بایگانی سال : 2016

به گزارش گروه فارس، نشریه آمریکایی «فارین افرز» در یادداشتی به قلم «دنیس راس» و «آندرو تبلر» در زمینه سیاست‌های دولت آینده آمریکا با روی کار آمدن «دونالد ترامپ» نوشت: هنگامی‌که دونالد ترامپ رییس جمهور منتخب آمریکا در ۲۰ ژانویه ۲۰۱۷ مراسم تحلیف را به جا می‌آورد، بغرنج‌ترین چالش سیاست خارجی او «سوریه» خواهد بود.

بر اساس این گزارش، در دولت اوباما رییس جمهور کنونی، سیاست آمریکا متمرکز بر نبرد با داعش در عراق و سوریه بود اما با نوسان های ایجاد شده در این گروه، اینک دولت اسد و بازیگران بیرون این ماجرا یعنی ایران و روسیه در حال قدرت گرفتن هستند، پس صرف نبرد با داعش برای رهبر آینده آمریکا کافی نیست.

فارین افرز می‌نویسد: جدای از تبعات فاجعه بار انسانی، تصمیم واشنگتن (دولت کنونی) بر تمرکز صرف در نبرد با داعش، نه تنها دست «اسد» رییس جمهور سوریه بلکه دست ایران و روسیه را نیز برای تغییر موازنه قوا در این کشور بازگذاشته است.

بر این اساس، این امر تردیدهایی را برای اعراب منطقه و اسرائیل به عنوان شرکای آمریکا در مورد این‌که آیا واشنگتن اهمیتی به جنگ قدرت بین ایران و اعراب خلیج فارس که در آن مسکو حمایت از تهران را برگزیده است می‌دهد یا خیر، برانگیخته است.

این نشریه می‌نویسد: ادامه موضع‌گیری منفعلانه از سوی دولت ترامپ این تصور را که آمریکا آماده تسلیم شدن برابر برنامه‌های منطقه‌ای ایران و روسیه است، تقویت می‌کند. مادامی‌که این رویکرد پابرجا باشد برای آمریکا مشکل است که شرکای سنی خود را برای نبرد با داعش ترغیب کند زیرا آن‌ها تهدید قابل کنترلی را از ناحیه ایران متصور هستند.

با این حال آمریکا هنوز اهرم‌ فشاری را دارد که «اتحاد مجدد سوریه» می‌باشد.

روسیه احتمالا با بمباران حلب امید دارد که شورشیان تقسیم بالفعل این کشور به شرط باقی ماندن اسد در قدرت را بپذیرند اما چنین پیامدی بعید است که پایه اتحاد ملی مجدد این کشور قرار گیرد .

پس لازم است که به «پوتین» رییس جمهور روسیه فهمانده شود آمریکا تنها با یک آتش بس  واقعی کنار خواهد آمد بطوری‌که بر اساس قطعنامه ۲۲۵۴ شورای امنیت سازمان ملل متحد باشد و همه محاصره‌های موجود برافتاده، مسیر ارسال کمک‌های بشر دوستانه باز شوند، پیش‌نویس قانون اساسی جدید تدوین شود و اسد نیز راضی به حضور در یک دوره ۱۸ ماهه انتقالی باشد. البته پوتین باید بداند که در صورت نقض هرگونه از این اصول از سوی اسد، آمریکا از حملات نظامی تنبیهی استفاده می‌کند. این خود به تنهایی پیامی به منطقه دال بر این است که دولت ترامپ وضعیت منطقه را درک می‌کند.

این نشریه نوشت: ترامپ باید پیام شفافی را به پوتین مبنی بر این ارسال کند ‌که اگر روسیه حمایت از اسد را ادامه دهد و او نیز در اجرای تعهدهایش در راستای قطعنامه ۲۲۵۴ ناتوان باشد، روسیه در تله نبرد هزینه‌داری که نمی‌تواند پیروز شود گرفتار خواهد شد.

در انتهای این مطلب آمده است: در ارائه این گزینه‌ها آمریکا باید بر این واقعیت تاکید کند تا مادامی که اسد در قدرت باشد راه حل سیاسی کلی برای برون رفت از بحران سوریه با توجه به تلفات بالای انسانی، جنایات رخ داده بسیار زیاد، درد و آلام بیش از حد مخالفان دولتی و حامیان منطقه‌ای آن‌ها امری نشدنی است.
 

منبع: alef.ir

محمدتقی رهبر در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به مشغولیت ذهن مردم به مشکلات و مسائل موجود در جامعه، اظهار کرد: نباید موضوعات جانبی و فرعی را به رسانه و فضای عمومی جامعه کشانید.

وی تأکید کرد: سران سه قوه نباید به خاطر یک واقعه کوچک در گوشه‌ای از کشور وارد گفت‌وگوهای فضای رسانه‌ای کشور شوند که به مصلحت نظام و وحدت ملی نیست.

این فعال سیاسی به ضرورت برگزاری جلسات میان سران سه قوه برای حل اختلاف نظرات اشاره کرد و گفت: سران سه قوه در جلسات خصوصی می‌توانند با طرح مسائل بزرگ و کوچک اختلافی میان خود، عاقلانه آنچه را که به مصلحت جامعه است،‌ شناسایی کرده و به موضوعات مهم بپردازند.

منبع: alef.ir

به گزارش فارس، شبکه الجزیره بامداد چهارشنبه به نقل از «رسانه‌های نظام سوریه» مدعی حمله جنگنده‌های اسرائیلی به مواضع ارتش سوریه در حومه دمشق شد.

پیشتر هم شماری از رسانه‌های محلی نزدیک به معارضان به نقل از شاهدان از شنیده شدن صدای انفجارهای قدرتمند در حومه شهر دمشق پایتخت سوریه خبر داده‌ بودند.

