بایگانی ماه : ژانویه, 2017

به گزارش خراسان،  چند روز قبل کارآگاهان اداره جنایی پلیس آگاهی خراسان رضوی با اطلاعاتی که از طریق یکی از مقامات قضایی مشهد در اختیار آنان قرار گرفته بود به سرنخ هایی دست یافتند که نشان می داد افرادی قصد دارند اموال یک پیرزن تنها را  تصاحب کنند.یکی از منابع و مخبرانی که با دستور معاون دادستان مشهد راهی پلیس آگاهی شده بود راز دستبرد به حساب بانکی پیرزن را نیز در حالی لو داد که فقط توانست هویت پیرزن را برای کارآگاهان فاش کند.ذهن کارآگاهان با شنیدن نام «اشرف» به پرونده ای متمرکز شد که تیرماه گذشته در دایره پرونده افراد مفقودی تشکیل شده بود! بلافاصله پرونده ها یکی پس از دیگری ورق خورد تا این که نگاه کارآگاهان بر روی پرونده جوانی به نام «علی» خیره ماند.محتویات این پرونده نشان می داد پیرزنی به نام «اشرف» از گم شدن پسرش در خردادماه خبر داده و عنوان کرده است که از خودروی پراید او نیز هیچ اطلاعی ندارد اما از آن زمان به بعد دیگر کسی برای پیگیری پرونده فرد گم شده به پلیس آگاهی مراجعه نکرده است، این درحالی بود که پیرزن آدرس و مشخصات درستی نیز در پرونده اعلام نکرده بود!با توجه به محتویات این پرونده، احتمال درستی سخنان مخبر قوت گرفت و کارآگاهان درحالی که تصور می کردند می توانند آدرس مشخصی از پیرزن پیدا کنند با صدور دستورات ویژه قضایی وارد عمل شدند اما هیچ سرنخی جز شماره پلاک خودرو در پرونده موجود نبود. بررسی همین سرنخ موجب شد تا کارآگاهان به اطلاعاتی از فروش خودروی پراید در روزهای گذشته دست یابند.رئیس پلیس آگاهی خراسان رضوی در تشریح جزئیات این پرونده به خراسان گفت: پس از آن که تحقیقات ویژه ای درباره چگونگی فروش خودروی پراید انجام شد کارآگاهان با  دستور قضایی عملیات گسترده اطلاعاتی را آغاز کردند و به سرنخ هایی از دخالت برادرزاده پیرزن در این ماجرا دست یافتند و از سوی دیگر نیز موفق شدند به آدرس پیرزن دسترسی پیدا کنند ولی پیرزن در محل سکونت خود نبود بنابراین پیگیری ها ، کارآگاهان را به مکان دیگری در طبقه چهارم آپارتمانی در بولوار عبدالمطلب کشاند که متهمان پیرزن را به آن منزل اجاره ای منتقل کرده بودند.کارآگاهان وقتی وارد منزل شدند پیرزن را در بدترین شرایط یافتند که مورد شکنجه های خاصی قرار گرفته بود. در این منزل پسر جوانی که در حال نگهبانی از پیرزن بود دستگیر شد و کارآگاهان با شگردهای پلیسی، موفق شدند «مهدی» (برادرزاده) پیرزن را نیز به دام اندازند. سرهنگ کارآگاه «حمید رزمخواه» اضافه کرد: متهمان با خوراندن شربت متادون و قرص های خواب آور، پیرزن را معتاد و از حالت طبیعی خارج کرده بودند.