بایگانی سال : 2016

قیمت دلار ظرف یک هفته از دو کانال قیمتی عبور کرد؛ قیمت هر دلار آمریکا در بازار آزاد تهران از ۳ هزار و ۶۸۳ تومان به ۳ هزار و ۸۱۸ تومان در روز یکشنبه رسید. قیمت جدید ثبت شده برای دلار، رکورد جدیدی برای این ارز طی چهار سال گذشته به حساب می‌آید.

به گزارش دنیای اقتصاد، در کنار این رکورد، بالاترین میزان نوسان روزانه در ۱۷ ماه گذشته نیز در روز یکشنبه ثبت شد. بررسی‌های میدانی نشان می‌دهد دست‌کم ۶ عامل در نوسان اخیر بازار ارز نقش دارند. بخشی از این ۶ عامل موجب تضعیف سمت عرضه شده و بخشی نیز تقویت سمت تقاضا را به‌دنبال داشته است.

در نتیجه اثر‌گذاری همزمان این عوامل، تب نوسان در بازار ارز بالا رفته است. اخبار دریافتی حکایت از آن دارد که بازارساز ارز با هدف افزایش عرضه ارز در بازار ظرف امروز یا فردا نشست ویژه‌ای با صادر‌کنندگان غیرنفتی خواهد داشت. پیش‌بینی می‌شود با این نشست ورودی ارز به بازار افزایش یابد. کارشناسان گرچه این اقدام بازارساز را در کوتاه‌مدت موثر توصیف می‌کنند؛ اما تاکید دارند سیاست ارزی در ادامه باید به‌واسطه محتوایی و فرمی تغییر کند. «دنیای اقتصاد» در گزارشی با بررسی ماهیت و دلایل نوسان، زمان ماندگاری و راهکارهای لازم برای عبور از این وضعیت را بررسی کرده است.

شاخص ارزی به بالای مرز ۳۸۰۰ تومان رسید
قیمت دلار در کمتر از یک هفته توانست از دو کانال عبور کند. این ارز که در دومین روز آذرماه وارد کانال ۳ هزار و ۷۰۰تومان شده بود، روز یکشنبه با شدت بیشتری رشد کرد تا از مرز ۳ هزار و ۸۰۰ تومان نیز عبور کند، اتفاقی که در ۴ سال گذشته بی‌سابقه بود. روز یکشنبه، دلار با ۴۶ تومان افزایش به قیمت ۳ هزار و ۸۱۸ تومان رسید. اما چه عواملی زمینه‌ساز رشد قیمت دلار و ثبت رکوردهای افزایشی شده‌اند؟ آیا وقوع نوسان عمدی بوده یا فعل‌وانفعالات درونی بازار آن را ایجاد کرده است و در نهایت، آیا این نوسان ادامه‌دار خواهد بود یا قیمت در نهایت در کانال ۳ هزار و ۸۰۰ تومان آرام خواهد گرفت.

این‌ها، بخشی از مهم‌ترین سوالاتی هستند که «دنیای اقتصاد» در گزارش پیش رو سعی کرده است به آنها پاسخ دهد. در این گزارش، ۶ دلیل و بازیگردان افزایش قیمت معرفی شده‌اند و استدلال شده است که رشد قیمت دلار بیشتر غیرارادی و ناشی از فعل‌وانفعلات درونی بازار بوده است تا عوامل ارادی و برون بازاری. در نهایت، اکثر کارشناسان، ادامه روند نوسان را وابسته به واکنش سیاست‌گذار ارزی دانسته‌اند و عنوان کرده‌اند، اگر بازارساز بتواند بخشی از تقاضای بازار را در هفته جاری پاسخ دهد، شدت نوسان کند خواهد شد. البته بیشتر کارشناسان به این نکته نیز اذعان دارند که سیاست‌گذار برای جلوگیری از نوسانات احتمالی آینده نیاز است یک بازنگری اساسی در سیاست‌های ارزی خود را مدنظر قرار دهد.

رکوردهای افزایشی
روز یکشنبه، قیمت دلار از کانال ۳ هزار و ۸۰۰ تومان عبور کرد، حادثه‌ای که آخرین بار در اوج نوسانات ارزی در اواخر زمستان ۹۱ رخ داده بود. در دومین روز هفته، هیجان خرید در بازار موج می‌زد، حال آنکه معاملات بازار تقریبا با آرامش کلید خورده بود. صبح یکشنبه، دلار معاملات خود را با قیمت ۳ هزار و ۷۷۴ تومان آغاز کرد که تنها افزایشی یک تومانی نسبت به قیمت بسته شده روز شنبه داشت. حتی پیش از ساعت ۱۱ صبح، تمایل بیشتری به فروش ارز در بازار وجود داشت و قیمت‌های کمتری نیز در میان معامله‌گران شنیده می‌شد.