پایگاه «شام الاخباریه» نوشته است که به گفته منابع محلی این انفجارها احتمالا ناشی از حمله جنگنده‌های رژیم صهیونیستی به مواضع ارتش سوریه و حزب‌الله لبنان بوده است.

بنا بر گزارش‌ها، این انفجار در منطقه «الصبوره» در حاشیه بزرگراه بیروت به دمشق رخ داده است. این منطقه در غرب شهر دمشق قرار دارد.

پایگاه «المصدر نیوز» نیز نوشته است که جنگنده‌های اسرائیلی با نقض حریم هوایی لبنان و بدون ورود به آسمان سوریه، این حمله را انجام داده‌اند.

پایگاه عبری‌زبان «نصیو نت» هم نوشته است که قدرت انفجارها به حدی بوده که تا شعاع ۲۰ کیلومتری شنیده شده است. 

پایگاه «ملحق» هم در خبری اختصاصی نوشته است که در این حمله چندین خودرو هدف قرار گرفته‌اند.
هنوز منابع رسمی سوریه و رژیم صهیونیستی به این خبر واکنشی نشان نداده‌اند.

منبع: alef.ir

به گزارش ایسنا، به نقل از سایت شبکه ماهواره‌ای المسیره، یگان توپخانه‌ای ارتش و کمیته‌های مردمی یمن شامگاه روز سه شنبه یکی از محل‌های تجمع نیروهای ائتلاف متجاوز عربستان واقع در غرب الوازعیه در تعز را مورد هدف قرار داد.
 

یک منبع نظامی عنوان داشت که این نیروهای ارتش یمن در جریان حمله خود به محل تجمع نیروهای متجاوز توانستند تعدادی از آنها را به هلاکت رسانده و برخی تجهیزات نظامی‌شان را از بین ببرند.

از سوی دیگر، جنگنده‌های متجاوز عربستانی در ادامه حملات هوایی خود علیه مناطق مختلف یمن منطقه الضباب و العمری واقع در منطقه ذباب را هدف قرار دادند.

این در حالیست که یک منبع نظامی از به هلاکت رسیدن ۲ تن از سربازهای سعودی در جیزان عربستان به دست یگان تک تیر انداز ارتش یمن و کمیته‌های مردمی خبر داد.

وی در ادامه افزود: این عملیات در منطقه الکرس و قائم زبید واقع در جیزان عربستان به وقوع پیوست.
 

منبع: alef.ir

بخش دیپلماسی رسانه ای سفارت کشورمان در مسکو اعلام کرد:در این ملاقات که با حضور مهدی سنایی سفیر کشورمان در مسکو انجام شد، دو طرف ضمن مروری بر روند رو به رشد روابط و همکاری های دو کشور در حوزه های سیاسی ، اقتصادی ، فرهنگی ، این روند را بسیار مثبت ارزیابی کرده و با اشاره به موافقتنامه ها و یادداشت های تفاهم های امضاء شده در چند سال اخیر بین دو کشور بر لزوم پی گیری جدی و اجرای آنها تاکید کردند.

طرف روس با  اشاره به رشد ۸۰ درصدی حجم مبادلات دو کشور در ۹ ماهه سال جاری میلادی و اینکه این رشد در مقایسه با رشد حجم روابط تجاری و اقتصادی روسیه با کشورهایی نظیر چین ، هند و کشورهای آسه آن بیشتر بوده ، چشم انداز رشد و توسعه روابط تجاری و اقتصادی ایران و روسیه را مثبت ارزیابی کرده و بر عزم طرف روس برای اجرای پروژه های مهم دو کشور از جمله واحد دوم و سوم نیروگاه اتمی بوشهر تاکید کرد.

 رحیم پور هم در این ملاقات با اشاره به موفقیت های ایران و روسیه در همکاری های دوجانبه در حوزه های مختلف سیاسی و اقتصادی و از جمله مشارکت سازنده دو کشور در روند حل و فصل بحران سوریه و از طرفی عزم رهبران ایران و روسیه برای توسعه هرچه بیشتر روابط ، بر این نکته تاکید کرد که روند تحولات سال های اخیر در روابط دوجانبه و از طرفی تحولات بین المللی و منطقه ای نشان می‌دهد که این روابط به سطحی از روابط ویژه ارتقاء یافته و وارد فصل نوینی شده که نیازمند ابتکارات و تمهیدات جدید و رایزنی و هماهنگی بیشتر در سطح مقامات عالیه دو کشور است.

به گزارش ایسنا، در این دیدار تاکید شد که امضای موافقتنامه ها و ارائه تسهیلات در خصوص روادید سفر برای اتباع دو کشور باعث افزایش تعداد پروازهای مستقیم و رشد قابل ملاحظه توریسم و سفر گردشگران شده است.

همچنین در مذاکرات میان معاون آسیا و اقیانوسیه وزیر امورخارجه کشورمان با معاون وزیر امور خارجه روسیه، طرفین مسائل و تحولات منطقه ، مسائل مربوط به افغانستان ، روند مبارزه با تروریسم و افراط گرایی در منطقه ، بالاخص در آسیای مرکزی و قفقاز را مورد بررسی قرار داده و بر لزوم رایزنی بیشتر بین مقامات بلند پایه دو کشور تاکید کردند.

منبع: alef.ir

به گزارش ایران خبر، امپریالیسم و ظلم آمریکایی‌ها به همراه مداخله در امور کشورها در طول تاریخ به حدی بوده است که بسیاری از انسان‌ها تاب تحمل آن را نداشته و ندارند و در صورت لزوم حتی به مبارزه با آن برخواستند. دائرهالمعارف حقوق بین‌الملل عمومی، “مداخله” را نفوذ همراه با فشار یک کشور در امور داخلی یا خارجی کشور دیگر می‌داند که اراده‌ حاکم کشور مورد مداخله را نقض‌ کرده و هدف آن وادار کردن کشور به رفتاری خاصی است.
 

