۵۵ درصد طلاق‌ها در ۵ سال اول زندگی رخ می‌دهد

مدیر کل دفتر وتعالی خانواده وزارت ورزش و جوانان گفت: آموزش‌ها و مشاوره‌های پیش از ازدواج دو مقوله متفاوت هستند که هر دو برای جوانان بویژه افرادی که قصد تشکیل خانواده دارند، ضرورت تام دارد.

به گزارش ایسنا، دکتر ناصر صبحی در یک برنامه رادیویی افزود: تحقیقات داخلی و خارجی به وضوح نشان می‌دهد هرچه جوانان موقع انتخاب و در مراحل مختلف تشکیل خانواده از آموزش‌ها و مشاوره‌های لازم برخوردار شوند میزان خطر و ریسک پذیری آنان کاهش می‌یابد و احتمال تحکیم و تعالی خانواده افزایش می‌یابد.

وی در ادامه گفت: نسبت به ورود به زندگی خصوصی افراد باید تجدید نظر کنیم و احترام و حرمت انسان‌ها را نگه داریم و به جای اجبار بحث الزام یا ضرورت را مطرح کنیم.

صبحی افزود: بیشتر جوانان معتقد نیستند که  برای مهمترین تصمیم زندگیشان(ازدواج) مشاوره‌ها، آموزش‌ها یا ملزومات کافی را در نظر بگیرند و تغییر این طرز فکر مستلزم فرهنگ‌سازی است.

وی با ارائه آمار طلاق در سال‌های اولیه زندگی گفت: شواهد آماری نشان می دهد نزدیک ۱۵ درصد از طلاق‌ها در یک‌سال اول زندگی مشترک رخ می دهد و حدود ۵۵ درصد از جدایی‌ها مربوط به  ۵ سال اول زندگی مشترک است. در واقع اگر جوانان آمادگی‌های لازم را برای زندگی مشترک کسب نکنند پس از ازدواج دچار مشکل می‌شوند.

دکتر احسان قیصری مشاور خانواده نیز با بیان اینکه ضرورت بحث مشاوره ازدواج امری قابل توجه است، گفت: سبک و شیوه زندگی و تعریف زندگی در عصر حاضر از ۵۰ سال گذشته به قبل، خیلی تغییر کرده است. ارتباطات و تکنولوژی بر همه ارکان زندگی تاثیرگذار است و طبیعتا سبک زندگی عوض شده است.

وی به بیان ویژگی های یک مشاور پرداخت و اظهارکرد: ما کسی را مشاور می دانیم که با تمام سبک های جدید زندگی و روش‌های صحیح زندگی آشنایی کامل داشته باشد. مشاور می‌تواند به جوانان کمک کند که زندگی مشترک خوبی داشته باشد.

قیصری در پایان با انتقاد از اینکه فرهنگسازی ضعیفی در کشور داریم، تصریح کرد: ما باید الگوها و مصداق های خوب و جذاب زندگی مشترک را در قالب فیلم‌ها و برنامه های تلویزیونی به جوانان بشناسانیم تا جوان ما ببیند زوجین با وجود برخی مشکلات، زندگی مشترک خوبی دارند.


منبع: alef.ir

مدیران کانال‌های تلگرامی مبتذل در دام پلیس

رئیس کل دادگستری استان هرمزگان در تشریح جزئیات تازه از دستگیری ۳۲ نفر ازمدیران و اعضای کانال تلگرامی دراستان هرمزگان گفت: این افراد با تحریک اشخاص به انحرافات جنسی، گرایش به مضامین غیر اخلاقی و ایجاد پروفایل غیر واقعی به جذب بیش از سه هزار نفر در کانال‌های غیراخلاقی اقدام کرده بودند.

به گزارش میزان، حجت الاسلام و المسلمین اکبری رئیس کل دادگستری استان هرمزگان در تشریح جزئیات تازه از دستگیری ۳۲ نفر ازمدیران و اعضای کانال تلگرامی در استان هرمزگان، بیان کرد: ۳۲ نفر از مدیران و اعضای کانال تلگرامی با تحریک افراد به انحرافات جنسی ،گرایش به مضامین غیر اخلاقی و ایجاد پروفایل غیر واقعی، به جذب بیش از سه هزار نفر در کانال‌های غیراخلاقی مبادرت ورزیده بودند.

وی اضافه کرد: این افراد به انتشار محتویات مستهجن از قبیل ویدئو و عکس در پیام‌رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی تلگرام، واتس آپ و اینستاگرام اقدام می‌کردند که بر اساس بندهای “الف” و “ب” فهرست مصادیق محتوای مجرمانه، مورد تعقیب قضایی قرار گرفته‌ و به دستور مقام قضایی و با عملیات مرکز اطلاعات فضای مجازی نیروی انتظامی استان هرمزگان دستگیر شدند.

حجت الاسلام اکبری تصریح کرد: در پی این اقدام قضایی، مدیران ۷۸ صفحه، کانال و گروه در شبکه‌های اجتماعی مذکور، دعوت، احضار یا دستگیر شده‌اند که گزارشات مردمی نقش موثری در شناسایی این افراد متخلف داشته است.

وی اضافه کرد: در راستای اقدامات پیشگیرانه دستگاه قضایی استان هرمزگان و به دستور مقام قضایی؛ کارشناسان مرکز اطلاعات فضای مجازی و پلیس فتا در پوشش اطلاعاتی  با تلاش‌های شبانه روزی موفق به شناسایی این ۷۸ کانال، گروه و اکانت در شبکه‌های اجتماعی مجازی شدند که  در جهت نشر اکاذیب، برهم زدن نظم عمومی، ایجاد رعب و وحشت در مردم، اشاعه مضامین ضد فرهنگی و تشویش اذهان عمومی به انتشار موارد غیر اخلاقی ،تبلیغات نامتعارف و غیر مجاز در حوزه اماکن عمومی اقدام می‌کردند.

رئیس کل دادگستری هرمزگان خاطرنشان کرد: با تکمیل مستندات، پرونده این افراد در حال رسیدگی است و به دستور مسئولان قضایی استان هرمزگان تعدادی از کانال مذکور مسدود شده است.

وی گفت: این اقدام در پی افزایش سطح مطالبات عمومی مردم به منظور برخورد با مجرمان مجازی و با هدف حمایت از کیان خانواده و جامعه اسلامی و پالایش فضای مجازی از محتوای غیراخلاقی و مجرمانه  صورت گرفته است.

رئیس کل دادگستری استان هرمزگان با بیان اینکه گسترش روز افزون شبکه‌های اجتماعی در کنار مزایای آن، آسیب‌های فراوانی را نیز ایجاد کرده است، افزود: متأسفانه افزایش بیش از پیش محتوای ضد اخلاقی و ضد ارزشی که کیان خانواده را هدف قرار داده، از جمله این آسیب‌هاست.

این مقام قضایی دراستان هرمزگان همچنین با هشدار به افرادی که اقدام به ایجاد کانال‌های از این دست و  با محتوای غیراخلاقی می‌کنند، یادآور شد: دستگاه قضایی هرگز  اجازه نخواهد داد که عده‌ای سودجو با اقدامات مخرب،مجرمانه و هنجارشکنانه؛ امنیت عموم مردم و کاربران فضای مجازی را به خطر بیندازند.
 


منبع: alef.ir

جوانان امروز به حال خود رها شده‌اند

یک جامعه شناس گفت: می‌توان گفت جوانان امروز به حال خود رها شده‌اند.

مهدی نوری در گفت وگو با ایسنا توضیح داد: در اصل باید قبل از درمان به فکر پیشگیری بود اما متاسفانه باید اتفاقی به‌وقوع بپیوندد تا به فکر درمان آن باشیم.

وی با بیان اینکه امروز رسانه‌ها نقش موثری در زندگی جوانان دارند، یادآور شد: متاسفانه در رسانه‌های کشورمان الگوسازی درستی نشده و بسیاری از برنامه‌ها برای کودکان و نوجوانان بدون نظارت کارشناسان دینی ساخته می‌شود که آثار آن نیز نامطلوب و مخرب است.بسیاری از مشکلات اعتقادی جوانان ریشه در خلل در آموزش دارد که مسئولیت آموزش و پرورش در این زمینه سنگین است.

این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه در بحث جوانان باید گفت که تاثیرپذیری آن‌ها از خانواده متفاوت است اما دوستان تاثیر زیادی در نوع رفتار و حتی اعتقادات یک جوان دارند، ادامه داد: بعد از دوستان می‌توان از دیگر معیارهای تاثیر گذار در اعتقاد و معنویت جوانان را رسانه‌ و فضای مجازی برشمرد.

نوری با بیان اینکه وقتی وارد بحث جوانان می‌شویم، نقش خانواده کمرنگ‌تر می‌شود، گفت: کنترل جوان به شرطی است که خانواده از دوران کودکی به‌صورت کامل بر فرزند خود نظارت داشته و در دوران جوانی می‌تواند رابطه‌ای با جوان خود برقرار کند، اما اگر در دوران کودکی این نظارت وجود نداشته باشد نتیجه آن برخوردهای فیزیکی و خشن در دوران جوانی است که باعث دوری بیشتر جوان از خانواده و گرایش او به روابط دوستی می‌شود.

این جامعه شناس خاطرنشان کرد: در حال حاضر فضای مجازی تاثیرگذارتر از تلویزیون است و باید فضا بازتر شود یعنی برای جوانان در مسائل فرهنگی و ورزشی، نهاد و فضاهای توسعه یافته‌ای احداث شود تا جوابگوی نیازهای جوانان و پر کردن وقت آزاد آن‌‎ها باشد.

نوری معتقد است که جوانان به علت کنجکاوی‌هایی که در برخی از مسائل دارند از جامعه طرد می‌شوند که پیشنهاد می‌شود کانال‌هایی با مدیریت مناسب ایجاد شوند تا جوانان بتوانند پاسخ سوالات خود را در آن بیابند.


منبع: alef.ir

آتش‌سوزی در خوابگاه دانشجویی دانشگاه تهران

ایسنا نوشت: معاون دانشجویی دانشگاه تهران با اشاره به وقوع آتش سوزی در یکی از خوابگاه‌های این دانشگاه واقع در خیابان ۱۶ آذر گفت: این آتش سوزی جزئی بوده و هیچ خسارت مالی و جانی به همراه نداشت.

حسن به نژاد با اعلام این مطلب در تشریح جزییات این حادثه، اظهار کرد: این اتفاق اول صبح امروز در طبقه زیر زمین خوابگاه‌ واقع در خیابان ۱۶ آذر دانشگاه تهران اتفاق افتاد که خوشبختانه آتش سوزی بسیار مختصر بود و از سوی آتش نشانی به سرعت مهار شد.

معاون دانشجویی دانشگاه تهران تصریح کرد: بر اساس بررسی‌های اولیه “اتصال برق”، علت اصلی آتش سوزی خوابگاه واقع در ۱۶ آذر دانشگاه تهران اعلام شد که البته علت نهایی این حادثه توسط آتش نشانی در دست بررسی است.

به گزارش ایسنا؛ صبح امروز سخنگوی سازمان آتش‌نشانی شهر تهران اعلام کرد که ساعت ۶:۱۸ امروز یک ساختمان پنج طبقه که خوابگاه دانشجویی بود در خیابان انقلاب، خیابان ۱۶ آذر دچار حریق شد که خوشبختانه آتش سوزی بدون مصدومیت دانشجویان مهار شد.


منبع: alef.ir

دیگران نگران بی جواب ماندن پیام های تلگرامی خود نباشید

باشگاه خبرنگاران جوان؛ در حال حاضر نرم افزار های پیام رسان متعددی همچون موبوگرام، تلگراف، آی‌تله و… برمبنای تلگرام شکل گرفته اند که از قابلیت و شاخصه های متعددی برخوردار می باشند.

یکی از این قابلیت ها که نسبت به نسخه اصلی افزون تر است ، حالت مخفی یا همان حالت روح می باشد.

