بایگانی ماه : ژانویه, 2017

به گزارش ایران خبر، هم اکنون ترافیک در بزرگراه های اصلی شهر تهران نیمه سنگین و سنگین است.

منبع: irankhabar.ir

سر زدن مسئولان بر سر خاکسترهای پلاسکو که عملاً کاری از آنان ساخته نبود نشان داد که آمدند بیشتر خودی نشان دهند!

«بیژن یانچشمه» در روزنامه «جوان» نوشت:

تشکیل کمیته ویژه و حقیقت‌یاب برای حادثه پلاسکو در حالی شکل گرفته است که پای بسیاری از مقصران دولتی در این حادثه گیر است؛ عمق فاجعه ‌نشان از کم‌کاری اینگونه دستگاه‌ها ‌دارد. سر زدن مسئولان بر سر خاکسترهای پلاسکو که عملاً کاری از آنان ساخته نبود نشان داد که آمدند بیشتر خودی نشان دهند!

بارها اعلام شده که کم‌کاری‌ها در موضوع ناایمن بودن فضای کاری پلاسکو با اخطاریه‌های متعددی به مسئولان اعلام شده بود تا بلکه بخشی از توجه مسئولان به این فضای ناایمن و بی‌دفاع جلب شود اما اخطارها پشت سر هم ابلاغ شد و کاری هم از سوی متولیان به انجام نرسید و حادثه‌ای که نباید پیش می‌آمد در نهایت رخ داد.

عمق فاجعه آنقدر زیاد بود که به فاجعه ملی تبدیل شد. عده‌ای در این میان با فضاسازی و حضور در شبکه‌های اجتماعی در تلاش بودند و هستند تا کم‌کاری‌های خود را در پشت اخبار بزک شده پنهان کنند. ژست سیاسی در فضای نزدیک به انتخابات به خود گرفتند و گاه با نظریه‌پردازی‌های دروغین، موج‌سواری کردند.

همین عده حالا هم با اعلام خبر تشکیل «کمیته حقیقت‌یاب» قصد آن دارند تا با چند‌قطبی کردن فضای موجود برای رسیدن به اهداف و مطامع سیاسی – حزبی خود در ضمن بی‌توجهی به جانفشانی آتش‌نشانان فداکار همه چیز را فدای پلاسکو کنند.

فاتحه‌خوانی سیاسی فاز جدیدی است که دست‌های پشت پرده به دنبال آن هستند تا حقیقت موضوع آشکار نشود. هر‌چند باید پذیرفت که در این حادثه میزان تقصیر دستگاه‌ها به یک اندازه نیست و عده‌ای در صف کم‌کاری‌ها پشت ابزار قدرت پنهان شده‌اند تا در غبار آوار پلاسکو دیده نشوند. 

دولت در حالی از تشکیل کمیته حقیقت‌یاب خبر داده است که بنا بر نظر کارشناسان این امر، تشکیل چنین کمیته‌ای بیشتر از اینکه کارشناسی شده و مفید باشد، سیاسی و انتخاباتی است. دولتی که پای خودش در حادثه پلاسکو بنا بر دلایل عدیده گیر است، چطور می‌تواند بررسی کننده و «حقیقت‌یاب» حادثه پلاسکو باشد‌؟! بدون آنکه از جمع کارشناسان آتش‌نشان و ستاد مدیریت بحران کمترین استفاده را برده باشد.

  در حالی که دو نهاد دولتی وزارت کار و وزارت بهداشت دو مسئول مستقیم و اولی در اخطارهای کاری و بهداشتی برای پلمب پلاسکو بوده‌اند، چگونه بدون سیاسی‌کاری قرار است مقصران حادثه پلاسکو را به مردم معرفی کنند‌؟ خروجی این کمیته «حقیقت‌یاب» از هم اکنون مشخص است: همه چیز به نفع دولت !