آخرین اسطوره بازمانده لشکر سوسیالیست‌های تاریخ در آغاز دهمین دهه زندگی‌اش گرمکن برند آدیداس می‌پوشید و اگر طبق عهد ۶۰ ساله‌اش مثل همان روزها که در عملیات به چریک‌هایش به نشان اهمیت دادن به زمان دو ساعت مچی ساده می‌داد، هم چنان دو ساعت روی مچ دستان چپ و راستش می بست.

 

شبکه ان بی سی نیوز به نقل از تلویزیون دولتی کوبا اعلام کرد «فیدل کاسترو،» رهبر این کشور، در ۹۰ سالگی درگذشت.
 
فیدِل آلخاندرو کاسترو روث

 

فیدل کاسترو با نام کامل فیدِل آلخاندرو کاسترو روث ، در سال ۱۹۲۶ میلادی مصادف با ۱۳۰۵ شمسی به دنیا آمد. او فردی سیاستمدار، چریک و انقلابی است. وی علاوه بر رهبری انقلاب کوبا، از سال ۱۹۵۹ تا ۱۹۷۶ به عنوان نخست‌وزیر کوبا و سپس به عنوان رئیس جمهور این کشور از سال ۱۹۷۶ تا ۲۰۰۸ مشغول فعالیت بود. حزب کاسترو، که تنها حزب سیاسی در نظام تک حزبی کوبا است از سال ۱۹۶۵ تا سال ۲۰۱۱ تحت رهبری وی اداره می‌شد. بر اساس قانون اساسی مصوب سال ۱۹۷۶ میلادی دبیرکل حزب، رهبری حکومت را در دست دارد.

 

کاسترو یکی از نمادهای انقلاب‌های ضد آمریکایی در آمریکای لاتین به شمار می‌رود. در دوران زمامداری وی در کوبا صنایع و تجارت ملی‌سازی شد و اصلاحات سوسیالیستی دولت در سراسر جامعه به اجرا در آمد.
 
کاسترو هم‌چنین دو دوره دبیر کل جنبش عدم تعهد بود. وی یکی از شخصیت‌های بحث برانگیز جهان معاصر بوده است. وی جوایز مختلف بین‌المللی به دست آورده و حامیانش او را قهرمان سوسیالیسم، ضد امپریالیسم و بشردوستی و کسی که توانسته استقلال کوبا را در برابر امپریالیسم آمریکا حفظ کند، می‌دانند. در مقابل منتقدانش وی را یک دیکتاتور تمامیت‌خواه می‌دانند که دولتش باعث موارد متعدد نقض حقوق بشر، آوارگی بیش از یک میلیون کوبایی و تضعیف اقتصاد کشور شده است.

 

رکورددار سوءقصد در دنیا

 

فیدل کاسترو رکورددار فرار از ۶۳۸ سوء قصد مختلف است؛ به طوری که در ۲۰ مکان مختلف جابه‌جا می‌شد. کمتر کسی می‌دانست که وی کجا می‌خوابد. فیدل علاقه زیادی به غواصی در آب‌های کارائیب داشت و طی ۴۷ سال در مسند قدرت بودن سخنرانی‌هایی کمتر از چهار پنج ساعت تا ده یازده ساعت نداشت. دسته‌ای از او به عنوان مبارز و مرد انقلاب و قدرت یاد می‌کنند که مرگش آنها را متاثر می‌کند؛ اما دسته‌ای دیگر مرگ او را پایانی بر دیکتاتوری حاکم بر کوبا می‌دانند. 



فیدل کاسترو در استان “اورینته” در شرق کوبا به دنیا آمد. خانواده او اسپانیایی‌هایی بودند که به امید آینده‌ای بهتر به کوبا مهاجرت کرده بودند و پدرش با سرمایه‌گذاری در خط آهن کوبا به کار نقل و انتقال شکر در کوبا مشغول شد و از وضعیت مالی خوبی برخوردار بود. وی در مدارس کاتولیک درس خواند و در شهر سانتیاگوی کوبا تحصیلات خود را به پایان رساند. در سال ۱۹۴۷ و در زمان دانشجویی به یک فعال سیاسی تبدیل شد و در اقدام سیاسی تبعیدشدگان دومینیکن برای سرنگونی دیکتاتور دومینیکن به نام “رافائل تروجیلو” شرکت فعال داشت و سال بعد در شورش‌های مناطق و حومه شهر بوگوتا در کلمبیا شرکت کرد. مهم‌ترین خصلت سیاسی فیدل در آن زمان عقاید و نظرات ضد آمریکایی او بود.

 

کاسترو شوخ طبع و پرطنز بود‌

 

در سال ۱۹۵۱ فیدل به عضویت حزب اصلاح‌طلب ارتدوکس درآمد و از طرف حزب خود وارد انتخابات برای حضور در مجلس عوام شد. درست پیش از انتخابات ژنرال “فولجنیکو باتیستا” طی یک کودتای خونین قدرت را در دست گرفت. بسیاری از گروه‌های سیاسی کوبا برای مخالفت و براندازی دیکتاتوری باتیستا بسیج شدند که در این میان فیدل رهبری ۱۶۰ شورشی را بر عهده داشت. محاسبات کاسترو در این شورش درست از کار درنیامد. فیدل و یارانش دستگیر و به جرم اقدام براندازانه علیه حکومت کوبا محاکمه شدند. در مدت دادگاه خود مدام اصرار داشت ثابت کند که برای کمک به برقراری دموکراسی چنین اقدامی انجام داده ولی با این حال مجرم شناخته و به ۱۵ سال زندان محکوم شد. 