ویژگی اصلی حالت روح این می باشد که زمانی که کاربر این گزینه را فعال کرده باشد ، زمانی که پیام هایی که برای وی ارسال می شود را بخواند برای فرستنده پیام به صورت خوانده نشده باقی می ماند و به اصطلاح رایج این نرم افزار های تیک دوم برای آن زده نمی شود.

حال قصد داریم ترفندی را به شما آموزش   دهیم تا شما به عنوان فرستنده پیام بتوانید این حالت را دور بزنید و از خوانده شدن پیامتان مطمئن شوید.

اشاره می شود که این کار به ۳ صورت انجام می شود.

۱- ارسال پیام صوتی :
شما می توانید با فرستادن پیام صوتی برای مخاطبتان از خوانده شدن پیامتان آگهی یابید به این صورت که زمانی که مخاطب پیام را دریافت می کند و گوش می دهد نقطه کنار پیام از بین می رود و مخاطبتان دیگر نمی تواند بهانه بیاورد که پیام شما را دریافت نکرده یا از محتوای آن بی خبر است.

۲- ایجاد کانال تلگرامی:
شما می توانید با ساختن یک کانال تلگرامی که تنها شما  و مخاطب مورد نظر تان عضو آن باشد پستی داخل کانال ارسال کنید زمانی خودتان در کانال حضور دارید تعداد بازدید از کانال ۱ است و زمانی که مخاطبتان پیام را می خواند تعداد از ۱ به دو تغییر پیدا می کند و این تغییر عدد به آن معناست که مخاطب شما آنلاین بوده و پیام شما را خوانده است.

۳-Secre chat (چت محرمانه)

بااین روش که یکی از قابلیت های نرم افزار پیام رسان تلگرام می باشد می توانید با مخاطب خود به صورت رمزشده گفتگو کنید و از خوانده شدن پیام ها و آنلاین بودن مخاطبتان با خبر شود.

روش کار:

در صفحه‌ی شخصی مخاطبتان در تلگرام  روی گزینه Start Secret Chat کلیک کنید. با این کار صفحه ای برای شما باز می شود که شما قابلیت چت با مخاطبتان را نخواهید داشت و پیامی با این مضمون
Waiting for X to get online برای شما ارسال می شود و این  عبارت به این معناست که تنها زمانی که مخاطب شما آنلاین شود امکان چت کردن شما با آن مهیا می شود  و تا زمانی که  محیط چت برای شما آشکار شود صبر کنیدو سپس پیامتان را ارسال کنیددر نتیجه متوجه می شوید که مخاطب شما آنلاین می باشد و ایجاد یک چت محرمانه توسط شما به اطلاع فرد مورد نظر می‌رسد.


منبع: alef.ir

«بازی ایرانی» ویترین ندارد/ رقابت پوستری با غول‌های جهانی!

خبرگزاری مهر؛ هنوز زبان باز نکرده است؛ تنها راه مکالمه‌اش با دیگران گریه است. اطرافیان هم گاهی کلافه می‌شوند. اینجاست که هر بهانه‌ای که نوزاد را آرام کند حکم «معجزه» دارد. ترکیب نور، رنگ و موسیقی تیزرهای تبلیغاتی تلویزیونی غالبا خیلی زود به داد اطرافیان می‌رسد! معجزه تبلیغات پیش از هر زبان دیگری حواس انسان را به تسخیر خود در می‌آورد.
 

کشش ناخودآگاه نوزادان و کودکان به رنگ و لعاب آگهی‌های تبلیغاتی تلویزیون اما فقط یک تجربه مشترک نیست، نشانه‌ای است از تأثیرگذاری «تبلیغ» به ویژه از نوع دیداری و شنیداری بر ناخودآگاه مخاطب. برهمین مبنا هم تبلیغات حرف اول را در دنیای سیاست، اقتصاد و به خصوص فرهنگ ایفا می‌کند. تبلیغاتی که بیش از هر پارامتر دیگری به صورت ناخودآگاه بر نوع «مصرف» ما در تمامی حوزه‌ها تأثیر مستقیم می‌گذارند.

اشاره به اهمیت تبلیغ در حد مقدمه لازم بود و آنچه در این گزارش به ‌دنبال آن هستیم یادآوری غفلت از این ظرفیت موثر در حوزه‌ای مهم، تأثیرگذار و حتی استراتژیک به نام «بازی‌های دیجیتال» است. سرگرمی روزآمد و فراگیری که به واسطه تلفن‌های همراه هوشمند حالا فراتر از کامپیوترها و کنسول‌های خانگی در دسترس هستند و طیف گسترده‌ای از جامعه را به خود مشغول کرده است.  

سهم تبلیغات از این بازار گسترده چیست؟ گیمر ایرانی بر چه مبنایی دست به انتخاب میان گزینه‌های موجود می‌زند؟ سهم بازی‌های ایرانی در میان این گزینه‌ها کجاست؟  

گیمرهای ایرانی چگونه بازی می‌کنند؟

پیش از این و در گزارشی مشروح با عنوان «۲۳ میلیون گیمر ایرانی چه سلیقه‌ای دارند؟ » به بهانه انتشار نخستین گزاره‌برگ جامع درباره وضعیت صنعت گیم در ایران به جزئیاتی از علایق علاقمندان به بازی‌های دیجیتال در ایران اشاره کرده بودیم اما بد نیست برای شناخت بهتر کیفیت انتخاب‌گری این گروه کمی به عقب‌تر برویم و دفترچه «نمای باز ۱۳۹۴» شامل شاخص‌ترین اطلاعات مصرف بازی‌های دیجیتال در ایران را ورق بزنیم.


براساس اطلاعات آماری درج شده در این گزارش ۹۳ درصد از ۲۳ میلیون گیمر ایرانی ترجیح می‌دهند «تنها» بازی کنند و از این گروه ۵۹ درصد غروب تا نیمه شب برای بازی‌های دیجیتال وقت می‌گذارند. یکی از نکاتی که درباره این گزاره‌ها می‌توان مطرح کرد مصرف انفرادی است. این یعنی گیمرهای ایرانی معمولا دست به انتخاب گروهی نمی‌زنند و براساس دریافت‌ها و سلایق شخصی سراغ یک بازی می‌روند.

اما این مصرف انفرادی چقدر مبتنی‌بر راهنمایی‌ها و رده‌بندی‌های رسمی است؟



همانطور که در نمودار بالا مشاهده می‌کنید در میان گیمرهای ایرانی تنها ۳۳ درصد در انتخاب و خرید بازی‌های دیجیتال به بحث رده‌بندی سنی توجه می‌کنند و باقی یا اصلا توجهی ندارند و یا نهایتا «تاحدودی» به این مهم توجه می‌کنند.

نکته مهم اما درباره این آمارهای رسمی درباره فرآیند انتخاب‌ بازی از سوی گیمرها این است که این اطلاعات صرفا محدود به بازار رسمی و تحت نظارت عرضه بازی‌های دیجیتال است که به گواه همین آمارهای رسمی تنها ۵ درصد از بازار گسترده این قبیل بازی‌ها را شامل می‌شود و در ۹۵ درصد دیگر اساسا خبری از رده‌بندی نیست که بحث توجه به آن موضوعیت داشته باشد!

سهم ویترین‌های رسمی؛ قانون چه می‌گوید؟

این رهاشدگی اجرایی در فرآیند عرضه بازی‌های دیجیتال البته تناسبی با مصوبات و قوانین ندارد.  جهت یادآوری تنها به بازخوانی بخش‌هایی از «سیاست‌های حاکم بر برنامه ملی بازی‌های رایانه‌ای» که شورایعالی فضای مجازی آن را در تاریخ ۲۵ آذرماه ۱۳۹۴ مصوب کرده است را مرور می‌کنیم.

در ماده دوم این برنامه ملی و در بخش نگاشت نهادی، «حمایت از تولید و توزیع بازی‌های متناسب با نیاز تمامی اقشار و سنین جامعه مبتنی‌بر فرهنگ ایرانی اسلامی با اولویت بازی‌های فاخر، نوآورانه و خلاق، آموزشی، برخط و مبتنی‌بر تلفن همراه» جزو سیاست‌های حمایتی درج و نهاد متولی آن وزارت ارشاد اعلام شده است.
 
وزارت آموزش و پرورش، ‌وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، سازمان تبلیغات اسلامی، سازمان صداوسیما، سازمان بسیج مستضعفان، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و نیروی انتظامی در این بخش به‌عنوان «نهاد همکار» معرفی شده‌اند.

جالب اینکه در ماده سوم این برنامه ملی صراحتا آمده است: «سازمان صداوسیما و شهرداری‌ها با تأیید وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نسبت به ارائه تخفیفات موثر برای تبلیغات بازی‌های رایانه‌ای ایرانی اقدام نمایند.»

غیبت بازی‌های ایرانی در تلویزیون

این قانون یکساله هنوز بر زمینه مانده است؛ ‌ «متاسفانه صداوسیما تا جایی که بنده مطلع هستم همکاری لازم را با نهادی همچون بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای و همین‌طور شرکت‌های بازی‌سازی به عمل نمی‌آورد. برای مثال برای یک تیزر ۳۰ ثانیه‌ای همان میزان هزینه‌ای که از یک برند معتبر گرفته می‌شود از یک شرکت مستقل بازی‌سازی که درآمدی ندارد هم گرفته می‌شود. طبیعتا این موضوع باعث می‌شود بازی‌های ایرانی در تلویزیون خیلی دیده نشوند. این در صورتی است که انتظار می‌رود تمامی ارگان‌ها جهت پیشرفت این صنعت نوپا و جوان همکاری لازم را به عمل آورند.»

این حرف‌ها را سپهر ترابی مطرح می‌کند،  سردبیر ماه‌نامه «بازی‌نامه» بعنوان یکی از معدود رسانه‌های تخصصی در حوزه بازی‌های دیجیتال که تا حدودی خلا پرداختن به این جنس محصولات فرهنگی را در فضای رسانه‌های مکتوب پر کرده است.



«بازی‌نامه» از معدود رسانه‌های تخصصی در زمینه بازی‌های رایانه‌ای است

ترابی در گفتگو با خبرنگار مهر درباره نقش رسانه‌ها در معرفی بهتر بازی‌های دیجیتال به مخاطبان بالقوه خود، می‌گوید: موضوعی که همواره به آن باور دارم این است که مطبوعات و رسانه‌ها، عضو جداناپذیری از صنعت بازی‌سازی به شمار می‌روند. به نوعی می‌توان رسانه‌ها و مطبوعات، مخصوصا رسانه‌های فعال در زمینه بازی را چرخ‌دنده بزرگی در صنعت بازی‌سازی دانست.

این فعال رسانه‌ای ادامه می‌دهد: رسانه‌ها بازتاب‌دهنده همه موضوعات این صنعت هستند. اگر نگاهی به صنعت بازی‌سازی دیگر کشورها مخصوصا کشور آمریکا داشته باشیم، متوجه می‌شویم یکی از عواملی که باعث موفقیت و دیده شدن محصولات این کشورها شده است، رسانه‌ها هستند.

سردبیر «بازی‌نامه» معتقد است: وجود رسانه‌ها باعث می‌شود یک جو خبری قبل از ساخت یک بازی به راه بیافتد و از طرفی محصول موردنظر خیلی کامل معرفی شود. همکاری بین رسانه‌ها و بازی‌سازان یکی از مهم‌ترین موضوعاتی است که می‌تواند به صنعت بازی‌سازی ما کمک کند.

تبلیغ بازی ایرانی با «پوستر»!