منبع: alef.ir

پلاسکو زمانی فروریخت و شهر بر سرمان آوار شد که فرهنگ ما به‌اشتباه تحریف شد و به‌جای باز کردن راه برای آتش‌نشانان از سوختنشان سلفی گرفتیم.‌

به گزارش ایسنا، پلاسکو چند روزی است که فروریخته و ایران هنوز سیاه‌پوش است؛ تمام ایستگاه‌های آتش‌نشانی در سراسر کشور غرق غم و حیرت است؛ حجله‌ها، ایستگاه‌ها را غرق نور و چراغ کرده‌اند و عکس آتش‌نشان‌ها روی میز خودنمایی می‌کند.

«آتش‌نشانانی که همیشه به جنگ آتش می‌روند این بار در حادثه‌ای عظیم ناجوانمردانه مغلوب آهن و آتش و آوار شدند» این‌ها را ابوالفضل ذوالقدر می‌گوید، مدیرعامل آتش‌نشانی قزوین که این بار سنگین، آتش‌به‌جانش زده و اشک و بغض امانش را بریده است.

 او و همکارانش به یاد پاسداشت جان‌فشانان پلاسکو گردهم آمدند، هیچ‌کدام مرگ همکارانشان را باور ندارند و هنوز امیدشان به سیگنال‌های دستگاه زنده یاب است.

 پلاسکو فروریخت و در کنارش دل تمام مادران، همسران و خانواده‌های آتش‌نشان فروریخت، مادری که هنوز امید دارد که تلفن زنگ بخورد و کسی آن‌طرف خط بگوید: زنده اس… زنده‌اس…

 در جمع آتش‌نشانان قزوینی، مادران هم هستند، در این میان مادری با چشمانی نگران پسرش را دنبال می‌کند و می‌گوید: ۸ سال است که پسرش آتش‌نشان است و ۸ سال  دل‌شوره دارد، هرروز نگران رفت‌وآمد پسرش است، از شب‌های تلخ عملیات می‌گوید که از شدت نگرانی تب و لرز را تا صبح تجربه کرده است.

مادر با یاد پلاسکو اشک از چشمانش جاری می‌شود و از چشم‌انتظاری خانواده‌های آتش‌نشان پلاسکو می‌گوید اما گریه امانش نمی‌دهد تا سخن کامل کند، پسرش را در آغوش می‌گیرد و اشک‌هایش روان می‌شود.

یاد مادر «احسان» می‌افتم آتش‌نشانی که خبری از او نیست و مادرش با تماس به همه سراغش را می‌گیرد، مادری که  بی‌تابیش همه را به گریه می‌اندازد و به او امید می‌دهند ….

با فروریختن پلاسکو کاخ آرزوهای دختری که قرار بود اردیبهشت‌ماه به خانه بخت برود هم فروریخت؛ آواری که بر سرزندگی همسران آتش‌نشان فروریخت و آن‌ها هنوز هم‌چشم انتظار قهرمان زندگی‌شان هستند.

نصیری همسر یکی از آتش‌نشانان قزوینی که در این مراسم حضور دارد نیز چشمانش اشک‌بار است او می‌گوید: زندگی همسر آتش‌نشانان با استرس و اضطراب توأم است، از لحظات سخت خداحافظی می‌گوید لحظاتی که شوهرش را برای رفتن به سرکار بدرقه می‌کند و تا برگشتن همسر به خانه در استرس و نگرانی است.

پسر ۱۳ ساله وی نیز باافتخار از قهرمانی پدرش می‌گوید، او می‌گوید که در مدرسه و همه‌جا باافتخار می‌گویم که پدرم یک قهرمان است از پدرش که صحبت می‌کند چشمانش برق می‌زند نگاهش به پدر که می‌افتد می‌گوید: پدرم که به عملیات می‌رود همش نگران هستم و دعا می‌کنم اتفاقی برایش نیافتد.

او با شیطنت کودکانه‌اش می‌گوید من در چهارشنبه‌سوری از ترقه بی‌خطر استفاده می‌کنم تا حادثه‌ای رخ ندهد و جان پدرم به خطر نیافتد.

در سویی دیگر آتش‌نشانان با در دست داشتن شاخه‌ای گل در مراسم شرکت کرده‌اند، بغض و ناراحتی رهایشان نمی‌کند آن‌ها دلگیر هستند نه از آتش و آهن و آوار، آن‌ها دلگیر هستند از ما، از من و از تو که سلفی و لایک را به جان آدمی ترجیح می‌دهیم.