 

دو سال بعد، باتیستا که قدرت خود را امن و مطمئن می‌دید دستور عفو عمومی داد و زندانیان سیاسی از جمله فیدل کاسترو از زندان آزاد شدند. کاسترو به همراه برادرش “رائول” به مکزیک رفتند و جنبش ۲۶ جولای را به راه انداختند و به همراه “ارنستو چه گوارا” انقلابی آرژانتینی، ارتش انقلاب را سازماندهی و شروع به عضوگیری کردند. در دوم دسامبر سال ۱۹۵۶ فیدل و ۸۱ مرد مسلح در ساحل کوبا برای انجام عملیات پیاده شدند. به غیر از کاسترو، چه‌گوارا و رائول به همراه ۹ نفر دیگر، بقیه کشته یا دستگیر شدند و فیدل و دیگران به کوه‌های “سیراماسترا” رفته و عملیات جنگ نامنظم را از آنجا ادامه دادند. داوطلبان زیادی از سرتاسر کوبا به آنها پیوستند و پیروزی‌هایی نیز نصیب کاسترو در برابر ارتش فاقد اخلاق باتیستا شد. 

 

دهقانان و طبقه فقرا از کاسترو حمایت می‌کردند و فیدل به آنها قول اصلاحات ارضی داده بود، در حالی که آمریکا از باتیستا حمایت می‌کرد و نیروهای دولتی با کمک‌های آمریکا مواضع انقلابی‌ها را بمباران سنگین می‌کردند. اواسط سال ۱۹۵۸ مخالفان زیادی به جنبش مبارزه با باتیستا پیوستند و آمریکا کمک‌های نظامی خود به باتیستا را لغو کرد. در ماه دسامبر نیروهای جنبش ۲۶ جولای به رهبری چه گوارا به شهر “سانتاکلارا” حمله کرده و شکست سنگینی به نیروهای باتیستا وارد کردند. 

 

در اول ژانویه ۱۹۵۹ نیروهای ۳۰ هزار نفری چه‌گوارا دولت کوبا را در اختیار گرفتند. دیگر فعالان سیاسی از حمایت مردمی برخوردار نبودند و در عوض کاسترو محبوب مردم بود. در ۱۶ فوریه همان سال فیدل به عنوان نخست وزیر دولت جدید سوگند یاد کرد. 


نظر کاسترو در مورد سیاست‌مداران دنیا 

 

من همیشه از چه‌گوارا بعنوان یک انسان عالی از میان همه کسانی که می‌شناسم، یاد می‌کنم. او، شریف‌تر و نجیب‌تر از همه کسانی بود که می‌شناختم. نلسون ماندلا نیز یکی از آن کسانی است که مبارزه‌اش، تاریخ زندگی و خدماتش مرا تحت تأثیر قرار می‌دهد. از میان رهبران کنونی، بیش از همه، برای آیت‌الله خامنه‌ای احترام قائلم. ایشان را یکی – دو روز نیست، مدتهاست که می‌شناسم؛ انسان شایسته و لایقی هستند. از میان رهبران اروپا، ویلی برانت، صدر‌اعظم سابق آلمان یکی از دولتمردان تواناست. او انسانی بود روشن‌بین، اندیشمند، نگران صلح و وضعیت «جهان سوم». از میان دیگر رهبران اروپا، اولاف پالمه را خوب می‌شناختم. وی نیز انسانی صادق، مسئول و دولتمردی شایسته بود. احترام عمیقی به وی قائل بودم و قتل عجیب او ، فقدان بزرگی بود.



عملیات خلیج خوک‌ها

 

بلافاصله بعد از به ثمر نشستن انقلاب کوبا؛ ایالات متحده آمریکا پیرو سیاست خصمانه خود در مقابل انقلاب‌های مردمی اعلام کرد دیکتاتوری در کوبا برقرار شده و خصومت خود را آغاز کرد. کاسترو اصلاحات خود را اجرا کرد و با ملی کردن منافع و دارایی های آمریکا در کوبا، حکومت سوسیالیست خود را آغاز کرد. بسیاری از ثروتمندان کوبا به آمریکا گریختند تا به کمک سیا دولت کاسترو را سرنگون کنند. در آوریل ۱۹۶۱ فراریان کوبا با کمک سیا عملیات “خلیج خوک‌ها” را اجرا کردند که شکست سختی به همراه داشت. 

 

اتحاد جماهیر شوروی اعلام کرد علیه آمریکا وارد جنگ خواهد شد و در سال ۱۹۶۲ موشک‌های هسته‌ای خود را در کوبا مستقر کرد. بعد از اطلاع آمریکا از این اقدام شوروی، مناقشه دو ابرقدرت ادامه پیدا کرد تا اینکه آمریکا تعهد کرد به کوبا حمله نکند و در مقابل شوروی، کلاهک‌های هسته‌ای خود را از کوبا خارج کرد. مخالفان کاسترو از همان ابتدا در یک نکته اتفاق نظر داشتند، اینکه این انقلاب وابسته به شخص کاسترو است و اگر او نباشد انقلاب خیلی زود شکست خواهد خورد. با همین تحلیل از اولین روزهای به قدرت رسیدن کاسترو، نقشه‌های مختلفی برای ترور او طراحی و اجرا شد. 

 

عملیات خلیج خوک‌ها (Bay of Pigs Invasion) که در کوبا از آن به نام La Batalla de Girón یاد می‌شود، یک عملیات نظامی ناموفق بود که توسط آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا برای ساقط کردن حکومت سوسیالستی فیدل کاسترو در کوبا طراحی شده بود. در ۱۷ آوریل ۱۹۶۱ به دستور جان کندی رئیس جمهور ایالات متحده آمریکاو با ارزیابی اشتباه سازمان سیا، نیروی ۱۷۰۰ نفری آمریکا وارد جزیره خوک‌ها شد. نیروهای طرفدار کاسترو، با غافلگیر کردن ضد انقلابیون کوبایی، ظرف ۴۸ ساعت، نیروهای شرکت‌کننده در عملیات خلیج خوک‌ها را قلع و قمع کردند و صدها تن از مخالفین کاسترو دستگیر، زندانی و اعدام شدند.