با این حال، به سرعت روند بازار تغییر کرد و ولع خرید ارز جای آرامش ابتدای روز را گرفت، به‌طوری‌که تا پیش از ساعت ۱۲ بعدازظهر قیمت تا اواسط محدوده ۳ هزار و ۷۹۰ تومان بالا رفت و ساعت یک بعدازظهر حتی از کانال ۳ هزار و ۸۰۰ تومان عبور کرد. این پایان کار روز افزایشی دلار نبود و قیمت این ارز در مقاطعی از محدوده ۳ هزار و ۸۲۰ تومان نیز عبور کرد. در نهایت در این روز، دلار زیر محدوده ۳ هزار و ۸۲۰ تومان و با قیمت ۳ هزار و ۸۱۸ تومان به کار خود پایان داد. این قیمت که ۴۶ تومان بالاتر از قیمت روز شنبه بود، موجب ثبت بیشترین افزایش روزانه دلار از تیر ۹۴ و ثبت بیشترین قیمت از اواخر سال ۹۱ شد.

۶ عامل افزایشی
به گفته فعالان و کارشناسان بازار، بالا رفتن نرخ حواله درهم، بالا رفتن ارزش دلار در سلیمانیه و عراق، اثرات خالی‌فروشی ارزی در کنار اثر ترامپ، اثر ژانویه و کاهش صادرات پتروشیمی‌ها ۶ عاملی بوده‌اند که در افزایش قیمت دلار اثرگذار بوده‌اند.

بالا رفتن نرخ حواله درهم: نرخ حواله درهم به‌طور سنتی یکی از عوامل اثرگذار در قیمت دلار بازار داخلی است. به گفته بازیگران ارزی، نسبت نرخ حواله درهم و قیمت دلار بازار داخلی به‌طور جدی ازسوی معامله‌گران رصد می‌شود و در انتظارات قیمتی آنها موثر است. در این شرایط، بسیاری از فعالان، افزایش روزهای گذشته دلار را به رشد نرخ حواله درهم نسبت داده‌اند. روند افزایشی درهم، حتی روز یکشنبه شدت بیشتری به خود گرفت و تا آستانه هزار و ۷۰ تومان بالا رفت.

به گفته فعالان، نرخ حواله درهم در نهایت روز یکشنبه با قیمت هزار و ۶۸ تومان به کار خود پایان داد. این در شرایطی بود که قیمت بازارساز ارزی بسیار کمتر و حدود هزار و ۴۴ تومان بود. البته برخی بازیگران با تجربه بازار عنوان می‌کردند که عرضه درهم بازارساز بیشتر به‌صورت چک بوده است. اما جالب‌تر از نرخ حواله درهم، قیمت نقدی آن در بازار داخلی بود. به گفته یکی از فعالان با تجربه بازار، روز یکشنبه کمتر معامله‌گری تمایلی به فروش درهم داشت و ترجیح می‌دادند که ارز خود را نگه‌دارند. همین موضوع موجب شد قیمت درهم نقدی تا هزار و ۸۰ تومان افزایش پیدا کند.

بالا رفتن ارزش دلار در سلیمانیه عراق: به گفته فعالان، افزایش ارزش دلار در کشورهای همسایه و به‌خصوص منطقه سلیمانیه عراق و ترکیه یکی دیگر از عواملی بوده که انتظارات بازار داخلی را تحت‌تاثیر قرار داده است. هنگامی که ارزش دلار در کشورهای همسایه تقویت می‌شود، این انتظار در معامله‌گران ایجاد می‌شود که دلار از بازار ارز ارزان‌تر داخلی به این کشورها منتقل شود. با این وجود حتی اگر ارزی جا به جا نشود، همین اختلاف قیمتی، انتظارات بازیگران بازار داخلی را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد.

اثرات خالی‌فروشی ارزی: نوسانات قیمت ارز در روزهای گذشته بسیاری از معامله‌گران ارزی را متضرر کرده است. بخش بزرگی از متضرران افرادی موسوم به «خالی‌فروشان ارزی» هستند که معمولا در بازار سعی می‌کنند از انتظارات کاهشی خود کسب سود کنند. از آنجا که قیمت دلار در یک هفته گذشته در مسیر افزایشی قرار داشته است، افرادی که اقدام به خالی‌فروشی ارز کرده‌اند، دچار زیان شده‌اند. اثر این موضوع روز یک شنبه با شدت بیشتری آشکار شد.