در نبود تبلیغات و با توجه به بر زمین ماندن مصوبات شورایعالی فضای مجازی، فکر می‌کنید در حال حاضر توزیع‌کنندگان بازی‌های رایانه‌ای چه شرایطی را تجربه می‌کنند!؟

«تا همین چند سال پیش بالغ بر ۱۰ شرکت توزیع در حوزه بازی‌های رایانه‌ای فعال بود که از آن‌ها امروز حدود ۳ یا ۴ شرکت هنوز پا بر جا است!» این درددل مدیر شرکت «فن‌آوران نوین رسانه پارسیان (نیوتک)» از وضعیت بازار توزیع بازی‌های رایانه‌ای ایرانی است. شرکتی که همین ماه گذشته در گزاره‌برگ منتشر شده از سوی بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای به عنوان شرکت برتر توزیع‌کننده بازی‌های رایانه‌ای غیرمبایلی معرفی شده بود.

صادق یاری در تشریح این وضعیت به خبرنگار مهر می‌گوید: بازی‌های رایانه‌ای در ایران حمایت می‌شود اما این حمایت چشم‌گیر نیست. به خصوص که بازی‌های رایانه‌ای ایرانی به‌شدت نیاز به تبلیغ دارند.  

این فعال عرصه توزیع بازی‌های رایانه‌ای درباره جنس غالب تبلیغات در این بازار می‌گوید: ما تنها از پوستر برای تبلیغ استفاده می‌کنیم و هیچ کانال دیگری برای تبلیغ محصولات خود نداریم. مسیر تلویزیون که بسیار طولانی و گران است، برای استفاده از بیلبورد هم باید هزینه بسیار زیادی کنیم.

یاری البته به ظرفیت رایگان تبلیغ در شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی هم اشاره می‌کند و در پاسخ به اینکه مگر بازی‌های خارجی به واسطه تبلیغ بازار ایران را قبضه کرده‌اند که بازی ایرانی برای رویارویی با آن نیازمند تبلیغ باشد، می‌گوید: گاهی تبلیغات بازی‌ها به صورت دهان به دهان اتفاق می‌افتد و این جنس تبلیغ بر روی یک بازی جهانی مانند کلش آو کلنز بسیار گسترده است و جواب هم می‌دهد.

وی ادامه می‌دهد: نفس پرداخت مکرر رسانه‌ها به این قبیل بازی‌ها هم به نوعی حکم تبلیغ را پیدا می‌کند و در این زمینه هم برای بازی‌های ایرانی شاهد خلاء هستیم.

یاری به‌عنوان پیشنهاد برای تغییر این شرایط می‌گوید: طبیعتاً دولت باید از بنیاد ملی بازی‌ها حمایت کند و بنیاد هم به تبع از همه فعالان حوزه بازی‌ها حمایت کند. واقعیت این است که در حال حاضر از بازی‌سازان حمایت می‌شود اما از ناشران بازی‌ها هیچ حمایتی نمی‌شود. ناشرین در این شرایط دارند از بین می‌روند.

مسئول موردنظر پاسخگو نمی‌باشد!

آنچه تا به اینجا مرور شد شرح و توصیفی از یک غفلت فراگیر بود. غفلت از ظرفیت تبلیغ برای معرفی و عرضه موثر بازی‌های رایانه‌ای در بازار داخلی. طبیعی است که برای یافتن پاسخ چرایی این وضعیت، سراغ مسئولان مرتبط هم رفتیم. از بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای گرفته تا زیرمجموعه‌های مرتبط در سازمان صداوسیما. بعد از انتظار یک هفته‌ای برای تکمیل این گزارش از هیچ یک از این بخش‌ها پاسخ درخوری دریافت نشد.

به خصوص سازمان صداوسیما به‌عنوان اصلی‌ترین ظرفیت برای رفع این خلاء که جای خالی بازی‌های رایانه‌ای در کنداکتور برنامه‌های شبکه‌های مختلف آن بسیار مشهود است اما در تماس‌های مکرر با بخش‌های مختلف سازمان، صراحتاً‌ اعلام شد که درباره جای خالی بازی‌های رایانه‌ای در باکس «آگهی‌های بازرگانی سیما» تمایلی به پاسخگویی ندارند!

فعلا آنچه می‌توان به‌عنوان نگاه رسمی به آن استناد کرد همان سیاست‌های کلی برنامه ملی بازی‌های رایانه‌ای است که از سوی شورایعالی فضای مجازی مصوب و ابلاغ شده؛ اما همین قانون هم روی زمین مانده است!


منبع: alef.ir

«کاناپه» امروزِ ایران است

این کارگردان سینما که ۶ سال پس از توقیف «خانه‌ پدری»‌اش فیلمی جدید را با نام «کاناپه» ساخته است، به نظر می‌رسد بار دیگر به سدِ شورای پروانه‌ی نمایش خورده و فیلمش در اولین گام از حضور در جشنواره فیلم فجر بازماند؛ آن هم بازماندنی که دبیر جشنواره به صراحت اعلام کرد، «مراجع بالاتری باید درباره‌ی آن تصمیم‌گیری کنند.» عیاری که فیلم «کاناپه»‌اش به واسطه‌ی حضور بازیگران زن با کلاه‌گیس در خانه‌ی خود و نزد محارم‌شان با حاشیه‌هایی همراه بوده و در صدر اخبار سینمایی هفته‌ی‌ قبل قرار داشت، در گفت‌وگویی با ایسنا، به پرسش‌هایی درباره‌ی ساخت فیلمی که از ابتدا می‌دانست برای نمایش عمومی با مشکل روبه‌رو می‌شود پاسخ داد. «کاناپه» فیلمی تلخ بدون پرداختن به سیاهی‌ها او ابتدا با اشاره به برخی توصیف‌ها یا اطلاعاتی که مبنی بر کمدی بودن فیلمش مطرح شده است، گفت: «کاناپه» را به خاطر موضوعی که دارد یک فیلم تلخ می‌دانم اما یکی نوع تلخی که در آن طنزی وجود دارد که ممکن است در زندگی همه‌ی ما و در شرایط سخت و ناگوار پیش آید. اصلا بهتر است این‌طور بگویم که به نظرم «کاناپه»، امروز ایران است ولی قرار نیست به سیاهی‌ها بپردازد و فقر را نشان دهد و اهمیت فیلم «کاناپه» دقیقا در همین نکته است. عیاری که این روزها و پس از پذیرفته نشدن فیلم‌اش در جشنواره مشفول تدوین آن است، اضافه کرد: در روزهای گذشته همه‌ی‌ بحث‌ها درباره «کاناپه» به حجاب و کلاه‌گیس برمی‌گردد، در حالی که وقتی فیلمی بتواند با جادوی سینما تماشاگر را با داستان همراه کند، طبیعی است که مساله‌ای مثل مو و حجاب بعد از مدتی اصلا دیگر دیده نمی‌شود و فقط همان دقایق اولیه است که برای مخاطب شوک و هیجان به همراه دارد، بعد دیگر عادی می‌شود. «کاناپه» را برای مردم ساخته‌ام وی ادامه داد: من نمی‌توانم تصور کنم که تماشاگر بیش از شوک اولیه درگیر مساله‌ی حجاب شود، چون آن وقت فیلم از دست می‌رود. من به «کاناپه» علاقه‌مندم، چون بدون کوچک‌ترین گره‌افکنی در راستای درام‌سازی موضوعی را مطرح می‌کند و مطمئن هستم تماشاگر عادی را هم دچار خستگی و دلزدگی نمی‌کند. تاکیدم بر تماشاگر عادی هم به این دلیل است که یک تماشاگر حرفه‌ای سینما  مثل شما که از اهالی رسانه در حوزه‌ی سینما هستید، با تماشاگری که در سلیقه‌اش فیلم‌های پرفروش با سطح کیفی پایین می‌گنجد، تفاوت دارد و من تاکید می‌کنم که این فیلم را برای مردم ساخته‌ام. عیاری خاطرنشان کرد: می‌دانم که مساله‌ی حجاب و حاشیه‌ی پیش آمده تماشاگران زیادی را در صورت اکران «کاناپه» به سینما می‌کشاند، اما خود فیلم هم این قابلیت را دارد که مردم را با داستان کاملا درگیر کند. همانطور که فیلم‌های قبلی من نیز مثل «آن سوی آتش» و «بودن یا نبودن» را  هم بدون گره‌افکنی خاصی ساختم و مخاطب خود را  پیدا کردند. او یاداور شد که هر دو فیلم‌ اشاره شده پس از مدت بسیار کوتاه چند روزه از ادامه‌ی اکران بازماندند در حالی که وقتی فیلم «آن سوی آتش» در هفتمین روز اکران از پرده‌ی سینما پایین کشیده می‌شد، مدیر سینما آزادی به عیاری پیغام فرستاد که «کاری کن تا نمایش فیلم ادامه داشته باشد، چون مردم تازه با آن اخت شده‌اند و استقبال از فیلم خوب است.» تحریف از «تنوره دیو» تا «خانه پدری» وی در پاسخ به اینکه «آیا تاکید شما بر مخاطب عادی باعث شد که در این فیلم سراغ استفاده از کلاه‌گیس بروید تا همه چیز مثل زندگی عادی باشد، آن هم در شرایطی که می‌دانستید در اکران به مشکل می‌خورید؟ » اظهار کرد:  قطعا همین‌طور است. من از اولین فیلمی که ساختم یعنی «تنوره دیو» به این فکر می‌کردم که چطور ممکن است در یک فیلم رئالیستی این موضوع را اعمال کرد. در آنجا فرزانه کابلی نقش یک زن روستایی را بازی می‌کرد و من او را در خانه‌ای نشان دادم که برادر همسرش نیز در آنجا زندگی می‌کند و به همین دلیل طبیعی بود که بی‌حجاب نباشد. او افزود: پس از آن در «شبح کژدم» برای اینکه منیژه آقایی بی‌حجاب نباشد سکانس‌های او را بیرون از خانه قرار دادم و فقط در یک صحنه با جهانگیر الماسی در خانه بود که آن صحنه را هم طوری چیدم که به دلیل دعوا و دلخوری مدت زمان کمی با هم باشند و اصلا فرصت درآوردن روسری برای بازیگر زن که تازه از بیرون به خانه آمده بود نباشد. در «آن سوی آتش» هم عاطفه رضوی نقش یک دختر عشایر عرب را بازی می‌کرد و من او را مدام بیرون از خانه و در حالیکه شیر و ماست می‌فروخت تصویر کردم، اما بعد از آن با خودم فکر کردم یک بار جستی ملخک، دو بار جستی ملخک، تا کجا قرار است این روند ادامه داشته باشد؟ و همین شد که از فیلم بعدی دروغ یا بهتر بگویم تحریف، شروع شد. کیانوش عیاری ادامه داد: به این ترتیب در فیلم «روز باشکوه» تا فیلم آخرم که «خانه پدری» بود این ماجرا ادامه پیدا کرد. هر چند در «خانه پدری» زمانی که مینا ساداتی به خانه می‌رسد شرایط ساختمان به گونه‌ای است که زندگی در آن جریان ندارد و احتیاجی به تصویر زن بدون حجاب در خانه نیست، اما در سریال «روزگار قریب» وقتی فرح یا شمس یا طرفداران آن‌ها را با روسری تصویر می‌کردم به نظرم اتفاقی شرم‌آور بود که به دلیل قراردادی که با تلویزیون داشتم نمی‌شد کار دیگری انجام دهم. عیاری که پس از تدوین نهایی «کاناپه» از سال آینده باید مشغول ساخت یک سریال برای شبکه یک سیما شود، گفت: این مساله برای سریال جدیدی که قرار است بسازم هم وجود دارد و هرگز از مخیله‌ام عبور نمی‌کند که چنین مساله‌ای را در آنجا اعمال کنم، چون طبق قوانین تلویزیونی قرار است سریال بسازم. صرفنظر از اسپانسرهای چهار میلیاردی عیاری در پاسخ به اینکه وقتی می‌دانست فیلمش احتمالا امکان اکران پیدا نمی‌کند، چطور راضی به صرف هزینه و حتی حضور سرمایه‌گذار شده است؟ توضیح داد: من برای ساخت این فیلم چند اسپانسر از بانک، شرکت‌های بیمه و شرکت‌های لوازم خانگی داشتم که جمعا حدود چهار میلیارد تومان می‌شد، اما از آن صرف‌نظر کردم و گفتم به دلایلی نمی‌توانم از اسپانسر استفاده کنم چون می‌دانستم فیلم با مشکلات جدی برای اکران روبه‌رو می‌شود. ضمن اینکه مهمترین اصل برایم رعایت یک باور بود؛ چرا که اگرچه گذشتن از چهار میلیارد تومان سخت است اما معتقدم نباید اتفاقی بیفتد که سرمایه‌گذاران نسبت به حضور در سینمای ایران بدبین شوند بنابراین ۶۰ درصد از سرمایه‌گذاری این فیلم را خودم بر عهده گرفتم و دو نفر را هم که از طریق شهاب حسینی با آن‌ها آشنا شدم هر دو هم از ابتدا وضعیت فیلم را می‌دانستند و با علم به این احتمالات سرمایه‌گذاری کردند. نمایش «کاناپه» در خارج از کشور؟ عیاری که قرار است به زودی سریالی با نام «۸۷ متر» را با روایتی از یک داستان معاصر بسازد، در پایان در پاسخ به اینکه آیا قصد دارد «کاناپه» را در جشنواره‌های خارجی نمایش دهد؟ گفت:‌ اصلا به اکران فیلم در خارج از کشور فکر نکرده‌ام، چون مساله حجاب برای آن‌ها پیش پا افتاده است و فقط کسانی که به سینمای ایران اشراف دارند ممکن است از دیدن این فیلم تعجب کنند. تنها چیزی که الان می‌دانم این است که اکران «کاناپه» در ایران خیلی دشوار است و اگر اکران نشود از این پس دیگر فیلمی نخواهم ساخت که در آن کاراکتر مونث باشد، مگر اینکه او را در خیابان یا اماکن عمومی نشان دهم. با این حال هنوز امیدوارم و علاقه‌مندم سینمای ایران «کاناپه» را نمایش دهد.