هیچ‌کدام مرگ رفیق را باور ندارند. ته دلشان پر از امید است و غصه می‌خورند، هرکدام در گوشه‌ای ایستاده یا نشسته‌اند و بی‌حرف به کارهایشان می‌رسند.

مجید بیگدلی فرمانده شیفت ایستگاه شهید بابایی که ۱۳ سال است که در آتش‌نشانی مشغول خدمت است می‌گوید: در این مدت به حوادث مهمی اعزام شدیم که با رعایت اصول و مقررات ایمنی موفق عمل کردیم، اما حادثه پلاسکو ایثارگری را به یاد ما می‌آورد و آتش‌نشانانی که ساختمان را تخلیه کردند و جانشان را برای نجات دیگران فدا کردند.

ابراهیم رشوند آتش‌نشان دیگری است که حادثه پلاسکو را دل آتش زدن می‌داند و می‌گوید: آتش‌نشانی عشق است و عشق باعث می‌شود به قلب آتش بزنی  همنوعت را نجات دهی عشق باعث می‌شود که بهترین سرمایه «جانت» را تقدیم کنی.

مرتضی روزبه یکی دیگر از آتش‌نشانان قزوین که پلاسکو را رشادت و ازجان‌گذشتگی تعریف می‌کند، فرزند کوچکش را در بغل دارد و از عشق به آتش‌نشانی می‌گوید، او اعتقاد دارد که همه مردم به خانواده عشق دارند و پدری نیست که عاشق فرزندش نباشد.

این آتش‌نشان خاطرنشان می‌کند: ما قبول کردیم آتش‌نشان باشیم و خودمان را  طوری پرورش می‌دهیم که در زمان خطر فکر همسر و بچه‌ها از بین می‌رود به فکر نجات هستیم تا به شهروندان کمک کنیم.

همان‌طور که آتش‌نشانان عشق به نجات هم‌نوع دارند و خود را برای نجات جان دیگران به خطر می‌اندازند در این حادثه مردمی هم بودند که برای کمک به مجروحان به سازمان انتقال خون رفته و خون خود را اهدا کردند و عده‌ای برای آتش‌نشانان لقمه آماده می‌کردند.

آتش‌نشانان قدردان این افراد هستند و این وحدت  و همبستگی را می‌ستایند اما دلشان غمگین است از افرادی که از ساختمان در حال ریزش سلفی می‌گیرند، فرهنگ غلطی که در همه‌جا ریشه دوانده، اینجا نیز هست؛ برخی از افرادی که برای پاسداشت آتش‌نشانان آمده بودند اما با ماشین‌های آتش‌نشانی سلفی می‌گیرند، این‌ها که  کنار حجله‌های آتش‌نشانان با شمع‌های در حال سوختن سلفی گرفتن دست‌کمی از افرادی ندارند که از ساختمان در حال سوختن عکس گرفتند…

اما حادثه پلاسکو  بُعد دیگری هم داشت؛ همان‌جا که مسئولین از هر طریقی اعتراض و التماس می‌کردند که برای نجات جان آتش‌نشانان اینجا ازدحام نکنید، مسئولین از مردم تقاضا می‌کردند که محل را ترک کنند تا شاید آن‌ها بتوانند آسیب دیدگان را از زیر آوار خارج کنند اما ازدحام برای گرفتن عکس و فیلم از این حادثه تمامی نداشت…

ما عزادار شدیم نه‌تنها پلاسکو بلکه دنیا بر سرمان آوار شد؛ همان زمان که افراد به ماشین‌های آتش‌نشانی و آمبولانس راه نمی‌دادند و مرگ امدادگر برای ما سوژه عکاسی شد؛ ما ترجیح دادیم که دیگران جان خود را از دست بدهند تا ما بتوانیم در فضای مجازی لایک و کامنت جمع کنیم.

آتش‌نشانان جان خود را تقدیم شهروندان می‌کنند و در قبالش فقط می‌خواهند که ایمنی را رعایت کنیم و در زمان شنیدن آژیر راه را بازکنیم ؛ ازدحام بزرگ‌ترین ضربه است و اگر برای آتش‌نشانان احترام قائلیم ازاین‌پس رفتارمان را تصحیح کنیم.