در این روز، تعداد زیادی از معامله‌گران خالی‌فروش به دلیل ضرری که متحمل شده بودند، به بازار برای پرداخت و تسویه معامله خود مراجعه نکردند تا این موضوع به میزان زیادی نوسانات بازار را تحت‌تاثیر قرار دهد. به گفته فعالان، اولین اثر حضور نیافتن دسته یاد شده توقف تقریبا کامل معاملات اعتباری بود. از حدود ساعت یک بعدازظهر روز یکشنبه معامله فردایی خاصی در بازار انجام نمی‌شد، چرا که خروج افراد متضرر روز یکشنبه، موجب شده بود اطمینان به انجام این نوع از معاملات تا حدی از بین برود.

حضور نیافتن این عده بر قیمت دلار نیز اثرگذار بود و چرخه عرضه و تقاضای بازار را تحت‌تاثیر قرار داد. در واقع معامله‌گری که روز یکشنبه قرار بود ارزی را به معامله‌گر دیگری تحویل دهد یا ما به ازای ریالی آن را پرداخت کند، با خروج خود از بازار عملا تامین این ارز را بر شانه‌های بازار انداخت تا بخشی از حجم ارز موجود در بازار صرف پاسخگویی به این تقاضاها شود.

اثر ترامپ:‌به گفته شماری از فعالان و کارشناسان، انتخاب ترامپ به‌عنوان رئیس‌جمهور آمریکا از دو جهت بازار داخلی را تحت‌تاثیر قرار داده است. به گفته آنها، اولین اثر ترامپ مربوط به بازارهای جهانی است که بازار داخلی نیز به‌طور غیرمستقیم از آن متاثر می‌شود. به گفته فعالان، انتظار تحلیلگران بازارها آن است که با ورود ترامپ نرخ بهره آمریکا افزایش پیدا کند و به دنبال آن، شاخص دلار تقویت و جریان سرمایه به نفع این ارز گردش کند.

به نظر می‌رسد معامله‌گران بازار داخلی نیز به استقبال این علامت و اثرات آن رفته‌اند. این اثرگذاری بیشتر به‌صورت بنیادی است، حال آنکه اثر دوم ترامپ بیشتر حالت انتظاری و روانی دارد. برخی معامله‌گران انتظار دارند، با انتخاب ترامپ، اجرای برجام با چالش مواجه شود. این دسته نگرانند که با انتخاب او، در جریان ورود ارز به داخل اختلال ایجاد شود.

اثر ژانویه:‌ معامله‌گران ارزی به‌طور سنتی انتظار دارند که قیمت دلار در اواخر پاییز در مسیر افزایشی قرار بگیرد. به گفته فعالان، در این مقطع زمانی به دلیل نزدیک شدن به پایان سال میلادی، تقاضای شرکت‌های تجاری افزایش پیدا می‌کند. این تقاضای فصلی در بازار به نام «تقاضای ژانویه» شناخته می‌شود. به گفته فعالان، شرکت‌ها، بانک‌ها و سایر موسسات اقتصادی در این مقطع به دلیل قرار گرفتن در مقطع انتهایی سال، برای تسویه حساب‌های دلاری خود نیاز به تهیه ارز دارند و همین موضوع موجب می‌شود که به حجم تقاضای بازار اضافه شود.

در کنار این، روند افزایشی قیمت در یک ماه گذشته موجب شده بخشی از تقاضای آتی زودتر از موعد وارد بازار شود. قیمت دلار در یک ماه گذشته حدود ۲۰۰ تومان بالاتر رفته و از دو کانال ۳ هزار و ۷۰۰ و ۳ هزار و ۸۰۰ تومان عبور کرده است. در این شرایط، به گفته فعالان، بخشی از تقاضای آتی به دلیل هراس از افزایش قیمت بیشتر تصمیم گرفته است که زودتر از موعد وارد بازار شود تا از رشد بیشتر قیمت متضرر نشود. این در حالی است که گروهی نیز تقاضای خود را به تعویق انداخته‌اند، این دسته در انتظار کاهش قیمت‌های بازار هستند.

کاهش صادرات پتروشیمی‌ها: برخی فعالان اعتقاد دارند که در کنار افزایش تقاضا، کاهش عرضه ارز نیز عامل مهمی بوده است که در سرعت گرفتن رشد دلار اثرگذار عمل کرده است. این ادعا را نمی‌توان ثابت کرد، ولی بررسی آمارهای صادرات نشان‌دهنده آن است که با وجود مثبت بودن تراز تجاری در ۷ ماهه ابتدایی سال، میزان صادرات پتروشیمی‌ها در این بازه زمانی نسبت به مدت مشابه سال قبل کاهش پیدا کرده است.