منبع: baharnews.ir

بهترین رمان‌های جاسوسی جهان

به گزارش ایسنا، «تلگراف» گزارشی از بهترین رمان‌های جاسوسی تاریخ ادبیات جهان منتشر کرده که در زیر به ۱۰ عنوان مشهور آن‌ها می‌پردازیم: «کیم» نوشته «رودیارد کیپلینگ» (۱۹۰۱) «رودیارد کیپلینگ» با کتاب «کیم» تأثیر شگرفی بر ادبیات جنایی پس از خود گذاشت اما جدا از این، «کیم» رمانی جادویی است که نقش مهمی در شکل‌گیری و پیشرفت رمان‌های جاسوسی در دومین نیمه قرن بیستم ایفا کرد. داستان این رمان درباره نوجوانی یتیم است که در جنگ بریتانیا و روسیه بر سر سلطه بر آسیا، برای جاسوسی به کار گرفته می‌شود. «مأمور مخفی» نوشته «جوزف کنراد» (۱۹۰۷) «مأمور مخفی» اثر «جوزف کنراد» کتابی است که باید دو بار خوانده شود؛ یک بار سریع تا متوجه شویم چه اتفاقی می‌افتد و بعد دوباره به آرامی، تا به خوبی جمله‌های بی‌مثال «کنراد» را هضم کنیم. مأموری که در این داستان به عنوان شخصیت اصلی ظاهر می‌شود، مغازه‌داری است که به او دستور داده می‌شود رصدخانه سلطنتی «گرینویچ» را منفجر کند. این در حالی است که هدف از این حمله تروریستی، شکل دادن یک گروه آنارشیست است. پایان این رمان یکی از غم‌انگیزترین و کنایه‌آمیزترین‌ پایان‌ها در ادبیات داستانی است. «سی‌ونه پله» نوشته «جان بوچان» (۱۹۱۵) با خواندن «سی‌ونه پله» اثر «جان بوچان» چندین‌بار غافلگیر می‌شوید. در این کتاب «ریچارد هَنِی» قهرمانی است که به قتل متهم شده، در حالی که خود به دنبال یک استاد تغییر چهره است که می‌خواهد رموز دفاعی بریتانیا را سرقت کند. «آلفرد هیچکاک» کارگردان بزرگ سینما به سراغ داستان گیرای «بوچان» رفته و در سال ۱۹۳۵ فیلم اقتباسی آن را به روی پرده برده است. نقش شخصیت‌های زن در «سی‌ونه پله» اصلا پررنگ نیست، اما در رمان دنباله آن، «ریچارد» با «مری» که یک پرستار و مأمور مخفی دیگر است ازدواج می‌کند. «آشِندن، یا مأمور انگلیسی» نوشته «سامرست موام» (۱۹۲۸) مجموعه داستان «آشِندن، یا مأمور انگلیسی» ارتباط نزدیکی با تجربیات «سامرست موام» به عنوان افسر سازمان جاسوسی در اروپای زمان جنگ جهانی اول دارد. گفته می‌شود به این دلیل که «وینستون چرچیل» اعلام کرد این اثر برخلاف قانون اسرار رسمی است، نیمی از دست‌نوشته این کتاب سوزانده شد. «جان لوکری» موام را اولین فردی دانسته که «درباره جاسوسی با رویه‌ای غیرتوهمی و واقع‌گرایانه» قلم زده است. «از روسیه، با عشق» نوشته «یان فلمینگ» (۱۹۵۷) «از روسیه، با عشق» اثر «یان فلمینگ» پنجمین و شاید بهترین رمان مجموعه جاسوسی «جیمز باند» است. اقتباس سینمایی آن با درخشش «رابرت شاو» و «شان کانری» در سال ۱۹۶۳ هم به جذابیت کتاب «فلمینگ» ساخته شده است. «اریک امبلر» که خود جنایی‌نویس مشهوری است و کتاب «سفر به ترس» را در کارنامه‌اش دارد، درباره خالق رمان‌های «جیمز باند» گفته است: منتقدان کمتر به خوب نوشته شدن داستان‌های «جیمز باند» اشاره می‌کنند. فکر می‌کنم برای مردی متمدن و جذاب همچون آقای «فلمینگ»، خوب نوشتن امری محرز است. «مامور ما در هاوانا» نوشته «گراهام گرین» (۱۹۵۸) «گراهام گرین» در ۳۰ سالگی به خاطر تیرگی داستان‌هایش که معمولا «واقع‌گرایی» تلقی می‌شد، به شهرت رسید. اما در کتاب‌های بعدی‌اش که زمان فعالیت او در سازمان جاسوسی بریتانیا نوشته شدند، نوعی طنز بی‌پرده هم به چشم می‌خورد. شخصیت اصلی داستان «مامور ما در هاوانا» یک فروشنده جاروبرقی اهل هاوانا به نام «وارمولد» است که علی‌رغم میلی باطنی‌اش تصمیم می‌گیرد برای سازمان جاسوسی بریتانیا کار کند تا بتواند از پس ولخرجی‌های دخترش بربیاید. وقتی «وارمولد» چیزی دستگیرش نمی‌شود، کارش به فرستادن گزارش‌های ساختگی می‌رسد… «جاسوسی که از سردسیر آمد» نوشته «جان لوکری» (۱۹۶۳) وقتی «دیوید کورنول» جوان که یک افسر جاسوسی در سازمان جاسوسی بریتانیا بود، سومین رمان خود را با نام مستعار منتشر کرد، همه کارش را اولین اثر داستانی دانستند که «نگاهی واقعی به شغل جاسوسی داشت.» اما خود «جان لوکری» با این نظر موافق نیست. او درباره رمان «جاسوسی که از سردسیر آمد» گفته است: سرویس جاسوسی این کتاب را تأیید کرد، چون انعکاسی از حقیقت نبود و هیچ رازی را برملا نمی‌کرد. با وجود این‌که «لوکری» طی نیم قرن اخیر چندین رمان خوب به نگارش درآورده، هرگز نتوانسته از مرزهای شگفت‌آور ضدقهرمان بدبین خود در این کتاب یعنی «لیماس» عبور کند. «لیماس» بقیه اعضای سرویس جاسوسی را افرادی می‌داند که «کابوی‌ها و سرخپوستان را به بازی می‌گیرند تا زندگی پوسیده خود را رنگ و رویی ببخشند.» «هویت بورن» نوشته «رابرت لودلوم» (۱۹۸۰) «رابرت لودلوم» در حدود ۷۰ سالگی‌اش به فراموشی مختصری دچار شده بود. این مسأله الهام‌بخش او شد تا شخصیت «جیسون بورن» را با رمان «هویت بورن» خلق کند؛ مردی که هیچ حافظه‌ای ندارد و از مهارت‌های شگفت‌انگیزی برخوردار است. او با کمک گرفتن از همین توانمندی‌ها دور جهان می‌گردد تا بفهمد کیست و چرا سازمان سیا و فردی به نام «کارلوس شغال» می‌خواهند او را بکشند. اقتباس‌های سینمایی از این مجموعه رمان‌ که «مت دیمن» نقش «بورن» را در آن‌ها ایفا می‌کند، هم از فیلم‌های جاسوسی پرطرفدار است. «هویت بورن» را «داگ لیمان» در سال ۲۰۰۲ به روی پرده برد. «برتری بورن» (۲۰۰۴)، «اولتیماتوم بورن» (۲۰۰۷)، «میراث بورن» (۲۰۱۲) و «جیسون بورن» (۲۰۱۶) قسمت‌های بعدی این مجموعه فیلم‌های اقتباسی اکشن هستند. «تب و نیزه» نوشته «خاویر ماریاس» (۲۰۰۲) «خاویر ماریاس» را شاید بتوان بزرگ‌ترین رمان‌نویس زنده اسپانیایی نامید. او کارش را به عنوان یک مترجم شروع کرد و هنوز هم مترجم‌ها به عنوان «افرادی که صدای خودشان را انکار می‌کنند»، نقش مهمی در بسیاری از رمان‌هایش دارند. همین جمله را می‌شود درباره جاسوس‌ها هم گفت؛ هر دو این شخصیت‌ها را می‌شود در سه‌گانه «چهره فردای تو» مشاهده کرد. در اولین جلد از این مجموعه رمان که «تب و نیزه » نام دارد، «دزا» مترجمی اسپانیایی است که از سوی یکی از زیرمجموعه‌های سازمان جاسوسی بریتانیا استخدام می‌شود تا با تفسیر حالت و رفتار افراد، بتواند بفهمد حرکتی بعدی آن‌ها چیست. «رمزگشایی» نوشته «مای جیا» (۲۰۰۲) «مای جیا» یک سوپراستار ادبی در چین است که رمان‌هایش میلیونی فروش دارد. او از تجربیات خود در سرویس جاسوسی چین برای نگارش این کتاب‌ها الهام می‌گیرد. «رمزگشایی» داستان یک نابغه مبتلا به اوتیسم است که به یک رمزشکن قهار تبدیل می‌شود. «رمزگشایی» اثری رویاگون، معمایی و پریشان به سبک آثار داستانی کلاسیک چین است، اما خواننده در انتها به اندازه شخصیت اصلی داستان دوست دارد از راز و رمز کدها سر دربیاورد.