 

سرویس جاسوسی شوروی از نقشه عملیات خلیج خوک‌ها به نحوی مطلع شد و فیدل کاسترو را در جریان وقایع قرار داد.

 

خلیج خوک‌ها کجاست

 

خلیج خوک‌ها شاخه کوچکی از دریای کارائیب در جنوب کوبا است  که در ۳۰ کیلومتری جنوب خاگوئی گرانده، ۷۰ کیلومتری غرب سینفوئگوس و ۱۵۰ کیلومتری جنوب شرقی هاوانا، پایتخت کوبا، قرار دارد. در غرب این خلیج دیواره‌هایی مرجانی وجود دارند که مرز بین خلیج خوک‌ها با باتلاق زاپاتا واقع در شبه‌جزیره زاپاتا را تشکیل می‌دهند.



عملیات خلیج خوک‌ها؛ نمایش ترا‍ژدی – کمدی آمریکایی

 

اجرای عملیات خلیج خوک‌ها از نظر آمریکایی‌ها یک تراژدی – کمدی برآمده از اشتباهات بود. جان اف. کندی، رییس‌جمهوری ایلات متحده آمریکا که نمی‌خواست از چشم مأموران پنتاگون و سیا ضعیف به نظر بیاید مجبور شد عملیات براندازی رژیم فیدل کاسترو را تأیید کند؛ اما، او در عمل حاضر نشد برای موفقیت این عملیات منابع و امکانات ضروری را تمام و کمال در اختیار مهاجمان بگذارد.

 

▬ قرار بود نیروی ۱۵۰۰ نفره مهاجمان که اغلب کوبایی‌های تبعیدی ضدکاسترو بودند، نقش اصلی را در براندازی رژیم کوبا بر عهده داشته باشند. کندی صراحتاً گفته بود نیروهای نظامی آمریکا مجاز به دخالت مستقیم نظامی در کوبا نیستند. فیدل بلافاصله ارتش ۲۰ هزار نفری و میلیشیای ۲۰۰ هزار نفری خود را به پل یاگیرون «خلیج خوک‌ها» آورد و در عرض فقط دو روز موفق به نابودی ارتش مهاجمان شد. در این نبرد دو روزه ۱۶۱ نفر از نیروهای کوبایی و ۱۰۷ نفر از نیروهای مهاجم کشته شدند. کاسترو هم‌چنین، موفق شد۱۱۸۹ نفر از نیروهای مهاجم را که نام «بریگاد ۲۵۰۶» را روی خود گذاشته بودند، به اسارت بگیرد.

 

▬ فیدل بعدها ۱۱۶۹ اسیر را در ازای دریافت۲۵ میلیون دلار، غذا و دارو تحویل حکومت ایالات متحده آمریکا داد. نقشه آمریکایی‌ها برای براندازی کاسترو نسبتاً ساده و مسخره بود.

 

▬ این نقشه متکی به مجموعه‌ای از تجزیه و تحلیل‌های نادرست و متعصبانه بود. در این تجزیه و تحلیل‌ها تأکید شده بود مردم کوبا از سرکوبگری‌های حکومتی و کمبودهای اقتصادی به تنگ آمده‌اند؛ بنا بر این، از یک نیروی مهاجم آزادی بخش استقبال خواهند کرد. خبرچینان سیا گزارش داده بودند نیروهای مسلح کوبا دچار تفرقه هستند و آن‌ها در پیوستن به قیام عمومی علیه حکومت کوبا هیچ تردیدی نخواهند کرد، اما این اطلاعات نادرست بود.





▬ در واقع، خلیج خوک‌ها از چشم آمریکایی‌ها چیزی نبود جز مجموعه‌ای از سوء تفاهم‌ها. سیا با متقاعد ساختن کندی به این‌که مردم کوبا علیه رژیم دست به قیام مسلحانه خواهند زد، او را ترغیب به موافقت با این نقشه کرد و کندی هم به نوبه خودش سیا را فریفت. مأموران آمریکایی حاضر در صحنه نبرد هرگز باور نمی‌کردند که رییس جمهورشان کناری بایستد و بی‌تفاوت شاهد نابودی نیروی ۱۵۰۰ نفره مهاجمان باشد؛ نیرویی که خود حکومت آمریکا آن‌ها را تعلیم داده و مسلح کرده بود، اما کندی این کار را کرد.

 

▬ ماجرای خلیج خوک‌ها اثبات‌کننده دو نکته بود: ۱٫ حمایت شدید مردم کوبا از انقلاب و ۲٫ شم بالای سیاسی فیدل کاسترو. رهبری کوبا از مدتی قبل از توطئه آمریکایی‌ها برای براندازی رژیم کوبا اطلاع پیدا کرده بود و عوامل اطلاعاتی و امنیت کوبا موفق به نفوذ در داخل جمع توطئه‌گران در میامی آمریکا و اردوگاه‌های ویژه تبعیدیان کوبایی در گواتمالا شده بودند. کوبا آماده مقاومت بود و از مدتی قبل موفق به دریافت محموله‌های تسلیحاتی پر و پیمانی از کشورهای سوسیالیستی شده بود. کوبایی‌ها به این ترتیب، موفق به نابودی مهاجمان شده بودند.

 

▬ ارنستو چه‌گوارا یار غار فیدل کاسترو چند ماه بعد از شکست مفتضحانه آمریکایی‌ها در نبرد خلیج خوک‌ها در جریان کنفرانسی بین‌المللی به فرستاده کندی گفت: «از شما متشکریم. ما به لطف شما موفق شدیم در یک مقطع زمانی بسیار دشوار، انقلاب مان را مستحکم کنیم.»