براساس آمار گمرک ایران، صادرات پتروشیمی‌ها در ۷ ماه ابتدایی سال ۹۵ نسبت به همین بازه زمانی در سال گذشته ۱/ ۸ درصد کاهش پیدا کرده و از ۸ هزار و ۲۰۵ میلیون دلار به ۷ هزار و ۵۳۴ میلیون دلار رسیده است. البته در همین بازه زمانی، میزان صادرات میعانات گازی ۴۳ درصد رشد نشان می‌دهد، ولی به نظر می‌رسد، مبادی تامین عرضه ارز بیشتر مربوط به صادرات پتروشیمی‌ها است. در کنار این، اتفاقی که رخ داده آن است که جدا از حجم صادرات پتروشیمی‌ها، ورودی ارز پتروشیمی‌ها نیز تا حدودی تضعیف شده است.

یک نشست ویژه
با توجه به اطلاعات به دست آمده به دلیل مشکلات پیش آمده در ورودی ارز پتروشیمی‌ها، قرار است این هفته جلسه‌ای برگزار شود که خروجی آن به احتمال زیاد تقویت سمت عرضه ارز خواهد بود تا بتواند تقاضای قوت گرفته بازار را پاسخ بدهد.

براساس خبرها، به دستور رئیس‌کل بانک مرکزی، بخش ارزی با صادرکنندگان پتروشیمی در این هفته جلسه‌ای خواهند داشت تا زمینه تقویت سمت عرضه فراهم و موانع احتمالی در این راه برداشته شوند. احتمالا خروجی نشست امکان ارزآوری پتروشیمی‌ها به داخل را بیشتر خواهد کرد. در گذشته نیز چنین مشکلی در ورودی ارز پتروشیمی‌ها به‌وجود آمد و بازار دچار نوسان شد، ولی پس از پیگیری‌های رئیس کل بانک مرکزی این مشکل برطرف شد و پس از آن بازار روند باثباتی پیدا کرد.

شناسایی ریشه‌های نوسان
در حال حاضر نگاه بسیاری از فعالان اقتصادی به سیاست‌گذار ارزی معطوف شده است که نوسانات بازار را مدیریت کند. با این وجود، سیاست‌گذار زمانی می‌تواند نوسانات قیمت را مدیریت کند که روندهای حاکم بر بازار به‌طور صحیحی شناسایی شوند.

در این شرایط، مهم‌ترین سوال این است که آیا گروهی از سفته‌بازها با هم هماهنگ شده‌اند و به‌دنبال تحریک قیمت‌ها هستند یا روند‌های گذشته و انتظارات پیش‌رو موجب شده این ذهنیت در بازار شکل بگیرد که قیمت ارز پایین‌تر از ارزش واقعی آن است و امکان افزایش دارد. در واقع، در اولین گام باید منشا افزایش نوسان تشخیص داده شود که آیا ریشه وقوع نوسان ارادی است یا ناشی از فعل‌وانفعالات درونی بازار است.

به گفته برخی کارشناسان، رفتارها و قیمت‌گذاری‌های گذشته به گونه‌ای بوده که این سیگنال را به معامله‌گران بازار منتقل کرده است که ارز پتانسیل افزایش بیشتر قیمت را دارد. به باور این دسته، محافظه‌کاری در تنظیم سیاست‌های ارزی، به‌خصوص ثابت نگه‌داشتن نرخ در دوره‌های گذشته زمینه‌ساز شکل‌گیری این ذهنیت بوده است.

در این شرایط، از آنجا که نحوه قیمت‌گذاری بیشتر ثابت بوده است، معامله‌گران زمانی که احساس می‌کنند فضا برای افزایش بیشتر قیمت فراهم شده است، سعی می‌کنند وارد بازار شوند تا ظرفیت افزایشی که از قبل خالی مانده است را پر کنند. منتها تفاوت در آنجا است که در این مقطع این ظرفیت با سرعت و نوسانات بیشتری پر می‌شود.

در این شرایط، در حالی که برخی فعالان، سفته‌بازان را علت نوسان معرفی کرده‌اند، می‌توان آنها را جزیی از واکنش به نوسان بازار دانست. به‌عنوان مثال، برخی فعالان، رشد نرخ حواله درهم را عامل افزایش قیمت دلار عنوان کرده‌اند. در حالی که عده‌ای این رشد را عمدی ارزیابی کرده‌اند، رفتارهای بازارساز نشان می‌دهد این ادعا چندان محکم نیست و علت رشد قیمت را بیشتر می‌توان در کاهش ورودی ارز پتروشیمی‌ها جست‌وجو کرد.

در واقع رشد درهم کمتر می‌تواند ناشی از رفتارهای سفته‌بازانه بوده باشد و تنها به دلیل ایجاد زمینه‌های افزایشی، قیمت رشد کرده است، منتها در این شرایط، نوسان‌گیران نیز از فرصت استفاده کرده و همراه جریان افزایشی بازار شده‌اند. حتی برخی معامله‌گران تصور کرده‌اند که با توجه به شوک ترامپ و همزمانی با اثر ژانویه بهتر است که ارز خود را نگه دارند و در آینده آن را با قیمت بالاتری به فروش برسانند.