منبع: baharnews.ir

رسانه‌ها با وحشت مردم چه کنند؟

در پی حادثه شی‌ء پرنده و شلیک ضدهوایی، هر رسانه‌ای تلاش کرد با بهره‌گیری بیشتر از صوت و تصویر در کنار انتشار خبر مکتوب خود، مخاطب را بیشتر به دل ماجرا ببرد و از آنجا که انتشار موضوعات اینچنین در رسانه‌های رسمی از حساسیت‌ و محدودیت‌هایی برخودار است، شبکه‌های اجتماعی روز دوشنبه بسیار راحت‌تر به موضوع پرداختند.خبر در حد موضوعی معمول، در شبکه‌های رادیو و تلویزیونی از جمله بخش‌های خبری صداوسیما آورده شد و فردای آن روز هم بسیاری از روزنامه‌ها با تیترهایی چون «شلیک به پرنده مرموز»، «شلیک دیوار آتش به ریزپرنده»، «شلیک به پرنده ناشناس در منطقه پرواز ممنوع» و «شلیک ضدهوایی در آسمان تهران» به پرواز ریزپرنده در تهران و شلیک ضدهوایی پرداختند.      اما اینکه عملکرد رسانه‌های رسمی در قبال موضوعاتی اینچنین باید چگونه باشد تا ضمن جلوگیری از بروز شایعات و سوءاستفاده برخی از حادثه، اتفاق به وضوح برای مخاطب اطلاع‌سانی شود، موضوعی است که خبرنگار ایسنا در گفت‌وگو با یک استاد ارتباطات و همچنین یک مدیر مسوول روزنامه، آن را به بحث گذاشته است.در این راستا محمد سلطانی‌فر می‌گوید: هر اتفاقی که در جامعه می‌افتد و باعث ترس و وحشت مردم می‌شود، باید توسط رسانه‌های رسمی پوشش داده شود و این امر وظیفه اصلی رسانه‌هاست. مدیرکل سابق دفتر مطالعات و برنامه‌ریزی رسانه‌ها با اشاره به وظیفه رسانه‌های رسمی درباره موضوع پرواز کوآدکوپتری که مورد هدف پدافندها قرار گرفت، اظهار می‌کند: هر اتفاقی که در جامعه می‌افتد و باعث ترس و وحشت مردم می‌شود باید توسط رسانه‌های رسمی پوشش داده شود و این امر وظیفه اصلی رسانه‌هاست و باعث جلب اعتماد مردم می‌شود.این مدرس دانشگاه می‌افزاید: ما حق نداریم بگوییم که پوشش دادن این رویدادها باعث تشویش اذهان عمومی است بلکه پوشش ندادن این اخبار عامل تشویش در اذهان و افکار عمومی می‌شود. سلطانی‌فر با اشاره به واکنش مقام‌های رسمی درباره‌ی پرواز هلی‌شات در آسمان مناطق مرکزی تهران، گفت: وظیفه دستگاه‌های ذی‌ربط پوشش دادن این اخبار است. مقام‌های رسمی کشور چند دقیقه بعد از این اتفاق دلیل این آتش بازی را اعلام کردند و سریع واکنش نشان دادند.او اضافه می‌کند: در این نوع رویدادها سرعت واکنش رسانه‌های رسمی نیز بسیار مهم است و حرف اول را می‌زند. مقام‌های رسمی و رسانه‌ها در انتشار رویداد روز گذشته، خوب عمل کرده و فضا را از دست شبکه‌های اجتماعی خارج کردند. مدیر مسوول روزنامه شرق هم که تیتر یک «شلیک ضدهوایی در تهران» را برای فردای روز حادثه انتخاب کرده بود، با اشاره به وظیفه رسانه‌ها در بازتاب رویدادهای امنیتی در کشور می‌گوید: مردم صدای ضدهوایی روز گذشته را شنیدند؛ بنابراین رسانه‌ها باید شفاف‌سازی کنند تا نگرانی برای مردم ایجاد نشود. وظیفه رسانه‌ها شفاف‌سازی است و مسوولان نیز در این راستا باید اطلاعات درست به رسانه‌ها بدهند تا آن ها منتشر کنند. او درباره انتشار اخبار در شبکه‌های اجتماعی هم چنین اظهار نظر می‌کند: شبکه‌های اجتماعی بیشتر سرعت محورند و دقت لازم را در انتشار اخبار ندارند و تلاش هم نمی‌کنند تا دقتشان را بالا ببرند به دلیل این که سرعت برای شبکه‌های اجتماعی مهم‌تر است.این مدیر مسوول روزنامه با اشاره به لزوم دقت عمل در انتشار خبرها در رسانه‌های رسمی بیان کرد: مسوولان و رسانه‌های رسمی باید دقت خود را در انتشار خبر بالا ببرند. مردم زمانی که اتفاقی در سطح کشور می‌افتد به شبکه‌های اجتماعی مراجعه می‌کنند اما در نهایت به سمت رسانه‌های رسمی می‌روند تا از صحت اخبار مطمئن شوند. او می‌افزاید: مسوولان رسانه‌ها باید سرعت لازم را در نشر خبر داشته باشند اما دقت مهم‌تر است. زمانی که اینگونه اتفاقات در کشور رخ می‌دهد، مسؤولان باید به رسانه‌ها اطلاعات کافی بدهند؛ البته تا جایی که مربوط به مسائل امنیتی نمی‌شود.مهدی رحمانیان درباره‌ی نحوه انتشار این نوع اخبار در رادیو و تلویزیون هم می‌گوید: رادیو و تلویزیون مخاطبان خود را دارد و یک مقام رسمی است و باید اخبار را در چارچوب دقت منتشر کند.


منبع: baharnews.ir

ادعای روزنامه سعودی درباره میزبانی پرسپولیس

روزنامه عربستانی مدعی شد که پرسپولیس کوالالامپور را به عنوان میزبان بازی‌های خود انتخاب کرده و از دلیل چنین تصمیمی سخن به میان آورد.

به‌ گزارش ‌ایسنا،  دیدار نمایندگان ایران برابر عربستان در فصل جاری لیگ قهرمانان آسیا هم در زمین بی طرف برگزار خواهد شد.

روزنامه الشرق الأوسط عربستان در گزارشی تاکید کرد که پرسپولیس حریف الهلال شهر کوالالامپور مالزی را به عنوان میزبان بازی خود با الهلال انتخاب کرده است.

این روزنامه سعودی مدعی شد که پرسپولیس به خاطر شرایط بد زمین های مالزی و سخت کردن کار برای الهلال چنین تصمیمی را گرفته است.

به گزارش ایسنا، این ادعا در حالی توسط این روزنامه سعودی مطرح شده که باشگاه پرسپولیس اعلام کرده قصد دارد در مسقط عمان میزبان تیم عربستانی باشد.


منبع: alef.ir

اسطوره بارسلونا به تهران‌ می‌آید اما از هتل بیرون نمی‌آید!

ژاوی هرناندز، ستاره سابق باشگاه بارسلونا و بازیکن فعلی تیم السد قطر روز هفدهم بهمن ماه به همراه این تیم به ایران می‌‌آید تا در تک بازی پلی‌‌آف برای صعود به مرحله بعدی لیگ قهرمانان مقابل استقلال بازی کند.

به گزارش خبرآنلاین؛ این اتفاق در حالی افتاده است که خیلی‌ها پیش از این گفته بودند او بنا به دلایلی به تهران نمی‌آید و السد را در این سفر همراهی نخواهد کرد اما بر اساس آخرین اخبار به دست آمده ژاوی هم همراه با کاروان این تیم به تهران می‌‌آید و اگر این اتفاق بیفتد مقابل استقلالی‌ها به میدان خواهد رفت.  حضور السد در ایران البته یک اتفاق ویژه دیگر را هم رقم خواهد زد، اینکه مرتضی پورعلی گنجی مدافع تیم ملی فوتبال ایران هم عضو این باشگاه است و در بازی با استقلال در ترکیب ثابت تیمش به میدان خواهد رفت. طبق آمار به دست آمده، السدی‌ها روز بازی و بلافاصله پس از اینکه مقابل استقلال قرار گرفتند، تهران را به مقصد قطر ترک می‌کنند تا بازی خودشان در لیگ ستارگان این کشور را برگزار کنند. مسئولان فوتبال ایران تدارک زیادی دیده بودند تا از این بازیکن استقبال کنند و در توری یک روزه پایتخت را به او نشان بدهند اما با شرایط پیش آمده، ستاره سابق بارسا وقت تهران گردی نخواهد داشت.
 


منبع: alef.ir

سایت اماراتی:کی‌روش از جلسه با تاج سر باز زده است/ کارلوس حقوقش را می‌خواهد!

به گزارش مهر، بحث استعفای کارلوس کی روش و مشکلاتش با برانکو ایوانکوویچ و فدراسیون فوتبال علاوه بر رسانه های داخلی، بازتاب بسیاری در رسانه های مختلف منطقه و دنیا داشته است. رسانه کشورهای عربی هنوز هم پیگیر این موضوع هستند و هر روز اخبار مختلفی را درباره وضعیت کارلوس کی روش منتشر می کنند.

سایت «ارم نیوز» امارات در گزارشی اعلام کرد که سرمربی تیم ملی فوتبال ایران پیش از مذاکره با فدراسیون فوتبال، خواستار حقوق معوقه اش شده است و نقل قولی از مهدی تاج و وزیر ورزش در این ارتباط آورده. نکته عجیب این گزارش بر تاکید و پافشاری کی روش برای ترک تیم ملی است.

این سایت نوشت: «کارلوس کی روش سرمربی تیم ملی فوتبال ایران روز سه شنبه از مهدی تاج رئیس فدراسیون فوتبال اعلام کرده است که برای مذاکره جهت پایان مشکلات ایجاد شده، حقوق معوقه ۴ ماهه اش را پرداخت کنند. مهدی تاج در این ارتباط گفته است که کی روش از ما حقوق ۴ ماه گذشته اش را خواستار شده است و برای دومین روز پیاپی از حضور در فدراسیون برای برگزاری جلسه و بحث و بررسی خودداری کرده است.»

در ادامه این گزارش به نقل از یک منبع آگاه در فدراسیون فوتبال آمده است: «بعضی از مسئولان فدراسیون فوتبال ایران اعتقاد دارند اصرار کی روش برای گرفتن پول و ادامه مذاکره با فدراسیون فوتبال یک پیام پنهان دارد؛ به این معنا که کی روش قصد دارد تهران را برای همیشه ترک کند.»

سایت ارم نیوز همچنین صحبتهای مسعود سلطانی فر وزیر ورزش و جوانان مبنی بر تلاش برای حل مشکلات ایجاد شده بین فدراسیون فوتبال و کارلوس کی روش را بازتاب داده است.

در این سایت، صحبتهای چند روز پیش کارلوس کی روش هم آورده شده است: «من هنوز بر استعفایم از سرمربیگری ایران اصرار دارم. برنامه فدراسیون فوتبال برای آماده سازی تیم ملی با من هماهنگ نشده است. فدراسیون ایران تا الان برنامه جدی و عملی برای آماده سازی تیم جهت رسیدن به جام جهانی روسیه انجام نداده است.»


منبع: alef.ir

باشگاه پرسپولیس: در عمان میزبان الهلال عربستان هستیم نه مالزی

به گزارش مهر، روزنامه «الشرق الاوسط» امروز در خبری مدعی شد که باشگاه پرسپولیس برای بازی با الهلال عربستان در لیگ قهرمانان آسیا شهر کوالالامپور مالزی را انتخاب کرده و عمدا چنین تصمیمی گرفته است.

این در حالی است که باشگاه پرسپولیس اعلام کرد گزینه میزبانی این باشگاه از بازی با الهلال، مسقط عمان است نه مالزی.

پندار خمارلو مدیر روابط عمومی باشگاه پرسپولیس در این خصوص به خبرنگار مهر، گفت: اولویت ما برای بازی با الهلال عربستان کشور امارات بود. درخواستمان را به فدراسیون فوتبال ایران در این زمینه دادیم. با وجود اینکه فدراسیون مخالفتی با درخواست پرسپولیس نداشت اما ملاحظاتی در این بخش وجود دارد.

وی افزود: برای همین به سراغ مسقط عمان رفتیم. گزینه بعدی ما برای میزبانی از الهلال، کشور عمان است و درخواستی برای بازی در مالزی نداشته ایم.