 

در هیچ سند تاریخی معلوم نشد که چرا این ماموریت از سوی مقامات آمریکایی لغو شد؛ ولی درس‌هایی که می توان از این حادثه گرفت را باید در لیبی و عراق و افغانستان به مقامات آمریکایی گوشزد کرد. به نظر می رسد اگر در آن زمان آمریکا موفق می‌شد کوبا را به اشغال خود درآورد هیچ چیزی به دست نمی‌آورد چرا که در زمان حال نتایج اشغال عراق و افغانستان چنین چیزی را نشان می‌دهد.

 

عملیات‌های ترور و سیگار برگ معروف

 

نام فیدل کاسترو با سیگارهای برگ مشهور کوبا گره خورده است. به همین خاطر شاید معروف‌ترین نقشه برای ترور کاسترو همان سیگار برگ معروفی باشد که محققان سیا ساخته و آن را به جای توتون با مواد منفجره پر کرده بودند. سیگار برگی که به جای تنباکو از مواد منفجره پر شده و قرار بود در صورت کاسترو منفجر شود. تیم محافظان کاسترو این طرح را هم مثل خیلی طرح‌های دیگر کشف و خنثی کردند. اما سیگار برگ انفجاری تنها یکی از نقشه های ترور بود.  نقشه‌هایی که “فابیان اسکالانته” رئیس سابق سرویس‌های امنیتی کوبا تعداد آنها را ۶۳۸ مورد ذکر کرده است. برای همین است که خیلی‌ها عقیده دارند نام فیدل کاسترو باید از نظر تعداد دفعاتی که به جانش سوء قصد شده، در کتاب رکوردها ثبت شود. 

 

بیش از ۶۰۰ صفحه سند سازمان سیا که در سال ۲۰۰۶ منتشر شد؛ اطلاعاتی با اسم رمز «جواهرات خانوادگی» را افشا کرد که بارها تلاش سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا برای قتل کاسترو را ثابت می‌کند.

بخشی از این اسناد نشان می‌دهد که مدتی کوتاه پس از سرنگونی حکومت دیکتاتوری باتیستا توسط کاسترو سازمان سیا به سراغ یک مامور سابق F.B.I رفته و او را استخدام کرد تا ۲ نفر از خطرناک‌ترین گنگسترهای مافیایی تحت تعقیب در آن سال‌ها را برای قتل کاسترو وارد عمل کند.در مورد دیگری یک مامور سیا در پاریس تلاش کرد که با یک خودکار حاوی مواد سمی در پاریس کاسترو را ترور کند، اما این نقشه هم با شکست مواجه شد.

 

همان طور که گفته شد کاسترو علاقه خاصی به غواصی و شنا داشته است؛ به همین خاطر سیا طرح‌های تروری هم در همین راستا طراحی کرده بود. در یکی از این نقشه‌ها سیا تعداد زیادی از صدف‌های حلزونی دریای کارائیب را جمع‌آوری کرده بود تا از بین آنها یک صدف بزرگ پیدا کند؛ صدفی که به میزان کافی مواد منفجره در آن جا بگیرد. برنامه سیا این بود که این صدف را با مواد منفجره پر و آن را طوری رنگ آمیزی کند که در زمان غواصی کاسترو توجهش به آن جلب شود؛ طرحی که سرانجام به خاطر مشکلات عملیاتی از جمله گشت‌های دریایی کوبا کنار گذاشته شد.



در مورد دیگری سازمان سیا قصد داشت که از جیمز دانووان، دادستان وقت نیویورک که مشغول مذاکره با کاسترو برای آزادی زندانیان جنگ خلیج خوک‌ها بود بخواهد که لباس غواصی سمی را به او هدیه دهد. داخل این لباس غواصی با مواد سمی ویژه‌ای که به‌تدریج از طریق پوست جذب می‌شد پوشانده شده بود؛ اما دانووان قبل از آن به‌صورت شخصی هدیه خود را به کاسترو داده بود و این طرح هم کنار گذاشته شد.

 

مهم‌ترین تلاش برای ترور کاسترو در سال‌های اخیر مربوط به سال ۲۰۰۰ است؛ یعنی در زمان دیدار کاسترو از پاناما. در آن سال ماموران سیا ۹۰ کیلوگرم مواد منفجره بسیار قوی را زیر تریبونی که قرار بود رهبر انقلاب کوبا پشت آن سخنرانی کند جاسازی کردند، اما تیم امنیتی کاسترو به‌صورت جداگانه محل سخنرانی را بازرسی کردند و بمب کشف و خنثی شد.

سیا علاوه بر این ترورها، طرح‌هایی هم برای از بین بردن کاریزما و جذبه کاسترو داشت. به‌عنوان نمونه سیا در طرحی قصد داشت تا در یک استودیوی رادیویی که کاسترو از آن سخنرانی زنده داشت، ماده‌ای شبیه به L.S.D منتشر کند تا وی دچار توهم شود. ریش کاسترو برای او و همرزمانش نشانی سمبلیک از مبارزات‌شان به حساب می‌آید. اسناد منتشره نشان می‌دهد که سیا در مقطعی تلاش داشت ماده‌ای سمی در کفش کاسترو قرار دهد که باعث ریختن ریش‌های او و خجالت‌زده‌شدن وی در میان طرفدارانش شود. اینها تنها بخش کوچکی از نقشه‌های سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا برای ترور فیدل کاسترو به‌حساب می‌آید. شاید به خاطر همین سابقه است که هوگو چاوز، رئیس‌جمهور فقید ونزوئلا چند وقت پیش از مرگ؛ شک خود را به توطئه آمریکا برای مبتلا کردن رهبران چپ‌گرا و مخالف آمریکا به سرطان اعلام کرد.