در کنار این، بخشی از تقاضا ممکن است به دلیل روند قیمت زودتر وارد بازار شده باشد. در نتیجه، سفته‌بازان نیز که مشاهده کردند نوسان قیمت‌ها بالاتر رفته است، فعالیت خود را افزایش دادند. در واقع به زبان ساده می‌توان گفت که نوسان‌گیران خود با روند افزایشی بازار همراه شده‌اند، روند افزایشی که زمینه‌های آن در بازار وجود داشت. در این شرایط افزایش قیمت را بیشتر می‌توان غیرارادی و تابع شرایط دانست تا اینکه آن را به حرکات ارادی نوسان‌گیران نسبت داد. البته نمی‌توان منکر این شد که سفته‌بازان و نوسان‌گیران نیز از شرایط نوسانی ایجاد شده نهایت استفاده را برده‌اند.

راهکارهای سیاست‌گذار برای مدیریت نوسان
اگر بپذیریم که پاسخ سوال علت نوسان مساله دومی است(یعنی وجود ذهنیت‌های افزایشی در کنار همراهی نوسان گیران)، سیاست‌گذار ارزی باید چه سیاستی را اتخاذ کند؟ در این مسیر، چند راهکار کوتاه‌مدت وجود دارد. مهم‌ترین نکته‌ای که کارشناسان پیشنهاد می‌دهند، سیاست‌گذار به آن توجه ویژه‌ای مبذول دارد، نگاه ویژه به روند قیمت‌ها و تلاش برای مدیریت نوسان است. در واقع، بازارساز باید سعی کند به جای کنترل قیمت‌ها، دامنه نوسان را کاهش دهد تا مانند گذشته تغییرات قیمت محدود شود.

با کاهش دامنه نوسان، ثبات به آرامی به بازار بازخواهد گشت و نوسان‌گیران نیز به تبع شرایط جدید از بازار خارج خواهند شد. در واقع، بهتر است که بازارساز به جای اصرار بر کنترل قیمت‌ها، اقدام به مدیریت نوسانات کند. دومین نکته آن است که بازارساز سعی کند به‌جای مداخله، بازار را با اهرم انتظارات و علامت‌ها مدیریت کند. بخشی زیادی از آرامش ایجاد شده در بازار در سال‌های اخیر ناشی از مثبت شدن انتظارات بود و این به بازارساز و سیاست‌گذار کمک می‌کرد.

راهکار سومی که از سوی کارشناسان پیشنهاد شده است، توجه به سبد ارزها به‌جای معطوف شدن به یک ارز است. در روزهای گذشته، ارزش ریال همزمان با تضعیف در برابر دلار در مقابل سایر ارزها نیز تضعیف شد. این در حالی است که در بازارهای جهانی، ارزش بسیاری از ارزها در برابر دلار تضعیف شده است. تضعیف ارزش سایر ارزها در برابر دلار و تقویت آنها در برابر ریال می‌تواند زمینه‌های آربیتراژی رادر بازار فراهم کند.

در نتیجه، بهتر است که توجه بیشتری به این تغییر و تحولات برای جلوگیری از نوسانات احتمالی شود. در کنار این راه کارهای کوتاه‌مدت که از نظر کارشناسان به کاهش دامنه نوسان کمک می‌کند، بازارساز باید راهکارهای میان‌مدت و درازمدت را نیز مدنظر قرار دهد. در این شرایط، مهم‌ترین نکته آن است که مداخله در بازار ارز نباید به‌گونه‌ای باشد که به بهای اتمام ذخایر ارزی تمام شود.

«دنیای اقتصاد» بارها به نقل از کارشناسان به این موضوع اشاره کرده است و در حال حاضر که بازار در زمان حساسی به‌سر می‌برد، توجه به این نکته بیش از سایر مقاطع ضروری است. در کنار سیاست‌های ارزی، بازارساز در درازمدت برای جلوگیری از افزایش دامنه نوسان باید به سیاست‌های پولی و مالی نیز توجه کند. از جمله راهکارهای بلندمدتی که سیاست‌گذار می‌تواند به آنها توجه کند، می‌توان موارد زیر را برشمرد: حفظ استقلال نسبی سیاست پولی و سیاست مالی، حفظ قدرت رقابتی تولید ملی در برابر رقبای خارجی و کاهش آسیب‌پذیری اقتصاد کلان نسبت به بروز شوک‌های نفتی.