به گزارش خبرنگار مهر، این در حالی است الهلال عربستان هم به خاطر داشتن هواداران زیاد در عمان، این کشور را به عنوان میزبان بازی با پرسپولیس انتخاب کرده است و به این ترتیب هر دو تیم در هر دو بازی خود در عمان به میدان خواهند رفت.


منبع: alef.ir

وزیر دولت احمدی نژاد عملکرد دولت روحانی در اشتغال را زیر سوال برد

در روزهای اخیر باری دیگر، بازارکار ایران با تاکید بر توفیق یا عدم توفیق دولت ها در ایجاد اشتغال ، از سوی رئیس جمهور روحانی، برخی اعضای کابینه و مشاوران ایشان تحلیل می شود که چند نکته برجسته آنها عبارتند از اینکه ، دولت های نهم و دهم در ایجاد اشتغال ( بر اساس معیار اشتغال خالص) توفیقی نداشتند و به طور مثال  سالیانه تنها ۱۴ هزار شغل خالص ایجاد کرده اند و در مقابل دولت یازدهم سالیانه هفتصد هزار شغل ایجاد کرده‌است و یا اینکه عدم توفیق دولت یازدهم در کاهش نرخ بیکاری نه به دلیل عدم موفقیت آن در ایجاد شغل، بلکه ناشی از افزایش جمعیت فعال یا به عبارتی افزایش عرضه نیروی کار است. اما به گواهی آمار رسمی منتشره مرکز آمار ایران که هم اکنون در پایگاه های نهادهای رسمی قابل دسترسی است، خلاف آن مستفاد می‌شود، که به اختصار توضیح داده می‌شود.

جمعیت فعال کشور( شاغلین و افراد جویای کار ) در بهار سال ۱۳۸۴، یعنی در آستانه شروع به فعالیت دولت نهم ( دولت رئیس جمهور احمدی نژاد) ۲۱,۶۰۰,۰۰۰ نفر بوده است و این عدد در بهار سال ۱۳۹۲ یعنی حدودا در زمان پایان کار دولت دهم و در آستانه شروع به فعالیت دولت یازدهم برابر ۲۴,۸۰۰,۰۰۰ نفر بوده است. به عبارتی ۳,۲۰۰,۰۰۰ نفر در فاصله یاد شده ( دوره دولت های نهم و دهم) به جمعیت فعال کشور افزوده شده، که بایستی برای آنها شغل ایجاد می‌شد.

حال اگر فصل مشابه امسال یعنی بهار سال ۱۳۹۵ را در نظر بگیریم، جمعیت فعال کشور به ۲۵,۸۰۰,۰۰۰ نفر رسیده است، یعنی رئیس جمهور روحانی طی سه سال اول فعالیتش (بهار ۱۳۹۲ تا بهار ۱۳۹۵) با یک میلیون نفر افزایش در جمعیت فعال در بازار کار کشور مواجه شده است. بدین ترتیب ملاحظه   می شود که ادعای افزایش نسبی جمعیت فعال در دولت یازدهم در مقایسه با دولت های نهم و دهم، از سوی دولتمردان یازدهم منطبق با آمار منتشره نیست و صحت ندارد . چرا که ، اگر طی سه سال فعالیت دولت یازدهم یک میلیون نفر به جمعیت فعال کشور اضافه شده طی هشت سال فعالیت دولت های نهم و دهم ، ۳/۲ برابر این رقم به جمعیت فعال کشور اضافه شده بود.

نرخ بیکاری

نرخ بیکاری در بهار سال ۱۳۸۴، یعنی در آستانه شروع فعالیت دولت نهم، برابر ۱۱/۹ درصد بود که در بهار سال ۱۳۹۲ یعنی در آستانه اتمام فعالیت دولت دهم، به ۱۰/۶ درصد کاهش یافت. به عبارتی به رغم افزایش ۳/۲ میلیون نفری جمعیت فعال که در دوره فعالیت دولتهای نهم و دهم روانه بازار کار شدند، نه تنها نرخ بیکاری افزایش نیافت، بلکه به میزان ۱/۳ واحد درصد نیز از آن کاسته‌شد.

اما در مقابل نرخ بیکاری ۱۰/۶ درصدی درآستانه شروع فعالیت دولت یازدهم (یعنی بهار سال ۱۳۹۲)، در بهار سال ۱۳۹۵ به ۱۲/۲ درصد رسیده‌است. آن هم در شرایطی که تنها یک میلیون نفر به جمعیت فعال کشور افزوده شده‌است. لذا دلیل کاهش ولو اندک نرخ بیکاری در پایان دولت دهم نسبت به آغاز دولت نهم و در مقابل افزایش قابل توجه ۱/۶ واحد درصدی نرخ بیکاری در دولت یازدهم را نه در افزایش جمعیت فعال یا عرضه نیروی کار، بلکه در نقصان مشاغل ایجاد شده (تقاضا برای نیروی کار) در دولت یازدهم باید جستجو کرد.

تغییرات اشتغال (میزان اشتغال خالص)

تعداد کل شاغلین (میزان اشتغال) در بهار سال ۱۳۸۴ یعنی آستانه شروع بکار دولت نهم، برابر با ۱۹,۰۲۹,۶۰۰ نفر بوده است که در بهار سال ۱۳۹۲ به ۲۲,۱۷۱,۲۰۰ نفر بالغ شد. حال اگر بنا به معیار (پر اما و اگر) دولت یازدهم، «اشتغال خالص» را بسنجیم، در دوره دولت نهم و دهم، حدود ۳,۱۴۱,۶۰۰ شغل یعنی سالیانه به طور متوسط، ۳۹۳ هزار نفر شغل (به اصطلاح شغل خالص) ایجاد شده‌است که مانع از افزایش نرخ بیکاری شده‌است.

اما اگر همین عدد را برای فاصله بهار سال ۱۳۹۲ یعنی شروع به کار دولت یازدهم تا بهار ۱۳۹۵ بسنجیم، به عدد ۴۸۱,۲۰۰ شغل خالص ایجاد شده برای دوره فعالیت دولت یازدهم و حدود ۱۶۰ هزار نفر شغل سالیانه می‌رسیم که مشخص می‌کند چرا نرخ بیکاری در بهار امسال به ۱۲/۲ درصد رسیده‌است. به عبارتی نقصان مشاغل ایجاد شده در دوره فعالیت دولت یازدهم منجر به افزایش نرخ بیکاری شده‌است. چرا که دولت یازدهم نتوانسته حتی نصف متوسط سالیانه شغل خالص ایجاد شده در دولت‌های نهم و دهم، شغل ایجاد کند و لذا نرخ بیکاری در دولت یازدهم افزایش یافته‌است. (شایان ذکر است اگرچه اشتغال خالص معیار معتبری نیست، کما اینکه کافی است به نوسان شدید فصلی آن توجه شود، مع هذا به دلیل تأکید دولتمردان دوره یازدهم بر این معیار، به آن پرداخته‌شد).


جدول (۱) خلاصه‌ای از این آمار را نشان می‌دهد.





رشد اقتصادی و ظرفیت ایجاد شغل

گواه آماری دیگری که بر ناکامی دولت یازدهم در ایجاد اشتغال و لاجرم افزایش ۱/۶ واحد درصدی نرخ بیکاری در دوره فعالیت آن صحه می گذارد، نرخ رشد اقتصادی است.

دولتمردان دوره یازدهم مدعی بودند و هستند که برای ایجاد هر یکصد هزار شغل در ایران، نیازمند یک درصد رشد اقتصادی هستیم. مستقل از مباحث مرتبط با ترکیب رشد از حیث کاربری و سرمایه بری، باز وارد مناقشه نشده و بر همین معیار دو دوره مقایسه می شود.

تولید ناخالص داخلی(GDP) به قیمت ثابت در کل دوره فعالیت دولتهای نهم و دهم (انتهای دوره به ابتدای دوره) در مجموع (با نفت) ۲۸/۲ درصد و بدون نفت ۴۶ درصد رشد کرده‌است که اگر عدد رشد با نفت را درنظر بگیریم، حداقل ایجاد ۲,۸۲۰,۰۰۰ شغل را توانسته پشتیبانی کند (و اگر رشد بدون نفت را در نظر بگیریم به عدد ۴,۶۰۰,۰۰۰ شغل می رسیم).

شایان ذکر است پایین بودن رشد کل (با نفت) نسبت به رشد کل ( بدون نفت) به علت کاهش تولید نفت ناشی از تحریم ها است.

اگر عدد فوق را برای دولت یازدهم تا پایان سال ۱۳۹۴ در نظر بگیریم، رشد اقتصادی کل دوره فعالیت این دولت (تا پایان سال ۱۳۹۴)، با نفت تنها «یک درصد» و بدون نفت «۱/۶ درصد» می شود که حداکثر می‌تواند به ترتیب ایجاد ۱۰۰ و ۱۶۰ هزار شغل را پشتیبانی کنند که گواه دیگری بر ناکامی دولت یازدهم در ایجاد اشتغال است. حال در شرایطی است که نرخ رشد اقتصادی سال یاد شده حداکثر صفر بوده است، ادعا می شود در این سال، حدود ۷۰۰ هزار شغل ایجاد شده است و مشخص نشده‌است که چگونه رشد صفر، توانسته ۷۰۰ هزار شغل ایجاد کند. حال چنانچه حتی رشد پنج درصدی مورد ادعای دولتمردان برای ۱۳۹۵ نیز محقق شود اتفاق چندانی در سال پایانی دولت یازدهم در حیطه اشتغال رقم نمی خورد و حکایت از ناکامی دولت یازدهم در ایجاد شغل تا پایان دوره فعالیتش را دارد. چرا که ۵ درصد رشد ادعایی، ازمحل افزایش صادرات و فروش نفت است که به دلیل ماهیت سرمایه‌بری، دولتی بودن و وجود ظرفیت مازاد دربخش نفتی، هیچگاه نمی‌توان انتظار داشت که پانصد هزار شغل جدید ایجاد‌ نماید که اگر چنین شود نیز حداکثر متوسط سالیانه ظرفیت ایجاد شغل در دولت یازدهم طی چهار سال فعالیت، به حدود۱۶۰ هزار شغل می‌رسد که هم به مراتب کمتر از عملکرد اشتغال‌زایی دولت نهم و دهم است و هم فاصله چشمگیری از ادعای عملکرد هفتصد هزار شغل دولت یازدهم دارد


منبع: alef.ir

یارانه واقعی کجاست؟

محسن جلال پور در سرمقاله دنیای اقتصاد نوشت: سبک بودجه‌نویسی فعلی براساس عدم ارزش‌گذاری بخش مصرف داخلی از منابع فسیلی برداشت شده بود.

میزان کل برداشت منابع انرژی فسیلی به‌صورت نفت و گاز در کشور معادل ۹ میلیون بشکه نفت خام در روز است؛ اما از این میزان، آنچه در بودجه سالانه لحاظ می‌شود، همان ۵/ ۲ میلیون بشکه نفت به ارزش ۵۵ دلار است. این سبک بودجه‌نویسی از پیش از انقلاب رایج بوده و بعد از انقلاب نیز ادامه پیدا کرده و عملا موجب شده نگاه مردم و مسوولان به یارانه‌ها به‌صورت غیر‌واقعی شکل بگیرد و منابع کشور به طرز وحشتناکی به هدر رود. سبک بودجه‌نویسی فعلی براساس عدم ارزش‌گذاری بخش مصرف داخلی از منابع فسیلی برداشت شده بود.

بسیاری از سرمایه‌های بین نسلی دیگر از جمله آب، محیط زیست، معدن و… نیز در هیچ جا طرح و محاسبه نمی‌شود.