 

فیدل کاسترو، در وصیت‌نامه‌ی سیاسی خود چنین بیان می‌کند: “انقلاب کوبا دسترنج یک نفر نیست و نمی‌تواند هم باشد. این انقلاب حاصل قهرمانی‌های یک خلق تسلیم‌‌ناپذیر است. میلیون‌ها کوبایی آماده‌اند از این انقلاب تا آخرین قطره‌ خون به دفاع برخیزند. هیچ نیرویی در جهان قادر نخواهد بود مقاومت ما را در هم بشکند و استقلال ما را نابود سازد. در کوبا سوسیالیسم و از همه بیشتر سوسیالیسم، ماندگار خواهد بود.”

دخالت‌های آمریکایی در امور کشورها پیشینه‌ای تاریخی دارد؛ از قرون گذشته میلادی تا کنون. در سال‌های اخیر هم، مداخله‌گری‌های آمریکا در نقاط مختلف جهان، که نقض حاکمیت ملی کشورها و نقض حقوق بشر را بدنبال داشته است، ابعاد گسترده‌تری به خود گرفته است. بویژه پس از وقوع بیداری اسلامی در کشورهای عربی خاورمیانه، آمریکایی‌ها به منظور جلوگیری از اضمحلال منافع‌شان در کشورهای انقلاب کرده، تلاش‌های زیادی را ترتیب دادند که البته این تلاش‌ها بیشتر جنبه‌ای سیاسی یا جنگ‌های نیابتی داشت چرا که  آمریکایی‌ها به دلیل آگاهی نسبت به منفور بودن خود در سطح منطقه تمایلی به مداخله نظامی در این کشورها نداشتند.  

منبع: irankhabar.ir

به گزارش ایران خبر، نیروهای بسیج مردمی عراق معروف به الحشد الشعبی در سال ۲۰۱۴ و در پاسخ به فتوای مرجعیت عراق برای مبارزه با داعش تشکیل شدند، اما از همان آغاز طرف های منطقه‌ای و پیش از همه عربستان و ترکیه در کنار غرب به رهبری آمریکا یک اتهام اساسی و البته واهی به این گروه مردمی وارده می کردند: حشد الشعبی یک گروه شبه نظامی شیعه هستند که اهل تسنن عراق را هدف قرار داده اند و در صدد هستند ترکیب جمعیتی مناطق عراق را تغییر دهند.

اما نگاهی به ساختار حشد الشعبی حتی در سطح فرماندهی پاسخی روشن به اتهاماتی است که به این گروه مردمی وارد شده است، زیرا بسیاری از فرماندهان حشد الشعبی در جریان عملیات مهمی مانند آزادسازی موصل از اهل تسنن بوده‌اند.

همچنین ۲۵ تا ۳۰هزار نفر از مبارزان حشد الشعبی از عشایر اهل تسنن هستند.

رعایت تنوع نژادی و مذهبی عراق در ساختار حشد الشعبی

اگر عراق را یک کشور با تنوع نژادی و مذهبی مختلف شامل کُردها، ترکمن ها، ایزدی ها، شیعیان و اهل تسنن در نظر بگیریم می بینیم که از تمام این گروهها نیروهایی به شکل داوطلبانه به صف حشد الشعبی پیوسته‌اند تا بنابر ندای مرجعیت به داعش اجازه اشغالگری و بی حرمتی به خاک و مال وجان و  ناموس مردم عراق را ندهند.

همچنین مجموع نیروهای حشد الشعبی یکصد و ۱۸ هزار نفر اعلام شده است که از این تعداد ۲۵ تا ۳۰ هزار نفر از عشایر اهل تسنن هستند و به گفته علی الحسینی سخنگوی رسمی نیروهای داوطلب ترکمن وابسته به حشد الشعبی، بیش از ۳۰ هزار نیروی ترکمن به عضویت گردان‌های داوطلب حشد الشعبی پیوسته‌اند.

یک محاسبه ساده شامل جمع این نیروها نشان می‌دهد که باتوجه به آمار بالا نیمی از نیروهای حشد الشعبی را عشایر اهل تسنن و نیز داوطلبان ترکمن تشکیل می‌دهند.

همچنین باید سایر گروه‌های عراقی شامل ایزدی‌ها، مسیحیان و کُردها را که در الحشد الشعبی حضور دارند به آمار بالا اضافه کرد بنابراین یک سوال اصلی مطرح است و آن اینکه:
چطور می توان حشد الشعبی را یک گروه شیعه نامید؟
سوال دیگر اینکه چطور با ادعای اینکه الحشد الشعبی شبه نظامیان شیعه هستند، می توان آن را متهم کرد که به دنبال ضربه زدن به اهل تسنن و پایمال کردن حقوق آنان هستند و حتی از این فراتر چطور می توان

این اتهام را به آنان وارد کرد که الحشد الشعبی در صدد تغییر ترکیب جمعیتی عراق است؟
پاسخ این سوال‌ها در نگاهی دقیق و منطقی به ساختار حشد الشعبی نهفته است که زیرکی و هوشیاری زیادی نیز لازم ندارد. حشد الشعبی متشکل از  ۴۲ گروه مسلح هستند که حدود یکصد و ۱۸ هزار رزمنده دارد.گروه‌های مسلح معروف آن عبارتند از سازمان بدر و گردان‌های حزب الله و عصائب اهل الحق.

همچنین  گروه‌های کوچکتری مانند گردان‌های جهاد و البناء و تشکیل الحسین الثائر و نیروهای شهید صدر و گردان‌های التیار الرسالی و فرقه العباس و تیپ علی اکبر که وابسته به عتباب مقدس حضرت عباس و امام حسین(علیهما السلام) هستند، از دیگر گروههای الحشد الشعبی به شمار می‌آیند.