با این حال آنچه در شرایط فعلی اهمیت ویژه‌ای دارد آن است که بازارساز با یک مداخله هدفمند و مشخص دامنه نوسانات راکاهش دهد و پس از آن وارد بحث‌های عمیق‌تر برای جلوگیری از تکرار سریال افزایشی‌های نوسانی شود. البته در میان مدت توجه به این نکته نیز اهمیت دارد که مدیریت بازار غیررسمی ارز باید متنوع و ابتکاری باشد و طبیعتا تنها با استفاده از حضور مداخله‌ای، بازار قابل مدیریت نیست. به نظر می‌رسد معاونت ارزی باید در این نقش به لحاظ محتوایی و فرمی تغییراتی را انجام دهد.

منبع: alef.ir

اعاده دادرسی «سعید کیانی رضازاده» متهم ردیف چهارم پرونده موسوم به اختلاس سه‌هزار میلیارد تومانی که یکی از چهار محکوم به اعدام این پرونده هم محسوب می‌شود، برای سومین مرتبه در دیوان عالی کشور رد شد.

رسول رازی وکیل مدافع کیانی رییس پیشین بانک صادرات شعبه گروه ملی اهواز با اعلام این خبر به تسنیم، اظهار کرد: بر اساس قانون جدید آئین دادرسی کیفری، مجدداً اعاده دادرسی کردیم که متأسفانه این بار نیز مانند دو مرتبه قبلی، دیوان عالی کشور، تقاضای اعاده دادرسی موکل را نپذیرفت.

این وکیل دادگستری با بیان اینکه شعبه ۱۳ دیوان عالی کشور مانند دو مرتبه قبلی، اعاده دادرسی را رد کرده است، گفت: هم‌اکنون ۶ سال است که موکل در زندان به سر می‌برد و همه موارد مربوط به رد مال و جزای نقدی را هم پرداخت کرده است.

رازی پیشتر درباره استناد خود برای تقاضای اعاده دادرسی به خبرنگار تسنیم گفته بود: دادگاه در رأی خود به قانون سال ۱۳۱۵ استناد کرده و بانک صادرات را شبه‌دولتی دانسته و به همین خاطر اتهام رشوه را در مورد موکلم محرز دانسته است اما قانون جدید آئین دادرسی کیفری زمینه‌ای را فراهم کرده تا بتوانیم دوباره اعاده دادرسی کنیم. عمده اتهام موکلم رشوه است در حالی که بانک صادرات یک بانک خصوصی است و مصداق رشوه را ندارد. حداکثر مجازات پیش‌بینی شده برای اتهام رشوه در قانون، پنج سال حبس است اما وی به‌اتهام عضویت در گروه تبهکار به اعدام محکوم شده در حالی که گروه تبهکار مصداق خارجی نداشته و ندارد.

سعید کیانی رضازاده یکی از چهار محکوم به اعدام در پرونده فساد سه‌هزار میلیاردی است. دادگاه انقلاب اسلامی تهران وی را به‌استناد ماده ۴ قانون تشدید مرتکبین ارتشا و اختلاس به‌عنوان مفسد فی‌الارض شناخت و به اعدام و بازگرداندن رشوه به‌مبلغ ۲۳میلیارد و ۵۰۰میلیون ریال محکوم کرد که این حکم در شعبه ۱۳ دیوان عالی کشور تأیید شد.

محکومیت اعدام مه‌آفرید امیرخسروی متهم ردیف اول پرونده فساد سه‌هزار میلیاردی، سوم خرداد ماه ۹۳ در زندان اوین اجرا شد.

منبع: alef.ir

اگر کسی می خواهد یک انتخاب کننده واقعی خوب باشد اولین قدم این است که باید یک سری از تصمیم ها را کنار بگذارد. باید اولویت بندی کنیم و یک بار برای همیشه با خودمان تصمیم بگیریم که دیگر به اولویت های غیرضروری فکر نکنیم.