با نگاهی به بودجه سال ۱۳۹۶ و با استفاده از اعداد و ارقام محاسبه‌شده، متوجه می‌شویم ارزش انرژی مصرفی داخلی در سال آینده چیزی در حدود ۴۲۰ هزار میلیارد تومان خواهد بود. این رقم از حاصل‌ضرب میزان مصرف انرژی فسیلی معادل ۵/ ۶ میلیون بشکه نفت با احتساب بشکه‌ای ۵۵ دلار و دلار ۳۳۰۰ تومانی به‌دست می‌آید که پایه محاسبات بودجه ۱۳۹۶ بوده است. محاسبه میزان مبلغی که بابت این مصرف به‌عنوان بهای دریافتی به حساب دولت واریز می‌شود بر ما روشن نیست؛ چراکه چگونگی تقسیم این میزان انرژی فسیلی در شکل‌های مختلف حامل‌های انرژی و قیمت دریافتی آن بسیار متنوع است.

حال اگر چنین محاسبه‌ای را در آب مصرفی کشور هم داشته باشیم به رقم غیر‌قابل باور دیگری می‌رسیم. اگر میزان برداشت آب از ذخایر زیرزمینی کشور را از ۳۳۰ هزار حلقه چاه عمیق که دارای مجوز بهره‌برداری از وزارت نیرو هستند، به‌طور متوسط حداقل ۷ لیتر در ثانیه از هر چاه تخمین بزنیم، عددی معادل ۲۲۰ هزار مترمکعب در سال به ازای هر چاه و جمعا سالانه متجاوز از ۷۰ میلیارد مترمکعب به دست می‌آید. این عدد تنها میزان تخمینی (با تخمین حداقل) برداشت از چاه‌های مجاز کشور بوده و محاسبه برداشت از چاه‌های غیرمجاز و آب‌های مصرفی دیگر نیست. قیمت واقعی آب در ایران هیچ‌گاه محاسبه درستی نداشته است، اما آنچه مسلم است قیمت جایگزینی آن در همه نقاط کشور بسیار بالاتر از قیمت‌های محاسبه فعلی است. به‌عنوان مثال هم‌اکنون قیمت هر مترمکعب آب شیرین در جزیره کیش هفت هزار تومان است و قیمت پیش‌بینی شده برای آب تصفیه و انتقال داده شده به استان کرمان در نقاط مختلف استان چیزی بین هفت تا سیزده هزار تومان برآورد می‌شود. اگر به‌طور متوسط قیمت آب در کشور را برای هر مترمکعب رقمی در حدود هفت هزار تومان محاسبه کنیم فقط قیمت آب برداشت شده از چاه‌های مجاز کشور سالانه رقمی معادل ۴۹۰ هزار میلیارد تومان برآورد می‌شود.

دقیقا به علت همین گونه یارانه‌های مستور که اعداد و ارقام نجومی آن تنها در دو مورد ذکر شد، می‌توان نتیجه گرفت یارانه‌های نقدی که سالانه حدود ۴۸ هزار میلیارد تومان توسط دولت محترم پرداخت می‌شود در مقابل یارانه‌های واقعی و در جریان کشور رقم بزرگی نیست. بی‌شک چنانچه قرار باشد اقتصاد کشور روزگاری به یک اقتصاد رقابتی و آزاد هدایت شود تا بتواند به WTO بپیوندد، نگاه به این اعداد و ارقام و مقایسه آن با دیگر کشور‌ها اجتناب‌ناپذیر و واجب است. تنها در این صورت است که می‌توان سود و زیان واقعی شرکت‌ها و بنگاه‌های تولیدی را محاسبه و برای آینده آنان تصمیم صحیح اتخاذ کرد. به‌عنوان مثال چنانچه تنها آب به قیمت واقعی محاسبه شود بخش عمده‌ای از کشاورزی و بخشی از صنعت بزرگ کشور از جمله شرکت‌های فولاد سالانه ده‌ها هزار میلیارد تومان به وزارت نیرو برای آب مصرفی خود بدهکار خواهند بود و چنانچه قیمت حامل‌های انرژی نیز به قیمت واقعی نزدیک شود چند برابر آن مبلغ نیز هزینه انرژی مصرفی آنان خواهد شد.

شفاف‌سازی قیمت‌های واقعی سرمایه‌ای کشور از قبیل آب و انرژی توسط دولت و نقش آن در تولید ناخالص داخلی می‌تواند فضای روشن‌تری از اقتصاد کشور در حال حاضر و تصمیم‌گیری‌های اساسی آینده مجسم سازد.
 


منبع: alef.ir

ابراز نگرانی واشنگتن از اعدام سه جوان بحرینی

وزارت خارجه آمریکا از اعدام سه جوان شیعه بحرینی به دست مقامات رژیم آل خلیفه ابراز نگرانی کرد.

به گزارش ایسنا، به نقل از روزنامه مصری الیوم السابع، جان کربی، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا گفت: حملات خشونت‌آمیز علیه پلیس مطمئنا درست نیست و باید آن را محکوم کرد اما ما نگران این هستیم که چنین اعدام‌هایی در زمانی رخ داد که تنش در بحرین متوقف شده و این کشور در آرامش به سر می‌برد.

وی به اخبار منتشر شده درباره شکنجه سه جوان بحرینی و اعتراف گرفتن از متهمان با زور اشاره کرد و گفت: ما از تمامی طرف‌ها می‌خواهیم خویشتن‌داری خود را حفظ کرده و فضای مناسبی را برای مذاکره و آشتی فراهم کنند. موضع واشنگتن در قبال بحرین همچنان ثابت است.

رژیم آل خلیفه اخیرا سه جوان شیعه بحرینی را به اتهام هدف قرار دادن نیروهای پلیس و کشتن یک افسر اماراتی اعدام کرد. این اقدام واکنش‌ها و انتقادات زیادی را از سوی جامعه جهانی به دنبال داشت.


منبع: alef.ir

سعد حریری به عربستان می‌رود

نخست وزیر لبنان ظرف چند هفته اولین سفر رسمی خود به عربستان را پس از انتصاب به این سمت آغاز خواهد کرد.

به گزارش ایسنا، روزنامه الانباء چاپ کویت نوشت، سعد الحریری، نخست وزیر لبنان اولین سفر رسمی خود به عربستان پس از بازگشت به قدرت را ظرف چند هفته آتی انجام خواهد داد.

به نوشته روزنامه الانباء، سفر حریری تکمیل‌کننده سفر اخیر میشل عون،‌ رئیس جمهور لبنان به عربستان و در راستای بررسی گام‌های اجرایی و به مرحله اجرا درآوردن نتایج سفر او است.‌


منبع: alef.ir

راز گرایش ترامپ به روس‌ها

روزنامه نیویورک تایمز در گزارشی تحقیقی از روابط اقتصادی ترامپ با روسیه رونمایی کرد. این در حالی است که او هفته گذشته در یک کنفرانس خبری تاکید کرد: «من هیچ معامله‌ای در روسیه نداشتم.» اما تحقیقات نیویورک تایمز نشان می‌دهد که ترامپ از سال ۱۹۸۷ با روسیه تعامل اقتصادی داشته است. فرزندان و همکارانش بارها و بارها برای انجام سرمایه‌گذاری‌های مشترک به روسیه سفر کرده و با مقام‌های دولتی و بسازبفروش‌ها دیدار کرده بودند. طی سفری به روسیه در سال ۲۰۰۶، دو نفر از فرزندان ترامپ به همراه شخص ترامپ و ایوانکا همسرش در یک هتل تاریخی در مسکو در برابر کرملین اقامت کردند.

 به گزارش دنیای اقتصاد، سال ۲۰۰۵ بود و «فلیکس ساتر»، مهاجر روسی، به مسکو برگشته بود و به‌دنبال طرحی بلندپروازانه برای ساخت برجی شبیه به برج ترامپ در محل کارخانه قدیمی مدادسازی در کنار رودخانه مسکو بود که دارای هتل، آپارتمان و فضای اداری و تجاری بود. قولنامه‌ها در حال امضا شدن بود و متراژها نیز در حال تحلیل شدن بودند. ساتر که برای یک شرکت ساخت‌وساز مستقر در نیویورک کار می‌کرد که شریک ترامپ در طیفی از معاملات طی آن دهه بود، می‌گفت: «فرصتی فراهم شده تا برج‌های ترامپ را در سطح بین‌المللی بسازیم. روسیه یکی از این کشورهایی است که قرار است ساخت این برج‌ها در آن عملیاتی شود.» اظهارنظرهای مطلوب ترامپ در مورد ولادیمیر پوتین و رد ادعای مقام‌های اطلاعاتی که مسکو به کارزار وی کمک کرد توجهات را به کسب‌وکار ترامپ و منافع او در روسیه جلب کرده است. وقتی هفته گذشته از ترامپ در یک کنفرانس خبری در مورد این مساله پرسیده شد وی بر یک نکته تاکید کرد: «من هیچ معامله‌ای در روسیه نداشتم.» او تکرار کرد که «من هیچ معامله‌ای در روسیه نداشتم زیرا ارتباطی با آنجا نداشتم.»

پروژه ساخت این برج در کارخانه قدیمی مدادسازی در نهایت ناکام ماند. زمانی که ترامپ وارد گود رقابت برای ریاست‌جمهوری شد، او در توسعه املاک و مستغلات در روسیه با شکست مواجه شده بود. این به دلیل عدم تلاش نبود. ترامپ از سال ۱۹۸۷ با روسیه تعامل اقتصادی داشته؛ زمانی که برای ساخت یک هتل به آن سرزمین مسافرت کرد. درخواست نشان تجاری او در این کشور به اوایل سال ۱۹۹۶ بازمی‌گردد. فرزندان و همکارانش بارها و بارها برای انجام سرمایه‌گذاری‌های مشترک به روسیه سفر کرده و با مقام‌های دولتی و بسازبفروش‌ها دیدار کرده بودند. طی سفری به روسیه در سال ۲۰۰۶، آقای ساتر و دو نفر از فرزندان ترامپ به همراه شخص ترامپ و ایوانکا همسرش در یک هتل تاریخی در مسکو در برابر کرملین اقامت کردند که شرکای بالقوه را ظرف چند روز به هم وصل کرد. در سال ۲۰۱۳، خود ترامپ در مسکو بود. ترامپ حق میزبانی «مراسم بانوی جهان» را به بساز بفروش‌های روسی فروخت و از این دیدار به‌عنوان فرصتی برای بحث در مورد معاملات ساخت‌وساز استفاده کرد و در مطلبی توییتری نوشت: «برج ترامپ در مرحله بعد قرار دارد.»

با بازگشایی درهای بازار روسیه در دوران پساشوروی، ترامپ و شرکایش به دنبال روس‌هایی رفتند که جیب‌شان پر از پول بود و می‌توانستند آپارتمان‌هایی در برج‌های ترامپ در نیویورک و فلوریدا بخرند؛ فروش‌هایی که در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۱۴ آن را تایید کرد. ترامپ در مصاحبه با مایکل دانتونیو، زندگینامه‌نویس ترامپ که متن این مصاحبه منتشر نشده را به نیویورک‌تایمز داد، گفت: «من روس‌ها را بهتر از هر کس دیگری می‌شناسم.» دنبال کردن معاملات در روسیه بخشی از استراتژی کلان‌تر ترامپ برای توسعه «برند»ش در سراسر جهان شد. در نیمه دهه ۲۰۰۰، ترامپ به جای اینکه املاکی بسازد یا روی آنها سرمایه‌گذاری کند نام خود را به‌عنوان برندی روی هتل‌ها، آپارتمان‌ها و برج‌های تجاری‌اش گذاشت. او دریافت که نامش در کشورهای در حال توسعه جذابیت یافته؛ همان جایی که ثروتمندان در حال ظهور و در حال افزایش آرزوی زرق و برقی را داشتند که او نماینده‌اش بود.

در حالی که او به‌دنبال سرمایه‌گذاری در فیلیپین، هند و جاهای دیگر بود، تعطیلی معاملات در روسیه چالش‌برانگیز بود.

