار را در آوردن سرمایه به کشور ما تشویق می کند. طبیعتا بین Sovereign Guarantee  و  Payment Guarantee فرق چندانی نیست و هر دو را باید دولت بدهد اما اعطای Sovereign Guarantee هم برای ما راهگشا تر است

به قولی BANKBLE تر است؟

نصرالهی: بله. چون هر بانکی که سرمایه گذاران اسناد مربوطه را می برند و صحبت می کنند، در صورت در اختیار داشتن Sovereign Guarantee در حهت گرفتن تسهیلات تسریع و تعجیل می شود.

در غالب این طرح بازتوانی نیروگاهها، ما افزایش ظرفیت عملی تولید هم خواهیم داشت؟

نصرالهی: بله، ما بازتوانی را در فرآیند مهندسی خودمان سه مرحله کردیم. در مرحله اول بعد از اینکه سازندگان و متخصصان خارجی به همراه متخصصان ما آمدند و از نیروگاهها بازدید کردند، شرایط واحدی که در مرز ریسک قرار دارد را استخراج مینمایند و در مرحله اول با تمهیداتی منجر به کاهش ریسک در واحدهای نیروگاه میشود.

مرحله دوم مدرنیزه کردن و آپگرید کردن تجهیزات موجود نیروگاه است. در این مرحله قابلیت تولید نیروگاه افزیش پیدا می کند و راندمان و میزان تولید نیروگاه به شرایط نامی خودش برمی‌گردد. به طور مثال نیروگاه رامین اهواز قدرت اسمی دو واحد آن ۳۰۵ مگاوات و چهار واحد ۳۱۵ مگاوات است. اکنون واحدهای این نیروگاه بین ۲۶۰ تا ۲۷۰ مگاوات تولید می کنند. یعنی روی هر واحد، چیزی در حدود ۳۰ مگاوات افت توان خروجی داریم. راندمان طراحی این نیروگاه ۴۲ درصد بوده و اکنون به صورت خوشبینانه می توانیم بگوییم که با راندمان ۳۵ تا ۳۶ درصد کار می کند.

یعنی بعد از بازتوانی، راندمان این نیروگاه به ۴۲ درصد می رسد؟

نصرالهی: بله، به ۴۲ درصد قطعی نه ولی با ضریب AGING که در نظر بگیریم نزدیک به راندمان طراحیش که همان ۴۲ درصد است می رسد.

بنابراین هم افزایش ظرفیت تولید برای ما حادث می شود و هم کاهش مصرف سوخت که همان افزایش راندمان است. ضمن اینکه  قابلیت اطمینان واحد ما افزایش می یابد؛ چرا که طول عمرش با شناسایی و تعویض قطعات معیوب افزایش می یابد.

در فاز سوم که پروژه ای در قالب آن در سطح دنیا خیلی کم کار شده که به نام Full Repowering یا بازتوانی کامل است، آن واحدهایی که برای بازتوانی کامل مستعد هستند، بطوریکه عموماً فقط واحد اول و واحد آخر یک مجموعه باشد که فضای فیزیکی برای آنها وجود داشته باشد، با نصب تعدادی توربین گازی و بویلر بازیاب، عملاً بویلر موجود نیروگاه را یعنی منبع تولید بخار نیروگاه را برمی داریم و به بخار تولید شده توسط بویلر های بازیاب متصل می کنیم. مشابه مدلی برعکس نیروگاه سیکل ترکیبی اجرا می کنیم. در مدل معمول سیکل ترکیبی اول توربین گازی داریم و بعد توربین بخاری برای ان می سازیم و احداث می کنیم و از محل دود خروجی آنها بخار تولید شده که پس از طی مراحلی در توربین بخار انرژی حاصله تبدیل به انرژی الکتریکی میشود. در اینجا برعکس عمل میشود. بطوریکه توربین بخاری و بویلر مولد بخار داریم اما بدلیل فرسودگی بویلر توربین های گازی راندمان بالا و مجموعه مولد تولید بخار بازیاب می گذاریم و بخار حاصل از آن وارد  توربین  بخار شده و منجر به تولید انرژی الکتریکی میشود.

 یعنی سیکل ساده بخاری تبدیل به سیکل ترکیبی می شود؟

نصرالهی: بله، دقیقا

در تمامی این نیروگاهها موضوع Full Repowering دیده شده؟

نصرالهی: بله، در تمامی این ۱۳ نیروگاه دیده شده است، امابر روی همه واحدها قابل اعمال نیست. چرا که فضای فیزیکی کافی وجود ندارد. عموما برای واحدهای اول یا آخر مجموعه قابلیت این کار وجود دارد.

منبع: alef.ir