به گزارش خراسان، داستان از زمانی شروع شد که برای خرید لباس به یک فروشگاه رفتیم. فروشنده ای که از سر و زبان چیزی کم نداشت، رو به ما کرد و گفت: «این لباس رو ببرین. اصلا قابل شما رو نداره. اگه دوستش نداشتین هیچ ایرادی نداره، برگردونین. بگذارید خانواده هم نظرشون رو بگن.» لباس را خریدیم. البته با این شرط که اگر خوب نبود، بتوانیم آن را پس بدهیم. به خانه که رسیدیم، خواهر بزرگترم گفت: «خوبه ها! اما چرا رنگ قرمزش رو نخریدی؟» و مادر هم که به دقت لباس را وارسی می کرد، با لحنی آرام حرف های خواهرم را تایید کرد. من هم که حسابی کم آورده بودم، برای این که ضایع نشم، گفتم: «به فروشنده گفتم اگه خوشم نیومد لباس رو برمی گردونم.» یک ساعتی بود که داشتم به رنگ قرمز لباس فکر می کردم و با خودم می گفتم شاید قرمز بهتر بود و شاید هم… دراوج این فکر بودم که مادر با جمله: «موافقی با هم بریم و رنگ قرمزش رو ببینیم؟» وارد اتاق شد. قبول کردم و با هم رنگ قرمز را پسندیدیم و لباس را عوض کردیم. اما داستان هنوز تموم نشده. فردا در جمع دوستان اتفاقی مشابه رخ داد. یکی از آن ها بی پرده گفت: «این چیه خریدی؟ قرمز هم شد رنگ؟ خوب بود مشکی می خریدی.» و من غافل از این که ماجرای ملانصرالدین و سواری گرفتن از الاغ برایم در حال تکرار شدن بود و می خواستم نشان دهم مثل آن ها فکر می کنم، گفتم: «نمیدونم والا، اولش مشکی خریده بودم ولی با مامان رفتم عوض کردم، کاشکی نمی رفتم و دوباره قصد کردم که برای تعویض لباس به مغازه بروم چون گزینه های دیگری نیز وجود داشت.»

و داستان ادامه دارد. این مسئله ای است که معمولا خانم ها و گاهی آقایان به شدت درگیر آن هستند و وقت زیادی را صرف آن می کنند. زیبایی امری است که به سلیقه مربوط می شود و هر کسی یک نظری دارد و این تفاوت ها باعث می شود که ایرادات زیادی به خرید های ما وارد شود. این ایراد ها سبب پشیمانی می شود و پشیمانی زمانی بیشتر می شود که یادمان بیاید که اصلا آن روز قصد خرید نداشتیم و یک دفعه فکر خرید به سرمان زده است.

انتخاب های اضافی و کارکرد مغزما
اگر از زاویه دیگری به این قضیه نگاه کنیم، همه انتخاب های اضافی را حذف می کنیم. در ابتدا قصد رفتن به خانه را داریم، در نتیجه برای بررسی اجناس جدید به سمت فروشگاه نمی رویم. خوب مسئله در همین لحظه تمام می شود. حالا فرض کنیم داخل فروشگاه رفتیم اما فروشنده بگوید لطفا موقع خرید دقت کنید چون تعویض نداریم، باز هم احتمال دارد که انتخاب نکنیم و برگردیم خانه. یا حتی از شانس بد فقط رنگ مشکی را موجود داشته باشد و ما آن قدر از طرح خوشمان آمده باشد که بخریم، باز هم پشیمانی کمتری داریم چون دیگر رنگ دیگری برای تعویض وجود ندارد. همه اتفاقات بالا زمانی تاسف آور می شود که ما آن روز قصد خرید نداشتیم، ولی به دلیل انتخاب های اضافی در مسائل مختلف چندین ساعت را درگیر موضوعی شدیم که هیچ اهمیتی نداشته است. انتخاب های اضافی یکی از مباحث مورد بحث در اقتصاد رفتاری است. گزینه های اضافی باعث پیچیدگی تصمیم گیری و ناخشنودی ما از تصمیم ها و باعث به تعویق انداختن تصمیم گیری می شوند. انتخاب های اضافی باعث می شوند که ما گزینه در دسترس را انتخاب کنیم. گزینه های زیاد و اضافی باعث انتخاب های چشم بسته می شوند.

آزمایش پروفسور لینگارد درباره انتخاب های اضافی
در همین رابطه پروفسور لینگارد استاد مدرسه کسب و کار دانشگاه کلمبیا در آمریکا آزمایشی را برای سنجش میزان انتخاب افراد در هنگام گزینه های اضافی انجام داده است. او در یک هایپرمارکت میز هایی برای تست مربا قرارداد. در یک حالت ۲۴ مدل مربا بر روی میز قرارداد و در حالت دیگر ۶ مدل مربا روی میز قرارداد. سپس بررسی کرد زمانی که ۲۴ مدل مربا بر روی میز قرار دارند افراد بیشتری برای تست مربا می ایستادند (حدود ۶۰ درصد) و در حالتی که ۶ مربا قرار داشت حدود ۴۰ درصد. سپس بررسی کرد از این جمعیت چه میزان مربا خریدند. پروفسور لینگارد متوجه شد که در هنگامی که ۲۴ مدل مربا بر روی میز تست قرارداده شده است فقط ۳ درصد مردم خرید می کنند در صورتی که زمانی که ۶ مدل مربا بر روی میز قرارداده شده است ۳۰ درصد مردم مربا می خرند. این آزمایش به روشنی نشان می دهد که گزینه های اضافی باعث «انتخاب نکردن» می شوند.