در سال ۲۰۰۸، ترامپ فرصت‌های موجود در روسیه را ستود اما این کشور را به دلیل فساد و دشواری‌های قانونی «مکانی مخوف» برای تجارت نامید. ساتر می‌گفت که هتل‌های زنجیره‌ای آمریکا که به روسیه انتقال یافتند با توافقات ساده برای مدیریت هتل‌هایی که دیگر شرکا مالک آن بودند انتقال یافتند. در مقابل، ترامپ طرح‌هایی را دنبال می‌کرد که دربردارنده پیشنهادهای مسکونی یا تجاری بود که در آن پیشنهادها وی بخشی از معامله را برمی‌داشت؛ مساله‌ای که روس‌ها چندان مایل به آن نبودند. ترامپ می‌گفت که این تلاش‌هایش او را در تماس و تعامل با مردان قدرتمندی در روسیه قرار داد. او در مصاحبه‌ای در سپتامبر ۲۰۱۵ در مورد سفر ۲۰۱۳ خود به مسکو گفت: «من آن را تعطیلاتی در مسکو می‌نامم.» او افزود: «در کنار افرادی سطح بالا بودم، الیگارش و ژنرال و مقام‌های بالای دولتی. نمی‌توانستم بیش از این جلو بروم اما به شما می‌گویم که با مردانی در راس قدرت دیدار کردم و این روابط استثنایی بود.» وقتی از «آلن گارتن»، مشاور حقوقی ارشد سازمان ترامپ، در مورد ادعای او درخصوص «دور بودن از روسیه» و عدم معامله در این کشور پرسیده شد، وی پاسخ داد که این توصیفی منصفانه بود با توجه به اینکه هیچ یک از فرصت‌های ساخت‌وساز هرگز تحقق نیافت. او گفت که منافع ترامپ در روسیه متفاوت از جاذبه شخص او در بازارهای نوظهور دیگر نبود؛ بازارهایی که در آنها وی سرمایه‌گذاری‌هایی کرده بود. گارتن به سوالات در مورد اینکه ترامپ با چه کسی در سال ۲۰۱۳ در مسکو دیدار کرده بود پاسخ نداد و حتی در مورد آنچه سخن گفته شده بود نیز سخنی بر زبان نیاورد.

معاملات خزنده

با «تد لیبمان»، معماری مستقر در نیویورک، در سال ۱۹۹۶ تماس گرفته شد. ترامپ و لیگت دوکات (یک شرکت آمریکایی که در حوزه وکالت و مشاوره فعال است و املاکی در مسکو دارد) به‌دنبال این بودند که یک طرح ساختمان فوق‌العاده زیبا نزدیک استادیوم المپیک قدیمی روسیه بسازند. وقتی آماده می‌شدند که با مقام‌ها در مسکو دیدار کنند، به نقشه‌های برج ترامپ نیاز داشتند که رویای آن را در سر داشتند. آن معمار این درخواست را برآورده کرد و طرح‌ها و نقشه‌های خود را به ترامپ در دفتر او در منهتن تحویل داد. لیبمان به خاطر می‌آورد که ترامپ به او گفته بود «امیدوارم بتوانیم این کار را انجام بدهیم.» اندکی بعد، ترامپ در مسکو بود و پیشنهادهای خود را مطرح می‌کرد و آواز خوشحالی سر می‌داد.

به نوشته مسکو تایمز، ترامپ در یک مصاحبه مطبوعاتی در سال ۱۹۹۶ در مسکو گفت: «شهرهایی در نقاط مختلف دنیا را دیدم. برخی را دوست داشتم و برخی را دوست نداشتم.» اما افزود که تصور نمی‌کرد «این قدر تحت‌تاثیر شهری مانند مسکو قرار بگیرد.» ترامپ تقریبا یک دهه بود که این ظرفیت را زیرنظر داشت و در برابر مقام‌های مختلف دولتی از «میخائیل گورباچف» رهبر دوران شوروی گرفته (آنها در سال ۱۹۸۷ در واشنگتن برای اولین بار دیدار کردند) تا چهره‌های نظامی مانند «الکساندر لبد» بارها علاقه خود را ابراز کرده بود. پروژه سال ۱۹۹۶ هرگز محقق نشد اما در آن زمان، ترامپ در روسیه کاملا شناخته شده بود. مسکو در میانه یک شکوفایی در زمینه ساخت‌وساز قرار داشت که باعث شد چهره پایتخت روسیه از یک چهره یکنواخت و خسته‌کننده‌ پس از فروپاشی به شهری مدرن و پر زرق و برق تبدیل شود.

«یوری ام. لوژکوف»، شهردار مسکو در آن زمان، در مصاحبه‌ای اعلام کرد که با ترامپ دیدار کرده و طرح‌هایی را برای ساخت یک فروشگاه عظیم زیرزمینی درست بیرون از دروازه‌های کرملین به او نشان داده است. لوژکوف افزود: ترامپ پیشنهاد وصل آن به مترو را داد «که ملاحظه‌ای بسیار دقیق بود.» امروز، بازدیدکنندگان از مرکز خرید Okhotny Ryad می‌توانند مستقیم از مترو به فروشگاه «کالوین کلین» بروند بدون اینکه احساس سرما کنند. در سال‌های بعد، علاقه اقتصادی ترامپ به روسیه با حلقه‌ای روزافزون از شرکا و دستیاران در کانادا و آمریکا که ریشه‌هایی روسی داشتند تقویت شد. در میان آنها «توفیق عارف» بود که اصالتا از قزاقستان (جمهوری سابق شوروی) بود که شرکتی ساختمانی تاسیس کرد که «گروه Bayrock» نامیده می‌شد. ساتر هم که شریک این شرکت است در بچگی از روسیه به نیویورک رفت. گروه« Bayrock» در برج ترامپ بود، دو طبقه زیر سازمان ترامپ. این گروه در حالی که تلاش می‌کرد تا برج‌های ترامپ را به آریزونا، فلوریدا و نیویورک هم بگستراند، شروع به شکار فرصت‌ها برای معامله در روسیه و کشورهای دیگر کرد.

ساتر می‌گفت: «ما به املاک بسیار بزرگ در روسیه چشم دوختیم.» وقتی ساتر با ایوانکا و ترامپ به مسکو سفر کرد تا با بسازبفروش‌ها در سال ۲۰۰۶ دیدار کند، او گفت که نگرش‌شان این‌گونه خلاصه شد: «قشنگ، شهر بزرگ، عالی. بیایید همین جا قرارداد ببندیم.» ترامپ به همکاری با ساتر ادامه داد حتی وقتی دست او در جرائم مجرمانه و باندهای مافیایی و کارهای مربوط به جعل و تقلب در روسیه رو شد، ساتر مجرم شناخته شد. در سال ۲۰۰۷، ترامپ معامله‌ای برای هتل و برج بین‌المللی ترامپ در مسکو به بحث گذاشت که گروه Bayrock با سرمایه‌گذاران روسی در میان نهاده بود. «برند» ترامپ سرانجام وارد روسیه شد اما نه به‌عنوان یک برند برجسته آن‌گونه که غول‌های مشاور املاک در سر می‌پروراندند. او شانس خود در سال ۲۰۰۸ برای مجری‌گری در روسیه را هم به محک آزمون گذاشت اما شکست خورد. اما ساخت‌وساز و املاک و مستغلات هدفی دائمی باقی ماند. از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۸، شرکت او درخواست چند نماد تجاری را به مسکو ارائه داد از جمله ترامپ، برج ترامپ، هتل و برج بین‌المللی ترامپ و خانه ترامپ. حضور ترامپ در روسیه امری منظم و پیوسته شد. او هنگام صحبت در کنفرانس املاک و مستغلات در منهتن در سال ۲۰۰۸ به ترس خود از انجام کسب‌وکار در روسیه اعتراف و ترس خود را چنین توصیف کرد: «آیا پولم از آن معامله به خودم باز خواهد گشت یا آیا می‌توانم به فردی اعتماد کنم که در حال معامله با او هستم.» اما به مخاطبان خود در منهتن به صراحت گفت که «مسکو را بر هر شهر دیگری در جهان ترجیح می‌دهد» و ظرف ۱۸ ماه چند بار از مسکو دیدار کرده است. در سال ۲۰۱۱ باز هم رفت. در همان سال در توییتی اعلام کرد: «به فرودگاه می‌روم تا از آنجا برای تجارت به مسکو بروم.» شخص ترامپ در سال ۲۰۱۳ بار دیگر به مسکو رفت و در مراسم بانوی سال حضور یافت. اوایل همان سال در مراسم بانوی سال آمریکا در لاس وگاس اعلام کرد که «آراس و امین آقالاروف»- پدر و پسری که در کارهای ساختمانی و مستغلات در روسیه فعالیت دارند- میزبانی این رقابت در جهان را بر عهده می‌گیرند. این پدر و پسر میزبان شام ترامپ در همان شب مراسم بودند. برخی از مقام‌های اقتصادی روسیه نیز حضور داشتند. در این مراسم باز هم سخن از کارهای تجاری و اقتصادی بود. با این حال، ترامپ چگونه انکار می‌کند که دیگری تعاملی با روسیه ندارد یا سال‌هاست به این کشور نرفته است.


منبع: alef.ir

دیدار نخست وزیر سوریه با رئیس جمهور

«عماد خمیس» نخست وزیر سوریه با دکتر حسن روحانی، رئیس جمهوری اسلامی ایران در محل نهاد ریاست جمهوری دیدار و گفت و گو کرد.

 اخبار تکمیلی از این دیدار متعاقبا ارسال می‌شود.


منبع: alef.ir

واکنش مطهری به انتقادات از سخنانش درباره رزمایش موشکی و برجام

نایب رییس مجلس در صفحه اینستاگرامش توضیحی درباره اظهاراتش درباره رزمایش موشکی و برجام ارائه داده است.

به گزارش خبرآنلاین، در پی حاشیه‌های ایجاد شده درباره سخنان علی مطهری درباره رزمایش موشکی وی در اینتساگرام خود توضیحاتی را ارائه داده است که در ادامه می آید؛

من در مصاحبه ای که با سایت عصرایران داشتم “تلاش برای اجرا نشدن برجام از طریق موشک پرانی” را یکی از مصادیق تندروی دانسته بودم. گرچه مقصود روشن است اما برخی از ظنّ خود به آن پرداختند. بدیهی است که این سخن به معنی انکار ضرورت تقویت صنایع موشکی نیست و اصل “و اعدّوا لهم ما استطعتم من قوه و من رباط الخیل ترهبون به عدوّ الله” یک اصل ثابت و تغییر ناپذیر است اما مهم اجرای درست آن و قدرت نمایی به موقع ماست.

اگر در حال عبور از گردنه سخت ماه های اول اجرای برجام هستیم این قدرت نمایی را با آن جمله منقوش روی موشک به بعد موکول کنیم، همچنان که در سالهای گذشته بهتر بود مسئله هولوکاست-که معتقدیم با هدف اشغال فلسطین بزرگنمایی شده- به شکل دیگری و در جای خود مطرح می شد.

سیره پیامبر اسلام هم این موضوع را تایید می کند. ایشان در دوره مدینه گاهی با دو گروه مخالف پیمان صلح می بست و به مصاف گروه سوم می رفت. نوع برخورد ایشان با دشمن نیز برای ما الگو و نمونه است. رسول اکرم هیچ گاه دشمن شکست خورده را تحقیر نکرد آنچنان که ما سرنشینان قایق آمریکایی را که به اشتباه وارد آبهای ما شده و به اسارت در آمده و خود را باخته بودند نه یک بار و دوبار- که طبیعی است- بلکه بارها و بارها از تلویزیون نمایش دادیم. علت آن این بود که پیغمبر اسلام به دنبال هدایت انسانها بود نه انتقام گیری.

به هر حال ما در برخورد با دشمنان انقلاب اسلامی که در راس آنها آمریکا و اسرائیل هستند باید زمان شناس بوده، محاسبه و تدبیر داشته باشیم و مروت و جوانمردی را رعایت کنیم. این گونه است که دنیا به سوی اسلام خواهد آمد.


منبع: alef.ir