وی گفت: پیرزن کارمندی بازنشسته و همسر یکی از پزشکان معروف مشهد بود که از همسرش جدا شده و اموال و ساختمان های گرانقیمتی را در تملک خودش داشت. این مقام ارشد انتظامی خاطرنشان کرد: بازجویی از ۲ متهم دستگیر شده در حالی پای پدر و پسر بنگاه دار را نیز به این پرونده وحشتناک کشاند که بررسی های بیشتر نشان داد آن ها حدود ۲۰ روز قبل پیرزن را در حالی که بر اثر مصرف داروهای مخدر و خواب آور گیج بوده به محضر ثبت اسناد و املاک برده اند و وکالت بلاعزل برای فروش اموالش را گرفته اند.این درحالی است که آن ها برخی از ساختمان های پیرزن را تخلیه کرده و اموال و لوازم آن را به مکان دیگری برده اند. سرهنگ «رزمخواه» افزود: طبق تحقیقات انجام شده، متهمان از حدود ۲ ماه قبل پیرزن را روی یک تخت و به طرز بسیار اسفباری نگهداری می کردند که بلافاصله وی با دستور قضایی و برای نگهدار ی و درمان به یکی از مراکز بهزیستی تحویل شد.رئیس پلیس آگاهی خراسان رضوی ادامه داد: پس از آن که پرونده متهمان به شعبه ۲۱۱ دادسرای عمومی و انقلاب مشهد ارجاع شد، «قاضی میرزایی» با صدور دستورات قضایی خواستار ادامه روند تحقیقات در این پرونده شد و کارآگاهان به اسناد و مدارک پیرزن در منزل یکی از متهمان دست یافتند.این درحالی بود که برخی از اموال شخصی پسر پیرزن نیز که هم اکنون مفقود است در دست برادر زاده پیرزن است. وی تصریح کرد: بررسی های ویژه کارآگاهان با راهنمایی های قاضی میرزایی برای کشف زوایای پنهان این پرونده و مشخص شدن سرنوشت جوان گم شده ادامه دارد. سرهنگ رزمخواه گفت: پیرمرد بنگاه دار مدعی است که در یکی از مراکز ترک اعتیاد با برادرزاده پیرزن آشنا شده است و با همدستی یکدیگر این نقشه شوم را طراحی کرده اند. گزارش خراسان حاکی است: ۴ متهم این پرونده ، روز گذشته پس از تفهیم اتهام آدم ربایی در شعبه ۲۰۸ دادسرای عمومی و انقلاب مشهد به دستور مقام قضایی روانه زندان شدند تا تحقیقات درباره دیگر جرایم احتمالی آنان ادامه یابد.

منبع: baharnews.ir

مصطفی انصافی روزنامه بهاردر این روزها بسیار گفته‌اند و شنیده‌ایم از سهم دستگاه‌هایی چون شهرداری تهران، شورای شهر تهران، وزارت کار و. . . در حادثه‌  غم‌انگیز پلاسکو. حلقه‌  مفقوده‌ای در میان حجم عظیم اخبار، یادداشت‌ها و تحلیل‌ها وجود دارد که به نظر می‌رسد باید به طور جدی بررسی و راه‌حل‌هایی برای مسئله ارائه گردد و آن مسئولیت شهروندان در قبال جامعه، پیش و پس از بحران و هنگام آن است. چه بسا در بحران‌هایی بزرگتر، رفتار نامناسب شهروندان به حوادث ناگواری بینجامد اما بدیهی است رفتار شهروندان، مناسب یا نامناسب، تحت هر شرایطی، ذره‌ای از مسئولیت دستگاه‌های مسئول در برابر حادثه‌ای چون آتش‌سوزی و فروریزش پلاسکو و بحران‌های مشابه نمی‌کاهد و چه بسا آگاهی‌های عمومی و رفتار مناسب شهروندی مسئولیت حقوقی نهادهای ذی‌ربط را دوچندان می‌کند، چرا که دیگر بهانه‌ای از سوی نهادهای مسئول برای خدمت‌رسانی نامناسب یا کوتاهی‌های احتمالی وجود نخواهد داشت. این نوشتار با استناد به اخبار منتشرشده حول محور پلاسکو تلاش دارد به برخی از رفتارهای نامناسب شهروندان (شامل مالکان سرقفلی و کسبه‌  پلاسکو