مشارکت گروه‌های اهل سنت در ساختار حشد الشعبی
اتهامات عربستان و ترکیه و نیز قطر علیه حشد الشعبی و شیعی دانستن آن در حالی است که از زمان تأسیس حشد الشعبی تا کنون هزاران نیروی اهل سنت در قالب گروههای مختلف به این نهاد مردمی ملحق شده‌اند.

از جمله گروه‌های اهل سنت که می توان آن را جز  الحشد الشعبی دانست، عبارتند از:
۱- سپاه «عامریه الصمود» به فرماندهی سرهنگ «خمیش العیساوی»
۲- سپاه «درع الفلوجه» به فرماندهی سرهنگ «ماجد المحمدی»
۳- نیروهای «نخوه النشامی» به فرماندهی «شیخ رافع الفهداوی»
۴- نیروهای «النوادر» به فرماندهی «شیخ عبدالرحیم الشمری»
۵- گروه «بیارق العراق» (حشد السبعاویین) به فرماندهی «شیخ مقداد فارس العبدالله السبعاوی»
۶- گروه «احرار الفرات» به فرماندهی «عبدالله الجغیفی»
۷- نیروهای « درع الجزیره» به  فرماندهی سرهنگ « مزهر البیلاوی»
۸- عشایر شمال الرمادی به فرماندهی ژنرال «طارق العسل»
۹- عشایر «الجبور» در استان نینوی به فرماندهی «محمدالجبوری»
۱۰- گروه «الشهیده امیه الجباره» به فرماندهی «ونس الجبوری»
۱۱- گروه «التآخی» به فرماندهی «یاسین حسین المصلح الجبوری»
۱۲- گروه «الطنایا» به فرماندهی «شیخ حمود المیاح»
۱۳- گروه «البو طعمه» به فرماندهی « مهدی صالح الجبوری»
۱۴- سپاه «صلاح‌الدین» به فرماندهی «عشم السبهان الجبوری»
۱۵- گروه «احرار الکرمه» به فرماندهی سرهنگ «محمد مرضی الجمیلی» و گروه «صرخه الحق» به فرماندهی سرهنگ «جمعه الجمیلی» که هر دو زیر مجموعه سپاه سی ام الحشد الشعبی تحت فرماندهی «ابو عبدالله الفهداوی» هستند.
۱۶- «عشایر الرمادی» به فرماندهی سرهنگ «احمد عبدالله البیلاوی»
۱۷- سپاه «کرمه الفلوجه» به فرماندهی «شیخ جمعه فزع علی الجمیلی»
۱۸- «ابناء الغربیه» به فرماندهی «جمال شهب المحلاوی»
۱۹- گرداتن‌های «شیخ علی النمراوی» به فرماندهی «علی عبد فریح»
۲۰- «الحشد العشایری» به فرماندهی سرهنگ « صدام کرب السرمد»
۲۱- گروه «حشد جنوب موصل» به فرماندهی «شیخ نزهان الصخر اللهیبی»
۲۲- گروه «عقابان صحرای الرطبه» به فرماندهی «شیخ شاکر ابوریشه»
۲۳- نیروهای «حشد التحدی» به فرماندهی «شیخ وطبان الرماح»
۲۴- نیروهای «حشد عشیره الجبور» به فرماندهی «شیخ خالد الصباح»
۲۵- نیروهای «حشد الدلیم المحامده» به فرماندهی «شیخ کهلان الحاصود»
بنا بر قانون مصوبه پارلمان، کادر سازی و کارهای تشکیلاتی حشد الشعبی تحت اختیار «فرماندهی کل نیروهای مسلح» (نخست‌وزیر) قرار دارد.

جانفشانی‌های حشد الشعبی در مناطق سنی نشین

هزاران نفر از نیروهای حشد الشعبی از اهالی مناطق جنوب و مرکز عراق و از شهرهای کربلا، نجف و بصره در نبرد با داعش در تکریت، الانبار و موصل به شهادت رسیدند.

این افراد حتی یک بار پیش از این نبردها عازم این شهرها نشده بودند حال آنکه کسانی که مدعی دفاع از اهل تسنن عراق هستند، حشد الشعبی را خطری برای ساکنان مناطق سنی نشین عنوان کرده و همواره هشدار داده اند که حشد الشعبی نباید در عملیات آزادسازی این مناطق حضور داشته باشند. نمونه این فضا سازی علیه حشد الشعبی را در جریان عملیات آزادسازی فلوجه و اکنون در موصل شاهدیم.

همزمان با عملیات آزادسازی فلوجه شبکه های الجزیره و العربیه اخبار متعددی را در مورد خطر حشد الشعبی برای اهالی فلوجه منتشر کردند.

این دو شبکه همچنین اخباری را با این عناوین پخش می کردند: اهالی فلوجه در معرض خطر حشد الشعبی، اهالی فلوجه خواستار عدم مشارکت حشد الشعبی هستند، جنایت حشد الشعبی در حق اهالی فلوجه و مناطق اطراف آن و…

اما اگر همین نیروهایی که عربستان و ترکیه و قطر آنان را برای اهل تسنن عراق خطرناک می‌دانند، نبودند، داعش اکنون جان بسیاری از اهالی مناطق سنی نشین را گرفته بود و همچنان که این گروه در موصل و دیگر شهرهای عراق شمار زیادی از برادران اهل تسنن را به شهادت رسانده است.

اکنون تصویب قانون حشد الشعبی و ملحق شدن آنان به بدنه ارتش عراق به گفته «حیدر العبادی» نخست‌وزیر این کشور  کمترین کاری بود که می‌شد در حق جانفشانی‌های حشد الشعبی انجام داد.

منبع: irankhabar.ir