منبع: alef.ir

شب گذشته خواهرزاده قاسم شجاعی، نگهبان ساختمان پلاسکو خبر داد که نتایج آزمایش های پزشک قانونی را عصر دیروز به آنها اعلام کرده اند و گویا از میان پیکر، قاسم شناسایی شده است.

پس از شناسایی همه اجساد یافت شده در ویرانه پلاسکو، هیچ خبری از شناسایی قاسم شجاعی نبود. حتی مطابق آماری که اعلام شد، در ۴ پیکر کشف شده از شهروندان غیرآتش‌نشان هم نامی از قاسم شجاعی نبود. 

اما شب گذشته امیرحسین، خواهرزاده قاسم شجاعی به خبرآنلاین گفت که امروز دیروز نتایج پزشک قانونی اعلام و پیکر قاسم شناسایی شده است.

او گفت: ساعت ۶ دیروز نتایج پزشک قانونی آمد و یکی از اجساد هم مربوط به دایی من بود، گفتند دوشنبه جسد را به ما تحویل می دهند، انشالله این کار را انجام دهند تا برای خاکسپاری پیکر را به شهرستان ببریم.

قاسم شجاعی نگهبان ساختمان پلاسکو بود که در هنگام حادثه به همراه تعدادی دیگردیگر درون موتورخانه ساختمان قرار داشت و تاکنون هیچ خبری از او نشده بود. گفته شد در پیامکی که از زیرآوار زده شده،‌ نام قاسم را هم نوشته‌اند. این پیامک تاکنون تایید نشده است.

 

منبع: alef.ir

 غرق در افکارش بود، فکر نمی‌کرد روزی به اتهام قتل دستگیر شود. اعتیاد زندگی‌اش را به باتلاقی عمیق تبدیل کرده بود، هر قدر دست و پا می‌زد بیشتر در آن فرو می‌رفت. دستانش را به هم ‌می‌فشرد، بی‌قرار بود. از رفتارش می‌شد حدس زد که نگران چیزی است و از آن عذاب می‌کشد. علت نگرانی‌اش دخترش است، این را در پاسخ به اولین سوالم که چرا نگران و مضطرب هستی می‌گوید.

به گزارش میزان، عاطفه ۴۰ سال دارد و به خاطر اختلاف با مرد قاچاقچی او را کشت. او پس از جنایت با همدستش فرار کرد، اما فرار او چند روز بیشتر طول نکشید و زن میانسال و همدستش از سوی کارآگاهان جنایی دستگیر شدند. او انگیزه خود را از این قتل اختلاف مالی با مقتول عنوان کرد.
با گذشت دو سال از جنایت فرصتی پیش آمد تا گفت‌وگویی با او داشته باشم.

سابقه‌داری؟
نه، فقط یک بار ماموران کلانتری به اتهام فروش مواد مخدر مرا دستگیر کردند، اما به خاطر این‌که موادی همراهم نبود مجبور شدند آزادم کنند.

متاهل هستی؟
چند سال پیش ازدواج کردم، اما زندگی‌ام به طلاق ختم شد و با دخترم زندگی می‌کنم. من از همه فراری هستم و حتی با خانواده‌ام نیز رابطه ندارم.

چرا با آنها قطع رابطه کرده‌ای؟
به خاطر اعتیاد و وضع زندگی‌ام خجالت می‌کشم خانه‌شان بروم. اوایل چند باری پدر و برادرانم سراغم آمدند و سعی کردند با نصیحت مرا از باتلاقی که در آن گرفتار شده‌ام نجات دهند اما نرود میخ آهنین در سنگ. آنها هم که دیدند بی‌فایده است مرا به حال خودم رها کردند. از زمانی که مادرم از دنیا رفت، دور آنها را خط کشیدم و از خانه پدری برای همیشه خداحافظی کردم. البته گاهی دخترم به خانه‌شان می‌رود، اما من با این سر و وضع روی رفتن به خانه‌شان را ندارم.