و شهروندان عادی) اشاره و اهمیت آن را گوشزد نماید. تذکرهایی که نادیده گرفته شدند مسئولان سازمان آتش‌نشانی، شهرداری و شورای شهر بارها اعلام کردند که طی چند سال گذشته بارها به اهالی پلاسکو درباره‌ ناایمن‌بودن ساختمان اخطار داده‌اند. ملکی، سخنگوی سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهر تهران، با بیان این‌که آتش‌نشانی بارها نسبت به وضعیت ایمنی ساختمان پلاسکو اطلاع‌رسانی کرده بود، گفته است: «متأسفانه داخل این ساختمان و راه پله‌های آن مملو از اجناس بوده و اصول ایمنی در آن رعایت نشده بود.» ناصر امانی، معاون برنامه‌ریزی شهرداری تهران، هم در این باره می‌گوید: «براساس قانون، اخطار باید به مالک، مالکان و صاحبان ادوات ارائه می‌شد که هم به مالکان و هم مستأجران این اخطار داده شده است. ضمناً اصناف می‌توانند علی‌رغم مخالفت مالک با جلب موافقت امور صنفی، ایمن‌سازی را انجام دهند.» حالا که از فضای احساسی این حادثه‌  غم‌انگیز عبور کرده‌ایم، باید بررسی شود چرا مالکان سرقفلی و کسبه‌  پلاسکو نسبت به تذکرات اقدامی جدی نشان نداده‌اند. این بررسی نه با انگیزه‌ی یافتن مقصر و توجیه کم‌کاری احتمالی دستگاه‌های مسئول، بلکه برای آسیب‌شناسی مسئله باید صورت بگیرد. با فرض این‌که آتش‌نشانی، شهرداری و دیگر نهادهای مسئول هیچ تذکری به اهالی پلاسکو نداده باشند، آیا مالکان و کسبه از ناامن بودن محل کارشان آگاهی نداشته‌اند؟ آیا آگاهی‌های ما، شهروندان جامعه، نسبت به حوادث غیرمترقبه کم است؟ با توجه به عمر ساختمان و این‌که ساختمان از گاز شهری محروم بوده و کسبه از گاز پیک‌نیک برای گرمایش و گرم کردن غذا استفاده می‌کرده‌اند و همچنین با توجه به وجود حجم عظیمی از منسوجات که ماده‌ای سوختنی محسوب می‌شوند و با علم به این‌که این حجم عظیم ماده‌  سوختنی با یک جرقه شعله‌ور می‌شود و تا وقتی اکسیژن باشد و ماده‌  سوختنی، آتشی مهارناپذیر برپا می‌گردد، به نظر می‌رسد آگاهی اهالی پلاسکو از ناایمن بودن ساختمان بدیهی است. اگر این آگاهی وجود داشته است، پرسش دیگری مطرح می‌شود؛ به قول صدیف بدری، سخنگوی کمیسیون عمران مجلس، «باید بررسی شود که چرا مالکان واحد تجاری پلاسکو اقدام مؤثری برای بهسازی و ایمنی این ساختمان قدیمی و مشهور تهران انجام نداده بودند.» آیا ما، شهروندان جامعه، به محیط کارمان اهمیت نمی‌دهیم؟ به مال و جان خود و دیگر شهروندان اعتنایی نداریم؟ آیا حوادث غیرمترقبه و مرگ را برای همسایه می‌پنداریم؟ عدم توجه به هشدارهای آتش‌نشانان طبق اخبار منتشرشده، طی ساعاتی که ساختمان پلاسکو در آتش می‌سوخته است، برخی از کسبه و کارگران پلاسکو بدون توجه به وضعیت خطرناک ساختمان و بی‌اعتنا به هشدارهای آتش‌نشانان برای برداشتن اموال، اجناس، اشیا و مدارک خود وارد ساختمان شده‌اند. اسماعیل دوستی، عضو شورای شهر تهران، در این باره گفته است: «وقتی فرمان خروج از ساختمان صادر می‌شود، برخی از ساکنان باز هم به داخل ساختمان برمی‌گردند و بعضی از آتش‌نشان‌ها نیز به دنبال آن افراد به داخل ساختمان می‌روند و متأسفانه هر دو گروه گرفتار می‌شوند.» این مسئله نشان می‌دهد ما، شهروندان جامعه، درک صحیحی از بحران و موقعیت بحرانی نداریم و به این فکر نمی‌کنیم که گیر افتادن در ساختمانِ آتش‌گرفته ممکن است تبعاتی برای دیگران، از جمله آتش‌نشانان فداکاری که برای نجات شهروندان به دل آتش می‌زنند، داشته باشد. در همین رابطه سعید کمانی، یکی از آتش‌نشانانی که در حادثه حضور داشته است، پرسشی جدی مطرح می‌کند: «نیروی انتظامی بسیاری از مردم را کنترل کرده بود، اما (مردم) هنوز به محل حادثه رفت‌وآمد می‌کردند. این سؤال مطرح می‌شود که اگر آنها از کسبه و کارگران پلاسکو بودند آیا اموالشان از جانشان عزیزتر بود؟ » و در ادامه می‌افزاید: «هنگامی که دود سفید رویت شد، مردم به طرف پاساژ ‌دویدند و حتی برخی از همکارانم مجبور به برخورد با مردم شدند. گویا تعدادی از آنان به داخل ساختمان بازگشته بودند.» آیا ما درک صحیحی از بحران و موقعیت بحرانی داریم؟ آیا منافع شخصی ما، تحت هر شرایطی، بر منافع جمعی ما ارجحیت دارد؟ تجمع بی‌جا طی یکی،  دو روز اول حادثه بارها و بارها مأموران نیروی انتظامی و سازمان آتش‌نشانی از مردم خواسته‌اند در اطراف محل حادثه تجمع نکنند. طبق اخبار و تصاویر منتشرشده، در ساعات حساس و سرنوشت‌سازی که پلاسکو در آتش می‌سوخت خیابان جمهوری مملو از جمعیتی بوده است که در نزدیکی پلاسکو حضور داشته‌اند. طبق اخبار، مأموران انتظامی برای پراکنده‌کردن جمعیت حتی به زور هم متوسل شده‌اند، اما متأسفانه مردم به اخطارها بی‌توجه بوده‌اند. تصاویر منتشرشده نشان می‌دهند در ساعات اولیه آتش‌سوزی پلاسکو ازدحام مردم در نزدیک ساختمان باعث مسدود شدن خیابان جمهوری شده است، مردمی که برای عکس‌برداری و فیلمبرداری از حادثه حتی بالای خودروِ آتش‌نشانی نیز رفته‌اند. شریف‌زاده (مدیر سازمان عامل آتش‌نشانی تهران) یک روز پس از وقوع حادثه گفت: «روز گذشته حضور تعداد زیادی از شهروندان، که مشغول تماشای حادثه و فیلمبرداری بودند، امدادرسانی را با مشکل مواجه کرد و دست‌وپا گیر بودند.» آیا ما، شهروندان جامعه، می‌دانیم ازدحام جمعیت آن هم در ساعات اولیه‌  حادثه، که هر ثانیه‌اش ارزشمند است، امدادرسانی را با مشکل مواجه می‌کند؟ آیا رسانه‌هایی که مردم را تشویق می‌کنند به ارسال فیلم و عکس از حادثه «تا با نام خودشان منتشر شود» از اهمیت موضوع باخبرند؟ آیا ما درک صحیحی از پدیده‌  شهروند ــ خبرنگار  داریم؟ من در این یادداشت تلاش شد به جای تمرکز بر ابعاد حقوقی حادثه پلاسکو و تعیین سهم هر یک از مقصران، به طرح پرسش‌هایی درباره‌  وظایف شهروندی خودمان بپردازم تا اگر جوالدوزی به دیگران می‌زنیم، سوزنی هم به خودمان، به عنوان شهروندان این جامعه، زده باشیم. این‌که شهروندان در یک شهر پیش از وقوع بحران چه مسئولیتی در قبال خود و دیگران دارند، چه‌قدر آمادگی مواجه شدن با شرایط غیرعادی را دارند، چه درکی از بحران دارند و چه‌قدر آماده  کمک به مدیریت بحران هستند، از مواردی است که به نظر می‌رسد باید به طور جدی مورد بررسی قرار گیرد. قطعاً کاستی‌هایی در زمینه‌  فرهنگ‌سازی و آموزش‌های شهروندی وجود دارد که در حادثه‌ پلاسکو منجر به رفتارهای نامناسب شهروندی شده است. محسن پیرهادی، عضو شورای شهر تهران، اعلام کرده است: «چهل درصد ساختمان‌های تجاری و تولیدی خیابان جمهوری اخطار آتش‌نشانی دارند.» آیا، فارغ از اخطارهای احتمالی سازمان آتش‌نشانی و شهرداری و دیگر نهاد‌های مسئول، از امروز به فکر ایمنی محل کار و زندگی‌مان هستیم؟ آیا برای حوادث احتمالی بعدی آماده‌ایم؟ برای زلزله احتمالی تهران چه‌طور؟

منبع: baharnews.ir

به گزارش ایران خبر،سرهنگ نادر رحمانی گفت: طبق آخرین گزارش های دریافتی از مرکز کنترل ترافیک راههای کشور، هم اکنون در استان زنجان (اکثر محورها)، استان آذربایجان غربی (محورهای تکاب-شاهین دژ و پیرانشهر)، استان اردبیل (محورهای اردبیل-سرچم و اسالم-خلخال)، استان قزوین (آزادراه قزوین-کرج) و شرق استان تهران (محور فیروزکوه) بارش برف ادامه دارد.وی افزود: همچنین از استان کردستان (محور سنندج-مریوان) بارش باران گزارش شده است.رئیس پلیس مرکز کنترل ترافیک راه‌های کشور ادامه داد: در استان کرمانشاه (اکثر محورها)، استان آذربایجان غربی (محور مهاباد-سردشت) و استان اردبیل (محور خلخال-اسالم) با مه گرفتگی و کاهش دید همراه است.سرهنگ رحمانی تاکید کرد: در استان زنجان (محورهای زنجان-طارم ,دندی-تکاب) کولاک و یخ زدگی گزارش شده و تردد با زنجیر چرخ ممکن است.وی ادامه داد: همچنین محورهای مسدود:محور شمشک-دیزین در استان های تهران و البرز (بعلت بارش برف و عدم ایمنی کافی)محور پونل-خلخال در استان های اردبیل و گیلان (بعلت بارش برف و عدم ایمنی کافی)محور سروآباد-پاوه در استان های کردستان و کرمانشاه (بعلت بارش شدید برف)محور سه راهی پونل در استان گیلان (بعلت ریزش کوه)محور فرعی عشایری سی سخت-پادنا در استان کهگیلویه و بویراحمد (بعلت بارش برف و عدم ایمنی کافی)محور کرج-چالوس در استان های البرز و مازندران جهت ایمن سازی تونل امیرکبیر تا تاریخ ۲۰ اسفند ۱۳۹۵ روزهای شنبه , یکشنبه , دوشنبه , سه شنبه هر هفته به استثنای روزهای تعطیل رسمی و روز قبل و بعد از تعطیلات چند روزه از ساعت ۲۰ الی ساعت ۰۵:۳۰ بامداد روز بعد مسدود می باشد و در زمان انسداد تردد از سایر محورهای شمالی صورت می پذیرد.در جنوب استان سیستان و بلوچستان محورهای بزمان-دلگان , چاهان-زرآباد , جلگه-بمپور , دلگان-جلگه , دلگان-چاه اسحاق , فنوج-رمشک , نیکشهر-بنت , جلگه-ایرانشهر (بعلت بارش باران و طغیان رودخانه های محلی). سایر محورهای مواصلاتی کشور از جوی آرام و ترافیک روان برخوردار است.

منبع: irankhabar.ir