مغز کشش بررسی همه انتخاب ها را ندارد
اگر کمی کلی تر به مسئله نگاه کنیم ساختار انسان برای انتخاب های اضافی طراحی نشده است. فرض کنید قرار باشد در هر لحظه حواسمان به نفس کشیدن، راه رفتن و اعمال این چنینی باشد و بخواهیم تصمیم های دیگری هم بگیریم، فکر می کنید چه اتفاقی می افتد؟ فلج می شویم. بله! به همین راحتی، چون مغز توانایی پردازش این حجم اطلاعات را ندارد. به همین دلیل مغز انسان اطلاعات اضافی را فیلتر می کند.

فرمانده ژیانگ در میدان جنگ و انتخاب های اضافی
داستان فرمانده ژیانگ نشان می دهد که انتخاب های اضافی فقط مربوط به مسائل اقتصادی نیست. ژیانگ یو فرمانده محبوبی در ارتش چین به شمار می رفت. علت این محبوبیت هم از این قرار است: در یکی از جنگ ها زمانی که سربازان از خواب بیدار شده بودند متوجه شدند کشتی ها و دیگ های غذای آن ها از بین رفته و تمام این اتفاقات به دستور خود فرمانده ژیانگ اتفاق افتاده است. پس متوجه شدند که هیچ راهی جز جنگیدن و پیروز شدن ندارند. در نتیجه آن قدر جنگیدند تا پیروز شدند. این از مثال هایی است که در آن گزینه های کمتر، به نتیجه بیشتر منتهی می شود. این که وقتی یک هدف مهمی داریم حذف تمام گزینه ها و تمرکز بر روی هدف اصلی می تواند احتمال رسیدن به موفقیت را بیشتر کند، یعنی انتخاب های اضافی را خودمان فیلتر کنیم. با توجه به پیشرفت های خیلی خوبی که در دنیای امروز شکل گرفته است، در زندگی روزمره با انتخاب های زیادی روبه رو می شویم، هیچ موقعی از تاریخ به اندازه سال های اخیر این تنوع انتخاب را نداشته ایم، اما بعضی وقت ها هنگام درد دل به همدیگر می گوییم که وقت نمی کنیم که فوتبال پسرمان را از نزدیک ببینیم، یا ماهی یک بار به مدرسه دخترمان سر بزنیم، از اصلی ترین دلایل این مسئله اولویت بندی نکردن در مورد انتخاب های ما در زندگی است، چرا که برای هر مسئله یا خرید کوچکی سعی می کنیم گزینه های مختلفی را بررسی کنیم. گزینه های اضافی در زندگی سبب می شود که تجربیات زیاد اما سطحی داشته باشیم.


با انتخاب های اضافی چه کنیم؟
فرض کنید ۲ شخصیت انتخاب کننده داریم به نام های انتخاب کننده واقعی و انتخاب کننده ظاهری. انتخاب کننده واقعی کسی است که می بیند و تصمیم می گیرد و انتخاب می کند اما انتخاب کننده ظاهری کسی است که فقط فکر می کند که انتخاب می کند. انتخاب کننده واقعی باشید. انتخاب کننده واقعی کسی است که روی تصمیم ها فکر می کند، اگر تصمیمی مناسب وجود نداشته باشد آن را خلق می کند. ولی واقعیت این است که زمانی که انبوهی از تصمیم ها را پیش روی خودمان داریم چاره ای نداریم جز این که یک انتخاب کننده ظاهری باشیم، یعنی چشمانمان را ببندیم و یک گزینه را انتخاب کنیم. بنابراین اگر کسی می خواهد یک انتخاب کننده واقعی خوب باشد اولین قدم این است که باید یک سری از تصمیم ها را کنار بگذارد. باید اولویت بندی کنیم و یک بار برای همیشه با خودمان تصمیم بگیریم که دیگر به اولویت های غیرضروری فکر نکنیم. بعضی از دست دادن ها را بپذیریم، قبول داشته باشیم که اشکالی ندارد اگر آخرین مدل گوشی را نخریم، زمانی که یک کاربر حرفه ای محسوب نمی شویم، بپذیریم که نیاز نداریم در بهترین دانشگاه درس بخوانیم. یادمان باشد از قوانین اصلی طبیعت این است که هر چیزی به دست می آوریم، به ازای آن چیز دیگری را از دست می دهیم، پس اگر فروشنده گفت هر وقت خواستید می توانید جنس خریداری شده را عوض کنید، یادمان باشد که رسیدن به خوش رنگ ترین لباس چقدر می تواند اذیتمان کند. یادمان باشد «گاهی اوقات کمتر، بیشتر است!»

منبع: alef.ir