چه شد که معتاد شدی؟
۱۷سال پیش با مردی به نام مصطفی که نمایشگاه‌دار بود آشنا شدم و برخلاف نظر خانواده‌ام که راضی به ازدواج نبودند با او ازدواج کردم. چند ماه اول زندگی‌ام خوب بود، اما از شانس بد من همسرم معتاد شد. بعد از این‌که پول‌هایش ته کشید به جان اسباب و اثاثیه خانه افتاد و آنها را فروخت. برای آن‌که من مخالفتی در این رابطه نداشته باشم و به او گیر ندهم که چرا ترک نمی‌کنی، مرا هم معتاد کرد. منجلاب اعتیاد باعث شد تا سکوت کنم و با همسرم همراه شوم. بعد از مدتی مصطفی رفت و دیگر خبری از او نشد. من ماندم و دختر یک ساله و یک دنیا خماری که فقط خدا می‌داند چطور گذراندم تا به اینجا رسیدم.

هزینه موادمخدر و مخارج خانه را چگونه تامین می‌کردی؟
اوایل در خانه‌های مردم به عنوان خدمتکار کار می‌کردم، ولی یک سالی می‌شود با خرید و فروش موادمخدر زندگی‌ام را می‌گذراندم.

دخترت می‌دانست مواد‌فروشی؟
بله. چند بار سر این ماجرا با هم دعوا کردیم. او هیچ‌گاه از من پول نمی‌گرفت و برادرم خرج تحصیلش را می‌داد.

خودت درس خوانده‌ای؟
دیپلم تجربی دارم.

چرا مرتکب قتل شدی؟
احسان، مقتول را می‌گویم، موادفروش بود. ما با هم کار می‌کردیم، ولی نامردی کرد و پولم را بالا کشید. هرچه التماسش ‌کردم که پولم را بدهد جواب سربالا می‌داد. دو ماهی از این ماجرا ‌گذشت و من با جوانی به نام حسین آشنا شدم و ماجرا را برایش تعریف کردم. او که عاشق من شده بود، قبول کرد برای گرفتن طلبم از احسان همراهم بیاید. آن شب به خانه احسان رفتیم و با هم شیشه کشیدیم.

نیمه‌های شب بود که طلب ده میلیونی را دوباره پیش کشیدم و او مثل همیشه منکر پول شد. رفتارهایش عصبی‌ام کرده بود، از کوره در رفتم و به سمتش حمله کردم. حسین نیز با شیشه نوشابه به سرش کوبید و او بیهوش شد. در حال خودم نبودم و نمی‌دانستم چه کار می‌کنم. فرصت را مناسب دیدم و با طناب خفه‌اش کردم. بعد از قتل پول‌ها و مواد‌ مخدری که در خانه جاسازی کرده بود، برداشتیم و پا به فرار گذاشتیم، اما خیلی زود دستگیر شدیم.

دخترت می‌داند به اتهام قتل دستگیر شدی؟
عاطفه بازهم سرش را پایین می‌اندازد. هر وقت از دخترش حرف می‌زنم، شرمنده می‌شود، آرام با صدایی که بسختی شنیده می‌شود می‌گوید: بله.

می‌دانی چه حکمی در انتظار تو است؟
قصاص می‌شوم. خانواده احسان را بخوبی می‌شناسم، اهل رضایت نیستند؛ البته آنان اولیای دم هستند و قصاص قاتل فرزندشان حق قانونی و شرعی‌شان است.

فکر می‌کنی خانواده‌ات برای رضایت تلاش کنند؟
نه، کسی را ندارم حتی وکیل هم ندارم. من برای خانواده‌ام مرده‌ام! تمام زندگی‌ام اشتباه بود؛ ازدواج با مصطفی، اعتیاد، خرید و فروش مواد و دوستی با حسین. همه کار‌هایم اشتباه بود الان هم عذاب وجدان یک لحظه راحتم نمی‌گذارد. از مرگ نمی‌ترسم. دوست دارم پرونده‌ام سریع رسیدگی شود و قصاص شوم تا از این زندگی لعنتی راحت شوم. زندگی‌ام سراسر اشتباه و بدبختی بود و آینده دخترم را به تباهی کشاندم.

منبع: alef.ir